ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΕΙΔΗΣΗ: ΕΣΠΑΣΕ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ.

Yστερα απο τη σημερινη εισβολη των μπατσων στη Χαλυβουργια και το προσωρινο σπασιμο της απεργιας, μπορω να αναφωνησω οτι επιτελους αποκτησαμε πραγματικη Πατριωτικη Κυβερνηση,
που δε θα διστασει να τα βαλει με τα συμφεροντα που τοσα χρονια τωρα λυμαινονται τον τοπο.
Η σημερινη επιδειξη δυναμης (του Σαμαρα εντολη, οπως μας λενε τα χουντοκαναλα)
ειναι ενα μικρο βημα μεν μπροστα, ομως, οπως λενε και οι Κινεζοι,
 ολα τα μεγαλα ταξιδια αρχιζουν με ενα βημα, καθε αρχη και δυσκολη, μαζευε κι ας ειναι και ρωγες κλπ κλπ.
Υστερα απο τοσα τσιμπουκια, επικυψεις και πιπιλισματα στην ΕΕ, υστερα απο τοσες υποχωρησεις και αποδοχη του τετελεσμενου -οικονομικου, αρα και φυσικου- θανατου των φτωχοτερων Ελληνων απο τα μετρα για τη προστασια των δανειστων μας,
η Κυβερνηση ορθωσε επιτελους αναστημα, και μαλιστα οχι μονο την ωρα που επρεπε, αλλα κι εκει που επρεπε: Στον εργαζομενο που διεκδικει με δυναμη το δικιο του και πιστευει οτι αξιζει κατι παραπανω απο πεντακοσια ευρω το μηνα
(Σημειωτεον: Η απεργια εκει εχει αιτημα ΚΑΙ την επαναπροσληψη απολυμενων συναδελφων τους, αιτημα ανηκουστο και πρωτογνωρο, γιατι κανεις απο εμας τους σοβαρους κι αξιοτιμους Ελληνες πολιτες δε θα αγωνιζοταν για κατι παραπανω απο το σωσιμο του κωλου του)

Ειδα για πρωτη φορα στην tv τον προεδρο του Σωματειου τους, τον Σιφωνιο να λεει κατι περιεργα οτι ο αγωνας θα συνεχιστει, και το πρωτο πραγμα που σκεφτηκα ειναι: Μα καλα, γιατι δε ξυριστηκε πριν βγει στην τηλεοραση; Και το μαλλι του μου φανηκε αλουστο. Πως περιμενει μετα να τον παρουμε στα σοβαρα; Γιατι δε παραδειγματιζεται, ξερω γω , απο τον Αβραμοπουλο; Η τον Μανωλη Καψη; Η την αγαπητικια του Μεγκα Τσανελ, την Ολγα Κεφαλογιαννη, αυτο το πολιτικο σουργελο που το νταβατζοκαναλο τη βγαζει 50 φορες τη μερα στο γυαλι να αραδιαζει αρλουμπες, και με εχει κανει μεχρι και μενα, τον ψηφοφορο του Καθεστωτος, να τη σιχαθω;
Γιατι λοιπον ο Σιφωνιος δε προσεχει λιγο την εικονα του; Οχι οτι θα αλλαζα γνωμη για την απεργια τους, αλλα τουλαχιστον, οι σοβαροι πολιτες σαν κι εμενα, θα τον επαιρναν περισσοτερο στα σοβαρα, οπως παιρνουν σοβαρα τις υπολοιπες clean cut φατσες, που τους υποδεικνυουν καθημερινα τι να κανουν, ποιον να ψηφισουν, ποσο σβερκο να λυγισουν, τι πρεπει να φανε, τι πρεπει να αγορασουν , και ποσα εκατοστα πρεπει να απεχει ο κωλος τους απο το εδαφος
-και ποσες μοιρες γωνια πρεπει να σχηματιζει-
ωστε να γινεται ευκολοτερα κι οσο το δυνατον ανωδυνεστερα, η διεισδυση στον πρωκτο μας των φορων της Κυβερνησης.

Γιατι, οπως ειπε κι ο Πρωθυπουργος,
"Το δικαιωμα στην Εργασια ειναι Ιερο"
Κι οπως φανερωνουν οι οικονομικοι δεικτες και τα στατιστικα στοιχεια, ο Πρωθυπουργος στα αληθεια πιστευει αυτο που λεει. Η ανεργια μειωνεται μερα με τη μερα, καμια απολυση δε γινεται στον ιδιωτικο τομεα κατοπιν αλλεπαλληλων παρεμβασεων  του,
καμια απολυση δε σχεδιαζεται στο Δημοσιο,
κι ο ιδιος παιρνει σβαρνα τα βουνα και τα λαγκαδια, οπως αλλωστε το υποσχεθηκε προεκλογικα, για να φερει στην Πατριδα, δουλειες, επενδυσεις και
αναπτυξη       αναπτυξη              αναπτυξη.
(Ουτε 180% δεν ειναι η Υφεση, κουραγιο.
Κι οπως λενε και οι σοβαροι οικονομολογοι, μειωνοντας τους μισθους και προσθετοντας φορους, απολυοντας τον κοσμο και  φερνοντας αποπληθωρισμο,
τοτε ειναι που ερχεται η Αναπτυξη αναπτυξη αναπτυξη)
Το δικαιωμα στην Εργασια ειναι Ιερο, κι ισως για αυτο, ο Πρωθυπουργος, που ειναι και καλος Χριστιανος, μας το αφαιρει, διοτι η αληθεια ειναι οτι τα τελευταια χρονια εχουμε ξεφυγει απο τον δρομο του Θεου κι αυτη η Κριση ειναι μια ευκαιρια να επαναπροσδιορισουμε τη σχεση μας με τα Θεια, να αυτομαστιγωθουμε για την ηθικη μας καταπτωση, να συνειδητοποιησουμε οτι για εναν αμαρτωλο, δεν υπαρχει το ιερο δικαιωμα στην Εργασια,
και να μετανοησουμε, να μετανοησουμε βαθεια και να αποδεχτουμε οτι τα 500 ευρω μισθο για εναν Χαλυβουργο, ισως ειναι και πολλα.

Το δικαιωμα στην Εργασια ειναι ιερο κι αυτο το ξεστομισε σημερα ο Πρωθυπουργος.
Παλι καλα που εχουμε γινει δηλαδη και λιγο χαλβαδες, διοτι αν αυτη την Υβρη στην Ανθρωπινη Υπαρξη, αυτη την αναισχυντη στα μουτρα κοροιδια, αυτη τη φοβερη Αναντιστοιχια σε μια χωρα οπου οι ανεργοι αυτοκτονουν καθημερινα,
την ξεστομιζε καποιος ηγετης σε μια απολιτιστη χωρα,
οι απολιτιστοι κατοικοι της, μεσα σε λιγες ωρες ,θα τον εγδερναν ζωντανο.

(Γραφω αυτες τις γραμες και στο Μεγκα εχει ξανα την Ολγα Κεφαλογιαννη συνεντευξιαζομενη σε ενα ξενο καναλι. Ασχημες και ποινικα κολασιμες λεξεις ερχονται στο μυαλο μου)


Η πυγμη λοιπον που εδειξε σημερα η Κυβερνηση στους απεργους της Χαλυβουργιας, με ενθαρρυνει, με γαληνευει, με κανει να ξεχναω τις ψευτικες υποσχεσεις της, με κανει να ξεχναω τα λογια της,
 το στομα που εκστομισε προεκλογικα αυτα τα λογια,
αλλα και τα χερια της.
Χερια βουτηγμενα στο αιμα 3000 χιλιαδων ανθρωπων που αυτοκτονησαν απο την απελπισια που η ιδια προξενησε
(Προν τις εκλογες το ΝΟΥΔΟΥΠΑΣΟΚ, μετα τις εκλογες η ΔΗΜΑΡΟΠΑΣΟΚΟΝΟΥΔΟΥ,
η ιδια σχεδον δηλαδη Κυβερνηση)
Χερια βουτηγμενα στο αιμα χιλιαδων αλλων ανθρωπων που πεθανα απο εμφραγματα,
απο καρκινο κι απο ενα σωρο ασθενειες οφειλομενες κι αυτες με τη σειρα τους στην ραγδαια φτωχοποιηση.
Χερια βουτηγμενα στο αιμα εκατονταδων χιλιαδων αλλων ανθρωπων που θα πεθανουν στο μελλον για να εξακολουθησουν να συσσωρευουν υπερκερδη τα μουνοσκυλα οι τραπεζιτες, οι βιομηχανοι κι οι εφοπλίστες, ντοπιοι και ξενοι,
οι καπιταλιστες δηλαδη, με μια λεξη.

Κοιταζω τα χερια μου κι αναρωτιεμαι μηπως και τα δικα μου χερια ειναι βουτηγμενα στο αιμα.
Αραγε, αυτος που ψηφισε τους δολοφονους του Ελληνικου λαου, γνωριζοντας πολυ καλα πια οτι ερχονται για να δολοφονησουν,
ειναι κι αυτος δολοφονος; Ειναι κι αυτος ραγιας; Πουλημενο τομαρι; Αξιο τεκνο των Ταγματασφαλιτων προγονων του που κι αυτοι με τη σειρα τους εγραψαν τη δικη τους Χρυση Ιστορια, συνεργαζομενοι με τους τοτε Γερμανους;
Οχι, οχι, εγω το μονο που ηθελα ηταν να μπει η χωρα μου σε μια τροχια αναπτυξης, σταθεροτητας και μελλοντικης ευημεριας.
Οχι, οχι, τι να εκανα, να ψηφιζα τους υπολοιπους καραγκιοζηδες που λενε ο,τι τους κατεβει, αρνουμενοι να προσαρμοστουν στη συγχρονη πραγματικοτητα;
Να ψηφιζα αυτους που θα αφηναν τους Χαλυβουργους να απεργουν μεχρι τον αιωνα τον απαντα;
Κι αυτοι που ειναι διατεθειμενοι να δουλεψουν για 500 ευρω;
Τι θα απογινουν;
Τα σκυλια των αφεντικων, που ειναι προθυμα να φανε το πεταμενο κοκκαλακι απο το πιατο του αφεντικου, μαζι με το χωμα και τη λασπη απο το εδαφος;

Τωρα που το σκεφτομαι, αυτος ειναι ο λογος που μισω περισσοτερο τους Χαλυβουργους
(Και μαζι με εμενα, ενα τεραστιο, μπορει και πλειοψηφικο κομματι των συμπατριωτων μου.
Το οτι οι Χαλυβουργοι αντεξαν, το οτι παλεψαν, το οτι δεν εσκυψαν το κεφαλι μπροστα στον Εργοδοτη τους. Το οτι αυτοι υψωσαν το αναστημα τους για τον συναδελφο τους. Το οτι αυτοι δε τα παρατησαν μπροστα στη πρωτη δυσκολια, αλλα εκει, τοσες μερες, τοσους μηνες, με αλληλεγγυη, 
με αυτοθυσια, με ανυπολογιστες δυσκολιες, με ανυπολογιστο ψυχικο και σωματικο κοστος,
ουρλιαξαν οτι ειναι ανθρωποι, κι οχι σκυλια σαν εμενα, που περιμενουν το κοκκαλακι απο το αφεντικο για να το φανε, βουτηγμενο στη λασπη και το χωμα.
Το οτι αυτοι πηραν στα σοβαρα την ανθρωπινη υποασταση τους,
την προσωπικη κι επαγγελματικη τους αξιοπρεπεια,
εν ολιγοις, το οτι αυτοι, χαλανε τη πιατσα.
Σε μια χωρα που ψηφισε πριν ενα μηνα τον καινουριο της γαμια,
στην ιδια χωρα ,οι Χαλυβουργοι φωναζουν οτι δε θα στησουν κωλο.
Κι αυτο τσουζει, τσουζει εμας τους ξοφλημενους, τους προσκυνημενους,
η ιδια η Υπαρξη των Χαλυβουργων ειναι η διαρκης υπενθυμιση της απυθμενης,
ακατανοητης
μα και τοσο κατανοητης,
ξεφτιλας μας.
Και πανω απο ολα, εμεις ειμαστε ανθρωποι σοβαροι. Αξιοσεβαστοι. Αξιοτιμοι.
Δε μπορει ο καθε Χαλυβουργος να μας ξεφτιλιζει ετσι, με τη περηφανη σταση του.

Για αυτο, κυριε Πρωθυπουργε, συνεχισε να τσακιζεις καθε εστια αντιστασης.
Συνεχισε να συναινεις, στη Γενοκτονια της Ελλαδας.
Ολοι πουτσα και ξυλο, ολοι θανατο, ολοι σκυψιμο το κεφαλι.
Θερισμα και τσακισμα στο κεφαλι που παει να σηκωθει,
στο γαμημενο και περηφανο αυτο κεφαλι που υψωμενο,
υπενθυμιζει τη δειλια μας,
την εθελοδουλια μας,
τη ντροπη μας.

Γιατι, ντροπη που μοιραζεται, ειναι ντροπη κρυμμενη.
 Ντροπη που μικραινει τοσο πολυ, ωστε να μπορεις να τη κρυψεις στη τσεπη του παντελονιου σου.
Και να μη σε βαραινει στο περπατημα..