ΤΑ ΔΙΑΒΟΗΤΑ "ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ" (Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ-ΒΑΜΠΙΡ)

Aποσπασμα απο το βιβλιο του Πετρου Παπακωνσταντινου,"ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΠΑΡΑΠΕΤΑΣΜΑ",εκδοσεις:Λιβανη,2008.Για να δουμε μεχρι που μπορει να φτασει η καπιταλιστικη αποκτηνωση.Αν θυμαμαι καλα,στο ζητημα ειχε αναφερθει κ ο Μαικλ Μουρ,στο ντοκυμανταιρ του "ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ,ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ"

"Ακομη και η ασθενεια εξελισσεται σε καταναλωτικο προιον,που πρεπει να επινοηθει,να κατασκευαστει και να πουληθει.Πριν απο τρεις δεκαετιες,ο τοτε διευθυντης της φαρμακευτικης εταιρειας Merck,Χενρι Γκαντσντεν,εκμυστηρευοταν στο περιοδικο Fortune οτι αισθανοταν απελπισια οταν σκεφτοταν οτι τα προιοντα του προοριζονταν μονο για τους ασθενεις.Το οραμα του ηταν να κανει τη Merck ενα ειδος Wrigley,εταιρειας που παρηγαγε τσιχλες,επινοωντας φαρμακα που θα προοριζονταν και για την αγορα των ..υγιων!

Δεν ηταν ο μονος.Η συγχρονη φαρμακευτικη βιομηχανια εκμεταλλευεται και μεγεθυνει τους πιο μυχιους φοβους και ανασφαλειες μας για να βρουν "παραγωγικη" διεξοδο τα πλεοναζοντα κεφαλαια της.Μικροπροβληματα αναγορευονται σε σοβαρες παθησεις,αυτο που μεχρι χθες θεωρουνταν φυσικο φαινομενο στον κυκλο της ζωης,οπως και οποιαδηποτε παρεκκλιση απο το ιδεατο σωμα,ανακηρυσσεται ασθενεια,που πρεπει να καταπολεμηθει με το καταλληλο φαρμακο.Ο μαθητης που απλως δεν ειναι καταλληλος για μπασκετμπολιστας πρεπει να παρει αυξητικη ορμονη.Ο ενηλικος που εχει μια καποια συστολη στους τροπους του πασχει απο " συνδρομο κοινωνικου αγχους" και η γυναικα που νιωθει μια καποια ενταση καθως πλησιαζει την κλιμακτηριο,"συνδρομο εμμηνοπαυσικης δυσφοριας".

Οι ακραια ανταγωνιστικες κοινωνιες,οπου τα καθε ειδους αγχη και ανασφαλειες παιρνουν ενδημικο χαρακτηρα οδηγωντας σε καθολικο υποχονδριασμο,αντιπροσωπευουν τα ιδεατα Ελ Ντοραντο.Το τυπικο παραδειγμα ειναι,βεβαια,οι ΗΠΑ οι οποιες,με λιγοτερο απο το 5% του παγκοσμιου πληθυσμου,αντιπροσωπευουν το 50% των φαρμακευτικων συνταγων.Περα απο την τεραστια κοινωνικη σπαταλη,το φαινομενο αυτο καταληγει να  να μετατρεψει πραγματικα τους υγιεις σε αρρωστους:Τα αγχολυτικα αυξανουν τις τασεις αυτοκτονιας στους εφηβους,τα φαρμακα για την καθυστερηση της εμμηνοπαυσης πολλαπλασιαζουν τις πιθανοτητες προσβολης απο καρκινο του μαστου και διαφορες ορμονες μεγεθυνουν τον κινδυνο καρδιακων επεισοδιων.

Η πιο ακραια εκδηλωση αυτης της τασης ειναι τα διαβοητα "Συμβολαια Θανατου" (Death Bonds),που τροφοδοτησαν το βασικο αφιερωμα του περιοδικου Business Week,στις 30 Ιουλιου 2007.Προκειται για μια ολοκκληρη βιομηχανια που κερδοσκοπει κυριολεκτικα πανω στο θανατο και περιλαμβανει γιγαντες της παγκοσμιας οικονομιας,οπως η Ντοιτσε Μπανκ,η Μεριλ Λυντς,κ.α.Τα εν λογω συμβολαια,που πλασαρονται με τον πιο ευηχο τιτλο "ασφαλειες διευθετησεις της ζωης" (life-settlement-backed security),απευθυνονται στους μη προνομιουχους που εχουν κανει συμβολαια ιδιωτικης ασφαλισης (μονο στις ΗΠΑ ανερχονται σε 90 εκατομμυρια),τα οποια σε καποια στιγμη της ζωης τους δεν μπορουν να συνεχισουν να πληρωνουν,η,λογω καποιας εκτακτης αναγκης (απολυση,προβληματα υγειας),θελουν να εξαργυρωσουν σε ρευστο.Ερχονται λοιπον οι μεγαλοκαρχαριες και τους εξαγοραζουν το συμβολαιο και πληρωνουν στι εξης για λογαριασμο τους τις μηνιαιες καταβολες,περιμενοντας να πεθανουν για να εισπραξουν την αποζημιωση.Προφανως,οσο πιο γρηγορα εκπνευσει ο ασφαλιζομενος,τοσο μεγαλυτερο θα ειναι το κερδος του μεγαλοκαρχαρια.Διολου περιεργο,που οι μεγαλοι χρηματοπιστωτικοι ομιλοι επιστρατευουν καθε ειδους ειδικους (γιατρους,στατιστικολογους,ντετεκτιβ κ.α) για να εντοπισουν τις πιο ευαλωτες κατηγοριες πληθυσμου,με το μικροτερο προσδοκιμο επιβιωσης (και το μεγαλυτερο προσδοκιμο κερδους).Το επομενο βημα,θα ειναι να διευκολυνεται,με καποιο τροπο,η εξοδος των "πελατων" απο το ματαιο αυτο κοσμο.

Ο Μαρξ μιλουσε ηδη για τον καπιταλισμο-βαμπιρ,απο μια πιο θεωρητικη οπτικη γωνια,αναφεροντας οτι αναπαραγεται υποτασσοντας και θυσιαζοντας διαρκως τη ζωντανη εργασια στο βωμο της νεκρης (μηχανες).Στην εποχη μας,η θεωρητικη μεταφορα του Μαρξ γινεται χειροπιαστη πραγματικοτητα,που αναβλυζει απο παρα πολλες πλευρες στην επιφανεια της κοινωνικης ζωης ενος κανιβαλικου καπιταλισμου,ο οποιος εξασφαλιζει τη μακροημερευση μονο χαρη στη συτηματικη υπονομευση των δυο πηγων κοινωνικου πλουτου,του εργαζομενου ανθρωπου και της Φυσης."