ΠΩΣ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩ ΕΔΩΣΕ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΝΑ ΠΙΟΥΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥ ΝΟΤΟΥ (ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ)

To δευτερο μερος του πολυ σημαντικου αρθρου του Πανου Παναγιωτου.
Εδω, το πρωτο μερος.
Οπωσδηποτε να διαβαστει, πριν διαβασετε αυτην εδω τη συνεχεια.
Μας βαλαν στο Ευρω για να πλουτισουν οι τραπεζες τους.
Στο βιβλιο του Παναγιωτου ακολουθουν αρθρα για τις Γαλλικες Τραπεζες, αλλα και τις Ελβετικες
( οι οποιες, κατα ενα περιεργο τροπο, ενω ηταν εκτεθειμενες κατεχοντας 64 δις Ελληνικα ομολογα οταν "ξεσπασε" η Ελληνικη Κριση,
σημερα κατεχουν ομολογα υψους μολις 2,5 δις, διχως κανεις να γνωριζει που και πως βρηκαν ενδιαφερομενους επενδυτες για να τους πουλησουν ελληνικα "τοξικα" ομολογα, οπως γραφεται στο βιβλιο)

Στις αρχες της προηγουμενης δεκαετιας η Γερμανια υιοθετησε μια οικονομικη πολιτικη με την ονομασια "Ατζεντα 2010", μεσω της οποιας προσφερθηκε στους Γερμανους η επιλογη να απολαυσουν χαμηλη ανεργια με ανταλλαγμα μικρη αυξηση στους μισθους. H "Ατζεντα 2010", σε συνδυασμο με την ευρυτερη αποπληθωριστικη πολιτικη της Γερμανιας, την οποια επεβαλλε η Μπουντεσμμπανκ
(Γερμανικη Κεντρικη Τραπεζα), βοηθησε στην αποφυγη δημιουργιας φουσκας στην πιστωση και στην αγορα κατοικιας, αλλα ωθησε τις γερμανικες τραπεζες, που δεν μπορουσαν να προβουν σε αυξημενο δανεισμο εντος της χωρας τους, να αναζητησουν επενδυτικες ευκαιριες αλλου, μεταφεροντας
και δανειζοντας κεφαλαια στον Ευρωπαικο Νοτο και στην Ελλαδα.
  Οι γερμανικες κυβερνησεις εμποδισαν τη δημιουργια φουσκας περιουσιακων στοιχειων εντος της χωρας τους, αλλα χρησιμοποιησαν, υπεθαλψαν και εκμεταλλευτηκαν τις φουσκες που δημιουργηθηκαν με τη βοηθεια των γερμανικων τραπεζων σε αλλες χωρες της Ευρωζωνης. Οι γερμανικες κυβερνησεις δε λειτουργησαν με σοφια, υπευθυνοτητα και συνεση ωστε να δημιουργησουν με καινοτομες ιδεες και εξυπνη και σκληρη εργασια μια ισχυρη οικονομια, αποφευγοντας ετσι τον ευκολο δρομο του αγγλοσαξονικου μοντελου που επιδιωκει τη δημιουργια αναπτυξης μεσω της πιστωσης. Αυτο που εκαναν ηταν να προστατευσουν την οικονομια τους στο βαθμο που μπορουσαν απο τις συνεπειες αυτου του μοντελου και να εκμεταλλευτουν τα οφελη του
απο την εφαρμογη του σε αλλες χωρες της Ευρωζωνης, οπου οχι μονο επετρεψαν την εφαρμογη του,
αλλα και συνεβαλλαν σε αυτη.

Συμφωνα με στοιχεια της Ευρωπαικης Κεντρικης Τραπεζας απο δημοσιευμα των Νew York Times
με τιτλο: " Η Γερμανια κερδιζει, οι υπολοιποι χανουν",
η μεγαλη κερδισμενη απο την υιοθετηση του ευρω ηταν η Γερμανια (γραφημα 15).
Ελεγχοντας την εγχωρια αγορα δανειων της, απετρεψε τη δημιουργια φουσκας κατοικιας
και χρηματοδοτησε μεσω των τραπεζων της τις φουσκες κατοικιας σε χωρες της Ευρωζωνης,
με αποτελεσμα να κερδιζει σε πλεονασματα ο,τι οι υπολοιπες χωρες της ΕΕ εχασαν δημιουργωντας ελλειμματα.
  Αυτος ειναι και ενας απο τους λογους που απο την εισαγωγη του ευρω η ανταγωνιστικοτητα της Γερμανιας απογειωθηκε, ενω αυτη των υπολοιπων κρατων, συμπεριλαμβανομενης και της Γαλλιας, καταρρακωθηκε (βλ γραφημα 16). Η Γερμανια εκμεταλλευτηκε τις αδυναμιες του αγγλοσαξονικου χρηματοοικονομικου συστηματος που τοσο σφοδρα κατηγορει, απο τη μια πλευρα απολαμβανοντας τα αναπτυξιακα του οφελη και εκθετοντας στους κινδυνους του τα υπολοιπα κρατη της Ευρωζωνης
και απο την αλλη προστατευοντας την οικονομια της απο αυτο στο μεγαλυτερο δυνατο βαθμο.

Ετσι, στο ξεσπασμα της κρισης η Γερμανια βρεθηκε σε απολυτα πλεονεκτικη θεση εναντι των υπολοιπων κρατων της ζωνης του Ευρω, κατι που της επετρεψε να επιδιωξει την αυξηση της επιρροης της στην Ευρωζωνη και να ονειρευτει τις Ηνωμενες Πολιτειες της Ευρωπης με την ιδια στο ρολο του ηγετη.
 Η υιοθετηση ομως του ευρω δε βοηθησε στην αναπτυξη των κρατων του ευρωποαικου Νοτου
ουτε στα "καλα" χρονια του φτηνου δανεισμου και της φουσκας στην αγορα κατοικιας (στοιχεια απο Reuters). Οι ρυθμοι αναπτυξης των οικονομιων του Ευρωπαικου Νοτου μειωθηκαν σε καθε περιπτωση απο την εισαγωγη του Ευρω, ενω στην καλυτερη περιοδο τους τα κρατη του Νοτου πετυχαν μετρια αναπτυξη, κατα κανονα με υψηλοτερο πληθωρισμο απο το μεσο ορο της Ευρωζωνης.
  Αυτο που συνεβη στα χρονια της φτηνης ρευστοτητας και των ελλειμματων ηταν τελικα η μεταφορα δανεικων κεφαλαιων απο το κεντρο προς την περιφερεια και πραγματικου πλουτου απο την ευρωπαικη περιφερεια προς το κεντρο. Η υιοθετηση του ευρω αφοπλισε τις χωρες της Εθρωζωνης απο τα νομισματικα οπλα τους, παραδιδοντας τα στη Γερμανια, η οποια μεσω της επιρροης της στην Ευρωπαικη Κεντρικη Τραπεζα, που ασκει πλεον τη νομισματικη πολιτικη, χρησιμοποιησε τα ιδια αυτα οπλα εναντιον των εταιρων της.

Στην προ ευρω κατασταση, μια χωρα μπορουσε να ορισει η ιδια το υψος των επιτοκιων στο νομισμα της, δηλαδη να αποφασισει ποσο φτηνο η ακριβο θα εκανε το χρημα της, ως τμημα της επιβολης μετρων ελεγχου στην εισροη κεφαλαιων. Επιπλεον, μπορουσε να επηρεασει μεσω του νομισματικου ελεγχου τα επιπεδα πληθωρισμου και μεσω αυτων το ιδιο το χρεος της,
πολιτικη την οποια ασκουν κατα κορον οι ΗΠΑ.
  Για παραδειγμα, εστω πως στην προ ευρω κατασταση η Ελλαδα δανειζοταν 100 δις δραχμες για δεκα χρονια με επιτοκιο 15% σε μια περιοδο με πληθωρισμο 10%. Το πραγματικο επιτοκιο τοτε θα ηταν 15-10=5%, καθως το υπολοιπο 10% θα το "ετρωγε" καθε χρονο ο πληθωρισμος. Αν τωρα η Ελλαδα
ηθελε να μειωσει το χρεος της, μπορουσε μεσω της νομισματικης πολιτικης να αφησει τον πληθωρισμο να αυξηθει εστω στο 15%, εκμηδενιζοντας ουσιαστικα το πραγματικο επιτοκιο.
Οι δανειστες απο την πλευρα τους μπορουσαν να επενδυσουν σε ειδικα προιοντα, τα οποια τους προστατευαν απο τις πληθωριστικες αυξησεις, και ετσι να μεταφερουν το ρισκο αυτο αλλου.
Ετσι, τοσο η Ελλαδα οσο και οι δανειστες ηταν "προστατευμενοι".

Παραδιδοντας ωστοσο το νομισματικο ελεχγο στην Ευρωπαικη Κεντρικη Τραπεζα, η δυνατοτητα αυτη εξαλειφθηκε. Επιπλεον, τωρα μπορουσε να συμβει και το ακριβως αντιθετο, δηλαδη η Ελλαδα να να δανειστει 10 δις ευρω με επιτοκιο 8% σε περιοδο πληθωρισμου στην ΕΕ της ταξης του 3,5%
και σε λιγα χρονια ο πληθωρισμος στην ΕΕ να μειωθει στο 2%, αυξανοντας το πραγματικο επιτοκιο και, κατα συνεπεια, το χρεος.
  Επιπλεον, στην προ ευρω κατασταση η Ελλαδα μπορουσε να αφησει την αγοραστικη δυναμη της δραχμης να μειωθει, οπως εκαναν χωρις εξαιρεση ολες οι κυβερνησεις απο το 1980 μεχρι το 2001
, πετυχαινοντας με αυτο τον τροπο τη μειωση της πραγματικης αξιας του χρεους της. Απο την πλευρα τους, οι δανειστες μπορουσαν να προστατευτουν με ειδικα προιοντα, που και παλι μετεφεραν το ρισκο αλλου.
  Αντιθετα, στην εποχη του ευρω η Ελλαδα βρεθηκε για πρωτη φορα με ενα νομισμα το οποιο ανατιμηθηκε εναντι του δολαριου θεαματικα και εγινε απο τα ακριβοτερα του κοσμου, γεγονος που οδηγησε στην αυξηση της πραγματικης αξιας του χρεους της, μεταφεροντας πλουτο απο τους Ελληνες πολιτες στις δανειστες.

Θα μπορουσε κανεις να υποστηριξει οτι, εφοσον ανατιμηθηκε η αξια του ευρω, αυξηθηκε και η αγοραστικη δυναμη των Ελληνων, αλλα η τρεχουσα κριση ειναι ισως η πιο απτη αποδειξη οτι αυτο δεν ισχυει σε καμια περιπτωση. Ετσι, οι ελληνικες κυβερνησεις, παραδιδοντας το νομισματικο ελεγχο
στην Ευρωπαικη Ενωση και ουσιαστικα στην Γερμανια, δε φροντισαν να προετοιμαστουν για τη μετα δραχμη κατασταση προς καθε κατευθυνση.
 Οι κινδυνοι απο την υιοθετηση του Ευρω χωρις καλη προετοιμασια και με τον τροπο που επιδιωχτηκε και, τελικα, φαινεται πως εγινε απο την Ελλαδα, δηλαδη επιπολαια και με πολιτικη σκοπιμοτητα,
ηταν γνωστοι τοσο στους Ελληνες οσο και στους Ευρωπαιους και Βρετανους πολιτικους.

" Η υιοθετηση του ευρω θα επαναφερει το ρισκο της εμπειριας που βιωσαμε ως μελη του Ευρωπαικου Μηχανιμσου Συναλλαγματος, οταν παρα το γεγονος οτι ειχαμε νομισματικη σταθεροτητα, επρεπε να αποδεχτουμε ενα επιτοκιο που ηταν λαθος για τη Βρετανια. Τα αποτελεσματα ηταν καταστροφικα-
χασαμε εκατονταδες χιλιαδες επιχειρησεις και η ανεργια διπλασιαστηκε"
ειπε το 2002 ο Φιλιπ Μπλαντ (Phillip Blond), μελος του Επιχειρηματικου Συμβουλιου για τη Στερλινα,
το οποιο εξεταζε τα πλεονεκτηματα και τα μειονεκτηματα μιας ενδεχομενης ενταξης της Βρετανιας στο ευρω, υποδεικνυοντας το μεγεθος της βλαβης που μπορει να προκληθει οταν μια χωρα παραχωρησει την επιτοκιακη πολιτικη της σε μια αλλη, η οποια ενδιαφερεται κυριως για το δικο της συμφερον, οπως βεβαια ειναι λογικο.

"Αν η Ελλαδα γινει μελος της Ευρωπαικης Ενωσης, αν συνεχισουμε να βελτιωνουμε την οικονομια,
τοτε θα κερδισουμε στις εκλογες. Κατανοω οτι πολλοι ανθρωποι ταλαιπωρουνται παρα πολυ σημερα, αλλα θα διαπιστωσουν συντομα οτι οι θυσιες τους επιασαν τοπο", θα πει ο Πρωθυπουργος της Ελλαδας το 1999.
"Ειμαστε σε ενα τρομερο χαος", θα πει σχεδον δεκα χρονια αργοτερα ο Ελληνας Υπουργος Οικονομικων.