"Aπο τοτε που εγινες κομμουνιστης, εχεις χασει το χιουμορ σου",
μου ειπε ενας φιλος μου, μεταξυ σοβαρου κι αστειου.
"Ασε ρε μαλακα", του λεω, "μια χαρα ειναι το χιουμορ μου, δεν υπαρχει ανθρωπος που να μην τον εχω κανει να γελασει οταν το θελω".
"Μπα, αυτα παλια. Αλλα τι περιμενες;
Οι κομμουνιστες δεν εχουν χιουμορ!"
Διχως να θεωρω τον εαυτο μου κομμουνιστη, γιατι αυτο ειναι μεγαλη κουβεντα,
σκεφτηκα τη τελευταια φραση του αδερφικου μου φιλου. Οι κομμουνιστες δεν εχουν χιουμορ..
Κρινοντας απο τα προσωπα που βλεπουμε στην τηλεοραση, πολλοι μπορει να φτασουν σε παρομοιο συμπερασμα. Βλεποντας τη Παπαρηγα, τον Μεντρεκα η τον Μαιλη, το τελευταιο που σου ερχεται στο μυαλο ειναι
"Μακαρι να τους ειχα απεναντι μου οταν εχω τις μαυρες μου, να πουνε καμια μαλακια να γελασουμε για να πανε κατω τα φαρμακια"
"Ρε μαλακα, αυτοι δε χαμογελανε ποτε", μου ειπε ενας αλλος φιλος μου.
"Ρε ενα χαμογελο, να αλλαξει λιγο η εκφραση του προσωπου τους, ολο ιδια ειναι"
Πριν λιγες μερες, ο Αντωνης του LR ειχε γραψει ενα ωραιο αρθρο,
Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ
Μονο ευτυχια;
Μεγαλη καβλα ειναι να μην εισαι κομμουνιστης. Να εισαι η κοκα κολα που παει με ολα.
Να χρησιμοποιεις πιασαρικες λεξεις οπως "Νεοφιλελευθερισμος"
(Μακρυα απο το νεοφιλελευθερισμο, κακο, κακο πραγμα,
οι Τραπεζιτες που δεν ειναι νεοφιλελευθεροι αλλα σκετο τραπεζιτες ειναι καλο πραγμα,
οι Βιομηχανοι που δεν ειναι νεοφιλελευθεροι αλλα αγαπουν τους εργαζομενους τους ειναι καλο πραγμα,
Μπακογιαννη κι Ανδριανοπουλος κακο,
Σαμαρας, λαικη δεξια Γιακουματο και Μαρκοπουλο, καλο,
Αννα Διαμαντοπουλου κακο, νεοφιλελευθερο,
παλιο πατριωτικο πασοκ Ακης, Παναγιωτοπουλος, Κουλουρης, καλο)
μεγαλη καβλα να μιλας για δωσιλογους που προδωσαν τη πατριδα,
να μιλας για Διεθνη Τοκογλυφια αντι για Καπιταλισμο
(Τραπεζιτες ξενοι, κακο πραγμα,
Τραπεζιτες δικοι μας, καλοι, πονοψυχοι)
Ειναι μεγαλη καβλα να μην εισαι κομμουνιστης.
Δεν υπαρχει ουτε ενας πρωην γαλαζοπρασινος ψηφοφορος γνωστος μου που να αντιπαθει τον Τσιπρα αυτη τη στιγμη, καποιοι μαλιστα σκεφτονται να τον ψηφισουν κιολας.
Αντιθετως, ξινιζουν τα μουτρα τους οταν ακουν για ΚΚΕ.
Ειναι αληθεια οτι η αντιπολιτευση που κανει ο Τσιπρας, χτυπαει καλυτερα στα αυτια του πρωην γαλαζοπρασινου ψηφοφορου. Το να μιλας για συγκεκριμενες παραλειψεις, αστοχιες κι εγκληματα,
το να λες οτι το Μνημονιο εφερε τη καταστροφη της Ελλαδας,
δε νομιζω οτι θα βρεθει ουτε ενας που να διαφωνησει με τη παραπανω προταση
(Το λεει ακομα κι ο Πρετεντερης τελευταια, αλλα για αυτον θα πω κατι αργοτερα)
Ειναι ευκολα κι ωραια ολα αυτα.
Ειναι ευκολο κι ωραιο να μη χτυπας το Κακο στη ριζα του, να μενεις στην επιφανεια,
να εισαι αρεστος σε ανομοιογενη ακροατηρια, να αφηνεις απειραχτα τα βαθυτερα αιτια που δεν εφεραν απλως τη Καταστροφη αλλα φερνουν κατι ακομα χειροτερο: Την
ΔΙΑΙΩΝΙΣΗ της.
Και δεν ειρωνευομαι παραπανω, πως θα μπορουσα αλλωστε,
μια ματια στη Λιστα Ιστολογιων μου αν ριξει κανεις, θα διαπιστωνε οτι δε με παιρνει να ειρωνευτω,
ο,τι θελεις βρισκεις εκει, νεοδημοκρατικα μπλογκς, συριζα, αναρχικα,
μεχρι και μπλογκς που θα μπορουσαν να θεωρηθουν εθνικιστικα η δε ξερω κι εγω τι αλλο,
εγω ο ιδιος προσπαθω να απευθυνθω σε ανομοιογενη ακροατηρια, προσπαθω να μιλησω με ολους, εχω πεσει στη παγιδα του να θελω να γινω αρεστος, στο να χρησιμοποιω πιασαρικες λεξεις τυπου Νεοφιλελευθερισμος αντι για το Καπιταλισμος,
και τα παραπανω για τον εξης λογο: Οχι γιατι εχω κατι να κερδισω, αλλα γιατι ηθελα να φτιαξω μια γωνια οπου ανθρωποι ολων των ιδεολογιων θα μιλανε μεταξυ τους, διχως αποκλεισμους, διχως σκοτωμους, ανθρωποι θα μιλανε μεταξυ τους, και μεσα απο επιχειρηματα, μεσα απο σκεψεις, μεσα απο τον πολεμο των λεξεων,
θα κληθουμε ολοι να βγαλουμε τα συμπερασματα μας.
Δεν αλλαζει ο σκοπος αυτος. Ολοι ευπροσδεκτοι, ολα στο τραπεζι, τα παντα καλοδεχουμενα αρκει να ειναι καλοπροαιρετα.
Αλλα, οφειλω να ομολογησω σε ολους οσους με διαβαζουν, οτι εγω δε νιωθω πως πρεπει πια να βγαλω συμπερασματα. Στο ονομα της εμπιστοσυνης και της ειλικρινειας που εχουμε χτισει,
ξεκαθαρα και τιμια απεναντι σε ολους,
δηλωνω οτι τα συμπεραματα μου, εγω τα εβγαλα. Και δε βλεπω να αλλαζουν.
Μπορω να βεβαιωσω οτι κι αυριο να αλλαξουν, δε θα διστασω να το γραψω, παντα γραφω ο,τι μου ερχεται στο κεφαλι, ο, τι κι αν ειναι αυτο.
Αλλα επισης, μπορω να βεβαιωσω οτι κατι τετοιο αποτελει πολυ μικρη πιθανοτητα.
Μιλαμε για νεοπτωχους και νεοαστεγους και η ιδια η φρασεολογια μας προδιδει,
πριν δεν υπηρχαν φτωχοι; Πριν δεν υπηρχαν αστεγοι; Τωρα μας εκοψε ο πονος για αυτους;
Η μηπως γιατι
φοβομαστε οτι βλεπουμε σε ζωντανη συνδεση το μελλον μας;
Μιλαμε για τα χαρατσια στη ΔΕΗ και τους αλητες που κοβουν το ρευμα στη φτωχολογια,
τι εγινε ρε παιδια; Δεν εχει ξανακοψει η ΔΕΗ το ρευμα σε ανθρωπους; Τωρα μας επιασε ο πονος;
Μιλαμε για τις αυτοκτονιες απο τα χρεη που ειναι οντως απιστευτος ο αριθμος,
τι εγινε ρε παιδια; Πριν δεν αυτοκτονουσε ο κοσμος απο τα χρεη; Δηλαδη ειναι ποσοτικο το ζητημα;
Μια αυτοκτονια απο τα χρεη το διμηνο, οκ, στα παπαρια μας, αντεχεται,
αλλα 20 αυτοκτονιες το διμηνο,
αισχος, αλητεια, νεοφιλελευθερισμος, Μερκελ;
Μιλαμε για τις απολυσεις, κατακεραυνωνοντας οσους προβαινουν σε αυτες,
φανταζομαι οτι απολυσεις συμβαινουν μονο τα τελευταια χρονια (ΑΤΙΜΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ)
πριν δεν απολυοταν κανενας, ουτε ζουσε με τον φοβο της απολυσης.
Δεν εχω σκοπο να σαρκασω την υποκρισια κανενος, γιατι δε πιστευω οτι ειναι υποκριτικη η περιγραφεισα σταση της πλειοψηφιας,
δεν ειναι υποκριτικη, ειναι απλως ανθρωπινη. Δεν αποτελειται απο ηρωες η χωρα μας, αποτελειται απο ανθρωπους, και τιποτα το Ανθρωπινο δε μου εινα ανοικειο, οπως ελεγε νομιζω ο Τερεντιος.
Αν κατι θελω να πετυχω, ειναι να καταδειξω τη ριζα του προβληματος.
Δε πιστευω στον Επι Γης Παραδεισο, ουτε καν οτι οι ανθρωποι ειναι ιδιοι μεταξυ τους,
υπαρχουν ευφυεις, ηλιθιοι, τιποτα απο τα δυο, υπαρχουν ικανοι, ανικανοι, τιποτα απο τα δυο,
αλλα ολοι αυτοι ειναι ισοι. Εχουν τα ιδια δικαιωματα και τις ιδιες υποχρεωσεις.
Εχουν απαραβιαστο, κι αναπαλλοτριωτο το δικαιωμα στη στεγαση, στην υγεια στη παιδεια, στη θερμανση, στο ρευμα, στη τροφη και στο νερο, στην εργασια, στη ψυχαγωγια
και καμια κουφαλα δε μπορει να τους το στερησει.
Ολοι μπορουμε να πετυχουμε πραγματα, κι ολοι μαζι, μπορουμε να πετυχουμε τα παντα,
δεν εχει σημασια αν εισαι ευφυης η καθολου ευφυης, ικανος η ελαχιστα ικανος,
γιατι η μαγικη λεξη ειναι,
το κινητρο.
Δωσε στους ανθρωπους το κινητρο να γινουν οσο καλυτεροι μπορουν να γινουν.
Δωσε τους την ευκαιρια, την εμπνευση, το οραμα,
δωσε τους την Δικαιοσυνη, την ισοτητα κ την ισονομια,
κοψε με μαχαιρι αυτο που εχει γινει κτημα κι αξιωμα στη συνειδηση τους,
οτι δηλαδη, ολοι ειμαστε ισοι, απλα καποιοι ειναι πιο ισοι απο τους αλλους.
Κι εκει θα δεις οτι μπορουν να θριαμβευσουν.
Κι εκει θα δεις το θαυμα της Συλλογικοτητας.
Κι εκει θα δεις οτι ο παραπανω μαλακισμενος διαχωρισμος μου για ευφυεις και ηλιθιους, για ικανους κι ανικανους, δεν ειναι παρα ενα μικροαστικο καταλοιπο.
Γιατι, περισσοτερο γινομαστε παρα γεννιομαστε. Γιατι μπορουμε να γινουμε κατι πολυ καλυτερο απο αυτο που μας επεισαν οτι ειμαστε. Γιατι μπορουμε να αλλαξουμε αυτο που μας επεισαν οτι δεν αλλαζει, Γιατι δεν υπαρχει τιποτα που να μη μπορει να αλλαξει, οταν εμεις παψουμε να πιστευουμε στον καρκινο που φυτεψαν στο μυαλο μας.
Οχι, δεν ειναι ολοι οι καπιταλιστες ανθρωποφαγοι, αν μη ανθρωποφαγος σημαινει εξασφαλιση ενος αξιοπρεπους επιπεδου διαβιωσης για τη μεγαλη πλειοψηφια.
Οχι, δεν ειναι ολοι οι καπιταλιστες ανθρωποφαγοι, αν αυτο που περισσευει απο τη μεγαλη πλειοψηφια, το μικρο αυτο ποσοστο,
ειναι για σενα ποσοστο κι οχι ανθρωποι με σαρκα κι οστα,
που η εξαθλιωση κι ο πονος τους παραμενουν αδιασαλευτα ειτε πονανε πολλοι μαζι με αυτους, ειτε ελαχιστοι.
Ετσι λοιπον, ναι, ειναι μεγαλη καβλα να μην εισαι κομμουνιστης. Γιατι αν εισαι οντως κομμουνιστης, δε μπορεις να κοιμασαι ησυχος τα βραδια γνωριζοντας οτι, οσο παραμενει η ριζα του κακου,
η συσσωρευση δηλαδη του πλουτου στους ολιγους,
τοτε η φτωχεια και η εξαθλιωση δε θα ειναι παρα κυκλικα, επαναλαμβανομενα φαινομενα,
φαινομενα που παρουσιαζονται καθε τοσο, γιατι καθε τοσο εχουμε τους κυκλους αναπτυξης και υφεσης στον καπιταλισμο.
Γιατι αν εισαι οντως κομμουνιστης, δε μπορεις να σκας χαμογελα και να λαμπει ο κοσμος γυρω σου. Γιατι καθε φορα που θες να κανεις χιουμορ, η βαρια καταρα της Ιδεολογιας σου, σου χαραζει τη μαυριλα στο προσωπο. Σου χαραζει τη μαυριλα γιατι οι ανθρωποι γυρω σου δε θελουν να καταλαβουν τις θυσιες που πρεπει να γινουν για να παψουμε να θυσιαζομαστε καθημερινα διχως νοημα.
Γιατι ξερεις οτι η συμπορευση με οποιονδηποτε αλλο πλην του κομμουνιστη,
ειναι συμπορευση με τους Δασκαλοπουλους και τους Λατσηδες.
Και οποιαδηποτε επικληση του εθνικου αντι για του ταξικου,
ειναι διαιωνιση των Δασκαλοπουλων και των Λατσηδων.
Αυτων που κοβουν ουσιαστικα το ρευμα, για να παραμεινουν αδιασαλευτα τα υπερκερδη τους.
Αυτων που ανεβοκατεβαζουν κυβερνησεις αναλογα με τα συμφεροντα τους.
Αυτων που η νομοθεσια και οι νομοι, εξασφαλιζουν οτι δε θα πειραχτουν ποτε τα συμφεροντα τους.
Αυτων που φτιαχνουν τους νομους.
Αυτων που δε μπαινουν ποτε φυλακη.
Αυτων που σου στερουν τη Παιδεια, την Υγεια, τη Τροφη,
για να θρεφονται, για να λαμβανουν τη καλυτερη μορφωση, για να εχουν τις σουιτες στα καλυτερα νοσοκομεια, οι ιδιοι και οι απογονοι τους.
Αυτων που σε κοροιδευουν στα μουτρα, επισημαινοντας σου τη κρισιμοτητα της καταστασης
(ΒΟΗΘΑ ΜΕ ΦΤΩΧΕ ΝΑ ΜΗ ΣΟΥ ΜΟΙΑΣΩ)
Αυτων που, η μοναδικη τους ανακοινωση που στραφηκε εναντιον ενος πολιτικου φορεα,
ηταν η ανακοινωση που τα εβαλε με το ΠΑΜΕ.
Λογικο, αλλωστε δεν εχουν καποιον αλλον να φοβηθουν.
Οποιος νομιζει λοιπον οτι μπορει να υπαρξει μια αστικη δημοκρατια στην οποια, ολοι θα ειμαστε ισοι, στην οποια θα υπαρχει μια "δικαιη" κατανομη των ρολων ωστε πλουσιοι, μεσαιοι και φτωχοι θα συνεισφερουν αναλογα με τις ικανοτητες τους και θα εξασφαλιζονται εστω τα απαραιτητα για τον καθενα, καλο θα ειναι για τον ιδιο να παψει να ζει μεσα στη ροζ σαπουνοφουσκα που εχει φτιαξει,
γιατι συντομα η σαπουνοφουσκα θα σκασει, κι ο ιδιος θα σωριαστει ατσαλα στο εδαφος,
ΠΟΥΘΕΝΑ ΜΑ ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.
Μακαρι να μην ηταν οι οικονομικες σχεσεις μεσα σε μια κοινωνια που να επικαθοριζουν τα παντα,
μακαρι να μην υπηρχε η Απληστια, μακαρι οι ανθρωποι να αρκουνταν σε αυτο που εχουν.
Αλλα οποιος εχει την οικονομικη δυναμη, ανεκαθεν ειναι κι αυτος που φτιαχνει τους κανονες.
Οπως λενε κι αυτοι οι αγελαστοι κι αχιουμοροι κομμουνιστες,
οσο οι καπιταλιστες θα εχουν τα μεσα παραγωγης στα χερια τους,
τοσο εξασφαλισμενη θα ειναι η ανισοτητα, η φτωχεια, η αδικια, το γαμωτο.
Οντως δεχομαστε επιθεση απο τα hedge funds και τις αγορες,
οντως οι Γερμανοι και λοιποι, θελουν να αγορασουν και τον κωλο μας.
Αλλα
αν η απαντηση σε αυτους, ειναι η ζεστη αγκαλια των δικων μας πλουτοκρατων,
και τα 500 ευρω μηνιατικο για τους τυχερους που θα εχουν δουλεια,
τοτε, δε καταλαβαινω την επικληση του Εθνικου αντι για του Ταξικου και τη διαφορα μεταξυ του
να εισαι υποδουλωμενος στη Μερκελ και τον Ακερμαν, απο τον Προβοπουλο και τον Παπαδημο.
Κι αν ολα οσα εγραψα κανουν καποιον να πιστευει οτι δαγκωθηκα απο τα ανεβασμενα ποσοστα του Συριζα και απο τα υψηλα επιπεδα δημοφιλιας του Αλεξη,
τοτε κανουν επιδερμικη αναγνωση των γραφομενων μου.
Αν πιστευα οτι η προταση του Συριζα ειναι η συμφεροτερη για τον τοπο, η τελοσπαντων, μια απο τις συμφερουσες, δε θα ειχα κανενα προβλημα να τον στηριξω κιολας.
Ειναι χαρα για μενα να βλεπω το ΠΑΣΟΚ να καταποντιζεται και να πανε οι ψηφοι στον ΣΥΡΙΖΑ η ακομα και στη ΔΗΜΑΡ,
αντι για αποχη, λευκα ακυρα και λοιπες ακινδυνες παπαριες για το Καθεστως.
Θα τη στηριζα λοιπον τη προταση αυτη, αν η προταση αυτη σημαινε τον τερματισμο της συσσωρευσης του πλουτου στους ολιγους.
Αλλα ο καπιταλισμος με ανθρωπινο προσωπο και η εθνικοποιηση κανα δυο τραπεζων, η ακομα και η καταδικη του Μυτιληναιου, του πλουτοκρατη στον οποιο ο Τσιπρας επιτεθηκε,
στην καλυτερη περιπτωση, μπορει να σημανει ενα μακιγιαρισμα της εξαθλιωσης,
η εξαθλιωση ομως θα παραμεινει, δε θα αλλαξει, θα διογκωνεται υστερα απο μια προσωρινη, υποθετουμε, αναστολη της.
Και προσπαθω σκληρα να αποφυγω να κλεβω Εκκλησιες, γιατι αν αρχισω να αναρωτιεμαι τι θελει πραγματικα ο ΣΥΡΙΖΑ, Ευρω, Δραχμη, Ευρωζωνη, κλπ,
θα το χοντρυνω, και δε θελω να το χοντρυνω.
Κανεις δε μπορει να ισχυριστει οτι οι φοβοι για ενδεχομενη εξοδο απο καπιταλιστικους σχηματισμους, ειναι αδικαιολογητοι.
Κανεις δε μπορει να ισχυριστει οτι μονο οι κομμουνιστες θελουν το καλο του τοπου,
κανεις δε μπορει να ισχυριστει οτι το μελλον δεν ειναι αβεβαιο.
Αλλα τα ρισκα, οι κινδυνοι, ακομα και οι ενδεχομενες προσωρινες καταστροφες,
ειναι αναποφευκτα αν πραγματικα θελουμε να αλλαξουμε πορεια προς μια δικαιοτερη κοινωνια.
Εκτος αν δε θελουμε να αλλαξουμε πορεια και ακομα η μεγαλυτερη επιθυμια μας ειναι η γαλαζοπρασινομαυρη συμμορια, να "βαλει μυαλο" και να "σκεφτει επιτελους τον λαο"
Αλλα αν αυτη ειναι η κρυφη επιθυμια σου, λυπαμαι,
αλλα βρισκεσαι σε λαθος μπλογκ.
Κι αν ολα τα παραπανω σου ακουγονται σαν μινι κωλοτουμπα σε συγκριση με παλιοτερες αναρτησεις μου, δε ξερω αν εχεις δικιο η αδικο, ξερω σιγουρα οτι θα εξακολουθησω να σκεφτομαι και να μοιραζομαι μαζι σου αυτο που σκεφτομαι, ανοθευτο, ανεπεξεργαστο κι αυθορμητο.
Και θα το γραφω εδω ακομα και με τη πιθανοτητα να σε δυσαρεστησω.
Ετσι ειναι αυτοι οι κομμουνιστες.
Ανεκαθεν ειχαν τη στρεβλη εντυπωση οτι πρεπει να λενε την αληθεια στον λαο κι ας γινονται δυσαρεστοι
απο το να του λενε πιπες για να μην τον κακοκαρδισουν.
Και τον κακοκαρδιζουν οταν του λενε οτι μονο με επανασταση και καταληψη των μεσων παραγωγης, θα ειναι εφικτο να μπορεσουμε να δουμε μια ασπρη μερα.
ΥΓ Χθες ο Πρετεντερης μιλησε για τη παγια τακτικη του ΔΝΤ, "ετσι κανουν αυτοι", "τα ιδια μετρα παιρνουν και καταστρεφουν χωρες"
Σα να ακουγα τη Ναομι Κλαιν, ενα πραγμα!
Διαβασα κι ενθουσιαστηκα με το ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ οταν δεν το ηξεραν παρα λιγοι.
Αν γκουγκλαρετε ΝΑΟΜΙ ΚΛΑΙΝ, στην πρωτη σελιδα θα δειτε 2 δικες μου αναρτησεις.
Ακομα και στις φωτο, φωτο που εβαλα εγω στο μπλογκ θα βρειτε.
Ειτε παιζουν ψευδαισθησεις μεγαλειου, ειτε οντως εχω βαλει κι εγω ενα λιθαρακι στη διαδοση αυτου του βιβλιου.
Θυμαμαι πως ολοι ηταν ενθουσιασμενοι με αυτο το βιβλιο.
Μονο κατι κομμουνιστες που εχουν καταπιει τον αγελαστο, διετυπωναν επιφυλαξεις κι ενστασεις.
Απο χθες, που οι Πρετεντερηδες μιλανε σα τη Ναομι Κλαιν, δυο τινα συμβαινουν,
ειτε οι Πρετεντερηδες ανακαλυψαν οτι τους παει ο μπερες, το πουρο και η επαναστα,
ειτε το βιβλιο της Κλαιν ηταν λιγοτερο επαναστατικο απο οτι πιστευεται.
Λιγοτερο επαναστατικο, γιατι αφηνει αθικτο τον πυρηνα του προβληματος.
Προς Θεου, δεν εξομοιωνω μια γυναικα σα τη Κλαιν,
που μοχθησε, εβαλε σε κινδυνο τη ζωη της, αγωνιστηκε,
και ξεβρακωσε με τροπο απλο και κατανοητο τους γκανγκστερς τυπου Φριντμαν και ΔΝΤ,
με τους Πρετεντερηδες.
Απλα, αυτο που λεω ειναι να προσπαθησουμε ολοι να σκαψουμε λιγο βαθυτερα και να μην αρκεστουμε στην απλη καταγγελια ορισμενων πλευρων που ειναι ευκολο να τις δουμε γιατι βρισκονται στην επιφανεια.
Αυτο που λεω ειναι οτι δε φτανει να αποκηρυξεις το ΔΝΤ , τη Τροικα και το Μνημονιο,
κοιτα ποσο ευκολο ειναι να το κανεις, μεχρι κι ο Πρετεντερης το εκανε.
Παρακατω;
