TOP 20 (22) ΑΓΑΠΗΜΕΝΩΝ (ΜΑΥΡΩΝ) ΚΩΜΩΔΙΩΝ ΤΡΟΜΟΥ-ΘΡΙΛΕΡ.

20) HATCHET                   ADAM GREEN

http://www.imdb.com/title/tt0422401/?ref_=sr_3

Μια σπλατερ κωμωδια, που η επιτυχια της οδηγησε σε δυο sequel. Mε εναν κακο-Φορο τιμης στον Τζεησον Βορχες. Εχει χαβαλε, αλλα αν θεωρεις αντιαισθητικο και φρικτο το να ξεριζωνονται κεφαλια σε μια κωμωδια, μη τη δεις.









19)   DETENTION                    JOSEPH KAHN

http://www.imdb.com/title/tt1701990/?ref_=sr_1


Η ταινια δεν ειναι τοσο μουρλη και σουρεαλ οσο φαινεται στο πρωτο μισαωρο.
Θα μπορουσε να ειναι ενα SCREAM, αλλα τα σκηνοθετικα κολπα και σεναριακα ευρηματα των 00's θα στιγματιζονταν ως παρωχημενα σημερα. Υπαρχει βια (στυλιζαρισμενη κι ανωδυνη), υπαρχει sci-fi,
ολα τα κλισε των εφηβικων ταινιων τρομου (αλλα και τυπου Breakfast Club), υπαρχει σπιντατος ρυθμος και αυτοπαρωδια. Δεν ειναι για ολους, ουτε τη λες κι αριστουργημα. Ειναι παντως κατι διαφορετικο.











18) DEATH BECOMES HER       ROBERT ZEMECKIS

http://www.imdb.com/title/tt0104070/

Κατι τελειως διαφορετικο απο τα παραπανω, πιο κλασικη μαυρη κωμωδια "τρομου",
1992 και Ρομπερτ Ζεμεκις. Aπολαυστικοι οι Χων, Στρηπ, Ουιλις.












17)  GRABBERS                     JOHN WRIGHT

http://www.imdb.com/title/tt1525366/?ref_=sr_1

Kαι μια Ιρλανδικη παρουσια στη λιστα, εισβολη αιμοβορων εξωγηινων πλασματων σε ενα παραθαλασσιο χωριο!













16)  VERY BAD THINGS                        PETER BERG

http://www.imdb.com/title/tt0124198/?ref_=sr_1

Ενα παρτυ στο Λας Βεγκας, μια παρεα αντρων που γιορταζει δε θυμαμαι τι,
και ολα πανε στραβα. Οχι, δεν ειναι το Hungover. Αυτο εδω ειναι καταμαυρο, διασκεδαστικα δολοφονικο και ωμο. Ολα στραβωνουν με το που πεθαινει μια στριπερ παραπεμποντας εν συνεχεια σε μια ωμη, καρικατουριστικη εκδοχη του Νομου Του Μερφυ..πιο στραβα δε γινεται!















15) CLUE                          JONATHAN LYNN

http://www.imdb.com/title/tt0088930/?ref_=sr_2

Aυτο και το MURDER BY DEATH
(Στις 20 αγαπημενες κωμωδιες)
τα ειχα δει παμπολλες φορες πιτσιρικας. Μοιαζουν , αν και το CLUE υστερει κατα πολυ.
Εντελως αθωο και παιδικο εν συγκρισει με τα υπολοιπα εδω, μια whodunit παρωδια για μικρους και μεγαλους.











14)   JUAN OF THE DEAD         ALEJANDRO BRUGUES

http://www.imdb.com/title/tt1838571/?ref_=sr_1



Kαι η Κουβα μπορει να γυριζει παρωδιες τρομου με Ζομπι! Ενταξει, στα πολιτικα μηνυματα μας το χαλαει λιγο, κατα τα αλλα η προσπαθεια ειναι συγκινητικα καλη.















13)   GHOSTBUSTERS         IVAN REITMAN

http://www.imdb.com/title/tt0087332/?ref_=sr_1

Ok, σημερα φανταζει τελειως παιδικο, αλλα για την εποχη του ηταν πολυ μπροστα!
Κλασικο και διαχρονικο, στα ιδια επιπεδα και το Sequel.













12) JOHN DIES AT THE END          DON COSCARELLI

http://www.imdb.com/title/tt1783732/?ref_=sr_1

Σουπερ κουλη και καμμενη κωμωδια τρομου, θριλερ, sci fi, χρονοταξιδια,  αλλοκοτες ναρκωτικες ουσιες, και δε ξερω κι εγω τι! Δε προτεινεται σε ολους, μονο σε αυτους που θελουν να δουν κατι παραξενο και σουρεαλ.















11)  THE REVENANT             D. KERRY PRIOR

http://www.imdb.com/title/tt1336006/?ref_=sr_1

Ενα buddy movie με ηρωα εναν νεκρο, η να το πω καλυτερα με τα λογια ενος κριτη στο IMDB
"A horror action comedy zombie vampire buddy popcorn flick with a bit of romance"
Aπολαυστικο!













10) ZOMBIELAND                 RUBEN FLEISCHER

http://www.imdb.com/title/tt1156398/?ref_=sr_1

Μια χορταστικη ζομπι ποστ αποκαλυπτικ κωμωδια με σημαντικη εμπορικη επιτυχια.












9) THE FRIGHTENERS                  PETER JACKSON

http://www.imdb.com/title/tt0116365/?ref_=sr_1

Μονο και μονο που βλεπεις τον Πητερ Τζακσον πισω απο τις καμερες, καταλαβαινεις οτι δε προκειται για καποια τυχαια ταινια εδω. Βαλε και μια απο τις τελευταιες εμφανισεις του ημιθεου Μαικλ Τζει Φοξ, λιγο πριν καταβληθει οριστικα απο τη νοσο του Παρκινσον, ε, δε θελει και πολλα για να μπει μια ταινια σε αυτη τη λιστα.

(Ποιος ειναι ο Μαικλ Τζει Φοξ ρωτας; Α παπα, δεν ειναι ερωτησεις αυτες, πιαστε τα Ντελοριαν να σηκωθουμε να φυγουμε απο το 2013!)

Ενας αξιος διαδοχος των Ghost busters, μια κωμωδια τρομου για ολη την οικογενεια, η περιπου.

8)  SEVERANCE           CHRISTOPHER SMITH

http://www.imdb.com/title/tt0464196/?ref_=sr_1

Εγω πεθανα στα γελια με αυτη την επικη χαζομαρα εδω οπου το αιμα χυνεται βροχη και οι δολοφονιες ειναι ευρηματικες, γκορ κι αλλεπαλληλες. Καμια σχεση με σοβαροτητα ετσι, μη ξεχνιομαστε, εδω μιλαμε για καμμενη κωμωδια απ΄τις λιγες.

7) DANCE OF THE VAMPIRES                       ROMAN POLANSKI

                 http://www.imdb.com/title/tt0061655/?ref_=sr_1

O σπουδαιος σκηνοθετης Ρομαν Πολανσκι δημιουργησε πριν απο 46 χρονια αυτη την εκπληκτικη παρωδια τρομου, οντας πολυ μπροστα απο την εποχη του και μη φοβουμενος να ρισκαρει 

υστερα απο βαρια σινεφιλ αριστουργηματα οπως το Cul de sac και το Repulsion. (Καλα για το πρωτο μαλλον υπερβαλλω). Εκτοτε, το υπογειο, σαρκαστικο κατι σαν  καταμαυρο χιουμορ, υφισταται σε αρκετες ταινιες του (Βλεπε ninth gate, bitter moon, carnage). Μπροστα σε αυτες, το Dance of the vampires ειναι αγνο κι αθωο, εδω μονο γελας, διχως να σε πιανει ριγος,

 παρα μονο αν θυμηθεις τη μοιρα της υπερθεας Sharon Tate...

6)  SCREAM                        WES CRAVEN

   http://www.imdb.com/title/tt0117571/?ref_=sr_2

Κι εδω, αλλη μια ταινια που δημιουργησε σχολη. Οποιος ασχοληθηκε πρωτη φορα με τα SCREAM προσφατα, με το SCREAM 4, υποθετω οτι δε θα ενθουσιαστηκε ιδιαιτερα και θα αναρωτιεται γιατι αυτη η σειρα ταινιων σημειωσε τοσο μεγαλη επιτυχια. Πολυ απλα, γιατι οταν πρωτοβγηκε, ηταν πρωτοπορο, στο παιχνιδι των νεανικων  κολλεγιακων whodunit θριλερ. Ο Κρεηβεν παιζει με τους κανονες των συγκεκριμενων ταινιων και ταυτοχρονα τους ανατρεπει, παρωδουμενος κι αυτοπαρωδουμενος συναμα, αν σκεφτεις και τη δικια του θητεια στο ειδος.

5) TUCKER AND DALE VS EVIL                  ELI CRAIG

http://www.imdb.com/title/tt1465522/?ref_=sr_2

Αυτο  το εχω ξαναπροτεινει

20 ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

αλλα δε παιζει να απουσιαζει απο εδω, ειναι τοσο ξεκαρδιστικο που θα ηταν κριμα!

Κατι αναλογο με αυτο που κανει ο Κρεηβεν στο SCREAM, με την αναλογη προσαρμογη βεβαια στα δεδομενα της εποχης, πιο σπλατερ, πιο ωμο (καταλληλοτερα: Ωμα ξεκαρδιστικο),

ανατρεπει τους κανονες αθωαπαιδιαστοδασοςσφαζονταιαπορεντνεκς,

 γιατι οι αθωοι τηνεητζερς ειναι τοσο ηλιθιοι που σφαζονται απο μονοι τους:)

4) BEETLE JUICE               TIM BURTON

http://www.imdb.com/title/tt0094721/?ref_=sr_1

Αυτα παθαινεις οταν σε ενα αφιερωμα ξοδευεις απο νωρις χαρακτηρισμους οπως "ξεκαρδιστικο" η "πρωτοπορο", να, τωρα τι αλλες λεξεις να βρεις για αυτο εδω;! Εδω ο Μπαρτον μεγαλουργει σε αντιθεση με τα μεταγενεστερα ανευρα κι επαναλαμβανομενα εργα του πλην του SWEENEY TODD (Εχω μια θεωρια, οτι τον κατεστρεψε ο ερωτας του για την Ελενα Μποναμ Καρτερ!)

Και τι να πεις για τον εκπληκτικο Μαικλ Κητον, τον σουπερσταρ της εποχης (Για αυτον δεν εχω θεωρια απο τι δηλαδη καταστραφηκε..)

3) FRIGHT NIGHT              TOM HOLLAND

http://www.imdb.com/title/tt0089175/?ref_=sr_2

Kαι το δευτερο μερος ηταν αρκετα καλο, ακομα και το remake δε με χαλασε.

Αλλα αυτο εδω ειναι αρχετυπο στο ειδος του, της νεανικης κωμωδιας τρομου δηλαδη.

Ενταξει τωρα, αν τη δεις και δε σε ενθουσιασει, μη με παρεξηγεις, για ταινια του 1985 μιλαμε.

Εγω ειχα ενθουσιαστει πιτσιρικας με αυτη την ταινια, κι ακομα περισσοτερο ισως με το σηκουελ, οπου τον εντυπωσιακο "κακο" διαδεχεται μια εξισου εντυπωσιακη "κακια" (Περισσοτερα δε λεω για να μη στο χαλασω)

2)   SHAUN OF THE DEAD                      EDGAR WRIGHT

http://www.imdb.com/title/tt0365748/?ref_=sr_1

Επος! Οχι απλα η καλυτερη Βρετανικη κωμωδια ζομπι-τρομου , αλλα και μια απο τις καλυτερες κωμωδιες ολων των εποχων! (Για μενα παντα, αν εσυ δε βρισκεις αστεια μια ταινια οπου ζομπι τρωνε ανθρωπους, μη τη δεις, οσο δελεαστικες κι αν φαινονται στην εικονα οι ηλιθιες φατσες των ημιθεων Πεγκ και Φροστ)

1)    GREMLINS                      JOE DANTE

http://www.imdb.com/title/tt0087363/?ref_=sr_1

Eντελως τυχαια ειναι εδω το πρωτο μερος, καλλιστα θα μπορουσε να ειναι και το δευτερο. Βασικα εδω ανηκει οντως και το δευτερο, που, απο χιουμοριστικης τουλαχιστον αποψης, προσφερει περισσοτερες αστειες στιγμες. Μια ιδιοφυης ταινια ενος σκηνοθετη σταρ των 80's, νομιζω οτι ταινιες σαν αυτη εδω η τα GOONIES δε βγαινουν πλεον, ταινιες δηλαδη ακρως διασκεδαστικες και για μικρους και για μεγαλους (Ισως σΤη σημερινη εποχη, το ρολο αυτον να τον ανελαβαν τα animation τυπου Σρεκ, τα οποια οντως ειναι εμπνευσμενα).

Κι εδω μιλαμε για παλιατζουρα του 1984, για διαχρονικη ομως παλιατζουρα, δε πιστευω οτι θα βαρεθω να το βλεπω ποτε.

ΥΓ

Καθως ολοκληρωνα τη λιστα, μου ηρθαν στο μυαλο δυο ακομα ταινιαρες,

το BIG TROUBLE IN LITTLE CHINA του Καρπεντερ, με τον Κερτ Ρασελ

http://www.imdb.com/title/tt0090728/?ref_=fn_al_tt_1

το οποιο ταιριαζει γαντι εδω, ακρως διασκεδαστικο και "τρομακτικο",

αλλα και το THE WAR OF THE ROSES του Ντανυ Ντε Βιτο, με τον Μαικλ Νταγκλας και την Καθλιν Τερνερ,

http://www.imdb.com/title/tt0098621/?ref_=sr_2

το οποιο ειναι περισσοτερο μαυρη κωμωδια, παρα κωμωδια τρομου-θριλερ
(Καλα απο ορισμους τα εχω κανει σαλατα, λες και μπορω να διακρινω τη διαφορα,

 σε αυτη τη λιστα που βασιλευει ετσι κι αλλιως η ανομοιογενεια).

Απιθανη ταινια κι αυτη, με ενα ζευγαρι οπου ερωτευεται παθιασμενα και καταληγει να αλληλομισειται ακομα περισσοτερο παραφορα.

Καντες 22 λοιπον, ορεξη να εχεις να βλεπεις!

Ο ΞΕΝΟΣ

Ο Ξενος εμφανιστηκε αργα το βραδυ.
Δε γνωριζαμε οτι θα ερθει.
Αλλα κατα καποιον τροπο, τον περιμεναμε.
Καποιος η κατι 
επρεπε να ελθει κι απο δω



(πες μου,θυμασαι τοτε που εκλεψες τη Νυχτα?)




Πλαγιασε μαζι μας,
ηπιε απ'το ποτηρι μας,
εφαγε απ'το πιατο μας.
Κι αταραχος καθως ητανε,
φωτιζε τα σπλαχνα του,
φιδια γεννουσε κι ελαμπαν,
μαυροι λαβυρινθοι,
αστρα ασημαντα που μεσα του, 
βρισκαν τα ονοματα τους,

τρομοβορος κι εναστρος,
ο Ξενος μας ηρεμουσε.
Κι ερχοταν κοντα μας,
ξεχυνοντας πισσα,
πισσα με γευση μελι,
το νοστιμο σκοταδι.

Μεγαλωνε, δυναμωνε
περναγαν οι αιωνες
ποτε δε κουραζοτανε
κι εφτιαχνε εικονες.

Περπατουσαμε γυμνοι μα δε ντρεπομασταν
δε φοβομασταν να γινουμε αγριμια
η ακμη της Ασπιλης γενιας
τα αλλα αγριμια σωπασαν και κρυφτηκαν
τιποτα δεν ειχαμε πανω απο εμας
τιποτα δε πιστευαμε
τιποτα δε  μας τρομαζε,
νιωθαμε ολοι το ιδιο,
ο Ξενος εγινε βουνο,
ο Ξενος εγινε ποταμι,
τα μερη που ξεραμε χαθηκαν
ημασταν στη κοιλια του,
ημασταν τα παιδια του.
Τα παιδια μας του εμοιαζαν,
τα παιδια μας δε μιλουσαν,
δε μιλουσαμε ουτε εμεις.

Ελαχιστοι απο εμας,
 θελησαν να αποδρασουν
Ομως εκει μεσα ημασταν
ασφαλεις

(πες μου,θυμασαι τοτε,
που σε εκλεψε η Νυχτα?)

ΣΧΕΔΟΝ ΠΟΤΕ

Εσυ το αρχιζεις
κι εσυ το τελειωνεις,
σχεδον ποτε
σχεδον ποτε δε μεταμφιεστηκαμε



Οταν ημουν ματια,
ησουν τα δακρυα μου,
οταν ημουν χερια,
ησουν το αγγιγμα μου
σχεδον ποτε
σχεδον ποτε δε μετανιωσαμε



Ολη μας τη ζωη,
φτιαχναμε ενα μονοπατι.
Μα δε προλαβαμε να το περπατησουμε,
σχεδον ποτε
σχεδον ποτε δε μισηθηκαμε






Τωρα που λυτρωνεσαι,
εγω δεν ειμαι εδω
κι αν κατι με ταλαιπωρει,
ειναι που δε καταφερα ποτε
 να σε πληγωσω

Τωρα που λυτρωνομαι,
εσυ δεν εισαι εδω
κι αν κατι με παρηγορει,
ειναι που δε προσπαθησα ποτε
να σε πληγωσω,

εσυ παλι το αρχιζεις,

μα τωρα εγω θα το τελειωσω.





Σχεδον ποτε
σχεδον ποτε δε καταλαβαμε 

ΕΝΟΧΗ..

Τον ειδα να μπαινει σε ενα παλιο κτηριο.
Σταθηκα απεναντι και περιμενα.
Οταν βγηκε, τον ακολουθησα. Μπηκα στο ιδιο λεωφορειο.
Κατα τη διαρκεια της διαδρομης, επιβεβαιωθηκα.
Οσο τον κοιτουσα,
οι εκφρασεις του, οι κινησεις του,
η ανησυχια του, ο εκνευρισμος του.
Δε μου εμοιαζε αλλα ηταν ιδιος με μενα.
Δε μου εμοιαζε
 αλλα ηταν εγω.
Αν μπορουσα να διαβασω τις σκεψεις του,
ημουν σιγουρος οτι ηταν σκεψεις που ειχα σκεφτει,
η προκειται να σκεφτω.
αν με ειχε προσεξει, θα ειχε αναστατωθει,
οπως εγω,
ισως το ενστικτο του να ταν πιο δυνατο,
γιατι ολοενα και φαινοταν να εκνευριζοταν,
μα το λογο δε μπορουσε να αντιληφθει,
οπως εγω,
οχι σωσιας, οχι παιχνιδι του μυαλου,
οχι λουλουδια που ακουμπας σε ταφο συγγενη εχοντας τυψεις διοτι δε νιωθεις στεναχωρια,
κατι με καλει
κατι απροσδιοριστο
δεν εχει σχεση με το χρονο η με τη λογικη,
κατι με καλει,
κι εγω απλος παρατηρητης
μιας σιωπηλης κραυγης
που ανεβαινει σκαλοπατια
και στο φως θελει να βγει,
τι ειδε εκει κατω, να φωναξει
και στον κοσμο να το πει.
Κατεβηκε απ'το λεωφορειο.
Προχωρησε σε ενα Στενο.
Τον ακολουθησα, μα ειχε χαθει. 
Πρεπει να τον ξαναδω.







Το Χαος δεν εχει διακυμανσεις,
η Αληθεια δεν εχει εκφανσεις,
ενα λουλουδι χανει το αρωμα του αν το κοψεις,
πρεπει να μαθω,
να σηκωνομαι οταν πεφτω,
να υψωνομαι οταν απειλουμαι,
να ζητω αντι να εκλιπαρω,
να ψαχνω αντι να αρνουμαι.
Ποιος χαθηκε σε αυτο το στενο; Ηταν σωσιας;
ηταν παιχνιδι που εστησε το μυαλο;
ημουν κουρασμενος,
τοσες μερες αυπνος και ταλαιπωρημενος,
καποιος νικησε τα ματια,
κυριευει πια το βλεμμα,
ισως βλεπω ο,τι βλεπει,
ισως βλεπω ο,τι θελει αυτος να βλεπω,
ηφαιστειο που εκδικειται για ολα αυτα τα χρονια
που οι ανθρωποι χτιζαν αφοβα χωρια στις παρυφες του
 η συνεννοηση,
η κατανοηση,
μια ρηξικελευθη ιδεα που αν δε την αντιμετωπισεις,
αν δε τη δαμασεις,
θα σε καταβροχθισει.
Κι ολα αλλαζουν
ακομα κ αυτα που δε πρεπει να αλλαξουν ποτε,
προσευχες παντα θα ακουγονται,
μα οι λεξεις θα ιδρωνουν ολο και λιγοτερο,
θελουν τροπο καποιες λεξεις,
αν δε τις προφερεις σωστα,
αν δε τις νιωθεις,
αυτο που κουβαλουν,χανεται
νομιζεις οτι το εχεις,
μα αυτο ειναι νεκρο,
ποιος ηταν εδω και τωρα πια δεν ειναι;
ποιος κρυφτηκε για παντα
μες στις δειλες χαραδρες
μες στις δειλες κρυψωνες,
ριψασπις,
ακινδυνος,
χλωμος,
ποιο ειναι το ονομα εκεινου που τοσο μισω;
ποιος γλυστρησε στις φυλλωσιες του Ισως
κι απτοητος συνεχισε για παντα να ξεφευγει
-διχως τιποτα να τον καταδιωκει-
για παντα να ξεφευγει
-διχως να εχει καπου να παει-
περιπλανηθηκε,
φοβηθηκε
μα εξακολουθει να γυρναει,

σα τραγουδι που μολυνθηκε απ'τα ιδια του τα λογια
σα γκρεμος που ζαλιστηκε απ'το ιδιο του το υψος,
σα δαιμονας που νικηθηκε απ'το ιδιο του το Μισος
-μα αγαπη δε τον αφηνει η ιδια η λαβα του να γινει-
επιστροφη
επιστροφη
επιστροφη
οταν καθε σκεψη ειναι επιστροφη,
μοιραιο ειναι ολοενα να απομακρυνεσαι απο παντου
οταν ποθεις κατι πολυ, ασυναισθητα το διωχνεις
και δε το πραγματοποιεις,
οταν επιστροφη ειναι η καθε σου σκεψη,
καθε σκεψη ειναι αδεια.
Και νεκρη.

Για αυτο σταματα να ερμηνευεις τα σημαδια.
Δεν  ειναι αυτα που το δρομο θα σου δειξουν
κι αν ποθεις κατι,
μην το πεις σε κανεναν.
Γιατι αν το μαθουν,ποτε
δε θα σε αφησουν 

Νιωθω οτι καποιος με παρακολουθει,
ποσο θα θελα σε αυτο το Στενο, να ειχα εξαφανιστει.
Μα τωρα,
κατι απειλητικο
βαζει φωτιες στα βηματα μου,
γενναει λυκους στη σκια μου,
κι αν τη μερα τους ακουω να ουρλιαζουν,
τη νυχτα
τους βλεπω να πλησιαζουν.
Και καθε στιγμη, νομιζω οτι ειναι η τελευταια

(Αργησα πολυ να φυγω)

Θεριευει η αυταπατη μου;
η κατι οντως δυσκολευει την ανασα μου;

(Αργησα πολυ να επιστρεψω)

Φοβαμαι αυτα που αισθανομαι

(Τωρα,δεν ειμαι πουθενα)

Τα αισθηματα μου,
οι σκεψεις μου,
με οδηγουν σε αυτο το Στενο
Ισως τον βρω εκει.
Αυτος μαλλον με παρακολουθει.
Μα αν αυτος ειμαι εγω,
γιατι τοσο με μισει;

(Ξανα σε αυτο το δωματιο,η φρικη -σα φλογα δυναμωνει-
καιγονται οι τοιχοι, τα πραγματα μου, το σωμα μου
καιγονται ολα κι οταν γινονται σταχτη,
ειμαι παλι εδω. Αθικτος. Και η φλογα δυναμωνει ξανα..)

Μεσα στη θλιψη αυτη,
καποτε ηταν υγρη και τη ζωγραφιζα,
μα τα πινελα εχουν πια στεγνωσει,
τωρα αποκοσμη αυτη η θλιψη
με κανει αποκοσμο κ μενα,
οχι πια εξομολογησεις,
ενα τραγουδι ο αερας κουβαλαει
Θεε μου τα λογια του ποσο απαισια ειναι,
ενας γκρεμος και το πουλι που δεν θελει να πεταει,
απειλειται η ζωη του
κι ομως πεφτει
πεφτει
πεφτει
και ποτε του δε θα μπορεσει
να επιστρεψει,
στο σωμα που καποτε τον φιλοξενησε
εφυγε τωρα....προσπαθησε να μοιασει στα αστρα
μα εμοιασε στο χωμα,
προσπαθησε να γινει φως
μα εγινε καταπακτη,
τωρα στα σκαλοπατια που βαδιζει,
τιποτα τον δρομο του δεν οδηγει,
μοναχα ψευτικα σημαδια που τον παραπλανουν,

εφυγε,
μπορει και να τον διωξανε,
ανθρωποι φρικτοι,
σκεψεις φρικτες
φλογες φρικτες που δωματια καινε
αναβιωνουνε παλιες στιγμες,
στιγμες που πρεπει να ξεχασει,
δεν ειναι οι δυσκολιες που σε γονατιζουν
αλλα τα λαθη που εκανες εσυ
-για αυτο ποτε δε θα ξεφυγω-

οχι εξιδανικευσεις
μα ουτε κι αναλαμπες
ο,τι βιβλιο κ αν ξεφυλλισω
δε θα ξαναβρω αστραπες.

Περιμενω κατι να λαμψει,
μα αυτο εκει πανω,
δεν ειναι ο ουρανος
αργοπεθαινω νεος
μα οχι απορημενος
αυτο που με εκδικηθηκε

ηταν ο ιδιος μου ο εαυτος.
     -




Ξαπλωνω μες στο Στενο. Πλησιαζουν. Ουρλιαζουν.
Περιμενω.
Ειναι η λυσσα τους μεγαλη.
Και ειμαι τοσο κουρασμενος