Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

ΑΠΟ ΤΟ LOST ΣΤΟ GAME OF THRONES: Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠ΄ΤΗ ΠΟΠ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ










Η Δυτική pop κουλτούρα (pop-popular=Δημοφιλής) κατά κύριο λόγο διαμορφώνει (στη νεολαία κυρίως) συνειδήσεις αλλά και διαμορφώνεται από αυτές. Μεταφέρει κάθε φορά αιτήματα, τον παλμό των νέων και ταυτόχρονα, τους χειραγωγεί, τους αλλοτριώνει κλπ. 
Η Αμερική κέρδισε τον Ψυχρό Πόλεμο στο οικονομικό πεδίο, 
κι αυτό ήταν λογικό από τη στιγμή που οι ισχυρότερες οικονομίες της Δυσης τάχθηκαν με το μέρος της και η ίδια δεν είχε τις πολύπλευρες απώλειες της ΕΣΣΔ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Παράλληλα, κέρδισε τις ψυχές της νεολαίας με τον Κινηματογράφο, τη Μουσική, το Θέαμα γενικότερα. Levis, coca cola, διαφημίσεις, καταναλωτικό πρότυπο,  Χόλυγουντ, Ελβις Πρίσλευ, Ροκνρολ,
 σε όλες αυτές τις ελκυστικές-προπαγανδιστικές φούσκες, η ΕΣΣΔ λίγα πράγματα μπορούσε να αντιτάξει,
 από φούσκες, χάνδρες και καθρεπτάκια για ιθαγενείς, το κομμουνιστικό πρότυπο στερείται.
Κατακτώντας τη νεολαία μιας χώρας, κατακτάς και το μέλλον της. Αρκεί να τη κάνεις να θέλει τα πράγματα που εσύ θέλεις να θέλει. Αρκεί να τη βάλεις στη δική σου νοοτροπία και φιλοσοφία ζωής. 
Ακόμα κι αν στα λόγια εμφανίζεται ως "αντιδυτική".
Αυτό συμβαίνει και στο εσωτερικό της ίδιας της Δύσης. Πολλά από όσα προβλήθηκαν ως επαναστατικά, δεν ήταν παρά προσπάθειες χειραγώγησης και εξαπάτησης.
 Πχ το Ιντερνετ προβάλλεται ως κάτι επαναστατικό, 
τουήτερ-πορτοκαλί  εξεγέρσεις και καταγραφή όλων των απόψεων, 
όμως το Ιντερνετ δεν είναι παρά η Τηλεόραση στη νιοστή όσον αφορά τη χειραγώγηση: 
Δε πα να γράψεις το πιο φλογερό-εξεγερσιακό κείμενο, εμπνευστικότερο κι από τον Λόγο του Ροβεσπιέρου για την αναγκαιότητα του αποκεφαλισμού του Λουδοβίκου: Από τη στιγμή που το γράφεις μπροστά σε μία οθόνη, από τη στιγμή που κι ο άλλος θα το διαβάσει μπροστά σε μία οθόνη, και η επόμενη ανάγνωση του μπορεί κάλλιστα να είναι μία αθλητική μαλακία ή μία μαλακία κανονική, προφανώς και το μήνυμα χάνεται. Το Μέσον είναι το Μήνυμα, δε ξέρω πως το εννοούσε ο ΜακΛούαν, 
αλλά ταιριάζει γάντι εδώ. Το Ιντερνετ τελείωσε κάθε πράξη ανατροπής, κι αν ακόμα είναι γεμάτο από σκέψεις ανατροπής ή μάλλον, ακριβώς για αυτό.

Αναλύοντας και χρησιμοποιώντας παραδείγματα από τη Δυτική Ποπ Κουλτούρα, μπορείς να βρεις πράγματα και θαύματα, πώς η Μουσική, Αθλητική, Κινηματογραφική κλπ Βιομηχανία, ξεσκίζει το μυαλό σου. Παράλληλα, είναι ένα θαυμάσιο μέσο για να μπεις στον τρόπο σκέψης των νεων και μεγαλύτερων. Μέσα από μιά τηλεοπτική σειρά που έχει τεράστια απήχηση στη Δύση, μπορείς να καταλάβεις τί θέλει η Δύση, τί φοβάται κλπ. 
(Ουσιαστικά όχι τί θέλει αλλά τί δε θέλει
αλλά αυτό θα αναλυθεί παρακάτω)
Είπαμε, δε διαμορφώνει μόνο αλλά και διαμορφώνεται: Σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή παίζονται χιλιάδες πχ τηλεοπτικές σειρές που προβαλλουν αξίες διαφορετικές μεταξύ τους
-εκτός φυσικά από την ανατροπή του καπιταλισμού, αυτή είναι out of the table-
για να γίνει υπερεπιτυχημένη όμως μία σειρά σημαίνει ότι έπιασε το Zeitgeist, το πνεύμα των καιρών, τη ψυχή του θέατή της.











Το 2004, ξεκίνησε να προβάλλεται το Lost.
To Lost, πέρα από τα χρονοταξίδια, τις new age ιστορίες, την επιστημονική φαντασία κλπ,
ήταν πάνω από όλα, μία ελεγχόμενη Επιστροφή στη Φύση. Ένα νησί, οι ναυαγοί του και οι σχέσεις μεταξύ τους. Ένα Survivor the J.J.Abrams way , μία απόδραση από τη καταναλωτική κοινωνία και τους εξοντωτικούς ρυθμούς της. Μία στιγμιαία απόρριψη της κοινωνίας της ευμάρειας και μία αναζήτηση για το τί είναι αυτό που "πραγματικά μετράει". Σε μία εποχή ανάπτυξης και καλοπέρασης για αρκετούς, το Lost σήμαινε την "επιστροφή στις ρίζες" και τον Θρίαμβο του "Αληθινού".
Ολα αυτά φυσικά ελεγχόμενα και με ιλουστρασιόν περιτύλιγμα, μία απόδραση για τους αποκαμωμένους χρηματιστές-λοιπούς εργαζόμενους 
και τις Μενεγάκειες-ΟπραΓουινφρικές νοικοκυρές. Ελεγχόμενα, έβλεπε ο πιτσιρικάς τη Φύση για μία ώρα και γύρναγε στον υπολογιστή για να παίξει τα βίντεογκέημς.

(Φυσικά και το lost ήταν κάτι παραπάνω από ένα ριάλιτυ τύπου Survivor με τις ανατροπές, την επιστημονική φαντασία, τα μυστήρια και τα αίνίγματα κλπ, όλα αυτά σε μία εποχή που έμοιαζε με το Φουκουγιαμικό Τελος της Ιστορίας, που ακριβώς επειδή τα προβλήματα φαίνονταν λυμένα και το οικονομικοκοινωνικοπολιτικό Σύστημα, παγιωμένο, η Δυτική Ψυχή το έριξε στη διανοητικοποίηση, στους γρίφους, τα πνευματικά παιχνίδια, τα new age και τα φενγκ σουι, cultural studies και φιλοσοφικοψυχολογικές αναζητήσεις, όλα αυτά ίδιον ενός Πολιτισμού που πιστεύει ότι βρήκε λύση στα απτά και πρακτικά ζητήματα τύπου πολιτεύματος και ποιά θα είναι η οικονομική οργάνωση της κοινωνίας,
και το ρίχνει στη θολοκουλτούρα, στα ζώδια και σε φιλοσοφικά ερωτήματα όπως "Μα απο που τελικά κλάνει το μπαρμπούνι;¨)

Αν σήμερα υπάρχει μία σειρά που πιάνει το Πνευμα των Ημερών καλύτερα από τις άλλες, αυτή είναι το Game Of Thrones.  Δε λέω ότι είναι η καλύτερη, μη παρερμηνευτώ, καταλαβαινόμαστε. Λέω ότι αγγίζει τη ψυχή του θεατή όσο καμμία, με αποτέλεσμα τη δημιουργία φανατικών υπιοστηρικτών της σειράς, οι οποίοι σαφώς και βυθίζονται στον κόσμο της. Πρώτη σε downloads, αντικείμενο διαδικτυακής συζήτησης κλπ κλπ.

Τί είναι όμως το Game of Thrones;











Εν αρχή, ο θάνατος του politically correct. Του πολιτικώς Ορθού. Αν είσαι 1.30, σε λένε νάνο ή καλλικάντζαρο. Αν έχεις κάποιο σημάδι στο πρόσωπο σου, σε λένε σημαδεμένο. Αν είσαι το αποτέλεσμα μίας μεθυσμένης βραδιάς κάποιου παντρεμένου, σε λένε μπάσταρδο, ακόμα κι αν ο πατέρας σου είναι βασιλιάς. Δεν υπάρχουν ευαισθησίες κι άτομα με ειδικές ανάγκες, προφανώς και δεν υπάρχει περίθαλψη η φροντίδα για τους αδύναμους.  Βγάλτα πέρα μόνος σου στιγματισμένε ή ψόφα. Δε νομίζω ότι ο σύγχρονος φασισμός με νεοφιλελεύθερο περιτύλιγμα λέει κάτι διαφορετικό, ταυτόχρονα όμως είναι φανερό ότι έχει γίνει κτήμα κι αξίωμα στη Δυτική Ψυχή: Ο χλευασμός και η αδιαφορία για τον ανήμπορο. είναι γεγονός. Ουσιαστικά, δεν είναι παρά η φρουδική ενόρμηση θανάτου στον απόλυτο νιχιλιστικό βαθμό: 7 βασίλεια το ένα απέναντι στον άλλον, με τις ανάλογες βέβαια λυκοσυμμαχίες, 
και λαοί πρόθυμοι να πεθάνουν επειδή έτσι κάβλωσε ο βασιλιάς τους.
ALL MEN MUST DIE, καμία αξία στην ανθρώπινη ζωή.

Εδώ όμως πρέπει να γίνει η εξής επισήμανση: Αυτό που σε ελκύει, δεν είναι απαραίτητα οδηγός στη ζωή σου. Η Δυτική Ψυχή δεν είναι πρόθυμη να πολεμήσει για τίποτα, όχι μόνο για τον "Βασιλιά" της αλλά ούτε για τη δικιά της τη ζωή. Η σύγχρονη χουλιγκανοποίηση, οι ποδοσφαιρικές φατρίες, το αγελαίο συναίσθημα και το "παμε να τον μαχαιρωσουμε γιατί είναι αλλοδαπός", εκφράζεται μέσα από ελεγχόμενες συγκρούσεις τύπου είμαστε πενήντα είναι ένας.
Αυτό που εκφράζει τη ψυχή μας πολλές φορές είναι τάχα αυτό που θα θέλαμε να είμαστε, όχι αυτό που πραγματικά είμαστε, ακόμα κι αν αυτό που θέλαμε να είμαστε, διαμορφώνει το φαντασιακό μας. Ακριβώς επειδή διαμορφώνει το Φαντασιακό μας, αυτό που θέλουμε να είμαστε, συνήθως δεν το θελουμε πραγματικά κι αυτή η βούληση είναι ο τρόπος μας για να το αποφύγουμε.
Πχ, ο πραγματικός επαναστάτης, δε λέει η πληκτρολογεί "Ειμαι Επαναστάτης"
Ο πραγματικός επαναστάτης, επαναστατεί.
Χρησιμοποιούμε τα λόγια για να αποφύγουμε τις πράξεις, ή χρησιμοποιούμε την ίδια μας τη  φτιαχτή ψυχοσύνθεση για να αποφύγουμε να αντικρύσουμε τη πραγματική μας.
Η φρουδική ενόρμηση θανάτου, ο μηδενισμός της αξίας της ανθρώπινης ζωής και η μεταφυσική στροφη προς τον θανατο είναι κάτι υπαρκτά: Βλέποντας τον Δυτικό Ανθρωπο, αντικρύζεις ένα σουπερυποχόνδριο ανθρωπάκι που από τον φόβο του να πεθάνει,
έχει πάψει να ζει.
(Επιστροφή του απωθημένου, όταν φοβάσαι κι απωθείς πολύ κάτι, αυτό πάντα επιστρέφει και σε στοιχειώνει, κατακτώντας σε, μόνο κάποιος που δε φοβάται να πεθάνει, μπορεί να ζήσει, ο φόβος για τον θάνατο μετέτρεψε σε θάνατο τη ζωή μας, Μιθριδατισμός στην έσχατη μορφή).
Ετσι ακριβώς κι αυτός που φοβάται να πολεμήσει, μαγνητίζεται από αυτό που "πολεμα",
το GAME OF THRONES με τους ακατάπαυστους πολέμους είναι η ασφαλέστερη απόδειξη ότι ο Δυτικός Ανθρωπος δε θα πολεμησει ποτέ. Υπολείμματα όμως αυτής της έλξης φαίνονται σε αυτό που προείπα, στις φασιστικές αγέλες, στο παμε να τη πεσουμε πενήντα σε έναν, στο πάμε να μαχαιρώσουμε τον βάζελο ή τον γαυρο, στη Βία εναντίον του αδυνάμου, στο "Ψόφα κωλόγερε, ψόφα αδύναμε, ψοφατε απολυμένοι, γάμα τους όλους Τρόικα
με τελική κατάληξη το
"Γαμησε και μένα γιατί είμαι άχρηστος κι ανάξιος"
αυτό δεν εκφέρεται η συνειδητοποιείται αλλά σαφώς κι είναι κτήμα σου.
Καθε χαρά μας όταν βλέπουμε κάποιον άλλον να υποφέρει δεν είναι παρά η Σπενγγκλεριανη μεταφυσική στροφη προς τον θάνατο του Ανθρώπου της Μεγαλούπολης,
η φρουδική ενόρμηση θανάτου που δε καταφερε να την ισορροπήσει το Εγώ, η συνείδηση.
Χαιρομαι για κάποιον που υποφέρει/πεθαίνει σημαίνει ότι κατα βάθος πιστεύω ότι μου αξίζει κι εμένα να υποφέρω/πεθάνω.

(Ακριβώς όπως και στο Lost: Η "σιχαμάρα" μας για τη κοινωνία της κατανάλωσης και της ευμάρειας , όπως και η "τάση" μας για παρθένα-παραδεισένια νησιά δεν ήταν παρά η επιβεβαίωση της οριστικής κυρίευσης μας από αυτή τη κοινωνία της κατανάλωσης, των μεγαλουπόλεων και της ευμάρειας. Κανείς "μαγεμένος¨θεατής δε θα ήθελε πραγματικά να βρίσκεται σε αυτό το νησί, μακρυά από τις ανέσεις του)













Το σημαντικότερο, ίσως απόρροια των παραπάνω:
Το GAME OF THRONES ήταν πρωτοπορία στο να σκοτώνει τους ήρωες του. Δεν υπήρξε ποτέ σειρά στο παρελθόν όπου οι ήρωες της σκοτώνονταν από τους πρώτους κύκλους. 
Με τόσες δυνατές δυσάρεστες εκπλήξεις κι απαίσιους αιφνιδιασμούς. Οι ηθικότεροι, οι πιο ακέραιοι κι έντιμοι χαρακτήρες, σκοτώνονται φρικτά από τους κακούς. Τα επεισόδια στα οποία συνέβησε αυτό, αξιολογούνται από τους θαυμαστές της σειράς ως τα καλύτερα. Προσέξτε: Στη λήξη της σειράς υποθέτω ότι θα αποδοθεί "Δικαιοσύνη" από τους εναπομείναντες καλους, δε κρίνω τον σεναριογράφο. Κρίνω την αντίδραση του κοινού απέναντι στη σφαγή των ηρώων του. Και η αντίδραση αυτή είναι παραπάνω απο θετική.
Γιατί; Γιατί ο θεατης σχεδόν ηδονίζεται να σκοτώνονται οι ήρωες του;
Είναι από μια στροφή στον "ρεαλισμό" επιθυμώντας επιτέλους να πάψουν τα παραμύθια με το happy end; Ξεχνάμε  ότι καταντούμε έτσι να θεωρούμε συνώνυμο με τον ρεαλισμό το να πεθαίνουν οι ήρωες μας, όταν οι ήρωες μας δεν είναι παρά ένας προφανής συμβολισμός των ονείρων και των ελπίδων μας;
(Σε κάθε ταινία που βλέπουμε, ταυτιζόμαστε με τον ήρωα ο οποίος συμβολίζει εκείνη την ώρα τις ελπίδες και τα όνειρα μας, και να μη το συνειδητοποιείς, αυτό γίνεται).
Βλέποντας λοιπόν τον ήρωα, κι άρα την ελπίδα/ονειρο, να πεθαίνει, γουστάρουμε. Συγκλονιζόμαστε.
Ουσιααστικά, αποδεχόμαστε το Αδικο. 
(Δεν είναι τυχαίο ότι οι ταινίες, κυρίως τα θριλερ με ασχημο τέλος, εχουν κυριολεκτικά πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια.)

Μία άλλη ερμηνεία:Πώρώνεσαι γιατί βλέπεις τον ήρωα/ηγέτη  σου να πεθαίνει για σένα, έναν Ιησού, ή κάποιον που πεθαίνει για τις αξίες του, έναν Σωκράτη. Κι αναρωτιέσαι που πήγε η έννοια της αυτοθυσίας, που είναι ο μπροστάρης να φάει τη σφαίρα αντί για σένα. 
Η τελευταία πράξη αυτοθυσίας που θυμάμαι στην Ελλάδα ήταν οι δυο Πακιστανοί που έσωσαν από τις ράγες του τρένου δυο ηλικιωμένους, με αποτέλεσμα το τρένο να τους πατήσει. Η θυσία για τα παιδιά σου δεν είναι θυσία, είναι Βιολογία. Η θυσία για τον διπλανό σου είναι ηρωισμός, δηλαδή εξαφανισμένο είδος, κάτι σα τους δεινόσαυρους. Αποκαλούμε σήμερα ήρωες ανθρώπους που αγωνίζονται για τον κώλο τους, οι ηρωικές καθαρίστριες, οι ηρωικοί κλπ. Δεν είναι ήρωες, έλεος με τη διαστρέβλωση των εννοιών. Όσοι αγωνίζονται για τα αποκλειστικά δικά τους δίκαια, σαφώς και είναι περισσότερο αξιοθαύμαστοι από τον Δούλο που δεν αγωνίζεται για τίποτα. Αλλά δεν είναι ήρωες. Αλοίμονο στη γενιά που δεν έχει ήρωες. Αλλά κι αλοίμονο στη γενιά που, περιμένοντας τους ήρωες, κάθεται και την αφανίζουν. Μια γενιά που δεν έχει ήρωες σημαίνοντας αυτό ότι δεν έχουν ξεπηδήσει ήρωες από τη τάξη της, πιθανώς να είναι μια γενιά που δεν αξίζει να έχει ήρωες. Δε τους έχει γιατί δε τους αξίζει. Περιμένουμε ο ένας τον άλλον να "κάνει την αρχή", κι αυτή η αναβολή είναι ένα ασφαλές καταφυγιο και μακιγιάζ της δικής μας αναξιοπρέπειας.
 "Δεν υπάρχουν ήρωες, κλαψ", ε, γίνε εσύ ο ήρωας. Τί άλλο είναι ο μεσσιανισμός από μοιρολατρία; Τί άλλο είναι η αγαπη για μια σειρά που σκοτώνει τους ήρωες, η απρακτη αναμονή για την έλευση τους, από την αποδοχή ότι δε τους θέλουμε πραγματικά γιατί νιώθουμε ότι δε μας αξίζουν;


Τί άλλο είναι το GAME OF THRONES; Φεουδαρχία. Προκαπιταλισμός. 7 βασίλεια που μάχονται το ένα το άλλο. Πρόθυμοι άντρες να πεθάνουν για τον Βασιλιά τους, αρκεί να είναι "δίκαιος".
Και φυσικά πουθενά μία υποψία σκέψης για αταξική κοινωνία, ισότητα και δημοκρατία 
(παρά μόνο στη Θεά Καλήσι, η οποία κυριεύει Βασίλεια σκοτώνοντας όσους κρατικούς αξιωματούχους βασάνιζαν τους φτωχούς. Ωραία κι επαναστατικά κυλάει η ιστορία της μέχρι το επεισόδιο που καταλαβαίνει ότι το "παράκανε¨με τις σφαγές και την υποβάθμιση των μέχρι τότε αρχόντων γιατί η ιεραρχία είναι υποτιμημένη τελικά, όπως καταλαβαίνει ότι δε μπορεί να ικανοποιήσει τα αιτήματά των υπηκόων της μιας και ο καθένας αρχίζει να τη ζαλίζει ζητώντας το μακρύ και το κοντό του. Και πάλι όμως, ο χαρακτήρας της Καλήσι είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει σε αυτή τη σειρά, ο περιβόητος Βασιλοκομμουνισμός προηγούμενης ανάρτησης
http://celinathens.blogspot.gr/2014/08/blog-post_27.html
 είναι εδώ κουφάλες και ακονίζει τα μαχαίρια του:)

Πίσω στη Φεουδαρχία. Και τις φατρίες. Τις κάστες, όποιος δε κατάγεται από αριστοκρατίες, είναι για να κλαίει τη μοίρα του. 7 βασίλεια με φανατικούς οπαδούς. Οπως σήμερα που αυτό που μπορεί να φανατίσει είναι το σήμα της κωλοομάδας του καθενός. Στρατοί προέδρων-εφοπλιστών-καπιταλιστών με στρατιώτες έτοιμους να μπουν στη μάχη για να υπερασπιστούν τον "Πρόεδρο". Ιδεώδες; Κανένα. Μόνο μίσος για τον αντίπαλο. Στρατοί macho τύπων για να ξυλοκοπήσουν το διαφορετικό, τον/την ομοφυλόφιλο, τον ξένο. 
Για να το ξεκαθαρίσω: Δεν είναι το πρόβλημα μου οι στρατοί, μόνο οι πραγματικά "αστοί στη ψυχή" πιστεύουν ότι χωρίς "στρατούς" έτοιμους για πόλεμο, ανατρέπεις καθεστώτα, μόνο οι κατα βάθος αγαπούληδες του σύγχρονου νεοφιλελευθερου φασισμού πιστεύουν ότι το Καθεστώς ανατρέπεται με αγάπες, με τραγούδια, με λουλούδια, με αναρτήσεις και βόλτες στον ανοιξιάτικο ήλιο, όλοι μαζί, χέρι χέρι,
 που είναι ο Βασίλης να πει κανα τραγούδι.
Το πρόβλημα είναι οι στρατοί όταν δεν είναι με το μέρος του λαού αλλά με το μέρος του Ισχυρού.
Στο GAME OF THRONES δεν υπήρχε καπιταλισμός αλλά φεουδαρχία, κι αυτό εντάσσεται στην προηγουμένως αναφερθείσα αντίφαση: Αυτό που αποκηρύσσουμε είναι αυτό που πραγματικά θέλουμε. Ωραίες οι φεουδαρχίες και οι βασιλιάδες, αλλά μας αρέσει γιατί δεν είναι παρά ένα θέαμα: Κατα βάθος δεν επιθυμούμε τίποτα άλλο πλην του καπιταλισμού, ο οποίος έχει εισχωρήσει τόσο βαθιά μεσα μας σα κωλονοσκόπηση ώστε κι αυτοί που στα λόγια είναι  αντικαπιταλιστές δε ξέρω πόσο στα αλήθεια είναι (είμαστε) έτοιμοι για την ανατροπή του. Καλα όλα αυτά με τους στρατούς των Προέδρων, αλλά όλα αυτά δεν είναι παρά ένα διαλειμμα, ουσιαστικά στον μόνο στρατό που ανήκουμε είναι στον στρατό του καπιταλιστή-Αφεντικού, κι ακόμα περισσότερο
-γιατί πλην ανεργων, δε δουλευουν ολοι σε τραπεζες και βιομηχανιές και μεγαλες εταιρειες-
ακομα ουσιαστικότερα, στον στρατό του Μεγάλου Αφεντικού. Που είναι το Κρατος. Το Κρατος ως ενσάρκωση της συλλογικής καπιταλίστικής Βούλησης, όχι μόνο ενός. 
Boy, Your soul belongs to Jesus but your ass belongs to them. 
Αυτός είναι ο στρατός που ανήκεις κι ουσιαστικά θέλεις να ανήκεις ως αναλώσιμος σκλάβος, ως αναλώσιμο εργατικό δυναμικό, ως αναλώσιμη κουκκίδα στο χάρτη που δεν είναι καν τοποθεσία παρά ένα σημάδάκι απο χυμένο καφέ που σε λίγο θα καθαριστεί..
Καλα όλα αυτά με τις στρατιές των οπαδών, αλλά το ποσοστό που δέρνει αντίπαλους άλλων ομάδων, η λοιπούς, ειναι μικρό. Η μεγάλη πλειοψηφία γουστάρει το GAME OF THRONES αλλα δε θα εντασσόταν ποτέ σε τέτοιες ομάδες, όχι μόνο γιατί "πνευματικά είναι ανώτερη" αλλά γιατί δεν αντέχει τη βία.

Οση βία κι αν έχει το GAME OF THRONES , δε σημαίνει ότι ο λάτρης του που λέει ότι τη γουστάρει, τη γουστάρει στα αλήθεια. Γουστάρουμε βία, φανατισμό, ένταση και πόλεμο στη σειρά ακριβώς γιατί στην πραγματική ζωή, όλα αυτά είναι αδιανόητα. Ο αλλος πολεμάει για εμάς κι αυτό είναι αρκετό ακόμα κι αν οι πολέμοι δε γίνονται παρα μόνο στο μυαλό του Τζωρτζ Μάρτιν, εκεί μόνο θέλουμε να γίνονται. Η πιο πολεμοχαρής τηλεοπτική σειρά είναι τόσο δημοφιλής ακριβώς γιατί απευθύνεται σε μη πολεμοχαρή άτομα. Και δεν είναι "ειρηνιστές" γιατί το έχουν φιλοσοφήσει το πράγμα και ρε παιδί μου, πιστευουν ότι οι πολεμοι διεξαγονται από κατώτερα άτομα.
Είναι ειρηνιστές γιατί χέζονται τον πόλεμο, 
κι αυτό είναι ανθρώπινο, μη τρελαθούμε, πρέπει να είσαι ψυχανώμαλος για να θες να πολεμήσεις διχως λόγο,
είναι επομένως νορμαλ μη θες να πολεμησεις.
Αυτό που δεν είναι Νορμάλ  είναι να επιλέγεις την αυτοκτονία από τον πόλεμο.
Και σήμερα ο Δυτικός Ανθρωπος σαφέστατα προτιμά να αυτοκτονήσει από το να πολεμήσει.
Αλλά ίσως είναι κι αυτό τελικά νορμαλ λόγω της τεχνολογικής εξελιξης και τελικoύ προορισμού των ανθρώπων των μεγαλουπόλεων, μη τα λέμε ξανά
http://celinathens.blogspot.gr/2013/12/blog-post_17.html



ΥΓ Η ανάλυση, όπως έγινε κατανοητό πιστεύω, δεν αφορά τη σειρά GAME OF THRONES, η οποία μετά το BREAKING BAD και το HANNIBAL, είναι ο,τι καλύτερο μπορείς να δεις στην τηλεόραση τη διανυόμενη δεκαετία. Η ανάλυση αφορά τον αντίκτυπο της σειράς, τα αίτια που έγινε δημοφιλής και τη σκοτεινή πλευρά των μηνυμάτων που περνά, όχι συνειδητά νομίζω, ο σεναριογράφος της, ο οποίος το μόνο που θέλει να κάνει, είναι να αφηγηθεί μία ιστορία. Κι αυτό το επιτυγχάνει τρομακτικά καλά.

21 σχόλια:

  1. απο τα κειμενα που δεν ηθελα να τελειωσουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγω θα σου κανω και μια αλλη αναγνωση
    Σκεψου το διακυβευμα στο game of thrones
    - ο βασιλιας πεθανε
    - στον κοσμο υπαρχει ασταθεια
    - Υπαρχουν διαφορες πλευρες που αντιμαχονται για το στεμμα και την κυριαρχια
    - Συμμαχιες δημιουργουνται και ξανασπανε κανεις δεν ξερει ακριβως πως θα εξελιχθει το πραγμα
    - Και ο χειμωνας ερχεται... τι σημαινει αληθεια ο χειμωνας ερχεται και ερχεται και περιοδικα; Μηπως περιοδικες κρισεις του συστηματος; Γιατι ο χειμωνας εκει δεν ερχεται καθε 6 μηνες, αλλα περνανε χρονια και κραταει για χρονια
    - Και πρεπει κατι να γινει για να ξεκαθαρισουν τα πραγματα και να βγαλουμε το χειμωνα
    - Το παλιο δεν μπορει να αντισταθει, οι φυλακες του τειχους ειναι λιγοι και δεν την παλευουν
    - Και αποξω οι βαρβαροι(κινεζοι ισως;) πιεζουν και θελουν να μπουκαρουν μεσα και εχουν δυναμη πλεον
    - Χρειαζεται ενας ηγετης και ο ηγετης αυτος θα βρεθει μετα που θα φαγωθουν μεταξυ τους, για να τη βγαλουμε και αυτον τον χειμωνα
    - Αλλα ο λαος που ειναι πλεμπα σε ολο αυτο θα καει σαν καυσοξυλο
    - Ενας ηγετης, ενας που δεν φοβαται να θυσιασει τους παντες
    - Ενας φυρερ;
    - Ενας "δημοκρατης" στυλ καλεσι, που υποτιθεται δινει την ευκαιρια στους σκλαβους της να ειναι ελευθεροι, αλλα ελευθεροι να κανουν τι; Τι τους προσφερεται στη ζωη για να τα βγαλουν περα αμα δεν πολεμανε και να πεθαινουν για εκεινη και να εχουν 3 meals per day? Μηπως ειναι ελευθερια τυπου φιλελευθερισμου;
    - Τα πραγματα ειναι ρευστα ακομα στο game of thrones υπαρχουν οι φυρερισκοι, οι δημοκρατες, οι αριστοκρατια που δικαιωματικα της ανηκει ο θρονος η εστω ετσι λεει, η αριστοκρατια της τηβενου και ολα αυτα
    Τεσπα θα μπορουσα να πηγαινω για ωρες
    απλα οι παραλληλησμοι ειναι ξεκαθαροι
    εστω και αν προκειται για υστερο μεσαιωνα(την ειχα κανει αυτην την αναλυση περι υστερου μεσαιωνα πολλους μηνες πριν την κανει ο ριζος οσον αφορα το game of thrones)

    Τεσπα, αυτα ως τροφη για σκεψη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. και δε λεω οτι γραφτηκε με αυτην την λογικη και καλα, αυτο δεν μπορω να το ξερω
    Απλα να πουμε οτι στη βιομηχανια του θεαματος, που στην αμερικη ειναι η κυρια βιομηχανια της προπαγανδας με παραδοση στο να ειναι συγκοινωνουν δοχειο με cia στρατους και τετοια, καποια πραγματα δεν μπορει να ειναι και τοσο τυχαια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και ο πλαγιος τροπος ειναι πιο αποτελεσματικος συχνα απο τον χοντροκομμενο, η τελοσπαντων επηρρεαζει διαφορετικου τυπου κοινο.

      Διαγραφή

  4. Και το ζητημα με τους βαρβαρους πρεπει να διευθετηθει
    γιατι αυτοι εχουν συνηθισει το κρυο(χαμηλα μεροκαματα, ζωη στα ορια της επιβιωσης, κλπ). Εμεις τοσα χρονια καλομαθημενοι τρωγαμε απο τα ετοιμα... "μαζι τα τρωγαμε"... γιατι "λεφτα υπηρχαν" η τεσπα υπηρχαν οσα επρεπε να υπαρχουν για να μην υπαρχει ασταθεια και κοινωνικος αναβρασμος. Τωρα το βασιλια δεν τον δεχονται και ετσι ευκολα και στασιαζουν(ο τζοφρυ ο κακος βασιλιας, εχει πλακα γιατι μιαζει και με τον τζοφρυ(γιωργακη) τον δικο μας) και ο βασιλιας μπορει να αλλαζει αλλα το χρημα των λανιστερ απο πισω ειναι σταθερα.

    Πρεπει να βρεθει ενας μπασταρδος για να τα συμβιβασει με τους βαρβαρους κινεζους γιατι αλλιως ουε και αλιμονο, αλλα μπασταρδος, μην παει ο καθαρροαιμος, δηλαδη πρεπει να τα βρουνε αλλα να μην το διαφημισουνε κιολας, και αμα κατι δεν παει καλα να φταιει ο μπασταρδος που εβαλε τους κινεζους μεσα.
    Ποιος ειναι ο μπασταρδος ομως;
    Τα γκολντεν μποις;
    Οι κακοι απατρεις καπιταλιστες που εκαναν αλλαξωκωλια με τους κινεζους και τους εδωσαν δυναμη;
    Πρεπει να υπαρχει ενας μπασταρδος, να μην ειναι ρε παιδι μου ο καπταν αμερικα αυτος που θα κανει τη δουλεια, να ειναι καποιος που δεν τη φοραει τη σημαια, αλλα η δουλεια να γινει. Αλλα ο μπασταρδος εχει και το νοημα οτι φιλε ακομα και αν εχεις ταπεινη καταγωγη αρκει να ρισκαρεις και θα πετυχεις, μπορει ολοι να σε φτυνουν αλλα εσυ το ξερεις οτι εισαι καλο παληκαρι.

    Και ο νανος; Ο νανος τι ειναι αν οχι η υποσχεση οτι οσο για τον πουτσο και να εισαι αδικημενος απο τη φυση τη μοιρα η δεν ξερω και εγω τι αν εισαι αρκετα πονηρος και θα γαμεις και θα δερνεις, γιατι εισαι πονηρος ρε παιδι μου και αξιος και οι αξιοι δεν χανονται. Ο νανος ειναι η ελπιδα οτι μπορεις να ξεγελασεις το συστημα.... το οτι οι αλλοι μισο εκατομμυριο να νοι του βασιλειου ειναι στα σκατα δεν το ερευνουμε... υπαρχει ενας, ο πρωτος αλλωστε ειναι πρωτος και ο δευτερος ειναι.... αληθεια ποιος ειναι ο δευτερος; ουτε καν που τον ξερουμε.

    Τεσπα θα μπορουσα οπως ειπα να πηγαινω για ωρες.. αλλα ας αφησω και κανεναν αλλο να μιλησει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Περι μπασταρδων που λες και αγριων:Ο πραγματικος ''κακος'' μεχρι στιγμης φαινεται να ειναι οι White Walkers,οχι οι αγριοι,και η φρουρα και το τειχος,υπαρχουν κυριως για τους πρωτους οχι για τους δευτερους.Αρα πως θα αλλαζες την εκτιμηση σου?Τι μπορει να συμβολιζουν οι WW?

      Συμμαχια Δυσης και Κινας εναντιον των ανεργων ή του προλεταριατου γενικα?

      Τελος παντων,χωρις να αρνουμαι την αμεση προπαγανδιστικη σκοπιμοτητα τετοιων σειρων,ή το οτι αποτελουν ακουσια αντανακλαση της πραγματικοτητας ανεξαρτητα απο τις προθεσεις των δημιουργων της,θεωρω υπερβολικες μερικες εκτιμησεις.

      Πως θα θελατε να ειναι μια σειρα,ωστε να μην της προσαψετε οσα λεγονται στο αρθρο και στα σχολια?

      Να χει για πρωταγωνιστες απλους χωρικους και ανθρωπους του λαου γενικα?Να δινει περισσοτερο βαση στους πολλους και οχι σε μεμονωμενες προσωπικοτητες?Να λαμβανει χωρα σε μια σοσιαλιστικη κοινωνια?

      Παπουτσωμενος Γατος

      Διαγραφή
  5. Πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση. Υποθέτω λοιπόν, επεκτείνοντας, ότι η υπερπληθώρα αστυνομικών σειρών έχει παρόμοιες αναφορές, πλην της προφανούς: χρειαζόμαστε τους μπάτσους να μας σώζουν απ' τους κακούς, ακόμα κι αν είναι να σεργιανάνε ελεύθερα στο σαλόνι μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολυ καλη αναρτηση celin.Συμφωνω απολυτα οτι η δυτικη κουλτουρα διαμορφωνει συνειδησεις,αλλα και διαμορφωνεται απ αυτες.
    Ειλικρινα δεν ξερω τι φταιει και γιναμε τοσο ατομιστες.Νομιζω οτι ολα ξεκινουν απ αυτο.
    Δεν παει να γκρεμιστει ο κοσμος;Εμεις να εχ
    ουμε ησυχια,να μην μας ενοχλει κανεις,να εχουμε την τηλεοραση τα 400 ε μισθο,-τα υπολοιπα να τα συμπληρωνουν οι γονεις-,και δε βαριεσαι τη βγαλαμε κι αποψε.
    Ειλικρινα δεν ξερω που θα μας φτασει αυτη η κατασταση.Δυστυχως ομως η ιστορια δειχνει οτι τετοιες συμπεριφορες λαων συνηθως οδηγουν σε ολοκληρωτικα καθεστωτα.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Nα κανω ενα γενικοτερο σχολιο για το GoT

    Πιστευω οτι ο Μαρτιν εχει κανει μια απο τις πιο ρεαλιστικες αναπαραστασεις του ευρωπαικου μεσαιωνικου κοσμου στα πλαισια μιας φανταζι ιστοριας.
    Η δουλεια που εχει κανει,τοποθετωντας στο ιδιο σεττινγκ,διαφορους τροπους παραγωγης,ο καθενας με το δικο του εποικοδομημα,ειναι τετοια που δε ξερω κατα ποσο ενας μαρξιστης λογοτεχνης ή σεναριογραφος θα μπορουσε να το κανει καλυτερα.

    Εχεις τους κλασσικους φεουδαρχες βασιλιαδες,οπως και ιπποτες,που ομως αντι για προτυπα ηθικης οπως συνηθως,ειναι τις περισσοτερες φορες ενα ματσο ηλιθιοι,ψυχοπαθεις και μαλακες,οπως ηταν και στην πραγματικοτητα.

    Εχεις τις εμπορικες πολεις της ανατολης,που μοιαζουν αρκετα με τις πρωιμες καπιταλιστικες δημοκρατικες πολεις της Ιταλιας,που εχουν δημοκρατικα πολιτευματα,και εκει το αιμα και η καταγωγη δε σημαινει τιποτα,αλλα μονο η τσεπη σου.

    Εχεις τους αγριους,που ειναι μια αρκετα ακριβης αναπαρασταση του πρωτογονου κομμουνισμου.Δεν υπαρχει ξεχωριστο σωμα οπλοφορων,καθε αντρας,γυναικα και παιδι,μπορει να κουβαλησει οπλο.Ανισοτητες δεν υπαρχουν,γιατι καλα καλα εχουν οσα χρειαζονται ισα ισα να επιβιωσουν.Εχουν βασιλια,αλλα δεν εχει καμια σχεση με τους βασιλιαδες του Γουεστερος,γιατι ειναι απλως σαν αρχηγος της φυλης.Τον σεβονται γιατι εχει ηγετικες ικανοτητες,αλλα δεν εχει καμια αληθινη εξουσια πανω τους,και οποτε θελουν του κοβουν το λαρυγγι και βγαζουν αλλον.Δε θα ανεχονταν αχρηστους και παρανοικους αρχηγους,οπως οι ''πολιτισμενοι'' που ειχαν το Τζοφρευ ή τον Αιρυς τον τρελο.

    Εχεις τους Ντοθρακι που ειναι μια φυλη που φαινεται να εχει βγει μολις απο το πρωτοκομμουνιστικο σταδιο,για αυτο και αν και εχει ιεραρχια,στρατο,υποταγμενες γυναικες κλπ,διατηρει στοιχεια του φυλετικου σταδιου,οπως το οτι δεν υπαρχει χρημα,και ο αρχηγος ειναι τετοιος λογω ικανοτητας και οχι επειδη ηταν γιος του προηγουμενου αρχηγου.Για αυτο μολις ο Καλ Ντρογκο αρρωστησε,παραγκωνιστηκε και η Νταιανερυς εχασε την οποιαδηποτε επιρροη και εξουσια ειχε.

    Ολα αυτα δεν ειναι αυτονοητα για μια φανταζι σειρα,θα μπορουσε πολυ απλα ο Μαρτιν να ακολουθησει τα κλισε,και να κανει ολα τις περιοχες φεουδαρχικα βασιλεια.Το οτι δεν το κανε,δειχνει,οχι οτι φυσικα ειναι μαρξιστης,αλλα εκατσε να
    μαθει αρκετα καλα ιστορια,ωστε να δημιουργησει ενα αρκετα ρεαλιστικο σεττινγκ.

    (συνεχιζεται)

    Παπουτσωμενος Γατος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Απο κει και περα,μιλαμε για υστερο μεσαιωνα.Ακομα και να ηθελε (που δε θελει) ο Μαρτιν δε θα μπορουσε να δειξει κατι παραπανω απο τους αγριους,σε ο,τι αφορα τον σοσιαλισμο.Το να δειξει πχ κατι σαν δικτατορια του προλεταριατου σε εκεινη την εποχη,δε θα ηταν μαρξιστικο,γιατι δε θα ηταν υλικα δυνατο.

    Αυτο που δειχνει στο 4ο βιβλιο (και θα τα δουν οσοι παρακολουθουν τη σειρα,τη σεζον που ερχεται),ειναι να συσπειρωνεται το κουρελοπρολεταριατο του Kings Landing γυρω απο εναν νεο ''πατριαρχη'',ο οποιος θα καταδικαζει την απληστη ζωη των αρχοντων και θα ζηταει περισσοτερη προσοχη για τους φτωχους.Μου θυμιζει τα χριστιανοκομμουνιστικα κινηματα του Μεσαιωνα,και πραγματικα κατι παραπανω,πχ εργατικο κινημα,ειναι πρακτικα αδυνατο να δειξει,ακομα και να θελει.

    Για τη δε Νταιανερυς που σχολιαστηκε σχετικα με τους σκλαβους,αυτο που εγινε ειναι οτι υποχωρησε γιατι απομονωθηκε πολιτικα και αποδυναμωθηκε στρατιωτικα,οχι επειδη εγινε ειρηνιστρια ξαφνικα.Οι δε σκλαβοι,οταν απελευθερωθηκαν,δεν μπορουσαν να γινουν κατι αλλο,απο αυτο που εγιναν ιστορικα οι σκλαβοι και οι δουλοπαροικοι,οταν ελευθερωθηκαν,δηλ. προλεταριοι,να πουλησουν την εργ.δυναμη για να ζησουν.

    Τι περιμενατε να γινει σε μια μεσαιωνικη σειρα,να καταστρωσουν 5χρονο πλανο και να δουλεψουν σε κολχοζ?

    Αυτο που θελω να πω εν τελει,ειναι οτι συμφωνω με το γενικοτερο πνευμα,οτι δλδ οι σειρες αντανακλουν την κυριαρχη ιδεολογια και συχνα εχουν ξεκαθαρη προπαγανδιστικη προελευση.Ηταν αστοχο ομως να χρησιμοποιηθει η συγκεκριμενη σειρα σαν παραδειγμα,γιατι ο Μαρτιν ανεξαρτητα απο την θεληση του,εχτισε ενα κοσμο πανω σε μια λιγοτερο ή περισσοτερο υλιστικη και ιστορικα εγκυρη βαση,μακρια απο τα συνηθισμενα ιδεαλιστικα κλισε.

    Παπουτσωμενος Γατος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σε ευχαριστώ Δεσποσύνη, να σαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πόε, όπως στο είπα και στο μήνυμα, η γεωπολιτική σου ανάλυση ασχολείται με σημαντικότερους συμβολισμούς οι οποιόι μου φαίνονται πολύ εύστοχοι. Με την επισήμανση αυτού που μας λέει ο Παπουτσωμένος Γάτος για τους Αγριους: Στο got δεν παρουσιάζονται μονοσήμαντα, αντιθέτως ειναι ελεύθεροι, δεν υπάρχει ιεραρχία, βασιλιάδες κλπ
    (Αλλά σφάζουν ό,τι βρουν μπροστά τους, δε τους λες και καλούς)

    ΥΓ Καλα ,αυτό εδώ με διέλυσε:)

    "Και ο χειμωνας ερχεται... τι σημαινει αληθεια ο χειμωνας ερχεται και ερχεται και περιοδικα; Μηπως περιοδικες κρισεις του συστηματος; Γιατι ο χειμωνας εκει δεν ερχεται καθε 6 μηνες, αλλα περνανε χρονια και κραταει για χρονια"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ό, τι τραβά η ψυχή σου Τατσούγια, δεν υπάρχουν άσχετα σχόλια σε αυτό το μπλογκ, ούτε καν οφείλουν να σχετίζονται με την ανάρτηση. Στα υπόψη η ταινία, ενδιαφέρουσα φαίνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Στρατολάτη, αν το επεκτείνουμε πολλά μπορεί να βρούμε, σκέψου και την υπερπληθώρα πχ αισθηματικών love stories, οι ήρωες υποκαθιστούν τη δικιά μας νεκρή καρδιά και μέσα απο αυτούς βιώνουμε τον έρωτα που στη πραγματική ζωή δε τολ΄μάμε να προσπαθούμε να ζήσουμε, να μία ανάρτηση που θα άξιζε να γραφτεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ουτε καν
    (παρεμπιπτόντως, τρομερό nickname :)
    να σαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Να σαι καλά σανσαιν. Ατομισμός; Φταινε όλα αυτά που έχω γράψει στις αναρτήσεις αυτού του έτους. Μας τον πλασάρανε για μαγκιά κι αντικαθεστωτισμό κι εξεγερση
    κι εμείς το χάψαμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλως ήρθες Παπουτσωμένε γάτε. Μία χαρά είναι η ανάλυση σου, όχι, δε θέλω να δω πενταετή πλάνα
    (χαμογέλασα με αυτό που διάβασα, εύστοχος ο σαρκασμός!), ούτε απλούς χωρικούς ούτε τις ταινίες της ΕΣΣΔ μετά τον WW2, με τους αγρότες που τρέχουν στον πόλεμο για τον ηγέτη τους τον Στάλιν κι όταν επιστρέφουν τους περιμένει η Πηνελόπη τους.
    Θα τα βαριόμουν κάτι τέτοια. Θα τα θεωρούσα σχεδόν αφελή.
    Και το γεγονός ότι θα τα βαριόμουν και θα τα θεωρούσα αφελή, δε δείχνει κάτι; Την αλλοτρίωση και τη διάβρωση από τη κοινωνία του θεάματος και τον "κυνικό" "ρεάλιστικό" τρόπο σκέψης που σε χειραγωγεί;

    Ενας αγρότης πολεμά τον φασισμό, ξεκωλιάζει τον φασισμό κι ύστερα επιστρέφει στην οικογένεια του. (Παρεμπιπτόντως, υπάρχει τέτοια ταινία στην μεταπολεμική ΕΣΣΔ)
    Τί το αφελές και βαρετό υπάρχει εδώ;
    Τίποτα. Εμείς μάθαμε να το βλέπουμε έτσι. Εμεις, ο δυτικός άνθρωπος, που τρώμε χρόνο στο διαδίκτυο για να επικρίνουμε ή να υποστηρίξουμε μία τηλεοπτική σειρά.

    Μιά χαρά τα λες για το got, δε διαφωνώ πουθενά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Eγω απογοητευτει τοσο πολυ απο τις παπαριες που βγαζει το Χολιγουντ τα τελευταια χρονια,που δε ξερω αν θα το εβρισκα αφελες,σιγουρα δυσκολα θα ηταν περισσοτερο αφελες απο τις χολιγουντιανες ταινιες.Και δεν ειναι οτι τις βρισκω αφελεις για ιδεολογικους λογους(αν και υπαρχει και αυτη η παραμετρος),αλλα επειδη ειναι αφορητα κλισε οι ιστοριες,οι χαρακτηρες,ακομα και ο τροπος που παιζουν οι ηθοποιοι.

    Τα βιβλια ακομα και τα βιντεοπαιχνιδια ειναι ενας πολυ καλυτερος τροπος να πεις μια ιστορια κατα τη γνωμη μου.

    Οποτε ναι μπορει να εβλεπα μια ταινια σαν αυτη που περιγραφεις,αν μου τραβαγε το ενδιαφερον.Νομιζω γενικα πως η σοσιαλιστικη τεχνη μονο σε ανεπτυγμενη σοσιαλιστικη (αν οχι κομμουνιστικη) κοινωνια μπορει να αναπτυχθει ομαλα,γιατι περα απο τους υλικους παραγοντες,ο σοσιαλισμος θα ειναι τροπος ζωης και νοοτροπια,οποτε θα ειναι ευκολοτερο τοσο για τους καλλιτεχνες να εκφραστουν χωρις αυτο που βγαζουν να ειναι επιτηδευμενο και ''δηθεν'',οσο και για το κοινο να το εκτιμησει γιατι ο σοσιαλισμος θα τους ειναι δευτερη φυση.

    Παπουτσωμενος Γατος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Νομιζω γενικα πως η σοσιαλιστικη τεχνη μονο σε ανεπτυγμενη σοσιαλιστικη (αν οχι κομμουνιστικη) κοινωνια μπορει να αναπτυχθει ομαλα,γιατι περα απο τους υλικους παραγοντες,ο σοσιαλισμος θα ειναι τροπος ζωης και νοοτροπια,οποτε θα ειναι ευκολοτερο τοσο για τους καλλιτεχνες να εκφραστουν χωρις αυτο που βγαζουν να ειναι επιτηδευμενο και ''δηθεν'',οσο και για το κοινο να το εκτιμησει γιατι ο σοσιαλισμος θα τους ειναι δευτερη φυση."


      Αυτό είναι σωστό, το ζήτημα εδώ είναι πως παμε σε αυτή τη ρημάδα (την σοσιαλιστική κοινωνία) από τη στιγμη που τόσο διαβρωθήκαμε από το υπάρχον σύστημα και τα γύρω γύρω του (κοινωνία του θεάματος κλπ)

      Διαγραφή