Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΚΤΑΡ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΜΑΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ.

Aτομικο πλαφον στη περιθαλψη,

ο Ρουμελιωτης του ΔΝΤ να δηλωνει οτι
"«Γνωρίζαμε από την αρχή πως το συγκεκριμένο πρόγραμμα ήταν αδύνατο να εφαρμοσθεί, καθώς δεν υπήρξε πουθενά ένα επιτυχές παράδειγμα, λόγω και του γεγονότος της συμμετοχής της Ελλάδας στο ευρώ, που δεν της επιτρέπει την υποτίμηση του νομίσματός της για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας»


http://www.protothema.gr/economy/article/?aid=212955

το μαχαιρι σε μισθους και συνταξεις θα συνεχιστει μεχρι να εξολοθρευτουν εκατονταδες χιλιαδες συμπολιτες μας,

οι Ελληνες Δικαστικοι στελνουν ξεδιαντροπα ραβασακια στον Προεδρο της Διεθνους Ενωσης Δικαστων
(ζητωντας του να παρεμβει στα αρμοδια οργανα της ΕΕ, δηλαδη στους Ευρωναζι που μας εξοντωνουν)
 παρακαλωντας, τι;
Μηπως να παψουν να εξολοθρευουν τον λαο;
Οχι. Αυτο που ζητανε ειναι...να μη μειωθει ο δικος τους μισθος!
(Εδω, η επιστολη)
Η επιστολη κλεινει ως εξης

"Οι νέες αυτές μειώσεις είναι αντίθετες προς τα Διεθνή standards, αντίθετες προς την απόφαση της Διεθνούς Ένωσης Δικαστών, της συνόδου της Κωνσταντινούπολης και επίσης , είναι αντίθετες προς το ελληνικό Σύνταγμα , αφού οι αποδοχές μας δεν θα είναι πλέον ανάλογες με το Λειτούργημά μας, και επίσης δεν θα εξασφαλίζουν την αξιοπρεπή διαβίωση των Δικαστών, ώστε να τίθεται σε κίνδυνο η προστασία της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης.

Για τους λόγους αυτούς, σας παρακαλούμε να μας στηρίξετε στο αίτημά μας, ώστε να μην υπάρξει οποιαδήποτε άλλη περικοπή στις αποδοχές μας και αφού διαβιβασθεί το παρόν έγγραφο και στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Δικαστών, να εκδοθεί ψήφισμα και να αποσταλεί από μέρους σας το ταχύτερο δυνατό σχετικό έγγραφο τόσο προς την Ελληνική Κυβέρνηση, όσο και προς τα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(Δε θυμιζει αυτη η επιστολη μια αναλογη που ειχαν στειλει οι Αγιορειτες στον... Χιτλερ,
τον Απριλη του 1941, ζητωντας του να τους αφησει ησυχους αυτους , και, κατ'επεκταση, 
να "ασχοληθει" με την υπολοιπη Ελλαδα;




ο Τραπεζιτης Στουρναρας, εκτελωντας τις εντολες της Διεθνους Τοκογλυφιας, δειχνει αποφασισμενος να μην αφησει πετρα πανω στην πετρα, ως πραγματικος Πρωθυπουργος που ειναι,



ομως, ολα αυτα δεν εχουν και τοση σημασια.
Οκ, τα ειπαμε και τα ξαναειπαμε, πολεμησαμε σαν λιονταρια τον εχθρο, αγωνιστηκαμε , διαβασαμε, καταλαβαμε τι παιζεται πια στη Διεθνη Πολιτικοοικονομικη Σκακιερα,
ε, τα ιδια και τα ιδια θα λεμε;
Ας ασχοληθουμε λοιπον με αυτα που πραγματικα μας ενδιαφερουν, αυτα που πραγματικα μας αξιζουν.
Δηλαδη, με μια "πιο Barbie πεθαινεις" αθλητρια, μια self hating woman
(Απο αυτες που θεωρουν φιλους τους τους Κασσιδιαρηδες, τυπους δηλαδη που ριχνουν και καμια μπατσα στις γυναικες οταν τα θελει ο κωλος τους, ετσι για να στρωσουν),
μια ισως, οχι, δεν ειναι υπερβολη, Λασκαρινα Μπουμπουλινα της Μικροαστικης Συνειδησης,
μια κοπελα που ειπε μια μπουρδα, αποπεμφθηκε απο τον, οχι καταδικασμενο για φοροδιαφυγη συζυγο της Ντορας
 και ολη η χωρα προταξε τα στηθια της να την υπερασπιστει,
να την υπερασπιστει εναντια στην Αριστερα που εξουσιαζει τη χωρα πισω απο το παραβαν,
εναντια στους Κομμουνιστες, οι οποιοι, ας πουμε τα πραγματα με το ονομα τους,
εχουν καταντησει τη χωρα τη τελευταια "Σοβιετικη Δημοκρατια" στην Ευρωπη
(Ειναι ο Κομμουνισμος, ηλιθιε,
που μας κατεστρεψε,
οχι ο Καπιταλισμος.. Ετσι ειναι. Μπραβο που το καταλαβες.)

(Εδω τελειωνει καθε αναφορα μου για αυτο το πολυ ουσιωδες ζητημα, δεν εχω κατι να προσθεσω παραπανω σε οσα γραφει ο OLD BOY 












Tις μερες που ακολουθησαν τις δευτερες Εκλογες, η ατμοσφαιρα ηταν βαρια.
Δεν ηταν βαρια αυτη τη φορα λογω της συλλογικης καταθλιψης, ηταν βαρια λογω της συλλογικης ντροπης. Της αρρητης Ενοχης.
Ηταν βαρια απο τη σιωπηρη συναινεση που δοθηκε τοτε. Τη σιωπηρη συναινεση μας οτι για αρχη, πρεπει να πεταξουμε απο τη βαρκα την ανθρωπινη σαβουρα.
(Πλεοναζον ανθρωπινο δυναμικο, πλεοναζον Κεφαλαιο).
 Το 1, 2, 3, 4 % των φτωχοτερων συμπολιτων μας, που γνωριζαμε οτι με την επικρατηση της ΝΔ, ελαβε την ημερομηνια θανατου του, σαν γραμμα, στα χερια του.
Κι ισως, μετα, εμεις να σωζομασταν. Ισως κερδιζαμε λιγο χρονο. Ισως αυτο να ηταν το ορθοτερο για αυτη την ωρα, η επικρατηση του Σαμαρα δηλαδη.
Ολο το προηγουμενο διαστημα , εμεις καναμε οτι επαναστατουσαμε, κι εκεινοι εκαναν οτι μας φοβουνταν.
Ομως, καθως προχωρουσαμε προς τις δευτερες εκλογες, οι κραυγες γινονταν φωνες και οι φωνες, γινονταν ψιθυροι.
Η ακυρωση του Μνημονιου γινοταν Καταγγελια, η Καταγγελια γινοταν Επαναδιαπραγματευση, η Επαναδιαπραγματευση γινοταν "Ασε και βλεπουμε"
Και το να κατηγορουμε τον ΣΥΡΙΖΑ για λαικη εξαπατηση, ειναι σαχλαμαρα,
σιγα μη μπορει σημερα ο οποιοσδηποτε να παραπλανησει τον οποιονδηποτε,
ο λαος ηταν αυτος που δεν ηξερε τι ηθελε και διαρκως υποχωρουσε απο τα αιτηματα του προς τα κομματα, και τα κομματα, ουτε αυτα ηξεραν τι ηθελαν και προσπαθουσαν αισθμαινοντας να τον εκφρασουν.

Ετσι λοιπον, φτασαμε σε ενα σημειο, οπου την Εθνικη Καταθλιψη διαδεχεται σιγα σιγα, η Εθνικη Ντροπη. Για καθε εναν που αυτοκτονει σημερα, ειμαστε υπευθυνοι κι εμεις. Κι οχι μονο αυτοι που ψηφισαν τους γαλαζοπρασινοροζ δολοφονους του.
Αλλα κι αυτοι, που σχεδον ανακουφισμενοι μετα, εθαψαν τα τσεκουρια του πολεμου
(Τα ποια;)
ζαλισμενοι απο το Ελληνικο Καλοκαιρι, προσευχομενοι αυτοι να τη σκαπουλαρουν, κι αποδεχομενοι φυσικα, μεσα στα σπλαχνα τους, οχι μονο τη Πραγματικοτητα αλλα και την Αναγκαιοτητα του Κοινωνικου Δαρβινισμου
(Οκ, υπαρχουν και οι αγωνιστες στη Χαλυβουργια κι αλλου, αλλα ειπαμε, αυτα παραμενουν εξαιρεσεις στον διαμορφουμενο κανονα)

Και η Εθνικη Ντροπη, ειναι κατι που φυσιολογικα διαδεχεται την Εθνικη Υπερηφανεια, τη κουφια υπερηφανεια που δεν εχει κανενα στηριγμα στο παρον, τη δανειζομενη υπερηφανια απο τους προγονους μας, οι οποιοι, ο,τι κι αν ειχαν να επιδειξουν στο Παρελθον, 
το Παρελθον δεν ειναι Παρον, επομενως, το Παρον ειναι αδειο.
Κι επειδη ειναι αδειο, πασχιζουμε να το γεμισουμε, γιατι, παραμενοντας αδειο, μας υπενθυμιζει το δικο μας Τιποτα.
Ντροπη-Περηφανια, ξανα Ντροπη, αλλα και ξανα Περηφανια.
Κατι επρεπε να μας γεμισει το Κενο.
Και το κενο ηρθε να μας το γεμισει ο Φασισμος.

Τι ειναι ο Φασισμος; 
Η σφαλιαρα στη Κανελλη;
Παραπανω απο αυτο, φασισμος ειναι να προβαλλεται, οπως προβληθηκε, αυτη η σφαλιαρα σε μεσημεριαναδικα με ξεκωλιαρες και ξεκωλιαρηδες που χαχανιζουν παρακολουθωντας τη.
Και η προβολη αυτη να γινεται πριν το "ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥΣ"
Αυτο ειναι ο συγχρονος φασισμος: Το Πραγματικο του μηντιακου-κι οχι μονο- Θεαματος 
που δεν εκλογικευεται,
που δε χωραει σε λεξεις,
το Παραλογο,το Απιστευτο που μεταφραζεται μεσα μας σε Ιλιγγο,
σε απουσια Ισορροπιας,
ενα σχοινι που ολοενα τραβας στα ακρα, κι αλλο, κι αλλο, κι αλλο
(αυτοκτονησε μαζι με την αρρωστη μητερα του γιατι δε μπορουσε πια να τη φροντιζει)
αλλα αυτο δε σπαει, δυστυχως ποτε δε σπαει,
(κοβουν το ρευμα στο Ασυλο Ανιατων)
παντα μπορει να υπαρξει κατι χειροτερο, παντα μπορουμε να μετατραπουμε σε κατι χειροτερο,
"Απιστευτο" λεμε, αυτο που εγινε,
(3000 αυτοκτονιες, still counting)
 κι αμεσως το διαδεχεται κατι ακομα πιο απιστευτο,
δε σπαει,
(Υστερα απο τις αυτοκτονιες και τις δολοφονιες, διαφημισεις του Πιου και της Βονταφον)
αλλα παραμενει εκει ξεχειλωμενο,
 Συμβολο του δικου μας Εκφυλισμου,
παραμενει εκει διχως να σπαει και το Κρακ , ακουγεται μεσα μας 
σαν συμβολικη αναπληρωση του Κρακ εξω που δεν ακουγεται ποτε.

Κι η Ντροπη δεν ειναι κατι που αντεχεται για παντα.
Η Ντροπη ειναι αυτη που οδηγει σε Μικρασιατες Καταστροφες και σε 1897.
Δεν αντεχεται, συντομα θα φτιαξουμε τη Νεα μας Μυθολογια.
Κατι να γεμιζει το κενο, κατι να μας αποσπα απο αυτο που καταντησαμε, κατι που θα ομορφαινει αυτο που καταντησαμε. Κατι που θα φαινεται Δυνατο, κατι που θα φαινεται Ομορφο, κατι που θα φαινεται οτι ξεπλενει τη Ντροπη.




Δεν εχει σημασια ποιο θα ειναι το ποσοστο της ΧΑ στις επομενες εκλογες, 
μπορει να ειναι η μεθεπομενη κυβερνηση μετα τον Συριζα, 
μπορει να καταποντιστει, εκφυλιζομενη στα ματια του ψηφοφορου της απο τον Κοινοβουλευτισμο και την τριβη της με οσα κατηγγειλε μεχρι τωρα
(Το "ΚΡΕΜΑΣΜΑ ΣΤΟΥΣ 300" εξακολουθει να ακουγεται και, guess what, θα εξακολουθησει να ακουγεται οσο γιγαντωνεται η απελπισια),
δεν εχει σημασια λοιπον το πως θα εξελιχθει στο πολιτικο Μελλον η ΧΑ.
Σημασια εχει οτι αυτο που πρεσβευει,
νικησε.
Καθε φονος απο ανθρωποειδη που θα μιλανε διαφορετικη γλωσσα απο τα ντοπια δικα μας,
θα χρεωνεται στην Αριστερα απο δω και περα, λες και εχει βγει ποτε ο οποιοσδηποτε να υποστηριξει δολοφονους και βιαστες.
Τι σημασια εχει να μοιραζουμε ευθυνες; Ειτε πεις οτι ευθυνομαστε ολοι για την ανοδο του Φασισμου, ειτε πεις οτι ετσι κι αλλιως θα συνεβαινε ως φυσικη εξελιξη των πραγματων 
(Φτωχεια-Βια-Αμορφωσια- ΜΜΕ- Φασισμος),
ειναι ενα και το αυτο. Φταιμε ολοι.
Δε φταιει κανεις.

Δε φταει κανεις. Και φταιμε ολοι.
Συντομα θα ξεχασουμε . Και θα ξεχαστουμε. 
Μεθυσμενοι απο το νεκταρ του νεου μας Παραμυθιου.

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

ΤΙΠΟΤΑ

Μεσα μου
ο εχθρος που κουβαλαω
μεσα μου 
χανω τη γιορτη
μεσα μου ολοενα σχηματιζεται
καποια εικονα θλιβερη
σα να στοχαζεσαι τι εισαι
μα μενει λευκος ο στοχασμος
μονος σου τρεχεις, τι να προλαβεις?
δρομεας χαρτινος νεκρος

Κι ολο ψιθυριζω
κατι που δεν επρεπε ποτε να πω
κατι που δε πρεπει να παραδεχτω
κατι που με νικαει 
διχως τη θεληση του
Κι ολο θυμαμαι
κατι που δε πρεπει να θυμηθω
κατι που δε πρεπει να εχω στο μυαλο
γευση απροσμενου θανατου
το φιλι του.

Εφτασα εδω πριν λιγες μερες.
Τετοιο ηλιοβασιλεμα δεν ειχα ξαναδει.
Εψαξα στη καλυβα μηπως βρω κατι που να'χε αφησει ο προηγουμενος ιδιοκτητης.
Θελησα να μοιραστω τα μυστικα του.
Τιποτα.
Μαλλον το ιδιο θα πει κι ο επομενος.
Στη σιγαλια της νυχτας εβγαλα κραυγη
μπας κι ακουστει αντιλαλος
και μου απαντησει.
Τιποτα
Ολα αυτα τα Τιποτα δημιουργησαν ενα σωρο
πλαι τους θελησα να αναπαυθω
μηπως τα ματια κλεισω εστω για λιγο
Δες που κοιμαμαι τωρα πανω στο κενο,
σε μια αορατη φυλακη
 που δε με αφηνει να ξεφυγω.

Ετσι λοιπον σκεφτηκα Κατι,
εκλεισα τα ματια μπας κι ονειρευτω Κατι,
περπατησα Κατι,
εφαγα Κατι,

μα και με ολα αυτα τα Κατι,
παλι δεν εχω Τιποτα
γιατι ο,τι ειχα τελικα
ηταν
ειναι
και θα ειναι παντα

εσυ.

Μου λειπεις

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΕΙΔΗΣΗ: ΕΣΠΑΣΕ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ.


Yστερα απο τη σημερινη εισβολη των μπατσων στη Χαλυβουργια και το προσωρινο σπασιμο της απεργιας, μπορω να αναφωνησω οτι επιτελους αποκτησαμε πραγματικη Πατριωτικη Κυβερνηση,
που δε θα διστασει να τα βαλει με τα συμφεροντα που τοσα χρονια τωρα λυμαινονται τον τοπο.
Η σημερινη επιδειξη δυναμης (του Σαμαρα εντολη, οπως μας λενε τα χουντοκαναλα)
ειναι ενα μικρο βημα μεν μπροστα, ομως, οπως λενε και οι Κινεζοι,
 ολα τα μεγαλα ταξιδια αρχιζουν με ενα βημα, καθε αρχη και δυσκολη, μαζευε κι ας ειναι και ρωγες κλπ κλπ.
Υστερα απο τοσα τσιμπουκια, επικυψεις και πιπιλισματα στην ΕΕ, υστερα απο τοσες υποχωρησεις και αποδοχη του τετελεσμενου -οικονομικου, αρα και φυσικου- θανατου των φτωχοτερων Ελληνων απο τα μετρα για τη προστασια των δανειστων μας,
η Κυβερνηση ορθωσε επιτελους αναστημα, και μαλιστα οχι μονο την ωρα που επρεπε, αλλα κι εκει που επρεπε: Στον εργαζομενο που διεκδικει με δυναμη το δικιο του και πιστευει οτι αξιζει κατι παραπανω απο πεντακοσια ευρω το μηνα
(Σημειωτεον: Η απεργια εκει εχει αιτημα ΚΑΙ την επαναπροσληψη απολυμενων συναδελφων τους, αιτημα ανηκουστο και πρωτογνωρο, γιατι κανεις απο εμας τους σοβαρους κι αξιοτιμους Ελληνες πολιτες δε θα αγωνιζοταν για κατι παραπανω απο το σωσιμο του κωλου του)

Ειδα για πρωτη φορα στην tv τον προεδρο του Σωματειου τους, τον Σιφωνιο να λεει κατι περιεργα οτι ο αγωνας θα συνεχιστει, και το πρωτο πραγμα που σκεφτηκα ειναι: Μα καλα, γιατι δε ξυριστηκε πριν βγει στην τηλεοραση; Και το μαλλι του μου φανηκε αλουστο. Πως περιμενει μετα να τον παρουμε στα σοβαρα; Γιατι δε παραδειγματιζεται, ξερω γω , απο τον Αβραμοπουλο; Η τον Μανωλη Καψη; Η την αγαπητικια του Μεγκα Τσανελ, την Ολγα Κεφαλογιαννη, αυτο το πολιτικο σουργελο που το νταβατζοκαναλο τη βγαζει 50 φορες τη μερα στο γυαλι να αραδιαζει αρλουμπες, και με εχει κανει μεχρι και μενα, τον ψηφοφορο του Καθεστωτος, να τη σιχαθω;
Γιατι λοιπον ο Σιφωνιος δε προσεχει λιγο την εικονα του; Οχι οτι θα αλλαζα γνωμη για την απεργια τους, αλλα τουλαχιστον, οι σοβαροι πολιτες σαν κι εμενα, θα τον επαιρναν περισσοτερο στα σοβαρα, οπως παιρνουν σοβαρα τις υπολοιπες clean cut φατσες, που τους υποδεικνυουν καθημερινα τι να κανουν, ποιον να ψηφισουν, ποσο σβερκο να λυγισουν, τι πρεπει να φανε, τι πρεπει να αγορασουν , και ποσα εκατοστα πρεπει να απεχει ο κωλος τους απο το εδαφος
-και ποσες μοιρες γωνια πρεπει να σχηματιζει-
ωστε να γινεται ευκολοτερα κι οσο το δυνατον ανωδυνεστερα, η διεισδυση στον πρωκτο μας των φορων της Κυβερνησης.

Γιατι, οπως ειπε κι ο Πρωθυπουργος,
"Το δικαιωμα στην Εργασια ειναι Ιερο"
Κι οπως φανερωνουν οι οικονομικοι δεικτες και τα στατιστικα στοιχεια, ο Πρωθυπουργος στα αληθεια πιστευει αυτο που λεει. Η ανεργια μειωνεται μερα με τη μερα, καμια απολυση δε γινεται στον ιδιωτικο τομεα κατοπιν αλλεπαλληλων παρεμβασεων  του,
καμια απολυση δε σχεδιαζεται στο Δημοσιο,
κι ο ιδιος παιρνει σβαρνα τα βουνα και τα λαγκαδια, οπως αλλωστε το υποσχεθηκε προεκλογικα, για να φερει στην Πατριδα, δουλειες, επενδυσεις και
αναπτυξη       αναπτυξη              αναπτυξη.
(Ουτε 180% δεν ειναι η Υφεση, κουραγιο.
Κι οπως λενε και οι σοβαροι οικονομολογοι, μειωνοντας τους μισθους και προσθετοντας φορους, απολυοντας τον κοσμο και  φερνοντας αποπληθωρισμο,
τοτε ειναι που ερχεται η Αναπτυξη αναπτυξη αναπτυξη)
Το δικαιωμα στην Εργασια ειναι Ιερο, κι ισως για αυτο, ο Πρωθυπουργος, που ειναι και καλος Χριστιανος, μας το αφαιρει, διοτι η αληθεια ειναι οτι τα τελευταια χρονια εχουμε ξεφυγει απο τον δρομο του Θεου κι αυτη η Κριση ειναι μια ευκαιρια να επαναπροσδιορισουμε τη σχεση μας με τα Θεια, να αυτομαστιγωθουμε για την ηθικη μας καταπτωση, να συνειδητοποιησουμε οτι για εναν αμαρτωλο, δεν υπαρχει το ιερο δικαιωμα στην Εργασια,
και να μετανοησουμε, να μετανοησουμε βαθεια και να αποδεχτουμε οτι τα 500 ευρω μισθο για εναν Χαλυβουργο, ισως ειναι και πολλα.

Το δικαιωμα στην Εργασια ειναι ιερο κι αυτο το ξεστομισε σημερα ο Πρωθυπουργος.
Παλι καλα που εχουμε γινει δηλαδη και λιγο χαλβαδες, διοτι αν αυτη την Υβρη στην Ανθρωπινη Υπαρξη, αυτη την αναισχυντη στα μουτρα κοροιδια, αυτη τη φοβερη Αναντιστοιχια σε μια χωρα οπου οι ανεργοι αυτοκτονουν καθημερινα,
την ξεστομιζε καποιος ηγετης σε μια απολιτιστη χωρα,
οι απολιτιστοι κατοικοι της, μεσα σε λιγες ωρες ,θα τον εγδερναν ζωντανο.

(Γραφω αυτες τις γραμες και στο Μεγκα εχει ξανα την Ολγα Κεφαλογιαννη συνεντευξιαζομενη σε ενα ξενο καναλι. Ασχημες και ποινικα κολασιμες λεξεις ερχονται στο μυαλο μου)


Η πυγμη λοιπον που εδειξε σημερα η Κυβερνηση στους απεργους της Χαλυβουργιας, με ενθαρρυνει, με γαληνευει, με κανει να ξεχναω τις ψευτικες υποσχεσεις της, με κανει να ξεχναω τα λογια της,
 το στομα που εκστομισε προεκλογικα αυτα τα λογια,
αλλα και τα χερια της.
Χερια βουτηγμενα στο αιμα 3000 χιλιαδων ανθρωπων που αυτοκτονησαν απο την απελπισια που η ιδια προξενησε
(Προν τις εκλογες το ΝΟΥΔΟΥΠΑΣΟΚ, μετα τις εκλογες η ΔΗΜΑΡΟΠΑΣΟΚΟΝΟΥΔΟΥ,
η ιδια σχεδον δηλαδη Κυβερνηση)
Χερια βουτηγμενα στο αιμα χιλιαδων αλλων ανθρωπων που πεθανα απο εμφραγματα,
απο καρκινο κι απο ενα σωρο ασθενειες οφειλομενες κι αυτες με τη σειρα τους στην ραγδαια φτωχοποιηση.
Χερια βουτηγμενα στο αιμα εκατονταδων χιλιαδων αλλων ανθρωπων που θα πεθανουν στο μελλον για να εξακολουθησουν να συσσωρευουν υπερκερδη τα μουνοσκυλα οι τραπεζιτες, οι βιομηχανοι κι οι εφοπλίστες, ντοπιοι και ξενοι,
οι καπιταλιστες δηλαδη, με μια λεξη.

Κοιταζω τα χερια μου κι αναρωτιεμαι μηπως και τα δικα μου χερια ειναι βουτηγμενα στο αιμα.
Αραγε, αυτος που ψηφισε τους δολοφονους του Ελληνικου λαου, γνωριζοντας πολυ καλα πια οτι ερχονται για να δολοφονησουν,
ειναι κι αυτος δολοφονος; Ειναι κι αυτος ραγιας; Πουλημενο τομαρι; Αξιο τεκνο των Ταγματασφαλιτων προγονων του που κι αυτοι με τη σειρα τους εγραψαν τη δικη τους Χρυση Ιστορια, συνεργαζομενοι με τους τοτε Γερμανους;
Οχι, οχι, εγω το μονο που ηθελα ηταν να μπει η χωρα μου σε μια τροχια αναπτυξης, σταθεροτητας και μελλοντικης ευημεριας.
Οχι, οχι, τι να εκανα, να ψηφιζα τους υπολοιπους καραγκιοζηδες που λενε ο,τι τους κατεβει, αρνουμενοι να προσαρμοστουν στη συγχρονη πραγματικοτητα;
Να ψηφιζα αυτους που θα αφηναν τους Χαλυβουργους να απεργουν μεχρι τον αιωνα τον απαντα;
Κι αυτοι που ειναι διατεθειμενοι να δουλεψουν για 500 ευρω;
Τι θα απογινουν;
Τα σκυλια των αφεντικων, που ειναι προθυμα να φανε το πεταμενο κοκκαλακι απο το πιατο του αφεντικου, μαζι με το χωμα και τη λασπη απο το εδαφος;

Τωρα που το σκεφτομαι, αυτος ειναι ο λογος που μισω περισσοτερο τους Χαλυβουργους
(Και μαζι με εμενα, ενα τεραστιο, μπορει και πλειοψηφικο κομματι των συμπατριωτων μου.
Το οτι οι Χαλυβουργοι αντεξαν, το οτι παλεψαν, το οτι δεν εσκυψαν το κεφαλι μπροστα στον Εργοδοτη τους. Το οτι αυτοι υψωσαν το αναστημα τους για τον συναδελφο τους. Το οτι αυτοι δε τα παρατησαν μπροστα στη πρωτη δυσκολια, αλλα εκει, τοσες μερες, τοσους μηνες, με αλληλεγγυη, 
με αυτοθυσια, με ανυπολογιστες δυσκολιες, με ανυπολογιστο ψυχικο και σωματικο κοστος,
ουρλιαξαν οτι ειναι ανθρωποι, κι οχι σκυλια σαν εμενα, που περιμενουν το κοκκαλακι απο το αφεντικο για να το φανε, βουτηγμενο στη λασπη και το χωμα.
Το οτι αυτοι πηραν στα σοβαρα την ανθρωπινη υποασταση τους,
την προσωπικη κι επαγγελματικη τους αξιοπρεπεια,
εν ολιγοις, το οτι αυτοι, χαλανε τη πιατσα.
Σε μια χωρα που ψηφισε πριν ενα μηνα τον καινουριο της γαμια,
στην ιδια χωρα ,οι Χαλυβουργοι φωναζουν οτι δε θα στησουν κωλο.
Κι αυτο τσουζει, τσουζει εμας τους ξοφλημενους, τους προσκυνημενους,
η ιδια η Υπαρξη των Χαλυβουργων ειναι η διαρκης υπενθυμιση της απυθμενης,
ακατανοητης
μα και τοσο κατανοητης,
ξεφτιλας μας.
Και πανω απο ολα, εμεις ειμαστε ανθρωποι σοβαροι. Αξιοσεβαστοι. Αξιοτιμοι.
Δε μπορει ο καθε Χαλυβουργος να μας ξεφτιλιζει ετσι, με τη περηφανη σταση του.

Για αυτο, κυριε Πρωθυπουργε, συνεχισε να τσακιζεις καθε εστια αντιστασης.
Συνεχισε να συναινεις, στη Γενοκτονια της Ελλαδας.
Ολοι πουτσα και ξυλο, ολοι θανατο, ολοι σκυψιμο το κεφαλι.
Θερισμα και τσακισμα στο κεφαλι που παει να σηκωθει,
στο γαμημενο και περηφανο αυτο κεφαλι που υψωμενο,
υπενθυμιζει τη δειλια μας,
την εθελοδουλια μας,
τη ντροπη μας.

Γιατι, ντροπη που μοιραζεται, ειναι ντροπη κρυμμενη.
 Ντροπη που μικραινει τοσο πολυ, ωστε να μπορεις να τη κρυψεις στη τσεπη του παντελονιου σου.
Και να μη σε βαραινει στο περπατημα..

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ (O ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ )

Εξω απο αυτο το Μοναστηρι,
μπορεις να δεις
τον Ανθρωπο που Μεταμορφωνεται.
Αν σταθεις διπλα του,
για λιγο,
θα σου μοιασει.
Και συντομα, μορφη,
θα ξαναλλαξει.
Ισως να τον αγαπησεις,
ισως και να τον μισησεις,
το σιγουρο ειναι οτι καποτε,
θα τον συναντησεις.
Κρινουμε αυτο που καταλαβαινουμε.
Πιστευουμε αυτο που δε καταλαβαινουμε.
Τιποτα απο τα δυο, με εκεινον δε θα σου συμβει.
Ειτε Αγαπη, ειτε Μισος.
Και γοργα,
θα ξεχαστει.

Η πυρωμενη επιβραβευση,
η πληρωμενη αυταπαρνηση.
Σε ακουει.
Με το που θα παρει τη μορφη σου,
μια ζωη 
θα σε ακουει.
Δεν απανταει, δε συμβουλευει,
τη ψυχη σου πλανευει,
το σωμα σου φοραει
και σε νικαει.
Ειναι η Αποπλανηση στην Υψιστη Μορφη της,
ειναι το παρασημο ενος Ξεχασμενου Αγωνα,
ο Ανθρωπος που Μεταμορφωνεται.
Η παραισθηση στο ματι του κυκλωνα.
Οι δυναμεις σου σε εγκαταλειπουν,
παλιες κρυες νυξεις ζητωκραυγαζουν για το "ΝΑΙ"
Δε ξερεις.
Μα αν μαθεις,
θα λυτρωθεις;
Η θα υποφερεις;
Και τι μπορεις αλλωστε να μαθεις;
Εισαι Ανθρωπος,
 κι αυτος,
Αρχαιο Μυστηριο.
Για μια στιγμη, τα πιστευω σου αποκρυσταλλωνονται 
(οταν βρισκεσαι κοντα του)
Φοβασαι μηπως κλέβει τη μορφη σου,
και δεν εχεις σκεφτει αν εσυ εισαι αυτος που κλεβει τη δικια του.
Φοβασαι μηπως κλεβει τη ψυχη σου.
Και στο ονειρο μενεις απαθης,
σαν ανταμωνεις τη σκια σου...
Τι εχει υπαρξει πριν απο μενα;Τι μετα;
Και ποια η διαφορα;
Ισως αυτη ειναι η αποστολη του.
Να σε παρηγορησει,
λιγο πριν το τελος,
το οτι καποτε πηρε το προσωπο σου.
Προσωπο εφηβικο, κατασπρο, γαληνεμενο.
Προσωπο που μοιαζει με ολα οσα απεχθανομαι,
....με ολα οσα περιμενω.
Φοβασαι μηπως του ανηκεις;
Η μηπως φοβασαι οτι θα αρνηθει να σε κυριεψει;

Βλεπω προσωπα αλλου να παρελαζουν,
σαθρα, ρυτιδωμενα
στο Απεχθες τουτο πανηγυρι δε θα ειμαι εγω παρατηρητης.
Ισως να ειμαι ο σκοτωμενος.
Ισως, κι ο εκτελεστης.


Εξω απο το Μοναστηρι,
συγκεντρωνονται καθε μερα πολλοι.
Συνεισφερουν στην εξαπλωση αυτη,
που ανοιγει τα φτερα της.
Θυσιαζουν τα παντα για μια Δευτερη φορα.
Μα ειναι μονο μια φορα που παιρνει τη μορφη σου.
Και μοιαζει με Απαντηση,
αυτο που εμοιαζε με απειλη σου.
Τι θες εδω;
Τι πραγματικα ζητας;
Ηρθες επειδη μισεις;
Η επειδη αγαπας;
Γιατι περιμενεις τη Δευτερη φορα, διχως ελπιδα;
Και τον χωρο αυτον που σε πλημμυρισε με τρομο,
τωρα τον βλεπεις
 σα πατριδα.
Καποτε θα φυγεις.
Κι ο,τι ειδες εδω, θα το ξεχασεις.
Δεν ειναι ευχη, ανακουφιση, συγχωρεση,
απολογια.
Ειναι πραγματικοτητα.
Εξω απο το Μοναστηρι αυτο,
που καλογερους δεν εχει,
απο την εγκαταλελλειμενη αυτη πληγη στον Χρονο
που τον Χρονο τον αντεχει..

..αληθεια..

..Που να ειναι οι καλογεροι;
Γιατι ειναι εξαφανισμενοι;
Σκεφτηκε κανεις μηπως εκεινος τους εξοντωσε;
Μηπως η απουσια τους ειναι προειδοποιηση;
Πως δεν το εχει σκεφτει κανεις;
Κοιτα γυρω σου καλυτερα.
Κοιτα το πληθος το εξοντωμενο,
το πεινασμενο,

ειναι Αδαες;

Δε προλαβες τοσην ωρα να πεις μια κουβεντα.
Τωρα το μονο που βλεπεις γυρω σου,
ειναι εκφρασεις πονηρες.
Τι Μοναστηρι ειναι αυτο;
Ποιος πληρωσε τον οβολο;
Γιατι ολοι μοιαζουν με εμενα;
Γιατι εγω δε μοιαζω
με κανεναν;
Ο Ανθρωπος που Μεταμορφωνεται
γυρνα το προσωπο του.
Κι ολοι εμεις τριγυρω του,
που Μεταμορφωνομαστε,
ειμαστε εδω,
για τον Σκοπο του.


                                   2003

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΟΥ ΤΑΝΓΚΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ



To  κειμενο που ακολουθει ειναι αποσπασμα απο την παρακατω αναρτηση.
http://mavroseolous.blogspot.gr/2012/07/blog-post.html


Για οποιον δε το εχει ακουσει ακομα, μιλαμε για απιστευτη κομματαρα.
Απο Ελληνοφρενεια η πρωτη μου ακροαση.
(Eυχαριστω τον Spiral Architect για τη βοηθεια!)










Μόνο το ρεφρέν είναι στα ισπανικά, το οποίο μεταφράζεται ως εξής:
‘Αυτό είναι το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα. Ταγκό δακρύβρεχτο πού τρέχει στις φλέβες μου. Αυτό είναι το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα. Ταγκό γαμημένο πού τρέχει στις φλέβες μου’.
Ο Αργεντίνος συνθέτης Ντανιέλ Αρμάντο, δήλωσε σε συνέντευξη του στην ραδιοφωνική εκπομπή ‘Ελληνοφρένεια’, ότι το εμπνεύστηκε όταν είχε πάει στην Κούβα και εισερχόμενος σε ένα βιβλιοπωλείο είδε ένα βιβλίο με τίτλο ´Οι 17,000 Ελληνικές λέξεις στην Ισπανική γλώσσα’.
Έζησα δύο χρόνια στην Ισπανία και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι ελληνικές λέξεις είναι πολύ περισσότερες. Θα μού πείτε, πού το ξέρεις, τις μέτρησες;
Δεν χρειάζεται. ΟΛΕΣ οι λέξεις πού υποδηλώνουν κάποια έννοια επιστημονική, κοινωνιολογική, ανθρωπιστική και όχι μόνο είναι ελληνικές. Αυτό βέβαια συμβαίνει σε όλες τις γλώσσες. Το απίστευτο με την ισπανική είναι ότι επειδή η προφορά τους είναι σχεδόν ίδια με την δικιά μας, οι ελληνικές λέξεις χρησιμοποιούνται σχεδόν ατόφιες και έχεις την εντύπωση ότι ακούς ελληνικά!
Π.χ η ώρα στα αγγλικά είναι hour ενώ στα ισπανικά είναι ora! Ακριβώς ίδια. Η ιστορία στα αγγλικά είναι history ενώ στα ισπανικά historia. Ακριβώς ίδια. Οι ισπανοί και οι άγγλοι έχουν μάλιστα διατηρήσει την δασεία πού εμείς κάποτε είχαμε συμβολίζοντας την με το γράμμα h. Όταν οι ισπανοί θέλουν να πούν ‘Χρονομέτρα με’ λένε ‘Cronometra me´. Ακριβώς το ίδιο με εμάς! Τα παραδείγματα ατελείωτα.
Αν τώρα προσθέσουμε και λέξεις πού εκ πρώτης όψεως φαίνονται ισπανικές αλλά ψάχνοντας λίγο παραπάνω την προέλευση τους διαπιστώνουμε ότι είναι ελληνικές, τότε ο κατάλογος των ελληνικώς λέξεων γίνεται πραγματικά αμέτρητος.
.................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
Ακολουθούν οι στίχοι του τραγουδιού.Στίχοι μουσική Daniel Armando.
Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli cultura narcisista en una monarquia dogmatica simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera melodia simbolo, melodrama y tragedia.
Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria politico dislexico en parodia onirica tirania fantasma, dilema megalomano de un metabolismο retorico sin tesis ni antitesis.
Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)
Patriota heroicο, tragicο, sistematico hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο teatro ironicο, sindicato plasticο y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia.
Energia hyperbole, antidotο democraticο Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima musica epidermica en un pentagrama masoquista y la simetria toxica de un epilogo necrologico.
Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)
Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos en lirica extasis sus praxis es el melodico y fantastico antropo.
Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

ΑΝΗΚΟΥΣΤΟ! Ο ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ ΥΠΟΤΑΧΤΗΚΕ ΣΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ! ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ!






Δε θα ελεγα οτι ολοι εμεις που ψηφισαμε τη Νεα Δημοκρατια του Αντωνη Σαμαρα νιωθουμε προδομενοι, αλοιμονο. Προβληματισμενοι ομως, σιγουρα. Μαθαμε προσφατα οτι ο Υπουργος Οικονομικων που διοριστηκε εκει απο τον ιδιο τον Πρωθυπουργο, πηγε στο Γιουρογκρουπ και δε παλεψε καθολου για την επαναδιαπραγματευση του Μνημονιου. Το επιβεβαιωσε κι ο Γιουνκερ.
Ακομα κι αυτη η επιμηκυνση παραπεμφθηκε για τις καλενδες. Τιποτα τελικα δεν αλλαξε τωρα που βγηκε η Νουδου μας στην Κυβερνηση. Οκ, δε περιμεναμε βεβαια θαυματα μεσα σε λιγες μερες.
Ομως, απο ολες τις ειδησεις που ακουσαμε τελευταια, ουτε μια δε σταθηκε ικανη να επαναφερει εστω ενα ιχνος χαμογελου στο χειλακι μας. Οι φτωχοι εξακολουθουν να αυτοκτονουν, οι συμμοριες εξακολουθουν να μας ληστευουν και να μας σκοτωνουν,
 και οι συμμοριες του Πασοκ που κατεστρεψαν τη χωρα, παραμενουν ατιμωρητοι,
κι οχι μονο αυτο, αλλα συγκυβερνουν μαζι μας!

Θυμωσαμε παρα πολυ με τον Υπουργο Χατζηδακη που δηλωσε οτι για να γινει διαπραγματευση, πρεπει να το θελουν και τα δυο μερη. Δηλαδη, τι θελει να πει; Οτι τα λαοκτονα Μνημονια θα συνεχιστουν; Οκ, παρασυρθηκα, ασφαλως και το Μνημονιο εμπεριεχει ορισμενα μετρα που ετσι κι αλλιως θα επρεπε να εχουμε ηδη παρει απο μονοι μας. Ομως, δε βλεπουν την Υφεση; Σωρευτικα, φτανει τη τριανταρα. Δε βλεπουν την ανεργια; Σε λιγο θα αρχισω να πιστευω οτι καθολου δε τους νοιαζει τους νεοδημοκρατες υπουργους ο λαος που υποφερει,
οχι οτι θα τους συγκρινω και με τους δωσιλογους εθνοπροδοτες του Πασοκ,
ομως ειναι σαρακι αυτη η γαμημενη η αμφιβολια...
Επιστρεψαμε τα λεφτα στις Τραπεζες γιατι φοβομασταν μηπως βγουνε αυτοι οι απατριδες του Συριζα και μας τα φανε,
(Δοξα τω Θεω, τουλαχιστον καταποντιστηκαν οι σταλινικοι του ΚΚΕ, που ο,τι μας λενε, τιποτα δεν επαληθευεται, απλα να μας τρομοκρατησουν θελουν και να μας κανουν κομμουνιστες)

και τωρα ακουμε για τα νεα φοροχαρατσια κι αναρωτιομαστε αν τελικα θα μας περισσεψει τιποτα η αν θα μας τα φαει η ιδια μας η Παραταξη.
Ψηφισαμε αυτο που επρεπε να ψηφισουμε, ακουσαμε τους δημοσιογραφους των καναλιων, οι οποιοι μπορει μεν να ειναι λιγο αναξιοπιστοι, ομως, εν προκειμενω, στηριξαν τον Σαμαρα τη στιγμη που επρεπε, κι εκ των πραγματων, ανεκτησαν λιγο στα ματια μας το χαμενο τους κυρος.









Με λιγα λογια, καναμε ο,τι μας ειπαν και ποιο ηταν το αποτελεσμα;
Να βγαινει ο κυριος Στουρναρας και να μας λεει οτι πρεπει πρωτα να ξαναμπουμε στον σωστο δρομο κι υστερα να συ-ζητησουμε μετρα ανακουφισης του λαου.
Εμεις οταν ακουσαμε οτι διοριστηκε ο Τραπεζιτης Στουρναρας, Υπουργος Οικονομικων, καθολου δε σκεφτηκαμε οτι θα ξεπουλησει τη χωρα στους Ευρωπαιους Τραπεζιτες,
αλλωστε ειχαμε δει και τα δειγματα γραφης του κυριου Παπαδημου, ο οποιος, η αληθεια ειναι οτι δε πετυχε και πολλα, ομως το παλεψε σε μια δυσκολη στιγμη κι αυτο οφειλουμε να του το αναγνωρισουμε.

Τωρα που το σκεφτομαι βεβαια,
Παπαδημος, Στουρναρας,
ολοι αυτοι του Σημιτη δεν ηταν; Αυτουνου του πασοκου που διελυσε τη χωρα και μας εβαλε στο Ευρω με τα swamps της Γκολντμαν; Εκεινη την εποχη, αυτο δεν ηταν το οικονομικο επιτελειο του;
Το 2000 δεν ηταν που η ΝΟΥΔΟΥ μας ελεγε οτι εγινε νοθεια στις εκλογες και στερησαν την ευκαιρια απο τον Καραμανλη να σωσει 4 χρονια νωριτερα τη χωρα;
Τι δουλεια εχουν ολοι αυτοι με τη Πατριωτικη Παραταξη;
Με τον Ελλας Ελλας Αντωνης Σαμαρας;
Τον Μηταρακη δεν ειχαμε εμεις να μιλαει στην τουβου για αυτα τα οικονομικα;
Απο που μας ξεφυτρωσε ο Σημιτανθρωπος;
Σε λιγο θα με κανουν να πιστεψω οτι ειμαστε τα ιδια σκατα με τους Παπανδρεηδες και λοιπους πρακτορες!
Βεβαια, δε μετανιωνουμε, σιγα μην αφηναμε να παραδοθει η χωρα στους αναρχομπολσεβικους, που καψαν την Αθηνα τον Δεκεμβρη και βρισκονται πισω απο καθε ληστεια-κλοπη-φονο λαθρομεταναστη.
Ομως, μια πικρια, οσο να ναι, την εχουμε.
Εμεις περιμεναμε απο τον αρχηγο να εκθεσει τα πραγματα ως εχουν στους Ευρωπαιους, να τους περιγραψει τη φτωχεια ,την εξαθλιωση, να τους πει δεν αντεχουμε αλλο ρε αδερφε, εν αναγκη να χτυπησει και το χερι στο τραπεζι, ειναι πατριωτης ο Προεδρος, κι απο αγωνες στη ζωη και στην Πολιτικη, γνωριζει καλα.
Το μονο που ακουσαμε ομως πριν αρρωστησει, ηταν οι δηλωσεις του στο Ζαππειο, τη μερα των εκλογων,
οταν ως Πρωθυπουργος πια ,
το πρωτο πραγμα που βγηκε να πει ηταν οτι θα τηρησουμε τις δεσμευσεις μας στους Τοκογλυφους και στο Μνημονιο.
Εκει, μας παγωσαν λιγο τα παπαρια, ομως σκεφτηκαμε οτι, δε μπορει, μαλλον θα το ξεχασε να αναφερει την λεξη αναδιαπραγματευση, ανθρωπινο ειναι, τοσα πραγματα εχει στο κεφαλι του.
Αργοτερα, μας ειπε οτι εστειλε γραμμα και την αναφερει εκει.
Τελικα, πουθενα δε την ειδαμε.

Μα, καλα, δε βλεπουν τι γινεται στην κοινωνια; Αιμα Ελληνικο ρεει στις φλεβες τους, σα το δικο μας, πως γινεται και δε μας νιωθουν καθολου; Ποτε θα βαλουν μυαλο; Ποτε θα αφησουν τα κουραφεξαλα κι ολοι μαζι, ενωμενοι, δε λεω οχι, θα βροντοφωναξουν στις Μερκελ αυτου του κοσμου, οτι οι Ελληνες δεν αντεχουν αλλο πια;

Ε ,λοιπον, θυμωσα τωρα. Εχω την υποψια οτι μπορει και να με κοροιδευουν τελικα, και να υπηρετουν τα ιδια αφεντικα που υπηρετουν και οι πασοκοι.
Και μετα ομως; Πως να αντιδρασω στις επομενες εκλογες, αν ζω βεβαια μεχρι τοτε;
Τι να στηριξω ρε γαμωτο, μπερδευομαι, πειτε μου κι εσεις τι να κανω......

Το βρηκα! Θα ψηφισω Καμμενο!
( Η κι ακομα δεξιοτερα....)





Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

TOP 15 PUNK ROCK ΑΓΑΠΗΜΕΝΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ.











15)   I HATE YOU                            SLAYER

http://www.youtube.com/watch?v=SBV_TD8tqKU&feature=related

Και το  πρωτοτυπο καλο ειναι, η διασκευη ομως ειναι το κατι αλλο.








14)  KILLING IN THE NAME                         RAGE AGAINST THE MACHINE         

http://www.youtube.com/watch?v=bWXazVhlyxQ

Oποιος ηταν εφηβος την εποχη που βγηκε το τραγουδι, θυμαται καλα τι πανικος γινοταν καθε που ο dj μας το πεταγε στη μαπα!








13) I CAN'T ESCAPE MYSELF                   THE SOUND

http://www.youtube.com/watch?v=M0FKEDexivA

Εδω χαμηλωνουν οι ταχυτητες και παμε σε πιο post punk καταστασεις. Ενα killing an arab απο the cure θα κολλαγε γαντι για μετα!












12)   LAST NITE                    THE STROKES


http://www.youtube.com/watch?v=EXaHy814cEA


Χαμος ειχε γινει τοτε με τον πρωτο δισκο τους. Οσο και να το παλεψε ο julian casablancas, δε καταφερε να βγαλει τιποτα ανταξιο του. Η νοσταλγια για τα 60's, 70's βαρεσε κοκκινο,
κι ακουγοντας το κομματι τωρα, σα να βαραει κοκκινο και η νοσταλγια για τις αρχες των 00's...














11) SUICIDAL TENDENCIES       I WANT MORE





Και λιγο παλιο καλο Αμερικανικο hardcore, ετσι για να γουσταρουμε:)
Θα μπορουσα να βαλω καλλιστα και το subliminally, η το i saw your mommy, η το suicidal failure.











10) NOΤΗΙΝG IS REAL BUT THE GIRL                 BLONDIE

http://www.youtube.com/watch?v=qsdemJazSVM


Tωρα δε ξερω αν αυτη η τραγουδαρα κολλαει εδω, αλλα καπου επρεπε να το κολλησω,
κι αν οχι εδω, που;)












9) 21st CENTURY DIGITAL BOY                 BAD RELLIGION

http://www.youtube.com/watch?v=IToZpV44470

Oι πιο ψαγμενοι, θα εσκαβαν βαθυτερα, στο παρελθον της μπαντας.
Εδω, ας παιξουμε λιγο στο πιο εμπορικο.










8) CALIFORNIA UBER ALLES                  DEAD KENNEDYS

http://www.youtube.com/watch?v=UW8UlY8eXCk&feature=related


Επικαιρο..











7)   SELF ESTEEM                 THE OFFSPRING




Κι εδω, οι ψαγμενοι, θα εβαζαν κατι απο το ignition, για να μη πω οτι τα πιο ψαγμενα ακομα πανκια θα με εκραζαν για το συγκεκριμενο γκρουπ. Να ξεκαθαρισω εδω οτι απο ολα τα μουσικα ειδη για τα οποια εχω ανεβασει αναρτηση, η πανκ μουσικη ειναι η μουσικη με την οποια εχω ασχοληθει λιγοτερο, οποτε ας μου επιτραπουν οι εμποριλες (Και σε λιγο ερχονται και οι green day :)
Παντως ο συγκεκριμενος υμνος στιγματισε μια ολοκληρη εποχη, και το "στιγματισε" να μην εκληφθει με αρνητικο περιεχομενο, οσο κι αν οι στιχοι του τραγουδιου υμνουν το αιωνιο μαζοχιστικο θυμα, σε μια σχεση που εληξε αλλα εκεινο δε μπορει να το συνειδητοποιησει..
(Ειναι 1994 ακομα, θα μεγαλωσει και θα μαθει...!)











6)  BASKET CASE                 THE GREEN DAY

http://www.youtube.com/watch?v=GTwJo0HeNmU

Δες και παραπανω. Οκ, δεν ειναι πανκ ροκ, ειναι πανκ ποπ. Οπως και να εχει, δε γινεται να λειπει.

sometimes i give myself the creeps
sometimes my mind plays tricks on me
it's all been setting up, i think i'm crackin up
am i just paranoid, or i am just stoned....!











5)    I FOUGHT THE LAW                 THE CLASH

http://www.youtube.com/watch?v=tR3XY6wfSBw



....................and the


 law........................................................
            ........................won................












4)  NO FUN                  THE STOOGES

http://www.youtube.com/watch?v=vvRkJzVQBP0





Και τι δε θα μπορουσα να βαλω απο τους προπατορες της πανκ, τι i wanna be your dog,
τι search and destroy, και τοσα αλλα. Ομως βαζω αυτο εδω, διοτι, δεν εχει πλακα μωρο μου, να περπατας μονος σου, να εισαι μονος σου, να τραβιεσαι απο δω κι απο κει, in love with nobody else..










3) SOMEBODY PUT SOMETHING IN MY DRINKS            THE RAMONES

http://www.youtube.com/watch?v=QSih4o2YfmA




Kick the jukebox, slam the floor
Drink, drink, drink, drink some more
I can't think
Hey! What's in this drink?



Τανγκερευ τονικ, χιζ φεβοριτ ντρινκ! Απλα, Θεοι!






2) MOTHER                    DANZIG






Θα εβαζα το last caress απο misfits, αλλα μετα σκεφτηκα να βαλω το πραγματικο αγαπημενο τραγουδι μου απο αυτη την αλλοκοτη Morrison-ικη μετενσαρκωση.....
(Θελει σκεψη βεβαια, υπαρχει και το devil's plaything...)

not about to see your light
but if you wanna find hell in me
i can show you what its like
till
you're
bleeding...










1) ANARCHY IN THE UK                   SEX PISTOLS

http://www.youtube.com/watch?v=qbmWs6Jf5dc


Ε, δε γινεται να βαλεις αλλο εδω στην κορυφη......




Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

ΔΕ ΝΙΩΘΕΙ (ΚΑΤΑΒΥΘΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ)

Δε νιωθει
Κι ομως, μπορει ακομα να βασανιζεται
Ισως ειναι ο τροπος της Ψυχης να σε αφυπνισει
Να σου φωναξει οτι εισαι ακομα ζωντανος.

Αναλωθηκες απο τη Φυγη, σκορπιστηκες απο το Φοβο
Κατι να δεσει τις σκεψεις μου      κατι να τις ενωσει
φυσαει ανεμος, με μοιραζει στον κοσμο 
κ η καταληξη...
να μην ειμαι πουθενα
Πως να εξαντλησω το Φοβο μου σε λεξεις?
πως να αφεθω σε κατι αλλο απ' τη Φυγη?
Μοιαζει με διψα, μοιαζει με παθος, ομως δεν ειναι
φεγγω το Φοβο, φεγγω τη Πλανη, φεγγω Φυγη

Κι εξαπλωνομαι, σαν Δον Κιχωτης 
κατακτητης διχως στρατο
Η αριστερη πλευρα μου ολο μουδιαζει,
μα ακομα ζω
αποκορυφωμα ετουτη η νυχτα που δεν υπαρχω
αλλα αν περασω απ'τον καθρεπτη, κατι θα δω
Φεξε Πλανη μου γλυκια μαζι με μενα
σε εναν σιωπηλο ωκεανο να αναπαυθω
ποτε δεν ημουν ταξιδευτης, τωρα με καλει το νερο
τετοια εξελιξη δεν ηθελα ποτε μου
σας διαβεβαιω
βρισκω επιτελους προορισμο
πισω να γυρισω, διχως Λογο κ Συνειδηση
στον ωκεανο

Αβυσσος βαθια με τρως και με γεννας
στα χερια σου σπαραζω, ρωτω,  δεν απαντας
αλλοκοτο ταξιδι    ακομα κι ο βυθος
εφ'οσον ειναι πλανη, μπορει να ειναι εχθρος


Αυτο που με συνθετει, σκονη που αναστοχαζεται
και λιγο πριν φτασει σε συμπερασματα
θυμαται οτι ειναι σκονη 
και σκορπιζει
Πως μπορω, υστερα απο ολα αυτα,να πεισω τον εαυτο μου
οτι δεν ειναι τιποτα αλλο,παρα ενα ποιημα?
Πως μπορεις να αλλαξεις
οταν φοβασαι τοσο τις αλλαγες?
Και πως να αντεξεις αυτον τον φοβο οταν ξερεις οτι κανεις δεν ειναι προθυμος
 να τον μοιραστει?
Ποιος κοιταξε βαθια μεσα στην Αβυσσο
 και δεν καταλαβε οτι
της ανηκει?
Ποσο φιλοτιμο κι αυταπατη μπορει να χωρεσει
αυτος ο πλανητης?

Κι οταν βυθιστω, πες μου,
θα θυμασαι οτι ημουν εδω?
Οτι μεγαλωσα, κι ομως κρατησα
τα ονειρα που εκανα μικρος?
Θα τιμωρησεις το σκοταδι που με επεισε
οτι δεν ειμαι φως?
Θα θυμασαι ποσο σκληρα προσπαθησα να αγαπησω?
Θα θυμασαι τη συντριβη μου, οταν ανακαλυψα
μεσα μου,το κενο?
Θα θυμασαι τα χαμογελα μου, την αγκαλια μου
τα νευρα που ξεσπουσαν και μου φευγαν στο λεπτο?
Θα θυμασαι τα χερια μου που φανερωναν τι ειμαι?
Θα θυμασαι τα ματια μου που πασχισαν
κανενα να μη ξεγελασουν?
Αν τα θυμασαι ολα αυτα, αυτο μου φτανει
κι αυτα που εχασα εδω, αλλου θα τα κερδισω
Μη στεναχωριεσαι, μη ξεσπας
Μονο
θυμησου


[Δεν ειναι ελπιδα, ειναι συμφιλιωση
κι αποδοχη
Σχεδον ξεχναω το Φοβο
σχεδον ξεχναω τη Φυγη
Δεν ειναι φυγη
γιατι περισσοτερο απ'το να νιωθω οτι φευγω απο καπου
νιωθω οτι καπου πηγαινω
Δεν ειναι φυγη
ισως ειναι επιστροφη
ισως τα χειλια μου σχηματιζουν για πρωτη φορα τη λεξη που παντοτε ηθελαν να πουν
Αγγελος η παρανοικος?
νυσταζει
θα το αποφασισει οταν ξυπνησει
Ιδρωνω
Το φορτιο αλλοτε βαρυ, αλλοτε ελαφρυ
θα ξερω σιγουρα να σου πω
οταν θα ειμαι εκει
Κι αν καποιο Αυγουστιατικο βραδυ, αφουγκραστεις τον ουρανο
θα σου ψιθυρισω την απαντηση]

Μοιαζει με κομητη
(γιατι θες να συνεχισεις?)
Στην ουρα του, ισως η καταστροφη
ισως η δημιουργια
(πως αντεχεις ακομα?δε καταλαβες οτι,με λεξεις,
δε μπορεις να Το ελεγξεις?)
Σκεφτεται επι αιωνες
μα οι σκεψεις χανονται, λιγο πριν γινουν συμπερασματα
πιο ευκολα ταυτιζεσαι με την ασαφεια

Κι αυτο προσπαθω να ανακηρυξω
Τη πιο συγκλονιστικη κι επωδυνη Ηττα του Ανθρωπου
Την Ηττα του Ανθρωπου απεναντι στον Λογο
την Ηττα του Ανθρωπου απεναντι στην ιδια του τη Σκεψη
Τη καταβυθιση στην ιδια του την Αβυσσο

Κι αν σε στεναχωρει το τελος που διαλεξα να δωσω,
ξεχασε το
σκισε τις τελευταιες σελιδες
διεγραψε ο,τι δε σου αρεσει
Και θυμησου ξανα
οτι οσα χανουμε εδω
τα κερδιζουμε αλλου
Μη στεναχωριεσαι
για σενα αυτες οι τελευταιες λεξεις
παντα
κοντα σου