Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ.


Ας μπουμε στη θεση ενος πλουσιου, ενος εφοπλιστη, ενος βιομηχανου, ενος τραπεζιτη, ενος μεγαλομετοχου μιας τραπεζας.
Υπαρχει μια κριση στην οικονομια, αναποφευκτη συνεπεια του καπιταλιστικου συστηματος.
Μια κριση μαλιστα δομικη, αλα 1929, κι οχι μια απλη κυκλικη κριση καποιας μεμονωμενης φουσκας, πχ στις νεες τεχνολογιες, βλεπε αρχες 00, η στην αγορα κατοικιας.
Το συστημα ολοκληρο ειναι μια φουσκα και διεπεται απο το δογμα: "ΚΑΝΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΜΕ ΤΑ ΥΠΕΡΚΕΡΔΗ ΣΟΥ". Οι πολιτικοι ειναι πληρωμενα τσιρακια σου.
Για να ξεμπερδευουμε με αυτη τη κριση, μια κριση την οποια μονο αμορφωτοι η παπαγαλακια θα τη βαφτιζαν κριση χρεους κι οχι κριση συσσωρευσης, πρεπει  να καταστρεψουμε καποια απο τα πλεοναζοντα κεφαλαια, και να συμπιεσουμε οσο δε παει τους μισθους. Πρεπει να εξολοθρευτει κοσμος, να πεθανουν πολλοι φτωχοι, να φτωχοποιηθουν πολλοι μικρομεσαιοι και η ως τωρα αποκαλουμενη μεσαια ταξη, να πεσει στο βιωτικο επιπεδο της μικρομεσαιας και βλεπουμε.
Τετοιες κρισεις παλαιοτερα αντιμετωπιζονταν με πολεμο για να ξαναπαρει μπρος η καπιταλιστικη μηχανη.
Προς το παρον, κατι τετοιο, δε το θελουμε (Εμεις, οι επικυριαρχοι)
Τι κανεις επομενως εσυ, ο πλουσιος; Μοιραζεις τα πλουτη σου σε οσους υποφερουν;
 Βαζεις μπρος τα μπετα να χτισεις σπιτια για τους αστεγους; Ερχονται τα πουτανακια σου οι πολιτικοι, σου υποσχονται ξεριζωμα εργασιακων δικαιωματων, σου υποσχονται την κατακρημνιση του κατωτατου μισθου, σου υποσχονται να κανουν ο,τι μπορουν για να διαφυλαξουν τα υπερκερδη σου, κι εσυ τους λες "ΜΠΑ, ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΩ, ΑΣΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΩ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ";

Οχι φυσικα, δε θα τα κανεις ολα αυτα. Γιατι απλουστατα, δεν εισαι μαλακας.
Γιατι αν ησουν καποιος κοινωνικα ευαισθητος τυπος, δε θα ειχες βγαλει τοσα χρηματα ποτε.
Γιατι και να υποθεσουμε οτι σε πιασαν οι ευαισθησιες, ξερεις οτι οι ανταγωνιστες σου σε περιμενουν στη γωνια. Κι αν εσυ δειξεις αδυναμια και δεν εκμεταλλευτεις τις "ευκαιριες" που σου παρεχουν τα εκαστοτε Σαμαροτσιρακια σου, η επιχειρηση σου θα κλεισει.
Γιατι αυτος ειναι ο Καπιταλισμος και θαυμαστα τα εργα του: Αρκετος κοσμος για να λεμε την αληθεια, τρωει ψωμι οταν βρισκεται η εγχωρια οικονομια σε αναπτυξη. Οταν ομως σπασει η φουσκα, τοτε την πληρωνει το 99%. Και η φουσκα σπαει γιατι η Αναπτυξη, οι καρποι της αναπτυξης δεν ειναι ποτε δικαια κατανεμημενοι κι αποδιδομενοι: Οταν απο τα εκατο ευρω που παραγονται, τα περισσοτερα πανε στο 1%, τα ψιχουλα που μενουν πανε στους υπολοιπους, σε μια μεριδα μαλλον των υπολοιπων. Αλλα αυτο δεν αποτελει μια υγιης παραγωγικη βαση, ειδικα τα τελευταια χρονια που μονο οι φουσκες δινουν αυτα τα ψιχουλα κι ειναι μοιραιο συντομα να σπανε. Αναπτυξη με δανεικα οντως δε γινεται, οταν τα δανεικα πανε κατα κυριο λογο στο 1%. Αναπτυξη δεν ειναι οι Τραπεζες να μοιραζουν στεγαστικα σε οποιον βρισκουνε, γιατι οταν τα δανεια μοιραια θα παψουν να αποπληρωνονται, αυτο που θα μεινει θα ειναι οι νεοαστεγοι.
 Αναπτυξη δεν ειναι να δανειζονται οι Τραπεζες με 1% απο την κεντρικη, τη Fed η την ΕΚΤ και να δανειζουν τα κρατη με 4, 5 κλπ.
Και περισσοτερο απο ολα, αναπτυξη κανονικα δε σημαινει Κινεζοποιηση.
Κι ομως σημερα, αυτο ακριβως σημαινει.
Γιατι;
Μα, γιατι μπορουν!

Δεν ειναι ζητημα "Ηθικης" εδω. Οι πλουσιοι τα κανουν ολα αυτα επειδη μπορουν.
Για να ειμαστε δικαιοι, ολοι κανουμε ο,τι κανουμε επειδη μπορουμε.
Δεν υπαρχει λογος, δεν υπαρχει δικαιολογια, δεν υπαρχουν ευγενη κινητρα, ανιδιοτελειες, προτεσταντικες ηθικες, τιμωρητικες διαθεσεις, μισος για τον ηλιο του Νοτου κλπ
Για την ακριβεια του λογου, μπορει επιφανειακα να υπαρχουν κι αυτα, αλλα η βαθυτερη αληθεια ειναι οτι ολα γινονται επειδη τα μπορουν αυτοι που τα πραττουν. Τα πραττουν βεβαια για τους δικους τους λογους, αλλα δε θα τα επρατταν αν δε μπορουσαν να τα πραξουν. Αν τα θυματα των πραξεων τους δεν ηταν τοσο εθελοδουλα και προσκυνημενα.

Οι ανθρωποι εκ φυσεως ειναι εθελοδουλοι και προσκυνημενοι. Φθονουν αυτον που βρισκεται λιγο πανω απο αυτους, αλλα αυτον που ειναι πολυ πανω απο αυτους, αν τον δουν στον δρομο, μπορει και να τον σταματησουν για να τον πεοθηλασουν. Θα πατησουν αυτον που βρισκεται λιγο πιο κατω για να νιωσουν οι ιδιοι οτι ειναι παραπανω, οσον αφορα αυτον που ειναι πολυ πιο κατω, αδιαφορουν τελειως, και ετοιμοθανατο να τον δουν στον δρομο, θα τον προσπερασουν αηδιασμενοι.
Θα ψαξουν παντα για εξιλαστηρια θυματα των δικων τους αποτυχιων,
θα κατευθυνονται σαν κοπαδι απο τσοπανηδες που οι ιδιοι μπορει να βριζουν, αλλα οταν τους παρακολουθουν στα καναλια αναρωτιουνται "ΡΕ ΜΠΑΣ ΚΙ ΕΧΟΥΝ ΛΙΓΟ ΔΙΚΙΟ;"
Θα ελκονται οχι απο τη δυναμη των επιχειρηματων αλλα απο τα επιχειρηματα της δυναμης,
ο δυνατοτερος ειναι κι ο σωστοτερος, κι ο,τι λεει ειναι σωστο.
Επειδη κατα βαθος μισουν τους εαυτους τους, θα ταυτιστουν με αυτον που τους μισει και τους φερεται σαν σκουπιδια. Και να δειχνουν οτι δε ταυτιζονται, το πολυ πολυ να αγανακτησουν και να του κλασουν μια μαντρα:Αν δε μισουσαν τους εαυτους τους, δε θα επετρεπαν τη δολοφονια των συνανθρωπων τους και την επερχομενη δικια τους, αν δε μισουσαν τους εαυτους τους, μπορει να μην εξεγειρονταν αλλα τουλαχιστον θα εκδικουνταν, δε θα τους ανεχονταν,
η τιποτα απο ολα αυτα: ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΖΑΝ.

Ειδα πριν μηνες μια γρια στην τηλεοραση, γονιος παιδιου με κινητικα προβληματα, να λεει οτι δε τους ψηφισαμε για να πεινασουμε, τους ψηφισαμε για να δωσουν ψωμι στον κοσμο.
Σημερα, ειδικα σημερα, η συμπονια απεναντι σε αυτη τη γρια, θα ειναι ενα εξοχως υποκριτικο συναισθημα, ενα υπουλο συναισθημα, μια κατ'ουσιαν αλαζονικη επιδειξη ηθικης υπεροχης.
"ΤΙ ΚΡΙΜΑ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ", θα αναφωνησει καποιος που ουσιαστικα δε νοιαζεται για αυτη τη γιαγια, καποιος που δεν εχει κανενα απολυτως προβλημα να διαιωνιζονται τα αιτια που ωθουν τις δηθεν ξεγελασμενες γιαγιαδες αυτου του κοσμου να μοιρολογουν στα καναλια.
Η συμπονια θα ειναι μια καθαρα μισανθρωπη κι αδιεξοδη σταση: Αν θελουμε να παψει ο κοσμος να μοιρολογει, θα πρεπει να ειμαστε σκληροι απεναντι του. Κι απεναντι στον εαυτο μας.
Θα πρεπει να κοιταξουμε καταματα την πραγματικοτητα, γιατι μονο αν τη παραδεχτουμε, θα μπορεσουμε να την ανατρεψουμε.
Καμια γιαγια δε τους ψηφισε για να δωσουν ψωμι στον κοσμο. Τους ψηφισε για να δωσουν ψωμι στην ιδια. Τους ψηφισε μολονοτι γνωριζε οτι ψωμι δε θα δει. Τους ψηφισε γιατι δε πηγαινε το χερι αλλου, γιατι αν δε τους ψηφιζε, θα ηταν σα να παραδεχοταν οτι ολα αυτα τα χρονια ηταν μια ηλιθια.
Τους ψηφισε οχι για να δωσουν μια λυση στα προβληματα, αλλωστε, αν οχι ολοι, οι περισσοτεροι σιγουρα που τους ψηφισαν γνωριζαν μεσα τους οτι ψηφιζουν βελαζοντας τον λυκο τους.
Τους ψηφισε για να εχει μετα να τους βριζει. Τους ψηφισε γιατι ολες οι εκδιδομενες δυσκολευονται να αλλαξουν νταβατζη, ειδικα οταν σιτευουν και λιγο.
Τους ψηφισε γιατι δε θελησε να σκεφτει, να ψαχτει, να παρει την τυχη της στα χερια της,
να βγει απο τα βολικα κουτακια της σκεψης της.
Και για να μη κατηγορηθω και για ηλικιακο ρατσισμο, αν φταει μια φορα αυτη η γιαγια με τη ψηφο της, που στην τελικη ειναι κι ανημπορη κι ανενημερωτη, χιλιες φορες φταινε οι νεωτεροι, οι ενημερωμενοι και στιβαροτεροι.
 Νομιζω οτι οι νεοι ανθρωποι του Δυτικου Κοσμου σημερα
(Οχι μονο οι Ελληνες, ουτε καν μονο οι Νοτιοι)
θα αποτελεσουν τα πιο προσκυνημενα, προθυμα και χαρουμενα σφαχταρια ολων των γενεων που εχουν περασει μεχρι τωρα στον πλανητη

Ειναι δεδομενο οτι αυτος ο κοσμος δε θα ψηφιζε ποτε καποιον που τον καλει να παρει την τυχη του στα χερια του και να γινει οχι ο κομπαρσος αλλα ο συμμετοχος, ο συναποφασιζων.
Οταν καποιος μισει τον εαυτο του, κι ερχεται καποιος αλλος και του λεει "ΠΑΡΕ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΣΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ", σκεφτεται σιγα μην αφησω την τυχη μου στα χερια του μαλακα, δηλαδη του εαυτου του.
Ειναι ανθρωπινο να θελουμε να αποφασιζουνε οι αλλοι για εμας, σοβαρα μιλαω, ετσι διαπαιδαγωγηθηκαμε, δεν αλλαζουν αυτα στο τσακ μπαμ.
Ομως, πως ακριβως λεγεται οταν ξερεις οτι αυτοι που αποφασιζουν, δεν εχουν κανενα δισταγμο να σε καθαρισουν σαν αυγο αν τους το ζητησουν οι εντολεις τους, δηλαδη οι προαναφερθεντες πλουσιοι, ντοπιοι και ξενοι;
Σε αυτη τη περιπτωση, δεν αποφασιζεις να τα τιναξεις ολα στον αερα μπας και μακροπροθεσμα δεις μια καλυτερη μερα;
Υπο αυτο το πρισμα, εγραφα στη μετεκλογικη μου αναρτηση, οτι το χειροτερο στις εκλογες του Ιουνη, δεν ειναι η καθιζηση του ΚΚΕ αλλα η μη εκλογη του ΣΥΡΙΖΑ.
Και δεν το εγραφα επειδη πιστευα στον ΣΥΡΙΖΑ. Τα γεγονοτα αποδεικνυουν οτι αν βγει πρωτο κομμα καποτε, δε θα αλλαξει και πολλα πραγματα, οτι θα κληθει να διαχειριστει το χαος με συστημικη λογικη, οτι αντε το πολυ να αποτελεσει ενα "Ανθρωπινοτερο" και κατα πολυ λιγοτερο διεφθαρμενο-μαφιοζικο Πασοκ.
Το εγραφα γιατι αυτη η επιλογη θα σημαινε οτι οι πολλοι αποφασισαν επιτελους να ρισκαρουν.
Να αλλαξει κατι, ακομα κι αν αυτη η αλλαγη θα σημαινε κατι ακομα χειροτερο.

Τιποτα τετοιο ομως δε συνεβη κι αν ημουν Σαμαρας, θα εκανα τωρα εκλογες.
Λιγες εντυπωσιοθηρικες κινησεις, λιγο κλιμα τρομοκρατιας, λιγο καταδειξη των αντιφασεων του ΣΥΡΙΖΑ, καμια προβοκατσια, ουυυ, αερας θα ξαναβγαινα και θα βουλωνα στοματα.
Φανταζεστε να εβγαινε ο Σαμαρας και να ελεγε "ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΙ"
Βγαλτε ακρη μονη σας. Διαλυω και το ΠΑΣΟΚΟΝΟΥΔΟΥΔΗΜΑΡ, δε ξερω τι θα κανετε, φτιαξτε κομματα, καντε Συντακτικη Εθνοσυνελευση, μπειτε στη Βουλη, φερτε τον Βασιλια, δε με νοιαζει,
εμεις αποχωρουμς, ο λογος στον λαο.
Κατι τετοιο δε θα γινοταν βεβαια ποτε γιατι εξυπηρετει τα συμφεροντα των πλουσιων και για αυτην την εξυπηρετηση, ειναι ικανος να εξολοθρευσει τον μισο και βαλε Ελληνικο πληθυσμο
(Οχι ολοκληρο, χρειαζονται και σκλαβοι)
αλλα, ας κανουμε αλλη μια υποθεση εργασιας: Τι θα γινοταν;
Οσοι βριζουν, θα παγωναν απ'τον φοβο τους. Θα κλεινονταν στα σπιτια τους μεχρι να αδειασουν οι προμηθειες που θα ειχαν προμηθευτει αλλοφρονες απο τα σουπερμαρκετ. Θα παρακαλουσαν να αναστηθει ο Παπαδοπουλος (Ε, μα , που ειναι κι αυτος;) να επιβαλλει την Ταξη.
Πολλοι θα ζητωκραυγαζαν για τα φασιστοειδη που θα επιχειρουσαν να επιβαλλουν την Ταξη.
Υστερα απο το αρχικο παγωμα, θα αρχισαν να ξαναβριζουν τον Σαμαρα επειδη εφυγε.
Το βρισιδι μπορει και να γινοταν παρακαλι. Καλα για τον Καραμανλη, δε λεω, λαικο προσκυνημα θα γινοταν αν ελεγε απο τη Ραφηνα "ΠΑΙΔΙΑ, ΜΕ ΘΕΛΕΤΕ ΕΜΕΝΑ;"
Τι εκλογες και μαλακιες, αυτον ξερουμε, αυτον εμπιστευομαστε.


Ειναι πολυ ευκολο και αναποφευκτο επομενως, να καταληξεις στο συμπερασμα οτι το προβλημα δεν ειναι οι πλουσιοι. Αλλα, οι φτωχοι. Η καλυτερα, οσοι δεν ειναι πλουσιοι.
Αυτοι ειναι οι πολλοι, αυτοι θα μπορουσαν να ανατρεψουν τη κατασταση, αυτοι εχουν τη δυναμη να τσακισουν τη πλουτοκρατια, που δεν ειναι παρα η πηγη των δεινων της ανθρωποτητας.
Να κατηγορησουμε τον εφοπλιστη επειδη δε πληρωνει φορους; Μαλακια δεν ειναι;
Εσυ θα πληρωνες αν ο Πρωθυπουργος ηταν κολλητος σου και σε απαλλασσε;
Να μη κατηγορησουμε τον μαλακα που ξερει οτι ο Εφοπλιστης ειναι κολλητος του Πρωθυπουργου αυτου, τον οποιον ο ιδιος ψηφισε, τον ιδιο εφοπλιστη που χειροκροταει οταν κανει καμια μεταγραφη για την ομαδα του;

Κριμα για τον εναν, κριμα για τον αλλον, υποκριτικες κραυγες για αυτους που κρυωνουν και δεν εχουν να φανε, δακρυα για τα θυματα της κρισης, κι απο μεσα μας να ψιλοπαρηγοριομαστε με αυτα τα θυματα, ¨"ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΛΕΜΕ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΤΗ ΚΟΥΤΣΟΒΓΑΖΟΥΜΕ",
εχουμε αναγκη να βλεπουμε εξαθλιωμενους, να τους ταιζουμε και να νιωθουμε ακομα προνομιουχοι, να διατηρουμε την ψευδαισθηση της ευμαρειας, αλλωστε μπροστα στους αστεγους στην τελικη, εκατομμυριουχοι ειμαστε, αστους εκει, στην τελικα, εμεις κοιμομαστε ακομα σε κρεβατια.
Ισως ο,τι "ανθρωπιστικοτερο" σημερα ειναι να πεις οχι κριμα, αλλα ψοφο σε ολους
Οποιος ανεχεται, οποιος εξαθλιωνεται, οποιος πειναει, οποιος "ειναι θυμωμενος αλλα δε ξερει πως να αντιδρασει" γιατι "μας αποκοιμιζουν με τα σηριαλ και μας ψεκαζουν το dna"
Ψοφο σε ολους λοιπον. Και σε εμας, ψοφο. Μεχρι να σοκαριστουμε τοσο πολυ που να μην εχουμε πια περιθωρια παρα δυο πραγματα να κανουμε: Ειτε να παραδοθουμε τελειως, διχως καν να διαμαρτυρομαστε, ειτε να τσακισουμε, οσο πιο βιαια γινεται, αυτους που μας τσακιζουν.

υγ Φτωχοι θα υπαρχουν οσο υπαρχουν πλουσιοι.
υγ2 Υπαρχει διαφορα μεγαλη αναμεσα σε αυτον που εχει αντιληφθει τα αιτια της κρισης αλλα φοβαται για το αν μπορει μια Ελλαδα να επιβιωσει εκτος Ευρωζωνης
κι αυτον που πιστευει οτι σε λιγο η Ελλαδα θα ανακαμψει κι οτι πρεπει να εμπιστευομαστε το Καθεστως.
Ο πρωτος ειναι συμμαχος και η μονη μαχη που μπορει να δοθει ειναι μαχη επιχειρηματων.
Ο δευτερος ειτε ηλιθιος ειναι, ειτε στημενος, ο,τι κι αν ειναι, πανω απο ολα λεγεται εχθρος.

16 σχόλια:

  1. Τα ειπες ολα..Και με τα λογια που πρεπει...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βασικα δεν το κανουν μονο επειδη μπορουν, αλλα επειδη δεν μπορουν και αλλιως
    αμα μπεις στο χορο πρεπει να χορεψεις
    πχ
    αν ενας στο εργοστασιο του βαλει το ταδε μηχανημα που παραγει περισσοτερο και για αυτο διωχνει 100 εργατες
    μειωνει το κοστος παραγωγης
    μετα θα το κανουν και οι αλλοι ενας ενας
    αρα δεν μποριε να μεινει κανεις χωρις το καινουριο μηχανημα
    διαφορετικα δεν θα μπορεσει να ανταγωνιστει

    Αντιστοιχα
    στην κριση ο καπιταλιστης δεν μπορει να πει
    "οκ, εγω θα χαλαρωσω λιγο για να κινηθει χρημα στην αγορα"
    αντιθετα θα προσπαθησει σαν μαυρη τρυπα να μεγαλωσει οσο μποριε το μεριδιο του σε σχεση με τους αλλους
    δεν θα μοιρασει τα πλουτη του
    παρολο που ξερει οτι η υπερσυσωρευση δημιουργει κρισεις
    γιατι αν τ αμοιρασει απλα θα τα συγκεντρωσουν οι ανταγωνιστες
    για αυτο και οι μεριδες του κεφαλαιου που θα καταστραφουν
    θεωρω εγω χωρις να εχω μελετησει σε τοσο βαθος τομ Μαρξ
    οτι θα κοιταξουν να τις φορτωθουν οι πιο αδυναμοι κεφαλαιοκρατες
    αυτοι που δεν θα μπορουν να διαπραγματευτουν τον μελλον τους την επομενη μερα
    η εκεινοι που θα χασουν τον πολεμο

    Τεσπα, ισως να μην ειναι και ολοσωστα ολα αυτα
    παντως εγω εκει εχω καταληξει συμπληρωνοντας τα κενα των οσων ξερω με τα οσα παρατηρω και οσα σκεφτομαι


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Ειναι ανθρωπινο να θελουμε να αποφασιζουνε οι αλλοι για εμας, σοβαρα μιλαω, ετσι διαπαιδαγωγηθηκαμε, δεν αλλαζουν αυτα στο τσακ μπαμ."

    Ετσι ειναι σωστο, οχι παραπανω που λες απο γεννησιμιου τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υποτίθεται ότι ό καπιταλιστής κάτοχος τών μέσων παραγωγής ,βγάζει κέρδος από τήν παραγωγή -άρα πρέπει νά παράγη όσο πιό πολύ μπορεί-τούτο σημαίνει ότι ό κόσμος έχει τήν δυνατότητα νά άγοράζει αύτό πού παράγει , δηλ. ή έννοια τού καπιταλιστικού κέρδους παίρνει τό νόημά της άπό τήν ίκανότητα πού πρέπει νά έχη ό λαός νά άποροφά τά παραγόμενα προιόντα. Λογικά γιά νά γίνει ό σημερινός πλούσιος πλουσιώτερος θά πρέπει καί οί σημερινοί ύπανάπτυκτοι νά άναπτυχθούν .
    πράγμα πού συμβαίνει .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλήθεια συμβαίνει? Γιατί εγώ είχα την εντύπωση ότι επειδή δεν συμβαίνει υπάρχει η κρίση παραγωγής, το τσάκισμα της τιμής της εργατικής δύναμης, η φοροαφαίμαξη, ο εξαναδραποδισμός του λαού, το οποίο με τη σειρά του επιδεινώνει το φαινόμενο, βαθαίνει η κρίση κλπ. Αν εσύ βλέπεις ανάπτυξη (ακόμα και με τη στατιστική των αστών) ή πιστεύεις ότι βάσει της εγγενούς αδυναμίας του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής θα καταστραφεί ο καπιταλισμός από μόνος του, μάλλον κάπου έχεις χάσει τη μπάλα.

      Διαγραφή
  5. ναι συμβαίνει στήν Ασία , στήν Αφρική , στήν Βραζιλία κλπ καί θά συμβή ακόμα πιό πολύ όταν ή "παγκόσμια οίκονομία" γίνει πραγματικά παγκόσμια .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Celin
    Δεν το περίμενα να επιβεβαιωθεί μεγάλο κομμάτι από τα λεγόμενά σου τόσο γρήγορα από τα πρώτα σχόλια.
    @Santa maura
    Δεν έχει νόημα από μένα περαιτέρω ανάπτυξη του θέματος. Αφενός λόγω χώρου και χρόνου, αφετέρου λόγω του ότι η αμάθεια σου ή ο προβοκατόρικος τρόπος σου (δεν ξέρω τις προθέσεις σου πραγματικά) για τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής σε κάνει να παρουσιάζεις το άσπρο μαύρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. (Πρώτο μέρος)

    Το κείμενο μοιάζει με ψυχογράφημα ενός πληθυσμού που εκ των πραγμάτων κυριαρχείται απ' την κυρίαρχη ιδεολογία. Την καπιταλιστική εν προκειμένω.
    Κι ο πληθυσμός στον καπιταλισμό αποτελείται από δυο τάξεις με πολλές διαβαθμίσεις.
    Αστική τάξη απ' τη μια και εργατική απ' την άλλη.

    Ας φανταστούμε λοιπόν μια πυραμίδα ξεκινώντας να την περιεργαζόμαστε απ' την κορυφή της. Εκεί που κλείνει δηλαδή.
    Σ' αυτό το σημείο βρίσκονται (1) οι αστοί.
    Κάτω απ' αυτούς βρίσκονται (2) οι μεσοαστοί, μετά (3) τα μεσαία στρώματα, στη συνέχεια (4) οι καλοστεκούμενοι μικροαστοί, προτελευταίοι (5) οι σχετικά μικροαστοί και τέλος, μέχρι και τα θεμέλια τής πυραμίδας (6) οι φτωχοί εργάτες, εργατοϋπάλληλοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες κι εργατοαγρότες, άνεργοι, υποαπασχολούμενοι, επιστήμονες στην ανεργία, κλπ.

    Βλέπουμε ότι στο σύνολο των 6, οι πρώτοι τρεις πατάνε, στηρίζονται, πάνω στους άλλους τρεις. Κι απ' τους 6 εντέλει, οι 5 στηρίζονται στη βάση. Στο 6.

    Επειδή όμως οι νόμοι τού καπιταλισμού είναι αντικειμενικοί, κι όχι υποκειμενική βούληση των καπιταλιστών και των πολιτικών υπηρετών τους,
    μεγαλώνει διαρκώς η συγκεντροποίηση κεφαλαίων σ' όλο και λιγότερα μονοπώλια, με αναπόφευκτο αποτέλεσμα το ύψος της πυραμίδας να κονταίνει, καταλήγοντας το ισόπλευρο αυτό τρίγωνο με την οξεία γωνία στην κορφή του, κυριολεκτικά να εκφυλίζεται.

    Η οξεία γωνία το (1) καταντά αμβλεία. Άρα η βάση τού τριγώνου ανοίγει αντίστοιχα. Μεγαλώνει αντίστοιχα. Τα ενδιάμεσα της αστικής και εργατικής τάξης, συμπιέζονται όλο και περισσότερο προς στο 6.

    Αυτήν την συμπίεση τη νοιώθουν. Τη βιώνουν. Μόνο που προς το παρόν δεν μπορούν να την ερμηνεύσουν, διότι ελπίζουν πως είναι μπόρα που θα περάσει. Κι αυτή η ελπίδα τους εδράζεται στη λανθασμένη ιδεολογία τους, την παραπλανητική καλλιεργούμενη αυταπάτη πως πάλι με χρόνια με καιρούς, η πυραμίδα θα ξαναπάρει το προηγούμενο σχήμα της.
    Για να συμβεί όμως τούτο, πρέπει να συρρικνωθεί το 6 στο οποίο συγκεντρώνονται οι συντριπτικά πολλοί πλέον, ώστε να δοθεί ώθηση προς τα πάνω στο τρίγωνο και να ξαναγίνει οξεία η γωνία 1.

    Πώς θα γίνει αυτό;
    Θα επιστρέψουν τα μονοπώλια τον υπερσυγκεντρωμένο πλούτο; Ούτε στα παραμύθια δε συμβαίνει αυτό.
    Τότε;;;
    Μόνο με γενικευμένο πόλεμο μπορεί η πυραμίδα να ξαναπάρει μερικώς και προσωρινά το προηγούμενο μπόι της. Γι' αυτό άλλωστε και ήδη μαίνονται περιφερειακοί πόλεμοι με την όποια μορφή τούς επιβάλλουν οι καπιταλιστές.

    Και μετά;;;
    Μετά, θα προκύψει αντικειμενικά ακόμη μεγαλύτερη συγκεντροποίηση κεφαλαίων, με αποτέλεσμα γρήγορα η κορφή τής πυραμίδας να βρεθεί πολύ κοντά στη βάση της. Σε απόσταση αναπνοής, ας πούμε. Φαντάζεστε για τι συμπίεση προς το 6 μιλάμε;
    5, 4, 3, 2, θα έχουν εξαφανιστεί απ' το χάρτη.

    Κι όλο αυτό θα έχει εξελιχτεί με την πιο απίστευτη βαρβαρότητα. Αυτή άλλωστε είναι η εξέλιξη του καπιταλισμού. Η όλο και εντεινόμενη βαρβαρότητα.

    (Συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. (Δεύτερο μέρος)

    Μέσα σ' αυτήν την εξελισσόμενη βαρβαρότητα, ήδη έχουν γαλουχηθεί γενιές και γενιές, που δυστυχώς προς το παρόν στη μερική πλειοψηφία τους σκέφτονται βάρβαρα. Ατομιστικά.

    Ελεύθερα διαμορφώνουν αυτήν την σκέψη, ή τους την επιβάλλουν χειραγωγώντας τους; Το δεύτερο συμβαίνει.

    Επομένως, όσοι έχουμε γλιτώσει απ' αυτήν τη χειραγώγηση, όσοι έχουμε χειραφετηθεί, όσοι έχουμε αναπτύξει ταξική συνείδηση κι έχουμε ταχτεί στην όχθη ανατροπής αυτού τού εκμεταλλευτικού, του βάρβαρου συστήματος που λέγεται και είναι καπιταλισμός, οφείλουμε να εντείνουμε τις προσπάθειες χειραφέτησης απάντων όσων έχουν συμφέρον απ' την ανατροπή τής εξουσίας των μονοπωλίων.

    Πάνω σ' αυτήν την προσπάθεια, μέσα απ' τους αγώνες που θ' αναπτυχτούν με διάφορες όλο και πιο ανεβασμένες μορφές, θα διαπαιδαγωγούνται και οι αδιαπαιδαγώγητοι...

    Όλοι αυτοί που βρίσκονται στο 6 ή οδεύουν ολοταχώς προς το 6, και που ακόμη παραμυθιάζονται πως φταίνει όλοι οι άλλοι για όλα τα δεινά μας, εκτός απ' τους ίδιους.

    Όλοι αυτοί που απ' τον μουχλιασμένο καναπέ τους βρίζουν, αγανακτούν και προσεύχονται να βρεθεί ο Δον Κιχώτης που θα τους σώσει. Ένας ΠασοκοΣΥΡΙΖΑ ας πούμε...
    Αυτός ναι, μπορεί στη φάση τούτη να βγάλει για λίγο τον καπιταλισμό απ' τα δύσκολα. Γιατί; Διότι με την ...αριστερή προβιά του μπορεί ν' αποκοιμίσει για λίγο ακόμη το δοκιμαζόμενο απ' την καπιταλιστική κρίση πληθυσμό.
    Ως λογική και αντικειμενική συνέχεια όμως, ποια θα είναι; Τι θα επιτευχτεί μετά την ολοκληρωτική κι απ' την ...Αριστερά, απογοήτευση του λαού;;; Μα φυσικά, η στροφή προς ό,τι αντιδραστικότερο. Προς το φασισμό-ναζισμό. Έτσι για πλάκα λέτε πως ο καπιταλισμός σήκωσε απ' το φέρετρο τον πλέον αιμοβόρο υπερασπιστή του, το ναζιστικό του μόρφωμα Χρυσή Αυγή;;;

    Εκεί λοιπόν που πρέπει ν' ανοίξουμε γερά την κουβέντα, είναι για το πώς θα δράσουμε οργανωμένα και στοχοπροσηλωμένα, για την όποια πιθανή ανακούφιση του λαού, με το μάτι πάντα και σταθερά στην ανατροπή τού καπιταλισμού.
    Διότι αν τα σφυριά μας δεν βαράνε όλο και πιο δυνατά, όλο και πιο μαζικά, σ' αυτόν τον στόχο, ούτε την παραμικρή κατάκτηση δεν μπορούμε να κερδίσουμε σήμερα.
    Μόνο αν αποφασίσουμε στην αντικαπιταλιστική πάλη με γερή κι όλο μαζικότερη συμμαχία απ' τα κάτω, λαϊκή συμμαχία δηλαδή, μπορούμε να ελπίζουμε στην αποβαρβαροποίηση της κοινωνίας.

    Τέλος, ας πάρουμε χαμπάρι ότι Δον Κιχώτες και μυθικοί ηγέτες που θα μας σώσουν, δεν υπάρχουν.
    Εμείς οι ίδιοι, θα ενώσουμε τα χέρια σε μια λαϊκή συμμαχία, για να σωθούμε.

    Κι ευτυχώς για εμάς, σ' αυτό το σωτήριο εγχείρημα δεν είμαστε ολομόναχοι.
    Έχουμε την πρωτοπορία τής εργατικής τάξης, το επαναστατικό ΚΚΕ, μπροστάρη και καθοδηγητή μας, για την υπεράσπιστη των καθημερινών μας αναγκών, για το χτίσιμο τής λαϊκής συμμαχίας, για την έφοδο εντέλει στους ουρανούς!
    Για τη σοσιαλιστική-κομμουνιστική επανάσταση!

    Κι αυτή η μοναδική φιλολαϊκή διέξοδος, επισφραγίζεται και με το 19ο Συνέδριο τού ΚΚΕ.

    Τούτη η επισφράγιση είναι που έχει ξεσηκώσει «φίλους» κι οχτρούς ενάντια στο ΚΚΕ, ενάντια στις θέσεις τού ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριο.

    Να γίνει το 19ο Συνέδριο τού ΚΚΕ εφαλτήριο για τη λαϊκή συμμαχία, εφαλτήριο για μαζικούς ταξικούς αγώνες απόσπασης κατακτήσεων σήμερα για την καθημερινή μας αξιοπρέπεια, απόσπασης από εμάς τής εξουσίας των μονοπωλίων, της καπιταλιστική εξουσίας, ώστε να επιβάλλουμε τη δική μας εξουσία. Την Εργατική-Λαϊκή Εξουσία.

    Καλά έκανες λοιπόν Celin κι άνοιξες εδώ τους προβληματισμούς σου, διότι είτε συμφωνώ σε όλα μαζί σου είτε όχι, οφείλω ν’ αναγνωρίσω ότι έβαλες το λιθαράκι σου ν’ ανοίξει αυτή η κουβέντα, που ομολογουμένως αποτελεί το άλφα και το ωμέγα στον γενικότερο προβληματισμό.
    Μεταρρύθμιση ή Επανάσταση;
    Επανάσταση!

    Τι να μεταρρυθμίσουμε;;; Την ωρολογιακή βόμβα; Να της αλλάξουμε την ώρα έκρηξης;

    Τι να μεταρρυθμίσουμε;;; Το μέσον αποκεφαλισμού μας;
    Αντί δηλαδή να είναι πριονωτό, να το κάνουμε καλά ακονισμένο λεπίδι, να μην ακούγεται το κρατς, όταν θα μας σφάζουν σαν αρνιά στο γόνα;

    Μεταρρύθμιση ή επανάσταση λοιπόν;;;

    Επανάσταση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Βασικα το χρηματοπιστωτικο κεφαλαιο διογκωθηκε επειδη ακριβως χρειαζοταν δανεια για να μπορει να υπαρξει αναπτυξη. Τωρα που μπουκωσαν και τα δανεια σταματαει και η αναπτυξη και ερχεται κριση. Ο καπιταλισμος δεν ειναι οτι το θελει αυτο, ειναι οτι δεν μπορει να το αποφυγει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΕΥΓΕ ΣΤΟΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αντί σχολίου να κοπυπαστάρω κάτι που διάβασα. Δεν συμφωνώ ντε και καλά απόλυτα, μα νομίζω πως συμπληρώνει τρόπον τινά την ανάρτηση στη σχέση του συστήματος με την πλέμπα και αποτυπώνει μέσες-άκρες μια απάντηση που θέλω να δώσω σ ορισμένους συντρόφους εδώ για τις λαϊκες συμμαχίες με τον εαυτό μας και την αναμονή του πότε θα είναι έτοιμος ο "λαός" (έτσι αορίστως). Γι αυτόν τον λαό μιλάει το κειμενάκι.

    "Επειδή διαβάζω και ακούω άτομα που δηλώνουν αριστεροί ή αναρχικοί να θέλουν ή\και να περιμένουν επανάσταση, ακόμη και ένοπλη, θέλω να τους επαναφέρω στην σκληρή πραγματικότητα με κάθε καλή διάθεση, καθώς ωραίο να είσαι ιδεολόγος, αρκεί να ξέρεις με ποιους συμμαχείς και ποιους πολεμάς.
    Ο λαός δεν είναι επαναστατικός, ούτε φύσει, ούτε κατά πεποίθηση. Όσο κι αν έχεις την καλή διάθεση να “αφυπνίσεις”, ή να ξυπνήσεις τον κοιμώμενο Τσε που βρίσκεται μέσα στον καθένα, που θα οδηγήσει στην επανάσταση, θα πρέπει να αναρωτηθείς τι θέλει η κοινωνία σήμερα. Ξέρουν οι πολλοί τι είναι η αταξική κοινωνία; Φαντάζονται ότι μπορούν να ζήσουν μακριά από το Κράτος; Θέλουν καταρχάς; Υπάρχει χαραγμένο στην συνείδηση του μεροκαματιάρη και του συνταξιούχου η επιθυμία για ανατροπή του όποιου συστήματος;
    Ναι, οργή υπάρχει για την λιτότητα, για την διαφθορά, για την αδικία και την υποθήκη του μέλλοντος. Όλοι αυτοί οι “οργισμένοι” έχουν οδηγηθεί σε ριζοσπαστικό τρόπο σκέψης; Να σου πω τι έχω καταλάβει. Οι περισσότεροι θέλουν την δουλίτσα με τον μισθούλη τους, την ρουτίνα τους, το αμαξάκι τους, τις διακοπούλες τους. Θέλουν την ασφάλεια, όπως την έχουν πλάσει στο μυαλό τους κι έχει εντυπωθεί στην συνείδησή τους. Δεν έχουν αμφισβητήσει ούτε το Κράτος ως μηχανισμό, ούτε τον καπιταλισμό ως μοντέλο.
    Καλώς ή κακώς, θέλουν το κράτος που προσφέρει κάποιες παροχές και τον καπιταλισμό, άσχετα αν έχουν υποψιαστεί κάποια αρνητικά του.Οι ριζικές αλλαγές σε καμία ιστορική περίοδο δεν ήταν δημοφιλείς. Αν αφήσουμε στην άκρη τους “ρομαντικούς”, “ιδεαλιστές”, “ουτοπιστές” και αντιεξουσιαστές, πόσοι ονειρεύονται μια διαφορετική κοινωνία; Βγήκαν έξω να την διεκδικήσουν και έφαγαν τα μούτρα τους; Όχι βέβαια.
    Αν εξαιρέσεις τα συνδικάτα, τα μαντριά των κομμάτων και τους κλασικούς που πηγαίνουν στο Σύνταγμα, πολλές φορές κατά παραγγελία, οι υπόλοιποι που είναι; Αν υπήρχε αυτή η διάθεση για αλλαγή, θα βλέπαμε κάθε μέρα κόσμο στον δρόμο, θα βλέπαμε ειρηνικές ανατροπές στην καθημερινότητα. Ο λαός δεν θέλει να πάρει την πολιτική εξουσία στα χέρια του, αρκείται στην εκλογή ανά τετραετία του πιο καλού -όπως θεωρεί- διαχειριστή για τον βόθρο του.
    Ποιος να επαναστατήσει, αν οι όροι “αταξική κοινωνία”, “σοσιαλισμός”, “αναρχία”, “εναλλακτικό πολιτικό σύστημα” του μοιάζουν σαν εξισώσεις κβαντικής μηχανικής; Εδώ η μόνη αντίδραση είναι προϊόν αγανάκτησης για τα λεφτά που χάνονται. Η γκρίνια και το ανάθεμα στους πολιτικούς χαρακτηρίζει και το επίπεδο συνείδησης του καθένα. Γι’ αυτό “σύντροφοι” αντιληφθείτε πως πάντα οι λίγοι ήθελαν και θέλουν αλλαγές. Ό,τι κάνεις τελικά το κάνεις μόνο για σένα, αφού απουσία συλλογικής βούλησης για ανατροπή, πάντα όσοι θέλουν να καταρρεύσει ο καπιταλισμός θα βαφτίζονται “τρομοκράτες”."

    mbiker

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Noμιζω celin οτι τα ειπες ολα με τονομα τους σ αυτη την αναρτηση.Συμφωνω απολυτα.Δεν εχω να προσθεσω τιποτα.
    Συμφωνω και με την αποψη του mbiker.Οντως ισχυει αυτο που λες.Οι περισσοτεροι περιμενουν καποιοι αλλοι να επαναστατησουν και αυτοι να απολαμβανουν τα ωφελη.Σε γενικες γραμμες φταιει η παιδεια.Ομως κανενας δεν ειναι ανευθυνος για τις πραξεις του.Ολοι εχουμε αυτο που μας αξιζει.Η διαμορφωση μιας καταστασης ειναι αποτελεσμα των πραξεων ολων μας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ο καπιταλισμός απευθύνεται στα πιο ζωώδη και βάρβαρα ένστικτα της ανθρώπινης φύσης.Είναι δομημένος γύρω απ'τον αρχέγονο νόμο της ζούγκλας και το "δίκαιο"του ισχυροτέρου.Στήθηκε στα ερείπια του παλαιού εκμεταλλευτικουφεουδαρχικού κόσμου με αφεντικά την αριστοκρατία.Οι συνεχιστές του οι αστοί βιομήχανοι,έμποροι και βιοτέχνες ανέλαβαν την αναπαραγωγή της εκμετάλευσης της εργατικής τάξης και των φτωχών.Τα συνθήματα και η ουσία του καπιταλισμού δεν έχουν αλλάξει από τότε.Ο πιό ισχυρός είναι ο νικητής,ο αδύναμος καταρρέει και είναι ο αποτυχημένος,φάτον πριν σε φάει και όλα αυτά τα ωραία.Ανταγωνισμός για επιβίωση και κυριαρχία,απληστία,ικανοποίηση ατομικών φιλοδοξιών για δόξα και για φράγκα.Το οικονομικό κοινωνικό αυτό μοντέλο εστιάζει στο προσωπικό κίνητρο,στην δυνατότητα,και την ελευθερία-την "ελευθερία"όπως την εννοεί ο καπιταλισμός βέβαια-σε κάποιον να είναι αδηφάγος και φιλόδοξος προκειμένου να πετύχει.Τι μας λένε δηλαδή οι εκπρόσωποι του συστήματος αυτού?Ότι αν κάποιος διαθέτει την θέληση την ικανότητα,εξυπνάδα,καπατσοσύνη,πονηριά,ευελιξία και κυρίως το στοιχείο του αδίστακτου,χωρίς αναστολές και κοινωνικές ευαισθησίες ανθρώπου,μπορεί τότε να προκόψει να κάνει λεφτά να κονομήσει ενώ ταυτόχρονα-και αυτο είναι το Μεγάλο ΚΟΛΠΟ του συστήματος-να ΕΝΟΧΟΠΟΙΟΥΝτον φτωχό εργάτη,τον άνεργο και τον εξαθλειωμένο για την δυστυχία του.Δηλαδή,είσαι φτωχός?Σου αξίζει που είσαι φτωχός,γιατι προφανώς είσαι ανίκανος,ανάξιος,άχρηστος τεμπέλης,ανεπρόκοπος.Και μετά όλα αυτά έρχεται και η ΑΥΤΟΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΗ του εξαθλειωμενου ανθρώπου.Ο ίδιος ενοχοποιεί τον εαυτό του."Κάτι τρέχει με την πάρτι μου",αρχίζει και αναρωτιέται."Δεν μπορεί να μου φταίει το σύστημα"."Φταίω εγώ".Σου δείχνουν τον πετυχημένο άνθρωπο και σου λένε,γίνε και εσύ σαν και αυτόν,μπορείς? Και άσε τις δικαιολογίες!Αυτό ακριβώς το μοντέλο της σκέψης και δράσης έχει περάσει και έχει διαποτήσει το dna του μεγαλύτερου τμήματος του πληθυσμού.Από τα αστικά μεγαλοαστικά στρώματα μέχρι τα μεσαία μικρομεσαία στρώματα και δυστυχώς την εργατική ταξη.Ο Ατομικισμός στην ακραία του μορφή.Ζήσε και άσε τους άλλους να πεθάνουν.Αυτός έχει καλλιεργηθεί δεκαετίες επί δεκαετιών-μέχρι ένα σημείο είναι και στην ανθρώπινη φύση με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και επιβίωσης- και δεν είναι εύκολο να ξεριζωθεί αγαπητοί.Θέλει πολύ προσπάθεια,μελέτη,γνώση,εμπειρία στο χώρο εργασίας και εξαγωγή συμπερασμάτων, ταξική συνειδητοποίηση,ενότητα, συμμετοχή στα κοινά,κοινωνική αλληλεγγύη από μικρομεσαίους εργαζόμενους και γενικότερα φτωχούς ανθρώπους.Και γεννάται το ερώτημα.Ξέχωρα με το αν ο λαός ΜΠΟΡΕΙ(ζήτημα καθαρής δύναμης)ΘΕΛΕΙ??ΔΕΝ ειμαι σίγουρος αν θέλειτελικά.Αυτό τουλάχιστον δείχνει.Ναι ο συσχετισμος ειναι υπερ του ΤΕΡΑΤΟΣ(ΚΒ.Πφία,ΜΜΕ υπερ του με ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ και ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ τεράστια,φοβισμένος και τρομοκρατημένος λαός από κάτω,αγχος επιβίωσης,αλλοτριωμένες διαπροσωπικές σχέσεις,αδιέξοδα,Πάνοπλες δυνάμεις καταστολής κλπ κλπ)αλλά επιμένω ΘΕΛΕΙ ο λαός ν αλλάξει,να ανατρέψει αυτήν την κατάσταση?Να δημιουργήσειδλδμιακοινωνιαΛαικης κυριαρχίας,Λαικής Δημοκρατίας καιΕυημερίας,Ισότητας,Ατομικής-και οχι ατομικίστικης- και κοινωνικής εργατικής απελευθέρωσης με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής του πλουτου και των προϊόντων της παραγωγής.Αυτός που παραγει τον πλούτο δηλαδή,αυτόςκαινα τον καρπώνεται.Να μπορεί να απολαμβάνει την ζωη του σε συνεργασία με τους συνανθρώπους του και όχι με κάφρικους και αδιέξοδους ανταγωνισμούς και εχθρότητες,σεμια ΛΕΥΤΕΡΗ,ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΔΙΚΑΙΗ Κοινωνία.Ελπίζω να μην κούρασα με αυτές τις σκέψεις που ήθελα να μοιραστώ.celin σωστά αυτά που γράφειςκαι ουσιαστικά τα θέματα που θέτεις.ΥΓ.ΚΒ.Πφια=Κοινοβουλευτική Πλειοψηφία.Εις το επανιδείν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Δεν έχω σχόλια να κάνω.
    Απλά άψογο το κείμενο και με εκφράζει 100%.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μαχαιρη
    Ποε
    Σαντα Μαουρα
    Ανδρεα
    Συναφραγκε
    Ανώνυμος4 Απριλίου 2013 - 8:04 μ.μ.
    mbiker
    sunshine
    Σπαρτακε17
    Μαζεστιξ

    Σας ευχαριστω για τα σχολια, δεν το λεω τυπικα, καιρο ειχα να δω τοσο ενδιαφεροντα σχολια κατω απο μια αναρτηση μου!
    Κραταω λιγο παραπανω τα σχολια του Συναφραγκου και του Σπαρτακου και τους ευχαριστω για τον χρονο που ξοδεψαν για να μας μαθουν δυο πραγματα παραπανω.
    Μακαρι να χα λιγο χρονο παραπανω να ανοιξω λιγο τη συζητηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή