Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014

ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΧΟΛΥΓΟΥΝΤ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ! (Γ@#Ω ΤΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΜΟΥ ΜΕΣΑ)





     Μια αρνητικη συνεπεια της ριζοσπαστικοποιησης σου, γινεται αντιληπτη οταν δε μπορεις να απολαυσεις πια τις μικρες απολαυσεις που ειχες μεχρι σημερα. Ο Κινηματογραφος ας πουμε. Καθεσαι να δεις το HOUSE OF CARDS, μια πασιγνωστη τηλεοπτικη σειρα που εχει κανει θραυση στους σινεφιλ κυκλους. Παρακολουθεις τον ηρωα της σειρας, Κεβιν Σπεησυ, εναν γερουσιαστη των ΗΠΑ, να μηχανορραφει, να εκβιαζει, να αναρριχαται σιγα σιγα στην πολιτικη σκηνη μεχρι του να φτασει να γινει αντιπροεδρος των ΗΠΑ. Ως δεξι χερι του Προεδρου, κοβει και ραβει, δεν εχει τιποτα αλλο στο μυαλο του πλην της εκπληρωσης των προσωπικων του φιλοδοξιων. Ματαιοδοξος, κυνικος κι αδιστακτος, ενας χαρακτηριστικος αντιηρωας του Αμερικανικου "Σκεπτομενου", "Αντισυμβατικου", "Προοδευτικου"  Κινηματογραφου. Πριν ριζοσπαστικοποιηθεις, θα εβλεπες αυτη τη σειρα και θα αναρωτιοσουν πως βγηκε στον αερα, πολυ μπροστα αυτοι οι Αμερικανοι, τα χωνουν στο συστημα και δε κολωνουν ακομα και μεσω εμπορικων ψυχαγωγικων προιοντων, ειναι αξιοθαυμαστοι οι ατιμοι, ο,τι και να λεμε, υπαρχει ελευθερια σε αυτη τη χωρα και δε λογοκρινουν Χριστο.
Κι ερχεται αυτη η καταραμενη ριζοσπαστικοποιηση και καταλαβαινεις οτι υπαρχει κατι σαπιο στο βασιλειο της σινεφιλ, προοδευτικης Δανιμαρκιας. Ο Κεβιν Σπεησυ, ειναι δολοπλοκος κι αδιστακτος μεν, αλλα ρε γαμωτο, δεν ειναι ταυτοχρονα και τοσο γοητευτικος; Οκ, τον σιχαινεσαι με αυτα που κανει, αλλα δε τον γουσταρεις κιολας; Οκ, τετοιοι αντιηρωες δεν ειναι για θαυμασμο, αλλα πως γινεται και καθως εξελισσεται η σειρα, εσυ συλλαμβανεις τον εαυτο σου να τον θαυμαζει;
Οκ, οι Πολυεθνικες στη σειρα ειναι νταβατζηδες και κανουν ο,τι γουσταρουν, αλλα δε σου λεει ταυτοχρονα η σειρα οτι οποιαδηποτε ακομα και σκεψη για αντισταση στα σχεδια τους ειναι ματαιη;
Οκ, το σκηνικο ειναι βρωμικο και το παιχνιδι στημενο, αλλα δε σου περνιεται εντεχνα το μηνυμα οτι ετσι ειναι και δε μπορει να αλλαξει, δε μπορεις να κανεις τιποτα για αυτο, κατσε κι απολαυσε το;
Οκ, ο πολιτικος κυνισμος ειναι κακο πραγμα, αλλα δεν ειναι και τοσο γοητευτικος οταν ενσαρκωνεται σε εναν τοσο χαρισματικο αντιηρωα;
Υπαρχει καμια καταγγελια της Αμερικανικης Πολιτικης Σκηνης οταν δεν αμφισβητειται ουσιαστικα το παραμικρο, οταν δεν αμφισβητειται η Πολιτικη στον πυρηνα της, η πολιτικη που επιτρεπει σε πολυεθνικες και τραπεζιτες να φερονται στον λαο οπως οι νταβαδες στα κοριτσια τους;
Οταν το μηνυμα δεν ειναι παρα το εξης απλο: "ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΑΤΑ ΚΙ ΑΠΟΣΚΑΤΑ, ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΟΥΤΕ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΕΛΠΙΣΕΙΣ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΣΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΔΙΑΙΩΝΙΣΗ ΤΟΥΣ"
(Γλυφοντας, ερποντας, ξεπουλωντας σε, παρακαλωντας για μια θεση στο τραπεζι διπλα τους εστω και σαν ιπποκομος)















Τα ιδια ακριβως και με ταινιες τυπου  THE IDES OF MARCH, μια ταινια του 2011 με τον Τζωρτζ Κλουνευ και τον Ραιαν Γκοσλινγκ. Κι εκει παρομοια "αποκαλυπτικα" και "εναλλακτικα", ενας συμβουλος κι ενας υποψηφιος Προεδρος,
 ο συμβουλος ειναι ιδεολογος, το ιδιο νομιζει και για τον υποψηφιο Προεδρο,
 ο υποψηφιος Προεδρος αποδεικνυεται σαπιος και πως καταληγουμε;
 Γινεται σαπιος και ο πρωην ιδεολογος συμβουλος.
 Δε ξερω, αν δω πουθενα στη Μυκονο το καλοκαιρι τον Κλουνευ, φοβαμαι οτι θα μου ξεφυγει και θα τον αποκαλεσω comrade,
και δεν αποκλειω κιολας να γυρισει προς το μερος μου με τη προσφωνηση αυτη,
 γιατι αυτο που ισχυριζομαι εδω δεν ειναι οτι ακομα και οι συντελεστες αυτων των κινηματογραφικων παραγωγων που ουσιαστικα εξυμνουν το βρωμικο και διεφθαρμενο Συστημα ειναι συνειδητα πουλημενα τομαρια,
οχι, υπαρχει κατι ακομα χειροτερο, κι αυτο ειναι οι ιδιοι να πιστευουν οτι ριχνουν γροθια στο μαχαιρι και να πολεμουν το Συστημα, κατι προφανεστατα τραγικωμικο,
γιατι δεν υπαρχει αποτελεσματικοτερη απολογια και ενισχυση του Συστηματος απο την παραδοχη της βρωμιας του αλλα και την παραλληλη κραυγη απελπισιας οτι ετσι ειναι και δεν αλλαζει.













Δεν υπαρχει τιποτα το αντισυστημικο στη Τεχνη πασης φυσεως, οταν περιοριζεται σε μια στειρα καταγγελια η οταν επιδιδεται σε καννιβαλισμο και τυμβωρυχια νεκρων πολιτικων.
πχ, το FROST/NIXON, μια πολυ καλη ταινια που ομως τι κανει; "Ξεσκεπαζει " εναν οντως βρωμικο και διεφθαρμενο πολιτικο, τον Ριτσαρντ Νιξον. Καλα του κανει αλλα αργησε λιγο ρε γαμωτο, λιγο οχι πολυ, τελευταια χρονια του Νιξον στην Προεδρια ηταν τωρα προσφατα, το 1974.
(Για να ειμαστε δικαιοι ομως, ας μη ξεχναμε το all the presidents men του 1974, με Χοφμαν και Ρεντφορντ, μια πραγματικα τολμηρη ταινια για την εποχη της)
( Beating a dead horse στη συγχρονη πολιτικη κι οχι κινηματογραφικη, πραγματικοτητα: Τσοχατζοπουλος, Λιαπης.
Δινοντας τους τροφη στο Κολοσσαιο, ταιζεις παραπλανηση κι εφησυχασμο τους πολιτες)




Αλλα παραδειγματα: HOOVER, με τον Λεοναρντο ΝτιΚαπριο. Ο σκηνοθετης Κλιντ Ηστγουν στα βαθια γεραματα του, θυματι οτι ειναι Ρεπουμπλικανος -οχι οτι το ειχε πολυξεχασει και ποτε-
και παραδιδει στο κοινο μια μετριοτητατη ταινια που δεν ασκει καμια κριτικη στο καθαρμα Τζει Εντγκαρ Χουβερ, ο οποιος, ως αρχηγος του FBI,
" He used the FBI to harass political dissenters and activists, to amass secret files on political leaders,[2] and to collect evidence using illegal methods.[3] Hoover consequently amassed a great deal of power and was in a position to intimidate and threaten sitting Presidents.
                             (απο wikipedia)

Μιλαμε για καποιον που αναγκασε ακομα και τον Χαρυ Τρουμαν να πει οτι δε θελουμε το FBI να γινει Γκεσταπο και ο Χουβερ για εκει το παει.

Κι ομως, στη ταινια ελαχιστα ειπωνονται για ολα αυτα. Το μονο που προσαπτεται στον Χουβερ ειναι η...ομοφυλοφιλια του και οι κακες σχεσεις με τη μητερα του (που οδηγησαν αυτες μωρε στην λιγο αλλοπροσαλη συμπεριφορα του, αθωος, αθωος αγαπητο Δικαστηριο της Ιστοριας!





ΜARGIN CALL: Καλη ταινια, καπου μαλιστα την εχω προτεινει κιολας. Πρωταγωνιστης και παλι ο Κεβιν Σπεησυ, αμαν πια αυτο το παιδι, το χει παραξεφτιλισει με την επανασταση, ας παιξει και σε μια καθεστωτικη ταινια.

Η ταινια ξεκιναει με κατι νεους, που αντιλαμβανονται ενα απιστευτο λαθος στους μαθηματικους υπολογισμους της επενδυτικης τραπεζας  στην οποια εργαζονται. Το ανακοινωνουν στους ανωτερους τους, αυτοι στους ακομα πιο πανω, χεζονται ολοι απο τον φοβο τους γιατι εξαιτιας αυτου του λαθους η Τραπεζα ουσιαστικα εχει βαρεσει διαλυση και τα λεφτα των επενδυτων που την εχουν εμπιστευτει εχουν εξαερωθει, πωπω ρε τι παθαμε 
και στο τελος η Αμερικανικη Κυβερνηση διασωζει τα μεγαλα κεφαλια της τραπεζας, αναλαμβανει τα χρεη της, τα μεγαλομεσαια στελεχη τον πουλο και ειμαστε γενικως μια οχι ωραια αλλα καταμαυρη και βρωμικη ατμοσφαιρα.
Που ειναι η προπαγανδα εδω, θα αναρωτηθει καποιος, σχεδον πιστη απεικονιση της Κρισης του 2007 με τη Λημαν και τη Γκολντμαν δεν αποτελει η ταινια;
Η προπαγανδα εδω, η φραση-κλειδι ειναι το "απιστευτο λαθος"....
Δεν εγινε κανενα λαθος. Οι βρωμοτραπεζιτες ξεραν τι καναν και γιατι το καναν. Το να λεει μια ταινια οτι ολα αυτα ηταν απλα ενα λαθος υπολογισμος, ειναι ακριβως σα τη παπαρια του ΔΝΤ περι αποτυχιας του προγραμματος στην Ελλαδα εξαιτιας του λανθασμενου υπολογισμου του δημοσιονομικου πολλαπλασιαστη. Απλα δικαιολογιες για τα πληθη, τα οποια συγχωρουν ευκολοτερα το λαθος απο τη προμελετημενο εγκλημα..







Καλα, ας μη μιλησουμε για το W του χαβαλετζη Ολιβερ Στοουν, το οποιο πραγματικα κατορθωνει το ακατορθωτο: Να κανει συμπαθη τον George W. Bush

(Αθωος, αθωος,αναφωνουν κι εδω μπροστα στο Δικαστηριο: Ηταν καλο παιδι ο Τζωρτζ, η καταπιεση απο τον πατερα του τον εφτασε εκει που το εφτασε, ηθελε να αποδειξει στον μπαμπα του οτι ηταν κι ο ιδιος ικανος σαν αυτον, εμεις οι Αμερικανοι εχουμε βρει εναν ωραιο τροπο να τα ερμηνευουμε ολα μεσω του Φρουντ, 
βομβαρδισες χωρες; Σκοτωσες παιδακια; Δε πειραζει αγορι μου, ας οψεται ο μπαμπας η η μαμα σου που στα επρηζαν μικρος)









Και μιας που ασχοληθηκαμε με τον Ολιβερ Στοουν: WALL STREET. 1987. Η ενδιαφερουσα ταινια του με τον Μαικλ Νταγκλας και τον Τσαρλυ Σην. Ο κακος, υπερφιαλος και ματαιοδοξος χρηματιστης που μπροστα στη λυσσα του για φραγκα κι εξουσια, οδηγει τη Γουολ Στρητ μαζι με τις οικονομιες τοσων ανθρωπων, στη καταρρευση. Αλλος ενας αντιηρωας, οχι πολιτικος αυτη τη φορα.

Τι κοινο εχει με ολους αυτους τους κινηματογραφικους αντιηρωες, πολιτικους, χρηματιστες η τραπεζιτες;
Οτι η απληστια του βλαπτει ζωες, και στο τελος, ακομα και τον ιδιο.
Αραγε, υπαρχει τιποτα το ανατρεπτικο η  επικινδυνο για το Συστημα σε αυτη τη παρουσιαση;
Θα ηταν ηλιθιο να περιμεναμε απο το Χολυγουντ καποια σοσιαλιστικη ταινια η ξερω γω,μια ταινια που θα υμνει την εργατικη ταξη καλωντας την να παρει την εξουσια, η μια ταινια που θα δειχνει τον Καρλ Μαρξ να καλει για το ιδιο πραγμα
(Αν και τωρα που το σκεφτομαι, μια ταινια με πρωταγωνιστη τον Καρλ Μαρξ ως πρωταγωνιστη να τα βαζει πχ με τους εξωγηινους η τους βρυκολακες θα ηταν μια πρωτης ταξης ευκαιρια για το Χολυγουντ να δυσφημησει, να διαστρεβλωσει και να αποδυναμωσει στη νεολαια τη Μαρξιστικη Διδασκαλια, δεχνοντας τον Μαρξ κατι σα Μπατμαν τον Ενγκελς με κατι σα Ρομπιν, στο πλευρο του  :)
Θα ηταν λοιπον ηλιθιο κατι τετοιο ομως το Χολυγουντ κανει κατι ακομα πιο υπουλο:
Με το να δειχνει τη τραγωδια και τις συνεπειες που παθαινουν αυτοι οι αντιηρωες λογω της απληστιας τους, πετυχαινει τα εξης:
α) Προπαγανδιζει οτι δε φταιει το Συστημα αλλα καποιοι υπηρετες του
επομενως, υπαρχει η ελπιδα οτι οι νεοι πολιτικοι, χρηματιστες, τραπεζιτες θα ειναι καλυτερα παιδια
β)Προπαγανδιζει το ονειρο για μια καλυτερη ζωη μεσα απο την υπηρεσια του συστηματος
(Κοιτα ποσο καλα περνουν αυτοι, μες στα γκομενακια, τις καταχρησεις και τη χλιδα, αχ θελω κι εγω, και υπσχομαι στον Θεουλη οτι θα ειμαι καλος χρηματιστης εγω, δε θα τρωω τα λεφτα των επενδυτων μου σε τοξικα προιοντα!)
γ) Το πιο υπουλο απο ολα: Παρουσιαζοντας τη τραγικη πορεια αυτων των αντιηρωων, τους εξυψωνει.
Τους εξανθρωπιζει και ταυτοχρονα τους δινει μυθικες διαστασεις, κατι σαν συγχρονοι Ικαροι που μαγευτηκαν απο τον Ηλιο (το δολλαριο) και στη προσπαθεια να το(ν) κατακτησουν, εκαψαν τα φτερα τους.
Κι επεσαν. Ετσι, η τελικη καταληξη του (αντι)ηρωα ειναι αυτο που ηταν κατ'ουσιαν απο την αρχη: Του να ξαναγινει ηρωας. Ειναι ηρωας γιατι δε μασησε, γιατι τα επαιξε ολα για ολα, γιατι καλυτερα "να εξουσιαζεις στην Κολαση παρα να εισαι υπηρετης στον Παραδεισο', γιατι ειναι φτιαγμενος απο την στοφα των ηρωων, ενας μοναχικος και αδιστακτος τυχοδιωκτης που καταφερε αυτα που οι αλλοι δε μπορουν,
δεν θα απορησω αν στο μελλον γινει καμια ταινια με ηρωα τον Λουντ Μπλανκφεην της Γκολντμαν Σαξ,
ενας τραγικος αντιηρωας που, κυρευμενος απο την απληστια του, πουλαει τοξικα επενδυτικα προιοντα στους πελατες του, στοιχηματιζοντας ταυτοχρονα εναντιον των προιοντων αυτων σε συνεργασια με τους Πολσον αυτου του κοσμου ωστε να βγαζει και κερδος απο το σορταρισμα αυτο. Η κορυφωση της ταινιας θα ειναι οταν ο Μπλανκφεην,καθιδρος και εκστασιασμενος μπροστα στην Επιτροπη Κεφαλαιαγορας, απαντα με περηφανια στις κατηγοριες: "Τι να μου πειτε απο τη ζωη σας ρε πουθεναδες, i am doing God's work"
(Οκ, αυτο δεν το ειπε στην Επιτροπη αλλα σε συνεντευξη του το 2009 αλλα δε πειραζει, ποιητικη αδεια θα ειναι)




Ηθικο διδαγμα: ,Μακρυα απο ριζοσπαστικοποιησεις, σοσιαλισμους, κομμουνισμους και τυπους με μουσια η με γενακια. Σου γαμανε ο,τι διασκεδαστικοτερο υπαρχει στη ζωη, ταινιουλες, κινηματογραφους, τηλεοπτικες σειρες, απογυμνωνοντας τα απο το περιτυλιγμα τους και φανερωνοντας την πραγματικη αποστολη τους: Να σε κρατησουν σκλαβο. Για να μη πιασω τωρα, μετα απο τον Κινηματογραφο, και τη Μουσικη, αστο, σε επομενη αναρτηση, ΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ H ROCK ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΑΣ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕ ΣΕ ΑΒΟΥΛΟΥΣ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΥΣ ΚΙ ΑΔΡΑΝΕΙΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ, οχι, δε θα το αντεξω, καλυτερα μαλλον να συνεχισω με τη χιλιοστη δεκατη εκτη αναρτηση για αγαπημενα ροκ, ποπ η δε ξερω κι εγω, τραγουδια...

16 σχόλια:

  1. Καλημέρα....
    Να σου θυμήσω (ή προτείνω) μια ταινιούλα που σπάει την παραπάνω (πράγματι υπαρκτή) πεπετημένη των " προοδευτικών". BULWORTH με γουόρεν μπίτι....που τολμάει να αρθρώσει σαν λύση τη λέξη σοσιαλισμός....

    ¨οσο για το Margin Call ισχύει αυτό που λες αλλα έχει μία σκηνή που της δίνει πολλούς πόντους...Κι αυτή είναι η συζήτηση στο ρετιρέ όπου o Αιρονς αναλύει στον σπεισι τα περί κρίσης μιλώντας πρακτικά για το αναπόφευκτο της, κόντρα στην ρητορική των υφισταμένων του για λάθος...

    καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλως ηρθες Μπρεζινσκυ!
      Οχι μονο το θυμαμαι το Bulworth, αλλα τυχαινει να συμφωνω και 100% μαζι σου. Το ειχα δει οταν βγηκε, νομιζω 1998, εκει γυρω. Το ειχα θεωρησει απιστευτα ρηξικελευθο και "επαναστατικο" για Χολυγουντ, κι εννοειται οτι μου ειχε αρεσι παρα πολυ, μολονοτι οι δικες μου αποψεις τοτε δεν ηταν και τοσο ρηξικελευθες η επαναστατικες!

      Πολυ σωστη κι η επισημανση σου για τη συγκεκριμενη σκηνη του margin call. Για αυτην και για ορισμενες αλλες, την ειχα προτεινει την ταινια, σε αυτο εδω το μπλογκ, σε μια κινηματογραφικη αναρτηση.

      Διαγραφή
  2. Εγώ θα προσθέσω και το The Pursuit of Happyness με τον Will Smith. Αυτή η ταινία μου έσπασε τα νεύρα με τις υποσχέσεις που δημιουργεί. Αν ξεπατωθείς αρκετά και φιλήσεις τις κατάληλες κατουρημένες ποδιές θα ανοίξει η πύλη του καπιταλιστικού "παραδείσου". Απο μίζερος θα γίνεις εκατομυριούχος. Τα κατάφερες ατομικά.
    Η πιο ύπουλη ταινία.
    Τα είδα όλα εκτός απο το W. Δεν ήξερα καν ότι υπάρχει αυτή η ταινία και μετά την περιγραφή σου δεν νομίζω να χάνω και τίποτα. Και αν είναι δυνατόν να γυρίσει κάποιος ταινία για αυτόν τον μαλάκα.
    Απο το Margin Call
    If you really want to do this with your life you have to believe that you’re necessary. And you are. People want to live like this in their cars and their big fucking houses that they can’t even pay for? Then you’re necessary. The only reason they all get to continue living like kings is because we’ve got our fingers on the scales in their favor. I take my hand off and the whole world gets really fucking fair really fucking quickly and nobody actually wants that. They say they do but they don’t. They want what we have to give them, but they also want to play innocent and pretend they have no idea where it came from. That’s more hypocrisy than I’m willing to swallow. Fuck them. Fuck normal people.
    HoolyFUCKINGwood.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το έψαξα λίγο για την ταινία W. και ορίστε αντιγραφή ενός σχολίου που βρήκα στο σαιτ που βλέπω ταινίες

      this movie changes my view on president bush...this movie makes me realize that he is a man like any one of us.

      Πόσο δίκιο έχεις Celin με την ανάρτηση !

      Διαγραφή
    2. Xaxa, κι εγω το ειδα το φιλμ του Γουιλ Σμιθ, να το δουν κι οι αστεγοι η εμεις οι νεοπτωχοι να παιρνουμε θαρρος!

      Και που να το δεις το W...
      πλακα πλακα, αν το εκλαβεις οπως κατ'ουσιαν ειναι, δηλαδη μια κουφη κωμωδια αλα Κουφωματα του Ζουγανελη και του Τζονυ Βαβουρα, μπορει να το δεις και να σκασεις στα γελια!

      Διαγραφή
  3. Ο κινηματογραφος ειναι ο καθρεφτης της εκαστοτε κοινωνιας.Και βεβαια ενα πολυ δυνατο μεσον για να διαμορφωσεις χαρακτηρες,και να περασεις μυνηματα.
    Εγω ενα πραγμα δεν καταλαβαινω.Γιατι οι περισσοτεροι ανθρωποι επηρεαζονται και διαμορφωνονται αναλογα με τη ΄΄μοδᨴ ας το πουμε ετσι,της καθε κοινωνιας;
    Βλεπω οτι αναλογα με τα προτυπα-που πολλα απ αυτα καθοριζονται κι απ τον κινηματογραφο-(τον Αμερικανικο ως επι τω πλειστον),επηρεαζουν καθοριστικα την προσωπικοτητα,τις ιδεες και το χαρακτηρα του ατομου.Καθοριζουν ακομα και το ντυσιμο και τισ συνηθειες του.
    Για πιο λογο ομως το ατομο να επηρεαζεται,και να μην διατηρει τη δικη του προσωπικοτητα;Ειμαστε τελικα μια μαζα απροσωπη και ανεγγεφαλη που υπακουει σε εντολες΄;Αυτο αρχιζω να πιστευω.Και οι ελαχιστοι που ξεχωριζουν,ή ζουν συνεχως στο περιθωριο μονοι και καταφρονεμενοι,ή για να μπορεσουν να ενταχθουν,απορροφουνται απ το συστημα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιατι οι περισσοτεροι ανθρωποι επηρεαζονται και διαμορφωνονται αναλογα με τη ΄΄μοδᨴ ας το πουμε ετσι,της καθε κοινωνιας;

      Τη θυμασαι τη παρακατω αναρτηση, σανσαιν;
      http://celinathens.blogspot.gr/2011/07/blog-post_13.html
      Ισως το προβλημα ειναι δομικο, βαθεια ριζωμενο μεσα στον ψυχισμο μας,
      ο μιμητισμος δηλαδη και το να "δανειζομαστε" τις επιθυμιες των αλλων, να επιθυμουμε ο,τι οι αλλοι επιθυμουν.
      Ειμαστε βαθυτατα συνδεδεμενοι και κατι που αρεσει σε λιγους και γινεται ¨μοδα¨περναει ταχυτατα και στους πολλους.
      Ειναι μεγαλη συζητηση αυτη και πιθανως αργοτερα σε καποια αλλη αναρτηση να ξαναασχοληθουμε, να πω εδω μονο το εξης: Ισως αυτος ο αλληλοεπηρεασμος να εχει καποια κρυφα θετικα σημεια.
      Αν δηλαδη το Χολυγουντ μπορει να διαμορφωνει εκατομμυρια συνειδησεις, αυριο κατι αλλο, πιο ουμανιστικο και πιο συνετο, μπορει να εχει την ιδια δυναμη και να αξιοποιηθει αυτο για καλους σκοπους.
      Σκεφτομαι πολυ ρομαντικα τωρα, το ξερω
      -λες κι ειναι ευκολο να υπαρξει κατι τετοιο, πανισχυρο αλλα οχι εκμεταλλευτικο-
      αλλα, ας το καταθεσω, σαν απλη, ονειροπολα σκεψη.

      Διαγραφή
  4. Απαντήσεις
    1. Σωστος ο πατριωτης!
      Σηκωσε το Οσκαρ με το Νεμπρασκα σου να τρελαθουμε!

      Διαγραφή
  5. Α και κατι τελευταιο: Δεν εχω δει το wolf on wall street, το καινουριο του Σκορτσεζε, με το Ντι Καπριο. Και δε χρειαζεται να το δει κανεις για να καταλαβει οτι θα ειναι ακριβως μια απο τα ιδια, με οσα περιγραφονται εδω, παλι ο αντιηρωας, μπλα μπλα διεφθαρμενος γοητευεται απο πλουτη μπλα μπλα καταστρεφεται μπλα μπλα μακρυα απο αυτα αλλαρεγαμωτοειναιτοσοωραιαπαμεναπιασουμετηνκαληαδερφια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβως αυτη ειναι η ταινια που περιεγραψες
      και φυσικα καμια διεξοδος, 3 ωρες ταινια με ηθικο διδαγμα
      "κανε οτι παγαποντια θες, απλα μην εισαι τοσο μαλακας ωστε να σε πιασουν στο τελος".

      Αλλα ακομα και αν σε πιασουν, εφοσον εισαι πλουσιος θα μπεις σε φυλακη με 5-6 γηπεδα τενις, πισινα και τα ρεστα(σοβαρα αυτο δειχνει στο τελος)...που δεν ειναι ψεμα, αλλα ειναι στα πλαισια αυτο που λες στο αρθρο.

      Ο γνωστος γαματος αντι-ηρωας, που τελικα θα τον λατρεψεις...
      εγω αν την εκανα αυτην την ταινια θα εδειχνα και πως καταστρεφονται οικογενειες οταν τους πιανουν στα νυχια τους τετοιου ειδους "πωλητες ονειρων", ετσι ρε παιδι μου για να εχουμε και τις δυο οψεις(ετσι και αλλιως η ταινια κραταγε 3 ωρες για κατι που θα μπορουσε να το δειξει και σε 2, αρα στην περιτη μια ωρα θα μπορουσε αν ηθελε να αναφερθει και σε αυτην την εκδοχη).

      βεβαια ακολουθουσε το βιβλιο... αλλα και να μην το ακολουθουσε...

      Διαγραφή
    2. εγω αν την εκανα αυτην την ταινια θα εδειχνα και πως καταστρεφονται οικογενειες οταν τους πιανουν στα νυχια τους τετοιου ειδους "πωλητες ονειρων", ετσι ρε παιδι μου για να εχουμε και τις δυο οψεις(ετσι και αλλιως η ταινια κραταγε 3 ωρες για κατι που θα μπορουσε να το δειξει και σε 2, αρα στην περιτη μια ωρα θα μπορουσε αν ηθελε να αναφερθει και σε αυτην την εκδοχη)


      Οχι βρε φιλε, μη μας ξενερωνεις τωρα, γιατι να μιζεριασουμε; Ειμαστε τζανκυ του χαπυ εντ, θελουμε τους -αντι-ηρωες μας σωους κι αβλαβεις και ταυτοχρονα να νομιζουμε οτι βλεπουμε ταινιες που χτυπαν το συστημα γιατι ειμαστε και πολιτικα συνειδητοποιημενοι αμα λαχει να ουμε:)

      (Το οτι οντως οι θεατες θα ξενερωναν αν εβλεπαν τις κατεστραμμενες οικογενειες αποδεικνυει οτι προτιμαν να πεθανουν παρα να δουν τη πραγματικοτητα ως εχει)

      Διαγραφή
  6. A ρε celin (και παλι) έγραψες!
    Δεν ξερω πως τα καταφέρνεις αλλά σε κάθε ανάρτησή σου νιώθω οτι χώνεις το χέρι σου και βγάζεις την ψυχή μέσα απ'το σώμα όπως κάνει η γιαγιά μας όταν μαντάρει την κάλτσα και γυρνάει το μέσα έξω!Τη δικιά σου και τη δικιά μας μαζί! Και ευτυχώς (η καλύτερα δυστυχώς γιατί όσο πιο πολλά αντιλαμβάνεσαι ή καλυτερα όπως λες και εσυ εδώ όσο πιο ριζοσπαστικοποιημένος είσαι τόσο λιγότερο μπορείς να "σεριανίζεις" αμέριμνος και χαρούμενος) εκφράζεις πολλούς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι να πω τωρα, με συγκινησες παρα πολυ, να σαι καλα , για σενα γραφω αυτα που γραφω ,για σενα και για τους λιγους που μειναμε που μπορουμε να συνεννοηθουμε.

      Διαγραφή
  7. doug soup
    in the loop
    dr Strangelove
    και πολλα αλλα
    ειδες τελικα το house of cards ανυπομονουμε για δευτερη season με το homeland ακομα στον πρωτο κυκλο εχεις μεινει ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το in the loop ειναι πολυ καλο εργο, οπως βεβαια κι ο κιουμπρικ. HOMELAND ειμαι στον δευτερο κυκλο, ετοιμαζομαι να δω τον τριτον, ο πρωτος μου αρεσε περισσοτερο, οπου να ναι αρχιζω και τον δευτερο κυκλο του cards, ο,τι κι αν λεω στην αναρτηση, τον απολαυσα τον πρωτο.

      Διαγραφή