Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΔΑΡΒΙΝΙΣΜΟΣ: ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ


Ουτε που θυμαμαι ποσες φορες διαβασα τα τελευταια 2 χρονια τη φραση "Κοινωνικος Δαρβινισμος"
To παρακατω αποσπασμα ως ματια στη φιλοσοφικη ριζα του Κακου,
και συγχωρεστε μου τους θεολογικους- μεταφυσικους ορους, αλλα με τετοια Φρικη- Αθλιοτητα σε καιρο ειρηνης κι ευμαρειας, δυσκολα μπορω να τους αποφευγω.
Απο το βιβλιο του Χεργκεχαν, "Εισαγωγη στην Ιστορια της Ψυχολογιας", μεταφραση: Ρενα Καρακατσανη.
Θα αναρτησω λιγα λογια για τη ζωη και το εργο του Χερμπερτ Σπενσερ.
Ποιο ειναι αυτο το μπασταρδι; Διαβαστε να μαθετε ποσο ωραια τα λεει και ποσο νικητριες βγαινουν σημερα οι θεωριες του.










Κοινωνικος Δαρβινισμος.
 Υπαρχει μια βασικη διαφορα μεταξυ Spencer και Darwin ως προς το πως αντιλαμβανονταν την εξελιξη. Για τον Spencer, εξελιξη σημαινε προοδος. Δηλαδη η εξελιξη εχει σκοπο, ειναι ο μηχανισμος δια του οποιου προσεγγιζεται η τελειοτητα. Ο Darwin δεν πιστευε κατι τετοιο:

        Για τον Darwin, η εξελιξη δεν εμφανιζε καποιο προκατασκευασμενο, προεγκατεστημενο η προκαθορισμενο σχεδιο η ταξη απο την αρχη ως το τελος της φυσικης ιστοριας' δεν υπαρχει γενικη κατευθυνση στην εξελιξη, δηλαδη, εσχατος σκοπος η τελικος στοχος στην οργανικη εξελιξη γενικα η στη ανθρωπινη εξελιξη ειδικα. (Birx, 1998, σ.xxii)

  Απο την αλλη πλευρα, για τον Spencer, η επιτευξη της ανθρωπινης τελειοτητας ηταν απλως θεμα χρονου. Ο ιδιος προχωρησε ακομη περισσοτερο, υποστηριζοντας οτι οι εξελικτικες αρχες ισχυουν για κοινωνιες οπως και για ατομα. Η εφαρμογη εκ μερους του Spencer της ιδεας του περι επιβιωσης του ισχυροτερου κατεληξε να ονομαζεται κοινωνικος δαρβινισμος. Συμφωνα με τον Spencer, οι ανθρωποι στην κοινωνια, οπως αλλα ζωα στο φυσικο τους περιβαλλον, παλευουν για επιβιωση και μονο οι ισχυροτεροι (η αρμοστικοτεροι) επιβιωνουν. Αν αφεθουν να λειτουργησουν ελευθερα οι αρχες της εξελιξης, ολοι οι ζωντανοι οργανισμοι θα προσεγγισουν τη τελειοτητα, συμπεριλαμβανομενων των ανθρωπων. Επομενως, η καλυτερη πολιτικη που μπορει να ακολουθησει μια κυβερνηση ειναι μια πολιτικη μη παρεμβασης (laissez- faire), που προνοει για ελευθερο ανταγωνισμο μεταξυ των πολιτων της. Κυβερνητικα προγραμματα σχεδιασμενα για να βοηθησουν τους αδυναμους και τους ενδεεις απλως θα παρενεβαιναν στις εξελικτικες αρχες και θα παρακωλυαν μια κοινωνια στην πορεια της προς μια προιουσα τελειοτητα.

Η ακολουθη δηλωση δειχνει σε ποιο βαθμο πιστευε ο Spencer οτι οι κυβερνησεις θα επρεπε να ακολουθουν μια πολιτικη μη παρεμβασης.
"Αν [ τα ατομα] ειναι επαρκως ολοκληρωμενα [τοσο σωματικα οσο και νοητικα] για να ζησουν, ζουν πραγματι και ειναι καλο να ζουν. Αν δεν ειναι επαρκως ολοκληρωμενα για να ζησουν, πεθαινουν και ειναι καλυτερα να πεθαινουν." (1864, σ.415).
Το ενδιαφερον ειναι οτι ο Spencer ηταν αντιθετος μονο προς τα κυβερνητικα προγραμματα βοηθειας των φτωχων και των αδυνατων. Υπεστηριζε, ομως, την ιδιωτικη φιλανθρωπια, επειδη πιστευε οτι ισχυροποιουσε το χαρακτηρα των δωρητων (Hofstadter, σ.41)

Ειναι προφανες οτι οι ιδεες του Spencer ηταν συμβατες με τον καπιταλισμο και τον ατομικισμο στις ΗΠΑ. Στις Ηνωμενες Πολιτειες, οι ιδεες του διδασκονταν στα περισσοτερα πανεπιστημια και τα βιβλια του πουλουσαν εκατονταδες χιλιαδες αντιτυπα. Μαλιστα, οταν ο Spencer επισκεφθηκε τις ΗΠΑ το 1882, αντιμετωπισθηκε σαν ηρωας. Οπως θα περιμενε κανεις, ο κοινωνικος δαρβινισμος εκτιμηθηκε ιδιαιτερα απο τους μεγαλοβιομηχανους των ΗΠΑ. Σε μια ομιλια του στο Κατηχητικο, ο John D. Rockefeller δηλωσε:

        Η αναπτυξη μιας μεγαλης επιχειρησης ειναι απλως η επιβιωση του ισχυροτερου.......
Το τριανταφυλλο "Αμερικανικη Καλλονη" μπορει να παραχθει με τη λαμπροτητα και το αρωμα που τερπουν αυτον που το βλεπει μονο θυσιαζοντας τα πρωτα μπουμπουκια που αναπτυσσονται γυρω του. Αυτο δεν ειναι μια κακη ταση στις επιχειρησεις. Ειναι απλως η ασκηση ενος νομου της φυσης και ενος νομου του Θεου. (Hofstadter, 1955, σ.45)

 

     Ο Andrew Carnegie προχωρησε ακομη περισοτερο, επιμενοντας οτι, για αυτον, η εξελικτικη θεωρια (ο κοινωνικος δαρβινισμος) αντικατεστησε την παραδοσιακη θρησκεια:


      Θυμαμαι οτι το φως ηρθε σαν πλημμυρα και ολα εγιναν διαυγη. Οχι μονο ειχα απαλλαγει απο τη θεολογια και το υπερφυσικο, αλλα ειχα βρει την αληθεια της εξελιξης. Το "Ολα ειναι καλα αφου γινονται καλυτερα" εγινε το εμβλημα μου, η αληθινη μου πηγη παρηγοριας. Ο ανθρωπος δεν ειχε δημιουργηθει για την υποβαθμιση του, αλλα απο την κατωτερη ειχε εξυψωθει στις ανωτερες μορφες. Ουτε υπαρχει καποιο πιθανο τελος στην πορεια του προς την τελειοτητα. Το προσωπο του ειναι στραμμενο προς το φως. Στεκει στον ηλιο και κοιταζει προς τα πανω (Hofstadter, 1955, σ. 45)









Αυτα απο το συναρπαστικο βιβλιο του Χεργκεχαν, στο οποιο περιγραφονται ολα τα ρευματα της Ψυχολογιας-Ψυχοθεραπειας-Ψυχαναλυσης, καθως και πως επηρεαστηκαν απο τους φιλοσοφους (ξεκινωντας απο τον Θαλη τον Μιλησιο), τους βιολογους, τους ψυχιατρους κλπ κλπ
Επελεξα ομως να αναρτησω ενα αποσπασμα που θα θυμωσει αυτους που θα το διαβασουν αντι να τους τερψει, κι αυτο το εκανα, οπως εξηγω και στην αρχη, για να παρουμε μια ματια στη φιλοσοφικη ριζα αυτης της Φρικης που μας τρωει τις σαρκες.
 Να δουμε και πως σκεφτονται οι Επικυριαρχοι, δηλαδη οι Καπιταλιστες, για την πορεια της Ανθρωποτητας μεσα στον χρονο.
Η συσσωρευση του Κερδους ειναι η Θρησκεια τους, και η Θρησκεια τους νικαει.
Νικαει για πολλους λογους, αλλα ο κυριοτερος ειναι επειδη κι ο λαος εχει την ιδια θρησκεια με αυτους. Ναι, δε καταλαβαινω πως μπορει να εκνευριζεται καποιος με αυτα που διαβασε παραπανω:
 Η αληθεια ειναι οτι τις αποψεις του Σπενσερ τις συμμεριζονται ολοι, πλην των κομμουνιστων.
Μονο ενας κομμουνιστης δικαιουται να εξοργιστει με αυτα που διαβασε, καποιος που δεν ειναι κομμουνιστης δε δικαιουται να εκνευριζεται..... σε διαφορετικη περιπτωση ειναι ψευτης και υποκριτης. Γιατι την ιδια ακριβως θρησκεια του Σπενσερ, του Καρνεγκυ και του Ροκφελερ εχει κι ο ιδιος. Ποσες φορες ειπαμε για τον διπλανο μας που καταστραφηκε οικονομικα "ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙ, ΤΟΥ ΑΞΙΖΕ"; Ποσες φορες δικαιολογησαμε τον πονο, την Ηττα του αλλου σκεφτομενοι οτι "ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ ΟΛΟΙ";
Δεν εχει σημασια αν τις παραπανω φρασεις δε τις εκστομισαμε ποτε, ο τροπος ζωης και οι επιλογες μας, οι πραξεις μας δηλαδη, δειχνουν ακριβως αυτο.
Ακριβως αυτο ψηφισαμε τον Ιουνη: Ολοι γνωριζαμε οτι με την επικρατηση του ΠΑΣΟΚΟΝΟΥΔΟΥΔΗΜΑΡ, προδιαγραφηκε με το καλημερα η ψυχικη και σωματικη εξοντωση καποιων δεκαδων χιλιαδων συμπολιτων μας, των ασθενεστερων. Κι ομως, ειτε με τη ψηφο ειτε με την ανοχη, αυτο ειναι που νομιμοποιησαμε και νομιμοποιουμε καθημερινως σκεφτομενοι οτι ΔΕ ΓΑΜΙΕΤΑΙ, ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΤΗ ΓΛΥΤΩΣΟΥΜΕ.
Δε γαμιεται, οκ, αλλα δε θα τη γλυτωσεις ουτε εσυ, και με οσα βλεπουμε τελευταια, ουτε το μεγαλυτερο καπιταλιστικο πρεζακι δε μπορει πια να το αμφισβητει.
Ο Ελληνικος λαος, η καλυτερα, η Δυση εν συνολω
-Γιατι μην εχετε την αυταπατη οτι Ιταλοι, Ισπανοι κλπ ειναι τιποτα πιο κοινωνικα ευαισθητοι η μαχητικοτεροι απο εμας, τα ιδια σκατα τρωνε και θα φανε κι αυτοι μαζι μας-
ειναι ο μεγαλυτερος οπαδος του Κοινωνικου Δαρβινισμου: Πιστευουμε οτι καποιοι
(Οι πλουσιοτεροι και Ισχυροτεροι) ανηκουν σε διαφορετικη εξελικτικη βαθμιδα απο τη δικη μας,
οτι αυτοι δικαιουνται να ζουν, οχι εμεις.

Μπορεις καλλιστα να περιμενεις να σε σωσει ο Θεος, αλλα τελικα, μπορει να εχουν δικιο οι Ντειστες (Καρτεσιος κλπ): Τα παντα εν σοφια εποιησε, αλλα μετα μας παρατησε και δε δινει δεκαρα για το δημιουργημα του.
Μπορεις καλλιστα να περιμενεις να σε σωσουν αυτοι που υποσχονται Καπιταλισμο με ανθρωπινο Προσωπο, αλλα ο Καπιταλισμος με Ανθρωπινο Προσωπο, τη παρουσα στιγμη μαλλον αποτελει μεγαλυτερη Μεταφυσικη Ουτοπια ακομα κι απο τη Δευτερα Παρουσια,
αν κι εγω, ως Χριστιανος, πιστευω οτι ειναι πιθανοτερο να μας ξαναερθει ο Ιησους απο το να αποκτησουν φιλευσπλαχνα αισθηματα οι Ροκφελερ, οι Καρνεγκι και οι Ροτσιλντ, οι Σαλλαιοι, οι Δασκαλοπουλαιοι και οι Βαρδινογιανναιοι: Οσο υπαρχουν πλουσιοι, θα υπαρχουν και φτωχοι, τοσο απλα.
Μπορεις καλλιστα να περιμενεις να σε σωσουν οι Αμερικανοι, τα εγχωρια τσιρακια τους που τη πεφτουν στη Μερκελ και μιλανε για δολλαριο, για το Ιππικο που ερχεται να μας σωσει,
το ΔΝΤ που υψωνει για παρτη μας τοιχος προστασιας, τον Ομπαμα η τη Θεια απο το Σικαγο,
αλλα, σκεφτομενος οτι δεν εχει περασει ουτε διετια απο την εποχη που ολοι διαβαζαν Ναομι Κλαιν και μαθαιναν τι εστι ΔΝΤ,
σκεφτομενος λοιπον οτι οι ιδιοι μπορει σημερα να πιστευουν στο καλο ΔΝΤ, καταληγω οτι ειναι ακομψο κι ανηθικο να σαρκαζεις ψυχωτικους: Ετσι, καλυτερα να το σωπασω.

Μιας κι ομως το ριξαμε στη Ψυχολογια, να πω οτι παρατηρω μια συλλογικη ενορμηση προς Θανατο.
Ισως κουραστηκαμε και θελουμε καταβαθος να τελειωνουμε με αυτη τη Φαρσοκωμωδια που λεγεται Ζωη. Το καταλαβαινω αυτο, ομως δε πρεπει, οχι επειδη η Ζωη ειναι ενα Θαυμα που ολοι πρεπει να εκτιμαμε, τριχες, δε πρεπει γιατι ειναι κριμα κι αδικο να συναινουμε δια της ανοχης στον δικο μας μαρασμο και να αφησουμε καποια μπασταρδια να ανθιζουν εις βαρος μας.
Τη πορεια των πραγματων μονο ενα πραγμα μπορει να σταματησει: Το ταξικο μισος.
Απο αυτο να κρατηθουμε και να τους ξεσκισουμε. Δε νομιζω οτι περαν της Λυσσας και του Μισους, θα μπορουσε το ο,τιδηποτε αλλο να μας κρατησει ζωντανους. Η αλληλεγγυη ειναι νεκρη, η ομονοια ειναι νεκρη, η αυτοθυσια ειναι νεκρη, η Αγαπη ειναι νεκρη.
Διχως Αγαπη μεν, θα γινουμε αυτο το οποιο μισουμε,
αλλα αυτα ειναι σκεψεις για να μας απασχολησουν μετα, αφου τους τελειωσουμε,
κι οχι τωρα.






9 σχόλια:

  1. Πρόκειται,μάλλον,για προσπάθεια επένδυσης-κάλυψης της σοφιστείας και παρουσίασής της ως φιλοσοφίας.Η επιβίωση ταυτισμένη με τη ζωή και τα διάφορα τεχνάσματα που την εξασφαλίζουν ως απαράβατοι-"φυσικοί" όροι που προκύπτουν απο τη σοφιστική ερμηνεία της "τελειότητας" όπως αυτή "αποκαλύπτεται","μοιραία",στον κάθε "ειλικρεινά" σκεπτόμενο.Η επιτηδευμένη μερικότητα παρουσιασμένη ως "μοιραία","φυσική" τελειότητα.Η μερικότητα,ταξικότητα,αν θές,της σύγχρονης χρηματοπαραγωγής και παρουσίασης της ως φυσικής διαδικασίας.Με αυτή τη "λογική",εξέλιξη είναι να τρώμε χαρτονομίσματα(και όχι,π.χ.,ντομάτες)και να αφοδεύουμε κέρματα τα οποία σαν λίπασμα και σπόροι ταυτόχρονα(δύο σ'ένα,γουάου!)θα αναπτυχθούν σε χαρτονομίσματα ή άλλα "παράγωγα" και πάει λέγοντας και είναι τέλειοοο λέμε.Αν ένας πίθηκος επιβιώνει περισσότερο στο ζωολογικό κήπο,τότε και οι άνθρωποι οφείλουν να παραδειγματιστούν απο αυτόν,γιατί είναι και αυτός τέλειοοος(άσε που αν μάθει να καπνίζει εξελίσσεται κιόλας).Ο Βασιλάκης Χαίλας(εκ του ζίγκ χάιλ καταγόμενος-εξελιγμένος)πρέπει να ευγνωμονεί την εργατική τάξη των,ως άνω διανοητών,που μέσω της εγκαθίδρυσης της δικτατορίας της απελευθερώνει τις εξελικτικές-επιβιωτικές προοπτικές του.Η επανάσταση είναι ένα τσιγάρο δρόμος(χαρμάνιασα μέχρι να το γράψω).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι "επάνω" απο την στιγμή που ξέρουν ότι οι "κάτω" δεν θέλουν να τους αγγίξουν..στα παπάρια τους.
    Η προπαγάνδα τους έπιασε τόπο. Ακούμε για "τελευταία σοβιετία" κάθε τόσο. Η τελευταία σοβιετία υποτίθεται ήταν(εδώ γελάμε) αταξική και έτσι το μίσος..που μια χαρά τους συμφέρει να νιώθουμε...πρέπει να είναι αταξικό για να μην γίνουμε άτακτοι και θελήσουμε να τους τακτοποιήσουμε.
    Για να γίνουμε ομάδα ή έστω "αγέλη" για να τους κατασπαράξουμε πρέπει να γίνουμε λύκοι, αντε πες το τώρα στα πρόβατα ..μόνο αυτοί θα έχουν λυκοσυμαχίες ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θέμα που με απασχολεί πάρα πολύ τελευταία. Επειδή αμφισβητώ όσο πιο πολλά μπορώ όμως ας το δούμε απ'την αντίθετη. Η επανάσταση , η ταξική πάλη με προοπτική την ρήξη των από πάνω δεν ενέχει μέσα της τους κανόνες του κοινωνικού δαρβινισμού ; Ανταγωνιστικά δεν παίζουμε πάλι;
    Όταν άκουσα πρώτη φορά ότι τα λιοντάρια που ζούνε σε ζωολογικούς κήπους , ζούνε περισσότερα χρόνια (διότι δεν έχουν να παλέψουν για την τροφή τους) χάρηκα απίστευτα ! Μετά από καιρό αναγκάστηκα να αναρωτηθώ , είναι φυσικό αυτό ; (Καλώς σας βρήκα-πρώτο σχόλιο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Προχτές είχα αυτή τη συζήτηση, Celin.
    Μια φίλη μου μού μιλούσε για έναν 50άρη άνεργο, ο οποίος είχε μια επιχείρηση και την έκλεισε.
    Και κάτι της είπα γι αυτόν, και αυτή μου απαντά "Καλά να πάθει. Για να την έκλεισε, άχρηστος θα ήταν!"
    Αμέσως εγώ της τα χωσα και της εξήγησα τα σχετικά.
    Αλλά μετά σκεφτόμουν πως ένα πολύ μεγάλο (το μεγαλύτερο) μέρος της κοινωνίας σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο.
    Ικανός, κιμπάρης κι έξυπνος αν επιβιώσεις στη ζούγκλα του κεφαλαίου, ανίκανος, λαχρηστος και τεμπέλης αν δεν τα καταφέρεις και ηττηθείς.

    Μια διόρθωση μόνο στο κείμενο:
    Το ταξικό μίσος χωρίς αλληλεγγύη, ομόνοια κλπ θαέχει καταστροφικότερα αποτελέσματα από αυτά που ζούμε σήμερα.
    Το ταξικό μίσος πρέπει να χτιστεί πάνω στα θεμέλια της αλληλεγγύης, της αυτοθυσίας, της αγάπης και της ομόνοιας.
    Ειδάλλως θα οδηγηθούμε σε δικτατορίες.
    Το τυφλό ταξικό μίσος εφερε τον Πεισίστρατο.
    Η ταξική συνείδηση έβγαλε μπροστά τον Κλεισθένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. cELIN ειλικρινα δεν ξερω τι ειναι αυτο που θα μας κανει να κερδισουμε
    τη μαχη με το κεφαλαιο τελικα.Εχω μπερδευτει παρα πολυ.
    Ναι κι εγω πιστευω οτι το ταξικο μισος μπορει να ειναι μια λυση.Ομως εχουμε φτασει στο χειροτερο σημειο ατομισμου.Οκαθενας για την παρτη του.Πως λοιπον θα φτιαχτει αυτη η ταξη εναντια στο κεφαλαιο;Οταν ο καθενας χαιρεται για την καταντια του αλλου.Το βλεπω κι εγω συνεχεια γυρω μου.Σ αυτο το σημειο συμφωνω με την αποψη του Μαζεστιξ.Οντως το ταξικο μισος για να κτιστει θελει ομονοια,αλληλεγγυη και αγαπη.Αυτα θα μας κανουν να παραμερισουμε τα προσωπικα-ατομικα συμφεροντα για το συμφερον του συνολου.
    Θεωρω οτι εκει παταει το κεφαλαιο και μας εφτασε σ αυτο το υστατο σημειο της κοινωνικης και προσωπικης παρακμης.Εκανε καλη δουλεια ο καπιταλισμος.Η παιδεια που μας προσφερει μας αποχαυνωνει εντελως και μας κανει γαιδουρια.
    Δυστυχως η λυση ειναι να φτασουμε στο κατωτερο σημειο της εξαθλιωσης,στον πατο του βαρελιου και ακομα παραπερα,για να ενωθουμε και να τους ξεπαστρεψουμε.Η ιστορια επαναλαμβανεται.Δυστυχως η δυστυχια ενωνει λαους και οχι η χαρα....Δυστυχως στη χαρα του γειτονα υπαρχει φθονος.Δεν ξερω αν συμβαινει μονο στην Ελλαδα αυτο,αλλα συμβαινει......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το καλυτερο που μπορεις να κανεις εσυ σανσαιν ειναι να γινεις καλος αγωγος της αλλαγης και της ανατροπης, και αυτο δεν γινεται αν σε παιρνει συνεχεια απο κατω.

    Το να φτασουμε στον πατω δεν εξασφαλιζει οτι ο λαος θα αποκτησει συνειδηση, η εστω θα ακολουθησει κατ αναγκη τα πρωτοπορα τμηματα της εργατικης ταξης

    Διαβασε αμα θες και εκει

    http://poexania.wordpress.com/2012/12/08/%CE%BF-%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%B1%CF%85%CE%BC%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BF-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν λεω να μην προβληματιζεσαι, απλα απο τη στιγμη που δεν μενεις κατω απο μια γεφυρα να τρως απο τους καδους, ακομα, πρεπει να σταθεις στο υψος των περιστασεων και των εποχων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και ενα εμψυχωτικο ποιηματακι

    Πασχαλινό

    ~

    Των ζωντανών νεκρών οι ψυχές

    κάνουν παρέα στων αθανάτων τα κόκκαλα,

    μέσα στο χώμα.

    ~

    Και απο πάνω, τα ζωντανά νεκρά τους σώματα,

    περιπατούν σε ενα μικρό κομμάτι γης,

    με το βλέμμα τους άδειο.

    ~

    Και είναι το πνεύμα των αθανάτων ολόγυρα τους,

    τους γυροφέρνει,

    πιο ζωντανό απο τους ζωντανούς,

    μα εκείνοι δεν το αισθάνονται.

    ~

    Είναι στον αέρα, είναι στο σφυρί, είναι στην λάσπη,

    μα εκείνοι, ζωντανοί-νεκροί, ανάσες δεν παίρνουν,

    το χουν για δανεικό το σφυρί και ότι φτιάζουν με τη λάσπη δεν το λένε δικό τους.

    ~

    Κι όταν συμβαίνει, μεθυσμένος απο τον καθαρό αέρα, κάποιος να πει

    “δικό μας είναι το σφυρί, και όλα τούτα που φτιάξαμε με τη λάσπη δικά μας είναι“,

    κουράζεται σαν βλέπει τα άδεια βλέμματα να τον αγριοκοιτάζουν,

    κι άλλοτε πεισμώνει.

    ~

    Τέλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Βαγγο, Ντινα, Ηλια (καλωςηρθες)
    Μαζεστιξ, Σανσαιν, Ποε,
    χαιρετω και συγχωρεστε με που δεν απαντησα νωριτερα, λογοι ανωτερας βιας.
    Ηλια, ωραια συζητηση ανοιξες αλλα δε μπορω να σου απαντησω τωρα, θα τα ξαναπουμε αν θες εν καιρω, μονο αυτο: Δεν ειναι κοινωνικος δαρβινισμος η εξοντωση των ελιτ γιατι ο λαος, εξοντωνοντας τις παρασιτικες ελιτ, εχει σκοπο να εξαλειψει και τον κοινωνικο δαρβινισμο, ενω οι ελιτ, εξοντωνοντας τον λαο, το μονο που κανουν ειναι να τον συντηρουν (Τον δαρβινισμο)

    Διαφερουν δηλαδη οι σκοποι που εχει η καθε αντιμαχομενη πλευρα
    (Αντιμαχομενη στα λογια)

    Μαζεστιξ, ταξικο μισος και δικτατοριες χειροτερες απο αυτες που ζουμε τωρα, δεν ειναι πραγματα συμβατα, αν και συμφωνω οτι μπορει να συμβαδισουν. Αν εχεις στο μυαλο σου μια κατασταση κακως νοουμενης αναρχιας, οπου δεν υπαρχουν κανονες και η καθε γκρουπα κανει ο,τι θελει, αυτο φυσικα και δεν ειναι επιθυμητο, μονο που δεν υπαρχει ταξικο μισος εδω: Αυτη η κατασταση θα ειναι απλα φασισμος με αναρχικο μανδυα, αλλωστε διχως κανονες επικρατει ο ισχυροτερος,
    οπως ακριβως και τωρα.

    Θελω πολυ να διορθωσω κι εγω το κειμενο μου με τη διορθωση σου.
    Αν ψαξεις, θα βρεις κειμενα μου που μιλαω για την αναγκαιοτητα της αγαπης και του ερωτα και οτι διχως αυτα, δεν υπαρχει επανασταση.
    Θελω πολυ λοιπον να το διορθωσω κι ευχομαι καποτε να μπορεσω να μιλησω ξανα για αλληλεγγυη κι ομονοια. Προς το παρον, δε μπορω να μιλησω για κατι που δε βλεπω.
    Κι οσον αφορα την ομονοια, δε νομιζω οτι τη πολυθελω κιολας, ομονοια με ολους, οχι ευχαριστω.
    Ομονοια κι αλληλεγγυη μονο με τους ομοιους μου η τους παραπλησιους μου. Το υπολοιπο 50 με 60% και λιγο βαζω,
    ποτε και σωσω να ομονοησω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή