ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Δειξε μου κατι που σε δικαιωνει,
κατι που σε κανει να νιωθεις περηφανος,
κατι που θα με αναγκαζε να εγκαταλειψω την αιρεση στην οποια ανηκω απο τη στιγμη που γεννηθηκα
να μετανιωσω για οσα αρνηθηκα
σε μια ακαταβλητη Εξαψη να υπαρξω
Φυλακτο να βρω ξανα και Προσευχη.

Με εξοντωσαν οι ψευτικες παραδοσεις,
νεκρα ηθη κι εθιμα
παραλογες προκαταληψεις
ποιος στ'αλήθεια σου εδωσε αυτο το μηλο;
Την Αλήθεια έστω για μια φορα,
μας γεννησε,
μας τυφλωσε
και μετα μας εδιωξε,
κομπαρσοι στην ιδια μας τη Πραξη Αυτογνωσιας που αιωνες πασχιζουμε,
τιποτα σαφες,
μονο βλεμμα απλανες,
τιποτα σαφες
και ολο στο προσωπο ρυτιδες.

Εγω,
που επεισα τον δρεπανηφορο ερμαφροδιτο να αργησει,
τωρα κυλιεμαι στις λεπιδες,

λυπημενος, ευλογημενος, ανεκφραστος
δοξαζω την αμφισημια του Ειναι
δοξαζω γκροτεσκο θεασεις στο Ανολοκληρωτο
δοξαζω πρασινα παραλογα τραγουδια
τιποτα δε κρυβεται
ολα ειναι αυτο που φαινονται
κι αυτο που μας διχαζει απο τον εαυτο μας
ειναι ενας αλλος εαυτος που ζηλευει
και διαρκως προσπαθει να δραπετευει
απο αυτα που του μαθαν να πιστευει
(μα ποτε δε πιστεψε)

Τωρα
απο το Θαυμα το Ανυπερβλητο,
εμεινε μονο μια υποτονικη Ελεγεια,
κι εγω μαλλον πρεπει συντομα να αποφασισω
τι θα επιλεξω,
τα Αιώνια ή τα Εφημερα,
αυτο που διαρκως πεθαινει αυριο
η αυτο που διαρκως γεννιεται Σημερα..

(Δειξε μου κατι που σε δικαιωνει)

..γιατι,σε λιγες ωρες, ξημερωνει...