Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

ΡΙΞΤΑ PATTI, O ΛΑΟΣ ΤΗΝ ΕΧΕΙ (ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ)!







   


(Καθώς το διαβάζεις, βάλε να παίζει και το άσμα, βοηθάει:)





                                      Ονειρευομουν και στο ονειρο μου



                                                        
                                                   


                                                      

                                               μία άποψη φωτεινη και δικαιη

                          

                                                          






                                                            και ο ύπνος μου διεκόπη
                                                          μα το όνειρό μου ήταν εκεί
                          

                                                          σχηματίζονταν κοιλάδες που έλαμπαν
                                                         εκεί όπου ο καθαρός αέρας αναγνωριζόταν
                                                         και οι αισθήσεις μου φρέσκες ανοίγονταν
                                                         αφυπνιζόμενος στην κραυγή
                                                         ότι ο λαός έχει τη δύναμη
                                                        να λυτρωθεί από το έργο των ανόητων
                                                        πάνω στη πραότητα, η ευλογία μας κατακλύζει
                                                       είναι διαταγή:Ο Λαός κυβερνά!!


                                                            





                                                                  Ο Λά.ο.ς έχει τη δύναμη!

                                                 

                                                                






                                                        Ο Λαός έχει τη δύναμη!
                                                    

                                                                 







                                               Ο Λαός έχει τη δύναμη!
                                              

                                                              









                                                   Ο Λαός έχει τη δύναμη!
                                          








Vengeful aspects became suspect 
and bending low as if to hear 
and the armies ceased advancing 
because the people had their ear 
and the shepherds and the soldiers 
lay beneath the stars 
exchanging visions 
and laying arms 
to waste / in the dust 
in the form of / shining valleys 
where the pure air / recognized 
and my senses / newly opened 
I awakened / to the cry 








                          Όπου υπήρχαν έρημοι, εγώ βλέπω πηγές με γάργαρο νερό
                               

                        



                                 σαν κρέμα, τα νερά υψώνονται
                                  και περπατάμε μαζί, πλάι πλάι
                             

                       

                                                          



                  κανείς δε γελάει κοροϊδευτικά
                         κανείς δεν επικρίνει
                         και η λεοπάρδαλη 
                         κι ο αμνός
                         ξαπλώνουν μαζί αγκαλιασμένοι
                             

                         




                         ηλπιζα  μες στην ελπίδα μου
                         να θυμηθώ ό,τι είχα βρει
                        ονειρευόμουν και στο όνειρό μου
                        ο Θεός ξέρει μια αγνότερη οπτική
                                  

                        καθώς παραδινόμουν στον ύπνο μου
                        εμπιστεύομαι τώρα το όνειρό μου σε σένα!



                                                 
                                                          




                                                 Ο Λαός έχει τη δύναμη!
                           

                                                             



                                                      Ο Λαός έχει τη δύναμη!
                                            

                                                                 


                                                      Ο Λαός έχει τη δύναμη!
                               

                                                              



                                                        Ο Λαός έχει τη δύναμη!
                                 


                         


                                          

                                           Τη δύναμη να ονειρευτεί, να εξουσιάσει
                                               


                                          
                                                    

                                                   


                                     να παλέψει τους ανόητους του κόσμου
                                             είναι διαταγή: Ο Λαός κυβερνά!
                                                 


                                                                          


                                                                  Άκου!
                                                          Πιστεύω πως ό,τι ονειρευόμαστε
                                                         μπορεί να διέλθει από την ένωση μας
                                         

                                                
                                                 
        
                                     μπορούμε να αναποδογυρίσουμε τον κόσμο
                                                      την ίδια τη πορεία του πλανήτη να αλλάξουμε
                                                       γιατί έχουμε τη δύναμη
                                                  ο Λαός έχει τη δύναμη!!
                                                                                          













Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

ΑΡΧΙΣΕ ΤΟ ΕΣΥ




Κόσμος χαμένος, κουρασμένος, φοβισμένος. 
Νικημένος.
 Νικημένος από τη καθεστωτική προπαγάνδα, από τη φθορά της καθημερινής προσπάθειας για την επιβίωση του, νικημένος από τις ελπίδες του ότι, δεν μπορεί, κάτι θα αλλάξει. "Δε μπορεί αυτοί που μας κυβερνάνε να μας πάνε για γενοκτονία, άνθρωποι δεν είναι κι αυτοί, δε θέλουν το καλό του λαού τους;"
Κόσμος αλλοτριωμένος, εκφυλισμένος, απαθής. Ψάχνεις να βρείς ταυτότητα και δε τη βρίσκεις γιατί όσα είχες για σταθερές, μοιάζουν με ένα καταραμένο εκκρεμές. Και μετεωρίζονται μπροστά στη νέα πραγματικότητα που δε την αναγνωρίζουν, 
δε καταλαβαίνουν γιατί γίνονται όλα αυτά, γιατί δεν υπάρχουν δουλειές, γιατί η πάλαι ποτέ αγαπημένη ΕΕ ζητάει το αίμα μας. Κόσμος που περιμένεί την ΕΕ "να ξαναβρεί όσα την έκαναν να ενωθεί". Να ξαναγίνει η "Ευρώπη των λαών". Να συγκινηθούν οι κουτόφραγκοι από το δράμα μας, να ξαναρθουν τα πακέτα Ντελόρ, να τα τρωνε οι ημέτεροι και οι παρατρεχάμενοι, και να πέφτουν τα ψίχουλα.
Κόσμος που περιμένει τα ψίχουλα να πέσουν από τα τραπέζια των πλουσίων, για να τραφεί. Η σοφή δόμηση του trickle down effect, "αμα δεν υπάρχουν πλούσιοι, ποιός θα μας δώσει εμάς δουλειά;" "Αν δεν υπάρχουν ισχυρές τράπεζες, πώς θα δοθούν δάνεια στις επιχειρήσεις που δημιουργούν θέσεις εργασίας;"
Περιμενοντας την ανάπτυξη να πέσει σα ψίχουλο στο πάτωμα. Περιμένοντας μια δουλεία των 500 ευρώ για να μπορέσεις να ζήσεις τουλάχιστον σα δούλος. Κόσμος που το όνειρο του μετατράπηκε στο να μπορεί τουλάχιστον να ζήσει σα δούλος. Κόσμος που βλέπει κόσμο γύρω του να μη μπορεί ούτε αυτό, να πεθαινει όχι σα δούλος αλλά σα σκυλι,
και βαθειά μέσα του να χαίρεται λίγο, 
γιατί καθε ένας λιγότερος, είναι κι ένα λιγότερο στόμα για τάϊσμα για τη κρατική μηχανή. Κόσμος που πιστεύει ότι δε χωράμε πια όλοι σε αυτόν τον κόσμο.
 Κι ότι για να μη μπατάρει το καράβι, καποιοι πρέπει να πεταχτούν στα σκυλόψαρα. Κόσμος που αποδέχεται την ύπαρξη σκυλόψαρων σε αυτόν τον κόσμο, 
ότι το μεγάλο ψάρι τρώει και θα τρώει το μικρό, κι ότι τα πολλά μικρά ψαρια απαγορεύεται να ενωθούνε εναντίον των λίγων μεγάλων, γιατι μπορεί να ψοφάμε σα ψάρια, σα σκυλιά και σαν κατσαρίδες στο τραπέζι των ψιχούλων, αλλά όλα έχουν κι ένα όριο αδερφέ, να ενωθούμε εναντιον των μεγάλων ψαριών;
 έλεος, τόσα πάθαμε, μη μας πουν και κομμουνιστές.



Κόσμος που ουσιαστικά ψήφισε σταθερότητα, κόσμος που τρόμαξε και πάλι από τα κανάλια, νέα παιδιά ικανά, δημιουργικά κι άξια που ψήφισαν Ποτάμια,  νέα παιδιά θυμωμένα, ταπεινωμένα από την ανεργία ,τυφλωμένα που ψήφισαν Χρυσή Αυγή, μεσήλικες και ηλικιωμένοι που τα έχουν χαμένα κι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι δε μπορεί κάτι θα φτιάξει ψηφίζοντας το νουδουπασόκ, 
δε μπορεί, 
δε μπορεί ο Θεός να αφήσει έτσι την Ελλάδα.
Και στη νέα πραγματικότητα η Ελλάδα είναι μια έννοια μεταφυσική που απογυμνώθηκε από το περιεχόμενο της, 
γίνεται η Πατρίδα να ζητάει το κακό μας;
 Γίνεται να μην υπάρχει καμία βοήθεια από τον διπλανό μας, γίνεται να είμαστε ανυπεράσπιστοι κι ανήμποροι μπροστά σε αυτό το τεράστιο Κενο, σε αυτό το αιμοδιψές Μηδέν που ορθώνεται μπροστά μας κι εμείς δεν έχουμε πια τα μέσα να το εξορθολογίσουμε, να το εκλογικεύσουμε, να του δώσουμε ένα όνομα, ένα νόημα κι ένα περιεχόμενο για να το ομορφύνουμε; Τί είναι αυτό που ζητάει τον χαμό μας, που είναι οι Θεοί μας που δεν άφησαν ποτε΄την Ελλάδα να πεθάνει και στη δόξα τη τραβάνε ξανά, που είναι τα σύμβολά μας, η Εκκλησία, ο γαλάζιος μας ουρανός, ο γαλάζιος μας πυρσός,
ο τοπικός κομματάρχης, γιατί έπαψε να σηκώνει το τηλέφωνο το μέσο μας;



Χωρίς ταυτότητα σε αυτή τη νέα πραγματικότητα. Χωρίς σταθερές και σύντομα χωρίς αξίες γιατί οι αξίες δε τρώγωνται, ούτε μπορούν να ταισουν το μωρό που κλαίει, την οικογένεια, το παιδί σου που μαραζώνει. Καλώς ήρθατε στην εποχή του Μηδενισμού,
ο θρόνος έμεινε κενός, 
σύντομα όταν η ελπίδα θα πεθάνει, δε θα πιστεύουν πια πουθενά.
Γιατί αυτό το τεράστιο Κενό, αυτό το αιμοδιψές Μηδέν, θα μετατραπεί σε ένα καθρέπτη που θα σε αντικατοπτρίζει. 
Θα αναγνωρίζεις τον εαυτό σου, 
ήδη αναγνωρίζεις τον εαυτό σου όταν κραυγάζεις από χαρά για τον πόνο του Άλλου,
 ήδη τον αναγνωρίζεις από τη Μικροψυχία που κατάντησες, ήδη τον αναγνωρίζεις γιατί είσαι κι εσυ Κενό και Μηδέν, μια άμορφη μάζα χωρίς ταυτότητα, ρευστη για να ρέεις καλύτερα στα καλούπια που σου φτιάχνουν τα κανάλια.
Τωρα που ο πνευματικός αυνανισμός αντικατέστησε τη σκέψη, τώρα που ο ιντερνετικός αυνανισμός αντικατέστησε τον έρωτα, τώρα που ο Δημοσιογράφος αντικατέστησε τον παπά της ενορίας, τώρα που το καθεναςμόνος του αντικατέστησε το συνανήκειν,

το χειρότερο από όλα δεν είναι οι αντικαταστάσεις.

Το χειρότερο είναι οι σκέψεις για αυτό που υπήρχε αρχικά.
Γιατί αντιλαμβανεσαι ότι ούτε και πριν σκεφτόσουν, αλλιώς δε θα σε πιάναν τόσο μαλάκα. Γιατί αντιλαμβάνεσαι ότι ούτε και πριν ερωτευόσουν, άλλωστε ο πραγματικός έρωτας δεν είναι τόσο εύθραυστος ώστε με τις πρώτες ψιχάλες να σκοτώνονται τα καλοκαίρια του. Γιατί αντιλαμβάνεσαι ότι οι παπάδες δε σου λέγαν λιγότερα ψέμματα από όσα σου λένε οι δημοσιογράφοι
('Αλλο αν εσύ επιλέγεις να τους ακούς φοβισμένος
 γιατί όταν δεν ακους κανένα έρχεσαι αντιμέτωπος με το Προαναφερθέν Κενο που η σιωπή του σε φοβίζει γιατί στη σιωπή του ακους τη πραγματική σου φωνή. Που, είναι φοβιστική γιατί δεν έχει τίποτα της προκοπής να πει. Ειναι εκφοβιστική γιατί σου δείχνει τί είσαι. Ειναι εκφοβιστική γιατι δεν είσαι αυτό που νόμιζες)
Τέλος γιατί αντιλαμβάνεσαι ότι το καθέναςμόνος του δεν αντικατέστησε κανένα συνανήκει.
Καθεναςμονος του
ήμασταν από την αρχή.

Μα αυτή τη φορά δε θα αφήσω το μίσος να μου καρκινιάσει τον εγκέφαλο

τα εχω ξαναγράψει για το μίσος

Και δεν αλλάζω κεραία μολονότι άλλαξα κομμάτια του εαυτόυ μου, τη πολιτική μου σκέψη, αυτά τα χρόνια.
Δε θα μισήσω και δε θα σαρκάσω, τουλάχιστον στο κλείσιμο αυτής της ανάρτησης, κανέναν από τους συνανθρώπους μου. Δε θα μισήσω τον ανήμπορο που ήρθε να ψηφίσει το νουδουπασόκ, θα σκεφτώ το βλέμμα τους όταν ως αντιπρόσωπος τους βοήθησα να ψηφίσουν. Την ευγνωμοσύνη τους για το τίποτα που τους προσέφερα. Την καραμέλα που μου έδωσε ένας από αυτούς ως ευχαριστώ, αυτό είχε αυτό μου έδωσε, και σχεδόν δακρύζω όταν σκέφτομαι τη θλίψη του που δε μπορεί να προσφέρει κάτι παραπάνω από αυτό στα εγγόνια του.
Δε θα μισήσω τον πιτσιρικά που ήρθε ως αντιπρόσωπος του Ποταμιού, ευγενέστατος, χαμογελαστός, μπορεί όντως να πιστεύει ότι κομίζει κάτι καινούριο, ότι οι νέες δυνάμεις του τόπου μπορεί να απελευθερωθούν με μια ορθολογικότερη διαχείριση, μπορεί όντως να πιστεύει ότι ο Καπιταλισμός εξανθρωπίζεται, ότι θα βρει κι αυτός σύντομα μια δουλειά που αξίζει στα μεταπτυχιακά του. Μπορεί όντως να πιστεύει ότι αρκεί ένα χαμόγελο για να αλλάξουν όλα.

Δε θα μισήσω κανέναν από τους συνανθρώπους μου. 'Αλλωστε δεν υπάρχει τίποτα ευκολότερο από αυτό. Τον τελευταίο καιρό οι μισοί Έλληνες βρίζουν τους άλλους μισούς, τέτοιοι που είμαστε, καλά να πάθουμε, μόνιμη επωδός.
Αυτό γίνεται ως μια ακόμα προσπάθεια αυτού που λέγαμε προηγουμένως. Μισούν για να εκλογικεύσουν το Κενό και το Μηδέν, για να του δώσουν ένα όνομα.
Μισούν γιατι το καλάναπάθουμε προβάλλει ως μια λογική εξήγηση των συμβαινόντων.
Μισούν για να μη τρελαθούν μπροστά στη νέα αδυσώπητη πραγματικότητα.
Για να βρει Λογική το φρικτό Παραλογο που μας εκμηδενίζει.
Το εξηγούν ως συνέπεια της βλακείας μας, μα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ακόμη δηλητηριώδη συνέπεια του χριστιανικού μας πιστευω, γιατί ουσιαστικά δεν είναι συνέπεια -κατ'αυτούς-της βλακείας μας αλλά των "αμαρτιών " μας.
Το 90% -θέλει να- πιστεύει ότι όλα αυτά είναι Θεία Δίκη. Μια δίκαιη τιμωρία για τα σφάλματα μας.
Και η συντριπτική πλειοψηφία από αυτούς προσπαθεί απεγνωσμένα να το πιστέψει γιατί αν δεν είναι Θεία Δίκη, τότε τί στο διάόλο είναι; 
Είναι ο Θεός αμέτοχος σε όλο αυτό;
Μας άφησε μόνους; Και σε τί πίστευα όλα αυτά τα χρόνια;
Μήπως κι αυτό, όπως όλες οι υπόλοιπες σκέψεις μου και πιστεύω, ήταν ανυποστήρικτες από τη Πραγματικότητα;
Χίλιες φορές καλύτερα να πιστεύω ότι αυτό που συμβαίνει, μου αξίζει. Τους αξίζει. Μας αξίζει.
Γιατί αλλίως, θα με πνίξει το Μηδεν.
Το Τίποτα. Το Κενό.
Ενα κενο που με ρουφάει, με μεταλλάσσει, με ξερνάει και με γεννάει, ενα κενο που ολοένα αρχίζει και μου μοιάζει με τη μόνη διαφορά ότι εγώ δεν είμαι παντοδύναμος,
ένα κενό, ένα Χάος που ρούφηξε τα όνειρα και τις ελπίδες μου, που τις ξέβρασε σε μιαν ακτή, αλλά αυτή η ακτή είναι πολυ μακρυά από εδώ που είμαι.

Όχι αδερφέ, μη αφήσεις να σε ρουφήξει, να σε νικήσει, να σε μεταλλάξει.
Μην έχεις αυτό το γαμημενο το Κενό για Καθρέπτη σου, κοίταξε γύρω σου, αντικαθρεπτίζεσαι καλύτερα στον συνάνθρωπό σου. Εκεί είναι τα όνειρα και οι ελπίδες σου και σε καμία μακρυνή ακτή. Εκατό αφορμές κι αιτίες μπορεί να υπάρχουν για να αφήσεις το μίσος να εξαπλωθεί μέσα σου προσφέροντας σου τουλάχιστον τη δηλητηριώδη προστασία ενός άκαμπτου παγώματος του χρόνου, μη προσπαθείς να παγώσεις τον χρόνο, δε γυρίζει πίσω, δε παγώνει, κυλάει πάντα προς τα εμπρός.
Μη στέκεις πετρωμένος στην απεγνωσμένη σου προσπάθεια να πιάστεις από αυτό που ήξερες, δεν υπάρχει αυτό που ήξερες αλλά υπάρχει πάντα κάτι καινούριο για να μάθεις.
Δε σου ταιριάζει η πέτρα, είσαι σάρκα και οστά, η σάρκα και τα οστά μπορεί να πληγώνονται, αλλά εξαιτίας τους μπόρεσες και μπορείς να νιώσεις χαρά.
Πίστεψε σε κάτι, και μη φοβάσαι μετά να αμφιβάλλεις για αυτό. Ακόμα και να το αμφισβητήσεις. Βασικά, επιβάλλεται να το αμφισβητήσεις. Αλλιώς, δε το πιστεύεις πραγματικά. Και φοβάσαι μην αποδειχθεί λειψό, διάτρητο.
Η πίστη, όταν είναι γερά θεμελιωμένη, δεν έχει να φοβάται τίποτα.
Φανατικός γίνεται αυτός που διστάζει να παραδεχτεί  στον εαυτό του τις αμφιβολίες του και το ρίχνει στην υπεραναπλήρωση μετά.
Πίστεψε όπου θέλεις, μα μη ξεχάσεις να πιστέψεις και στον διπλανό σου, όσο σάπιος κι αν είναι ή νομίζεις ότι είναι. Δεν είναι παραπάνω από  εσένα, να είσαι σίγουρος.
Αν μπορεί να σαπίζει, μπορεί και να λάμψει.
Αν μπορεί να παρακμάσει, μπορεί και να ακμάσει.
Αν μπορεί να τελειώνει, μπορεί και να αρχίσει.
Αρχισε το εσύ.





Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΧΗΣ (ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ)



Καθ'όλη τη διάρκεια της ψηφοφορίας, είδα ηλικιωμένους, σχεδόν ετοιμοθάνατους, να μη μπορούν να πάρουν κυριολεκτικά τα πόδια τους, κι όμως, ήταν εκεί, να ψηφίσουν, στη πλειοψηφία τους τη Νέα Δημοκρατία, όπως άλλωστε 'ελεγαν και οι ίδιοι
"Ποιό είναι το ψηφοδελτιο της Νέας Δημοκρατίας, δείξτο μου να το ρίξω", και ο δικαστικός αντιπρόσωπος φυσικά είναι υποχρεωμένος να τον βοηθήσει και να του το υποδείξει.
Δε με ενοχλεί πια αυτό. Σαφώς και όποιος ψηφίζει τώρα τα κόμματα της συγκυβέρνησης μαζί με τη ΔΗΜΑΡ η το κόμμα του Μπόμπολα, έίναι εχθρός των υπολοίπων, καταστρέφοντας το μέλλον των νέων γενεών για τη κωλογαμημένη σύνταξη του, την οποία φυσικά δε θα παίρνει για πολύ ακόμα,
αλλά και πάλι, δε με ενοχλεί τόσο. Αυτή την άποψη έχει, κι ενώ είναι σχεδόν ανήμπορος, έρχεται και την εκφράζει. Ρισκάροντας να πέσει κάτω ξερός στον δρόμο. Απο μία οπτική αν το δεις, είναι και μάγκας.

Δε με ενοχλεί πια τόσο πολύ και η ψήφος στην Χρυσή Αυγή. Λες και σε κάθε χώρα του κόσμου, δεν υπάρχει ένα 20 % που είτε είναι ξέροντας το είτε είναι φασίστας χωρίς να το ξέρει. Φυσικά δε μιλάω για τους μικροαστοφασίστες που είναι η απόλυτη πλειοψηφία παντού, μιλάω για τους αντισημίτες, για αυτούς που δε θεωρούν ότι ο Χίτλερ ήταν τόσο κακός, για αυτούς που παρακαλάνε να βυθίζει το Λιμενικό τους λαθρομετανάστες, για τους πατριδαθρησκειαοικογενεια και τους κανωτοσταυρομουοτανπερναωαποεκκλησια αλλα παρακαλαωναυποφερειοδιπλανοςμουμπαςκαιπαρηγορηθωγιατηναθλιαυπαρξημου. Παραπάνω από 20%. Φυσικά και η ΧΑ δεν έχει πιάσει ταβάνι, αλλά δε πρέπει πια να τρελαινόμαστε και για αυτό. Είναι λογικό, είναι πανανθρώπινο και διαχρονικό, είναι σχεδόν βιολογία. Για αυτό και στη φτωχολογιά σαρώνουν: Είσαι άνεργος, οι ξένοι σου ρίχνουν το μεροκάματο, όντως κάποιοι από αυτούς εγκληματούν και γαμάνε τη γειτονιά σου
(γιατί δεν έχουν έρθει εδώ μόνο της γης οι κολασμένοι:έχουν έρθει και παρασιτα-σκουπίδια που κλέβουν, ληστεύουν, κακοποιούν, τρομοκρατούν), δε σου κόβει και πολύ το μυαλό για να σκεφτείς ότι ο εχθρός σου είναι αυτός που πραγματικά  σου ρίχνει το μεροκάματο (δηλαδή ο εργοδότης), ο μικροεργοδότης φυσικά δε φταίει ούτε κι αυτός γιατι με τους φόρους που πληρώνει δεν αντέχει για παραπάνω, εσύ πάνω στην απελπισία σου αρκείσαι στα 18 ευρώ μεροκάματο που σου υπόσχονται οι χαυγίτες, ζήτω ο Μαρινάκης που είναι και θρυλάρα,  ιδού το GREEK DREAM :Να αντικαταστήσεις εσύ ως νέος σκλάβος τον ξένο που θα φύγει κλωτσηδόν στα ίδια μεροκάματα γιατί φυσικά μισείς τόσο πολύ κατα βάθος τον εαυτό σου που δε πιστεύεις ότι σου αξίζει κάτι καλύτερο. Τι να την κάνεις την εξουσία στα χέρια σου; Γιατί να αποφασίζεις εσύ για την τύχη σου; Οι εφοπλιστές και οι βιομήχανοι ξέρουν καλύτερα, έτσι δεν είναι;
Εσύ το μόνο που θέλεις είναι ένα ξεροκόμματο, και οι καπιταλιστές να νέμονται τον πλούτο.
Ολα καλά, αρκεί να φύγει το σκούρο χρώμα από τη γειτονία.
Να εξαφανιστούν και οι κομμουνιστές που μας παίρνουν τα σπίτια και τις γυναίκες, άλλωστε είσαι τόσο βλάκας που νομίζεις ότι ο Μπόμπολας, οι πασόκοι, μη σου πω και ο Στουρνάρας ειναι κομμουνιστές και "λενινιστές
Είναι λογικό, έιναι ανθρώπινο, σχεδόν βιολογία.¨Οπως η βλακεία.




Δε με ενοχλεί ούτε η ψήφος στο Μέγκα Τσάνελ. Βλέπεις τον Θεοδωράκη με το σακίδιο. κομίζει κάτι φρέσκο, τι να λέμε, πάει πάνω κάτω κουνώντας τα χέρια του ενώ οι Κουτσούμπες κάθονται ακίνητοι, βγάζουν και διαφημίσεις με γκομενίτσες που μπερδεύουν τη π@@τσα με τη ψήφο ενώ οι άλλοι σου μιλάνε για την Ευρωπαϊκή Ενωση και τη καπιταλιστική κρίση, ε, τί είναι πιο θελκτικό;
Η γκομενίτσα φυσικά. Είμαστε εναλλακτικοί, πρεσβεύουμε το καινούριο, διαφημιστικά κόλπα made in usa, να δίνει λογαριασμό η κάθε ελληνική οικογένεια σε μια αντίστοιχη γερμανική κάθε μέρα και να αναθέσουμε στους γαμιάδες μας τη διαχείριση των οικονομικών μας,

http://www.trelokouneli.gr/apistefti-protasi-proklisi-ipopsifiou-me-to-potami/

είπαμε, είμαστε εναλλακτικοί, είμαστε φρέσκοι, είμαστε νεοραγιάδες, είμαστε τελειωμένοι και γουστάρουμε, νομίζουμε ότι είμαστε απολιτικ αλλά στηρίζουμε συγκεκριμένες πολιτικές, πολιτικες που θέλουν να πεθάνουμε για να στηριχτούν οι τραπεζίτες και τα κέρδη του Μπομπολα στα χρυσωρυχεια, στα διόδια και στις κατασκευές, εντάξει, δεν είμαστε και Πρετεντερικοί αλλά κατα βάθος μας ενοχλεί και λίγο το ανελέητο κράξιμο γιατί στην τελική σοβαρός δημοσιογράφος είναι, έξυπνος, έχει κι άποψη, είναι η πρώτη μας φορά και δε θα ψηφίσουμε κατεστημένο και φθαρμένες ναφθαλινοφωνές, θα ψηφίσουμε Πρετεντέρη, Μπόμπολα. Ψυχάρη, Τρέμη.
Είμαστε το Καινούριο, αλλά μας λείπει λίγο και το ΚΛΙΚ. Ξέρουμε και τις νέες τάσεις στην μόδα, φέτος θα φορεθεί το κινέζικο και το δανεικό.




Δε με ενοχλεί και η ψήφος στον Σύριζα η ακόμα και στους ΑΝΕΛ(Το λιγότερο αντιπαθές κομμάτι της Δεξιάς)
Αν οι από πάνω αδυνατούν να καταλάβουν τα απλά και πασιφανή, θα ήταν too much να αντιληφθούν τα ελαφρώς πολυπλοκότερα. Ότι η πολιτική που μιλάει για παραμονή στην Ευρωζώνη με "διαπραγμάτευση" δεν έχει διαφορά με τη σημερινή πολιτική του ξεπουλήματος.
Κι αυτό γιατί η Ευρωζώνη δεν αλλάζει, οι πολιτικές δεν αλλάζουν , η κρίση είναι συσσώρευσης κι όχι χρέους, η εστία του προβλήματος είναι η συσσώρευση και η ιδιοποίηση του παραγόμενου πλούτου από τους ολίγους. Σε καμία περίπτωση δεν εξομοιώνω τους ψηφοφόρους του σύριζα με τους παραπάνω γιατί αυτόι τουλάχιστον θέλουν κάτι να αλλάξει. Σε καμία περίπτωση δε τους κακίζω γιατι διστάζουν να ακολουθήσουν τη κομμουνιστική πρόταση ρήξης, γιατι φοβούνται την επανάσταση
τα είπαμε και σε άλλη ανάρτηση
Από τώρα δηλώνω ότι δε πιστεύω ότι τα πράγματα θα είναι ιδιαιτέρως καλύτερα με κυβέρνηση Τσίπρα και φυσικά μακάρι να διαψευστώ.
Πάντως πιστεύω ότι στις περιφερειακές που υπάρχει υποψηφιότητα σύριζα απέναντι σε καθεστωτική υποψηφιότητα τύπου Καμίνη ή Σγουρού, ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ πρέπει να ψηφιστεί ο συριζαίος. Το χειρότερο θα είναι να μείνουν τα πράγματα στασιμα, η στασιμότητα είναι κυριολεκτικά θάνατος για τον λαό. Οι εξελίξεις πρέπει να επισπευστούν και να είναι ραγδαίες. Αν ο σύριζα πρέπει να λάβει θέσεις στην εξουσία για να δει ο λάος ότι δεν υπάρχει προκοπή στον καπιταλισμό, αυτό είναι κάτι που πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατόν. Ακόμα και διακινδυνεύοντας τη περίπτωση να τα κάνουν όλα τόσο σκατά ώστε ο λαός να ακούει αριστερά και να φεύγει τρέχοντας. 'Αλλωστε η αντίθεση ΚΚΕ-Συριζα έχει γίνει εντονότατη. δε θα μας πάρει τόσο η μπάλα.
Ελπίζω να έχει γίνει σαφές γιατί στηρίζω τη ψήφο στον σύριζα στις επαναληπτικές. Αν θέλουμε να αλλάξει κάτι στο εγγύς μέλλον  κι όχι να μείνουμε για αλλη μια πενταετία με σαμαροβενιζελοσγουροκαμινηδες, τοτε πρέπει να βγουν οι Σακελλαρίδηδες και οι Δούροι.
Ακόμα κι αν ο μεν μου είναι αντιπαθής δίχως να μου εμπνέει καμία εμπιστοσύνη και η άλλη στηριζε εμμέσως την Αμερικάνικη παρέμβαση στη Συρία, δείχνοντας μου ότι η Πρεσβεία δεν τα έχει καλά μονο με το πασοκονουδουδημαρ.
Στην τελική, έλεος με τα μνημονιακά σιχάματα.




Δε με ενοχλόυν λοιπον τίποτα απο ολα αυτα, δε με ενοχλουν οι γεροι, οι νουδουπασοκοι, οι βολεμενοι, οι ναζι, οι ποταμοπρωτηφορακηδες.
Αυτό που με ενοχλεί είναι κυρίως τα παιδιά της αποχής. Οι πλέον εθελόδουλοι από όλους. Οι πλέον προσκυνημένοι από όλους. ΟΙ "ΔΕΝΕΧΩΑΠΟΨΗΟΛΟΙΙΔΙΟΙΕΙΝΑΙ".
Δεν αναφέρομαι σε αυτούς που δεν μπορουν να μετακινηθουν στις περιφερειες τους λόγω οικονομικης στενότητας (Αν και οι ετεροδημότες μπορούν να ψηφίσουν στον τόπο διαμονής τους στις ευρωεκλογές, αρκεί να είναι εγγεγραμμένοι στους αντίστοιχους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους) 
Οταν ο άλλος δεν έχει να φάει, κανείς δε μπορεί να του ζητήσει να πάει να ψηφίσει
(Αν και θα πρέπει, όσο μπορεί, να το παλέψει)
Δεν αναφέρομαι επίσης σε αντιεξουσιαστές αναρχικούς που δε πιστεύουν σε εκλογές. Βασικά έχουν δίκιο στο ότι οι εκλογές δεν αλλάζουν κάτι από μόνες τους διχως τον λαϊκό παράγοντα, με επαναστάσεις πέφτουν τα καθεστώτα, όχι με ψήφους. Εγώ το σέβομαι αυτό αν αυτός που το λέει ασχολείται με άλλου είδους δράσεις, αντικαθεστωτικές. Από δράσεις στις γειτονιές μέχρι πιο εξτρήμ. Το θεωρω αναποτελεσματικό ακόμα και βλαβερό για τα πραγματικά λαϊκα συμφέροντα. Αλλά το καταλαβαίνω.



Αυτό που δε καταλαβαίνω, είσαι εσύ. Εσυ που δεν έχεις ούτε όπλο στο χέρι, ούτε ψήφο. Παρα μόνο τη φραπεδιά και τη τσιγαρούμπα. Εσένα δε καταλαβαίνω ,η για να εκφραστώ καλύτερα, εσένα σε καταλαβαίνω καλύτερα από όλους. Ολοι έχουμε την τάση να μένουμε στα λόγια, λίγοι προχωράνε και στα έργα, αλλά εσύ δεν είσαι ούτε έργα όυτε καν λόγια. Γιατι δε ξέρεις τι να πεις. Γιατί δε νοίαζεσαι για τίποτα. Γιατί βλέπεις την καταστροφή ατάραχος. Γιατί ,αν εργάζεσαι,γκρινιάζεις όταν οι λίγοι που παλεύουν σου κλείνουν τον δρόμο. Γιατί αν είσαι άνεργος, τρως δίχως πολλές τύψεις τη σύνταξη των γονιών σου. Γιατί, στην απάθεια σου, επωάζεται το αυγό του φιδιού, γιατί στο μηδέν του νου σου φωλιάζει και μεγαλώνει, γιατί από την τηλεόρασή σου θρέφεται, από την αμάθεια σου μεγαλώνει, από τον σταρχιδισμό σου πιθανώς να μας εξοντώσει αργότερα. Κι εσένα μαζί. Τα κόμματα σε χαιδεύουν γιατί θέλουν τη ψήφο σου. Εγω, που δεν ανήκω πουθενά μολονότι στηρίζω φανατικά ένα συγκεκριμένο, δεν έχω τέτοια διάθεση. Πιστεύω ότι δε σου αξίζει κανένα πολιτικό δικαίωμα, ότι πρέπει να σου αφαιρεθεί τουλάχιστον το εκλέγειν και το εκλέγεσθαι, όχι φυσικά ότι θα σε νοιάξει και πολύ, μιας και δεν το εξασκείς. Βασικά τίποτα δε σε νοιάζει, κι επειδή είναι δούναι και λαβείν η ζωή, τίποτα δε θα νοιαστεί και για σένα. Θα σε έβριζα μπας και ξυπνήσεις αλλά δε τραβάω και κανά ζόρι για να ξυπνήσεις, καλύτερα έτσι γιατι και να ξυπνήσεις, μαλακίες θα κάνεις. Μην αλλάξεις τίποτα, μείνε όπως είσαι, τέλειος μες στη μακαριότητα και στην ευήθεια σου. Αλλοι θα αποφασίσουν για σένα.  Και καλώς. Εσύ δεν είσαι άξιος να αποφασίσεις ούτε απο ποιο χέρι θα κόψεις πρώτα τα νύχια σου.




Και μια πρόβλεψη για τις ευρωεκλογές, δεν άλλαξε κάτι με όσα είδα τη προηγούμενη κυριακή, τα ίδια θα έλεγα και πριν.
ΝΔ    15% - 20%
ΣΥΡΙΖΑ      Πάνω από 25%
ΚΚΕ           Πάνω από 8%, το πιθανότερο να έιναι διψήφιο.
ΔΗΜΑΡ      3%
ΠΑΣΟΚ       5%- 7%
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ      12% με  15%
ΑΝΕΛ         κοντα στο 5%
ΠΟΤΑΜΙ      Τα ίδια, μπορεί και να εκλέξει δηλαδή το Μέγκα ευρωβουλευτή




 UPDATE
Eπειδή τα ευκόλως εννοούμενα ΔΕΝ πρέπει να παραλείπονται, πιστεύω ότι δεν υπάρχει για κανέναν φτωχό ή μικρομεσαίο οποιαδήποτε άλλη ψήφος πλην του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΝΟΣ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΟΣ..



Γεννηθηκα και πεθανα με την ιδια Αστραπη
τι σημαινει αυτο, δεν εχω κατανοησει,ουτε και τωρα
πολλα παντως ειναι αυτα που κι εδω παραμενουν ιδια
η Aγαπη
το Ανεκπληρωτο
ο Τρομος
η Εξορια
το Ανοικειο
μαυρες φωτιες, στον πυρηνα τους κρυμμενοι αγνωστοι,
οι πυρπολημενες φαντασιωσεις τους,
αλυσιδες-αναμνησεις τα λογια τους 
συνεπεια της πιο σκοτεινης πληγης


και η φωτια αιμορραγει σκουρο αιμα ...
σα πιθανοτητα
που μενει για παντα πιθανοτητα
  διαρκως μετεωριζομενη
αναμεσα στο Απροβλεπτο και στο Ποτε
ηρωας λησμονημενης saga
νησιδες υπενθυμισης 
εκεινου που καποτε ημουν

καποτε υπηρξα
προφανως ακομα υπαρχω εφοσον διατυπωνω αυτες τις σκεψεις
ομως τοτε υπηρχα οπως πιστευεται οτι ειναι η Υπαρξη
γυμνος
αδυναμος
χαμενος στη πολυταλαντη μου αυταπατη
εφευρισκοντας διαρκως μια Σημασια
αναθεωρωντας
καταχωνιασμενος στον
βαθυ κοκκινο χειμωνα των αμφιλεγομενων μου εξερευνησεων
καμια Οαση
καμια Αυρα γυρω απ'το ανθρωπινο δερμα

ο,τι αντιμετωπιζω 
τωρα, απροσδοκητο
[μολονοτι -η μαλλον επειδη- πολλα πραγματα παραμενουν ιδια]
σα να γεννηθηκα μολις τωρα
αναπνεοντας διπλα στους ζωντανους
φωτογραφιες
αμμολοφοι
μια ασημενια προσταγη ..


ισως να ειναι η αρχη ενος επομενου ταξιδιου

κι αυτο μαλλον ειναι ο θανατος
ενα ταξιδι που μονιμως εισαι στη αρχη του 
και η αρχη του ταξιδιου ειναι το τελος του
διαρκως προετοιμαζεσαι, εφοδιαζεσαι,
αγωνιας για αυτο που θα  συναντησεις
μα κι εκεινο που θα σε συναντησει
ισως αγωνια
αν εχεις κατανοησει 
τι εισαι
τι ησουν 
και την τελεια ομοιοτητα 
[αφανη παραδοξοτητα]
αναμεσα σε αυτα τα δυο


τωρα στις φωτογραφιες σου τις παλιες
προσωπα που δεν ειχες ξαναδει
μολονοτι τις εχεις κοιταξει τοσες φορες
ποιοι ειναι αυτοι?
ειναι νεκροι? ειναι ζωντανοι?
κοιτας τα προσωπα τους
κι αυτοι εσενα
ναι, αλλαζουν εκφρασεις,χαμογελουν πονηρα
και το χαμογελο τους ειναι φορτωμενο
με αυτα που συντομα θα μαθεις
οταν πηδηξεις
στις μαυρες φωτιες μαζι τους
να ακουσεις τα λογια τους
μαυρες φωτιες
αλλα το ερεβος
ουτε εκφοβιστικο ουτε καταραμενο

....και η Αγαπη ειναι ενα συναισθημα που ποτε δε σε αφηνει να απεγκλωβιστεις
κινδυνευουμε παντα οταν αγαπαμε
και το ταξιδι μας, ενας διαρκης κινδυνος
οχι τοσο γιατι παραμονευει καποιος που θα μας βλαψει
οσο γιατι εμεις οι ιδιοι απο μονοι μας 
χανουμε συχνα τον προσανατολισμο μας
κι ειναι συγκεκριμενα -γραμμενα αυτα που πρεπει να κανουμε
να πουμε
και παραπονεμενοι θα ειναι αιωνια οσοι δεν ανταποκριθηκαν στο Πεπρωμενο τους

η Ομορφια
το διλημμα της πραγματικης Ομορφιας
η αβασταχτη απωλεια μιας ασημαντης μα και μοναδικης Στιγμης
ψυχες που δεν εχουν ακομα γεννηθει
λαχταραν να βρεξουνε τα χειλια τους σε αυτο το ξεχωριστο νερο
κι ειναι η Ομορφια
[δηλαδη η Αρμονια]
αυτο που συνθετει
αυτο που ενωνει τα θραυσματα του Χρονου και των Πραγματων
[και ειναι ο κατακερματισμος του Πραγματικου, 
αυτη η ασχημια που βασιλευει εν πληρη γαληνη στις ψυχες μας]
αντιμετωποι με την ιδια μας τη φυση
με το Ανικητο Φαντασιακο μας που διογκωνεται
δε θα γινουμε ποτε εκεινοι που λυτρωνουν η λυτρωνονται
μα αυτο δε μας εμποδιζει απ'το να αγγιξουμε την Ομορφια
εστω για μια στιγμη
σε ενα μεθυσι
σε μια βουνοπλαγια
σε μια προσκαιρη αναβιωση της πιο καλοκαιρινης
[σχεδον σαρκινης]
νυχτας,
στο δακρυ του Προφητη
στις ασυναρτητες εξηγησεις του φεγγαριου
στο χαμογελο της Αστραπης
  [τι να σημαινει αραγε η ιδια ΑΣΤΡΑΠΗ?]

κοκκινος βαθυς χειμωνας
εξερευνωντας
την Ομορφια που'ναι παντου
ομως ελαχιστοι μπορεσαν[τολμησαν?]
να την αγγιξουν
ο παλιατσος ακομα ακτινοβολει
τη πορεια ομως δεν αντεχει
οσο παει, και κρυωνει 
κι ο δρομος ειναι ενα κομματι απτη ψυχη του
[ολοι περπαταμε μονο μες στις Ψυχες μας]
θα περπατησει
κι ας ξερει οτι θα χαθει
ψυχη παντα Αχανης
ειμαστε προορισμενοι για κατι ..
οσο κι αν σε καποιους η Αποστολη τους φαινεται δυσκολη η  παραλογη
πρεπει να εκπληρωθει

για να ειμαι ειλικρινης,
δεν ειμαι σιγουρος για το αν εγω εκπληρωσα
τη δικια μου
ισως..
μονοπατια με φωσφοριζοντα δολωματα
αιθεριες παρελθοντικες χιμαιρες
χυμωδεις απολαυσεις
δαντελωτες παραισθησεις
υγρες, χαοτικες Αποκαλυψεις
στα χειλια,στο 
μυαλο πολλες
μα και παλι δε ξερω
δε νιωθω ευτυχισμενος
η δυστυχισμενος
απορροια της αρκετα ξαφνικης μου εγκαταλειψης ισως αυτη η αγνοια
νιωθω οτι ειχα κ αλλα πολλα να κανω
μπαινω μες στις παλιες φωτογραφιες
προσπαθω να αλλαξω το Πριν..
και ειναι ολα εδω
στριμωγμενα μεσα σε μια στιγμη
το Πριν 
το Τωρα
το Μετα
ενα μεθυσι
μια βουνοπλαγια
η Ομορφια που θα εξαπλωνεται
πισω απ' το καθε τι
γεννωντας το καθε τι
τεκνα της Αρμονιας εμεις...
κι αντι για αυτο,

Υπερασπιστες του Κατακερματισμενου

δε ξερω γιατι και πως μπορω και κανω αυτες τις σκεψεις,
ισως επειδη με κινει ακομα το Ανεκπληρωτο
που θα φωλιαζει παντοτε
μεσα σε οσους θελησαν να εξερευνησουν

(αυτη ειναι η τραγωδια των πραγματικων Εξερευνητων
οτι ποτε ο χρονος δε φτανει για να εξερευνησουν ολα οσα θελουν)


και καπου εδω
τελειωνει και ο δικος μου ο Χρονος
 και ο δικος μου ο Θρηνος
και θα συμφιλιωθω
οχι τοσο με οσα επραξα
αλλα με οσα δε προλαβα να πραξω
νικημενος
μα χαμογελαστος
σα το χαμογελο της Αστραπης
  που επιτελους κατανοησα πια τι σημαινει
στοργικα με αγκαλιαζει..
μεσα της κουλουριαζομαι

και ειναι σα να μη γεννηθηκα

και σα να μη πεθανα ποτε μου.

Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΚΕ..




                                                         από google αναζήτηση εικόνας 
                                        και http://toaeriko.blogspot.gr/2014/03/blog-post_987.html











Διάβασα χθες για "την ενεργειακή αναβάθμιση των κτηρίων που συζητείται στις Βρυξέλλες".

http://www.iefimerida.gr/news/152756/%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%B2%CF%8C%CE%BC%CE%B2%CE%B1-%CF%87%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%AE%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CE%BD%CE%AD%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B9%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%B5-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3

Εν ολίγοις -όμως αξίζει να διαβάσετε περί τίνος πρόκειται- , ιδιοκτήτες ακινήτων θα κληθούν να πληρώσουν κάτι δεκάδες χιλιάδες ευρώ,αναβαθμίζοντας με το ζόρι τα ακίνητα τους, αντικαθιστώντας παλαιά ασανσέρ, σωληνώσεις, καλώδια κλπ. Φυσικά από τη τσέπη τους, γιατί στο συζητούμενο "σχέδιο" τα κράτη δε θα βάλουν μία.
Τα λόμπυ και οι τεχνοκράτες προτείνουν, οι επίτροποι και οι λοιποί ευρωπολιτικοί συμφωνούν..
......και δεν έχει καμία σημασία αυτή η εισαγωγή γιατι και κακόβουλες φήμες να αποδειχθούν τα παραπάνω, κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει με σοβαρά επιχειρήματα ότι η Ευρωπαϊκή 'Ενωση, αυτή η 'Ενωση  'οχι κρατών αλλά αδίστακτων καθαρμάτων, ξεπουλημένων στο Κεφάλαιο, καθάρματων είτε εκλεγμένων από τον λαό είτε όχι. αυτή η ΕΕ λοιπόν,
έχει σκοπό να εξοντώσει στο εγγύς κι απώτερο μέλλον, εκατομμύρια όχι μόνο Ελλήνων αλλά και Ευρωπαίων, εκατομμύρια που θα πεθάνουν
 κι άλλα τόσα που δε θα γεννηθούν λόγω της κρίσης, εκατομμύρια νεκρών κι αγέννητων. 
Από τη στιγμή που 'οχι μόνο δε συζητείται κάποια 'εστω στοιχειώδης προστασία για τους φτωχούς, αλλά αυτό που συζητείται είναι μέτρα εξόντωσης όπως τα παραπάνω,
από τη στιγμή που δε κινείται φύλλο για τη πρωτοφανή ανεργία, εξαθλίωση, 'αστεγοι και μελλοντικόί άστεγοι, καμία μέριμνα, ούτε καν ελεημοσύνη, η Υγεία να παραδίδεται ολοσχερώς στα ιδιωτικά συμφέροντα, και το μόνο που επαναλαμβάνεται σαν μάντρα, σαν προσευχή είναι το λιτότητα λιτότητα λιτότητα

(για το πόσο αδίστακτα ενισχύεται εις βάρος των λαών η εξουσία των ιδιωτικών καπιταλιστικών συμφερόντων στην Ευρωπαική ένωση, 
            http://www.techiechan.com/?p=2187      )



από τη στιγμή λοιπόν που η Ευρώπη των "ονείρων" μας, αποδεικνύεται η επικράτηση των εφιαλτών μας, πιστεύω ότι οποιαδήποτε ενίσχυση στις εκλογές των κομμάτων του Ευρωμονοδρόμου, είναι καταστροφική, είναι αυτοκτονική, σημαίνει παραίτηση και οριστική αποδοχή του αφανισμού μας. Και μιλάω συγκεκριμένα για τις Ευρωεκλογές,όχι γενικότερα.
Πρέπει να δοθεί ένα μήνυμα, ηχηρό και ισχυρό, ότι αυτή η ΕΕ έχει τελείωσει.
Κι αυτό το μήνυμα πρέπει να το στείλουν ακόμα και πολίτες που πιστεύουν σε διεθνείς θεσμούς τέτοιου τύπου (υποταγμένων στα καπιταλίστικά συμφέροντα). Δηλαδή, ακόμα και να νομίζεις ότι με κάποιο μαγικό τρόπο δε φταίει η δομή και η ιδεολογία των θεσμών αλλά οι άνθρωποι που κατέχουν υψηλές θέσεις
(Γιούνκερ κακό άνθρωπο, Σουλτς ελπίδα, Δεξια Μέρκελ και Κάμερον κακό, σοσιαλδημοκράτες τύπου Ολάντ, Μίλιμπαντ και Σταινμάγιερ ή ακόμα και die linke καλό, Ντράγκι κακό πρόεδρο ΕΚΤ, κάποιος άλλος θα έκοβε χρήμα αβέρτα για τον λαό),
άρα πρέπει να αντικατασταθούν οι "κακοί" στις υψηλές θέσεις των ευρωθεσμων και να έρθουν άλλοι στις θέσεις τους για να στρώσουν τα πράγματα,
ακόμα και τότε, το μήνυμα πρέπει να είναι σαρωτικό, αντιευρωπαικό και αδιαμφισβήτητο.
Κύριοι, έχουμε καταλάβει ότι μας πάτε για φούντο. Σας στέλνω λοιπόν μόνο κομμουνιστές στο Ευρωκοινοβούλιο και άντε βγάλτε άκρη. Μέχρι να "λογικευτείτε".

Για να διευκρινίζω τι πιστεύω: Είμαι βέβαιος ότι δε θα "λογικευτούν". 
-Το γιατί εξηγείται στο τέλος-
Είμαι βέβαιος ότι τα χειρότερα δεν 'εχουν έρθει ακόμα για τους λαούς της Ευρώπης. Ότι αυτά που σχεδιάζονται προβλέπουν θανάτους επιπέδου Παγκοσμίων Πολέμων. Κι ότι αυτά που σχεδιάζονται φυσικά δε θα αποτραπούν από μια απλή ψήφο. Δεν είμαστε αφελείς για να πιστεύουμε ότι μια ψήφος μπορεί να αλλάξει το παραμικρό αν δεν συμμετάσχει ενεργά ο λαός σε αντι-σχέδιο αποτροπής της γενοκτονίας του.
(Πόσο μάλλον μια ψήφος για ένα Ευρωκοινοβούλιο που στη δομή των οργάνων της ΕΕ κατέχει διακοσμητική θέση, μην έχοντας οι Ευρωβουλευτές τη παραμικρή δυνατότητα να καθορίσουν την ασκούμενη πολιτική).
 Στη Συρία ακόμα μάχονται, στην Ουκρανία, στη Βενεζούελα, τίποτα δεν εγγυάται ότι οι αγώνες των λαών θα ευοδωθούν, μια ματιά στην Παγκόσμια Ιστορία αν ρίξεις, θα το καταλάβεις.
(Ας υποθέσουμε ότι το ΚΚΕ εδώ λαμβάνει στις επερχόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές πλειοψηφικό ποσοστό. Λέμε τώρα, υπόθεση κάνουμε. Πιστεύει κανείς ότι θα τους αφήσουν να κυβερνήσουν αναίμακτα; Ότι δε θα βγουν τα άρματα στους δρόμους; Ότι για να εκφραστεί εμπράκτως η λαική βούληση, θα αρκέσει μια ψήφος, ότι θα παραδώσουν οι καπιταλιστές την εξουσία τόσο εύκολα απο τώρα που την ασκούν μέσω των παλλακίδων τους;)

Κι ακριβώς τα προηγούμενα είναι ο λόγος που μίλησα για ψήφο στις Ευρωεκλογές.
Ξέρω ότι πολλοί έχουν καταλάβει αρκετά. Ότι ειδήσεις τύπου εφοπλιστές δε πληρώνουν δεκάρα τσακιστή
δε περνάν πια απαρατήρητες. Παρατηρώ ένα κύμα αγάπης και συμπάθειας για τους μεγαλοεργολάβους και τα διόδια τους. Μια δυσπιστία έναντι των "επενδυτών". Μία λατρεία για τους τραπεζίτες. Μία εκτίμηση για τους βιομηχάνους. Ο λαός δεν αντιδρά τόσο δύσπιστα στη κομμουνιστικη "κασσέτα" για τους καπιταλιστές που εξοντώνουν τους λαόυς, για τον καπιταλισμό ως εστία του Παγκόσμιου κακού. Μπορεί να μην έχουν ασχοληθεί με τη μαρξιστικη διδασκαλια για τη πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους, μπορεί να μη καταλαβαίνουν ακριβώς γιατί το πρόβλημα στον Καπιταλισμό είναι δομικό και δεν έχει σχέση με τα πρόσωπα, γιατί οι φούσκες στον Καπιταλισμό είναι αναπόφευκτες,
αλλά αυτό το "Ιδιωτικοποίηση κερδών, κοινωνικοποίηση ζημιών" πια όλοι το καταλαβαινουν.
Τα γαμησιάτικα της απορρύθμισης στον χρηματοπιστωτικό τομέα και της μορφής που έχουν λάβει οι χρηματιστηριακές αγορές, θα τα πληρώνει ο λαός. Κι αυτό ο λαός το ξέρει.
Ίσως λοιπόν ένας ακόμα λόγος που το ΚΚΕ ως εκφραστής των λαικών συμφερόντων
-ακόμα περισσότερο: ως φορέας κι εκφραστής της αντιπλουτοκρατικής ρητορίας-
δεν "εξαργυρώνει" εκλογικά την ακρίβεια στις προβλέψεις και στη διάγνωση του πολιτικοικονομικού προβλήματος σήμερα,
 τη συνέπεια του και την αντιστοιχία λόγων και πράξεων,
να είναι όσα γράφω στο τέλος της προηγούμενης παραγράφου, στην παρένθεση,
Φόβος ότι θα γίνουμε Συρία ή Ουκρανία. Επέμβαση στρατιωτική του Νάτο, σινιάλο στην Τουρκία από το Νάτο η τους ίδιους τους "δικούς μας" να κάνει ντου. Πιστεύει κανείς ότι θα αφήσουν τον Κουτσούμπα να κυβερνήσει ακόμα κι αν πάρει 180 έδρες στη Βουλη; Οχι φυσικά, θα χρειαστεί να βγει ο λαός στους δρόμους για να το διασφαλίσει. Ναι. χαμός θα γίνει κι αυτό θα είναι η τρανότερη απόδειξη για το ποιος είναι πραγματικά ο εχθρός του συστηματος.
Καταλαβαίνω ότι ένα μεγάλο κομμάτι του λαού το φοβάται αυτό. Λογικό είναι, κι εγώ το φοβάμαι, μαλλον και οι ίδιοι οι κουκουέδες θα το φοβούνται, φανταστείτε να μην φοβούνταν τίποτα, θα ήταν εξωφρενικό και παράλογο, δείγμα απουσίας συναίσθησης της κατάστασης.

Αυτό όμως είναι μια συζήτηση που μπορεί να γίνει τις παραμονές των κοινοβουλευτικών εκλογών. Υπάρχουν αρκετοί που θα ψηφίσουν Σύριζα φοβούμενοι τα παραπάνω, "αναταραχές" τύπου Ουκρανίας και Συρίας, και πιστευοντας ότι η ΕΕ μπορεί να βελτιωθεί εκ των έσω.
 Αρκετοί που πιστεύουν ότι ένα έστω αστικό κόμμα, χωρίς εξαρτήσεις όπως ο σύριζα, θα μπορέσει να κατανείμει δικαιότερα τον πλόυτο, να μοιράσει καλύτερα την πίτα. Λιγότεροι άστεγοι, περισσότερη περίθαλψη κλπ.
Δε θεωρώ ανόητο αυτό το σκεπτικό. Δε θεωρώ εχθρό όποιον το συμμερίζεται. Κρατάω το μίσος μου για αυτούς που μας έφεραν σε αυτό το χάλι και πιστεύω ότι δεν υπάρχει δίκαιη τιμωρία για αυτούς, 'ο,τι και να πάθουν, θα είναι επιεικές μπροστά σε αυτό που τους αξίζει.
Όμως, για να μοιραστεί δικαιότερα η πίτα, κι ας παραβλέψουμε εδώ το "δικαιότερα"
-ελάτε ρε παιδιά τώρα που υπάρχει δικαιοσύνη όταν οι καπιταλίστές έχουν τον πλούτο και τα μέσα παραγωγής στα χέρια τους, και στην τελική ποιος θα τους αναγκάσει να μοιρασουν τον πλούτο, η αστική δικαιοσύνη και οι αστικοί νόμοι;-
θα πρέπει να υπάρχει πρώτα πίτα.
Τι πίτα να υπάρχει λοιπόν όταν η δημοσιονομική πολιτική δεν ασκείται από το κράτος αλλά από τα πουλήμένα καθάρματα της ΕΚΤ; Τι πίτα να υπάρχει σε μια ΕΕ που απαγορεύει τις εθνικές επιδοτήσεις αφήνοντας απροστάτευτες τις εθνικές επιχειρήσεις κι αδασμολόγητα τα εισαγόμενα προϊόντα; Τί εξαγωγές να υπάρξουν έτσι και με το σκληρό Ευρώ;
Τι πίτα να υπάρχει όταν ένα πλήθος Κοινοτικών Οδηγιών δε σε αφήνουν να ανασάνεις υπαγορεύοντας το σύνολο της οικονομικής πολιτικής; Τι πίτα να υπάρχει όταν δε κόβεις χρήμα και κάθε μορφής "ανάπτυξη" ισούται με Κινεζοποίηση, όταν το πρωτεύον είναι η καταπολέμηση του πληθωρισμού, όταν το σκληρό Ευρώ είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα κρατήσει την ύφεση για τις επόμενες δεκαετίες τουλάχιστον;
Με τέτοια πίτα τι σόι "μερεμέτια" μπορούν να γίνουν; Και, όσο δικαιολογημένο φόβο κι αν προκαλούν οι "αναταραχές" είναι άραγε καλύτερο να πέσουμε αμαχητί;

Είπαμε όμως, αυτό είναι μια συζήτηση που μπορεί να γίνει αργότερα.
Τώρα, υπάρχουν οι Ευρωεκλογές. Και το μήνυμα που πρέπει να σταλεί δεν είναι παρά η συνολική απόρριψη των λαών στο μέλλον που τους φέρνει αυτή η ξεφτιλισμένη η Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Και καμία ψήφος δεν αποτελεί ηχηρότερη απόρριψη από τη ψήφο στο ΚΚΕ.
Δε χρειάζεται και ιδιαίτερη επιχειρηματολογία για αυτό. Από μικρό παιδί θυμάμαι ένα μόνο κόμμα να κατηγορεί το Μάαστριχτ και τη Λισσαβώνα. Μας τα είχαν ζαλίσει με το Μάαστριχτ και τη Λισσαβόνα, λες και πχ η απελευθέρωση των αγορών και η ανεμπόδιστη διακίνηση κεφαλαίων κι ανθρώπων ήταν κάτι κακό. Για δες που τελικά δεν ήταν και τόσο καλό..

Καμία ψήφος λοιπόν, τουλάχιστον στις Ευρωεκλογές, για τα κόμματα του ευρωμονοδρόμου.

Προηγουμένως έγραψα για θύματα που θα προσεγγίζουν συνθήκες παγκοσμίου πολέμου, αν και πια δε θα διαφωνήσουν πολλοί για αυτό, θα ήθελα να το εξηγήσω λίγο.
Γιατί η Ευρωπαϊκή ένωση θέλει να μας εξολοθρεύσει; Όχι μόνο την Ελλάδα, αλλα τον Ευρωπαικό Νότο , όπως και φτωχούς ακόμα και πλούσιων χωρών.
Αν και δεν έχω την οικονομοτεχνική γνώση, όυτε την εναργέστερη πολιτική γνώση.
Αυτό που έχω καταλάβει λοιπόν με το φτωχό μου το μυαλό: Ανέκαθεν οι ¨πλούσιοι" θέλουν ένα ισχυρό νόμισμα, στο οποία να αποθηκεύουν τα χρήματα τους κι αυτό να μη πληθωρίζεται. Ο πληθωρισμός σε λογικα πλαίσια μέχρι και 5%, ίσως και παραπάνω, μπορεί να είναι επωφελής για το σύνολο της οικονομίας (Δημόσιες Επενδύσεις, αυξήσεις μισθών άρα και κατανάλωσης, το χρήμα γυρνάει, οι τράπεζες δανείζουν) αλλά δεν είναι επωφελής για αυτούς με τα πολλά λεφτά, οι οποίοι "χάνουν¨κάθε χρόνο το 5% του πλούτου τους. Φυσικά και το βγάζουν με τα παραπάνω, όμως καπιταλιστές είναι, δε θέλουν να χάνουν τίποτα, επομένως η προπεριγραφείσα κατάσταση, δε τους συμφέρει. Δε τους συμφέρει η άυξηση μισθών, μολονότι αυξάνει η κατανάλωση, άλλωστε σήμερα που οι παραγωγικές επενδύσεις μειώνονται, το χρήμα υπάρχει στις χρηματιστηριακές αγορές και στη μετακίνηση κεφαλαίων παγκοσμίως ,εύκολα λόγω απορρυθμισης και γρηγορα, εκεί όπου υπάρχει ψωμί.
(Ψωμί=υψηλότερα επιτόκια=αδύναμες οικονομίες που τα προσφέρουν για να προσελκύσουν επενδυτές=ντου ΔΝΤ μετά για την εξασφάλιση της αποπληρωμής των χρεών και την αρπαγή του εθνικού πλούτου)
Δηλαδή, δε τους νοιάζει πια τόσο αν δεν έχεις λέφτά να αγοράσεις το προιον που παραγουν,
όπως παλαιότερα, γιατί απλούστατα δε παράγουν τόσο πια και τζογάρουν στις χρηματαγορές.
Οι Κινέζοι είναι αυτοί που παράγουν.
(Συγγνώμη για τις χονδροειδείς απλουστεύσεις και τα σοβαρά λάθη, εννοείται ότι και πολλοι καπιταλιστες τη πληρώνουν με τη πτώση του βιοτικού επιπέδου και πτωχαίνουν, όπως εννοείται ότι και η Δύση παράγει, απλά παράγει κι αυτή είτε στην Ασία οπότε τα έξοδα είναι λίγα και ο Δυτικός μπορεί ακόμα να το αγοράσει είτε παράγει πχ στη Γερμανία, όπου οι μισθοί δεν έχουν ανέβει από την ατζέντα Σρέντερ και μετά, δηλαδή δεκαετία)

Το ισχυρό νόμισμα είναι το Ευρώ. Ένα ισχυρό νόμισμα δεν πληθωρίζεται, άρα τα λεφτά των πλουσίων είναι ασφαλή. Τώρα που το δολλάριο είναι στην κατρακύλα, ένα ισχυρό Ευρώ είναι και ελκυστικός προορισμός για τους μη Ευρωπαίους πλούσιους. Το Ευρώ ως ν1 παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, ως μέσο πληρωμής για τα πετρέλαια πχ της μέσης ανατολής,
σιγά λοιπον μη νοιάζει τους κοινοτικους αξιωματούχους η αγοραστική δύναμη των ευρωπαίων, τουλάχιστον του Νότου. Αλλωστε, λόγω των ασταθών οικονομιών του Νότου, εξασφαλιζόμαστε ότι και το Ευρώ δε θα ανατιμηθεί τόσο ώστε οι Γερμανικές και όχι μόνο εξαγωγές να χτυπηθούν αλύπητα
(Το Μάρκο πχ αυτή τη στιγμή είναι νομίζω 20% πάνω, μια επιστροφή στο μάρκο θα είναι κακή για τις γερμανικές εξαγωγές, για αυτό και το Ευρώ αυτή τη στιγμή διαφυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού από τους Γερμανούς)
Για αυτό και οι Γερμανοί δε συζητάνε παρα για υποτυπώδη ελάφρυνση χρεών, ή για κούρεμα παρά για μείωση επιτοκίων, ανακύκληση ομολόγων κλπ, μέτρα που σε καμιά περίπτωση δε συμβάλλουν στην ελάφρυνση της θηλειάς στο λαιμό μας.
Εσωτερική υποτίμηση δηλαδή κι άγιος ο Θεός για να αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση κι αυτή η ύφεση, η οποία ύφεση δε θα σταματήσει φυσικά ποτέ, γιατί δε τραβάνε και κανα ζόρι να σταματήσει, μια χαρά την αντιμετωπίζουν και τώρα.
(Αύξηση ρευστότητας και δημόσιες επενδύσεις, μια κευνσιανή απάντηση δηλαδή στην κρίση, θα σήμαινε υποτιμηση του Ευρώ στις διεθνείς χρηματαγορές και υποτίμηση του, κάτι τέτοιο όμως, όπως εξηγηθήκε, δε το θέλουν)
Για να αντιμετωπιστούν τέτοιου είδους μεγάλες υφέσεις στο παρελθόν, γινόνταν πολέμοι.
Καταστροφή παραγωγικού δυναμικού και πλεονάζοντος κεφαλαίου. Αλλίως ο λαός στραφόταν προς τη Σοβιετική Ένωση, παραδοσιακά και λογικά οι υφέσεις ριζοσπαστικοποιούσαν τα πλήθη 
(δυστυχώς δε στρέφονται όλοι αριστερά, βλέπε άνοδο εθνικιστών)
έτσι γίνονταν πολέμοι για να εξοντωθούν τα πλήθη. Σήμερα με την αποχαύνωση, το ιντερνετ και τη κοινωνία του θεάματος, οι λαοί είναι υπνωτισμένοι κι αδύναμοι. Προτιμούν να αυτοκτονούν από το να εξεγερθούν. Επομένως, αυτός είναι κι ο λόγος που η απάντηση των καπιταλιστών δεν είναι το ξέσπασμα κάποιου πολέμου και η εξαγωγή των εσωτερικών προβλημάτων. Κατάλαβαν ότι σήμερα "εξοντώνονται κι από μόνοι τους"
'Ετσι, προς τι η χρεία εξαγωγής της έντασης;
Θα τους σκοτώνουμε μέχρι να ισορροπήσει το πράγμα, μέχρι να ανατιμηθεί το Κινέζικο Γουάν, μέχρι να πάνε μισθοί και συντάξεις στα 200 Ευρώ , μέχρι να μείνουν οι μισοί γιατί οι υπόλοιποι "πλεονάζουν".

Σε αυτήν λοιπόν την Ευρωπαίκή 'Ενωση, μία μόνο ψήφος είναι ενδεδειγμένη: Η οριστική απόρριψη της. Ακόμα κι αν δεν είσαι κκε. Οποιαδήποτε άλλη ψήφος, είναι τουλάχιστον ανοχή. Ανοχη στα σχέδια τους. Ανοχη στην επερχόμενη εξόντωσή σου.
                                 Και στις κοινοβουλευτικές, το ξανασυζητάμε.