(H ανάρτηση που ακολουθεί γράφτηκε πριν κανά δίμηνο. Για προσωπικούς λόγους καθυστέρησε το ανέβασμα της.)
Πριν ειπωθεί το παραμικρό, οφείλω να επαναλάβω το χιλιοειπωμένο: Όχι μόνο δεν εκφράζω το ΚΚΕ, αλλά δεν έχω και τη παραμικρή σχέση μαζί του, όσον αφορά τη ζωή και τη δράση μου. Η μόνη μου επαφή είναι τρεις καφέδες με τρεις ψηφοφόρους του. Ψήφιζα μέχρι το 2007 Κώστα Καραμανλή (2007 δε ψήφισα αλλά ηθελα να βγει),
από το 2010 και μετά στράφηκα στο ΚΚΕ, αρχικά σε στυλ "Αριστερά να ναι κι ό,τι ναι", μετέπειτα "βρε σα να μας δουλεύουν λίγο οι υπόλοιποι".
(Αν και οι διαδικασίες ριζοσπαστικοποίησης μέσα μου είχαν αρχίσει ήδη από το 07)
Αυτό το λέω γιατί κανένα κόμμα δε πρέπει να χρεώνεται τις απόψεις του οποιουδήποτε που, ψευδωνύμως, γράφει τα δικά του στο διαδίκτυο. Δηλαδή αν εμένα μου καπνίσει αύριο να επικρίνω το ΚΚΕ, δε δικαιούται κανείς να σκεφτεί ότι "υπάρχει αναταραχή στις τάξεις του ΚΚΕ κλπ κλπ". Μη το γελάτε, συμβαίνει αυτό. Κανείς που γράφει εδώ μη επωνύμως δεν εκπροσωπεί κανέναν πλην του εαυτού του. Και κανείς δε πρέπει να εμπιστεύεται απόλυτα τον οποιονδήποτε που δε βάζει, για τους δικούς του λόγους βέβαια οι οποίοι ενίοτε είναι και τεκμηριωμένοι, ονοματάκι.
Ξεκινάω με το προφανές: Το ΚΚΕ δεν μπόρεσε να "εκμεταλλευτεί" την οικονομική κρίση, δεν κατάφερε να προσελκύσει παρά ελάχιστους νέους ψηφοφόρους, μολονότι, χρησιμοποιώντας το οπλοστάσιο της μαρξιστικης θεωρίας, και προέβλεψε και εξήγησε και είναι ο πολιτικός φορέας που πέφτει πάντα μέσα σε όσα λέει.
Όταν γνωρίζεις πως λειτουργεί το καπιταλιστικό σύστημα, δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις ότι ο Ολάντ θα αποδειχθεί μία από τα ίδια με τον Σαρκοζί,
όπως κι ο Σαμαράς με τον Παπανδρέου,
ότι η Ευρωπαϊκή ένωση και η ΕΚΤ δε θα υποχωρήσουν σπιθαμή από το να σκοτώνουν τους φτωχούς και μικρομεσαίους κατά τη διάρκεια οικονομικών κρίσεων
-κι αφού εξολοθρεύσουν ένα μεγάλο κομμάτι, ένα κομμάτι από όσους απομείνουν πιθανώς να ξαναζήσουν καλές ημέρες-,
ότι οι καπιταλιστές ελέγχουν ΑΠΟΛΥΤΩΣ τους πολιτικούς,
ότι αυτοί που μιλάνε για έθνος και πατρίδα συνήθως είναι οι πιο εξαγορασμένοι από αυτούς,
ότι άλλο το συμφέρον του Μπόμπολα και του Λάτση κι άλλο του εργαζόμενου, ότι ότι ότι.
Μία σειρά πολιτικών εκτιμήσεων που κατά κανόνα βγαίνουν σωστές,
κι αυτό είναι κάτι που αρκετοί το καταλαβαίνουν. 'Αλλωστε είναι πολλοί όσοι λένε ότι το ΚΚΕ στα λόγια τα λέει καλά και τα αναλύει ορθά, απλά στη πράξη χωλαίνει.
Τί εννοούν οι παραπάνω;
Πριν απαντήσω, να πω ότι οι παραπάνω δεν είναι ένα ομοιογενές σύνολο. 'Αλλοι εννοούν ότι στη πράξη δε γίνεται να εφαρμοστεί ο κομμουνισμός γιατί είναι κάτι κακό. Αλλοι εννοούν ότι είναι κάτι καλό αλλά δε μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη λόγω του ανθρώπινου παράγοντα (ιδεατό κι ουτοπικό σύστημα). 'Αλλοι εννοούν ότι θα μπορούσε να εφαρμοστεί στην πράξη αλλά από τη στιγμή που οι καπιταλίστικές χώρες είναι πανίσχυρες, θα τίναζαν στον αέρα οποιαδήποτε προσπάθεια για "κομμουνιστικές νησίδες".
Άλλοι εννοούν ότι το ΚΚΕ δεν είναι τόσο "εξτρεμιστικό" όσο παρουσιάζεται γιατί περιορίζεται σε πορείες κι απεργίες (αντί να πάρουν τα όπλα, να αρχίσουν την επανάσταση κι εμείς που τα λέγαμε αυτά, να βλέπουμε στη τηλεόραση το στρατό και την αστυνομία να τους πνίγουν στο αίμα).
Άλλοι το θέλουν περισσότερο μαχητικό δίχως να εξηγούν τί ακριβώς εννοούν.
Άλλοι το θεωρούν ενταγμένο στο Σύστημα γιατί τα βάζει με τον ΣΥΡΙΖΑ, ή γιατί ΔΕΝ τα βάζουν μαζί του τόσο οι καναλάρχες και οι κυβερνητικοί.
Και όλοι αυτοί είναι και οι περισσότερο "φιλικά" διακείμενοι απέναντι του γιατί υπάρχουν και πάρα πολλοί που το θεωρουν προδοτικό, ανθελληνικό, οι μικροαστοφασίστες δηλαδή ,
οι ορίτζιναλ,
αλλά και αρκετοί αντικομμουνιστές οι οποίοι απλώς θεωρούν το κομμουνισμό σαν ένα αποτυχημένο πείραμα που προξένησε περισσότερο καλό παρά κακό στους λαούς.
Μπορεί να κατηγορηθεί το ΚΚΕ επειδή δεν καταφέρνει να προσελκύσει όλους τους παραπάνω;
Προφανώς κι όχι, μιας και όλοι πια αντιλαμβανόμαστε ότι οι πλειοψηφίες ήταν και θα παραμείνουν για τον γάιδαρο καβάλα. Πάντα οι μειοψηφίες άλλαζαν -όταν το κατάφερναν- τα πράγματα και παρέσυραν τους υπόλοιπους άλλοτε με τη πειθώ άλλοτε με τον φόβο άλλοτε με την ελκυστική δύναμη κι αποφασιστικότητα τους. Κανένα κόμμα που πραγματικά προωθεί την αλλαγή στις ζωές των ανθρώπων και το τέλος της εκμετάλλευσης τους από τις ολιγαρχίες δε μπορεί αλλά ούτε και πρέπει να απευθύνεται στις πλειοψηφίες και να περιμένει ανταπόκριση από αυτές, απογοητευόμενο όταν δε τη βλέπει. Θα είναι βλακώδες κάτι τέτοιο και θα δείχνει απουσία κατανόησης των ανθρώπινων πραγμάτων. Εξ ορισμού, ένα επαναστατικό κόμμα ΔΕΝ απευθύνεται σε όλους. Αρα, μετρο της αποτυχίας και της επιτυχίας του είναι αν καταφέρνει να προσελκύσει μια ισχυρη μειοψηφία, του 10% ,του 20% άντε και λίγο παραπάνω.
Αφήνουμε λοιπόν απέξω τους πολλούς, τους φασίστες, τους μικροαστοφασίστες αλλά και τους "μενσεβίκους/γιρονδίνους".
Οι υπόλοιποι; Είναι όλοι όσοι επικρίνουν το ΚΚΕ αντικομμουνιστές;
Σαφώς και όχι. Είναι πολλοί όσοι επικρίνουν το ΚΚΕ αλλά στη βάση ότι περιμένουνε περισσότερα από αυτό. Είναι πολλοί που βγάζουν ακόμα και χολή αλλά ο λόγος είναι ότι κατά κάποιο τρόπο νιώθουν προδομένοι.
πολλοί που σκέφτονται "Ρε εσείς είστε στην επαναστατική πρωτοπορία, δε φτάνουν πια οι πορείες και τα φεστιβάλ και να περιμένεις πότε θα σου δώσει τον λόγο ο χουντοπαπαγάλος στη τιβί, αυτά last year, προ Κρίσης,
τώρα θέλει άλλα πράγματα".
Είναι λάθος και πολιτική ευήθεια να αποπάρουμε τον παραπάνω ή ακόμα χειρότερα να τον πούμε αντικομμουνιστή.
Ακόμα κι αν τον ρωτήσουμε, "Τί εννοείς με το [άλλα πράγματα]" και πάρουμε σαν απάντηση σιωπή ή ασυναρτησίες.
Ακόμα κι αν τις περισσότερες φορές αυτό ακριβώς συμβαίνει. Έχει τύχει πολλές φορές να ακούσω ή να διαβάσω κάποιον ειλικρινά αγανακτισμένο από τη "παθητική" στάση του ΚΚΕ αλλά στο δια ταύτα, πάσχει. Πάσχει όχι επειδή το ΚΚΕ τα κάνει όλα σωστά. Αλλά γιατί η σύγχυση στις μέρες μας μπορεί να κάνει ακόμα και τους ειλικρινέστερους ή διαυγέστερους ανθρώπους, να αδυνατούν να φτάσουν στο δια ταύτα. Σε πολλά ζητήματα, όχι μόνο στη κριτική απέναντι στο ΚΚΕ.
Ποιά είναι τώρα η γνώμη μου για όλα αυτά;
Γιατί είναι πολύ εύκολο να κρίνεις την απουσία των δια ταύτα των άλλων,
το δικό σου είναι δυσκολότερο όμως να ειπωθεί.
Η γνώμη μου είναι η εξής: Οι κομμουνιστές δεν είναι κάποιοι απομονωμένοι τύποι των σπηλαίων που μένουν απέξω από τη κοινωνία στην οποία ζούνε. Το γύρω-γύρω αναπόφευκτα μας διαμορφώνει. Όταν η κοινωνία είναι δειλή, παθητική κι υποταγμένη, είναι παράλογο να ζητάμε από κάποιους να γίνουν ράμπο και να καθαρίσουν για πάρτη μας. Δεν είναι εκτός κοινωνίας οι κομμουνιστές, εκτός φτώχειας, εκτός επηρεασμών από την αποχαυνωτική κοινωνία του θεάματος, εκτός της διαμορφωθείσας αδυσώπητης παγκόσμιας πολιτικοικονομικής πραγματικότητας η οποία θέλει τους πάντες υποταγμένους de facto στις αγορές.
Είναι κι αυτοί άνθρωποι, χεσμένοι και φοβισμένοι όπως οι υπόλοιποι. Αοπλοι και με τη στάμπα του κομμουνιστή στις δουλειές και στις κοινωνίες τους. Μόνο και μόνο για τη δράση αυτή, η οποία στους πολλούς φαίνεται μικρή, αποδεικνύονται πολύ λιγότερο χεσμένοι και φοβισμένοι από τους υπόλοιπους. Δηλαδή, αν είναι μικρή η δράση κάποιου που οργανώνει απεργίες, διαδηλώσεις, που συμπαραστέκεται σε όλους τους κοινωνικούς αγώνες,
που μιλάει ευθέως για ανατροπή του πολιτικο-οικονομικού κατεστημένου κι έξοδο από ΕΕ και ΝΑΤΟ,
τότε η "δράση" αυτού που κατηγορεί τον παραπάνω τί είναι;
Πόσο μάλλον όταν αυτός που κατηγορεί δεν κάνει ούτε αυτά τα λίγα;
Με ποιο δικαίωμα κάποιος κατηγορεί κάποιον άλλον για παθητικότητα κι αδράνεια όταν ο ίδιος είναι ο ορισμός της παθητικότητας και της αδράνειας;
Με ποιο δικαίωμα κάποιος κατηγορεί κάποιον άλλον ότι δεν αρχίζει την επανάσταση όταν ό ίδιος δε την αρχίζει;
Αλλά ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι τα παραπάνω δε στέκουν γιατί εξ ορισμού, ο κομμουνιστής οφείλει να συμπαρασύρει όχι να περιμένει,
βλέπει κανείς μια προεπαναστατική περίοδο με τον λαό έτοιμο να ξεχυθεί στους δρόμους κι αυτός που τον κρατάει, τον αποθαρρύνει και τον αποτρέπει, είναι ο κομμουνιστής;
"Κι αν δε φταιει ο λαός που παθητικοποιήθηκε αλλά το ΚΚΕ που δε τον ενεργοποίησε;"
Φτάσαμε λοιπόν στο ερώτημα του Κολόμβου, αυγό η κότα; Λαός ή ΚΚΕ ο φταίχτης;
Δεν έχει άραγε καμία ευθύνη το ΚΚΕ που δε κατάφερε να οργανωσει,, να ενεργητικοποιήσει, να εμπνεύσει, να μπει μπροστάρης;
Η μήπως η σύγχρονη πραγματικότητα έχει παράξει τόσο δειλούς, χέστες και φοβισμένους ανθρώπους που κανένα κόμμα, καμία εμπνευσμένη λέξη, καμία θαραλλέα πράξη, δε θα μπορούσε να αλλάξει το παραμικρό, τουλάχιστον μέχρι να φτάσουν τα πράγματα στο απροχώρητο;
Όποιος διαβάζει συστηματικά το ιστολόγιο, γνωρίζει τις αναρτήσεις μου που ασχολούνται με το γιατί οι άνθρωποι δεν εξεγείρονται. Βρίσκονται δίπλα, στις προτεινόμενες,
προφανώς και δε θα επαναλάβω για πολλοστή φορά τα ίδια. Ξεκάθαρη άποψη μου είναι ότι τα πράγματα είναι σκούρα, ότι η κοινωνία του θεάματος μας εκφύλισε/παθητικοποίησε/αποχαύνωσε/αλλοτρίωσε σε τέτοιο βαθμό, που οι άνθρωποι είναι "ικανοί" να βλέπουν τον Πρωθυπουργό να σκοτώνει βρέφη στο Σύνταγμα και η αντίδραση τους να είναι
"ΜΑ ΚΑΛΑ, ΔΕ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ;"
Βασικά, αυτό ακριβώς γίνεται και τώρα. Η Κυβέρνηση σκοτώνει βρέφη, παιδιά, ψυχές που δε γεννιούνται λόγω οικονομικής κατάστασης, ψυχές που έχουν γεννηθεί αλλά αυτοί οι άθλιοι τους βιάσαν το μελλον, ψυχές νεκρές από την απόγνωση.
Και η αντίδραση του λαού σε αυτό;
Ευρωεκλογές και
70% ΕΠΙΚΡΟΤΗΣΗ ΑΥΤΟΥ
(Αν το Σύστημα εκφράζεται-τουλάχιστον στα φανερά-
από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ-ΔΗΜΑΡ-ΠΟΤΑΜΙ-ΤΖΗΜΕΡΟ κλπ,
αυτοί μάζεψαν περίπου 50%, βάλε και την αποχή η οποία αποχή είναι πάντα ανοχή στη Κυβέρνηση, βγαίνει το 70%
και δεν έβαλα καν ΣΥΡΙΖΑ μέσα ο οποίος μας λέει ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΕΕ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΑ, δηλαδή, μια παρεξήγηση ήταν αυτό ρε παιδιά, οκ,, η Ευρωπαικη Ένωση μας δολοφόνησε κανονικά ως τώρα αλλά μετα θα μετανιώσει όταν δει τον Αλέξη)
70% ΕΠΙΚΡΟΤΗΣΗ ΑΥΤΟΥ σε μία εκλογική διαδικασία που ΟΥΔΕΜΙΑ αλλάγή στη πολιτική κατάσταση δε συνεπιφέρει.
Ευρωεκλογές, τί ποιο κατάλληλο για μια αντισυστημική ψήφο διαμαρτυρίας;
Συγγνώμη, ειλικρινά δεν είμαι κάποιο φανατισμένο κομματόσκυλο που πάει να βγάλει λάδι το ΚΚΕ αλλά εδώ δεν υπάρχει κανένα αναπάντητο ερώτημα του Κολόμβου.
Είναι ο Ελληνικός Λαός, που όπως όλοι οι λαοί της Δύσης, εχουν κάνει τη κατά Σπένγκλερ "μεταφυσική στροφή προς τον θάνατο" και ενώ σαν άτομα, φυσικά και θέλουν να ζήσουν, σαν συλλογικός τύπος, σαν κοινωνία, έχουν αποφασίσει να πεθάνουν.
"Μα καλά, δεν έχει την ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ευθύνη το ΚΚΕ που δεν ακούγεται; Ούτε ο Κουτσούμπας δε το ισχυρίζεται αυτό ρε κομματόσκυλο"
Ωπα, περίμενε. Προηγουμένως είπα ότι, ως μέλη μιας κοινωνίας δειλών και φοβισμένων, οι κομμουνιστές εκ των πραγμάτων, δε μπορούν να αποτελούν εξαίρεση. Προφανώς και φοβούνται με αυτά που βλέπουν, προφανώς και δειλιάζουν, προφανώς και αρκετόι θα σκέφτονται και τη πάρτη τους.
Επιπλέον, επικοινωνιακά δεν αντέχεται το θέαμα να βγαίνουν στελέχη του ΚΚΕ σε μια εκπομπή, να περιμένουν τη σειρά τους, να μη δέχονται την επίθεση που δέχονται οι συριζαίοι, αντιθέτως να υπάρχει κάτι σαν ιδιότυπη ανακωχή αναμεσα στα καναλοπαπαγαλακια κι αυτούς, μια κρυφή συμφωνία του τύπου "Αφήστε τώρα τον καπιταλισμό, ελάτε όλοι μαζί να χτυπησουμε τον ΣΥΡΙΖΑ κι εμείς θα σας αφήνουμε ήσυχους να λέτε για λίγο τα δικά σας, αντε και κανά πόντο παραπάνω στις δημοσκοπήσεις μας"
Όχι, δε πιστεύω ότι όλο αυτό είναι προσυμφωνημένο.
Τί συμβαίνει;
Το ισχυρότερο τμήμα της εγχώριας πλουτοκρατίας έχει εξαγορασμένο το ΝΟΥΔΟΥΠΑΣΟΚ και τις παραφυάδες του, στο σύνολο του. Έχει τις άκρες του και στον Σύριζα, και θα τις ισχυροποιεί καθώς θα φαίνεται ως αναπόφευκτη η κυβέρνηση του. Όμως, σαφώς θα προτιμούσε να μην αλλάξει τίποτα, που να τρέχεις τώρα να εξαγοράζεις και τους άλλους, ασε που κάποιοι από αυτούς μπορεί να μην εξαγοράζονται και έστω να προσπαθήσουν
να τα βάλουν μαζί του.
Ετσι, λογικό είναι το σύστημα να πολεμά-όλο και λιγότερο- τον Συριζα, ο οποίος ίσως και να εκφράζει ανταγωνιστές του υπάρχοντος κατεστημένου. Το να ψηφίσει ένα αμφιταλαντευόμενο 2-3% ΚΚΕ αντί για Σύριζα,
είναι κάτι που βολεύει αρκετούς. Για αυτό και οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ στα κανάλια δέχονται-με εξαιρέσεις βέβαια-πολύ μικρότερη πολεμική από εκπροσώπους του Συριζα.
Για αυτό και αυτή η ιδιότυπη ανακωχή. Την οποία κάποιοι εκπρόσωποι του ΚΚΕ μπορεί να μη τη καταλαβαίνουν.
Για μένα, ήταν πολύ ορθό το να υπογραμμίζεται η μη ουσιαστική εναντίωση του Σύριζα απέναντι στην ακολουθούμενη λαοκτόνο πολιτική, ήταν πολύ ορθό να υπογραμμίζονται οι αντιφάσεις, όπως και οι ομοιότητες μεταξύ ΝΔ και Συριζα από τη στιγμή που και οι δύο προσκυνούν το Ευρώ ,την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Να λέγονται αυτά για να μη λέει μετά ο λαός ότι δε προειδοποιήθηκε και να μην υπάρχει η παραμικρή ταύτιση μεταξύ Σύριζα και ΚΚΕ στη συνείδηση του λαού γιατί είναι και τα δύο "αριστερά κόμματα"
(Ο ένας λέει Κέυνς
-ούτε καν Κευνς, (τύπου Ομπάμα) "Κευνς"-
κι ο άλλος λέει Μαρξ,
γιατί μπερδευτήκαμε τόσον καιρό τόσοι πολλοί;)
Από την άλλη, οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ στα καναλια έπρεπε να ασχολούνται στο 90% του χρόνου τους με τους εκτελεστές της Κυβέρνησης. Οκ, τα είπαμε για τον σύριζα, φτάνει, θα ασχοληθουμε στην ώρα του. Η πολεμική εναντίον της κυβέρνησης ήταν ορθως τεκμηριωμένη αλλα αναιμική.
Ναι, αναιμική. Δε μπορεί να λες "οι κυβερνώντες", πρέπει να λες "οι εκτελεστές"
Δε μπορεί να απευθύνεσαι με ευγένεια σε κάποιον που δολοφονεί τον λαό.
Δεν είπα να τον πλακώσεις στο ξύλο μες στο στουντιο,
λέω κάτι που πρέπει να σκεφτουν σοβαρα οι κουκουέδες που με διαβαζουν,
η πολύ τριβή με χουντοδημοσιογράφους φθείρει. Εξημερώνει, "αστικοποιεί".
Τα πολλα χαχαχούχα με τους πληρωμένους προπαγανδιστές των καναλιών δίνουν την εντύπωση στον θεατή ότι δε διαφέρετε και πολύ, "όλοι ένα σύστημα είστε".
΄Όπως και η τριβή με τον κοινοβουλευτισμό φθείρει.
Αλλά εδώ δε πιστεύω ότι το ΚΚΕ πρεπει να αποχωρήσει από τη Βουλή αφήνοντας τους μόνους να κάνουν παιχνίδι.
Λέω όμως ότι η παρουσία στα κανάλια ΔΕ πρέπει να παραμείνει έτσι. Η θα πάνε και θα τους ξεχέζουν, ή να μη πάνε καθόλου. Δεν κερδίζει τίποτα το ΚΚΕ από το να λέει ευγενικά κάποιος βουλευτής του στον Πρετεντέρη τις απόψεις του, περιμένοντας τη σειρά του και να ψιλοτουμπεκιάζεται στο πρώτο "ΕσειςΣταλινκακοιεμειςκαλοιαστοδημοκρατες"
Ειστε εγκληματίες, είστε δολοφόνοι και δεν εξοντώνει ο Σταλιν τους Ελληνες, εσεις τους εξοντώνετε.
Εσύ φίλε που θεωρείς τη κριτική αυτή στο ΚΚΕ αδικη και χωρίς ουσία, σε παρακαλώ ξανασκέψου το λίγο. Ζούμε στην εποχή της εικόνας, σχεδόν ολοι οι μη κουκουέδες έχουν ως μοναδική επαφή με το ΚΚΕ την τηλεοπτική παρουσία κάποιου εκπροσώπου του. Αν έσενα σου άρεσει συνολικά αυτό που έχεις δει, εισαι λάθος. Προφανώς και υπάρχουν μαχητικοί εκπρόσωποι και δυνατές φωνές, απλά όταν με μερικούς από αυτούς νυστάζεις καθώς τους βλέπεις μην ανεβαζοντας καν τον τόνο της φωνης τους εκεί που πρέπει, τότε να ξέρεις ότι αυτός που παρακολουθεί, δε θέλει και πολύ να πει ότι όλοι οι ιδιοι είναι. Εννοείται ότι το σφάλμα εδώ είναι του θεατή, κι όχι του εκπροσώπου που προσπαθεί να αρθρώσει επιχειρήματα κι όχι να κραυγάσει. Εννοείται ότι και η τακτική των ΜΜΕ απέναντι στο ΚΚΕ είναι πανέξυπνη, υπό την έννοια ότι, με το να μη τους πολεμάει φανερά, τους στερεί και δύναμη. Ολη αυτή η μειλιχιότητα και η "ευγένεια" δεν είναι παρά ένα όπλο που χρησιμοποιουνε καλά, η προσπάθεια να εμφανίστει ο κομμουνιστης σαν κάτι γραφικό όχι σαν κάτι επικίνδυνο για την Εξουσία όπως οφείλει να είναι, η απομόνωση που του κάνουν, ολα αυτά είναι γατοπεταλίσια.
Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν αλλάζει, εμείς πρέπει να προσαρμοστούμε σε αυτήν.
Αυτή είναι η δική μου κριτική στο ΚΚΕ.
Α, και για όποιον κατάλαβε από όλο αυτό ότι το Σύστημα φοβάται περισσότερο τον Σύριζα από ότι το ΚΚΕ, μια επισήμανση: Ετσι για πλάκα, για δοκιμή ρε παιδιά, για πειραματισμό, την επόμενη φορά στην κάλπη, ψηφίστε τους. Δώστε ένα 25% στο ΚΚΕ, και συγκρίνετε μετά την πολεμική στο ΚΚΕ με τη πολεμική στον Συριζα, οχι τίποτα αλλο, να δούμε ρε παιδί μου πόσο συστημικοί είναι αυτόι οι κουκουέδες.. Να δούμε τί θα λένε μετά οι παπαγάλοι.
Ελάτε να τη φέρουμε όλοι μαζί πισώπλατα στο ΚΚΕ που "δε θέλει να κυβερνήσει",
(μα αν δε το ψηφίζεις/στηρίζεις, πώς θα το κάνει);
Τα παμε, κι αυτοί φοβισμένοι είναι, εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω.
Ψήφισε τους. Στήριξε τους. Κατέβα σε καμια πορεία μαζί τους.
Πέρα από τη πλάκα, θα δεις πράγματα και θαύματα. Εκεί θα μιλάμε για διώξεις, εκεί θα θυμηθούνε μετα βδελυγμίας ότι το ΚΚΕ, αποκηρυσσόμενο την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, είναι παράνομο και πρέπει να κλείσει.
Είναι πιθανό ότι αρκετοί μέσα στο ΚΚΕ τρομοκρατούνται με ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Μπορεί κάποιοι λίγοι να μην το θέλουν κιόλας.
(Να, κι άλλη κριτική, πάρτε κόσμε)
Μα είναι σίγουρο ότι πολλοί μέσα στο ΚΚΕ περιμένουν αυτό το ενδεχόμενο για να δείξουν στον λαό ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος. Δύσβατος μεν, αλλά υπαρκτός.
Κι είναι δύσβατος γιατί όντως η παγκοσμιοποιημένη αγορά θα κάνει ότι μπορεί για να σε τσακίσει αν εσύ σηκώσεις μπαιράκι.
Όλες όμως οι φωτιές, ξεκινούνε με σπίθες. Μία σπίθα εδώ, μπορεί να κάνει την αρχή.
Κι αν κάποιος σκεφτεί ότι η σπίθα εδώ μπορεί να πνιγεί στο αίμα, έχει δίκιο, το πιθανότερο αυτό είναι.
Μπορούμε επομένως κάλλιστα να εξακολουθήσουμε να περιμένουμε άπραγοι τον θάνατό μας, κι αυτό παίζει δυνατά, 1,15 στο Στοίχημα,
απλά μετά μη κραυγάζουμε για το πόσο συστημικό είναι το ΚΚΕ.
Αδερφέ, εσύ είσαι ο συστημικός,
και κάνεις πως δε το ξέρεις. Εσύ, που όσο κι αν σφάζεσαι στο γόνατο από την Ευρωπαική Ένωση και κράζεις τη Μέρκελ, τρέμεις μήπως βγεις από το Ευρώ που δεν έχεις στη τσέπη.
(94% τη Μέρκελ και το ΔΝΤ ψήφισες πρόσφατα)
EXTRA BONUS 16/10/2013 ΠΕΡΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ
Άκουσα κράξιμο από τον Τζίμη Πανούση για τη παρουσία του ΚΚΕ στην Βουλή. Μία από τις κατηγορίες είναι το "Δε θέλω πια να πληρώνω τους κουκουέδες". Εχω ξανακούσει τη γνώμη ότι το ΚΚΕ πρέπει να αποχωρήσει από τη Βουλή από τη στιγμή που η χώρα έχασε την ανεξαρτησία της και το ίδιο δεν πιστεύει στο πολίτευμα. Η γνώμη μου είναι η εξής: Εφόσον ο λαός πιστεύει και στηρίζει την αστική δημοκρατία, 300 βουλευτές, έτσι κι αλλιώς, θα πληρώνονται πλουσιοπάροχα, βρέξει χιονίσει.
(Συνταγματικά προβλέπεται το 200 αλλά δεν)
Θα πληρώσεις δηλαδή και θα πεις κι ένα τραγούδι. Αν αποχωρήσει το ΚΚΕ, θα βρεθούν άλλοι, που πιστεύουν περισσότερο σε αυτό το πολίτευμα. Και θα πληρώνεις αυτούς. Τραγουδώντας ή όχι.
Αν το πρόβλημα του κάθε κατήγορου της παρουσίας του ΚΚΕ στην Βουλη είναι η αστική δημοκρατία, ας γίνει κομμουνιστής και να προσπαθήσει να την ανατρέψει. Αν το πρόβλημα του, είναι απλά η παρουσία του ΚΚΕ, ας ψηφίσει άλλο κόμμα και να το βουλώσει. Αν το πρόβλημα του είναι η "υποκρισία" της παρουσίας ενός κόμματος, που δε πιστεύει σε κάτι,
να συμμετάσχει σε αυτό το κάτι, ας υποδείξει προσφορότερους τρόπους αντιμετωπίσης αυτού του κάτι.
Τί έχει να κερδιθεί με την απουσία του ΚΚΕ από την Βουλή; Η απομόνωση του από τα δρώμενα εκεί μέσα και η συνεπακόλουθη αποτυχία να εκφράσει από εκεί τις απόψεις του, καταδεικνύοντας τα δρώμενα αυτά στον λαό. Η μετατροπή του ΚΚΕ σε σύλλογο διαλογισμού από ενεργό και μαχητικό φορέα ανατροπής.
(Ούτε καν διαλογισμός της προκοπής γιατί αυτόι οι ξενέρωτοι αποκηρύσσουν και τους μπαφους)
Δεν είναι τυχαίο ότι όπου αναλαμβάνουν οι φασίστες όπως στην Ουκρανία, η πρώτη τους πράξη είναι η απαγόρευση των κομμουνιστικών κομμάτων άρα η απουσία του ΚΚ στη Βουλή.
9 στους δεκα που θέλουν το ΚΚΕ εκτός παρουσίας στα αστικοκοινοβουλευτικα δρώμενα, αυτό που ουσιαστικά επιθυμούν είναι το πνίξιμο κάθε αντικαπιταλιστικής φωνής.
Κι αν η κατηγορία εκφράζεται σε στυλ "Φυγετε από εκεί για να αρχίσετε την επανάσταση αλλιώς είστε προδότες", τότε υποθέτω ότι αυτός που την εκφράζει, την έχει αρχίσει ήδη, σχηματίζοντας επαναστατικούς πυρήνες σε όλη τη χώρα, βγαίνοντας στην "παρανομία" και προβαίνοντας σε πράξεις βίας εναντιον των καθεστωτικών. Αν τα έχει κάνει αυτά, η κατηγορία του έχει μία βάση, και το συζητάμε αλλιώς. Διαφωνόντας μεν γιατί δε βγαινει κάτι έτσι, αλλά συζητώντας. Αν δεν έχει κάνει τίποτα από αυτά και απλά παίζει το πουλί του μαζί με όλους εμάς, τότε είναι απλός μαλάκας. Η υποκριτής. Η χρυσαυγίτης στην ψυχή κι αντικομμουνιστής. Δε πεθαίνουν όλα τα πουλιά τραγουδώντας. Κάποια εξακολουθούν να μάχονται, έστω αναποτελεσματικά, έστω όχι ιδιαίτερα δυναμικά, έστω αποσπασματικά. Για να αλλάξει αυτό, πρέπει να είμαστε πολλοί. Και να πάψουμε να περιμένουμε Μεσσίες, δεν υπάρχουν, το ίδιο σιωπητήριο έχουμε βαρέσει όλοι και το ίδιο καφέ παντελόνι φοράμε. Είναι ελκυστικο να βρούμε κάποιον να κατηγορήσουμε για τα σκατά που πλημμυρίζουν το παντελόνι μας "επαναστάτησε ρε μαλάκα, φάε το γκλομπ και τη σφαίρα αντί για μένα"
αλλά έτσι δε βγαίνει άκρη: Παψε πρώτα να χέζεσαι στο κάθε γαμημένο χουντοπαπαγαλάκι της κωλοtv, και το ξανασυζητάμε.