Eδώ κι άλλες σειρές...
http://celinathens.blogspot.gr/2013/06/top-15.html
15) FAWLTY TOWERS .
Stars:
John Cleese, Prunella Scales, Andrew Sachs
http://www.imdb.com/title/tt0072500/?ref_=nv_sr_1
Χιούμορ που δε το βρίσκεις πια, παλαιομοδίτικο και πολύ "Βρετανικό" ίσως για κάποιους.
14) CARNIVALE
Stars:
Michael J. Anderson, Adrienne Barbeau
http://www.imdb.com/title/tt0319969/?ref_=nv_sr_1
Στον πρώτο κύκλο είμαι, η σειρά διακόπηκε στον δεύτερο για λόγους μη προσδοκώμενης τηλεθέασης. Παρα είναι "εσωστρεφής", αινιγματική, αντιεμπορική και μοναδική. Αμερική του μεσοπολέμου, κι ένα τσίρκο γυρνάει στην επαρχία δίνοντας παραστάσεις. Μυστήριο, μεταφυσική, Καλό-Κακό δίχως ευδιάκριτους ρόλους και ταυτότητες, ντεηβιντλυντσικό, μία από τις ποιοτικότερες και "καλλιτεχνικότερες" σειρές που έχω δει.
13) COMMUNITY
Stars:
Μέχρι και τον τρίτο κύκλο. Μετά, χαλάει. Geeks και movie freaks, enjoy!
12) AMERICAN HORROR STORY
Stars:
Τρόμος, διαστροφή, μυστήριο, ερωτισμός, ψυχιατρεία, νεκροζωντανοί, σήριαλ κίλερς, μάγισσες, από όλα έχει ο μπαξές. Ο τρίτος κύκλος άνισος. Σημειωτέον ότι κάθε κύκλος είναι ξεχωριστός κι έχει διαφορετική ιστορία από τον επόμενο, έχοντας σχεδόν τους ίδιους πρωταγωνιστές σε άλλους ρόλους! Πιστοί του είδους, προσέλθετε.
11) FARGO
Stars:
Ο πρώτος κύκλος τελείωσε πρίν λίγο καιρό, μία ιστορία, αρχή, μέση και τέλος. Εμπλέκονται και οι αδερφοί Κοέν στην παραγωγή, λογικό, μιας και και το κινηματογραφικό FARGO είναι ο εμπνευστής. Αρκετά επομένως Κοενικό, μαύρο χιούμορ, τραγική ειρωνεία, ρεαλιστικό και σε σημεία σχεδόν σουρεαλιστικό, τρομερές ερμηνείες και καθηλωτικό: Υπάρχουν επεισόδια κινηματογραφικά, που ξεχνάς ότι βλέπεις τηλεόραση, γνώρισμα βέβαια τώρα που το σκέφτομαι όλων των ποιοτικών τηλεοπτικών σειρών
10) CALIFORNICATION
Stars:
Ο Ντουκόβνυ είναι ένας "καταραμένος" σύγχρονος Αμερικανός συγγραφέας που πηδάει ό,τι κινείται, έχοντας πάντα στο μυαλό του πώς να ξανασμίξει με τη μεγάλη του αγάπη,
δεν έχει ιερό κι όσιο, οι ηθικοί του φραγμοί είναι υπαρκτοί αλλά δεν πάνε by the book παρά με τη καρδιά και το κάτω του κεφάλι. Hank is in town, lock up the wives and the daughters! Kυνικός και ρομαντικός, αναίσθητος κι ευαίσθητος, περισσότερο κωμικό παρά δραματικό, όποιος ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο, ας του ρίξει μια ματιά.
9) PERSON OF INTEREST
Stars:
Ο πρώτος και ο δεύτερος κύκλος έχουν αρκετές καλές στιγμές, με το συνολικό αποτέλεσμα να είναι μάλλον άνισο. Μία ευχάριστη σειρά, αστυνομοκατασκοπευτική, που ξεφεύγει όχι οριακά αλλά ούτε ιδιαίτερα, από το μέσο όρο. Απο το τέλος του δεύτερου κύκλου, καθώς και σε ολόκληρο τον τρίτο, η σειρά απογειώνεται, η ένταση αυξάνεται, η αγωνία και το θέαμα μεγαλώνουν, καθώς γίνεται και πιο απρόβλεπτο.
8) SHERLOCK
Stars:
Στη προσπάθεια της να φανεί πρωτότυπη και "ευφυέστερη" από τον τηλεθεατή, υποπίπτει και σε σφάλματα. Το πρόσημο όμως είναι θετικότατο, οι ρυθμοί απίστευτα γρήγοροι, το σενάριο ιδιαίτερα ευρηματικό και φυσικά η ερμηνεία του Cumberbatch τρομερή.
7) TRUE DETECTIVE
Stars:
Το στόρυ τίποτα φοβερό, πρόσφατα μάλιστα αποκαλύφθηκε ότι ο δημιουργός ξεπατίκωσε για το σενάριο του, παλαιότερα βιβλία, συγκεκριμένα για έναν συγκλονιστικό μονόλογο του Μακόναχυ. Εδώ οι ερμηνείες είναι όλα τα λεφτά, ιδιάιτερα ο Μακόναχυ πλάθει έναν από τους 5-6 πιο ενδιαφέροντες ήρωες που έχουμε δει ποτέ σε τηλεοπτική σειρά. Ο τύπος κεντάει κυριολολεκτικά, όσο κι αν το τέλος της, σε μένα τουλάχιστον, χαλάει λίγο. Είναι μία αρκετά ενδιαφέρουσα αστυνομική περιπέτεια, και λόγω του πρωταγωνιστικού της διδύμου, μετατρέπεται σε κάτι πολύ παραπάνω.
6) THE WALKING DEAD
Stars:
Η καλύτερη post apocalyptic-zombie σειρά που έχει βγει, κι αν αυτό δε λέει πολλά λόγω του χαμηλού-μη πω κι ανύπαρκτου- ανταγωνισμού, μία από τις πιο αγωνιώδεις και συναρπαστικές. Ακριβή παραγωγή, που καταφέρνει να διατηρεί το ενδιαφέρον της ύστερα από πέντε σεζόν: Δε το λες κι εύκολο με τέτοια υπόθεση. Νομίζω πάντως ότι αρκετοί θα πούνε ότι το έχει χάσει (το ενδιαφέρον), γούστα..
5) HOUSE OF CARDS
Stars:
Το κράξιμο το ρίξαμε εδώ,
αλλά και πάλι, δεν αλλοιώνει το γεγονός ότι είναι σειράρα. Επιστροφή επιτέλους για τον Σπέησυ σε κάτι της προκοπής, σκιαγραφεί έναν πολύ καλό άνθρωπο που διαρκώς ανεβαίνει τα σκαλιά του Λευκού Οίκου, μοιράζοντας πόνο γύρω του.
4) MARRIED WITH CHILDREN
Stars:
Ισοπέδωση, ξεσκισμα στον θεσμό της Οικογένειας, ξέσκισμα παντού δηλαδή, προιωνίζοντας ίσως αρκετές σύγχρονες σειρές, κυνικές και ωμές μέχρι το μεδούλι, που σαρκάζουν αγρίως ό,τι βρεθεί στο διάβα τους. Αναμφίβολα πρωτοποριακό κι αστείο, κάφρικο και μισανθρωπικό, λυπάσαι τον Bundy την ίδια στιγμή που τον χλευάζεις, και το λιγότερο θες να σκοτώσεις τη γυναίκα του (τα παιδια του απλώς να τα πετάξεις απο καμια πολυκατοικία, κι αν σωθούν, σώθηκαν).
Κατι σαν Συλβέστρος που υποφέρει απτον Τουήτυ, σαν Κογιότ που βασανίζεται από το roadrunner, νεροκουβαλητής της οικογένειας του και καλτ, γραφική σισσύφεια φιγούρα στον έβδομο κύκλο μιας κωμικοτραγικής Κολάσεως, ο Αλ Μπαντυ είναι κάτι παραπάνω από ένα θύμα-κορόιδο της μικροαστικής τάξης: σαν παραμορφωτικός καθρέπτης, αντανακλώνται πάνω του όλα τα στραβά και τα άσχημα των μικροαστών. Με την επισήμανση ότι είναι παραμορφωτικός, εντάξει, δεν είμαστε και τόσο καραγκιόζηδες.
3) GAME OF THRONES
Stars:
Θέλω σύντομα να ανεβάσω μία ανάρτηση για το game of thrones, εξηγώντας την απήχηση του στην Δύση. Προς το παρόν, θα πω ότι από κύκλο σε κύκλο γίνεται και καλύτερο, βιαιότερο και συναρπαστικότερο. Και θα αποτελέσει αντικείμενο μίμησης στο εξής, όλο και περισσότερες σειρές θα βγαίνουν με περισσότερους ήρωες, για να μπορούν οι σεναριογράφοι να σκοτώνουν, καθ'όλη τη διάρκεια τους, αρκετούς από αυτούς, ώστε η σειρά να κερδίζει σε δραματικότητα, ένταση και κορύφωση, η Δύση πια γουστάρει να βλέπει τους ήρωες της να πεθαίνουν, κι αυτό έχει τριπλή ανάγνωση, αλλά, τα υπόλοιπα στην ανάρτηση..
2) HANNIBAL
Stars:
Κάτι true detective, american horror story κλπ, είναι american pie μπροστά του. Ο Χάνιμπαλ Λέκτορ επιστρέφει, και ο Μίκελσεν καταφέρνει το ακατόρθωτο, όχι να μας κάνει να ξεχάσουμε τον Χόπκινς, κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Αλλά να σταθεί απέναντι του,όχι λιγότερο μοχθηρός, όχι λιγότερο αιμοδιψής και φρικτός, όχι λιγότερο συναρπαστικός, περισσότερο εσωστρεφής, περισσότερο υπομονετικός, αινιγματικός και δολοπλόκος.
Φρίκη, βία, τρομερό σενάριο, τρομερή κινηματογράφηση, ένα έργο τέχνης, μία Ωδή στο Απόλυτο Κακό, κι ένα Καλό, ενσαρκωμένο στον επίσης πολύ καλό συμπρωταγωνιστή, σύμβουλο του FBI, Γουίλ Γκράχαμ. Ενα Καλό παραπαίον, χτυπημένο, φαινομενικά εύθραυστο, αλλά πάντα παρόν, για να αντιμετωπίσει ό,τι δε μπορεί να αντιμετωπιστεί:Τη Φρίκη που σαλεύει στα έγκατα της Ανθρώπινης Φύσης.
Ο πρώτος κύκλος είναι πολύ καλός. Ο δεύτερος είναι τρεις σκάλες παραπάνω.
1) BREAKING BAD
Stars:
Τί να πω για αυτή τη σειρά;! Για όσους δε γνωρίζουν: Ο πρώτος κύκλος έχει επεισοδιάρες αλλά και κάποια βαρετά επεισόδια. Ο δεύτερος κύκλος είναι ακόμα περισσότερο άνισος, μολονότι ξεκινά τόσο συναρπαστικά. Από τον τρίτο κύκλο και μετά ξεκινά ένα ρολερκόστερ που παρακαλάς να μη τελειώσει. Ο Γουόλτερ Γουάιτ είναι με διαφορά ο πιο πολυσύνθετος τηλεοπτικός ήρωας που έχει εμφανιστεί, προκαλώντας τόσο διαφορετικά συναισθήματα στον τηλεθεατή. Περιπέτεια, δράμα, κωμωδία, κοινωνικό, θρίλερ, γκανγκστερικό, ηθογραφία, αγωνία και λαχτάρα να σε νοιαζόμαστε κύριε Γουάιτ κι όχι μόνο εσένα, γιατι ξεπροβάλλει θεόρατος πλάι του ο Τζέσι Πινκμαν: Ενα ημιπρεζακι, που εξελίσσεται κι αυτός σε έναν από τους πιο πολύσύνθετους, "ανθρωπινότερους", τραγικότερους και συμπαθητικότερους ήρωες που έχουμε δει ποτέ. Το αρχικό στόρι δε το λες ρεαλιστικό, όμως η σειρά είναι. Σκιαγραφεί ανθρώπινες υπάρξεις στην εντέλεια, σαν ζωγράφος που προσθέτει όλο και περισσότερες πινελιές καθώς περνούν τα επεισόδια. Η αγωνία από τον τρίτο κύκλο και μετά δεν έχει υπάρξει εντονότερη σε σειρά, σε διάρκεια τουλάχιστον.
Δεν υπάρχει κάτι παραπάνω, κάνε λίγο υπομονή στον δεύτερο κύκλο, και δες το μέχρι το συγκλονιστικό τέλος, το οποίο για μένα είναι περισσότερο το επικής εσωστρέφειας, χαμηλότονο και μνημειώδες granite state , το προτελευταίο δηλαδή, παρά το θορυβώδες και back to the roots τελευταίο επεισόδιο, το οποίο,γράφτηκε από τον Γκίλιγκαν για να μη πάθουν κατάθλιψη οι φανατικοί της σειράς, μην αντέχοντας τη σπαρακτική-νικημένη απόγνωση του granite state. Και καλά έκανε ο Γκίλιγκαν, γιατι η σειρά τελειώνει όπως οι περισσότεροι θα θέλαν να τελειώσει, με τον μίστερ Γουάιτ να μην αφήνει τίποτα όρθιο....
remember my name..
definitely we will
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου