WRISTCUTTERS (ΑΓΑΠΗΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ, ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΜΑΣ)

H ταινια wristcutters: Α love story
http://www.imdb.com/title/tt0477139/
ξεκιναει με εναν θανατο: Αυτον του πρωταγωνιστη της. (Λεγεται Ζια)
Υστερα βλεπουμε τον Ζια να δουλευει σε μια πιτσαρια και να συγκατοικει με εναν τυπο,
ο οποιος προσπαθει να τον κανει να προσαρμοστει σε αυτη τη νεα κατασταση.
Γιατι, και οι δυο, οπως ολοι οι ενοικοι της πολυκατοικιας, οπως ολοι οσοι συναντα στον δρομο,
ειναι νεκροι.
Ολοι τους, οπως ο Ζια, αυτοκτονησαν. Και βρισκονται σε εναν παραξενο τοπο, που μοιαζει
με τους τοπους που γνωρισαν εν ζωη, πλην αρκετων ομως διαφορων.
Εδω, σε αυτο το αλλοκοτο Καθαρτηριο, τα βραδια, δεν υπαρχουν αστρα στον ουρανο.
Εδω, κανεις δε μπορει να χαμογελασει, οσο κι αν το προσπαθησει.
Ισως αυτος ειναι ο τοπος για τον οποιον γρυλλιζε ο Αγγελακας,
εδω δε πιανουν οι καταρες, δε πιανουν οι ευχες,
εδω, το τωρα ζητιανευει λιγη πικρα απ΄το χθες.

Ολοι τους λοιπον αυτοκτονησαν. Κι οι αυτοχειρες ζουνε πια τη καινουρια τους "ζωη", μαζι.
Ο νεος φιλος του Ζια ειναι ενας τυπος, ο οποιος σταθηκε αρκετα "τυχερος": Υστερα απο αυτον, αυτοκτονησε ενας ενας ολοκληρη η οικογενεια του. Και επανενωθηκαν, ζωντας μαζι εδω τη ζωη που δεν εζησαν εκει.
Στα μπαρ, οι νεοι φλερταρουν αναμεταξυ τους ρωτωντας την ερωτηση "ταμπου"
"Εσυ πως αυτοκτονησες;"
Αλλοτε ο παγος σπαει, αλλοτε δημιουργουνται παρεξηγησεις.
Ομως ολοι τους, ειναι αρκετα κουρασμενοι για να τσακωνονται.
Επικρατει μια απαθεια, μια ηρεμια, μια συμφιλιωση η οποια δεν εχει ουτε θετικο ουτε αρνητικο προσημο. Μια συμφιλιωση που μοιαζει με απελπισια αλλα δεν ειναι. Μια συμφιλιωση που μοιαζει με παραιτηση, αλλα οπως θα δουμε και στη συνεχεια, δεν ειναι ουτε αυτο.
Μια συμφιλιωση, γιατι ολοι τους εκει, προσπαθουν να παψουν να αναζητουν οσα αναζητουσαν διαρκως στη ζωη τους.
Κατι σαν Επικουρεια Αταραξια...ομως ουτε αυτο επιβεβαιωνεται απο την εξελιξη της ταινιας.

Στο μυαλο αρκετων τριγυριζει η σκεψη να αυτοκτονησουν για δευτερη φορα.
Ομως, αναρωτιουνται μηπως καταληξουν σε καποια ακομα χειροτερη πραγματικοτητα απο αυτην.

Δε ξερω αν ολα αυτα ακουγονται μακαβρια, η αληθεια ειναι οτι η αρκετα πρωτοτυπη αυτη ταινια αποφευγει τον σκοπελο της μαυρης μιζεριας και καταχνιας, εξελισσομενη σε μια φρεσκια, ανατρεπτικη κι..ευχαριστη ταινια, η οποια φιλοσοφει την Ανθρωπινη Ηττα, διχως να..βαζει ιδεες στον μελαγχολικο θεατη. Ειναι μια ταινια η οποια καταφερνει να σε κανει να σκεφτεις οτι τιποτα δε τελειωνει, οτι ποτε δεν ειναι αργα για να παλεψεις για τα ονειρα σου,

(Ο Ζια μαθαινει οτι εκει βρισκεται η παλια του κοπελα η οποια δεν αντεξε στο ακουσμα του χαμου του, κι αυτοκτονησε υστερα απο λιγους μηνες, ετσι ξεκινα την αναζητηση της..)

οτι ποτε δεν ειναι αργα
για να παψεις να παραδινεσαι.

Οπως εχω ξαναγραψει, οποιος φοβαται τη ζωη, ειναι αυτος που φοβαται περισσοτερο και τον θανατο. Ο υποχονδριος δεν ειναι τοσο καποιος που φοβαται να πεθανει, οσο  καποιος που φοβαται να ζησει. Αυτα πανε μαζι. Η φρουδικη ενορμηση θανατου ειναι αξεδιαλυτη απο την ενορμηση της ζωης.
Κι οποιος φοβαται να πεθανει, φοβαται τη ζωη, αρα κι ολα οσα την αποτελουν.
Φοβαται να ζησει, να αγαπησει, να δημιουργησει, να επαναστατησει.
Δεν υπαρχει τιποτα πιο ανθρωπινο και λογικο απο το να φοβαται καποιος τη μερα που θα σταματησει να αναπνεει, ομως, αυτος ο φοβος, υστερα απο καποιο οριο καταντα τροχοπεδη για τα παντα.
Δεν ειναι αιτιο αλλα συμπτωμα, το οποιο υποδηλωνει βαθυτερους φοβους.
Ανασφαλεια, απουσια αυτοκτιμησης, απουσια εμπιστοσυνης στον Αλλον.
Η υπερβολικη αγαπη για καποιον, καταντα αρρωστημενη οταν γινεται κτητικη κι εξουσιαστικη,
δεν ειναι πια αγαπη αλλα καταπιεση.
Ετσι και ο υπερβολικος φοβος θανατου καταντα αφυσικος οταν δεν αποτελει πια ενστικτο αυτο συντηρησης αλλα φοβος για την ιδια την ζωη.

Σημερα αρκετοι απο εμας μοιαζουμε  με τον Ζια, απο το WRISTCUTTERS.
Δε θυμομαστε ποτε ακριβως συνεβη, αλλα ειμαστε βεβαιοι οτι εχουμε πεθανει.
Κι αυτοι ειναι οι τυχεροι,
 γιατι καποιοι αναρωτιουνται για αυτο
(Το ερωτημα του Ιδεοψυχαναγκαστικου: Ειμαι ζωντανος η νεκρος;)
με αποτελεσμα να βασανιζονται περισσοτερο απο την αμφιβολια.
Νομιζω οτι ηρθε η στιγμη να παψουμε να βασανιζομαστε απο την αμφιβολια.
Η αληθεια ειναι οτι εχουμε πεθανει. Η τουλαχιστον, με βεβαιοτητα να πω οτι δεν ειμαστε ζωντανοι, (ισως δεν ειναι το ιδιο). Δεν ειμαστε ζωντανοι για παρα πολλους λογους.
Ενας απο αυτους ειναι οτι εμπιστευτηκαμε τους λαθος Θεους, τις λαθος απαντησεις,
δηλαδη τις λαθος ερωτησεις. Αναρωτηθηκαμε αν μπορουσαμε να γινουμε Ευρωπαιοι ενω επρεπε να αναρωτηθουμε τι ακριβως σημαινε αυτο. Αναρωτηθηκαμε ποτε θα ερθει το Τελος της Ιστοριας, ενω επρεπε να αναρωτηθουμε ποιοι ειναι αυτοι που θα επωφελουνταν απο ενα τετοιο Τελος.
Αναρωτηθηκαμε αν μπορουμε να μοιασουμε στα ειδωλα μας, ενω επρεπε να αναρωτιουμαστε ποιοι μηχανισμοι εισεβαλλαν στο μυαλο μας καθιστωντας επιτακτικη την ειδωλοποιηση των συγκεκριμενων ειδωλων. Αναρωτηθηκαμε αν το ΠΑΣΟΚ η η ΝΔ θα ηταν εκεινη που θα μας χαριζε την ευημερια,
αντι να δουμε καθαρα οτι το ΝΟΥΔΟΥΠΑΣΟΚ θα ηταν αυτο που θα μας την αφαιρουσε για ,αγνωστο ποσο, χρονια.

Δε κοψαμε τις φλεβες μας οπως ο Ζια στο WRISTCUTTERS, δε φαγαμε μια ντουζινα χαπια, δε βαλαμε το κεφαλι μας στον φουρνο, δεν πεσαμε παμω σε κανενα αμαξι.
Δε μπορεις να πεις οτι αποτυχαμε, διοτι αλλοι ηταν αυτοι που μας εξολοθρευσαν,
δε μπορεις ομως ουτε να πεις οτι δεν εχουμε τη παραμικρη ευθυνη: Διοτι εκεινοι που μας εξολοθρευσαν πηραν την αδεια απο εμας για να το κανουν.
Δε μπορεις να πεις οτι μπορουμε ακομα να τα καταφερουμε σε αυτη τη πραγματικοτητσ,
διοτι αυτη η πραγματικοτητα ειναι αμειλικτη: Ενας ολοκληρος πλανητης, η καλυτερα, ολοι οσοι τον ελεγχουν μας εχουν βαλει το πιστολι στον κροταφο. ΨΗΦΙΣΤΕ ΤΟ ΝΟΥΔΟΥΠΑΣΟΚ ΑΛΛΙΩΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΣΤΕ. Τι ειδους συμμαχοι μπορει να ειναι αυτοι που σου βαζουν το πιστολι στο κροταφο; Αυτοι που μονοτονα επαναλαμβανουν σε ολους τους τονους οτι πρεπει να τηρησουμε τις δεσμευσεις, οταν αυτες οι δεσμευσεις ειναι μαθηματικα βεβαιο οτι θα οδηγησουν σε ακομα μεγαλυτερη υφεση, σε ακομα μεγαλυτερη εξαθλιωση,
ο αρχιαπατεωνας της ΝΔ μιλαει για αναπτυξη οταν μολις χθες ο Σοιμπλε ελεγε οτι..πρεπει να κατεβει κι αλλο ο κατωτατος μισθος,
οταν μολις πριν λιγο καιρο αυτο το σιχαμα της ΕΚΤ και της Γκολντμαν, λιγο πριν παραδωσει την εξουσια σε εκεινον που προιστατο του ΣτΕ οταν το ΣτΕ εβγαλε συνταγματικο το...Μνημονιο,
πληρωσε σε εναν κερδοσκοπο ονοματι Κενεθ Νταρτ 430.000.000 ευρω, για ενα ομολογο, το οποιο το hedge fund του αγορασε στο 20% της αξιας του, την ιδια στιγμη που καρκινοπαθεις δεν εχουν φαρμακα και μητερες κλεβουν στα σουπερμαρκετ γαλα για τα παιδια τους,
κι ασκειται ποινικη διωξη απο εισαγγελλεις, οι οποιοι σε μια ευνομουμενη κοινωνια, θα τιμωρουνταν βαναυσα για τη πραξη τους αυτη.
Ειναι οι δεσμευσεις, δηλαδη οι ιδιωτικοποιησεις, δηλαδη
(ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ FOR DUMMIES LIKE ME)
εχεις μια κερδοφορα επιχειρηση, πχ τον ΟΠΑΠ, πχ σου αποδιδει 700.000.000 ευρω τον χρονο.
Ερχεται μια εταιρεια και σου πληρωνει αυτο το ποσο, δηλαδη τα εσοδα μιας χρονιας.
Στον αγοραζει.
Την επομενη χρονια, ρε γαμημενοι νεοφιλελευθεροι φασιστες, απο που θα βρεθουν αυτα τα εσοδα;
Σε ποιανου τη καμπουρα θα φορτωθουν; Ποσοι θα στερηθουν αυτα τα εσοδα; Και γιατι ρε γαμημενοι εχετε φαγωθει να πουλησουμε ακομα και το νερο, γιατι ρε βρωμεροι και τρισαθλιοι θελετε να απαγορευσετε ακομα και τη συλλογη της βροχης, γιατι δε λετε οτι ,οπου παραχωρηθηκαν κομβικοι για ενα Κρατος, δημοσιοι οργανισμοι, το αποτελεσμα ηταν επωδυνο και θανατηφορο για τον λαο;
Ποιες ειναι οι δεσμευσεις ρε γελοιοι ηγετισκοι της Δυσης;
Οι απολυσεις στο Δημοσιο; Το βαθεμα δηλαδη της υφεσης;
Κι εσυ ρε μαλακισμενο γιατι χαιρεσαι για τις απολυσεις; Νομιζεις οτι τα κονδυλια που θα εξοικονομηθουν, θα πανε σε..δημοσια εργα;
Στους τοκογλυφους θα πανε ρε βλακα.
Δεν υπαρχει μεσα στο Μνημονιο προβλεψη οτι πρωτα θα εξυπηρετειται η αποπληρωμη του χρεους και μετα ο,τι μεινει, θα πηγαινει για μισθους συνταξεις κλπ;
Τωρα, μας δανειζουν και το χρεος εξυπηρετειται απο αυτα τα δανεια.
(Ετσι το χρεος σε ιδιωτες γινεται χρεος προς κρατη, με ανυπολογιστες επωδυνες συνεπειες γιατι αλλιως ειναι να πεις στον Κενεθ Νταρτ η και στη Ντοιτσε Μπανκ, σαλτα και γαμησου,
κι αλλιως να το πεις στον Γερμανικο λαο)
ΜΕΤΑ, ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΑΨΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΔΑΝΕΙΖΟΥΝ ΕΧΕΙΣ ΣΚΕΦΤΕΙ ΠΟΣΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΘΑ ΠΟΥΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ;



Δεν υπαρχει καμια αμφιβολια: Ειμαστε νεκροι. Δε χρειαζεται να ανησυσουμε: τελειωσαμε.
Βρεθηκαμε σε αυτη τη νεα πραγματικοτητα, οπου ο Ελληνας ειναι το μιασμα του πλανητη,
και ειτε θα αργοπεθανουμε, ειτε θα γινει κατι αλλο.
Μα, το οτι πεθαναμε πρεπει τουλαχιστον να μας κανει να παψουμε να φοβομαστε: Υπαρχει κατι για το οποιο αξιζει να ανησυχει ενας νεκρος;
 ABANDON ALL HOPE THOSE WHO ENTER HERE.
Το παιχνιδι εληξε. Γεια σας. Ειμαστε παρεα με τον Ζια σε μια νεα πραγματικοτητα,
στην οποια δεν υπαρχουν αστερια στον ουρανο,
μια νεα πραγματικοτητα στην οποια, κανεις, στον δρομο,
δε χαμογελαει.

Δε θα πω πως αντιμετωπισε στην ταινια ο ηρωας μας αυτη τη νεα πραγματικοτητα.
Πρεπει επιτελους να παψω να γραφω τα παντα για την εκαστοτε ταινια που αναλυω,
τι θα μεινει να δει ο αναγνωστης;

Θα πω μονο πως πρεπει να αντιμετωπισουμε εμεις αυτη τη νεα πραγματικοτητα.
Ακριβως το αντιθετο απο τους κατοικους αυτης της πραγματικοτητας.
Αυτοι φοβουνται να αυτοκτονησουν ξανα για να μη βρεθουν καπου ακομα χειροτερα.
Εμεις να θυμηθουμε οτι ο βρεγμενος τη βροχη δε πρεπει να τη φοβαται.
Αν Μη-Ψηφος στο ΝΟΥΔΟΥΠΑΣΟΚ ισουται με "Αυτοκτονια",
οπως λενε οι φιλοι και συμμαχοι μας,
εμεις οφειλουμε να τους αγνοησουμε. Οφειλουμε να γραψουμε κανονικα τις συμβουλες εκεινων, οι οποιοι, να μη ξεχνιομαστε, εχουν λερωμενα τα χερια τους απο το αιμα που χυθηκε αυτα τα δυο χρονια στη πατριδα μας. Αυτοι, και τα ντοπια δουλικα τους.
Αν Μη-Ψηφος στο ΝΟΥΔΟΥΠΑΣΟΚ ισουται με αυτοκτονια, εμεις οφειλουμε να "πεθανουμε" για μια δευτερη φορα. Σε αυτη τη πραγματικοτητα δε περναμε καλα, η επομενη μπορει να ειναι ακομα χειροτερη, ειναι σιγουρο οτι τον πρωτο καιρο θα ειναι ακομα χειροτερη,
ομως αυτος που δε παλεψε για τη σωτηρια του ειναι βεβαιο οτι δημιουργει με την ακινησια του,
 αυτους που παλευουν για την καταδικη του.

Τι ειναι η καθε πραγματικοτητα οταν αυτος που υφισταται εντος της, βασανιζεται,
πλην απο Φυλακη;
Και ποια ειναι τα δεσμα που την οριζουν;
Η ιδια μας η προσκολληση σε αυτην.
Δεσμοφυλακας ειναι ο Φοβος, μα αυτο που φοβομασταν, εχει ηδη συμβει.
Πεθαναμε. Εδω, ειμαστε νεκροι.

Την Κυριακη λοιπον, θα παμε στις καλπες.
Και θα "αυτοκτονησουμε".
Απαντωντας στους Βαν Ρομπαι, στις Μερκελ, στους Καμερον, στους Ομπαμα και στους Ολαντ αυτου του κοσμου.
Ολο αυτο το διαστημα, γευτηκαμε τον τρομο απο τα χειλια τους,
τωρα ειναι η σειρα μας, να τους δειξουμε τι διδαχτηκαμε.
Να τους επιστρεψουμε τον τρομο και μαλιστα πολλαπλασιο.
Καλως ηρθατε στον εφιαλτη μας.
Τα παντα σκηνοθετουνται εδω απο τη λυσσα μας για εκδικηση.
Θα φτιαξουμε τη χωρα ξανα απο την αρχη.
Τρεχατε να μαζεψετε τους πολιτες σας: Συντομα θα σας καλωσορισουν κι εκεινοι στον δικο τους εφιαλτη.
Κι οταν οι εφιαλτες των λαων της Ευρωπης ενωθουν, εσεις θα παψετε να πρωταγωνιστειτε σε αυτους. Διοτι, θα εχετε να ασχοληθειτε,
με τους δικους σας.........