Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΝΟΧΗ (ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ)

ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ

Τον ειδα να μπαινει σε ενα παλιο κτηριο.
Σταθηκα απεναντι και περιμενα.
Οταν βγηκε,τον ακολουθησα.Μπηκα στο ιδιο λεωφορειο.
Κατα τη διαρκεια της διαδρομης,επιβεβαιωθηκα.
Οσο τον κοιτουσα,
οι εκφρασεις του,οι κινησεις του,
η ανησυχια του,ο εκνευρισμος του.
Δε μου εμοιαζε αλλα ηταν ιδιος με μενα.
Δε μου εμοιαζε αλλα ηταν εγω.
Αν μπορουσα να διαβασω τις σκεψεις του,
ημουν σιγουρος οτι ηταν σκεψεις που ειχα σκεφτει,η προκειται να σκεφτω.
αν με ειχε προσεξει,θα ειχε αναστατωθει,
οπως εγω,
ισως το ενστικτο του να ταν πιο δυνατο,
γιατι ολοενα κ φαινοταν να εκνευριζοταν,
μα το λογο δε μπορουσε να αντιληφθει,
οπως εγω,
οχι σωσιας,οχι παιχνιδι του μυαλου,
οχι λουλουδια που ακουμπας σε ταφο συγγενη εχοντας τυψεις διοτι δε νιωθεις στεναχωρια,
κατι με καλει
κατι απροσδιοριστο
δεν εχει σχεση με το χρονο η με τη λογικη,
κατι με καλει,
κ εγω απλος παρατηρητης
μιας σιωπηλης κραυγης
που ανεβαινει σκαλοπατια
κ στο φως θελει να βγει,
τι ειδε εκει κατω,να φωναξει
κ στον κοσμο να το πει.
Κατεβηκε απτο λεωφορειο.
Προχωρησε σε ενα Στενο.
Τον ακολουθησα,μα ειχε χαθει.Πρεπει να τον ξαναδω.

Το Χαος δεν εχει διακυμανσεις,
η Αληθεια δεν εχει εκφανσεις,
ενα λουλουδι χανει το αρωμα του αν το κοψεις,
πρεπει να μαθω,
'να σηκωνομαι οταν πεφτω,
να υψωνομαι οταν απειλουμαι,
να ζητω αντι να εκλιπαρω,
να ψαχνω αντι να αρνουμαι.
Ποιος χαθηκε σε αυτο το στενο;ηταν σωσιας;
ηταν παιχνιδι που εστησε το μυαλο;
ημουν κουρασμενος,
τοσες μερες αυπνος κ ταλαιπωρημενος,
καποιος νικησε τα ματια,
κυριευει πια το βλεμμα,
ισως βλεπω ο,τι βλεπει,
ισως βλεπω ο,τι θελει αυτος να βλεπω,
ηφαιστειο που εκδικειται για ολα αυτα τα χρονια που οι ανθρωποι χτιζαν αφοβα χωρια στις παρυφες του
 η συνεννοηση,
η κατανοηση,
μια ρηξικελευθη ιδεα που αν δε την αντιμετωπισεις,
αν δε τη δαμασεις,
θα σε καταβροχθισει.
Κ ολα αλλαζουν
ακομα κ αυτα που δε πρεπει να αλλαξουν ποτε,
προσευχες παντα θα ακουγονται,
μα οι λεξεις θα ιδρωνουν ολο κ λιγοτερο,
θελουν τροπο καποιες λεξεις,
αν δε τις προφερεις σωστα,
αν δε τις νιωθεις,
αυτο που κουβαλουν,χανεται
νομιζεις οτι το εχεις,
μα αυτο ειναι νεκρο,
ποιος ητα εδω κ τωρα πια δεν ειναι;
ποιος κρυφτηκε για παντα
μες στις δειλες χαραδρες
μες στις δειλες κρυψωνες,
ριψασπις,
ακινδυνος,
χλωμος,
ποιο ειναι το ονομα εκεινου που τοσο μισω;
ποιος γλυστρησε στις φυλλωσιες του Ισως
κ απτοητος συνεχισε για παντα να ξεφευγει
-διχως τιποτα να τον καταδιωκει-
για παντα να ξεφευγει
-διχως να εχει καπου να παει-
περιπλανηθηκε,
φοβηθηκε
μα εξακολουθει να γυρναει,

σα τραγουδι που μολυνθηκε απτα ιδια του τα λογια
σα γκρεμος που ζαλιστηκε απτο ιδιο του το υψος,
σα δαιμονας που νικηθηκε απτο ιδιο του το Μισος
-μα αγαπη δε τον αφηνει η ιδια η λαβα του να γινει-

επιστροφη
επιστροφη
επιστροφη
οταν καθε σκεψη ειναι επιστροφη,
μοιραιο ειναι ολοενα να απομακρυνεσαι απο παντου
οταν ποθεις κατι πολυ,ασυναισθητα το διωχνεις
κ δε το πραγματοποιεις,
οταν επιστροφη ειναι η καθε σου σκεψη,
καθε σκεψη ειναι αδεια.
Και νεκρη.

Για αυτο σταματα να ερμηνευεις τα σημαδια.
Δεν  ειναι αυτα που το δρομο θα σου δειξουν
κ αν ποθεις κατι,
μην το πεις σε κανεναν.
Γιατι αν το μαθουν,ποτε
δε θα σε αφησουν

5 σχόλια:

  1. θελουν τροπο καποιες λεξεις,


    κοιτα ...
    ειναι εξαιρετικό. δεν υπερβαλλω ..ειναι εεξαιρετικό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστω πολυ.Κριμα που το διαβασες αναποδα,επρεπε να το αναρτησω ολο μαζι σε μια αναρτηση.Πρωτα το πρωτο μερος κ υστερα,το δευτερο.Ετσι μπορει να μπερδευτηκαν οι αναγνωστες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. υπέροχο....!!!!!

    (θα μπορούσαν αν είναι στίχοι σε ραπ τραγούδι πάντως)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. δεν υπάρχει καθρέφτης που να με καθρεφτίζει έξωθεν, γιατί δεν υπάρχει καθρέφτης που να μας βγάζει από τους εαυτούς μας…
    ο αφορισμός που επέλεξα σήμερα είναι ασκητικής φύσης…
    και σήμερα είμαι ένας (μία;) ασκητής στη θρησκεία του εαυτού !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κatabran,νομιζω οτι εχεις δικιο,τιποτα δε μας καθρεπτιζει αλλα εμεις θα εξακολουθησουμε να ψαχνουμε καπου την αντανακλαση μας(εχω ενα ποιημα σχετικο με αυτο)!

    Εskli,δε το ειχα σκεφτει αυτο!Παντως,οι ομοιοκαταληξιες υπαρχουν,επομενως,ναι,γιατι οχι;ας ερθει ο bd foxmoore,να το μελοποιησει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή