Το συγκλονιστικο στις μερες μας δεν ειναι ειδησεις τυπου "13χρονο κοριτσι πεθανε απο τις αναθυμιασεις του μαγκαλιου γιατι δεν υπηρχαν λεφτα να πληρωθει η ΔΕΗ στο σπιτι της".
Το συγκλονιστικο στις μερες μας ειναι η προσληψη αυτης της ειδησης, ο τροπος που αναπαραγεται, που βιωνεται, ο τροπος που "αντιδρουν" οι ανθρωποι σε τετοιες ειδησεις.
Σαν μια ευκαιρια να ξεσπασουν τα απωθημενα τους, να βρισουν/κατηγορησουν/καταραστουν αναμεταξυ τους, ζωντανα η διαδικτυακα, το Καθεστως. Να "βγουν απο τα ρουχα τους", "ελεος, δε παει αλλο, δολοφονοι", να νιωσουν ζωντανοι. Σαν μια αφορμη να ανεβασουν γραφικες αναρτησεις, αναρτησεις με σκοπο να προκαλεσουν τη συγκινηση, το δραμα, ξυπνατε ρε φωναζουμε ο ενας στον αλλον, τι αλλο περιμενουμε για να εξεγερθουμε.
Παραμονευοντας, σα τα Κορακια, για τον επομενο νεκρο.
Σαν ενα ακομα επιχειρημα στις ζωντανες η διαδικτυακες μας συγκρουσεις με τα πληρωμενα τσιρακια του Καθεστωτος, η για να μην αδικουμε το Καθεστως, με τους εναπομειναντες πνευματικα λειψους που ελπιζουν ακομα στη γαλαζοπρασινη συμμορια δολοφονων που μας κυβερνουν.
Περιμενουμε σχεδον ερεθισμενοι για μια ακομα αυτοκτονια, για ενα ακομα ανθρωπινο δραμα,
για μια ακομα παρομοια ειδηση που θα διεγειρει τη ψυχη μας που σαπιζει, το κορμι που υπνοβατει.
Το παρατηρεις στον τροπο προσληψης και στον τροπο αναπαραγωγης, στην αρχη μπορει να σοκαριζομασταν και να θλιβομασταν με αυτες τις ειδησεις, αλλα τωρα που εγιναν καθημερινοτητα, πιστευω οτι υπαρχει κατι σχεδον πορνογραφικο στον τροπο που τις προσλαμβανουμε, τις επεξεργαζομαστε, τις σχολιαζουμε, μια πορνογραφια της Φρικης, μια διεστραμμενη ικανοποιηση οτι εμεις ειμαστε ακομα ζωντανοι και μπορουμε να "οργιζομαστε", μια διαρκως αναβαλλομενη υποσχεση που δινουμε ο ενας στον αλλον οτι θα "εκδικηθουμε",
ειναι ακριβως αυτο που νιωθουν οι φασιστες καθε που μαθαινουν για ενα εγκλημα απο αλλοδαπο εις βαρος ημεδαπου, το βλεπεις στα σχολια τους οτι καβλωνουν εκεινη την ωρα ,"ειδατε που σας τα λεγαμε", "θανατος στα αλλοδαπα σκυλια και στους λαθρολαγνους υποστηρικτες τους".
(Πιθανον να ισχυει και το αντιστροφο, ιδια δηλαδη ηδονη δικαιωσης να νιωθουν και καποιοι αντιφασιστες-αντιρατσιστες καθε που μαθαινουν για καποιο ρατσιστικο εγκλημα, "Να οι δολοφονοι, ολοι ιδιοι ειναι")
Τετοιες φρικτες ειδησεις, οπως ο θανατος του κοριτσιου απο το μαγκαλι, εχουν παψει να σοκαρουν,
οχι, δεν εχουν παψει να ειναι φρικτες, ομως εμεις ειμαστε που εχουμε παψει να τις βλεπουμε ως φρικτες. Νομιζω οτι αρκετοι ειναι που καταβαθος, ενα κομματι τους χαιρεται, οχι, η καταλληλη λεξη ειναι ηδονιζεται, να τις ακουει.
Ηδονιζεται να περιγραφει τα συναισθηματα του, να καταγραφει τη θλιψη του και την οργη του,
να εξαπολυει μυδρους εναντιον των κοιμισμενων συνειδησεων, κι ολα μα ολα να καταληγουν στο οτι "Καλα να παθουμε, εμεις φταιμε για ολα αυτα".
Ειναι μια απελπισμενη προσπαθεια ισως να αποκτησουμε τη ψευδαισθηση του ελεγχου των πραγματων. Το να λες οτι εσυ φταις ειναι σα να λες οτι αν ηθελες μπορουσες (μπορεις) να το αποτρεψεις. Τα θυματα το συνηθιζουν αυτο, δεν υπαρχει τιποτα χειροτερο απο τη συνειδητοποιηση οτι δε φταις γιατι δε μπορουσες να κανεις τιποτα για αυτο. Δεν υπαρχει τιποτα χειροτερο απο τη συνειδητοποιηση οτι ΔΕΝ εχεις τον ελεγχο κι οτι ανεξελεγκτες δυναμεις σε οριζουν.
Δεν εχουμε κανεναν ελεγχο λοιπον της καταστασης γιατι κι ολα σωστα να τα καναμε, παλι η Ζωη εχει τον τροπο της να σε εκπλησσει δυσαρεστα η ευχαριστα, κατι χιλιαδες χρονια Ανθρωπινης Ιστοριας το αποδεικνυουν αυτο.
Απο την αλλη, το να λες οτι δεν εχεις τη παραμικρη ευθυνη για αυτο που συμβαινει, ειναι ενας ευσχημος τροπος για να βοηθησεις δια της ανοχης σου στην αναπαραγωγη του. "Δε φταιω εγω αλλα ο Θεος, η κακια μας μοιρα, ο αναδρομος Ερμης κλπ", δεν ισχυει ουτε αυτο, τα γουρουνια οι μπασταρδοι που κυβερνουν και σκοτωνουν τη χωρα δε πηραν την εξουσια πραξικοπηματικα.
Εσυ τους την εδωσες. Εσυ που τους ψηφισες αλλα κι εσυ που δεν τους ψηφισες αλλα τους ανεχεσαι.
Φαυλος κυκλος.
Ενα 13χρονο κοριτσακι πεθανε απο τις αναθυμιασεις του μαγκαλιου και το πρωτο πραγμα που σκεφτηκα ειναι να ανεβασω μια αναρτηση με περιεχομενο ποινικως κολασιμο γιατι αυτα που θα εγραφα για την επιβεβλημενη τυχη των κυβερνωντων και των οικογενειων τους, θα ηταν ικανα να οδηγησουν καποιον πουλημενο εισαγγελεα στην πορτα του σπιτιου μου.
Μια που λεμε για πουλημενους εισαγγελεις, να πω οτι ο εισαγγελεας που ασκησε ποινικη διωξη για ανθρωποκτονια εξ αμελειας στη μανα που μολις εχασε το παιδι της και την εκλεισε για λιγες ωρες μεσα πριν την ελευθερωσει επικαλουμενος το γραμμα του Νομου ξανα ,
(τον προσωπικο λογο απαλλαγης του ΠΚ 302 &2)
να πω οτι ο συγκεκριμενος ΔΕΝ ειναι φυσικα καποιο πουλημενο τομαρι, ειναι καποιος που κανει καλα τη δουλεια του.
Αν εκανε κι ο λαος τη δουλεια του, ο συγκεκριμενος θα εκανε καποια αλλη δουλεια.
Το κοριτσι πεθανε λοιπον κι εγω σκεφτομουν να ανεβασω αναρτησεις με πυρινα και δριμυτατα ΚΑΤΗΓΟΡΩ. Ειναι η δεν ειναι αυτο εκμεταλλευση του θανατου του; Να ξορκισω δηλαδη τη θανατιλα, την αρρωστια, τη σαπιλα της παραιτησης μου, μεσα απο αυτο το φρικτο γεγονος;
Ακομα κι αυτο που κανω τωρα, ειναι αραγε κατι διαφορετικο; Λεω στον εαυτο μου οτι ειναι κατι διαφορετικο γιατι προσπαθω να φωτισω αθεατες πτυχες των σωψυχων μας, να παρακινησω στο να παψουμε να ειμαστε επαναπαυμενοι στην απλη δυνατοτητα μας να τους βριζουμε ακομα,
\να φτασω στο μεδουλι της καταστασης ακομα και μαυριζοντας οποιον με διαβασει,
γιατι δεν ειναι η σαπιλα μας το προβλημα,
το προβλημα ειναι η λανθανουσα ευχαριστηση που αντλουμε απο αυτην την σαπιλα,
οτι η σαπιλα που στηλιτευουμε δεν ειναι παρα κατι σα την λασπη μεσα στην οποια κυλιουνται ευχαριστημενα τα γουρουνια, ειμαστε κι εμεις μεσα της,
κι ισως η επισημανση ολων αυτων αποτελεσει ενα λιθαρακι στο πλυσιμο της λασπης.
Ομως ολα τα παραπανω δεν ειναι παρα αναπαραγωγη οσων κατηγορω. Ακομα κι η αυτοκριτικη και το αυτομαστιγωμα κατανταν να ειναι ειτε στο διαδικτυο ειτε αναμεταξυ μας, ενας ακομα τροπος για να επιβεβαιωσουμε τη φυγη μας, την ηττα μας, ο τροπος μας να πουμε οτι τιποτα δεν αλλαζει,
ιδου οι Τελευταιες μερες της Πομπηιας, τουλαχιστον να απολαυσουμε τον χρονο που μας απεμεινε.
Ολα αυτα δεν ειναι παρα λογια και τα λογια, ολα τα λογια που εκστομιζουμε η πληκτρολογουμε, δεν ειναι παρα αερας κοπανιστος. Ολα αυτα ειναι λογια και τα λογια ειναι ψεμματα, ακομα κι αληθεια να ειναι αυτο που θα πουμε, παλι ψεμμα καταντα σημερα, που η αναντιστοιχια Λογου και Πραξης ειναι τρομακτικη, σημερα που μιλαμε τοσο πολυ ακριβως επειδη δεν εχουμε τιποτα να πουμε
Λογια-ψυχωτικα παραληρηματα
λογια που μοιαζουν με αυτοικανοποιηση, με ναρκισσιστικη ικανοποιηση, λογια μπροστα σε μια οθονη που ξοδευουν κι εξαντλουν την ενεργεια μας, λογια που ισως εχουν τον αντιθετο σκοπο,
να παραπλανησουν οτι υπαρχει ακομα ζωτικη ενεργεια που ξοδευεται λανθασμενα,
ενω η πραγματικοτητα ειναι οτι δε μας εχει μεινει καθολου ενεργεια για να ξοδευτει κι οτι απλα περιφερουμε το σαρκιο μας σα ζομπι που τρεφονται απο την ιδια τους τη σαρκα.
Ενα κοριτσι πεθανε απο τη φτωχεια, εκατονταδες χιλιαδες ακομα κοριτσια κι αγορια και μεγαλυτεροι και γεροι και μεσηλικες και και και, αργοπεθαινουν, κι αυτοι που μας σκοτωνουν ειναι ακομα ζωντανοι. Και θα εξακολουθησουν να ειναι. Για να μας σκοτωνουν. Μεχρι να μεινουμε οσους μπορει να αντεξει η οικονομια μας και να ερθει η πολυποθητη αναπτυξη δια της κινεζοποιησης,
οσοι αντεξουμε λιγα χρονια ακομα, θα εχουμε ασφαλως περισσοτερες ευκαιριες, θα δουλευουμε μεν για ενα ξεροκομματο, θα πληρωνουμε τα διοδια του καθε γαμημενου καναλαρχη εκατο φορες επανω,
θα ξεκωλιαζομαστε για τα υπερκερδη των εναπομειναντων καπιταλιστων, θα τρεφομαστε με τα καρκινογονα σκατα των σουπερμαρκετ που θα εχουν ειδικα τροφιμα, παμφτηνα για τη πολυπληθη φτωχολογια,
ομως τουλαχιστον θα ζησουμε.
Θα επιβιωσουμε. Σαπισμενοι μεν αλλα λειτουργικοι.
Καθε ανεργος αυτο περιμενει. Καθε εργαζομενος για αυτο απεργει. Κανεις για κανεναν και καθε φορα που ενα κοριτσι θα πεθαινει απο τη φτωχεια, θα σκεφτομαστε "ενας λιγοτερος", ενα λιγοτερο στομα να τραφει, λιγο ακομα να αντεξουμε και οι συνταξιουχοι θα πεθανουν, που θα παει,
λιγο ακομα, να σηκωθουμε λιγο ψηλοτερα
κι ισως τοτε να τα ξεχασουμε ολα αυτα, ισως τοτε να γιατρευτουμε απο τη σαπιλα και να μπορεσουμε ανενοχλητοι να ασχοληθουμε με οσα η οικονομικη Κριση δε μας επιτρεπει πια.
Εναν καινουριο Τσακα να βγαινει νικητης απο ενα μεταμοντερνο BIG BROTHER.
Κουραγιο. Ειμαστε ακομα ζωντανοι.
ΥΓ Περα απο τον σαρκασμο, νομιζω οτι απο εδω και περα, πρεπει να σωπαινουμε. Ο,τι κι αν ακουμε, να σωπαινουμε. Οχι αλλη σκυλευση. οχι αλλη εκτονωση πανω απο τα πτωματα των φτωχων ανθρωπων, οχι αλλη εκπορνευση τους.
Σιωπη μεχρι να γινει η σιωπη ποταμι που θα πνιξει τους δολοφονους.
'Η σιωπη, μεχρι να γινει η σιωπη ποταμι και να πνιξει τα σωθικα μας ωστε να μη μπορουμε να νιωθουμε τιποτα.
Ο κοινωνικός δαρβινισμός ζει και μας καθοδηγεί..με την ευλογία του θεού βεβαίως γιατί πάν'απ όλα είμαστε χριστιανοί ορθόδοξοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως έξω απ το κείμενο, μα πιστεύω μέσα στο πνεύμα της ανάρτησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι θα σκάσω αν δεν το πω.
Αυτές τις μέρες ανεβαίνει απ την Ελένη Γερασιμίδου ένα θεατρικό για μια αντάρτισσα του ΔΣ. Κοπέλα 16 χρόνων βγήκε στο βουνό, όταν οι χίτες της αποκεφάλισαν τον πατέρα. Κάπου στο ΄47 όλ αυτά. Κι απ ό,τι διάβασα, ήταν κάτι σαν θρύλος. Μπορεί να τα ψάξει ο καθένας για εμπεδωση.
Ζει ακόμα, 80-φεύγα.
Αναφέρθηκε ο κοινωνικός δαρβινισμός.
Πως τον αντιλαμβάνομαι εγώ;
Κοινωνικός δαρβινισμός είναι η απόλυση απ τον ριζοσπάστη του γιού της. Διότι δεν πάνε καλά τα οικονομικά του κόμματος (ή μήπως του κώματος;)
Αυτή ήταν η αναγνώριση των αγώνων αυτής της γυναίκας, πίκρα αντί για χαμόγελο.
Κι άντε να το προσπεράσω.
Τι απαντάς μεγάλε κομμουνιστή (αόριστη η προσφώνηση, δεν αφορά κανέναν ειδικά), σ αυτόν που, μιας κι έγινε γνωστό το περιστατικό (για την απόλυση λέω), δημοσιεύτηκε, έγινε τέλος πάντων κάποιος σχετικός θόρυβος και τόμαθε κι ο κάθε απλός πολίτης;
Τι απαντάς σ αυτόν που ενώ του μιλάς για σοσιαλισμό, στο φτύνει στα μούτρα λέγοντάς σου πως δεν είστε ικανοί ούτε στους αγωνιστές σας νάστε συνεπείς κι ακέραιοι;
Μερικά πράγματα είναι σημαντικότερα απ τα ταμειακά ελλείματα. Και κάποια απ αυτά, σημαντικότερα γιατί είναι σύμβολα.
Αν αυτή την απόλυση την έκανε κάποιος οποιοσδήποτε τρίτος, το κόμμα θα ξεσήκωνε τη γή. Θα μιλούσε για σύμβολα, για αναγνώριση εθνικής αντίστασης και ένδοξο αν και χαμένο αγώνα του ΔΣΕ. Όταν μάλιστα γίνεται κι επίκαιρο λόγω της θεατρικής παράστασης.
Αν έπρεπε κάποιος ντε και καλά να στερηθεί ένα μισθό, μια χαρά ας τον κόβανε απ του Μαϊλη. Να το χαρούμε κιόλας βρε αδελφέ!
'Οχι τίποτ άλλο, μα για νάχουμε μούτρα κι οι υπόλοιποι, να υπερασπιζόμαστε και τους ήρωές μας.
Κοινωνικός δαρβινισμός σου λένε μετά.
Εδώ τον εφαρμόζουνε με συνέπεια αυτοί που τον καταγγέλουνε.
mbiker
Eιπα και γω σχολιο του φιλου μας και δεν θα τα χωνει στο ΚΚΕ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤραβα καμμια βολτα με το μηχανακι αλλα χωρις κρανος μηπως καθαρισει το μυαλο!!
...
Ανώνυμε 3.15
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν εσύ πιστεύεις πως ΚΚΕ=κάποιοι τύποι επαγγελματίες στελέχη, τότε να πας να κοιταχτείς.
Σε καμμιά περίπτωση δεν τα χώνω στο ΚΚΕ, ούτε τάχω χώσει ποτέ.
Όμως και σε καμμιά περίπτωση δεν δέχομαι σοφόύς κάποιους οι οποίοι κατά καιρούς έχουν αμφισβητηθεί από συντρόφους κι επιβιώνουν αποκλειστικά και μόνον χάρη στο συγκεντρωτικό παύλα συνωμοσιολογικό παύλα ξερολικό παύλα κληρονομικό του ονόματος και της ιστορίας αυτού του τόσο ένδοξου, μα συνάμα και τόσο προδομένου κόμματος.
Αν απ το προηγούμενο σχόλιό μου δεν κατάλαβες τόποτα, δεν σου φταίω εγώ.
Μερικά πράγματα είναι πιο ακριβά απ το χρήμα, πόσω μάλλον από 800 ευρώ μηνιάτικο.
Κι ένα απ αυτά, είναι το να φοράμε παντελόνια. Και παντελόνια φοράμε όταν τιμάμε τους νεκρούς μας, τους συντρόφους μας και τους αγώνες τους.
Ούτε μέλος του κόμματος είμαι, ούτε με εξουσιοδότησε κανείς να σχολιάσω και να πάρω θέση σε μια όπως φαίνεται συνηθισμένη απόλυση, όπως και τόσες άλλες άλλωστε.
Το γαμώτο με μένα είναι πως ακολουθώ ακόμα κάποιες ηθικές αρχές, λόγω ηλικίας θες, λόγω ανατροφής θες...
Κι οι αρχές μου μου λένε πως όταν βλέπω μαλακία, να μην το βουλώνω.
Από, απλούστατο. Και μυαλό που θέλει καθάρισμα, έχεις εσύ.
Πάνε αύριο να διαμαρτυρηθελις για τον προϋπολογισμό και να τους κάνεις τα μούτρα κρέας με άλλη μια περατζάδα. Γιατί προφανώς η δλοφονία του Γρηγορόπουλου, δεν σε συγκίνησε.
Όταν θα ρθεί κι η δική σου η σειρά να δούμε ποιός θα διαμαρτυρηθεί.
Τέλος φλυαρίας.
mbiker
Δυστυχως celin κανενας δεν θα σωπασει.Δυστυχως τα πτωματα θα αυξανονται,οι τηλεορασεις θακανουν νουμερα πανω στη θλιψη και στη δυστυχια των ανθρωπων,κι εμεις θα κανουμε οτι λυπομαστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω την εντυπωση οτι χαιρομαστε με τη δυστυχια των αλλων.Υποσεινηδητα ισως,νιωθουμε οτι ειμαστε ζωντανοι,οτι υπαρχουν και αλλοι σε χειροτερη μοιρα απο μας,και παρηγοριομαστε που δεν φτασαμε ακομη στον πατο.Και βεβαια αυτο το εκμεταλλευονται τα ΜΜΕ,και κανουν τα μεγαλα νουμερα που τοσο επιθυμουν,πατωντας κυριολεκτικα πανω σε πτωματα.
Η γιαγια μου ελεγε οτι 'Οπου πεφτει η φωτια εκει καιει΄΄
Δυστυχως κανενας δεν νοιαζεται για κανεναν σ αυτον τον τοπο.Ο καθενας το τομαρι του,και ας πεθανουν ολοι.
Ολο ιεκτος απ το τομαρι μας βεβαια.....
Συμφωνω με το αρθρο σελιν, να ξερεις ειμαστε στο κατωφλι της κολασης...θα μαυρισει και αλλο το ταγμα...προς το παρον ειναι σαν να βρισκομαστε παγιδευμενοι, παγιδευμενοι απο αυτους που μας εκμεταλλευονται, και παγιδευμενοι στο κλουβι της αλοτριωμενης συνειδησης μας...
ΑπάντησηΔιαγραφή...παμε παρακατω
χρησημοποιω τα λογια σου και τα παραφραζω παρακατω, η ουσια δεν αλλαζει και πολυ, απλα το προσωποποιω, αλλα στο προσωπο που αναφερομαι βρισκουν τον εαυτο τους και αλλοι:
"[...] ειναι ακριβως αυτο που νιωθει ο mbiker καθε που μαθαινει για μια απολυση στο ριζοσπαστη, το βλεπεις στα σχολια του οτι καβλωνει εκεινη την ωρα ,"ειδατε που σας τα έλεγα", ",μαυρο στα κκε σκυλια και στους παπαγαλους υποστηρικτες τους"."
Το οτι εκμεταλλευεσαι το αρθρο που γραφτηκε για το θανατο ενος κοριτσιου απο την επαρρατη νοσο(την φτωχεια) για να χτυπησεις τον ταξικο σου εχθρο(το κκε) mbiker δειχνει το ποιον σου, σε σιχαινομουνα μεχρι σημερα, και απο σημερα σε σιχαινομαι τριπλα.
Κοινωνικός δαρβινισμός. ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΔΑΡΒΙΝΙΣΜΟΣ λέγεται, ούτε επάρατη νόσος, ούτε φτώχεια. Η φτώχεια είναι συνέπεια αυτού που βιώνουμε σήμερα. Ο κοινωνικός δαρβινισμός δεν περιορίζεται σ αυτά που βλέπεις μόνο εσύ ποεξάνιε κι ούτε έχουν να κάνουν με το κλασικό να ψοφήσει κι η κατσίκα του γείτονα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπεκτείνεται και σ άλλους, που κατακεραυνώνουν πρακτικές με μεθοδολογίες του καπιταλισμού. Στα λόγια.
Άδραξα την ευκαιρία να κτυπήσω τον ταξικό μου εχθρό. Ναι αμέ! Γειά σου ρε γάτα ξεσκούφωτη που τόπιασες αμέσως.
Για να τελειώνουμε με κάτι επί μισθώ υπερασπιστές σαν και σένα. Τον λόγο που σχολίασα, τον εξήγησα και τον κατάλαβες πολύ καλά. Και θα συνεχίζω να το κάνω όσο πέφτουν στην αντίληψή μου ενέργειες που είτε από αφέλεια, είτε από στυγνή εργοδοτική αντίληψη, είτε από κάποια αρρωστημένη εκδίκηση, ζημιώνουν το κομμουνιστικό ιδεώδες και δίνουν πάτημα στο σύστημα. Κάτι τέτοια περιμένουν τα αστικά ΜΜΕ για να παίξουν μπάλα μονότερμα. Από κει τόμαθα κι εγώ.
Κι επειδή δεν γουστάρω το υφάκι σου και τη δηθενιά την κομμουνιστική σου, παρ ό,τι δεν είχα σκοπό να σχολιάσω κάτι περισσότερο, να σου δώσω ακόμα ένα παράδειγμα μαλακίας.
Ο Μππγιόπουλος, μ όλα τα μείον που ενδεχομένως νάχε, ήταν η βιτρίνα του κόμματος στα αστικά μέσα. Τον έπαιζαν, γιατί πουλούσε. Και πουλούσε γιατί και το αντικείμενο ήξερε καλά και δεν μάσαγε και ήξερε να περνάει αυτό που ήθελε να πει, ώστε να το καταλάβει κι ο πλέον αδαής.
Εκτός κι αν νομίζεις πως θάκουγε κάποιος εσένα.
Κι έτσι μέσω αυτού, όλο και κάποιος μη αριστερός γενικότερα θα κάθονταν να τον ακούσει, ίσως και να τον διαβάσει.
Θα μου πεις και τώρα δεν μπορεί; Μια χαρά εξακολουθεί να το κάνει.
Με το μειονέκτημα όμως για το κόμμα, την απόλυσή του και ένα ακόμα λόγο για ν ασχολείται η αντίδραση για το πόσο κακό είναι το ΚΚΕ και άλλα τέτοια.
Απ την στιγμή που δεν είναι οι συγκαιρίε τέτοιες για να κηρύξεις επανάσταση και παίζεις πολιτική στο αστικό γήπεδο του κοινοβουλευτισμού, μάθε τουλάχιστον να το παίζεις σωστά. Αλλοιώς, θα σε ξεσκίσουν.
Γενικότερα λοιπόν, δεν ξέρω που θάβρισκε το κόμμα τα λεφτά, μα δεν μπορείς να σκούζεις κατά των απολύσεων και ν απολύεις. Δεν μπορείς να τσιρίζεις κατά των ατομικών συμβάσεων και να τις κάνεις κι εσύ.
Δεν μπορείς εν πάσει περιπτώσει να κάνεις τα ίδια μ αυτούς που καταγγέλεις για κακούς.
Γιατί τότε, δεν μπορείς να πείσεις τον άλλο πως διαφέρεις.
Οπότε, γιατί να σ ακολουθήσει;
Γκέγκε;
mbiker
Δεν εχω σκοπο να κανω κανενα διαλογο μαζι σου, και επειδη δεν σε σεβομαι ως ανθρωπο, και επειδη σεβομαι το θεμα της αναρτησης.
ΔιαγραφήΚαι επι του ζητηματος
ΑπάντησηΔιαγραφήκατα τη γνωμη μου το "σωστο" συναισθημα που πρεπει να νιωθει καποιος με τετοιους θανατους, ειναι οτι του κοβουν ενα κομματι απο τη σαρκα του και οτι αν συνεχιζει να αδιαφορει θα φθασουν κοκκαλο. το να θεωρεις κατα καποιο τροπο κομματι του εαυτου σου καθε ταλαιπωρο και κατατρεγμενο, ειναι σαν να λεμε οτι εχεις ταξικη συνειδηση. κομματι του εαυτου σου και αυτος που χανεται στις αναθυμιασεις της πυρηνας, κομματι του εαυτου σου και αυτος που μαστουρωνει απο τις αναθυμιασεις της αστικης ιδεολογιας σε καθε εκφανση της.