Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΕΙΣ ΑΜΥΝΤΙΚΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ: ΕΚΛΟΓΙΚΕΥΣΗ ΚΑΙ ΗΘΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

Απο το βιβλιο της Νανσυ ΜακΟυιλιαμς, ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ, σε μεταφραση της Αντωνιας Καραμπετσου.


   


                       ΕΚΛΟΓΙΚΕΥΣΗ


Η αμυνα της εκλογικευσης ειναι τοσο οικεια ωστε δε χρειαζεται ιδιαιτερη επεξηγηση. Προκειται για εναν ορο ο οποιος στον καθημερινο λογο χρησιμοποιειται με την ιδια σημασια που εχει και στα ψυχαναλυτικα συγγραμματα. Επιπλεον αποτελει κι ενα φαινομενο το οποιο οι περισσοτεροι απο εμας θεωρουν διασκεδαστικο, τουλάχιστον οταν το συνανταμε στους αλλους. "Ειναι τοσο βολικο να ειμαστε λογικα οντα", σχολιασε ο Benjamin Franklin, "απο τη στιγμη που μπορει κανεις να βρει η να κατασκευασει ενα λογο για ο,τιδηποτε εχει στο νου" (στο K. Silverman, 1986, σελ.39)
Επιστρατευουμε την εκλογικευση ειτε οταν δε καταφερνουμε να αποκτησουμε κατι που επιθυμουσαμε και αποφασιζουμε αναδρομικα οτι τελικα δεν το επιθυμουσαμε και τοσο πολυ
(μερικες  φορες η διεργασια αυτη ονομαζεται "εκλογικευση των ξινων σταφιλιων", συμφωνα με τον μυθο του Αισωπου για την αλεπου και τα σταφιλια), ειτε οταν κατι κακο εχει ηδη συμβει και εκ των υστερων αποφασιζουμε οτι τελικα αυτο δεν ηταν και τοσο κακο ("η εκλογικευση του γλυκου λεμονιου΄¨)
Ενα παραδειγμα του πρωτου τυπου εκλογικευσης ειναι το συμπερασμα οτι μια συγκεκριμενη κατοικια. το οικονομικο κοστος της οποιας ειναι πολυ υψηλο, ουτως η αλλως ειναι πολυ μεγαλη για εμας..ενα παραδειγμα του δευτερου τυπου αποτελει η πανανθρωπινα γνωστη εκλογικευση εκεινων που δινουν εμφαση στη μαθηση απο ενα παθημα
"Τουλαχιστον μαθαμε κατι απο αυτο"

Οσο πιο ευφυες και δημιουργικο ειναι ενα ατομο, τοσο το πιθανοτερο ειναι να κανει καλες εκλογικευσεις. Η αμυνα αυτη λειτουργει εποικοδομητικα οταν επιτρεπει στο ατομο να επιτυχει με τη λιγοτερη μνησικακια το καλυτερο δυνατο αποτελεσμα σε μια δυσκολη κατασταση. Απο την αλλη πλευρα, ομως, ενα βασικο μειονεκτημα ειναι η δυνατοτητα εκλογικευσης των παντων. Οι ανθρωποι σπανιως παραδεχονται οτι προβαινουν σε μια συγκεκριμενη πραξη μονο και μονο επειδη τους κανει να αισθανονται καλα. συνηθως προτιμουν να επινοουν καλες δικαιολογιες για αυτες τις πραξεις.
Ετσι, για παραδειγμα, ο γονιος που χτυπα το παιδι εκλογικευει την επιθετικοτητα του προφασιζομενος οτι το κανει "για το καλο του". Ο θεραπευτης που αυξανει συνεχως το υψος της αμοιβης του εκλογικευει την αποφαση του λεγοντας οτι η αυξηση της πληρωμης θα κανει καλο στην αυτοεκτιμηση του πελατη του. Το ατομο που βρισκεται διαρκως σε διαιτα εκλογικευει τη ματαιοδοξια του χρησιμοποιωντας ως προφαση την υγεια του.



                                               ΗΘΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

Η ηθικοποιηση συνδεεται στενα με την εκλογικευση. Στην εκλογικευση το ατομο αναζητα σε ασυνειδητο επιπεδο λογικες αιτιες για τις πραξεις του. Στην ηθικοποιηση αναζητα τροπους προκειμενου να αισθανθει οτι εχει καθηκον να ακολουθησει μια συγκεκριμενη πορεια.
Η εκλογικευση προσφερει λογικες αιτιες σε αυτο που το ατομο ηδη επιθυμει. Η ηθικοποιηση τοποθετει την επιθυμια στη σφαιρα της ηθικης υποχρεωσης. Στην εκλογικευση το ατομο θα μιλησει για τη "μαθησιακη εμπειρια" την οποια αποκομισε απο καποια απογοητευση που βιωσε, ενω στην ηθικοποιηση θα επιμεινει οτι η απογοητευση "χαλυβδωσε το χαρακτηρα του".

Το γεγονος οτι μεσω της ηθικοποιησης το ατομο φτανει στην αυτοδικαιωση  εχει συντελεσει ωστε καποιοι να τη θεωρουν διασκεδαστικη και καποιοι αλλοι ακαθοριστα δυσαρεστη. Και αυτο, παροτι σε συγκεκριμενες πολιτικες και κοινωνικες περιστασεις οι ηγετες που εκμεταλλευονται την επιθυμια των ψηφοφορων τους να αισθανονται ηθικα ανωτεροι μπορουν να επιφερουν μαζικη ηθικοποιηση, και μαλιστα τοσο ευκολα ωστε το κοινο τους ουτε καν να το αντιληφθει. Η πεποιθηση των αποικιοκρατων οτι μετεδιδαν εναν ανωτερο πολιτισμο στους ανθρωπους που λεηλατουσαν αποτελει ενα καλο παραδειγμα ηθικοποιησης. Ο Χιτλερ μπορουσε να ικανοποιει τις δολοφονικες φαντασιωσεις του πειθοντας εναν εκπληκτικο αριθμο οπαδων του οτι η εξαλειψη των Εβραιων, των ομοφυλοφιλων και των τσιγγανων ηταν απαραιτητη για την ηθικη και πνευματικη βελτιωση της ανθρωπινης φυλης.
Η Ισπανικη Ιερα Εξεταση ηταν μια αλλη κοινωνικη οργανωση που χρησιμοποιουσε την ηθικοποιηση της επιθετικοτητας, της απληστιας και της επιθυμιας για παντοδυναμια.

Σε καθημερινο επιπεδο, οι περισσοτεροι απο εμας εχουμε συναντησει καποιον που βασιζει τη σκληρη κριτικη προς εναν υφισταμενο του στην αποψη οτι ειναι καθηκον του εποπτη να ειναι ειλικρινης με τα παραπτωματα του εργαζομενου. Στην υποστηριξη διδακτορικων διατριβων υπαρχουν επιθετικοι εξεταστες που διατυπωνουν σχολια τυπου "Η ΣΚΛΗΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΙΤΗΤΗ"
Μια φιλη μου, διακοσμητρια εσωτερικων χωρων, ηθικοποιουσε τη ματαιοδοξια που κρυβοταν πισω απο την αποφαση της να κανει πλαστικη προσωπου ισχυριζομενη οτι ηταν υποχρεωμενη να εχει ενα ελκυστικο παρουσιαστικο για τους πελατες της. Η Bette Davis δηλωσε οτι στη διαρκεια του Β' Παγκοσμιου Πολεμου ειχε βιωσει μια συγκρουση για το αν θα συνεχιζε την καλλιτεχνικη της καριερα, καταφερε ομως να επιλυσει την αμφιθυμια της ως εξης:
"Στη συνεχεια ομως σκεφτηκα οτι αυτο ακριβως επιθυμουσε ο εχθρος-να καταστρεψει και να παραλυσει την Αμερικη. Ετσι λοιπον, αποφασισα να συνεχισω να εργαζομαι".
(Στο Sorel, 1991)

H ηθικοποιηση μπορει να γινει αντιληπτη ως μια εξελικτικα προηγμενη εκδοχη της διχοτομησης.
Αν και εγω δε τη εχω συναντησει με αυτον τον τροπο στην ψυχαναλυτικη βιβλιογραφια, μπορω να καταλαβω οτι μια ταση για ηθικοποιηση μπορει να ειναι ενα φυσιολογικο μεταγενεστερο σταδιο της πρωτογονης διακρισης καλου-κακου. Ενω η διχοτομηση συντελειται φυσιολογικα σε ενα παιδι προτου επιτευχθει η δημιουργια ενος συνθετου εαυτου που εχει την ικανοτητα να βιωνει αμφιθυμια, η ηθικοποιηση αντιμετωπιζει τα αναμικτα συναισθηματα καταφευγοντας σε καποια ηθικη αρχη.
Απο την ηθικοποιηση μπορει κανεις να συμπερανει τη λειτουργια ενος ΥπερΕγω το οποιο ειναι συνηθως αυστηρο και τιμωρητικο.

Η ηθικοποιηση συνιστα μια κεντρικης σημασιας αμυνα σε ατομα με οργανωση του χαρακτηρα που οι αναλυτρες αποκαλουν ηθικο μαζοχισμο. (Reik, 1941). Εχει επισης παρατηρηθει οτι και ορισμενοι ιδεοψυχαναγκαστικοι ασθενεις καταφευγουν σε αυτη την αμυνα. Στην ψυχοθεραπεια, αυτα τα ατομα αποτελουν προκληση για τους ψυχοθεραπευτες. Ο θεραπευτης μπορει να διαπιστωσει οτι οποτε προχωρα σε κατα προσωπο αντιμετωπιση των αυτουποτιμητικων στασεων η συμπεριφορων αυτων των ασθενων, θεωρειται ανηθικος, επειδη οι αξιες του δε συμφωνουν με τις δικες τους.
Ενας ιδεοψυχαναγκαστικος ασθενης μου, ο οποιος βρισκοταμ στο νευρωτικο ακρο του μεταιχμιακου φασματος, μου ζητουσε επιμονα να καταδικασω για ηθικους λογους το συχνο ψυχαναγκαστικο αυνανισμο του, με την ελπιδα οτι θα κατορθωνε να επιλυσει τη συγκρουση του σε αυτο το θεμα.
"Πως θα αισθανοσουν εαν ελεγα οτι κατα τη γνωμη μου αυτη η συμπεριφορα εμποδιζει τη δημιουργια σχεσεων με το αλλο φυλο;" τον ρωτησα.
"Θα αισθανομουν βαθια ντροπιασμενος και οτι μου κανετε κριτικη Θα ηθελα να ανοιξει η γη και να με καταπιει" απαντησε.
"Πως θα αισθανοσασταν εαν ελεγα οτι, βασει της καταπιεσης που βιωσατε στο παρελθον, ειναι επιτευγμα το οτι βρηκατε καποιον τροπο σεξουαλικης ικανοποιησης, και υποστηριζα πως ο αυνανισμος αντιπροσωπευει μαι προοδευτικη ταση στη σεξουαλικη σας εξελιξη;" τον ρωτησα.
"Θα σκεφτομουν οτι ειστε διεφθαρμενη", ανταπαντησε.

Η ηθικοποιηση επομενως ως αμυντικη διεργασια φανερωνει οτι, ακομη και αν μια δεδομενη αμυνα μπορει να θεωρηθει ενας "ωριμος μηχανισμος" ειναι δυνατον να αποδειχτει εκνευριστικα απροσπελαστη στη θεραπευτικη επιδραση. Η εργασια με καποιον ασθενη που βρισκεται στο νευρωτικο φασμα, του οποιου ο χαρακτηρας καθοριζεται απο τη χρονια, ανελαστικη χρηση μιας συγκεκριμενης αμυντικης στρατηγικης, μπορει να ειναι τοσο κοπιωδης οσο και η εργασια με ολοφανερα ψυχωτικους ασθενεις.

12 σχόλια:

  1. Μοοdy, απο το ιδιο βιβλιο εχω κι αυτην εδω την αναδημοσιευση
    http://celinathens.blogspot.com/2010/11/blog-post_13.html
    αν βρηκες ενδιαφερουσα τη σημερινη, θα βρεις σιγουρα και αυτη που σε παραπεμπω.
    Γενικα το βιβλιο ειναι πολυ ενδιαφερον για ολους οσους ενδιαφερονται να μαθουν καποια πραγματα για ψυχαναλυση-ψυχοθεραπεια.
    (Αν και να πω εδω οτι η ΜακΟυιλιαμς ειναι περισσοτερο της Αμερικανικης Σχολης..εγω περισσοτερο διαβαζω βιβλια της Λακανικης Σχολης)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. kathe fora pou se diavazw...entiposiazime

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γειά σου Celin.

    Το λαικότατον και μυθικότατον ''όσα δεν πιάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια'' μετατράπηκε για να ακούγεται εκ των πιο επιστημονικό και να έχει κάποιο κύρος ως ''εκ των υστέρων εκλογίκευση'' -βλέπεις εμείς οι δυτικοί δεν μπορούμε να διαβάσουμε Αίσωπο, είναι τρε μπανάλ και θέλουμε μια επιστημονική κρούστα σε όσα αποδεχόμαστε...

    Άλλωστε έχουμε και κάποιες επιστήμες να κατασκευάσουμε οι οποίες πρέπει να έχουν ζήτηση εις την αγορά διαφορετικά ως κλάδοι κινδυνεύουν να αφανιστούν με έλλειψη χρηματοδότησης, κλείσιμο σχολών στα πανεπιστήμια κ.λπ
    Οι οικονομολόγοι και οι ψυχονόμοι όπως τους λέω εγω είναι οι καλύτεροι στον να δημιουργούν ζήτηση για τις ''επιστήμες'' τους...

    Όστωσω φίλε δεν μπορούν να μιλήσουν οι ηθικιστές για τον ηθικισμό... Γιατί περι ηθικολογίας και ακατάσχετης μάλιστα πρόκειτε όταν μιλούμε για τον ψυχοχώρο με τον οποίον ασχολήθηκα πολύ και σοβαρα και τον βαρέθηκά...

    Σκεψου λίγο γιατί δεν βρίσκεται η ψυχανάλυση στα πανεπιστήμια -έχει κάνει κάποιες αναφορές και ο Ζίζεκ- όχι πως οι ψυχολογίες (δεν είναι τυχαίος ο πληθυντικός) είναι ιδιαίτερα σοβαρές...

    Η ένταση του λόγου μου δεν στοχεύει βέβαια εσένα, αλλά εκφράζει τη χαρακτηριστική ευερεθιστότητα που έχω απέναντι στις κατασκευαστές νόρμας που το παίζουν απελευθερωτές...


    ''Σ' όλες τις εποχές ήθελαν να «βελτιώσουν» τους ανθρώπους: αυτό πάνω απ' όλα ονομαζόταν ηθική. Κάτω όμως από την ίδια λέξη κρύβονται οι πιο διαφορετικές τάσεις.''
    Νιτσε

    Ρίξε μια ματια εαν θες στο ''για του βελτιωτες της ανθρωπότητας'', διάβασε και ''Για τον μοναχικό άνθρωπο'' εαν θες.

    Οι νεοιεράρχες φοράνε σακάκια και είναι επιστήμονες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εαν θες κάτι διαφορετικό διάβασε την ανολοκλήρωτη και δύσκολη κοινωνική οντολογία του Παναγιώτη κονδύλη ''το πολιτικό και ο άνθρωπος'' ο οποίος δεν είναι εξουσιολάγνος ηθικολογος και θίγει θέματα όπως ο οικουμενισμός και ο σχετικισμός, την ορθολογικότητα ως προδιάθεση και αυτοέλεγχο και η ορθολογικότητα ως ψυχολογική εκλογίκευση της ταυτότητας, τη διαχυτη οικονομικοποιηση της κοινωνικης θεωρίας που κάνουν τα φυντάνια μας, τη δραση και της διαστασεις του νοηματος της κ.λπ...
    και διερωτάτε
    Οικουμενική ορθολογικόητα και οικουμενικη κατανόηση: υπό ποια έννοια;

    «εξεγείρονται ακόμα κατά της αυταρχικής οικογένειας, του αντι-σεξουαλικού ηθικισμού, της λογοτεχνικής λογοκρισίας, της ηθικής της εργασίας και άλλων πυλώνων της αστικής τάξης πραγμάτων, τη στιγμή που αυτοί έχουν ήδη υπονομευθεί ή καταρρεύσει από τον ώριμο καπιταλισμό. Αυτοί οι ριζοσπάστες δεν βλέπουν πως η ‘‘αυταρχική προσωπικότητα’’ δεν αποτελεί πια το πρωτότυπο του οικονομικού ανθρώπου. Αυτός ο τελευταίος, μάλιστα, έχει παραχωρήσει τη θέση του στον ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ της εποχής μας – τελευταία μεταμόρφωση του ΑΣΤΙΚΟΥ ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟΥ»
    Christopher Lasch.

    Στην πολεμική στο πεδίο του πνεύματος υπάρχουν πολλές παγίδες.

    Δημήτρης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οταν εχουν ολα τα εργαλεια στη διαθεση τους και εxουν διαβασει τα παντα απο ψυχολογια για τις μαζες ειναι επομενες οι αντιδρασεις του κοσμου που δειχνει να χαλιναγωγειται με τις τακτικες αυτες πολυ πιο ευκολα!
    Το θεμα ειναι να αποκαλυπτονται οι τακτικες τους αυτες, οσο ειναι δυνατον, ωστε να ξεσκεπαζονται οι μεθοδοι τους και να ανοιγουν τα ματια εκεινων που ευκολα πιστευουν ο τι τους λενε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. 8.32
    Σε ευχαριστω πολυ. Να υπενθυμισω μονο οτι τιποτα απο την αναρτηση δεν γραφτηκε απο μενα, εγω απλα μετεφερα ενα αποσπασμα απο το βιβλιο της ΜακΟυιλιαμς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "κατασκευαστές νόρμας που το παίζουν απελευθερωτές..."

    Δημητρη, δε νομιζω οτι μπορω να διαφωνησω με αυτο και γενικα τη διεισδυτικη σου ματια. Εχεις δικιο και οσον αφορα αυτο με τον Αισωπο, εδω τα βελη ας στοχευσουν εμενα που δε θα μετεφερα εναν απο τους μυθους του εδω γιατι ψαρωνω περισσοτερο διαβαζοντας ενα βιβλιο που λεγεται ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ.

    ΟΣΑ ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ, ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΚΡΕΜΑΣΤΑΡΙΑ
    Ουσιαστικα αυτο ειναι η εκλογικευση, αλλα βαφτιζοντας το "ΕΚΛΟΓΙΚΕΥΣΗ", ειναι πιο εντυπωσιοθηρικο.
    Ναι, υπαρχουν πολλες παγιδες στη πολεμικη στο πεδιο του πνευματος.

    Εγω οχι μονο δε ξερω αν μπορω να τις αποφυγω, αλλα δε ξερω καν αν εχω τα φοντα να κινηθω εκει.
    Απλα προσπαθω να μεταφερω λιγη απο τη Γνωση που εχω διαβασει, και λιγη απο τη Γνωση που εχω φιλτραρει και εχω επεξεργαστει.
    Δε συμφωνω παντοτε με ολα οσα μεταφερω, συζητηση θελω να αρχισω βασει αποσπασματων,
    εδω δε συμφωνω παντα με τον εαυτο μου τον ιδιο! Οι αντιφασεις ειναι κατι που ουτε αποφευγω ουτε και θελω να αποφυγω, λιγα πραγματα υπαρχουν στο μυαλο μου σα σταθερες αληθειες.

    Αλλα με ενδιαφερει η Ψυχαναλυση γιατι πιστευω οτι μου εχει ανοιξει το μυαλο, πιστευω οτι καταλαβαινω πολλα περισσοτερα για τα ανθρωπινα κινητρα και συμπεριφορες απο οτι πριν ασχοληθω μαζι της, σε ερασιτεχνικο επιπεδο εννοειται.

    Μου φαινεται οτι ανοιγει τον δρομο προς την Αυτογνωσια. Λες τελικα απλα να ειναι ενα εμποδιο που να συσκοτιζει τον δρομο; Μπορει, δεν γινεται να ειμαι κατηγορηματικος.

    Παντως ειμαι κατηγορηματικος στο οτι η προταση σου για τον Κονδυλη κ η ενασχοληση με αυτον, θα αποβει πολυ χρησιμη κ εποικοδομητικη. Δεν εχω διαβασει ουτε τον γνωριζω καλα, αλλα το νιωθω οτι ετσι θα ειναι. Σε ευχαριστω για τη προταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το θεμα ειναι να αποκαλυπτονται οι τακτικες τους αυτες, οσο ειναι δυνατον, ωστε να ξεσκεπαζονται οι μεθοδοι τους και να ανοιγουν τα ματια εκεινων που ευκολα πιστευουν ο τι τους λενε....

    Ελβα, ο,τι ανεβαζω σχεδον εκει αποσκοπει. Νομιζω οτι πανω κατω για αυτο παλευουμε και οι περισσοτεροι, σε ευχαριστω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολύ μεγάλο θέμα πιάνεις celin.M αρέσει όταν ασχολείσαι με θέματα ψυχανάλυσης γιατί τελικά θεωρώ ότι παίζει τεράστιο ρόλο στο να τα 'βρείς' με τον εαυτό σου,να λύσεις τα ψυχολογικά σου προβλήματα,να ανοιχτείς στους άλλους και γενικότερα να βελτιώσεις τη ζωή σου.Ισως αν γίνόταν ψυχανάλυση σε όλους τους ανθρώπους η κοινωνία μας να ήταν τελείως διαφορετική.
    Κανείς ηγέτης δεν το θέλει αυτό βέβαια γιατί δεν θα μπορούσε να επιβληθεί τόσο εύκολα στις μάζες όπως γίνεται τώρα.
    Όσο για τις έννοιες εκλογίκευση και ηθικοποίηση συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις της ΜακΟυίλιαμς.Και πάλι θα μιλήσω για παιδεία,και πάλι θα πω ότι κανείς ηγέτης δεν θα μπορούσε να 'περάσει' τίποτα στο λαό,και δεν θα υπήρχε η ψυχολογία της μάζας,άν ο λαός είχε παιδεία....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Sunshine, συμφωνω κι εγω με τη σειρα μου οτι, αν δεν εχεις λυσει τις δικες σου ψυχολογικες εκκρεμοτητες, η για να το διορθωσω, αν τουλαχιστον δε τις εχεις εντοπισει,
    πολυ δυσκολα θα ειναι επιτυχημενο το Ανοιγμα στον Αλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η Εγκεφαλική Λειτουργία του Εντέρου

    Για όσους διαθέτουν μυαλό η ερώτηση «πού είναι το μυαλό», δηλαδή ο νους, έχει μια και μόνη απάντηση: στον εγκέφαλο! Είναι από τα λίγα πράγματα για τα οποία είμαστε σίγουροι. Ενώ για μας είναι πέρα από αυτονόητο, ο Αριστοτέλης για παράδειγμα, είχε δική του γνώμη, μιας και θεωρούσε ότι φωλιά της ευφυΐας είναι η καρδιά, και ότι ο εγκέφαλος δεν αποτελεί παρά το κύκλωμα ψύξης του αίματος. Λογικό, αν σκεφτείς πόσο θερμόαιμοι ήμασταν από παλιά και πόσο εύκολα οι καρδιές μας παίρνανε φωτιά από τότε. Πώς να την έσβηνες, δηλαδή αν δεν υπήρχε ο εγκέφαλος να την ψύχει διοχετεύοντας ψυχρούς παλμούς ορθοφροσύνης. Σόμπα η καρδιά, αιρκοντίσιον ο εγκέφαλος! Το τέλειο ζευγάρι!

    Μιας και η εποχή μας αρέσκεται στο να καταρρίπτει τα αυτονόητα, όχι πάντοτε με επιτυχία ευτυχώς, σήμερα θα έπρεπε να ήμασταν περισσότερο προσεχτικοί στην απάντηση που θα δίναμε σχετικά με την έδρα του μυαλού. Διότι στον ορίζοντα ξεπροβάλλει και ένας καινούργιος μουστερής, το Έντερο!

    Τι μας λέτε καλέ, είναι δυνατόν να σκέφτεται το έντερο, αυτό το εννιάμετρο μακρινάρι που ξεκινάει από τον οισοφάγο και καταλήγει στον κώλο; Εντάξει, ας μην υπερβάλλουμε κιόλας, δεν είναι δυνατόν να εκτελεί για παράδειγμα, πολλαπλασιασμούς και διαιρέσεις, δεν είναι δυνατόν να εμπλέκεται σε υψηλούς φιλοσοφικούς στοχασμούς, ίσως μόνο σε φιλοσοφίες του κώλου, δεν είναι δυνατόν να συλλαμβάνει υψηλές αφηρημένες έννοιες όπως θεούς και δαίμονες, μπορεί όμως να κάνει ένα σωρό άλλα πράγματα. Και αυτό συμβαίνει, διότι αν η διαδικασία της σκέψης στον εγκέφαλο έχει σαν όχημα τους νευρώνες, τότε υπ’ αυτή την έννοια το έντερο έχει νευρώνες τόσους όσους να φάν’ κι οι κότες. 100 εκατομμύρια και βάλε μέτρησαν κάποιοι υπομονετικοί νευρο-γαστροεντερολόγοι, πολύ περισσότερους δηλαδή, από όσους περιέχουν η σπονδυλική στήλη και το περιφερειακό νευρικό σύστημα μαζί. Είναι δυνατόν να μην κάνουν κάτι χρήσιμο; Όχι φυσικά!

    Πρώτα πρώτα βρίσκονται εκεί δερβέναγες για να κόβουν κίνηση σε οτιδήποτε συμβαίνει στο έντερο, από την αίσθηση της τροφής, τη χημική αποσύνθεσή της, τη μετατροπή της σε σκατά και την αποβολή τους μέσα από λεπτές ρυθμίσεις των περισταλτικών του κινήσεων. Όντως σημαντική και ιδιοφυής εργασία. Και κυρίως αυτονομημένη και ανεξάρτητη από την εγκεφαλική ηγεμονία. Και όχι μόνο αυτό, αλλά με το 90% των νευρώνων του εντέρου να μεταδίδουν οι ίδιοι πληροφορίες στον εγκέφαλο και όχι το ανάποδο. Ίσως απ’ εδώ να ξεκινάει και η λαϊκή έκφραση: «έχει το κεφάλι του γεμάτο σκατά».

    Ένα άλλο πράγμα που κάνει το έντερο, και δεν το κάνει ο εγκέφαλος είναι ότι το έντερο αισθάνεται, αγαπάει, πονάει, ταβλιάζεται, αναστενάζει, μιας και επηρεάζει ένα μεγάλο ποσοστό από τα συναισθήματά μας. Είδατε εσείς ποτέ «εγκέφαλο» ν’ αγαπάει; Οι γνωστές «πεταλούδες» στο στομάχι, όταν πεθαίνουμε από αγωνία για μια καινούργια μας συνάντηση ή περιμένοντας ένα αποτέλεσμα, οι ξινίλες στο στομάχι στη θέα ενός ανεπιθύμητου προσώπου, τι άλλο παραπάνω δηλώνουν πέρα από την βαθιά αισθαντικότητα του εντέρου; Και για του λόγου το αληθές, το 90% της σεροτονίνης του σώματος, στα έντερα παράγεται από μια συνομοσπονδία 30 και βάλε νευροδιαβιβαστών, σε τόση ποσότητα ώστε η ασθένεια του ευερέθιστου εντέρου να αποδίδεται πλέον στις παθήσεις του νου και όχι του σώματος.

    Μετά από αυτά, δεν ξέρω τελικά, αν και η δυσκοιλιότητα μπορεί να περιληφθεί και αυτή στις ασθένειες του νου! Ας περιμένουμε όμως τις νέες σπουδαίες έρευνες, που θα φέρουν τα πάνω κάτω σε όλη την ψυχιατρική. Λέτε να έρθουν κάποτε έτσι τα πράγματα που αντί για τα μυαλά να κοιτάμε πλέον τους κώλους;

    Πηγή e-cynical

    ΑπάντησηΔιαγραφή