Δε μπορεσα ποτε να καταλαβω
αυτο που πραγματικα ηθελες,
τα καρφια δεν μου εξηγησαν τη σημασια τους,
γονατισα μπροστα σου
λες κ δεν υπαρχω,
κ δεν ειδα τιποτα
ουτε εξεγερση, ουτε κυριαρχια
ειδα μονο μια γυναικα διπλα μου να σπαραζει
στα χερια μου η ελπιδα
στα χερια της το μωρο που κρατουσε εκεινη τη νυχτα
παντοτε
κ παντου
μορφασμοι,αιμα,παραπονα
λες κ ημουν εγω στη θεση του
κραυγες που δεν εισακουστηκαν κ αγαπη
μακαρι να κραταει κ εμενα στα χερια της
ενα απογευμα,ενα αγκαθι
κ ο λωτος,τροφη
τοσα πραγματα μου ειπες,μα τιποτα δε καταλαβα
οταν γεννιομαστε,εχουμε Εκεινη
οταν πεθαινουμε,πεθαινουμε μονοι
κατι παραπανω απο αγωνια
το αλμα που πρεπει να κανει ο καθενας μοναχος του για να πιστεψει
κρυο
τοσο πολυ κρυο
πριν κ μετα
κ αν σε προδωσα στον Κηπο, συγχωρεσε με
κ αν ηθελα να γινω σαν Εσενα, συγχωρεσε με
αν ξεγελασμενος ποθουσα τον Καρπο συγχωρεσε με
αν τρεις φορες σε αρνηθηκα συγχωρεσε με
αν ζηταω επιμονα τα χαδια σου συγχωρεσε με
σκισμενα ρουχα
ενας ζητιανος κλαιει για ηλιο
αφοσιωμενος αντιλαλος
η ηχω του Ενος
μα ποιος αριθμος ειμαι εγω?
ποιος ειναι ο ρολος μου?
ποια ειναι αυτα που πρεπει να αποδειξω?
Κυλαω τον Βραχο της Υπαρξης,
ευλογια?ισως μα και
βασανιστηριο,
συνυπαρξη,αλλοτριωση
εξελιξη,σπαραγμος
δε καταλαβα τη θεληση του Ενος
τα συναισθηματα μου
απροσδιοριστα
κ οσα εγραψα κ ειπα
στη σκονη του χρονου τα δαχτυλα μου σχεδιασαν λιγη αγαπη παραπανω
απο αυτη που μου αναλογουσε,
περπατησα χερι χερι με τη παλια μου αρνηση
πλαι στο γκρεμο
την εσπρωξα
με αρπαξε
κ πεσαμε κ οι δυο
με αγαπη,θεληση κ πονο
δαχτυλα νεκρα στη σκονη του χρονου
πλαι στο ονομα μου ειναι το ονομα Σου
μα σκυθρωπος παντα ταξιδευω
μακρυα απ'τη καρδια σου
!!!!!!!!! ;;;;;;;;;; !!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος τι τα ερωτηματικα κ τα θαυμαστικα??!!Το παραπανω το εγραψα υστερα απο την αναγνωση της ΕΝΝΟΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΑΣ του Κιρκεγκωρ,για αυτο κ το ονομασα ετσι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανως θα απορεις για αυτη τη κραυγη Πιστης,ε?
Προσπαθησα να ενωσω τη φωνη μου με αυτη του Δανου θρησκευομενου υπαρξιστη φιλοσοφου.
Τωρα το αποτελεσμα δε ξερω πως ειναι αλλα ενταξει,μου αρεσει η πρωτοτυπια κ να ξαφνιαζω τους αναγνωστες!
Οσον αφορα τα υπολοιπα,τα συζηταμε καποια αλλη στιγμη.Απλα να αναφερω ενα στιχο του ΦΑΟΥΣΤ
""“Ποιός μπορεί να ειπεί πιστεύω στο Θεο?”
Ποιός μπορεί να ειπεί δεν πιστεύω στο Θεό?”
Καλησπέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι ποιητής τελικά!
(Αν έβαζες και κανένα τόνο στις λέξεις σου!!!)
Τελικά κατάφερες να συγκινήσεις κι εμένα που ακόμα δεν πιστεύω πουθενά.
Και λέω "ακόμα", γιατί θα σου απαντούσα ακριβώς όπως απάντησε ο Φάουστ (που παράθεσες παραπάνω), στην ξακουστή ερώτηση της Μαργαρίτας: "Πιστεύεις στο Θεό;"
Ή όπως ο Ευριπίδης στην Ελένη: "Τι είναι θεός, και τι μη θεός, και τι ανάμεσά τους;
Ποιος άνθρωπος το' ψαξε και βρήκε μακρυνότερο τέλος;"
Ή σύμφωνα με την αρχή της Απροσδιοριστίας του Χάινζεμπεργκ.
Υ.Γ. Ανάθεμα κι αν ξέρω ποιος είναι ο Κιργκέγκωρ.
Αλλά ξέρεις κι εσύ κάτι συγγραφείς... Φταίει μάλλον το νεαρόν της ηλικίας,,
Καλημερα Ανατολη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρομαι παρα πολυ που καταφερα να σε συγκινησω,αν θες να κανεις εναν ποιητη ευτυχισμενο,πες του οτι σε συγκινησαν τα λογια του,ειναι η μεγαλυτερη ανταμοιβη που μπορει να περιμενει!
Οσον αφορα τη πιστη,να ξεκαθαρισω καποια πραγματατακια,
1)Δεν πιστευω σε καμια επισημη Εκκλησια,ολοι αυτοι οι ξεφτιλες επισκοπομητροπολιτες διαχρονικα μου ειναι απεχθεις γιατι εχουν κανει ζημια στην Ανθρωποτητα με ποικιλους τροπους.
2)Πιστευω οτι η Εκκλησια δεν πρεπει να εχει περιουσια.
3)Τελος,δεν πιστευω απαραιτητα στον χριστιανικο Θεο.Πιστευω οτι ΜΠΟΡΕΙ να υπαρχει μια Ανωτερα Δυναμη,
οτι υπαρχουν πολλα που η ανθρωπινη νοηση δε γνωριζει
κ ειναι καταδικασμενη να μη μαθει κ ποτε.Δηλαδη περισσοτερο αγνωστικιστη θα μπορουσε να με πει καποιος παρα Πιστο οποιουδηποτε Δογματος.
Κ φονταμενταλιστες ολων των ειδων,ειτε ισλαμοφασιστες ειτε χριστιανοφασιστες,με αηδιαζουν εξισου με φονταμενταλιστες ανεστραμμενης πιστης τυπου Ντωκινς,ο οποιος εχει βαλθει να αποδειξει οτι δεν υπαρχει τιποτα πιο πανω απο τον Ανθρωπο.
Το μονο σοβαρο που μπορουμε να κηρυξουμε σε τετοια ζητηματα ειναι η αγνοια μας.
ΥΓ Ενας Δανος φιλοσοφος ηταν ο Κιρκεγκωρ.
Αν με θεωρεις νεαρο στα 31 μου,χαιρομαι διπλα!
Α, για τον Søren Kierkegaard, ελεγες, γι αυτο δεν το καταλαβα! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήTι μανια κι αυτη να αλλαζουν τα ονοματα καποιων ξενων και να τα...ελληνοποιουν προς μεγαλη συγχιση μερικων που τους εχουμε ακουσει με τα...original oνοματα τους! ;)
Δεν θα ισχυριστω οτι εχω διαβαζει εργα του, αλλα ξερω οτι ασχοληθηκε με υπαρκτα και διαχρονικα θρησκευτικά προβλήματα, υπαρξιακές επιλογές, τον θεσμό της Εκκλησίας και ασχοληθηκε πολυ με την αυτογνωσια, πανω στη διαλεκτικη μεθοδο του Σωκρατη.Απο τα πιο λαμπρα πνευματα του αιωνα, ειπαν γι αυτον ανθρωποι οπως ο Wittgenstein, κ.α.
Υ.Γ
Φυσικα και εισαι..νεαρος στα 31 σου,βρε celin! Να μη πουμε τις πραγματικες μας ηλικιες,εδω, αλλα σου ριχνουμε κατι χρονακια! ;)
αν και δε συμφωνώ ιδιαίτερα με τον Kierkegaard.. ή μάλλον για να το θέσω ορθότερα δεν ταυτίζομαι με το κυρίως θέμα του γενικότερού του προβληματισμού, το ποίημα μου άρεσε αρκετά..
ΑπάντησηΔιαγραφήεπίσης χαιρομαι που η μίνι συζήτησή μας για το ερώτημα του Γκαίτε πιθανών σε ενέπνευσε σε ένα βαθμό.
Καλησπέρα Celin,
ΑπάντησηΔιαγραφήη αλήθεια είναι ότι το θέμα της πίστης δε με απασχολεί καθόλου. Η τελευταία φορά που με απασχόλησε ήταν όταν διάβασα το "Κατά Ιησούν Ευαγγέλιο" του Σαραμάγκου όπου πίστεψέ με, αρρώστησα. Όπως αρρώστησα όταν καταπιάστηκα με τη σύνταξη μιας εργασίας στο Πανεπιστήμιο με θέμα την Υπατία. (μπορώ να σου τη στείλω να τη διαβάσεις).
Πιο πολύ εσχάτως με απασχολεί το θέμα της οικονομικής δυσπραγίας και του έρωτα. (είχαμε ανταλλάξει κάποιες σύντομες απόψεις σε ένα μπλογκ, αν θυμάσαι).
Όσο για την ηλικία σου, είσαι μικρός αλλά αυτό κατ' ανάγκη δεν είναι μειονέκτημα (τόσο ήταν και ο τελευταίος μου φίλος και ήταν μια χαρά άνθρωπος σε σύγκριση με του συνομήλικους μου που είναι για πέταμα...)
Άντε να κάνουμε καμιά ενδιαφέρουσα γνωριμία βρε παιδιά, τόσο χρόνο ξοδεύουμε πάνω από τους υπολογιστές, να μην πάει χαμένος. (μιας και την πολιτική κατάσταση δεν πρόκειται να την αλλάξουμε).
Υ.Γ. Μια από τις επόμενες αναρτήσεις μου, θα σου την αφιερώσω. Θα καταλάβεις γιατί...
φιλη elva ηταν λαμπρο πνευμα ο Κιρκεγκωρ κ μεγαλος φιλοσοφος,σκεψου οτι ηταν ο πρωτος Υπαρξιστης!κ στα χναρια του εχουν πατησει παρα πολλοι.Βεβαια ηταν εισηγητης του θρησκευομενου Υπαρξισμου,ενω οπως ξερουμε ο Υπαρξισμος προχωρησε με το Νιτσε κ τον Σαρτρ,που μονο θρησκευομενοι δεν ηταν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλα αυτο δε μειωνει την αξια του!
(παντως σηκωνει μεγαλη κουβεντα για το να ο Νιτσε ηταν ευσεβης η οχι.Με τον chaospawn,εχουμε κανει πριν μηνες μια συζητηση για αυτο.Ενας τυπος που φωναζει οτι "Ο ΘΕΟΣ ΠΕΘΑΝΕ,Ο ΘΕΟΣ ΠΕΘΑΝΕ",δεν ειναι παρα το ανεστραμμενο κατοπτρικο ειδωλο καποιου ευσεβους πιστου,ο οποιος φωναζοντας οτι ο Θεος ειναι νεκρος,μοιαζει να παρακαλει τον Θεο να του στειλει ενα μηνυμα για να τον διαψευσει.Ασε που εχω διαβασει στην Ελευθεροτυπια κ ποιημα του Νιτσε,το οποιο ειναι σα να το εγραψε ο Αγιος Αυγουστινος!!)
chaospawn,κ εγω χαιρομαι που σου αρεσε,κ χαιρομαι διπλα γιατι σου αρεσε μολονοτι δεν ταυτιζεσαι με τον προβληματισμο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαντως πιστευω οτι κατα καποιο τροπο,ειμαστε ολοι Κιρκεγκωριανοι,για τι η αγωνια κ ο προβληματισμος απεναντι στο Αγνωστο ειναι κοινη,
οπως κοινη ειναι κ η καθημερινη ενοχη μας ακομα κ απεναντι σε πραγματα που δε φταιμε.
Τα εχει διαπραγματευτει αυτα τα ζητηματα εξοχα ο Μπεργκμαν,που τυχαινει να ειναι αγαπημενος σκηνοθετης κ της φιλης ελβας
Φιλη Ανατολη καταλαβαινω τι λες,εγω απλως τη ταινια ειδα με πρωταγωνιστρια την Υπατια(το AGORA) κ εφριξα με τις βαρβαροτητες των πρωτοχριστιανων,
ΑπάντησηΔιαγραφήποσο μαλλον εσυ που ειχες κ σχετικη εργασια στο Πανεπιστημιο,οποτε φανταζομαι οτι θα ξερεις ακριβεστερα τι ακριβως εγινε τοτε(παντως κ μονο το ιστορικο γεγονος του γδαρσιματος της με κοχυλια,με κανει να μη θελω να διαβασω τιποτα παραπανω,τετοιες ιστοριες μου αφαιρουν τη πιστη μου στο ιδιο το ανθρωπινο γενος κ με εξοργιζουν σε ανυποφορο βαθμο)
Παντως,κ να δεχτουμε οτι ο Ιησους ηταν απλα ενα ιστορικο προσωπο,ενας ανθρωπος κ τιποτα παραπανω,
νομιζω οτι δεν ευθυνεται εκεινος για τη διαστρεβλωση του λογου του.
Θελω να πω,ο Ιησους μια χαρα τα ελεγε.
Τα αρχομανη φασιστομουτρα(παπαδαριο κτλ)που τον ακολουθησαν ειναι αυτα που θελουν ξεριζωμα.
Δηλαδη η Επισημη Εκκλησια απο το 330 μχ κ μετα,ως σημερα.
Κ εγω πιστευω οτι η ηλικια δε παιζει καποιο ρολο,το μονο που μετραει ειναι να συνεννοειται κ να αλληλογουσταρεται το ζευγαρι,τιποτα αλλο.
Κ σε εποχες οπως αυτη,ο ερωτας ειναι σανιδα σωτηριας,κινητρο κ δυναμη.
Αν κ ο ερωτας ειναι παντα πολυτιμος ,ανεξαρτητως εποχης,ασχετα αν ειναι κατι που δε βρισκεται συχνα.Αν κ δεν ειναι σωστο να βγαζω τα προσωπικα μου στη φορα,αυτη την εποχη τον εχω βρει.
Κ δεν ειναι κατι που μου συμβαινει συχνα,η αληθεια ειναι οτι γενικα ειμαι δυσκολος κ ιδιοτροπος ανθρωπος!
θα περιμενω την αναρτηση!καλο βραδυ!
Κιρκεργκωρ...το ημερολογια ενος διαφθορεα
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το εχω διαβασει αυτο!μονο την ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήη εννοια της αγωνιας ειναι φιλοσοφικό .. Αυτο ειναι κατι αλλο. Δεν μπορει να περιγραφει ως μυθιστορημα .. ειναι κατι ενδιαμεσο αλλα απιστευτα διεισυτικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞερεις ο Κιρκεργκωρ οτι εγραφε το βιωνε κιολας.Δε εγραφεαπ' εξω . αλλά απο μέσα .Μεσα απο την δική του αγωνια , μεσα απο το αβυσσαλέο χασμα που χωριζει την υπαρξη απο τον αλλο. Κιοταν λεω μέσα το εννοώ. Απο μέσα.
Δε μου ειπες ομως,το ποιημα σου αρεσε?προσπαθησα να αποδωσω εναν "δικο μου" Κιρκεγκωρ,κ το εγραψα κατευθειαν μετα την αναγνωση της ΑΓΩΝΙΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήμια γρηγορη μικρη αναλυση για να γινω πιο κατανοητος αν κ ειδικα εσυ,ως αναγνωστης του Λακαν,θα τα εχεις αντιληφθει αυτα που θα γραψω
"Δε μπορεσα ποτε να καταλαβω
αυτο που πραγματικα ηθελες,
τα καρφια δεν μου εξηγησαν τη σημασια τους,"
πως η πιστη ειναι το ισοδυναμο της νευρωσης?
το ερωτημα του νευρωτικου κατα τον Λακαν
ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ,
ουσιαστικα ξεκινησε απο εδω
κ μεταφραζοταν μεχρι προσφατα στο
ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ,
το ιδιο ερωτημα που κατατρυχει τον πιστο,
κατατρυχει κ τον απιστο,
δε μπορουμε να το αποφυγουμε,
αλλωστε,το λενε κ οι 2 τους(ΛΑΚΑΝ-ΦΡΟΥΝΤ)
ειμαστε ολοι νευρωτικοι!
Αυτα τα γραφω κ για να δειξω οτι το ποιημα μου εχει κ δευτερη αναγνωση,περα απο την οπτικη ενος πιστου.
θα το δω αργοτερα ,...καληνυχτα σελιν
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν το ειδα ... Μου αρεσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταρχας πρεπει να σου εξηγησω ,,αν και εχω γραψει καμμια χιλιαδα ποιηματακια δεν σκαμπαζω και πολλά απο ποιηση.
Για να το πώ αλλιως δεν μ'ενδιαφερει αυτο που συνηθως στην ελλαδα θεωρειται ποιηση .(εννοώ ποιητικες συλλογες ποιητιικές βραδιες , καλλιεπεια υφος )
οταν διαβαζω η οταν γραφω με ενδιαφερει οχι κυριως αλλά μόνο αυτο που λεει οχι το υφος . Αυτο βεβαια ειναι δικο μου κουσουρι
ετσι δεν μπορω να εκτιμησω την ποιητική αξια .
Ομως νομιζω οτι το ποιημα σου ειναι καλό αποσταγμα μιας αναγνωσης της εννοιας της Κιργκεργαριανης αγωνιας
Ιδιως μου αρεσε το:
να απογευμα,ενα αγκαθι
κ ο λωτος,τροφη
τοσα πραγματα μου ειπες,μα τιποτα δε καταλαβα
οταν γεννιομαστε,εχουμε Εκεινη
οταν πεθαινουμε,πεθαινουμε μονοι
κατι παραπανω απο αγωνια
το αλμα που πρεπει να κανει ο καθενας μοναχος του για να πιστεψει
κρυο
τοσο πολυ κρυο
πριν κ μετα''
πραγματι .
Αυτη ειναι η εννοια της αγωνιας ...Αυτο τομεσοδιαστημα αναμεσα στη γεννηση και στο θανατο .
δηλαδή η ζωή
Υπαρχω εν μέσω
του κοσμου
ριγμενος .
Νομιζω οτι αυτο θα ελεγε και ο Λακάν .
Μόνο που για τον Λακαν δεν υπάρχει το πριν και το μετα .
νΟΜΙΖΩ ΠΩς (ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΒΕΒΑΙΑ ) ΣΤΟΝ κΙΡΚΕΡΓΚΩΡ Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗς ΑΓΩΝΙΑς ΧΡΗΣΙΜΕΥΕΙ Ως ΑΠΟΔΕΙΞΗ του θεου. Δηλαδή κατι σαν ''αγωνιω αρα θεος υπάρχει '' κτα το σκεπτομαι αρα υπάρχω .
Στον Λακαν αντιθετσα μονο αυτό υπάρχει .
Η ελλειψη - η πηγη της αγωνιας ειναι το μόνο που υπάρχει αν μπορουσαμε να το πουμε ετσι .
Δηλαδή εντελώς αναποδα .
Στον Κιργκεκωρ
αγωνιω αρα Υπάρχεις ( Θεε) και ..μου λειπεις
στον Λακάν
'' Αποδεξου το κενό''
------------------------------
βεβαα καποτε διαβασα πώς η Υπαρξη - κατα Χαιντεγκερ ειναι εν -τω κόσμο
Συνεπώς
η προταση ο Θεος υπάρχει η Δεν υπαρχει ειναι ανευ νοηματος
Ο Θεος η μη Θεος ειναι της ταξης του Ειναι
και οχι της υπαρξης
Υπαρξη ειναι το Ειναι + χρόνος
δηλαδή με τον ανθρωπο το Ειναι χρονουται
ο ανθρωπος ειναι το Ειναι που βιωνει τον χρόνο .
Γι αυτο και αγωνια
Προσπαθει να δώσει νοημα στην αγωνια του ( ο Κιρκεργκωρ)
Ο Λακαν λεει :
αυτή η ελλειψη (τελικου νοηματος ) δηλαδή Ελειψη σκετα . ειναι το νοημα
Νοσταλγουμε .
Αλλά το αντικειμενο της Νοσταλγιας ειναι παντα μια δικής μας επινοηση
Δεν υπάρχει επιστροφή στην μητρα . Δεν
υπαρχει Παραδεισος . Δεν υπηρξε ποτε . Εμεις τον επινοουμε για να αντεχουμε.
----------------------
Κοντολογής Πολύ ωραιο τπο ποιημα γιαυτο που συμπυκνωνει . Συγχαρητηρια.
ειδες το μέηλ μου;
ας δουμε για παραδειγμα τι πανω κατω λεει ο Λακαν για τη αγάπη
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν το παιδι γεννιεται , το μωρο ειναι το πιο αδυνατο πλασμα του κοσμου
ανυπερασπιστο . Μονο . Κρυωνει . Πειναει . Φοβαται . Και κλαιει.
Και η μητερα φροντιζει τις αναγκες τους . Του δινει το Στηθος .
Το παιδι Βυζαινει . χορταινει την πεινα του.
καλυπτει τη ν αναγκη του
Ομως
αυτο δεν του φτανει .
Κλαιει
γιατι μενει πάντα ενα Υπολοιπο .
Κατι του λειπει .
Δεν ειναι πια αναγκη .
Δεν το χρειαζεται . εχει χορτασει
Ομως συνεχιζει η ελλειψη .
και η Μητερα;
Το νανουριζει
. Το παρηγορεί
δηλαδή του δινει Αγάπη
Αγαπη κατα Λακαν ειναι
να Δινεις αυτο που δεν εχεις
σε αυτον που Δεν το χρειαζεται
..
ας το ξαναδουμε
Αγαπη ειναι
να Δινεις αυτο που δεν εχεις
( η μητερα δινει αυτο που δεν εχει
διοτι το βυζι και το γάλα το ειχε
αλλά τωρα του δινει αγαπη .. δεν ειναι κατι υλικο . δεν το εχεις .
Η μητερα ειναι κι αυτή απογοητευμενη θυμωμένη κλπ Ομως του δινει αυτο Που Δεν εχει...
σε αυτον που Δεν το χρειαζεται
το μωρο Δεν χρειαζεται την Αγαπη . Δεν ειναι αναγκη η αγαπη .. Αναγκη ειναι το γαλα , το φαι
ετσι λοιπόν η αγαπη γεννιιεται απο αυτο το διαρκές υπολοιπο που εχει Μόνο το ανθρωπινο πλασμα .
Γιατι μόνο ;
Γιατι ειδικά στον ανθρωπο η ηλικια της απολυτης ανημποριας
-βρεφική και παιδική - ειναι πολύ μακρια
Το ανθρωπινο μωρο ειναι το πιο ανυπερασπιστο πλασμα
Γιαυτο εχει ενα διαρκές υπολοιπο - γιαυτο και αποζητά διαρκώς την αγαπη , γιαυτο
γεννιεται και η επιθυμια - που δεν ειναι Αναγκη
Γιαυτο και η Αγωνια
Γιαυτο και η Αγαπη
φυσοκά η μητερα ειναι ο πρωτος μεγαλος Αλλος
ΑπάντησηΔιαγραφή(μετα γινεται ο Πατερας η μαλλον το ονομα του).
ομως στην αρχή η μητερα
φανταζει για το παιδι -πως αλλιως-
ο παντοδυναμος μεγαλος Αλλος
και θελει να ενωθει μαζι της
για την ακριβεια την θεωρει προεκταση του. νομιζει οτι ειναι ενα,,(σαν τον μυθοτου αριστοφανη στο συμποσιο)
νομιζει οτι μετεχει σε μια ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ
Πολυ αργοτερα - αποκτα το παιδι μια αισθηση της δικής του ατομικότητας -παλι μεσω αλλου- της εικονας του στον καθρεφτη ..
Αυτή η αρχική φαντασιωση πληροτητας - με την Μητερα - απο την οποια αργοτερα μας χωρισε το Ονομα του Πατερα - ο Τριτος αναμεσα μας .
μας κυνηγά μια ζωή .
και ειναι η πηγη της αγωνιας
και της Νοσταλγιας
(ομως για κατιπου δεν υπήρξε ποτε οπως τουλαχιστον το φαντασιωνουμε
Διοτι και η Μητερα - Το Πραγμα -
ηταν και ειναι κι αυτή ενα ανθρωπινο πλασμα
με την Δική της ελλειψη .
Δεν μπορουμε να αποδεχτουμε (ευκολα ) πως πάντα υπάρχει μια Τρυπα - μια ελλειψη στον Αλλον
Ακομα και ο Θεος να υπάρχει εχει κι αυτος την Τρυπα του . Δεν ειναι παντοδυναμος .
Κανεις δεν ειναι...τελειος
Φανταζομαστε τον Αλλον . η και τον Μεγαλο Αλλο χωρις τρυπα
για να αντεξουμε την δική μας ελλειψη
Ενω θα επρεπε να κανουμε ακριβώς το αντιθετο
Σε ευχαριστω πολυ για ολα αυτα που εγραψες εδω!Με βοηθας πολυ στη κατανοηση του Λακαν,για τον οποιον εχεις καταλαβει ποσο τον θαυμαζω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως k aytη εδω η ετικετα εχει βοηθησει πολυ,
http://nosferatos.blogspot.com/search/label/%CE%9B%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7%20%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1
Βεβαια,για να ειμαι ειλικρινης,εχω το μικροβιο της αμφισβητησης,δηλαδη δε δεχομαι αυθεντιες.Τιποτα δεν τοποθετω στη σφαιρα του ανεγγιχτου.
Ολα αυτα που μου γραφεις εδω παντως ειναι εκπληκτικα.Κ επειδη αναφερεσαι κ στον Χαιντεγκερ,Αν εχεις να μου προτεινεις τιποτα που να μου καθιστα πιο κατανοητη τη διδασκαλια του,καλοδεχουμενο!Ειχα ενα βιβλιο μιας Ελληνιδας καθηγητριας φιλοσοφιας.
Τερεζα κατι,δε θυμαμαι το επωνυμο της,εδωσα το βιβλιο σε καποιον κ απο τοτε δεν το εχω ξαναδει,
αυτο το βιβλιο βοηθουσε πολυ στη προσεγγιση του εργου του Χαιντεγκερ.
Κ κατι τελευταιο,οσον αφορα αυτον εδω τον ορισμο,
"Αγαπη ειναι
να Δινεις αυτο που δεν εχεις
σε αυτον που Δεν το χρειαζεται"
Εχει κανει μια πολυ ωραια αναλυση ο Ζαν Λυκ Μαριον,σε αυτον τον ορισμο,στο βιβλιο του ΤΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ.
θα κατσω να το ψαξω,ισως φτιαξω αναρτηση ειδικα για αυτο.
Κ τα δικα σου σχολια εδω για τον Λακαν χαραμιζονται ως απλα σχολια.Πρεπει να φτιαξεις μια αναρτηση με ολη αυτη την εξοχη αναλυση σου,να τη διαβασουν πολλοι
γιΑ ΤΟΝ χΑΙΝΤΕΓΓΕΡ ΕΧΕΙ ΓΡΑΨΕΙ ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΌ Ο κ πΑΠΑΓΙΩΡΓΗς . δεν θυμαμαι τον τιτλο . Ψαξε στο Γκουγκλ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΝ ΧΑΙΝΤΕΓΚΕΡ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγγραφέας : ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗΣ ΚΩΣΤΗΣ
Εκδόσεις : ΝΕΦΕΛΗ
το μέηλ το πηρες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜολις σου απαντησα στο mail,
ΑπάντησηΔιαγραφή(κ ειναι οπως ειδες ιδιαιτερα μακροσκελης η απαντηση!)θα το ψαξω κ αυτο που λες,θα το ψαξω κ οταν μπορεσω,θα το αγορασω να το διαβασω κιολας.
Thanks ξανα για τη νεα προταση!
http://nosferatos.blogspot.com/2008/08/blog-post_1060.html
ΑπάντησηΔιαγραφή