Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

ΠΩΣ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩ ΕΔΩΣΕ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΝΑ ΠΙΟΥΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥ ΝΟΤΟΥ (ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ)


To δευτερο μερος του πολυ σημαντικου αρθρου του Πανου Παναγιωτου.
Εδω, το πρωτο μερος.
Οπωσδηποτε να διαβαστει, πριν διαβασετε αυτην εδω τη συνεχεια.
Μας βαλαν στο Ευρω για να πλουτισουν οι τραπεζες τους.
Στο βιβλιο του Παναγιωτου ακολουθουν αρθρα για τις Γαλλικες Τραπεζες, αλλα και τις Ελβετικες
( οι οποιες, κατα ενα περιεργο τροπο, ενω ηταν εκτεθειμενες κατεχοντας 64 δις Ελληνικα ομολογα οταν "ξεσπασε" η Ελληνικη Κριση,
σημερα κατεχουν ομολογα υψους μολις 2,5 δις, διχως κανεις να γνωριζει που και πως βρηκαν ενδιαφερομενους επενδυτες για να τους πουλησουν ελληνικα "τοξικα" ομολογα, οπως γραφεται στο βιβλιο)






Στις αρχες της προηγουμενης δεκαετιας η Γερμανια υιοθετησε μια οικονομικη πολιτικη με την ονομασια "Ατζεντα 2010", μεσω της οποιας προσφερθηκε στους Γερμανους η επιλογη να απολαυσουν χαμηλη ανεργια με ανταλλαγμα μικρη αυξηση στους μισθους. H "Ατζεντα 2010", σε συνδυασμο με την ευρυτερη αποπληθωριστικη πολιτικη της Γερμανιας, την οποια επεβαλλε η Μπουντεσμμπανκ
(Γερμανικη Κεντρικη Τραπεζα), βοηθησε στην αποφυγη δημιουργιας φουσκας στην πιστωση και στην αγορα κατοικιας, αλλα ωθησε τις γερμανικες τραπεζες, που δεν μπορουσαν να προβουν σε αυξημενο δανεισμο εντος της χωρας τους, να αναζητησουν επενδυτικες ευκαιριες αλλου, μεταφεροντας
και δανειζοντας κεφαλαια στον Ευρωπαικο Νοτο και στην Ελλαδα.
  Οι γερμανικες κυβερνησεις εμποδισαν τη δημιουργια φουσκας περιουσιακων στοιχειων εντος της χωρας τους, αλλα χρησιμοποιησαν, υπεθαλψαν και εκμεταλλευτηκαν τις φουσκες που δημιουργηθηκαν με τη βοηθεια των γερμανικων τραπεζων σε αλλες χωρες της Ευρωζωνης. Οι γερμανικες κυβερνησεις δε λειτουργησαν με σοφια, υπευθυνοτητα και συνεση ωστε να δημιουργησουν με καινοτομες ιδεες και εξυπνη και σκληρη εργασια μια ισχυρη οικονομια, αποφευγοντας ετσι τον ευκολο δρομο του αγγλοσαξονικου μοντελου που επιδιωκει τη δημιουργια αναπτυξης μεσω της πιστωσης. Αυτο που εκαναν ηταν να προστατευσουν την οικονομια τους στο βαθμο που μπορουσαν απο τις συνεπειες αυτου του μοντελου και να εκμεταλλευτουν τα οφελη του
απο την εφαρμογη του σε αλλες χωρες της Ευρωζωνης, οπου οχι μονο επετρεψαν την εφαρμογη του,
αλλα και συνεβαλλαν σε αυτη.

Συμφωνα με στοιχεια της Ευρωπαικης Κεντρικης Τραπεζας απο δημοσιευμα των Νew York Times
με τιτλο: " Η Γερμανια κερδιζει, οι υπολοιποι χανουν",
η μεγαλη κερδισμενη απο την υιοθετηση του ευρω ηταν η Γερμανια (γραφημα 15).
Ελεγχοντας την εγχωρια αγορα δανειων της, απετρεψε τη δημιουργια φουσκας κατοικιας
και χρηματοδοτησε μεσω των τραπεζων της τις φουσκες κατοικιας σε χωρες της Ευρωζωνης,
με αποτελεσμα να κερδιζει σε πλεονασματα ο,τι οι υπολοιπες χωρες της ΕΕ εχασαν δημιουργωντας ελλειμματα.
  Αυτος ειναι και ενας απο τους λογους που απο την εισαγωγη του ευρω η ανταγωνιστικοτητα της Γερμανιας απογειωθηκε, ενω αυτη των υπολοιπων κρατων, συμπεριλαμβανομενης και της Γαλλιας, καταρρακωθηκε (βλ γραφημα 16). Η Γερμανια εκμεταλλευτηκε τις αδυναμιες του αγγλοσαξονικου χρηματοοικονομικου συστηματος που τοσο σφοδρα κατηγορει, απο τη μια πλευρα απολαμβανοντας τα αναπτυξιακα του οφελη και εκθετοντας στους κινδυνους του τα υπολοιπα κρατη της Ευρωζωνης
και απο την αλλη προστατευοντας την οικονομια της απο αυτο στο μεγαλυτερο δυνατο βαθμο.

Ετσι, στο ξεσπασμα της κρισης η Γερμανια βρεθηκε σε απολυτα πλεονεκτικη θεση εναντι των υπολοιπων κρατων της ζωνης του Ευρω, κατι που της επετρεψε να επιδιωξει την αυξηση της επιρροης της στην Ευρωζωνη και να ονειρευτει τις Ηνωμενες Πολιτειες της Ευρωπης με την ιδια στο ρολο του ηγετη.
 Η υιοθετηση ομως του ευρω δε βοηθησε στην αναπτυξη των κρατων του ευρωποαικου Νοτου
ουτε στα "καλα" χρονια του φτηνου δανεισμου και της φουσκας στην αγορα κατοικιας (στοιχεια απο Reuters). Οι ρυθμοι αναπτυξης των οικονομιων του Ευρωπαικου Νοτου μειωθηκαν σε καθε περιπτωση απο την εισαγωγη του Ευρω, ενω στην καλυτερη περιοδο τους τα κρατη του Νοτου πετυχαν μετρια αναπτυξη, κατα κανονα με υψηλοτερο πληθωρισμο απο το μεσο ορο της Ευρωζωνης.
  Αυτο που συνεβη στα χρονια της φτηνης ρευστοτητας και των ελλειμματων ηταν τελικα η μεταφορα δανεικων κεφαλαιων απο το κεντρο προς την περιφερεια και πραγματικου πλουτου απο την ευρωπαικη περιφερεια προς το κεντρο. Η υιοθετηση του ευρω αφοπλισε τις χωρες της Εθρωζωνης απο τα νομισματικα οπλα τους, παραδιδοντας τα στη Γερμανια, η οποια μεσω της επιρροης της στην Ευρωπαικη Κεντρικη Τραπεζα, που ασκει πλεον τη νομισματικη πολιτικη, χρησιμοποιησε τα ιδια αυτα οπλα εναντιον των εταιρων της.

Στην προ ευρω κατασταση, μια χωρα μπορουσε να ορισει η ιδια το υψος των επιτοκιων στο νομισμα της, δηλαδη να αποφασισει ποσο φτηνο η ακριβο θα εκανε το χρημα της, ως τμημα της επιβολης μετρων ελεγχου στην εισροη κεφαλαιων. Επιπλεον, μπορουσε να επηρεασει μεσω του νομισματικου ελεγχου τα επιπεδα πληθωρισμου και μεσω αυτων το ιδιο το χρεος της,
πολιτικη την οποια ασκουν κατα κορον οι ΗΠΑ.
  Για παραδειγμα, εστω πως στην προ ευρω κατασταση η Ελλαδα δανειζοταν 100 δις δραχμες για δεκα χρονια με επιτοκιο 15% σε μια περιοδο με πληθωρισμο 10%. Το πραγματικο επιτοκιο τοτε θα ηταν 15-10=5%, καθως το υπολοιπο 10% θα το "ετρωγε" καθε χρονο ο πληθωρισμος. Αν τωρα η Ελλαδα
ηθελε να μειωσει το χρεος της, μπορουσε μεσω της νομισματικης πολιτικης να αφησει τον πληθωρισμο να αυξηθει εστω στο 15%, εκμηδενιζοντας ουσιαστικα το πραγματικο επιτοκιο.
Οι δανειστες απο την πλευρα τους μπορουσαν να επενδυσουν σε ειδικα προιοντα, τα οποια τους προστατευαν απο τις πληθωριστικες αυξησεις, και ετσι να μεταφερουν το ρισκο αυτο αλλου.
Ετσι, τοσο η Ελλαδα οσο και οι δανειστες ηταν "προστατευμενοι".

Παραδιδοντας ωστοσο το νομισματικο ελεχγο στην Ευρωπαικη Κεντρικη Τραπεζα, η δυνατοτητα αυτη εξαλειφθηκε. Επιπλεον, τωρα μπορουσε να συμβει και το ακριβως αντιθετο, δηλαδη η Ελλαδα να να δανειστει 10 δις ευρω με επιτοκιο 8% σε περιοδο πληθωρισμου στην ΕΕ της ταξης του 3,5%
και σε λιγα χρονια ο πληθωρισμος στην ΕΕ να μειωθει στο 2%, αυξανοντας το πραγματικο επιτοκιο και, κατα συνεπεια, το χρεος.
  Επιπλεον, στην προ ευρω κατασταση η Ελλαδα μπορουσε να αφησει την αγοραστικη δυναμη της δραχμης να μειωθει, οπως εκαναν χωρις εξαιρεση ολες οι κυβερνησεις απο το 1980 μεχρι το 2001
, πετυχαινοντας με αυτο τον τροπο τη μειωση της πραγματικης αξιας του χρεους της. Απο την πλευρα τους, οι δανειστες μπορουσαν να προστατευτουν με ειδικα προιοντα, που και παλι μετεφεραν το ρισκο αλλου.
  Αντιθετα, στην εποχη του ευρω η Ελλαδα βρεθηκε για πρωτη φορα με ενα νομισμα το οποιο ανατιμηθηκε εναντι του δολαριου θεαματικα και εγινε απο τα ακριβοτερα του κοσμου, γεγονος που οδηγησε στην αυξηση της πραγματικης αξιας του χρεους της, μεταφεροντας πλουτο απο τους Ελληνες πολιτες στις δανειστες.

Θα μπορουσε κανεις να υποστηριξει οτι, εφοσον ανατιμηθηκε η αξια του ευρω, αυξηθηκε και η αγοραστικη δυναμη των Ελληνων, αλλα η τρεχουσα κριση ειναι ισως η πιο απτη αποδειξη οτι αυτο δεν ισχυει σε καμια περιπτωση. Ετσι, οι ελληνικες κυβερνησεις, παραδιδοντας το νομισματικο ελεγχο
στην Ευρωπαικη Ενωση και ουσιαστικα στην Γερμανια, δε φροντισαν να προετοιμαστουν για τη μετα δραχμη κατασταση προς καθε κατευθυνση.
 Οι κινδυνοι απο την υιοθετηση του Ευρω χωρις καλη προετοιμασια και με τον τροπο που επιδιωχτηκε και, τελικα, φαινεται πως εγινε απο την Ελλαδα, δηλαδη επιπολαια και με πολιτικη σκοπιμοτητα,
ηταν γνωστοι τοσο στους Ελληνες οσο και στους Ευρωπαιους και Βρετανους πολιτικους.

" Η υιοθετηση του ευρω θα επαναφερει το ρισκο της εμπειριας που βιωσαμε ως μελη του Ευρωπαικου Μηχανιμσου Συναλλαγματος, οταν παρα το γεγονος οτι ειχαμε νομισματικη σταθεροτητα, επρεπε να αποδεχτουμε ενα επιτοκιο που ηταν λαθος για τη Βρετανια. Τα αποτελεσματα ηταν καταστροφικα-
χασαμε εκατονταδες χιλιαδες επιχειρησεις και η ανεργια διπλασιαστηκε"
ειπε το 2002 ο Φιλιπ Μπλαντ (Phillip Blond), μελος του Επιχειρηματικου Συμβουλιου για τη Στερλινα,
το οποιο εξεταζε τα πλεονεκτηματα και τα μειονεκτηματα μιας ενδεχομενης ενταξης της Βρετανιας στο ευρω, υποδεικνυοντας το μεγεθος της βλαβης που μπορει να προκληθει οταν μια χωρα παραχωρησει την επιτοκιακη πολιτικη της σε μια αλλη, η οποια ενδιαφερεται κυριως για το δικο της συμφερον, οπως βεβαια ειναι λογικο.

"Αν η Ελλαδα γινει μελος της Ευρωπαικης Ενωσης, αν συνεχισουμε να βελτιωνουμε την οικονομια,
τοτε θα κερδισουμε στις εκλογες. Κατανοω οτι πολλοι ανθρωποι ταλαιπωρουνται παρα πολυ σημερα, αλλα θα διαπιστωσουν συντομα οτι οι θυσιες τους επιασαν τοπο", θα πει ο Πρωθυπουργος της Ελλαδας το 1999.
"Ειμαστε σε ενα τρομερο χαος", θα πει σχεδον δεκα χρονια αργοτερα ο Ελληνας Υπουργος Οικονομικων.

8 σχόλια:

  1. Τα νούμερα είναι θάλασσα. Όποιος ασχολείται με αυτά και σέβεται τον εαυτό του θα το πει: Μπορώ να πω ότι θέλω και να βρω νούμερα για να το υποστηρίξω.
    Τώρα που το βλέπω γραμμένο, βλέπω ότι ισχύει και με την λέξη νούμερα σε εισαγωγικά. Ενδιαφέρον!

    Μου θυμίζει τις αφηγήσεις των μοδάτων οικονομολόγων που σταματούν μετά την μία ώρα τουλάχιστον. Ενώ έχεις την καλή διάθεση στις πρώτες κουβέντες να διακόψεις και να πεις «δεν είναι ακριβώς έτσι» λόγω μικροαστικής ευγένειας το αφήνεις. Τι να το κάνεις μετά, το πουλάκι πέταξε στην Ελλάδα της δραχμής αλλά εντός ευρωπαϊκής ένωσης. Και μη χειρότερα!

    Καλά, λοιπόν, αυτά που λέει, αλλά, δεν είναι ακριβώς έτσι. Στις διεθνείς αγορές δεν μπορείς να βγεις με το νόμισμα μαλαπέρδες για να πουλήσεις ομόλογα βασισμένα σε αυτό. Εύλογα θα ρωτήσουν τι είναι αυτή η μαλαπέρδα και άντε να τους εξηγήσεις.
    Έβγαινε λοιπόν η Ελλάδα παλιά στην γύρα για να πουλήσει ομόλογα με ρήτρα δολαρίου ή και κατευθείαν σε δολάριο. Σπανίως ή ειδικώς έβγαζε και μία σειρά σε Μάρκο έτσι για να κλείσει το ντιλ με την Γερμανική εταιρία. Ο Καζάκης βρήκε εκείνα των Γιέν για να τονίσει το στημένο - που είπαμε, καταλήγει σε δραχμή εντός ευρώπης…

    Το παιχνίδι με το πάρε – πάρε πληθωρισμό γινόταν για τον εσωτερικό δανεισμό που κατάθεση με 18% στην τράπεζα, έχανες. Σε έντοκα γραμμάτια Ελληνικού δημοσίου με κάτι παραπάνω; Έχανες.
    Μια που το αναφέραμε. Ο Αντωνάκης (ο απ την Μεσσηνία) κρατάει τον Γιωργάκη (ο γνωστός) γιατί τουλάχιστον επί τετράμηνο, εκεί στην αρχή, δεν έκδωσε ούτε ένα παραπάνω έντοκο γραμμάτιο Ε.Δ. και μάλιστα κατάργησε τα 52βδομάδων.
    Για τουλάχιστον τέσσερις μήνες τα επιτόκια ήταν κάτω από 2% (άντε 4% στο τέλος) και ο Γιωργάκης δεν τα εκμεταλλεύτηκε, όντως υπεράνω σπέκουλας, ως ήταν.
    Υπάρχει δήλωση του που λέει «εμείς δεν θα δανειστούμε από την εσωτερική αγορά» και έκλεισαν τα μικρόφωνα πριν αποσώσει «να τα βγάλετε έξω τα φράγκα σας, εμείς δεν τα θέλουμε».

    Όλο αυτό το Ευρωπαϊκό νταβαντούρι εκτός από φράγκα σε τσέπες άλλων, βιώθηκε από τους Έλληνες και μέσω του Θυμικού τους.
    ΕΟΚ, τέρμα πια οι χούντες και Πολιτειακή σταθερότητα. Πανάθεμα την. Η παρενέργεια του λαλάκη του εισαγόμενου ξεχάστηκε και ήρθε η Πολιτική τελμάτωση.
    Μετά ήρθε το ΕΥΡΩ Σταθερό Νόμισμα γιατί 18% έπαιρνες 36% πλήρωνες στις Τράπεζες και οι ξένοι γελούσαν όταν το έλεγες. Την παρενέργεια του 1% στις καταθέσεις και του 5,6,7,8% στις χορηγήσεις την βλέπεις τώρα. Υπάρχει λόγος για αυτό και είναι ανάμεσα στο ένα προς δύο την εποχή της δραχμής και ένα προς 5,6,7,8 κτλ. Είχε ένα καλό όμως. Δεν χρειαζόταν να πας στην Άλφα που είχε υποκατάστημα στο διπλανό προάστιο. Τώρα πια ένα σε κάθε γειτονιά και διάφορες μάρκες να διαλέξεις.
    Οι τραπεζίτες μας φάγανε πατριώτηηηη.
    Εντάξει, τους Γερμανούς τους φάγανε οι εξαγωγές τους που έχουν να δουν αύξηση μισθού από τον περασμένο αιώνα…

    Ο Νίκος με την Λιάνα με μια φωνή: Είναι ο Καπιταλισμός, πουλάκια μου.

    σ.Έλλην (με τόνους)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βασικά επιβεβαιώνεις αφενός μεν το πρώτο μέρος και αφετέρου όσα λέγαμε πριν την ένταξη στην ευρωζώνη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σχεδον συνονοματε,
    δεν τα καταλαβαινω ολα οσα γραφεις, λογω ελλιπους προσωπικης γνωσης στα οικονομικα, αλλα εκατο σχολια να εγραφες εδω, θα τα διαβαζα μονοκοπανια με προσοχη κι ενδιαφερον, που θα παει, θα τα καταλαβαινα καλα στο τελος.
    Μου θυμιζεις εναν παλιο σχολιαστη εδω, τον οποιον προετρεψα να γραψει βιβλιο -τοσο ωραια τα ελεγε-
    αλλα εκεινος μαλλον θα κατηγορουσε τη στροφη του ενδιαφεροντος μας προς τον "οικονομισμο"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η επικρατούσα άποψη είναι Κρίση Χρέους και μάλιστα Δημόσιου χρέους. Σιγόνταρα λίγο την άλλη Οπτική για Τράπεζες όταν στην Ιρλανδία είναι ποιο πασιφανές ότι Εστιάστηκε (κυριολεκτική σημασία) το πρόβλημα εκεί. Για να τα κάνουμε «ψιλά» λέω ότι είναι ΟΛΟ το σύστημα που δημιουργεί φούσκες και σε όποιο επιμέρους κομμάτι του και να Εστιάσεις την ματιά σου θα βρεις στοιχεία ότι είναι φούσκα.
      Κάποιες ιδιαιτερότητες σε χρόνους και τόπους μπορούν να σε οδηγήσουν και σε Εμμονές. Π.χ. στην Ελλάδα λόγω της αποκοπής της Αστικής τάξης από τον κρατικό κορμό το 1821 δεν έγινε η συγκέντρωση, η συσσώρευση εκείνη του κεφαλαίου για να δημιουργηθεί μία Αστική Τάξη με εθνική συνείδηση. Με δύο σεντονάκια κείμενο μπορώ να στοιχειοθετήσω ότι οι Πολιτικοί είναι ο κορμός της Αστικής τάξης στην Ελλάδα, όχι μόνο γιατί ο βιομήχανος πρέπει να δώσει το 30% μίζα για να λειτουργήσει, αλλά και γιατί ο Αστός Καμμένος είπε στον μπαμπά του ότι όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει Πολιτικός. Μπούρδες!
      Επειδή το real estate στην Ελλάδα το έχει Υπουργός, τις Τράπεζες κομματικά μέλη (Κωστόπουλος, Σάλλας) και τα γρήγορα λεφτά βγαίνουν από μίζες του Δημοσίου έγινε ότι έγινε;
      Ναι, κατά την ονομασία του πάσχοντος τμήματος, όχι κατά το νομοτελειακό αποτέλεσμα όταν υπάρχει Καθολικός Καρκίνος. (Καπιταλισμός, πουλάκια μου)

      Αυτοί που πίστευαν ότι κάτι γαλάζιο κυκλοφορούσε στις φλέβες τους ΠΟΤΕ δεν έπαιξαν με το καινούργιο παιχνίδι. Εκείνοι ήθελαν την κληρονομική ατομική συνέχεια ενώ το παιχνίδι δεν δίνει δεκάρα για ατομικούς Κυρίαρχους. Έτσι όπως είναι φτιαγμένο τροφοδοτεί μία Δεξαμενή που χωράει λίγους. Αν κάποιος από κει μέσα κολλήσει τα μυαλά του σε τοίχο γυρνάει το σύστημα στους υπόλοιπους και ρωτάει «ποιος έχει τα φράγκα τώρα;»
      Θέλεις να μοιρολογήσω πολύ για τον λάτση που έχασε την μισή του περιουσία και βάλε, ώστε να στο επιβεβαιώσω; Ο μουσάτος κύριος του περασμένου αιώνα πρωτομίλησε για αίμα που ρέει μεταξύ τους σε εκείνη την δεξαμενή της Αστικής τάξης.

      Εμείς θα πρέπει να ασχοληθούμε με «κλεμμένα πορτοφόλια» που δημιουργούν Βιωματικό Γεγονός όταν ο διπλανός μας το πιστεύει. Δεν αρκεί να του πεις ότι ποτέ δεν είχες πορτοφόλι ή στο είχαν πάρει από εξ’ αρχής ή όλο το παιχνίδι ονομάζεται ΚΛΟΠΗ.
      Λέω να ξεκινήσουμε από τα πολύ απλά ερωτήματα. Θέλεις να έχεις πορτοφόλι γιατί πιστεύεις ότι θα το φουσκώσεις τόσο πολύ ώστε θα μπεις στην Δεξαμενή της Αστικής τάξης;
      Αν ναι, κανένα πρόβλημα. Κάτσε απέναντί μου και περίμενε να στοιχηθούμε οι υπόλοιποι.
      Αν όχι, έλα δω ρε σύντροφε να δούμε πως θα φτιάξουμε το Δικό Μας πορτοφόλι που δεν θα είναι κανενός ξεχωριστά και δεν θα αφήσουμε κανέναν να το κλέψει.

      σ.Έλλην (με τόνους)

      ΥΓ. Άλλαξε θεματική και ξαναβγάλε Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΛ ΓΙΟΥΝΓΚ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΟ ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΑ ΤΗΣ μήπως και φανεί ότι το ερώτημα πρέπει να γίνει μεταξύ του Εαυτού μας και της Σκιάς του. Με οικονομικούς όρους δεν την παλεύω άλλο.
      Χάθηκε λίγος Μπελογιάννης με Μπάτση από την επικαιρότητά σου που απάντησαν στο ερώτημα ώστε να κάνουν κάποιους να μιλούν για πρωτοχριστιανούς;

      Διαγραφή
  4. Δειμε, οντως ενα ρεζουμε ειναι το δευτερο μερος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ειδα το Margin Call, μου αρεσε ιδιαιτερα η σκηνη που ειναι στο ασανσερ τα δυο στελεχη με την καθαριστρια και μιλουν μεταξυ τους λες και εκεινη δεν ειναι εκει, σαν να ειναι αλλο ειδος αυτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ποε, δε την ειχα προσεξει καλα αυτη τη σκηνη, τωρα που την ανακαλω, ναι, εχεις απολυτο δικιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. σ.ελλην, αυτο με την αστικη ταξη που στην Ελλαδα ειναι οι πολιτικοι, μου φαινεται οτι εμπεριεχει μεγαλη δοση αληθειας. Οπως και τα υπολοιπα που λες, γραφε οσο μπορεις.

    Κι εγω θα ξαναρχισω τις σκιες, οταν θα εχω την εμπνευση. Προς το παρον ειμαι αποσυντονισμενος απο αναγνωσεις οικονομικου περιεχομενου,
    με αποτελεσμα να εχω παψει και να γραφω ποιηματα, καταστροφη για μενα που γραφω απο τα 14 μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή