Το Σκοταδι χαμογελασε θλιμμενα,
εστρεψε το βλεμμα στο βρεφος που μολις ειχε γεννηθει
κ ειπε
"Πριν γεννηθεις,ζουσες μαζι μου,με ζητουσες
Οσο θα εισαι μικρος,θα με φοβασαι
οσο μεγαλωνεις,θα συμφιλιωνεσαι μαζι μου
κ λιγο πριν το τελος,
θα με ζητας ξανα"
Υπαρχουν πολλοι τροποι για να δειξουμε την απεχθεια
η τη λατρεια μας.
Μπορεις να μου βρεις εναν που να να συνδυαζει
κ τα δυο?
Το Σκοταδι σκεφτηκε κατι δυσαρεστο
(Συνηθως δε σκεφτοταν.Αισθανοταν)
Κ ειπε
"Μπορω να αγγιξω τα παντα,
ομως τιποτα δε μπορει να αγγιξει εμενα.
Σαν ηδονοβλεψιας,
ολοκληρωνομαι μεσα στη νυχτα
Μεσα στη νυχτα,
οταν τα παντα χανουν τη μορφη τους,
οταν τα παντα,μου μοιαζουν"
Καποιος ειπε οτι η ποιηση ειναι το καταφυγιο που φθονουμε
καποιοι λατρεψαν τοσο τη νυχτα κ νυχτα γιναν οι ιδιοι
Δεν ειμαι ο πρωτος που κανει αυτον τον παραλληλισμο.
Μα αφου βρεθηκες εδω διπλα μου,
τυχαια η απο επιλογη σου,
εισαι υποχρεωμενος να ακουσεις αυτα που λεω.
Το Σκοταδι σωπασε.
Ειναι καποιες στιγμες-οχι βεβαια πολλες-
που ακομα κ το Σκοταδι κλεινει τα ματια του
κ αναπαυεται.
(Ειναι αυτες οι στιγμες που ειμαστε πληρως ελευθεροι να κανουμε ο,τι θελουμε
γιατι κανεις-ουτε εκεινο-δε μας βλεπει,
αφημενοι πληρως στις διαστροφες μας,
στις στιγμιαιες Αληθειες μας,
στις πλανες που ομορφαινουν τις ζωες μας)
Το Σκοταδι ανοιξε τα ματια του.
Ειχε ξυπνησει απο ενα αμυδρο θορυβο.
Ενα Κοριτσι εγδερνε το σωμα του με ενα σκουριασμενο ξυραφι.
Οι πληγες ηταν τοσο βαθειες που σχεδον δεν ετρεχε αιμα
ουτε οργη
παρα αυτογνωσια
κ αποδοχη.
Το Κοριτσι εμοιαζε να ηδονιζεται
με αυτο που προξενουσε στον εαυτο της.
Λες κ τα χερια αυτα ηταν ξενα χερια,
χερια που γνωριζουν πως να προσφερουν ηδονη
με ενα παραδοξο κ αυτοκαταστροφικο τροπο,
κρατωντας σκουριασμενα ξυραφια.
Το Σκοταδι ερεθιστηκε.
Τυλιξε το Κοριτσι απαλα,
μυρισε βανιλια κ οινοπνευμα, ξαφνικα,
κουλουριαστηκε αποτομα
κ μπηκε μεσα της.
Το Κοριτσι δε καταλαβε τι συνεβαινε.
Το Σκοταδι ταξιδευε μεσα στις πληγες της
κ σκεφτηκε οτι,
οσο κ να διαφερει η συσταση τους.
εκεινο κ καποιοι ανθρωποι(λιγοι για να ειμαστε ειλικρινεις)
ειχαν την ιδια καταγωγη,
προερχονταν απο την ιδια Μητρα.
Το Κοριτσι εκανε κ εκεινο(αραγε τυχαια?)
τις ιδιες σκεψεις.
Τι αλλο θα μπορουσε τοσο πολυ να μας ενωσει?
Ενα ερωτηματικο σχηματιστηκε στο χωμα,
απο το λιγο αιμα που ειχε χυθει,
ο,τι κ να αισθανεσαι,
το Σκοταδι το εχει ηδη
αισθανθει
Λίγοι (ελπίζω και γω), πολλοί περισσότεροι, όμως, ζουν ανάμεσα στο Φως και στο Σκοτάδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως, τελικά, το Σκοτάδι απελευθερώνει;
Καλησπέρα (εν βρασμώ καιρού) :))
Γιατι πιστευω οτι το ''Σκοταδι'' εδω συμβολιζει πολλα περισσοτερα απ ο τι εδω φαινονται στο καταπληκτικο σου ποιημα που θα μπορουσε με τη καταλληλη μουσικη να εμπνευσει ενα καλο ροκ τραγουδι! Ο καθενας με τον..πονο του ;))
ΑπάντησηΔιαγραφήTους καλυτεροτερους χαιρετισμους μου,φιλε celin!
:)
Λενα,καλησπερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ βεβαια απελευθερωνει,
σου παραθετω τους εξης στιχους απο ενα τραγουδι,
"and the lights?turn them off my friend,
and the ghosts?well,just let them in,
'cause in the dark,it's easier to see"
Aπλα ο ανθρωπος επιβαλλεται να περνα οσο λιγοτερο χρονο ειναι εφικτο στο Σκοταδι,
γιατι μετα θα καταληξει Μαρκησιος Ντε Σαιντ,
οποτε κ το Σκοταδι θα γινει η νεα του φυλακη απο τη οποια δε θα μπορει να απελευθερωθει.
elva,σε ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟρθως πιστευεις στη πολλαπλοτητα κ την αμφισημια των συμβολισμων του Σκοταδιου,
ενας φιλος μου που το διαβασε ας πουμε,μου ειπε οτι το Σκοταδι ειναι ο θανατος,
δεν εννοουσα τον Θανατο οταν τον εγραφα,αλλα γενικοτερα μια σκοτεινη πλευρα,
αλλα,ειπαμε,
ο καθενας το ερμηνευει οπως γουσταρει!
Πολυ καλη η σκεψη σου για χαρντ ροκ τραγουδι!