Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

O Ανθρωπος ειναι νεκρος

Μεγαλωσαμε ακουγοντας φρασεις οπως "ανθρωπινη αξια","ανθρωπινα δικαιωματα",ευηχες φρασεις,πιασαρικες,ποιος μπορει να τις αρνηθει,να τις αμφισβητησει,μαθαμε οτι ο ανθρωπος ειναι ενα ελλογο ον,προορισμενο να προοδευει,να υπερβαινει τους διχασμους μεσω της εγελιανης διαλεκτικης,θεση-αντιθεση-συνθεση.......η ιστορια συμφωνα με τον Χεγκελ ηταν"Το απολυτο γιγνεσθαι του Πνευματος η η ελευση ενος υποκειμενου υποστασης[Η ΗΘΙΚΗ,alain badiou,μεταφραση Βασιλης Σκολιδης-Κωστας Μπομπας]
Τα ανθρωπινα δικαιωματα επικαλεστηκαν οι Αμερικανοι οταν ισοπεδωσαν τη Σερβια.Κι εξακολουθουν να τα επικαλουνται οι ισχυροι αυτου του κοσμου,οποτε τους συμφερει

Υπαρχει ομως αυτη η ανθρωπινη αξια?ειναι δεδομενη κι αναμφισβητητη?Προαιωνια,αχραντη,παντου κ παντοτε?Υπαρχουν τα αναφαιρετα δικαιωματα τα οποια,οταν καταπατουνται πχ στο Ιραν,εμφανιζονται οι γνωριμοι μας πλανητοισχυροι για να αποκηρυξουν μετα βδελυγμιας τα απανθρωπα καθεστωτα?

Ο Γαλλικος Διαφωτισμος μιλησε για τον πυρηνα της ανθρωπινης οντοτητας,οτι δηλαδη,μεσα του ο ανθρωπος ειναι καλος,οτι η ψυχη του ειναι καλη,αρκει να σκαψουμε βαθια,απαλλα γμενοι απο τις εξωτερικες αλυσιδες( οπως η αναγκη)την ελλειψη παιδειας κτλ,γιατι ειναι εκεινα που μας ωθουν στο εγκλημα

Υποκριτικα τα θεωρω εγω ολα αυτα,αν η ανθρωπινη αξια ποτε δε χανεται,τοτε τι εγινε στα ναζιστικα στρατοπεδα συγκεντρωσης?Αν η ιστορια ειναι το απολυτο γιγνεσθαι του Πνευματος,απο που ξεπηδησε ολη αυτη η βαρβαροτητα γυρω μας,υστερα απο τοσα χρονια αλληλοσπαραγμου,δεν θα πρεπε κατι να εχει αλλαξει?Ειναι δυνατον να πιστεψουμε οτι εχουμε εξελιχθει μονο κ μονο επειδη οι πολεμικες σφαγες στις μερες μας γινονται με ρουκετες που εκτοξευονται απο τα κοκπιτ αεροπλανων κ οχι με χατζαρια κ αποκεφαλισμους οπως παλια?Ποσο ρεζιλι κ ανακολουθοι φανηκαν οι φιλοσοφοι-απολογητες του νεοφιλελευθερισμου τυπου Φουκουγιαμα οταν διακηρυτταν το τελος της Ιστοριας επειδη θριαμβευσε επιτελους ο καπιταλισμος?

Ο Μισελ Φουκο "ειχε προκαλεσει σκανδαλο αποφαινομενος οτι ο Ανθρωπος,νοουμενος ως υποκειμενο,ηταν μια εννοια ιστορικη κ κατασκευασμενη,που ανηκε σε ενα ορισμενο καθεστως του λογου,κ οχι μια προφανης κ εκτος χρονου οντοτητα,ικανη να θεμελιωσει ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ Η ΜΙΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΗΘΙΚΗ.Ανακοινωσε οτι η εννοια Ανθρωπος επαυε να ειναι ενδεδειγμενη,απο τη στιγμη που η μονη μορφη λογου που της εδινε νοημα ηταν ιστορικα παρωχημενη...[παλι απο το βιβλιο του Badiou,ΗΘΙΚΗ]"

Κ αυτο που καταλαβαινω εγω απο τον Φουκω-διχως βεβαια να αποκλειω την αυθαιρεσια του συμπερασματος μου-ειναι οτι η εννοια του ανθρωπου ειναι κατι που συνεχως πρεπει να διαπραγματευεται κ να ειμαστε σε μονιμη επαγρυπνηση γιατι μονιμως απειλειται,τιποτα δε μπορεις να στηριξεις πανω σε μεταφυσικες ακροβασιες περι αναφαιρετων κ προαιωνιων ανθρωπινων δικαιωματων,απο τη στιγμη που αυτοι που τα επικαλουνται,συνηθως ειναι κ αυτοι που τα καταλυουν

Κ δεν υπαρχει λογος να αρνιομαστε τα προφανη.Ζωο αρπακτικο ειναι ο ανθρωπος,αν τον αφησεις ελευθερο,διχως νομους κ κανονες ειναι παντα ικανος να σε εκπληξει δυσαρεστα με την ευρηματικοτητα του στο να προκαλει τον πονο σε ο,τι πιο αδυναμο απο αυτον.Αν μπορει,θα το κανει.Αρμοδια- περα απο τη συνειδηση του-ειναι η Πολιτεια να του χαλιναγωγει τα αγρια ενστικτα,να τον περιοριζει στα νομιμα πλαισια,εγκληματιας δεν ειναι τοσο αυτος που εγκληματει κ μενει ατιμωρητος,εγκληματιας ειναι κυριως η Πολιτεια,οταν τον αφηνει ατιμωρητο

Κ οταν η Πολιτεια ειναι διεφθαρμενη,το κακο γενικευεται κ ολες οι ροπες του Ανθρωπου προς το Κακο βγαινουν στη επιφανεια,ποια διδασκαλια του Γαλλικου Διαφωτισμου θα τον εμποδισει?

Ετσι λοιπον,πρεπει να ανακηρυξουμε κ παλι τον θανατο του Ανθρωπου,να συνειδητοποιησουμε οτι η ανθρωπινη αξια δεν ειναι κατι που χαριζεται απο τη Φυση αλλα ειναι κατι που συνεχως πρεπει να διεκδικουμε,να παλευουμε οχι μονο απεναντι στα Καθεστωτα που μας βλεπουν σα θηραματα
αλλα κ απεναντι στον Κακο μας Εαυτο,απεναντι στα αγρια ενστικτα μας
να εξανθρωπιζουμε το Κτηνος μεσα μας καθε μερα γιατι μια φορα μονο(για να το θεσω με λακανικους ορους) με την εισοδο στη συμβολικη ταξη,δε φτανει

Δεν ειναι κυνικη αυτη η παραδοχη,οτι δηλαδη πρεπει να παλευουμε καθε μερα για να κερδιζουμε την ανθρωπια μας
οτι αν μας αφησουν ελευθερους,διχως κανονες,θα αλληλοσπαραχτουμε
Ειναι τιμιοτερο να παραδεχεσαι τι εισαι κ να προσπαθεις σκληρα να βελτιωθεις κ να γινεσαι καλυτερος
απο το να εθελοτυφλεις μπροστα στο Υπαρκτο,να το αγνοεις,με αποτελεσμα το Υπαρκτο οσο παει να χειροτερευει

Ετσι λοιπον,θεωρω οτι αγαπαει καποιος βαθια τον Ανθρωπο οταν βρισκει το θαρρος να κηρυξει τον θανατο του,Γιατι ετσι ειναι ο μονος τροπος να τον επαναφερει στη ζωη,να τον αναστησει
Κ για να κλεισω με μια φραση του Βadiou(απο το ιδιο βιβλιο)

"Στην πραγματικοτητα,αποδειχθηκε στην πραξη οτι η θεματικη του Θανατου του Ανθρωπου ειναι συμβατη με την εξεγερση,με τη ριζικη δυσαρεσκεια απεναντι στην κατεστημενη ταξη κ με την πληρη στρατευση στο πραγματικο των καταστασεων,ενω το θεμα της ηθικης κ των ανθρωπινων δικαιωματων ειναι σαφως συμβατο με τον αυταρεσκο εγωισμο των ευκαταστατων δυτικων,την εξυπηρετηση των ισχυρων κ τη διαφημιση"

14 σχόλια:

  1. Δεν έχω ασχοληθεί ενδελεχώς ούτε με τη Φιλοσοφία ούτε με την Ποίηση. Γνωρίζω μόνο ακροθιγώς τι είπαν οι αρχαίοι φιλόσοφοι, βρήκα να μου ταιριάζει περισσότερο ο Επίκουρος, αγάπησα την ποίηση του Καβάφη και του Καββαδία και αυτό είναι όλο.
    Όμως ο κ. Μπαντιού μια χαρά τα λέει. Και μοιάζει να ερμηνεύει επαρκώς την πολύπλοκη εποχή μας. Θυμάμαι ότι είχε έρθει πρόσφατα, αλλά δεν πήγα να τον δω. Δώρισα το βιβλίο του "Η κομουνιστική υπόθεση" σε έναν φίλο μου τα Χριστούγεννα. Ελπίζω να του άρεσε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ενδιαφέρων προβληματισμός και σκέψεις που περνούν και από το δικό μου μυαλό. Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να συμφωνήσω πρώτα σ' αυτό:
    "Είναι τιμιότερο να παραδέχεσαι τι εισαι και να προσπαθείς σκληρά να βελτιωθείς και να γίνεσαι καλύτερος
    από το να εθελοτυφλείς μπροστά στο Υπαρκτό, να το αγνοείς, με αποτέλεσμα το Υπαρκτό όσο πάει να χειροτερεύει"
    Όμως αυτό δεν μπορεί να συμβεί με τον Άνθρωπο νεκρό, δηλ. με το θάνατό του. Αυτό που χρειάζεται είναι η ανατροφοδότηση της έννοιας του Ανθρώπου και του ανθρωπισμού με τα σημερινά, διαρκώς επιδεινούμενα δεδομένα. Αλλιώς γινόταν αντιληπτός ο κόσμος και η ανθρωπότητα το 17ο και το 18ο αιώνα και αλλιώς τώρα.
    Οι διαφωτιστές, π.χ., δεν μπορούσαν ακόμη να συλλάβουν τον άνθρωπο μέσα σ' ένα παγκόσμιο σύστημα. Τα όριά τους ορίζονταν από τα πλαίσια των εθνικών κρατών που τότε θεμελίωναν θεσμικά τη συγκρότησή τους.
    Μίλησαν π.χ. για ανθρώπινα δικαιώματα και διεκδίκησαν τη συνταγματική τους κατοχύρωση. Όμως στην ουσία μιλούσαν για πολιτικά δικαιώματα, γιατί η έννοια του δικαιώματος προϋποθέτει την έννοια του δικαίου, της έννομης τάξης που τα αναγνωρίζει, και μιας αρχής/εξουσίας που τα προστατεύει.
    Σήμερα πια ξέρουμε ότι για να μιλήσουμε για (παν)ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα δηλ. που προκύπτουν και μόνο από την ανθρώπινη ιδιότητα, θα έπρεπε να υπάρχει και μια (παν)ανθρώπινη έννομη τάξη που τα κατοχυρώνει και μια αντίστοιχη αρχή που τα προστατεύει. Ωστόσο, η πολυσυζητημένη παγκοσμιοποίηση δεν έχει να κάνει παρά με την ανεμπόδιστη κίνηση των αγορών και του κεφαλαίου. Το λεγόμενο διεθνές (και ἐχει τη σημασία του το ότι δεν έχει ονομαστεί "παγκόσμιο") δίκαιο δεν είναι παρά ένας βολικός μανδύας που μπορεί να πάρει διάφορα χρώματα.
    Τι απομένει απ' όλα αυτά; Μα, το είπαμε: απομένει ο άνθρωπος που επιμένει και επιδιώκει να γίνει Άνθρωπος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φιλε Λωτοφαγε,αυτο που ξεχωριζει τον Αλεν Μπαντιου απο πολλους φιλοσοφους ειναι οτι προσπαθει να απευθυνθει στους πολλους κ οχι σε ενα στενο ακαδημαικο ακροατηριο
    Απο τα περισσοτερα βιβλια φιλοσοφικου περιεχομενου που βρισκονται στη βιβλιοθηκη μου,λιγα πραγματα μου εχουν γινει κατανοητα
    Ουτε κ τον Μπαντιου μπορω να ισχυριστω οτι εχω κατανοησει επαρκως,ομως συμφωνω μαζι σου για το οτι φαινεται να ερμηνευει με ακριβεια τη πολυπλοκη εποχη μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κυριε Παπαποστολου,με τιμανε τα καλα σας λογια,σας ευχαριστω για το σχολιο
    Η αληθεια ειναι οτι ξοδεψα παρα πολυ χρονο για το παραπανω κειμενο λογω του οτι δεν εχω την απαιτουμενη θεωρητικη καταρτιση για να καταπιανομαι με φιλοσοφικους προβληματισμους ωστε οι λεξεις να βγαινουνν αβιαστα
    Κ καθε φορα που το διαβαζω,σκεφτομαι πως θα μπορουσα να διατυπωσω πιο ορθα κ ευστοχα τους προβληματισμους μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φιλη Υπατια,με το σχολιο σου συμπληρωνεις το κειμενο μου κ νιωθω μεγαλη χαρα που μεσα σε τοσο λιγο χρονο,γνωρισα στο διαδικτυο τοσους πολλους κ αξιολογους ανθρωπους
    Η αληθεια ειναι οτι ηθελα κ εναν προβοκατορικο τιτλο για αυτο το κειμενο,εξυπακουεται οτι το διακυβευμα ειναι οπως λες
    "... η ανατροφοδότηση της έννοιας του Ανθρώπου και του ανθρωπισμού με τα σημερινά, διαρκώς επιδεινούμενα δεδομένα.."
    Αλλα αυτο που με προβληματισε ειναι πως ολες οι θεωρητικες κατασκευες για τα "ανθρωπινα δικαιωματα"κ την "ανθρωπινη αξια",οχι μονο δεν ανασχετησαν στη εποχη μας τον ολοενα κ αυξανομενο εκβαρβαρισμο,αλλα χρησιμοποιουνται κ κατα το δοκουν απο τους φανερους κ αφανερωτους πλανηταρχες
    Γραφεις για τα ανθρωπινα δικαιωματα,οτι θα επρεπε να υπαρχει"μια (παν)ανθρώπινη έννομη τάξη που τα κατοχυρώνει και μια αντίστοιχη αρχή που τα προστατεύει.."
    Συμφωνω.Θα επρεπε.Αλλα δεν υπαρχει.Κ ουτε προκειται να υπαρξει,επειδη ειμαστε ατελη οντα,επειδη ο Χεγκελ εχει αδικο κ η προοδος του ανθρωπινου Πνευματος δεν ειναι γραμμικη
    Επειδη ειμαστε ικανοι για το καλυτερο αλλα κ για το χειροτερο
    Μακαρι να ειχαν δικιο καποιοι αναρχικοι που προτεινουν μικρες αυτοοργανωμες κοινοτητες κ ενα δικτυο ισοτιμης συνεργασιας μεταξυ τους,διχως συνορα ουτε διαχωρισμους
    Αλλα κ αυτο ως δια μαγειας να γινοταν,μεσα σε μια εβδομαδα οι ισχυροτερες κοινοτητες θα υπουδουλωναν τις ασθενεστερες
    Το τραβαω λιγο στα ακρα λοιπον με τον προβοκατορικο φουκωικο τιτλο,θελοντας να επισημανω τη σοβαροτητα της καταστασης,σαφως κ ο Ανθρωπος δε πρεπει να πεθανει!!
    Αλλα η εννοια του Ανθρωπου ειναι ηδη απο τη γεννηση της νεκρη
    Με τοση φρικη,τρελα κ παρανοια που μας συνοδευουν
    Οπως θα εχεις καταλαβει,αυτη η αναρτηση ηταν η φυσικη συνεχεια της προηγουμενης "στιρνερικης"
    Κ θα ηθελα να επαναλαβω τα ιδια κλεινοντας,δεν ειμαστε διαφορετικοι απο τα ζωα μονο για το οτι συνθετουμε οπερες κ κατασκευαζουμε κτηρια
    Ειμαστε διαφορετικοι κ γιατι μπορουμε να γινουμε απειρως χειροτερα αιμοβορα κ σαδιστικα αρπακτικα
    Αυτη ηταν η κρυφη αληθεια του Στιρνερ κ για αυτο πηγε απατος στην εποχη του
    Απο τη στιγμη ομως που θα το αναγνωρισουμε αυτο,ηδη θα προχωρησουμε στη διαδικασια υπερβασης του,το Κτηνος μεσα μου δε θα καταφερω να το εξανθρωπισω αν πρωτα δε το αναγνωρισω

    Επομενως,ειτε ο Ανθρωπος ειναι νεκρος ειτε βαρια πληγωμενος,ενα ειναι το ζητουμενο
    Να αναστηθει.
    Κ η ανανοηματοδοτηση της εννοιας του,ισως ειναι μια καλη αρχη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΠΟΤΑΜΙ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σωστος!(Ο Ηρακλειτος δεν το χει πει αυτο?)
    Επειδη λοιπον,το ποταμι δεν ειναι ποτε το ιδιο,χρεαιαζεται συνεχης διαπραγματευση ολων οσων θεωρουμε δεδομενα,γιατι η αληθεια ειναι,οτι αυτα που θεωρουμε δεδομενα,στην πραγματικοτητα,δεν ειναι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Συμφωνώ απόλυτα! Ο άνθρωπος είναι όντως ζώο, είμαστε ζώα και μάλιστα τα μεγαλύτερα-τα χειρότερα. Το κακό είναι πως εμείς ως λαός χάσαμε το φιλότιμό μας και γίναμε μίζερα ανθρωπάκια και υποκριτές! Σαφέστατα υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις (όπως και σε όλους τους κανόνες), αλλά αυτές πάντα επιβεβαιώνουν τον κανόνα... Αν δεν υπήρχαν νόμου, οι περισσότεροι θα είχαμε διαπράξει κι από ένα φόνο, μια ληστεία... Επίσης συμφωνώ απόλυτα πως ο μεγαλύτερος εγκληματίας είναι παγκοσμίως οι εκάστοτε κυβερνήσεις... Γενικά οι ισχυροί που έχουν όλη την εξουσία στα χέρια τους και κυβερνούν με γνώμονα το συμφέρον των λίγων... του 1% του παγκόσμιου πληθυσμού!!! "πρέπει να παλεύουμε κάθε μέρα για να κερδίζουμε την ανθρωπιά μας" Ακριβώς έτσι είναι! Νομίζω πως αυτό το ντοκιμαντέρ είναι απολύτως σχετικό με την ανάρτησή σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καταπληκτικο φαινεται το human experience!
    Ναι,ειναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ σχετικο με την αναρτηση,πολυ χαιρομαι που διαβασες το κειμενο κ κατανοησες 100%το τι ηθελα να πω!!
    Δεν ειμαι υπερ της απειθαρχιας,αντιθετως ειμαι υπερ των νομων κ υπερ της ταξης,αλλα οταν οπως λες,"ο μεγαλύτερος εγκληματίας είναι παγκοσμίως οι εκάστοτε κυβερνήσεις."
    εκει τι γινεται?
    οταν οι νομοι δεν εφαρμοζονται κ ο λαος μενει διχως ασπιδες?
    το σιχαθηκα αυτο το 1%
    δε γινεται να εξακολουθει να μας καταδυναστευει
    λαθος μου,μια χαρα γινεται να συνεχισει να κανει αυτο που χρονια εχει μαθει να κανει
    αλλα δε πρεπει
    δε παει αλλο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. 1. Το περιμένω πως και πως αυτό το ντοκιμαντέρ...

    2. Το κείμενό σου δεν ήταν δύσκολο να το κατανοήσω γιατί πάνω-κάτω έχουμε τις ίδιες απόψεις...

    3. "δε παει αλλο"

    Επανερχόμαστε στο θέμα της παγκόσμιας επανάστασης... ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλέ μου φίλε Σελίν συμφωνώ με κάποια πράγματα του κειμένου σου, διαφωνώ με κάποια άλλα.. συμπερασματικά όμως ισχύει αυτό που σου είπα και σε προηγούμενό μου σχόλιο περι της αθεϊας που ουσιαστικά ήταν κραυγή για πίστη του Νίτσε αλλά και άλλων όπως του Σαρτρ (το έχει παραδεχτεί άλλωστε) κλπ.
    Δηλαδή - και χωρίς να διεκδικώ κάποιο τρόπαιο παντογνωσίας, απλώς εκφέροντας μια προσωπική άποψη- οι διαπιστώσεις σου που κινούνται στα πλαίσια του ρεαλισμού (και συμφωνούμε) έρχονται σε αντίθεση με τις ευχές σου που κινούνται σε μη ρεαλιστικές προσεγγίσεις που παραπέμπουν σε εποχές και φιλοσοφίες των οποίων η υπερανάλυση όλων των πραγμάτων και η εμμονή τους σε παγκόσμιες ηθικές, ουτοπίες και σε δαιμονοποίηση των ενστίκτων του ανθρώπου οδήγησε σε διαστροφές όπως τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως που αναφέρεις κ.α.
    Λέει ο Μονό:
    "Οι φιλελεύθερες κοινωνίες της Δύσης εξακολουθούν να αφοσιώνονται υποκριτικά, και να παρουσιάζουν ως βάση της ηθικής, ένα αηδιαστικό κράμα ιουδαιοχριστιανικής θρησκευτικότητας, επιστημονιστικού προοδευτισμού, πίστης στα φυσικά ανθρώπινα δικαιώματα και ωφελιμιστικού πραγματισμού"
    Βέβαια κι ο ίδιος ο Μονό θεωρούσε προνομιούχα την ανθρωπότητα κάτι που εγώ δεν το ασπάζομαι. Κατα τη γνώμη μου ο άνθρωπος οφείλει να παραμερίσει αυτές τις πλάνες και να συμβιβαστεί με την ενδεχομενικότητά του. Δε χρειάζεται ο άνθρωπος να πνίξει κανένα κτήνος και κανένα λύκο της στέπας μέσα του. Δε χρειάζεται να αναγάγει καμία ορμή του σε αμαρτία, απλά να αποδεχθεί την ατέλειά του, να αποδεχθεί πως αυτό το κτήνος είναι μια πτυχή του εαυτού του, ένα κομμάτι του που ο αγώνας για αποκόλλησή του ίσως να αποβεί μοιραίος για τον ίδιο (αυτομαστιγώματα κλπ καταλαβαίνεις τι εννοώ).
    Δεν υπάρχει καμία καθολική ηθική οδηγός για τον άνθρωπο γιατί αυτό που είναι για σένα άσπρο εγώ μπορεί να το βλέπω μαύρο. Γιατί ο διαδηλωτής έχει δίκιο που διαδηλώνει υπέρ των δικαιωμάτων του αλλά και ο ιδιοκτήτης καταστήματος έχει ταυτόχρονα δίκιο που ωρύεται οτι ο διαδηλωτής δεν τον αφήνει να δουλέψει (αναφέρω ένα απλό επίκαιρο παράδειγμα).
    Εμμένω στη στάση μου να απομακρυνθεί ο άνθρωπος απο πάσης φύσεως ιδεολογία που θα επιχειρήσει σαν λυσσάρι να του δώσει τις απαντήσεις για όλα τα προβλήματά του και θα του πει τι να κάνει και πως να συμπεριφερθεί σε κάθε περίσταση.
    Ανα τους καιρούς τίποτα δεν έχει αλλάξει. Παλιά ήταν η θρησκεία σήμερα η τεχνολογία. (ο ρόλος τους είναι ίδιος : να μας απελευθερώσουν απο τη μοίρα και την τύχη), παλία ήταν η Χ ιδεολογία, μετά η Ψ μετά ο καπιταλισμός (μία ωραία λέξη για να αποδέχεσαι οτι σε πηδάνε), αύριο κάτι άλλο.
    Ο άνθρωπος που λες πως πέθανε είναι ο άνθρωπος που φαντάστηκες, ο άνθρωπος που δεν υπήρξε ποτέ.. γιατί ο άνθρωπος ανέκαθεν πέθαινε ως αυτόχειρας, δολοφονώντας τον ίδιο του τον εαυτό. Ποτέ δεν μπόρεσε ο άνθρωπος να ξεφύγει απ το μεγαλύτερό του πρόβλημα που ίσως είναι αυτό που λέει ο Βιτγκενστάιν "οτι θέλουμε να τα εξηγούμε όλα". Δεν υπάρχει όμως μια λύση για όλα γιατί ο άνθρωπος είναι ον ΠΟΛΥΩΝΥΜΟ.
    Θα με ρωτήσεις τότε τι πιστεύω για την ανθρώπινη αξία? Πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος είναι ταυτόχρονα ο Αριστος του Ηράκλειτου και ο ειδεχθέστερος του Νίτσε. κ όχι μόνο αυτοί οι δύο αλλά και πολλοί άλλοι ανάμεσα σ'αυτούς. Η αξία του καθενός ίσως θα έπρεπε να βρει κάποιο ηθικό ανάλογο με την αρχή της απροσδιοριστίας του Heisenberg για να κατανοηθεί.
    Στ'αλήθεια κι εγώ δεν ξέρω γιατί αν ήξερα θα ήμουν είτε Ιερέας, είτε ακρο-Χ (όπου χ βάλε όποιο συνθετικό θέλεις), είτε ο υπεράνθρωπος.
    Μάταια όμως , κατα τη γνώμη μου, κάνουμε μνημόσυνα του ανθρώπου. Ίσως θα ήταν απλά καλύτερο να κάνουμε αυτό που περιγράφει η ετυμολογία της λέξης να κοιτάξουμε τον ουρανό, να πάρουμε μια βαθιά ανάσα, να νιώσουμε μέρος αυτής της φύσης απ την οποία πασχίζουμε να αποκοπούμε και να προχωρήσουμε παρέα με την ατέλειά μας όχι προς κάτι τέλειο αλλά προς κάτι περισσότερο συνειδητοποιημένο.

    Chaospawn (μάλλον το blogger τις περισσότερες ώρες είναι μαλωμένο με το wordpress)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. φιλε chaospawn,
    καταρχας να σου πω οτι προσπαθω επανειλημμενως να γραφτω στο wordpress για να κανω ενα σχολιο στην τελευταια εξαιρετικη σου αναρτηση-αποχαιρετισμο στον ronnie james dio,αλλα δεν τα καταφερνω!περα απο τον δεδομενο καβγα blogger-wordpress,ειμαι κ λιγο ασχετος με τη τεχνολογια,οποτε μπορει να φταιω κ εγω!
    Θα σου προτεινα να φτιαξεις εναν λογαριασμο στο blogger για να γινει κ η επικοινωνια μας ευκολοτερη
    [γιατι αν περιμενεις απο μενα τον τεχνολογικα αναλφαβητο να φτιαξει λογαριασμο στο wordpress,ζητω που καηκαμε!]

    Επι της ουσιας τωρα
    δε νομιζω οτι διαφωνουμε κ τοσο πολυ.
    Στις διαπιστωσεις μας,οπως το αναγνωριζεις κ εσυ,λεμε τα ιδια.
    Υπαρχει κατι ανεξελεγτο στην ανθρωπινη φυση,κατι απροσδιοριστο,κατι κτηνωδες,ολα αυτα τα διδαγματα του Διαφωτισμου περι ευγενικης καταβαθος ανθρωπινης φυσης,
    κατι Ρουσσωικες πομφολυγες που μας καλουν να ψαξουμε "τον ανθρωπο μεσα στον ανθρωπο",
    ολα αυτα,
    κοινοτητα σκοπων,ενιαια αντιμετωπιση των προβληματων που ανακυπτουν στις κοινωνιες,
    ολα αυτα ειναι φαντασιωσεις!
    Τι ελεγε ο Λακαν?
    "Η κοινωνια δεν υπαρχει"

    Αν θεωρεις τωρα οτι αναγονται στη μεταφυσικη αυτα που ευχομαι
    "Ετσι λοιπον,πρεπει να ανακηρυξουμε κ παλι τον θανατο του Ανθρωπου,να συνειδητοποιησουμε οτι η ανθρωπινη αξια δεν ειναι κατι που χαριζεται απο τη Φυση αλλα ειναι κατι που συνεχως πρεπει να διεκδικουμε,να παλευουμε οχι μονο απεναντι στα Καθεστωτα που μας βλεπουν σα θηραματα
    αλλα κ απεναντι στον Κακο μας Εαυτο,απεναντι στα αγρια ενστικτα μας
    να εξανθρωπιζουμε το Κτηνος μεσα μας καθε μερα γιατι μια φορα μονο(για να το θεσω με λακανικους ορους) με την εισοδο στη συμβολικη ταξη,δε φτανει"
    "Ετσι λοιπον,θεωρω οτι αγαπαει καποιος βαθια τον Ανθρωπο οταν βρισκει το θαρρος να κηρυξει τον θανατο του,Γιατι ετσι ειναι ο μονος τροπος να τον επαναφερει στη ζωη,να τον αναστησει"

    μπορει κ να εχεις δικιο.Αλλα οπως ελεγα σε μια αλλη απαντηση που εδωσα σημερα εδω,ειναι ο τροπος που εχω για να αποφευγω τον κυνισμο.Ξερεις,η πραγματικοτητα ειναι κατι που δεν αντεχεται ευκολα!Ο ανθρωπος ολοενα προσπαθει να συμβολοποιησει το Πραγματικο,για να το κατανοησει κ ειναι μοιραιο,η μονιμη πηγη του αγχους μας να προερχεται απο την αντισταση του Πραγματικου.
    Ειναι μοιραιο.
    Η κατασκευη αυταπατων ειναι μοιραια.Νομιζω οτι,οποιος δηλωνει οτι δεν εχει αυταπατες,ειναι κ αυτο μια αυταπατη του!Δε μπορει,αν καπου το ψαξεις,κ εσυ θα ανακαλυψεις μεσα σου οτι πιστευεις σε πραγματα μεταφυσικα,σε πραγματα που σου στερουν τη συνειδητοποιηση.
    Δε νομιζω οτι μπορουμε να ξεφυγουμε απο αυτο.
    Κ δε νομιζω οτι υπαρχει κ λογος να ξεφυγουμε απο αυτο.

    Ακομα κ το δικο σου συμπερασμα,
    "να κοιτάξουμε τον ουρανό, να πάρουμε μια βαθιά ανάσα, να νιώσουμε μέρος αυτής της φύσης απ την οποία πασχίζουμε να αποκοπούμε και να προχωρήσουμε παρέα με την ατέλειά μας όχι προς κάτι τέλειο αλλά προς κάτι περισσότερο συνειδητοποιημένο.",

    δεν ηχει λιγο μεταφυσικο?λιγο ρομαντικο?δεν ειναι μια απο τις
    "μη ρεαλιστικές προσεγγίσεις που παραπέμπουν σε εποχές και φιλοσοφίες των οποίων η υπερανάλυση όλων των πραγμάτων και η εμμονή τους σε παγκόσμιες ηθικές, ουτοπίες "?

    Ειλικρινα,μην το βλεπεις σα σοφιστεια το οτι χρησιμοποιω τα δικα σου λογια για να αποδειξω τη δικη μου αληθεια.Απλα αυτο που λεω ειναι οτι απο τη στιγμη που η αυταπατη ειναι δομικη,
    γιατι να μην εχουμε μια ευγενικη κ ομορφη αυταπατη,οπως την αναγεννηση του Ανθρωπου?κ που ξερεις,πολλες αυταπατες,ενωμενες μαζι,καμια φορα φτιαχνουν πραγματικοτητες
    [ναι,κ αλλες φορες φτιαχνουν ολοκληρωτικα καθεστωτα]

    ΑπάντησηΔιαγραφή