Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

ΚΙ ΑΛΛΕΣ 15 ΣΙΝΕΦΙΛ-"ΨΑΓΜΕΝΕΣ" ΤΑΙΝΙΕΣ ("ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ" ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ)


Το πρώτο μέρος εδώ
το δεύτερο εδώ
'υστερα από τρία χρόνια σκέφτηκα να προτείνω κι άλλες ταινίες ανάλογου περιεχομένου, μιας και βλέπω ότι ο κόσμος διψάει για ποιοτικές ταινίες ανεξαρτήτως του τι πιστεύεται. Τις τριάντα πέντε χιλιάδες θεάσεις έχουν φτάσει οι παραπάνω αναρτήσεις, κάθε μέρα, πολλοί άνθρωποι θα γκουγκλάρουν για σινεφίλ-ποιοτικές-ψαγμένες ταινίες, αναζητώντας κάτι της προκοπής όχι μόνο για να περάσουν την ώρα τους, αλλα και για να αποδράσουν για λίγο από αυτη την ξεφτιλισμένη και φτηνή πραγματικότητα, ξεπλένοντας το νου και τη ψυχή τους.







15) THE MAN WITHOUT A PAST                                 AKI KAURISMAKI
        "Mies vailla menneisyyttä"





Δεν το θυμάμαι σχεδόν καθόλου. Αλλά για να μου έχει αρέσει τόσο πολύ πριν από τόσα χρόνια, όταν δηλαδή θεωρούσα σινεφίλ ταινία, μια ταινία που δεν έχει πιστολίδι η ανθρωποκυνηγητά, μάλλον καλή θα είναι!











14) PERFECT SENSE                                   DANIEL MACKENZY









Σε αυτή τη δυστοπία, οι αισθήσεις των ανθρώπων χάνονται σιγά σιγά, με εφιαλτικές ως επί το πλείστον, συνέπειες. Λέγεται όμως ότι η πραγματική αγάπη πάντα βρίσκει έναν τρόπο για να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες. Ακόμα κι όταν χάνονται βασικές ανθρώπινες λειτουργίες, ακόμα κι όταν χάνονται όλα. Η, σχεδόν όλα. Γιατί ποτέ δε χάνονται όλα όταν εκείνη είναι εκεί.











13) LA GRANDE BELEZZA                                     PAOLO SORRENTINO






'Ενα Φελινικό Αριστούργημα
-μου αρέσει που χρησιμοποιώ τη λέξη Φελινικο, ενώ 'εχω δει μόνο το 8 1/2 !-, 
το οποίο δε θα σου αρέσει αν προσπαθήσεις να βγάλεις κάποιο νόημα, αναλύοντας το σκηνή προς σκηνή. 'Ασε τον ψυχαναγκασμό της ακατάπαυστης και διαρκούς ανάλυσης στην μπάντα, αφέσου στους συμβολισμούς και κρίνε το συνολικά στο τέλος, με την γεύση που σου αφήνει. Κάποιοι το λένε υπερτιμημένο, μια απλή παράθεση κινηματογραφικών εικόνων και σκετς. Γούστα είναι αυτά, ούτε δίκιο έχουν ούτε άδικο.











12)   UGETSU MONOGATARI                         KENZI MIZOGUCHI




Το λένε το ομορφότερο ghost story του Ιαπωνικού Κινηματογράφου. Το αδικούν, είναι κάτι πολύ παραπάνω. Υποψη ότι είναι ταινία του 1953.














11)  THE HUNT                      THOMAS VINTERBERG

        (  JAGTEN)




Άλλη μια ταινία για την Ενοχή. Η αλήθεια είναι ότι οι Προτεστάντες μας έχουν ζαλίσει τα παπάρια με την Ενοχή, η Λουθηρανική Μεταρρύθμιση που ξεκίνησε ως προσπάθεια για απαλλαγή από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και τον πατερναλισμό της, ως μία προσπάθεια να προσεγγίσει ο Άνθρωπος τον Θεό με βάση τη δική του σκέψη, δίχως διαμεσολάβηση από τον παπά της γειτονιάς, κατάντησε σε εσωτερίκευση των Θείων Εντολών, σε ακόμα δογματικότερη κι αυστηρότερη προσέγγιση του Θεού και της Θεϊκής Αλήθειας, σε μια βαθειά συντηρητική και ίσως ακόμα περισσότερο σαδομαζοχιστική από την αντίστοιχη Καθολική, θέαση των πραγμάτων και του εαυτού. Τόσο συντηρητική που καταλήγει μισάνθρωπη και μηδενιστική. "Είμαστε όλοι ένοχοι, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να διάγουμε όσο λιγότερο επαναστατικά τις ζωές μας, καμία διασάλευση της καθεστηκυϊας τάξης, ζήσε συσσωρεύοντας, έχεις ήδη κριθεί, τα λεφτά θα σου αποκαλύψουν την ετυμηγορία" (Τα τελευταία ως Καλβινιστική παραλλαγή).
 Πραγματικά, ο Καπιταλισμός δε θα μπορούσε να βρεί πουθενά αλλού καλύτερο υπέδαφος.

Μη σας τα ζαλίζω άλλο: Η ταινία, παρόλα αυτά ή ακριβώς για αυτά, είναι εκπληκτική, ο Μίκελσεν όπως συνήθως ζωγραφίζει, και στο τέλος η Ενοχή έρχεται να στρογγυλοκαθίσει στον θρόνο της κατα τα παραπάνω, δίχως να έχει την παραμικρή σημασία αν έπραξες το κακό ή όχι: Μόνο που υπάρχεις, είσαι ένοχος, ή ακριβέστερα, νιώθεις  και θα νιώθεις ένοχος (Αυτό τουλάχιστον αποκόμισα εγώ από την τελευταία σκηνή).





10)  ABOUT SCHMIDT                          ALEXANDER PAYNE






"Oσο μεγαλος ηθοποιος κ αν ειναι,δε πιστευα οτι θα ηταν ικανος για μια τοσο βαθεια ανθρωπινη κ τρυφερη ερμηνεια,στο ρολο ενος ηλικιωμενου κ τσακισμενου απο τα κυματα του χρονου,ανθρωπου.Μια απο τις ελαχιστες ταινιες που με εκαναν να κλαψω στο τελος.Τον ξεπατικωσε ο Ντε Νιρο στο everybody's fine.Μεγαλη ερμηνεια βεβαια κ αυτη."

Από εδώ










9)   A SEPARATION                                      ASGHAR    FARHADI

    (JODAEIYE NADER AZ SIMIN)








'Εχω ένα φίλο που μου μιλούσε για Ιρανικό Κινηματογράφο εδώ και χρόνια και τον κορόϊδευα λέγοντας του σιγά μην ασχολήθώ. Αυτά για να μη νομίσει κανείς ότι πουλάω μούρη εδώ με σινεφίλ κουλτούρες κλπ, δεν υπάρχει μαλακία ταινία που να μη την έχω δει ή που δε θα τη δω.
Αυτή εδώ είναι για μένα η δεύτερη καλύτερη ταινία του Φαράντι, με ελάχιστη διαφορά από την πρώτη που έχω προτείνει εδώ.









8) THE SKIN I LIVE IN                          PEDRO ALMODOVAR

   (LA PIEL QUE HABITO)





  
Τώρα δε ξέρω αν ανήκει εδώ ή σε μια ανάρτηση για θρίλερ η σε κάποια αλλη για αλλόκοτες ταινίες. Αυτό που ξέρω είναι ότι κατάλαβα την ανατροπή που επεφύλασσε, από το πρώτο εικοσάλεπτο, ελπίζω να μη σημαίνει τίποτα κακό αυτό, ειλικρινά δεν πιστεύω ότι είμαι ιδιαίτερα διεστραμμένος :)









7) KONTROLL                                   NIMROD ANTAL






Ουγγρικό Μετρό. Οι περιπέτειες των συμπαθέστερων ελεγκτών εισιτηρίων που μπορείς να φανταστείς. Όχι, δεν είναι αυτό που φαντάζεσαι, μια ηθογραφική, κοινωνικο-δραματική ταινία. Εκτυλίσσεται σε ένα αυστηρα προσωπικό και πρωτότυπο κινηματογραφικό σύμπαν, μια παράλληλη-σουρεαλιστική μα και βαθειά "ανθρώπινη" πραγματικότητα, ένα ιδιαίτερα σκοτεινο feel good film, και, όχι, δε τα μπέρδεψα, ξέρω πόσο αντιφατικός είναι ο όρος "σκοτεινό feel good" film αλλα αυτό ακριβώς συμβαίνει εδω. 'Ενα πραγματικό επίτευγμα από τον ταλαντούχο Ανταλ, που χωράει απο σήριαλ κίλερς μέχρι Γκιλιαμ-ική κινηματογραφική τρέλα στο ντεμπούτο του.









6)   HARAKIRI                               MASAKI KOBAYASHI






17 χρόνια μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και τις ατομικές βόμβες που έφαγε στο κεφάλι, η Ιαπωνία κατάφερε να μαζέψει τα κομμάτια της, να ξεχάσει τις φαντασιώσεις παγκόσμιας παντοδυναμίας τουλάχιστον με στρατιωτικά μέσα, και να παρατήσει τα, σε συλλογικό αλλα και ατομικό επίπεδο παραληρήματα τύπου "Είμαι Ιάπωνας, γαμώ και δέρνω όποιον θέλω". Αυτή η μετάβαση δεν ήταν εύκολη, συλλογικοί μύθοι καταρρίφθηκαν εν ριπη και η ταινία δεν είναι παρά η πορεία της Ιαπωνίας προς τον Μηδενισμό, προφητεύοντας τον πολλά χρόνια πριν. Όταν τσακίζεται το ηθικό ενός πραγματικά περήφανου λαόυ (Μη μπερδευόμαστε με ραγιαδολαους εδώ), η κατάληξη πάντα θα είναι το άλλο άκρο: Δηλαδή η εσωτερική ισοπέδωση κι αποσάθρωση. Και όχι μια επερχόμενη ισορροπία και μια προσγείωση στην πραγματικότητα. Κάποιες χώρες έχουν ανάγκη τους Μύθους τους περισσότερο από τις άλλες. 
Μα, σκεφτόμενος τα φρικτά εγκλήματά τους στη Νανκίν κι αλλόυ στην Κίνα, δε μπορώ να πω ότι τους λυπαμαι κιόλας.
Ο Ιάπωνας είναι ένα εξημερωμένο λιοντάρι. Παλι καλά, γιατί τα λιοντάρια έχουν την τάση να σε τρώνε όταν πεινάνε, κι ο Ιάπωνας πεινούσε για Ισχύ περισσότερο κι απ'τους Ναζί.
Αλλα και πάλι, η εικόνα ενός εξημερωμένου λιονταριού μέσα στο κλουβί, παραμένει θλιβερή.

Όχι, δε παραληρώ ή τουλάχιστον, δε προσπαθώ κάτι τέτοιο: Αυτό ακριβώς είναι η ταινία. Εκτυλίσσεται στην εποχή του Σογκουνάτου των Τοκογκάουα, ως ένας παραλληλισμός απομυθοποίησης, ως μια απόρριψη των συλλογικών μύθων της απάνθρωπης υπερηφάνιας  και σκληρότατου Ιαπωνέζικου Εγωισμού.








5)  LAST YEAR AT MARIENBAD                   ALAIN RESNAIS

(L' ANNEE DERNIERE A MARIENBAD)




Απίστευτα τοπία, έξοχη κινηματογράφηση και ο τόσο αγαπημένος Γαλλικός Βερμπαλισμός: Σε αγαπάω ακόμα; Ποιός είσαι; Τι ήμασταν, τι γίναμε, ποιοι είμαστε και γιατί είμαστε εδώ, αν υποθέσουμε ότι ξέρουμε ποιό είναι το εδώ. Ένα ποιηματάκι για την ταινία θα αναδημοσιευτεί σύντομα!













4) THE SEA INSIDE               ALEJANDRO AMENABAR

   (MAR ADENTRO)





'Ενας Ύμνος για τη Ζωή. Μία α-π-ί-σ-τ-ε-υ-τ-η ερμηνεία από τον Μπαρδέμ.













3) LOVE EXPOSURE                            SHION SONO 

  (AI NO MUKIDASHI)





Δε ξέρω τί να γράψω εδώ. Η ταινία είναι 4 ώρες, κι εδώ χωράνε όλα. Η Ενοχή, υπό τον Καθολικό της Μανδύα αυτή τη φορά, η Υποκρισία, οι ταυτότητες των ανθρώπων και η ρευστότητά τους, το αίνιγμα του Προσώπου, οι αιρέσεις που εξαπατούν τον κόσμο, η ανθρώπινη σκληρότητα και διαστροφή (με τη κακή την έννοια), περιπέτεια, κωμωδία, θρίλερ, δράμα, καταγγελτική μα και ταυτόχρονα μη "δασκαλίστικη", η ελευθερία και τα δεσμά που οφείλουμε να σπάσουμε ,και, το σπουδαιότερο: Η Αγάπη. Και μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε όταν πραγματικά τη βρούμε.
Τί έφτιαξε εδώ ο άτιμος ο Σίον Σόνο, ακόμα προσπαθώ να συνέλθω.









2)  HER                       SPIKE JONZE







'Αλλη μια αφορμή για να γράψω πάρα πολλά, η ταινία προσφέρεται για εκατοντάδες λέξεις κι αναλύσεις. Όμως δυστυχώς κουράστηκα να γράφω, 
'ετσι κι αλλιώς, αυτό εδω το αλλόκοτο, εξωπραγματικό μα και βαθειά ανθρώπινο και τρυφερό love story περισσότερο βιώνεται παρά περιγράφεται.










1) BIG FISH                                   TIM BURTON 






Αντί οποιουδήποτε άλλου σχολίου, αυτό το ποίημα.
Διότι αυτή η ταινία δεν έχει να κάνει τόσο με παραμυθένιες αναζητήσεις, ονειρικές περιπέτειες και το πόσο ανεπαίσθητα χάνεται η αλήθεια μες στο ψέμα και (κυρίως) το αντίστροφο. Αυτή η ταινία έχει να κάνει με ένα αγόρι. Και τον μπαμπά του.












Κι εκτός συναγωνισμού, το BLACK SWAN, του Αρονόφσκυ
To θυμήθηκα τώρα, λίγο πριν ολοκληρωθεί η λίστα, και δε θέλω να περιμένω άλλα δύο η τρία χρόνια, για να το προτείνω. Ένα πραγματικό αριστούργημα του Αμερικανικού Κινηματογράφου.

22 σχόλια:

  1. Μπράβο τέλειες προτάσεις! !κάποιες τις έχω δει και κάποιες όμως θα τις τιμήσω καληνύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Nα σαι καλα Νικολα, δες κι ελα να μου πεις εντυπωσεις.

      Διαγραφή
  2. Χαιρομαι celin οταν κανεις αναρτησεις για ταινιες.Μ αρεσει πολυ ο κινηματογραφος,και ειναι μια ευκαιρια να δω ταινιες που δεν τις εχω δει.απ τη λιστα σου εχω δει τις περισσοτερες.
    Μου αρεσαν πολυ τα νουμερα 4,6,9,11,12.
    Το νουμερο 2 το her δεν μου αρεσε.Δεν ξερω,εχω την εντυπωση οτι την ειδα με στραβο ματι αυτη την ταινια,απ την αρχη.
    Δεν ειδα τα νουμερα 14 και 15.Θα προσπαθησω να τις βρω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εμενα με ξεκουραζει πολυ αυτο, να προτεινω -και να μου προτεινουν-ταινιες.
      Το 14 ειδικα να το δεις, πιστευω οτι θα σου αρεσει πολυ.

      Διαγραφή
  3. δεν ειναι καθολου ''ψαγμενες'' οι εν λογω ταινιες. αντιθετως, ολοι οι σινεφιλ τις γνωριζουν ή τις εχουν δει. νομιζα οτι θα εβαζες πολυ πιο παραγνωρισμενες, που υπαρχουν ενα σωρο.

    ''ειλικρινα δε πιστευω οτι ειμαι ιδιαιτερα διεστραμμενος''
    εγω πιστευω οτι και η διαστροφη εχει τη γοητεια της. η εν λογω ταινια δεν ειναι τιποτα μπροστα σε αλλα ψυχοδιεστραμμενα θριλερ. δες το compliance (2012) και θα με θυμηθεις. ενα σωρο προβληματισμους θα εχεις μετα.

    οσο για black swan, εξαιρετικο αλλα ολες οι αλλες του αρονοφσκι ειναι καλυτερες. φαντασου δηλαδη, ουτε μια μετρια αυτος ο ανθρωπος.

    love exposure θελω πολυ να το δω, που να παρει.

    1. η καλυτερη του μπαρτον.

    5. αριστουργημα. ειχα παθει μια τετοια γοητεια οταν το πρωτοειδα. και γενικα οτιδηποτε εχει κανει ο Renais (να ναι καλα εκει που ειναι τωρα) ειναι ενα εργο τεχνης.

    ''υποψη οτι ειναι ταινια του 1953''.
    γιατι υποψη καλε ?

    6.στα πολυ υποψη.παιζει στο σκληρο μου για πολυ καιρο. εχω δει μονο τον επαναστατη σαμουραι αλλα θα τα δω με τη σειρα αυτη τη φορα (hara-kiri, kwaidan, samurai rebellion).οταν ολοκληρωσω το BSG που εχω κολλησει τωρα,θα αφιερωθω ξανα στο αγαπημενο μου ασιατικο σινεμα.

    ''Αυτή εδώ είναι για μένα η δεύτερη καλύτερη ταινία του Φαράντι, με ελάχιστη διαφορά από την πρώτη που έχω προτείνει εδώ.''
    και νομιζα οτι ειμουν ο μονος που το εβλεπε ετσι. παραγνωρισμενο αριστουργημα η ελλη, μπραβο. δες και το past να συμπληρωσεις τη τριλογια οικογενοιακης κι ανθρωπινης απογνωσης του φαραντι.

    2. αν σου πω οτι δακρυσα σε αυτη τη ταινια τη στιγμη του χωρισμου θα με πιστεψεις ? απο αυτης της δεκαετιας τις ταινιες με αυτη και το shame δεθηκα ψυχικα περισσοτερο (τα συμπερασματα για τη ψυχοσυνθεση μου και τις ερωτικες ανησυχιες μου δικα σας). το καλυτερο love story των 10's και πεστε να με φατε ζωντανο. εξωπραγματικο γιατι ? μη το λες. περιγραφει την καθαυτη σχεση που περιγραφει αλλα ειναι περισσοτερο σα να αναλυει ολες τις online μη χειροπιαστες σχεσεις και κατ' επεκταση την αδυναμια καποιων πανω στην αναζητηση και διαχειρηση των υπαρκτων σχεσεων. η αδυναμια καταληγει με την ευρεση του βολικου και φυσικα κι αυτη αποδυκνυεται το ιδιο ευθραυστη. και γενικως αναλυει και καπως το εγγυς μελλον.

    10. ολος ο Payne ειναι ενα ενιαιο ανθρωπινο και συγκηνιτικο σινεμα. δες τα παντα απο αυτον.

    13. κακως που δεν ειδες πρωτα το dolce vita. μεταφερει καρε καρε αυτουσιες σκηνες ο σορεντινο σε αυτη τη ταινια τοσο θεματολογικα οσο και σκηνοθετικα. δες το ''οι συνεπειες του ερωτα / the consiquences of love, που λατρεψα, ιδιου σκηνοθετη με τον ιδιο πρωταγωνιστη, στο περιπου ιδια θεματολογια ομως πολυ περισσοτερο δικο του.

    hunt, αγαπημενη ταινια και αγαπημενος ο Mikkelsen, που σκιζει σε καθε δανεζικη, οπως και σκιζει τον Hannibal. ελαφρως προτιμω περισσοτερο το ιδιας καπως θεματολογιας, festen του ιδιου.






    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οταν ανεβαζω προτασεις για ταινιες, μουσικη κλπ, δεν εχω στο νου τον "εξειδικευμενο" ακροατ-θεατη κλπ, αλλα εναν υποτιθεμενο μεσο ανθρωπο. Ετσι κι εδω, δεν απευθυνομαι στους σινεφιλ, οι οποιοι οντως θα θεωρουν "μη ψαγμενες" τις παραπανω. Οι προτασεις ειναι για αυτους που δε το εχουν πολυψαξει με τις σινεφιλ ταινιες και θα ηθελαν καποιου ειδους εισαγωγη.
      Εγω δεν ειμαι και τοσο σινεφιλ, ρωτα με πχ για ντραγερ, φριτς λανγκ, κλπ και θα δεις οτι δεν εχω ιδεα!
      Το compliance ειναι πολυ καλη ταινια, σκεφτομαι να ανεβασω αναρτηση για παρτη της, αναλυοντας τους μηχανισμους υποταγης στην εξουσια, οι οποιοι φαινεται να εχουν σφυρηλατηθει ολα αυτα τα χρονια στον ανθρωπινο νου.
      Η διαστροφη, οπως τη χρησιμοποιει ο μεσος ανθρωπος, εννοειται οτι ειναι κατι τουλαχιστον ενδιαφερον, αν διαστροφη σημαινει οποιαδηποτε αλλη σταση πλην του ιεραποστολικου:)
      Διαστροφη με τη ψυχαναλυτικη εννοια, αυτο ειναι κατι κακο, γιατι το διαστροφικο υποκειμενο υποφερει μεχρι να βρει την απολαυση.
      Το υποψη για το 1953 το γραφω για να ξερει ο θεατης που εχει συνηθισει σε γρηγορο μονταζ και γρηγορους ρυθμους οτι αυτη ειναι μια αργοσυρτη ταινια για τα δεδομενα του 2014, επομενως, ας αποφασισει αυτος αν θα τη δει.

      Εννοειται οτι το her και το shame ειναι ισως οι συγκλονιστικοτερες ταινιες των 10's ,μην ανησυχεις, ειμαστε πολλοι (ελπιζω!)

      Διαγραφή
    2. συγγνωμη, αλλα αυτες εγω για παραδειγμα, τις θεωρω μη ψαγμενες, εκτως αν μη ψαγμενες θεωρουνται ολες του Nicholas Cage ή της Mila Jovovic οποτε παω πασο.
      με αυτη τη λεξη εννοω οτιδηποτε προβληματισμο μπορει να αποκομισει ο θεατης με την ταινια, οπως το compliance, που πχ φερνει μια μεγαλη τροφη για συζητηση, σκεψη, μπορει καποιος να δει απλα τη διαστροφη χωρις να δει την ουσια, καποιος μπορει να την πει ενοχλητικη ταινια, αφελης, χαζη κλπ και οντως αν δεν ηταν απο πραγματικα καταγεγραμμενα γεγονοτα που αναστατωσαν τη κοινη γνωμη να ηταν ετσι, αλλα μονο αυτο δεν ειναι.δε ξερω αν χρησειμοποιησα τη σωστη εκφραση παντως η ταινια αυτη ειναι αριστουργημα και οντως θελει μια δικη της αναρτηση. υπαρχουν δηλαδη και διαστροφοθριλερ ταινιες που ειναι απλα για την προκληση, πχ saw.
      οντως οι παλιες ταινιες εχουν πιο αργο μονταζ απο τις συγχρονες.
      να αντιπροτεινω happiness (1998), φοβερο εργο, τα απαντα του χανεκε και του mike leigh. αξιζουν σιγουρα μια αναφορα οι ταινιες τους.

      ειδα το love exposure. θα επρεπε να λεγεται bonner exposure (χαχαχαχα). για καποιο λογο δε μπορω ακομα να πω τι ειδα (αριστουργημα, απλα καλη ή πατατα) παντως ηταν πολυ καψιμεικη. και τι δεν εγινε σ αυτη τη ταινια. δε ξερω και κατα ποσο ηταν based un true story, αλλα οι μηδενιστες υπαρχουν ,το εχω ψαξει. αστεια παντως, τη δεχομαι απολυτα αν πλασαρεται ως κωμωδια κι οχι ως σινεφιλ. παντως τα coldfish και himizu μου αρεσαν σιγουρα παρα πολυ.

      υγ. αναμενω αναρτηση για nymphomaniac, κλασσικα σε καθε τριερικο εργο. εχω να ριξω ενα θαψιμο...!!!

      Διαγραφή
    3. Πολύ καλό το happiness, χανεκε αγαπημένος, μαικ λη νομιζω ότι δεν έχω δει, στα υπόψη.

      "ειδα το love exposure. θα επρεπε να λεγεται bonner exposure (χαχαχαχα). για καποιο λογο δε μπορω ακομα να πω τι ειδα (αριστουργημα, απλα καλη ή πατατα) παντως ηταν πολυ καψιμεικη"

      Ακριβώς!


      ΥΓ, Ε! Λίγα με τον Κέητζ:))
      Εντάξει,έχει παιξει σε ενα σωρο μπούρδες αλλα μπορω να σου πω δεκα ταινιες που έχει συγκλονισει. Οχι μια, δεκα. Και το καινουριο του μαλλον ειναι πολυ καλο, το joe.

      Διαγραφή
  4. Να προτείνω ένα αριστούργημα από την Ινδία, το "Jalsaghar" (the music room) από το 1958. Ειδικά οι μουσικόφιλοι θα πάθουν την πλάκα τους με αυτό το έργο - απόλαυση για αυτιά και μάτια.
    http://www.imdb.com/title/tt0051792/?ref_=fn_al_tt_1

    Όσοι γουστάρουν ψιλοσουρεάλ φιλμ που αποθεώνουν το στυλ και είναι για αχόρταγα μάτια και αυτιά, να έχουν υπόψη τους το "Tôkyô nagaremono" (Tokyo drifter) του σπουδαίου Σεϊζούν Σουζούκι από το 1966
    http://www.imdb.com/title/tt0061101/?ref_=nv_sr_1
    Τατσούγια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στα υποψη τατσουγια, δεν εχεις παραπονο ελπιζω, εβαλα και δυο απο Τζαπαν εδω!

      Διαγραφή
  5. μολις ειδα το guilty of romance του Σονο. Παναξια θα το εβαζα στη θεση του love exposure. Σκοτεινο, ψυχεδελικο, γοητευτικο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ καλό φίλε, το έχω προτείνει αλλού.
      Αλλα το love exposure δε το κουνάω απο εδώ:)

      Διαγραφή
  6. πολυ ωραιες οι ταινιες που προτεινεις απλα οσο αναφορα το jagten δεν καταλαβα τον συνειρμο και την σκεψη σου οταν αναφερεσαι στον προτεσταντισμο στην ρωμαιοκαθολικη εκκλησια κτλπ η ταινια αν θυμαμαι καλα δεν εχει καμια αναφορα αμεση η εμμεση σε ολα τα παραπανω και δεν νομιζω οτι ειναι μια ταινια που εχει ως θεμα την ενοχη,τωρα ως προς την τελευταια σκηνη πιστευω πως εχει να κανει με τον ανθρωπο ο οποιος δεν θα ειναι ποτε ο ιδιος απο την στιγμη που εχει κατηγορηθει(ακομα και αποδεδειγμενα αδικα) για το οτιδηποτε ποσο μαλον για παιδεραστια,αυτο ειναι ενα στιγμα που θα τον κυνηγαει για την υπολοιπη ζωη του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλως ήρθες raskolnikov569, να σαι καλα. Οι συνειρμοί, ως συνειρμοι γενικότερα αλλα και ειδικότερα οι δικοί μου είναι όντως λίγο ακατανόητοι!
      Νομίζω όμως ότι

      SPOILER ALERT ΓΙΑ ΤΟ JAGTEN
      -----------------------------------------------------
      --------------------------------------------
      στην τελευταία σκηνή κάπου εμφαίνεται η αδυσώπητη προτεσταντικη ενοχλη με την έννοια ότι, λέγε λέγε, αρχισε ο Μίκελσεν να βλέπει οράματα με παιδιά που τον στοιχείωνουν, ενώ δε πείραξε ποτέ κανένα.

      Κάπως έτσι το είδα γι αυτο και το λογύδριο!

      Διαγραφή
    2. ρασκολνικοφ ??? ντοστογιεφσκι ...> εγκλημα και τιμωρια ... πρωταγωνιστης??

      Διαγραφή
  7. Ε εντάξει οταν βλεπω Καουρισμακι σχολιαζω....
    Αριστουργηματικός είναι λιγο να πω ανθρωπινος σιγουρα ιδιοφυια ροκ και πολλα + θα τον χαρακτηριζα
    Σιγουρα αξιζει να δουν ολοι εστω καποια εργα του, με διαφορα αγαπημενος σκηνοθετης
    και η συγκεκριμενη ταινια ειναι αριστη.
    Το hunt πραγματικα ειναι απο τις λιγες σχετικα προσφατες ταινιες που σε καθηλωνει κορυφαια ερμηνεια του πρωταγωνιστη εντονο σεναριο-πλοκη υπεροχο τελος.
    Ο χωρισμος δεν μπορω να πω οτι τρελαθηκα ηθελα κατι περισσοτερο οταν θελω δραμα ρομαντικο λεω παντα δαμαζοντας τα κυματα, cherry blossoms και head on.
    To δερμα που κατοικω ηταν πολυ ωριμο απο τον Αλμοδοβαρ βεβαια κρατησε κατι απο το παλιο στυλ του θεωρω πως ειναι το καλυτερο του.
    Το her το βρηκα μετριο οχι οτι δεν εχει να περασει τα μηνυματα του κι αυτο αλλα κατι του ελειπε.
    Του Μπαρτον δεν ειναι οντως μονο ενα παραμυθι ειναι χρωματα ειναι το αγνωστο ειναι η μεταφορα και η πραγματικοτητα και ναι θεωρω πως ειναι υπεροχη ταινια.
    Για τον Αρονοφσκι θα θελω κατεβατα μαλλον...)))
    Υ.Σ Το δαμαζοντας τα κυμματα δεν ειναι καθολου υπερεκτιμημενη ταινια στο 1. θα το εβαζα εγω(σε παλιοτερο σχολιο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "cherry blossoms και head on.¨¨

    Δεν έχω δει κανένα από αυτά, το πρώτο δεν το ήξερα καν! Παράλειψη , γιατί και οι δύο από ότι είδα στο IMDB θα είναι εργάρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εργαρες ειναι λιγο να το πω το τριο breaking the waves head on και cherry blossoms με εχει σημαδεψει τα εχω δει απειρες φορες και καταληγω με ενα στομαχι να σκασει...
      Ωμες ταινιες καθολου ρομαντζαδα χολυγουντιανη απλα πραγματα με νοημα εικονες μουσικαρες ειναι σοσ ταινιες προσωπικα τις συνιστω ανεπιφυλακτα

      Διαγραφή
  9. Περιμενα εως την τριτη σελιδα με τις ΄΄ψαγμενες΄΄ ταινιες για να δω το ονομα του αλμοδοβαρ ...(ειχα αρχισει να αγχωνομαι)... αλλα τελικα με δικαιωσες οπως και για τις περισσοτερες επιλογες σου βεβαια !
    Απο την αλλη, στη θεση σου θα προσθετα με μεγαλη προθυμια και την κακη εκπαιδευση του αλμοδοβαρ... ενα αριστουργημα του ευρωπαικου κινηματογραφου!!
    Οσο για την σκηνοθεσια της ταινιας.... δεν εχω λογια ειναι απλα ιδιοφυης.
    Και κατι ακομα για τον αλμοδοβαρ... η διαστροφικοτητα του ειναι περα για περα ασυλληπτα σαγηνευτικη, ειναι η κινητηρια δυναμη που δεν μπορεις να ξεκολλησεις τα ματια σου απο την οθονη (οπως εγινε και στα πρωτα 45΄ λεπτα της ταινιας στο δερμα που κατοικω)
    Η θαλασσα μεσα μου ακομα μια υπεροχη ταινια... αλλα ομως δεν μπορει να βγει απο το ταπινο μυαλο μου το biutiful του ιναριτου με την καταπληκτικη ερμηνεια του μπαρδεμ και βεβαια το δακρυ μου να κυλα μολις απο τα μισα της ταινιας!
    Τελος για να μην κουραζω μια ταινια σταθμος για την ιστορια του κινηματογραφου(αγαπημενη που ταινια) και σε αυτο το σημειο μπορω να πω πως στεναχωριθηκα που δεν την εχω δει ακομα στις λιστες ειναι οι 12 ενορκοι του λιουμετ απιστευτης σκηνοθεσιας! Ενα εχω να πω η απλοτητα στο μεγαλειο της!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλως όρισες! Ασε ενα ψευδώνυμο/όνομα αν θέλεις!

      Δε την έχω δει τη κακή εκπαίδευση, στα υπόψη! 'Εχω δει άλλες του Αλμοντοβαρ, μιλα της, broken embraces, ολα για τη μητερα μου, κλπ και όλες μου άρεσαν πολύ. Οπως επίσης δεν έχω δει το biutiful που είμαι σίγουρος ότι θα είναι ταινιάρα κι αυτό,
      Εχω δει όμως το 12 ενορκοι και μου αρεσε πολυ η επιλογη σου μιας κι ειναι αποτα διαχρονικότερα εργα που μπορεις να δεις σημερα, οσο καλη κι αν είναι μια ταινια 40ετιας η 50ετιας κλπ, εμένα τουάχιστον με κουραζουν οι αργοι ρυθμοι της. Στους 12 ενορκους δε συμβαινει αυτο, ειναι τόσο "φρεσκια" κι ευφυης που δε κουραζει τον συγχρονο απαιτητικό θεατή, οπως το λες, απλότητα στο μεγαλειο.

      Η επόμενη σινεφιλ ανάρτηση δε θα αργησει τόσο όσο οι προηγούμενες που απειχαν μεταξυ τους διετιες, ήδη μαζευω υλικο! Μεχρι τότε, στην ετικετα κινηματογραφος, μπορεις να δεις πολλες κινηματογραφικες αναρτησεις, πιο μεηνστρημ βεβαια.

      Διαγραφή
    2. Χαιρεται celin

      Θα συμφωνησω μαζι σου για τις ταινιες του 40 50 αλλα μην ξεχναμε πως παντα υπαρζει η εξερεσει στο κανονα πχ αργιες φραουλες .
      Ανυπομονω για την επομενη αναρτηση!

      Υ.Γ. περιμενω σχολια για την κακη εκπαιδευση
      Ρεα

      Διαγραφή
  10. TAXIDERMIA ΗΘΕΛΑ ΕΠΙΣΗς ΝΑ ΔΩ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ,ΑΠΟ ΤΙς ΚΑΛΥΤΕΡΕς ΨΥΧΟΚΑΜΕΝΙΕΣ ΕΒΕΡ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή