ΑΡΑΧΝΗ (Η ΑΤΑΡΑΞΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ)

Σκουροχρωμο κελυφος βιαιης
κατανυξης,
κανεις δε περιμενε αυτη τη
μεταλλαξη,
στον Ιστο πιανεται παλιο
Μυστικο
τον κοσμο ρωταω, τι ειμαι
εγω;

Υπουλη εκκολαψη, ελαχιστοι
αποδειχθησαν προετοιμασμενοι,
συνωμοσιολογια; Οχι, ειμαστε ολοι
χαμενοι,
μπροστα στην οθονη,
καποιος απαιτει τη ψυχη μου,,
ειτε του τη προσφερω, ειτε οχι,
την εχει ηδη κατακτησει,
ανεξηγητες Πυραμιδες τρυπανε το Χαος,
απροσδιοριστα εντομα
φορανε τα ρουχα σου,
μιλανε με τη φωνη σου,
οι Πυραμιδες δεν ηταν παρα
η αρχη, δυο λευκα ματια διχως
λογικη,
διχως κορες,
τιμωρουμαι, πλησιαζει η ωρα,
δυσεξακριβωτα στοιχεια
(μα αρχιζω να καταλαβαινω)
βυτιοφορα που μεταφερουν αγνωστα φορτια,
πειραματα, δυσοιωνες προβλεψεις,
δε θελω να ειμαι ενα απλο
πειραματοζωο,
δε θελω πισω απο τις φυλλωσιες
να με παρακολουθουνε περιεργα πλασματα,

ομως κατι δε παει καλα,
κατι γιγαντωνεται,
κατι επεκτεινεται,
κι υφαινει εναν τεραστιο Ιστο,
και βαδιζουμε δυσκολοτερα,
σκεφτομαστε δυσκολοτερα ,
ο Ιστος χειραγωγει
εξαπατα,
ψευδεται ,
ο Ιστος απ'ακρη σε ακρη του πλανητη φτανει
(κι ακομα κανεις μας δεν ειδε την αραχνη)
ωρες, ωρες γινεται στοργη,
παρηγορια,
ομως κατι δε παει καλα,
λαχανιασμα,
πυροβολητα
(Δε τη βλεπεις; Προσεξε!Πλησιαζει!)

η αταραξια
ειναι η εκδικηση των Αγγελων
δεν οδηγει η Υπερβολη στο παλατι της Σοφιας,
μονο η Τρελα μπορει να το κανει αυτο
βλεπω παντου
τη πιο μισητη μου δασκαλα απ'το Δημοτικο,
τι ειμαι τελικα Εγω;
Τι ημουν;
Και σε τι μετατραπηκα;
(Τωρα, μου ανηκεις)
                                  -

Μονο η Τρελα,
μονο η Τρελα μενει εδω.
Κι ακομα, προσπαθω
σοφος
να γινω.