Η ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ ΤΗΣ ΦΑΛΛΙΚΗΣ ΤΟΥ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

Ξεφυλλισε το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ.Στις σελιδες των κοσμικων,φωτογραφιες εφοπλιστων μαζι με τα κερινα προσωπα των μποτοξινωμενων γυναικων τους.Διαολε,δεν ειναι δικαιο αυτο,σκεφτηκε.Δεν ειναι δικαιη αυτη η ανισοτητα.Εγω να κοπανιεμαι στη δουλεια κ να μη μου μενει φραγκο ουτε καν για κινηματογραφο κ αυτοι να ζουνε μες στα σκαφη κ τη χλιδη.

Στη δικια μου Ιδεατη Κοινωνια,σκεφτηκε,θα τους κρεμουσαν αναποδα,θα τους αποκεφαλιζαν στο Συνταγμα για την Υβρη απεναντι στην Υπαρξη.Πλαι στους πολιτικους.Θα δημευαμε τη περιουσια τους,Ισοτητα προ της Ελευθεριας,πρεπει το μοτο να αναστραφει.

Σε αλλες σελιδες της ιδιας εφημεριδας (την οποια αγοραζε μονο για τα καλα dvd που χαριζε και οχι για την αρθρογραφια της),χαζεψε ενα αφιερωμα στα μεσημεριαναδικα.Εδω ο κοσμος χανεται μαλακισμενες κ εσεις τον ταιζετε ρεπορταζ για το ποιος γαμαει ποιον στη showbiz.

Στη δικια μου Ιδεατη Κοινωνια,σκεφτηκε,θα τις εκτελουσα κ αυτες στο Συνταγμα.Για τη χαμηλη ποιοτικη σταθμη,για το αποπροσανατολιστικο στιγμιαιο ανακουφισμα του λαου απο τις σκοτουρες του.Ειναι ολα στημενα.Επιτηδες ταιζουν τον λαο σκουπιδια.Για να τα συνηθισει,να μαθει να θρεφεται απο αυτα.Πια τα σκουπιδια του εγιναν αναγκη κ συνηθεια.Κ ολα τα υπολοιπα  τα ξεχνα.
Στο Συνταγμα κ αυτες!

Με τα νευρα του τεντωμενα,θυμηθηκε εναν συναδελφο του,εναν αρχιμαλακα με τον οποιον αποφευγει πια να πιασει κουβεντα,για να μη πλακωθουνε.Αυτος ο αρχιμαλακας,ενω ανηκανε στην ιδια κοινωνικη ταξη,εβγαζε κηρυγματα υπερ του ΔΝΤ."ΡΕ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΜΑΣΤΙΓΙΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ" φωναζε μες στο αυτι του."ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΕΔΩ ΓΕΡΜΑΝΟΙ Κ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ ΡΕ,ΕΙΜΑΣΤΕ ΛΑΜΟΓΙΑ ΕΜΕΙΣ,ΔΕ ΚΑΝΟΥΜΕ"
Τη τελευταια φορα,ειχε αποκαλεσει τον ξενοδουλο συναδελφο του Αρτεμη Ματσα.Κ εν συνεχεια,Νενεκο.
Στο "ΝΕΝΕΚΟ" ο συναδελφος του θυμωσε.Κ απο τοτε κοψαν τις κουβεντες.
Αναρωτηθηκε πως ειναι δυνατον να υπαρχουν ανθρωποι που χαψαν αυτο το παραμυθι.Οτι ειμαστε δηλαδη ενα εθνος απατεωνων.Μα κ αυτο να αντικατοπτριζε ενα μερος της αληθειας,ποιος ηταν αυτος αραγε που μας ειχε γαλουχησει σε αυτη τη νοοτροπια;Ποιος μας εθισε στην αντιληψη οτι μονο με απατεωνιες μπορεις να επιβιωσεις;Κ στη τελικη,το ιδιο ευθυνονται οι μικροαπατεωνες με τους γκανγκστερ;
Κ πως ειναι δυνατον τωρα να αποκαλουμε φθονεροχαρουμενα ο ενας τον αλλον απατεωνα,ενω οι πραγματικοι απατεωνες μενουν ατιμωρητοι;Φταιμε εμεις για τα εγκληματα τους;οκ,τους ψηφισαμε,οκ ολο κ καπου μικροεπωφεληθηκαμε.
Αλλα,τετοιο χαλι, πως μπορουσαμε να το φανταστουμε;Διαολε,αν το ξεραμε οτι θα καταντησουμε ετσι,δε θα τους ψηφιζαμε.
Διαολε,ποσο μαλακες ηταν αυτοι σα το συναδελφο του,που χαιρονταν με τη φτωχεια που γιγαντωνοταν,κ πανηγυριζαν χαιρεκακα για τη δυστυχια των διπλανων τους;

Στην Ιδεατη μου Κοινωνια,σκεφτηκε,θα τους αποκεφαλιζα κ αυτους στο Συνταγμα.Να ξεβρωμισει ο τοπος απ'τους ραγιαδες.Να χτιζαμε κατι καινουριο,πλαι σε ανθρωπους με αυτοσεβασμο κ αντιληψη.
ΔΕ ΤΟΥΣ ΘΕΛΩ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ

Κ εκεινη τη στιγμη,το Μισος τον πλημμυρισε κ μεταμορφωθηκε σε κατι Καινουριο.Δαιμονικη ενεργεια αναβλυζε απο τους πορους του δερματος του.Ενιωσε Καινουριος.Ενιωσε δυνατος.Ειδε τον ευατο του κατι σαν Τραβις Μπηκλ,στη ταινια του Σκορτσεζε,"ΤΑΞΙΤΖΗΣ",τα παθη του ιδεολογικοποιηθηκαν,ενας Σταυροφορος του Καλου.
Το Μισος απλωθηκε σα πανοπλια,εφαρμοσε αψογα στο σωμα του,ηταν πια προστατευμενος.
Και ειχε καιρο να νιωσει ετσι.
Μια γευση μεταλλικη κ περιεργη στο στομα του,σα να προοιωνιζε τα μελλοντικα του κατορθωματα.
Κανενα παπουτσι που προσγειωνεται στις φατσες Πρωθυπουργων,δεν εξαντλουσε την οργη του,ηθελε κατι παραπανω.

Διαρκως το Συνταγμα γεμιζε με παναθλιους που επρεπε να τιμωρηθουν.
Διαρκως στην Ιδεατη του Κοινωνια φερναν γκιλοτινες με κοντεηνερ,γιατι οι παλιες στομωναν απο τη χρηση,
διαρκως τα κεφαλια επεφταν,διαρκως η πανοπλια του Μισους χαλυβδωνοταν,φοροφυγαδες,μεγαλογιατροι,σαπιοι κοιλιοδουλοι βιομηχανοι,τελωνειακοι,
τωρα στα οραματα του συμμετειχαν κ οι ανθρωποι της τηλεορασης,σιγουρα τα κεφαλια τους επρεπε να βρεθουν κ αυτα στις γκιλοτινες,
ομως ειχαν αραγε τοσο αδικο σε αυτα που λεγανε;
Φορτηγατζηδες,νταληκιερηδες που κοβουν την Ελλαδα στα 2,ναυτεργατες υψηλομισθοι,συνδικαλιστες κοπροσκυλα,μεγαλοτσιφλικαδες που κωλοβαρανε στα καφενεια κ στα μπουζουξιδικα,εκμεταλλευομενοι Πακιστανους στα χωραφια τους,
αραγε οι ανθρωποι της τηλεορασης ειχαν αδικο που τα σημειωναν ολα αυτα;

Αραγε στο Συνταγμα της Ιδεατης του Κοινωνιας,δε θα πρεπε να αποκεφαλιστουν κ αυτοι;

Μα ολοι αυτοι οι αποκεφαλισμοι,εφεραν στο νου του δυσαρεστους συνειρμους.Γιατι,καποιος που οραματιζεται αποκεφαλισμους,τι αλλο μπορει να σημαινει αυτο απο το οτι νιωθει κατα βαθος ο ιδιος ευνουχισμενος;
Και ποια ηταν αραγε η γκιλοτινα της δικιας του Φαλλικης εξεγερσης;Ποια ηταν η θηλεια στον Χρονο που τον ευνουχισε κ τον αναγκασε να ζει με πανοπλια το μισος,αναπληρωνοντας τη δικια του Πτωση,με τα οραματα της Πτωσης των Αλλων;

Βγηκε εξω στον δρομο,κοιταζοντας το πληθος που τον προσπερνουσε.Ναι,ο καθενας μας εχει μια ιστορια να αφηγηθει.Κ αν η ιστορια του μας γινει γνωστη,ισως να παψουμε να τον βλεπουμε καχυποπτα.
Βγηκε εξω στον δρομο,κοιταζοντας το πληθος που τον προσπερνουσε,κ επιβεβαιωθηκε οτι αυτο που κοιταζε δεν ηταν ενα Εθνος απατεωνων.
Αλλα ενα Εθνος προδοτων κ προδομενων.
Προδοτες ο ενας του ονειρου του αλλου,προδοτες των βαρυφορτωμενων απαιτησεων που ειχαν απο εμας,προδοτες γιατι λιγοψυχησαμε οταν επρεπε να σηκωσουμε κεφαλι,
κ τωρα οραματιζομαστε κεφαλια που πεφτουν στο Συνταγμα,
εν μερει δικαιολογημενα
κ εν μερει για να παρηγορηθουμε για τις υποσχεσεις που δε καταφεραμε να εκπληρωσουμε,
για το δικο μας κεφαλι που κειται νεκρο,σε οποιο Συνταγμα βρισκομαστε.

Και προδομενοι ασυγχωρητα,οχι μονο ο ενας απο τον αλλον
(αυτο θα μπορουσε να συγχωρεθει)
αλλα προδομενοι κυριως απο τον ιδιο μας τον εαυτο,
δυστυχως ασυγχωρητα,
γιατι αυτο που δε καταφερνουμε ακομα να συγχωρησουμε,φαινεται οτι ειναι ο εαυτος μας.