Εσυ το αρχιζεις
κ εσυ το τελειωνεις,
σχεδον ποτε
σχεδον ποτε δε μεταμφιεστηκαμε
Οταν ημουν ματια,
ησουν τα δακρυα μου,
οταν ημουν χερια,
ησουν το αγγιγμα μου
σχεδον ποτε
σχεδον ποτε δε μετανιωσαμε
Ολη μας τη ζωη,
φτιαχναμε ενα μονοπατι.
Μα δε προλαβαμε να το περπατησουμε,
σχεδον ποτε
σχεδον ποτε δε μισηθηκαμε
Τωρα που λυτρωνεσαι,
εγω δεν ειμαι εδω
κ αν κατι με ταλαιπωρει,
ειναι που δε καταφερα ποτε
να σε πληγωσω
Τωρα που λυτρωνομαι,
εσυ δεν εισαι εδω
κ αν κατι με παρηγορει,
ειναι που δε προσπαθησα ποτε
να σε πληγωσω,
εσυ παλι το αρχιζεις,
μα τωρα εγω θα το τελειωσω.
Σχεδον ποτε
σχεδον ποτε δε καταλαβαμε
Μόνο αυτό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο μ’ αγάπησες τόσο σε πρόδωσα
Όσο με πρόδωσες σ’ είχα αγαπήσει
Όσο με άφηνες τόσο σε άφηνα
Κι όσο με μίσησες με έχω μισήσει...
υγ
με γεια το καινουριο outfit :-)
Λενα,thanks!Ελπιζω η αλλαγη να εγινε προς το καλυτερο,
ΑπάντησηΔιαγραφήταιριαστοι κ αυτοι οι στιχοι εδω.
kaloriziko to kainourgio outfit!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως με βλεπεις αδελφε?δεν εχω γινει μεγαλος χακερας??!!
ΑπάντησηΔιαγραφήcelin καλη΄σπέρα.Είπα να κάνω μια βόλτα και από την δική σου γειτονιά. Αλήθεια σου λέω και δεν είναι η πρώτη φορά που σε διαβάζω...Όμως με γεμίζει αισιοδοξία ο τρόπος που σκέπτεσαι. Ξέρεις όποιος έχει την εξουσία στα χέρια του διαχειρίζεται και τους μηχανισμούς εκείνους που είναι σε θέση να χειραγωγήσουν την ανθρώπινη συνείδηση.Προχθές θαρρώ το έλεγα και σε έναν άλλο φίλο...Το 1836 στη βουλή των Λόρδων στο Λονδίνο ένας Λόρδος ονόματι Λοντόνερι έλεγε "Ο Ελληνικός λαός πρέπει να παραμείνει μικρόψυχος ως οι λαοί του Ινδονιστάν δια να παραμείνει ακίνδυνος" Όσο μπόρεσαν να κρατήσουν αναλφάβητο τον λαό το έκαναν.Μετά και όταν πια τους χρειαζόντουσαν εργάτες με εξειδίκευση και κάποιες γνώσεις αναγκαστικά άνοιξαν την "Μόρφωση" και για τα παιδιά του λαού. Αλλά φρόντισαν ώστε η μόρφωση αυτή να μην δημιουργεί κινδύνους στην δική τους τάξη. Celin μου έχουν στα χέρια τους 3 βασικούς μηχανισμούς.Τον μηχανισμό της Παιδείας,του Ελέγχου και της Καταστολής. Άντε πάλι παρασύρθηκα.Celin μου, εκτός των άλλων, είναι ωραίο να ερωτεύεσαι και είναι ωραίο να πονάς για την αγάπη. Μάλιστα θα έλεγα ότι αυτόν τον πόνο θα πρέπει να επιδιώκεις να τον ζήσεις όσο ποιο έντονα μπορείς. Ένα όμως πάντα θα πρέπει να γνωρίζεις στην περίοδο της οδύνης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌΤΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ. Σε καληνυχτίζω και τα ξαναλέμε.
Kαλως ηλθες black bedlam!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστω για το πλουσιο σχολιο,συμφωνω σε ολα,γενικα συμφωνω με ολα οσα εχω διαβασει να γραφεις
κ οποτε θα χεις χρονο,σου προτεινω να διαβασεις αυτο,
http://celinathens.blogspot.com/2010/05/blog-post_06.html,
νομιζω συμπλεουμε απολυτα.
Επομενως,εχουμε πολλα να πουμε εν καιρω,
αν αφησουμε τωρα τη πολιτικη απεξω κ πιασουμε το ζητημα του ερωτα,
[μου αρεσει η ευκολια που εχουμε να πηγαινουμε απο το ενα ζητημα στο αλλο,prima facie αταιριαστα ερωτας κ πολιτικη,μονο εμεις που εχουμε "αρρωστια" με την πολιτικη μπορουμε να τα μπερδεψουμε!],
θα ελεγα οτι η προταση σου αυτη,
"είναι ωραίο να ερωτεύεσαι και είναι ωραίο να πονάς για την αγάπη. Μάλιστα θα έλεγα ότι αυτόν τον πόνο θα πρέπει να επιδιώκεις να τον ζήσεις όσο ποιο έντονα μπορείς"
ειναι κατι σαν σταση ζωης για μενα,
απλα,μεγαλωνοντας,σου ειναι λιγοτερο ευκολο να δεχτεις τον πονο ως αναποσπαστο κομματι της αγαπης,
οποτε καταληγεις στο,
ειτε αγαπη διχως πονο ειτε τιποτα!
Θα μου πεις,
υπαρχει αγαπη διχως πονος?
δε ξερω,παντως αυτη η εποχη ειναι η ομορφοτερη στη μεχρι τωρα ζωη μου κ τιποτα αλλο δεν εχει σημασια,
οι εμβαθυνσεις ας περιμενουν!!
το ποτέ πάντοτε μου άφηνε μια πικρία εκεί στην άκρη της γλώσσας... το σχεδόν όμως ακούμπησε λίγη ζαχαρίτσα στα χείλη μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ όμορφο καλό μου..
Να έχεις ένα γλυκό βράδυ..
Eκεινη,
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστω,
καλο βραδυ κ σε σενα.