MELANCHOLIA, ΜΙΑ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ (Ο ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ, Ο ΕΛΙΟΤ ΚΑΙ Ο ΝΙΜΠΙΡΟΥ)

Φημολογειται οτι ο δημιουργος και ηγετης των THE CURE, Ρομπερτ Σμιθ, ειχε κανει την εξης δηλωση, στην αρχη της ενδοξης πορειας τους : " Σκοπος μου ειναι να φτιαξω ενα τραγουδι τοσο μελαγχολικο, ωστε να ωθησω καθε νεο που το ακουει, στην αυτοκτονια".
Δε ξερω αν η παραπανω δηλωση εγινε στα αληθεια, πανω στην εφηβικη post punk μεθη του.
Ξερω ομως σιγουρα οτι ο Λαρς Φον Τριερ συμμεριζεται αυτον τον σκοπο, και κανει ο,τι μπορει, για να τον πετυχει. Οι μονες τους διαφορες ειναι : ο Τριερ το προσπαθει μεσω του Κινηματογραφου,
και δευτερον, ο Τριερ δε κανει ηλικιακες διακρισεις..

Στην καινουρια ταινια του, MELANCHOLIA, γαμοι διαλυονται, πλανητες διαλυονται, ανθρωποι διαλυονται, κι ομως, ολα αυτα δεν ειναι, παρα "γεμισματα" της μιας και μοναδικης σκηνης,
η οποια συμπυκνωνει το νοημα του εργου..Μια σκηνη ηθελε να γυρισει ο Τριερ, κι αυτο φαινεται στην υπολοιπη ταινια του, η οποια ειναι ανευρη, ψιλοβαρετη, νευρικη (κι οχι νευρωδης οπως αλλες ταινιες του) και βιαστικη, μετριο μονταζ, μετριες ερμηνειες για πρωτη φορα σε ταινια του Τριερ,
(Με την εξαιρεση της εκπληκτικης Κιρστεν Ντανστ)
και μετρια φωτογραφια (Παλι με την εξαιρεση του απιστευτου πρωτου πενταλεπτου και καποιων σποραδικων πλανων).
Η ταινια λοιπον ειναι μετριοτατη γιατι ο Τριερ, ενα πραγμα ηθελε μονο να πει,
δεν ηθελε να ψηλαφισει τη γυναικεια Υστερια, δεν ηθελε να εξερευνησει αυτη την φορα, την Αβυσσο.
Το μονο που ηθελε να πει, και το λεει λιγο πριν το τελος, δια στοματος Ντανστ, ειναι:
"Η ΖΩΗ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΣΑΤΑΝΙΚΗ"
"ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΓΗ...ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΛΙΓΟ..."

Η ζωη πανω στη Γη ειναι σατανικη λοιπον...και πρεπει να τελειωσει γρηγορα..

Ο Τριερ δεν ειναι ο πρωτος που το ισχυριζεται αυτο.
Το εχουν δηλωσει νομιζω οι Γνωστικοι, το εχει πει σιγουρα ο Σοπεναουερ
(Eδω, μια γευση απο το Φιλοσοφικο Αντιστοιχο του Σουηδου )
πρεπει να το πιστευει και ο μισανθρωπος φιλοσοφος Σιοραν, βλεπε Ο ΚΑΚΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ.
Στο MELANCHOLIA, που δεν ειναι παρα μια εσχατολογικη αποκηρυξη της Ομορφιας και της Ανθρωπινης Ζωης, η Κιρστεν Ντανστ βασανιζεται απο την Υστερια της
(Ενημερωτικα, στις νευρωσεις εχουμε ως εξης, ο ανδρας συνηθως ειναι ιδεοψυχαναγκαστικος, και η γυναικα, υστερικη)
Βασανιζεται, υποφερει, διωχνει απο κοντα εκεινους που την αγαπανε, μεχρι που σκανε τα μαντατα για τον πλανητη μας : Ενας αλλος πλανητης εμφανιζεται απο το πουθενα και οι αστρονομοι αναγγελλουν οτι θα περασει ξυστα, διχως ομως να υπαρχει πιθανοτητα συγκρουσης. Αλλοι ενθουσιαζονται απο το θεαμα που θα αντικρυσουν, αλλοι ανησυχουν μηπως τα πραγματα δεν ειναι τοσο καθησυχαστικα οπως μας τα παρουσιαζουνε,
και μονο η Ντανστ, σχεδον θεραπευμενη απο τη ψυχικη της ασθενεια, βρισκει τη χαμενη της ισορροπια και τον εαυτο της..και ολα αυτα γιατι ξερει μεσα της οτι αυτος ο πλανητης θα πεσει πανω μας, καταστρεφοντας μας..πληρως συμφιλιωμενη με αυτο, η ψυχη της ξεφορτωνεται απο το ασηκωτο βαρος που κουβαλουσε και περιμενει, ψυχραιμα και ειρηνευμενα, το Μοιραιο..

Το προαναφερθεν Μοιραιο, το πλησιασμα δηλαδη ενος εξωγαλαξιακου πλανητη με τη Γη, δεν θα αποτελουσε εκπληξη στους Σουμεριους, οι οποιοι στις γραφες τους, μιλανε για εναν πλανητη ονοματι Νιμπιρου, ο οποιος διαγραφει μια περιεργη τροχια, φευγοντας εκτος ηλιακου μας συστηματος και προσεγγιζοντας τη Γη καθε 3600 χρονια, προκαλωντας ανυπολογιστες καταστροφες καθε φορα,
λογω των βαρυτικων και μαγνητικων αποτελεσματων. (Μαρντουκ, για τους Βαβυλωνιους).
Δεν θα αναφερθω στα υπολοιπα που λεγανε οι Σουμεριοι γιατι ηδη η αναρτηση μου εγινε Λιακοπουλικη, αυτο που θα πω ειναι οτι ολη αυτη η καταστροφολογια, ευδοκιμει στο Διαδικτυο,
μια απλη αναζητηση θα σε βγαλει σε "αποκρυφες πληροφοριες" τυπου Ο ΝΙΜΠΙΡΟΥ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ, Η ΝΑΣΑ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΕΝΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗ ΣΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ, προφητες και παληκαρια γινονται μαλλια κουβαρια βρισκοντας προσφορο εδαφος στα πειραγμενα μυαλα ανθρωπων που ανησυχουν περισσοτερο για την ελευση του Νιμπιρου παρα για την ελευση των πιονιων της Τριμερους Επιτροπης, στην πολιτικη ηγεσια των χωρων του Ευρωπαικου Νοτου.

Ισως αυτα να βλεπει ο Τριερ, και μην αντεχοντας, περα απο την Ανθρωπινη Κακια, κ την Ανθρωπινη Βλακεια, να βιαζεται να αναγγειλλει, ως νεος μισοτρελος Προφητης, το Τελος του Κοσμου,
η αληθεια ειναι οτι ενω οι σκατοψυχοι κ τα καθαρματα αντεχονται,
ο νοικοκυραιος που βλεπει στο προσωπο του Παπαδημου την ευκαιρια να μπει "Η Ελλαδα σε μια ταξη, ησυχια κι ασφαλεια", δεν αντεχεται με τιποτα.

Σε ενα διαφορετικο μηκος κυματος, η ταινια ANOTHER EARTH, μιλαει κι αυτη για εναν πλανητη που πλησιαζει επικινδυνα τη Γη. Ενω ομως η ταινια του Τριερ δεν ειναι παρα η μεταμφιεσμενη απεχθεια του για την Ανθρωποτητα, στο ANOTHER EARTH, διατυπωνονται αλλοι προβληματισμοι, διαφορετικου τυπου φιλοσοφικα ερωτηματα περι Ανθρωπινης Μοναδικοτητας κλπ
(Μιας και ο πλησιαζων πλανητης δεν ειναι παρα..ενα πιστο Αντιγραφο της Γης μας!)

Δε ξερω ποσες ταινιες θα γυριστουν ακομα για Καταστροφεις-Πλανητες, δε ξερω ποσα θα γραφτουν στο Διαδικτυο για την επερχομενη καταστροφη, δε ξερω καν ποσοι πλανητες θα ερθουν στα αληθεια απο δω μια γυρα, κανοντας τους Σουμεριους κ τους Βαβυλωνιους να σκανε στα γελια εκει που ειναι αναφωνωντας "ΚΟΡΟΙΔΕΥΑΤΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΛΕΓΑΜΕ, ΚΑΘΗΣΤΕ ΣΤΟ ΠΑΓΩΤΟ ΤΩΡΑ, SEE YOU ON THE OTHER SIDE BIIIITCHES!"

Ξερω σιγουρα οτι η ανησυχια θα ενταθει, αλλωστε βολευει πολυ περισσοτερο να καθεται να ανησυχει καποιος για τον Νιμπιρου, παρα για τον Παπαδημο..ο πρωτος δε θα ερθει, αλλα και να ερθει, ηταν ετσι κι αλλιως αναποφευκτο και δε μπορουσαμε να τον γλυτωσουμε,
απο τον δευτερο ομως, μια χαρα μπορουσαμε να γλυτωσουμε.. Αλλα δεν..
Ειναι προτιμοτερο να ανησυχεις λοιπον  για κατι που δε μπορεις να αποφυγεις παρα για κατι που μπορεις να αποφυγεις αν δραστηριοποιηθεις.. ο συγχρονος πλαδαρος, νωχελικος, ευνουχισμενος ανθρωπος προτιμα να βυθιζεται στο πρωτο.
Η ανησυχια θα ενταθει, οι ψευδαισθησεις θα ενταθουν, οι αυταπατες θα ενταθουν,
αλλωστε τα ναρκωτικα πια κοστιζουν πολυ ακριβα, ειναι βεβαιο οτι ο σημερινος Δυτικος Ανθρωπος ανυπομονει για το Νεο Παραμυθι που θα ταιστει απο τους Εξουσιαστες..

(Οσες φορες και να τον βαζαν να διαλεξει μεταξυ μπλε κ κοκκινου χαπιου, θα διαλεγε το χαπι που προσφερει την εξακολουθηση της ψευδαισθησης του Ματριξ)
(Η, οπως γραφει και ο Ζιζεκ
"Σε αντιδιαστολη προς την αντιληψη
οτι η περιεργεια ειναι εμφυτη στους
ανθρωπους-οτι ενδομυχα στον καθενα
μας υπαρχει ενας wissentrieb,μια
ορμη της γνωσης-ο Ζακ Λακαν
ισχυριζεται οτι η αυθορμητη σταση
ενος ανθρωπινου οντος ειναι "ΔΕΝ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΩ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ"
,μια θεμελιακη αντισταση εναντια
στην παραπανισια γνωση" )

Οι Ιταλοι πανηγυριζουν για την πτωση του Μπερλουσκονι, υπενθυμιζοντας μας οτι τελικα υπαρχουν και πιο ηλιθιοι λαοι απο τους Ελληνες : Ο Μπερλουσκονι ηταν ενας απεχθης εκφραστης του Ιταλικου Κεφαλαιου, προκλητικος, λαοπλανος, βλαβερος για τα λαικα συμφεροντα,
ελα ομως που ο Μοντι, το ετερο μπουμπουκι της Τριμερους, θα αποδειχθει πολυ, πολυ χειροτερος.
Αν ομως η παραπανω γενικευση ειναι αδικη για τους Ιταλους, αλλωστε μονο κατι πλανα σε πλατειες ειδαμε, οχι λαικη εκφραση, τι να πεις για τους Ισπανους πνευματικα αναπηρους, που εξελεξαν Πρωθυπουργο
με συντριπτικα ποσοστα τον εκπροσωπο της Δεξιας , Ραχοι ;
Ο οποιος μαλιστα, "υποσχεθηκε" στην προεκλογικη περιοδο, ακομα σκληροτερα μετρα, "για να σωθει η Πατριδα;"

Γινεσαι κι εσυ μετα φαν του Τριερ η οχι;

Σε καταλαμβανει η ιδια αισθηση ματαιοτητας κι απεχθειας η οχι;

Το ριχνεις στον εστετισμο για να απομονωθεις ως συγχρονος δανδης απο την Ανθρωπινη Βλακοκακια η οχι;

Δε λες απο μεσα σου, "ΡΕ, ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΟΙ ΟΧΙ ΕΝΑΣ ΝΙΜΠΙΡΟΥ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝΕ, ΣΤΑΧΤΗ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΛΑ, ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΜΕ, ΑΥΤΟ ΑΞΙΖΟΥΜΕ";

Κι αντιλαμβανεσαι μετα, οτι ολος αυτος ο κυνισμος σε εχει μετατρεψει σε καποιου ειδους ανεστραμμενο Παγκαλο, του ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ, ΟΛΟΙ ΦΤΑΙΜΕ, μονο που αυτος λεει οσα λεει ευφυως και σχεδιασμενα, για να διασπειρει τη συλλογικη ευθυνη, διασωζωντας την ταξη του

και να ονομασει την επερχομενη μαζικη εξαθλιωση ως Νεμεση για τα σφαλματα μας και λυτρωτικο εξαγνισμο.

Ενω εσυ, που λες ολα αυτα, τα λες, βλακωδως παρασυρμενος. Πιο βλακας κι απο αυτους που περιμενουν το Νιμπιρου. Καταπινοντας προπαγανδες. Νικημενος για ακομη μια φορα απο αυτους που παιζουν με το μυαλο σου, κατατασσοντας σε στις ανθρωπινες κατσαριδες που μολυνουν τον πλανητη τους.

Αλλωστε, μεταξυ μας τωρα, καποιος που διαρκως ανησυχει για το τελος του κοσμου (απο καποια φυσικη καταστροφη κλπ), δεν ειναι η ανησυχια του αυτη γνησια, αλλα μεταμφιεσμενη.

Αυτος που ανησυχει δηθεν για το τελος του κοσμου, στην πραγματικοτητα ανησυχει μηπως ΔΕΝ ΕΡΘΕΙ ΠΟΤΕ το τελος του κοσμου, ανησυχει μηπως ο αθλιος τουτος κοσμος εξακολουθει να υπαρχει για παντα, οπως ο υποχονδριος που διαρκως ανησυχει μηπως πεθαινει, ενω ο πραγματικος του φοβος δεν ειναι ο θανατος, αλλα η ζωη, δε φοβαται μηπως πεθανει....φοβαται να ζησει...

Στο MELANCHOLIA, τελικα η Γη ισοπεδωνεται απο τον αλλο πλανητη, σε εναν εκκωφαντικο παταγο.. Εγω παντως ειμαι με τον Τομας Ελιοτ, που εγραφε οτι "Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΜΕ ΕΝΑΝ ΠΑΤΑΓΟ...ΑΛΛΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΛΥΓΜΟ"

It will end in tears, λοιπον..κι επειδη οι καλλιτεχνικοι συνειρμοι δινουν και παιρνουν, ας κλεισω γλυκα αυτη την αναρτηση με ενα τραγουδι απο τον ομωνυμο δισκο των THIS MORTAL COIL.

Ναι, θα τελειωσει..και θα τελειωσει μεσα σε δακρυα.

Αλλα αυτο δε σημαινει οτι πρεπει να αρχισουμε να κλαιμε απο τωρα..