ΚΥΡΙΕ ΔΙΚΑΣΤΑ...

"Όλως περιέργως, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι το δημόσιο μπορεί να κατάσχει χωρίς προειδοποίηση καταθέσεις οφειλετών του, ανατρέποντας προηγούμενη απόφαση που είχε κρίνει αντιθέτως.

Όλως περιέργως, ο Άρειος Πάγος δέχτηκε την αίτηση του υπουργείου Οικονομικών κατά των καθαριστριών, ανατρέποντας την απόφαση του Πρωτοδικείου η οποία διέτασσε την επαναπρόσληψή τους.

Όλως περιέργως,  το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε (με ανούσιους αστερίσκους) ότι οι δήμοι μπορούν να γεμίζουν τους δρόμους με παρκόμετρα, ανατρέποντας προηγούμενες αποφάσεις διοικητικών πρωτοδικείων.

Όλως περιέργως, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι ο όρος "φειδωλή εξόρυξη" που το ίδιο είχε διατυπώσει παλαιότερα, καλύπτει επαρκέστατα το ρημαδιό των Σκουριών.

Όλως τυχαίως, η δικαστική εξουσία κρίνει τελεσίδικα καταπώς προστάζουν οι ανάγκες της τάξης που κυβερνά. Ακριβώς όπως κάνουν οι έτερες εξουσίες, η εκτελεστική και η νομοθετική. Εξουσίες είναι αυτές και μάλιστα διακριτές. Ενδυματολογικά τουλάχιστον.

Όλως περιέργως, υπάρχουν ακόμα φουκαράδες που εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε κάποια από τις αστικές εξουσίες. Συνήθως δε στη δικαστική. Περιμένουν δικαίωση από αυτούς που λαμβάνουν αποφάσεις και τις ανατρέπουν, ακόμα κι αν χρειαστεί να αλλάξουν επί τούτου οι άβολοι νόμοι. Τό 'να χέρι νίβει τ' άλλο, και τα δυο την αστική εξουσία.

Όλως περιέργως υπάρχουν ακόμα φουκαράδες που υπομένουν τον καπιταλισμό γιατί τουλάχιστον παρέχει ελευθερία. Την ελευθερία να τρέχεις στο δικαστήριο για να δικαιωθείς. Πρωτοδίκως."

http://stratolatis.blogspot.gr/2014/06/fair-enough.html












Kύριε Δικαστά
γιατί μου παίρνεις το σπίτι
γιατί μου παίρνεις τη δουλειά
γιατί επικυρώνεις δουλοπρεπώς τη βούληση τους;
Αν ήσουν εγώ κι ήμουν εσύ
θα καταλάβαινες τη φρίκη που μου σέρνεται στη ψυχή
θα έβλεπες οικογένειες να διαλύονται απ'τη γκρίνια κι απ΄τη μιζέρια
θα έβλεπες την απόγνωση στα μάτια των γονιών που τα παιδιά τους δεν αποκτούν αξιακό κώδικα
που ό,τι τα μάθαμε, ήτανε λάθος και τώρα δεν έχουμε τίποτα να τους μάθουμε
πόσο εύκολα αποσυντίθεται η πραγματικότητα μπροστά στα μάτια μας
πόσο εύκολα σβήνει του Αυριο η φωτιά,

κύριε Δικαστά
τί σημαίνει το δημόσιο συμφέρον όταν οι τράπεζες και η εφορία μου παίρνουν το σπίτι
όταν μου παίρνουν τη δουλειά
τί αξία έχει το δημόσιο συμφέρον όταν αυτό γίνεται φονιάς
και σκοτώνει αυτήν και την επόμενη γενιά;
κύριε Δικαστά
πώς και δε κόβονται τα δικά σου τα λεφτά;
Τι σημαίνει αναδρομικά;
Αν ήμουν εσύ κι ήσουν εγώ, μπορεί να σε καταλάβαινα,
μπορεί κι εγώ να προάσπιζα τον "σκληρό πυρήνα του κράτους"
σε χρειάζονται για να επιβληθεί το δημόσιο συμφέρον
τους χρειάζονται για να μας πνίξουν στο ξύλο και τα χημικά
σας χρειάζονται γιατί τίποτα δε θα είχε περάσει δίχως εσας
σας χρειάζονται γιατί καμιά γενοκτονία δε μπορεί να επιβληθεί δίχως ματ 
και δίχως εσένα
κύριε Δικαστά,

κύριε Δικαστά
εύχομαι κανένα δημόσιο συμφέρον να μη σε φέρει ποτέ
πιο κοντά
στην ιδέα του θανάτου
στην ιδέα του να τα εγκαταλείψεις όλα και να φύγεις μακρυά
μακρυά από αυτούς που παίρνουν τα σπίτια,τις καταθέσεις, τη δουλειά,
από αυτούς που αφήνουν τα παιδιά σου νηστικά
από αυτούς που ουσιαστικά μας λένε να τους αδειάσουμε τη γωνιά
να μείνουν μόνο οι απαραίτητοι,
ξένοι σκλάβοι για τις ΕΟΖ
πέντε γιατροί, πέντε δικηγόροι και πέντε μηχανικοί
πέντε φούρνοι και πέντε ταξί
ένα νοσοκομείο και μία οικοδομή
δε φτάνει πια ετούτη η γη
γίναμε πολλοί
'εναν έναν μας παίρνουνε από το μαντρί
και μας πάνε στις λεπίδες των αποφάσεων σου,
μας πάνε στις κωλοτούμπες σου,
σε εκβιάζουν ή σου τάζουν περισσότερα;
Ή και τα δύο μαζί;
'Ανοδο στην Ιεραρχία;
Είναι δύσκολο να ξεφύγεις από τη συμμορία,
το καταλαβαίνω.
Σε νιώθω
κι ας νιώθω μέσα μου να φεύγει η ζωή.

Κύριε Δικαστά
ονειρεύτηκα ότι μείναν χωρίς κεφάλι
αυτοί που μας πήραν το σπίτι
αυτοί που μας πήραν τη δουλειά
αυτοί που απολύουν κι αυτοί που απελευθερώνουνε τις απολύσεις
αυτοί που με διαλύουν και τα φερέφωνα που τους δικαιολογούνε στις ειδήσεις.
Δε τους το πήρε κανείς,
μόνοι τους το βγάλαν από ντροπή..
Για να μη το αντικρύζουν στους καθρέπτες και αηδιάζουν
με αυτό που αντικρύζουν.
Γιατί, με όσα κάνουν, με ανομολόγητες τύψεις γεμίζουν.
Τις νύχτες, το δημόσιο συμφέρον γίνεται αυτό που σε πατάει στο στήθος
και δε σε αφήνει να κοιμηθείς..
Το φαγητό στο τραπέζι γίνεται πνιγμός.
Μπορεί να με σκοτώνεις, μα ούτε κι εσύ είσαι ζωντανός.
Βρυκόλακας που χρειάζεται το αίμα μου για να μη του χαθεί ο μισθός.
'Αψυχο πτώμα άταφο, νεκροζωντανός.
Εγώ χάνω το κορμί μα εσύ χάνεις τη ψυχή.
Κάποτε, οι Ερινύες θα πάψουν να ανησυχούν για τη τροχιά του Ήλιου
και θα επισκεφτούν όσους εξόντωσαν εκείνον
 που είναι ταγμένοι
να αποφασίζουν στο Όνομα του.
Στο Όνομα του Ελληνικού Λαού.
Στην εξόντωση αυτού του περισσευάμενου Εχθρού.
Στη Γενοκτονία του.
Μόνοι τους το βγάλαν από ντροπη και τώρα,
σαν αποκεφαλισμένα κοτόπουλα,
γυρνούν στους δρόμους και στις δουλειές τους,
ξεφτιλισμένοι
 αλλά με γενναιόδωρη παράταση ζωής.
Καλή ζωή σου εύχομαι
κύριε Δικαστή.
Τα όνειρα δεν είναι προφητικά, μην ανησυχείς.
Το κεφάλι σου θα μείνει στη θέση του.
Μα κρύψου όταν περνάς απο καθρέπτες,
κρύψου όταν σε κοιτάζει η οικογένεια σου,
κρύψου
γιατί όσο με εξοντώνεις, τόσο θα φαίνεται η ασχήμια σου,
όσο μου τα παίρνεις όλα, τόσο θα φαίνεται το τίποτα σου,
κάθε ρυτίδα στο πρόσωπο σου, θα είναι οι θάνατοί μου,
κάθε σκιά στο βλέμμα σου, θα είναι η άβάσταχτη ζωή μου,
κάθε ήχος που βγάζεις, θα είναι οι λυγμοί μου.
Δάκρυα στα δάκρυα,
 κύμα στο κύμα,
πλημμύρα στην πλημμύρα,
κατακλυσμός στον κατακλυσμό,

μέχρι τίποτα να μη σημαίνει τίποτα πια.

Και τότε, θα τα πούμε ξανά,

κύριε Δικαστά.

ΥΓ Κι ένα ακόμα, άκρως συκοφαντικό για την αδέκαστη Δικαιοσύνη μας, λιβελλογράφημα
και με "περίεργα" υπονοούμενα, θίγοντα την ησυχία-τάξη-ασφάλεια,
από τον Μπογιόπουλο, έτσι για συμπλήρωμα.

http://www.imerodromos.gr/revolution/

ΚΙ ΑΛΛΕΣ 20 ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ METAL BALLADS (ΜΠΑΛΑΝΤΕΣ, ΜΠΑΛΑΝΤΟΕΙΔΗ KAI MID TEMPO).

Εδώ το πρώτο μέρος
http://celinathens.blogspot.gr/2012/02/15-heavy-metal-ballads.html

Πήξαμε στους maiden, στον Όζυ στους Priest και τους iced earth! 
Σε τέτοιες λίστες προσπαθω να φέρω σε επαφη τους αναγνώστες με όσα περισσότερα γίνεται γκρουπ, αλλά όσο κι αν το σκεφτόμουν, δε μπορούσα να αφαιρέσω κανένα τραγούδι από τους προαναφερθέντες.
Όπως αναφέρω και στον τίτλο. πέρα από τις μπαλάντες, υπάρχουν και τα πιο mid tempo, με ξεσπάσματα κλπ, μέταλ λίστα είναι άλλωστε.
Για τον ανασχηματισμό, το προσπάθησα να γράψω κάτι όμως η αηδία δε μου το επέτρεψε.

20) FADE TO BLACK                          METALLICA

https://www.youtube.com/watch?v=WEQnzs8wl6E

'Ενα από τα ανεβαστικότερα και πιο αισιόδοξα τραγούδια όλων των εποχών :)












19) CEMETARY GATES                      PANTERA

https://www.youtube.com/watch?v=D6pXYQN-Z54












18)     LIVING FOR THE NIGHT             VIPER

https://www.youtube.com/watch?v=qBxPFyGcbv0

Να ανέβουμε και λίγο με μια παουερμεταλιά από το μακρυνό παρελθόν γιατι δε μας βλέπω καλά:)










17)  CHILDREN OF THE DAMNED                      IRON MAIDEN


https://www.youtube.com/watch?v=0CXviKJy2ww

Θα βαρεθείτε να ακούτε Dickinson!











16)  I JUST WANT YOU                  OZZY OSBOURNE

https://www.youtube.com/watch?v=bDb8OPUS7LM










15) IF I KNEW                        HELLOWEEN

https://www.youtube.com/watch?v=ZVJvPrzJ8rg

Για άλλη μια φορά σε λίστα με μεταλικές μπαλάντες, το a tale that wasn't right μένει εκτός
(στη προηγούμενη είχα το in the middle of a heartbeat). Δεν είναι ότι δε μου αρέσει, κομματάρα είναι, απλά τα άλλα με πωρώνουν περισσότερο.

14)   CATHEDRAL SPIRES                            JUDAS PRIEST

https://www.youtube.com/watch?v=eTaDvzVBrSM


Πολυ υποτιμημένο τραγούδι, συγκλονιστικό ρεφραίν. Δε νομίζω ότι οι priest έχουν να επιδείξουν καλύτερο τραγούδι από το jugulator και μετά, άντε και το judas rising.
( Υπάρχει κι άλλος ripper owens στη λίστα..)












13) SCRIPT FOR A JESTER'S TEAR                MARILLION


Mέταλ δε τους λες, το συγκεκριμένο τραγούδι όμως έχει μεταλική δομή (proggressive)και η "επικότητα" στη φωνή του fish, του επιτρέπει να τρυπώσει εδώ.
A, και οι στίχοι, που μιλάνε για χωρισμό είναι ό,τι αυθεντικότερο, ψυχοβγαλτικότερο κι αιματοεμπνευσμένο έχει γραφτεί ποτέ για αυτό το θέμα.



https://www.youtube.com/watch?v=ufUCdNXS1T4







12)   QUESTION OF HEAVEN                ICED EARTH

https://www.youtube.com/watch?v=wWCdDFkn_-s


Από εδώ και πέρα δε ξέρω τι να πρωτοβάλω, η σειρά θα είναι κάτι περισσότερο από υποκειμενική, σχεδόν τυχαία. Δεν έχω επίθετα για να τα περιγράψω, όλα με έχουν σημαδέψει και στοιχειώσει.











11) AMAMOS LA VIDA                               ACCEPT

https://www.youtube.com/watch?v=FfS8Ru390dI












10)  WATCHING OVER ME                          ICED EARTH

https://www.youtube.com/watch?v=ED0oR4dZK4I

9) IN A DARKENED ROOM                        SKID ROW


https://www.youtube.com/watch?v=1NNr2W1eYqY












8)   BLOOD RED SKIES                              JUDAS PRIEST

https://www.youtube.com/watch?v=T9DBZc-c290


Για τους εχθρούς μας

As the sun goes down, I move around
Keeping to the shadows
Life, hangs by a thread
And I've heard it said, that I'll not see tomorrow

If that's my destiny, it'll have to be
So I'll face the future
Running out of time
I'm on the line
But I'll go down fighting

Felt the hand of justice
Telling wrong from right
Threw me out upon the street in the middle of the night

Cybernetic heartbeat
Digital precise
Pneumatic fingers nearly had me in their vice

Not begging you
I'm telling you

You won't break me
You won't make me
You won't take me,
Under blood red skies

You won't break me
You won't take me
I'll fight you under
blood red skies

Through a shattered city, watched by laser eyes
Overhead the night squad glides
The decaying paradise

Automatic sniper
With computer sights
Scans the bleak horizon for its victim of the night

They're closing in
They'll never win

You won't break me
You won't take me
You won't make me,
Under blood red skies

You won't break me
You won't take me
I'll fight you under
blood red skies

As the end is drawing near
Standing proud, I won't give in to fear
As I die a legend will be born
I will stand, I will fight
You'll never take me alive
I'll stand my ground
I won't go down

You won't break me
You won't make me
You won't take me,
Under blood red skies

You won't break me
You won't take me
just I'll face you under
blood red skies

You'll never take me alive
I'm telling you
Hands of justice
I will stand, I will fight
Never surrender
As the sun goes down
I won't give in to fear










7) MAMA I'M COMING HOME                 OZZY OSBOURNE

https://www.youtube.com/watch?v=dvNXF7aGP2s












6)   TEARS OF THE DRAGON               BRUCE DICKINSON

https://www.youtube.com/watch?v=cI1hY9B3Mw8

For too long now, there were secrets in my mind 
For too long now, there were things I should have said 
In the darkness...I was stumbling for the door 
To find a reason - to find the time, the place, the hour 

Waiting for the winter sun, and the cold light of day 
The misty ghosts of childhood fears 
The pressure is building, and I can't stay away 

I throw myself into the sea 
Release the wave, let it wash over me 
To face the fear I once believed 
The tears of the dragon, for you and for me 

Where I was, I had wings that couldn't fly 
Where I was, I had tears I couldn't cry 
My emotions frozen in an icy lake 
I couldn't feel them until the ice began to break 

I have no power over this, you know I'm afraid 
The walls I built are crumbling 
The water is moving, I'm slipping away... 

I throw myself into the sea 
Release the wave, let it wash over me 
To face the fear I once believed 
The tears of the dragon, for you and for me 

Slowly I awake, slowly I rise 
The walls I built are crumbling 
The water is moving, I'm slipping away... 

I throw (I throw) 
Myself (myself) 
Into the sea 
Release the wave, let it wash over me 
To face (to face) 
The fear (the fear) 
I once believed 
The tears of the dragon, for you and for me 

I throw (I throw) 
Myself (myself) 
Into the sea 
Release the wave, let it wash over me 
To face (to face) 
The fear (the fear) 
I once believed 
The tears of the dragon, for you and for me











5) AFRAID TO SHOOT STRANGERS                         IRON MAIDEN

https://www.youtube.com/watch?v=kv7op1QUKlg












4)  HOLD AT ALL COSTS                       ICED EARTH

Mπαλάντα δε το λες, ίσως  μπαλαντοειδές, μάλλον mid tempo είναι και θα ταίριαζε κάπου αλλού καλύτερα, όπως και το προηγούμενο. Αλλά δε ξέρω πότε θα έρθει η επόμενη μέταλ λίστα, ούτε για πόσο καιρό θα μπορώ να ανεβάζω αναρτήσεις με την ίδια συχνότητα των τελευταίων εβδομάδων. Οπότε, εδώ, hold at all costs, να αντέξουμε με κάθε κόστος (Στιχουργικά, το άσμα αναφέρεται στον Αμερικάνικο Εμφύλιο Πόλεμο, και στη μάχη του Γκέτυσμπεργκ, που απ΄το πουθενά και με ένα ευφυές τρυκ, κέρδισαν οι Βόρειοι. Το μήνυμα του τραγουδιού, διαχρονικό, ανατριχιάζω όταν το ακούω)


Just a mile or so away
Is my dearest friend in this world
He wears the blue and I the grey
And God it hurts me so
The last time we were together
I grabbed his hand and I pledged
If I ever draw my sword on you
May the good lord strike me dead

The union flank's in trouble
To the round top on the double
A bad decision, insubordination
Exposed our lie in a dangerous way

The burden lies upon us
Surrender is not an option
We are the flank and if we break
The union crumbles, we could lose the war

Down below's the carnage
The rebels charging onward
Push the slaughter forward, the peach orchard
Through the wheat field and devil's den

The valor of the Texans
And Alabama's best men
They're unrelenting and devastating
The last full measure of devotion's clear

We know what we're made of
When up against all odds we hold our line
For the cause that we so love
We must hold at all cost
We know what we're made of
When our nation needs us we'll stay the cause
For the union we so love
We must hold at all costs

Wave after wave they're coming
Their power must be waning
We're out of ammo, we can't fall back, no
One desperate measure, a means to end

On their next wave we charge them
There is no other option
Disconcert them, force submission
On my command, fix bayonets

We know what we're made of
When up against all odds we hold our line
For the cause that we so love
We must hold at all cost
We know what we're made of
When our nation needs us we'll stay the cause
For the union we so love
We must hold at all costs










3)  REVELATIONS                                   IRON MAIDEN


https://www.youtube.com/watch?v=c5FKSu8MWW0












2)   SOMEONE ELSE?                                QUEENSRYCHE

20 χρόνια το τραγούδι αυτό με συγκλονίζει και με βυθίζει σε σκέψεις. Με επαναπροσδιορίζει και με κάνει να αναρωτιέμαι ποιός είναι αυτός που έκανε ό,τι έκανε στο παρελθόν, και γιατί τα έκανε. Αυτό ακριβώς είναι και το στιχουργικό περιεχόμενο του τραγουδιού. Τόσα πράγματα που θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει καλύτερα, κι άλλα τόσα που θα μπορούμε να είχαμε αποφύγει. Μα αν διαρκώς μετανιώνουμε, αυτό δε σημαίνει ότι και το παρόν μας θα είναι γεμάτο από σφάλματα, μιας που κι αυτό σύντομα θα γίνει παρελθόν;
 Δεν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας στα λάθη του, και η φράση "Εγώ δε μετανιώνω για τίποτα", είναι η φράση ενός ψεύτη ή ενός φοβισμένου ανθρώπου που δε πήρε ποτέ καμία απόφαση, αφήνοντας τις αποφάσεις για τους άλλους. Αλλά τί αξία έχει και το ακριβώς αντίθετο;
 Αγκάλιασε αυτόν τον άγνωστο που έσφαλλε, γιατί είσαι εσύ. Αγκάλιασε τα λάθη του πιο πολύ από τα σωστά, όχι για να τα αρνηθείς, ούτε καν για να μάθεις από αυτά. 
Αλλά γιατι σε αυτή τη πουτάνα την εποχή, αν δε συγχωρέσεις εσύ τον εαυτό σου, δε θα το κάνει κανείς. Κι αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός τους: Άνθρωποι που δε μπορούν να συγχωρέσουν τον εαυτό τους, θα δέχονται πάντοτε, σχεδόν αδιαμαρτύρητα και με κατεβασμένες τις ασπίδες τους, τη τιμωρία που θα τους επιβάλλουν.

When I fell from grace
I never realized
how deep the flood was around me.
A man whose life was toil
was like a kettle left to boil,
and the water left scars on me.

I know now who I am.
If only for a while,
I recognize the changes.
I feel like I did before the
magic wore thin and the "baptism
of stains" began.

They used to say I was
nowhere, man,
heading down
was my destiny.
But yesterday, I swear,
that was someone else not me.

Here I stand at the crossroads edge,
afraid to reach out for eternity,
One step, when I look down,
I see someone else not me.

Looking back and I see
someone else.

All my life they said I
was going down,
but I'm still standing,
stronger, proud.
And today I know there's
so much more I can be.

From where I stand at the crossroads edge,
there's a path leading out to sea.
And from somewhere
deep in my mind,
sirens sing out loud
songs of doubt
as only they know how.
But one glance back reminds, and I see,
someone else not me.

I keep looking back
at someone else... me?














1) BELIEVE                                      SAVATAGE


Tόσες λίστες και δεν το έχω βάλει ακόμα! Καιρός ήταν. Αφιερωμένο σε όλους σας. Ένα τραγούδι για να πιστέψουμε ξανά. Κι επειδή δε θα τα βρούμε στο "Σε τί;", ας πιστέψουμε στον εαυτό μας, για αρχή. Και τα άλλα έπονται.

So after all these one night stands
You've ended up with heart in hand
A child alone
On your own
Retreating
Regretful for the things you're not
And all dreams you haven't got
Without a home
A heart of stone
Lies bleeding

And for all the roads you followed
And for all you did not find
And for all the things you had to leave behind

I am the way
I am the light
I am the dark inside the night
I hear your hopes
I feel your dreams
And in the dark
I hear your screams
Don't turn away
Just take my hand
And when you make your final stand
I'll be right there
I'll never leave
All I ask of you
Believe
Your childhood eyes were so intense
While bartering your innocence
For bits of string
Grown-up wings
You needed

But when you had to add them up
You found that they were not enough
To get you in
Pay for sins repeated

And for all the years you borrowed
And for all the tears you cried
And for all the fears you had to keep inside

I am the way
I am the light
I am the dark inside the night
I hear your hopes
I feel your dreams
And in the dark
I hear your screams
Don't turn away
Just take my hand
And when you make your final stand
I'll be right there
I'll never leave
And all I ask of you is
Believe

never wanted to know
Never wanted to see
I wasted my time
Till time wasted me
Never wanted to go
Always wanted to stay
'Cause the person I am
Are the parts that I play
So I plot and I plan
Hope and I scheme
To the lure of a night
Filled with unfinished dreams
And I'm holding on tight
To a world gone astray
As they charge me for years
I can't pay

ΣΑΠΙΟΣ ΩΣ ΤΟ ΚΟΚΚΑΛΟ, ΜΩΡΟ ΜΟΥ.

Δε φταίω εγώ για όλα αυτά μωρό μου, αλλά το Σύστημα.

Το Σύστημα φταίει που καταλύθηκαν οι ψυχικοί μου δεσμοί με τους πάντες, τους δημόσιους υπαλλήλους, τους ιδιωτικούς, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους ανέργους. Τους γέρους και τους νέους. Τη γενιά του Πολυτεχνείου που ρήμαξε τη χώρα, την επόμενη γενιά που στέκει απαθής, τις επόμενες γενιές που τους ρημάχτηκε το μέλλον. Δε καταλύθηκαν απλά οι ψυχικοί δεσμοί, ώρες ώρες νιώθω ότι τους μισώ. Καμιά ηλικία κι επαγγελματική τάξη δε μένει αμίσητη, ένας από αυτούς είμαι κι εγώ, μισώντας το ξέρω ότι θα μισηθώ αλλά το δέχομαι γιατί δε μου αξίζει και τίποτα καλύτερο. Το Σύστημα φταίει που είμαι αδρανής, που διαμαρτύρομαι μόνο για τα συμφέροντα μου όχι απλά γράφοντας στα παπάρια μου τα δικά τους αλλά και στεκόμενος χαιρέκακα όταν τα δικά τους συνθλίβονται.

Που ένα πολύ 

πολύ 

πολύ

 μικρό ανθρωπάκι μέσα μου ικανοποιείται βλέποντας τις απολυμένες καθαρίστριες να παραμένουν απολυμένες, άλλωστε είμαι τόσο βλάκας που νομίζω πως όση περισσότερη δυστυχία θα υπάρξει, τόσο περισσότερο ευοίωνο διαγράφεται το δικό μου μέλλον. Η μπορεί να μην είμαι και τόσο βλάκας, μπορεί να έχω πάρει χαμπάρι ότι όλους μας παίρνει η μπάλα αλλά ταυτόχρονα να έχω παραδοθεί σε μια ενόρμηση θανάτου και καταστροφής, σε μια επιθυμία για μια εξαγνιστική γενοκτονία, σε ένα "όχι μόνο για μένα ψόφος αλλά και για σένα".

Δε φταίω εγώ όμως που κατάντησα έτσι, φταίει το Σύστημα.

Το Σύστημα φταίει που δε πήγα να ψηφίσω γιατί όλοιίδιοιεείναι, γιατί αν οι εκλογές αλλάζαν τα πράγματα θα ήταν παράνομες κι εγώ δεν κάνω τίποτα άλλο όλη μέρα από παράνομες, αντικαθεστωτικές, επαναστατικές δραστηριότητες,

το Σύστημα φταίει που ψήφισα όλες τις εκδοχές του Μέγκα για την Ευρωβουλή, άρα ψήφισα το γδάρσιμο στα διόδια, άρα ψήφισα το ξύλο στην Κερατέα και στις Σκουρίες, άρα ψήφισα τα καθάρματα που μου πιπιλίζουν το μυαλό ότι πρέπει να πεθάνω για τα συμφέροντα τους, το Σύστημα φταίει που έχω ταυτίσει τη Πατρίδα με τα συμφέροντα του Λάτση, των Τραπεζιτών και του real estate, ένα σύμπλεγμα του Λαοκόοντα στο οποίο τα φίδια που πνίγουν εμένα και τους γιούς μου, δε με έπνιξαν άπαξ μα καθημερινά, καθημερίνα με τη δική μου συναίνεση.

Μα δε φταίω εγώ γιατί το Σύστημα είναι που με αποτρέπει εντέχνως από το να στραφώ εναντίον του, το απρόσωπο Σύστημα που δε με αφήνει να το ονομάσω Καπιταλισμό γιατί αν το πω έτσι, θα πρέπει να βρω την εναλλακτική του, το Σύστημα και το νο αλτέρνατιβ κι αυτοί που με έπεισαν με διάφορες ευρηματικές ονομασίες να εστιάσω αλλού,

αυτοί που διετύπωσαν κάποτε την εξωφρενική θεωρία ότι δεν υπάρχει κοινωνία

και, βήμα προς βήμα, το κατάφεραν.

Το Σύστημα...το Σύστημα φταίει για όλα.

Που σε βαρέθηκα, που δε μου σηκώνεται πια μαζί σου, που παρατηρώ όλο και εντονότερα το πρόσωπο σου που γερνάει και το σώμα σου που πλαδαρεύει, που ξενοκοιτάω, που ξενοπηδάω, που δεν έμεινε σχέση απρόδοτη, που δε μπορώ να εμπιστευτώ, που δε μπορεί να με εμπιστευτεί κανείς, που προτιμώ τα πλαστικά βυζιά μιας οθόνης από τη  ζεστασιά του κορμιού σου, που συγκρίνω το κορμί σου με τα φώτοσοπ και το βλέπω να υστερεί,ενώ το δικό μου είναι μες στο φιτνες,  που παγιδεύτηκα σε μια εικονική πραγματικότητα μη μπορώντας να διακρίνω το αληθινό από το ψεύτικο, το γνήσιο από το πλαστό, που εθίστηκα στο πλαστό και κάθε πραγματικότητα με απωθεί, που πάγωσαν τα σπλάχνα μου αδυνατώντας να στεγάσουν έρωτα και δέσμευση πουθενά, που απομονώθηκα από τον κόσμο περιμένοντας ηλεκτρόδια έτσι ώστε να συνδεθώ με άλλους κόσμους καλύτερους από αυτόν, κόσμους που δεν είμαι σκλαβωμένος, κόσμους όπου η αγάπη και το σώμα δε γερνάν, γιατί έμαθα να φοβάμαι τον χρόνο, γιατί έμαθα να φοβάμαι τη ζωή, έμαθα να φοβάμαι τη νίκη και την ήττα έτσι προτίμησα να ηττώμαι διαρκώς για να μην απογοητεύομαι, να ηττώμαι από το Σύστημα μέχρι να το συνηθίσω και να μη με πειράζει πια, το Σύστημα φταίει για όλα αυτά,

που ένας φίλος τις προάλλες μου ζήτησε να τον βοηθήσω και εγώ σκέφτηκα ότι αυτός έχει πιο πολλά λεφτά από εμένα επομένως να πάει να γαμηθεί,

το Σύστημα φταίει που δε ξέρω πια τι σημαίνει αυτό το "να πάει να γαμηθεί"  και το εκστομίζω διαρκώς στη προσπάθεια μου να το αποϊεροποιήσω, το Σύστημα φταίει που δε πιστεύω πουθενά και με έπεισε κιολάς ότι είναι κατάκτηση μου, γιατί το πονηρό Σύστημα ξέρει ότι όποιος δε πιστεύει πουθενά αναπόφευκτα θα πιστέψει στην αναπόφευκτη ροή των πραγμάτων, δηλαδή στον κοινωνικό δαρβινισμό

δηλαδή σε εκείνο

το Σύστημα φταίει για όλα αυτά μωρό μου

που είμαι σάπιος ως το κόκκαλο

σάπιος ως το κόκκαλο μωρό μου

σάπιος ως το κόκκαλο

σάπιος ως το κόκκαλο μωρό μου

σάπιος ως το κόκκαλο

Completely done
Too much now I can't touch you
I'd drain my brain if only I could have you
The system is too much
It breaks me down and makes you suck
Fuck, now I mistrust you
The system makes me hurt you

One times one times one times one

Discretely done
Obviously ow I've become suited, diluted
Free from anything
Yes please, I'd love your love
So I can fuck it up
This system is too much
It breaks me down and makes you suck
Fuck, now I am twisted
This system makes me hurt you

One times one times one times one

We cut and slice
It makes us feel so very nice
I'm simply demented
Uneasy and dented
I'd drain my brain if only I could have you
This system is too much
It breaks me down and makes you suck
Now I can't trust you
This system makes me hurt you