"Δεν εισαι μια ομορφη και μοναδικη χιονονιφαδα...Εισαι η ιδια οργανικη υλη που αποσυντιθεται οπως ολοι, και ολοι μας δεν ειμαστε παρα κομματια του ιδιου σωρου κοπριας..
Δεν εισαι τα λεφτα που εχεις στην τραπεζα...Δεν εισαι η δουλεια σου..Δεν εισαι η οικογενεια σου ουτε αυτο που λες στον εαυτο σου οτι εισαι..Δεν εισαι το ονομα σου..Δεν εισαι τα προβληματα σου..Δεν εισαι η ηλικια σου...Δεν εισαι οι ελπιδες σου..
Δεν εισαι η δουλεια σου..Δεν εισαι το αμαξι που οδηγεις..Δεν εισαι το περιεχομενο του πορτοφολιου σου..Δεν εισαι το γαμημενο ρουχο που φορας..
...Εισαι το σκατο του κοσμου που ασταματητα χορευει και τραγουδαει.."
Στη σπουδαιοτερη ταινια ολων των εποχων, το FIGHT CLUB, πρωταγωνιστει ενας γιαπης, που πασχει απο αυπνια..Εξουθενωμενος απο τους ρυθμους ζωης του κ αηδιασμενος απο τον εαυτο του, η μαλλον αηδιασμενος επειδη εχασε τον εαυτο του μεσα στη παραζαλη της καταναλωτικης ευμαρειας των Greenspan late 90's και του φτηνου χρηματος,
φτανει στο σημειο μηδεν.
Εκει συναντα τον Ταυλερ Ντερντεν.
Τα παραπανω λογια ειναι δικα του.
Οπως και τα παρακατω..
" Η Διαφημιση μας εκανε να κυνηγαμε αυτοκινητα και ρουχα, να δουλευουμε σε δουλειες που μισουμε, ετσι ωστε να αγοραζουμε ολα αυτα τα σκατα που δε χρειαζομαστε πραγματικα..
Τα πραγματα που κατεχεις καταληγουν να σε κατεχουν αυτα...Μονο αφου χασεις τα παντα,θα εισαι ελευθερος να κανεις Ο,ΤΙΔΗΠΟΤΕ "
Τα παραπανω λογια αρχισαν να μας μοιαζουν ηδη ως Αρχαια Ιστορια, η φενακη κ τα αδιεξοδα του Ανθρωπου Καταναλωτη ισως αποτελουν για πολλους ηδη νοσταλγια,
το προβλημα αλλωστε σημερα δεν ειναι ο υπερκαταναλωτισμος αλλα το ακριβως αντιθετο, μιας και οπως πανε τα πραγματα, συντομα ηδη δε θα μπορουμε να καταναλωσουμε παρα μονο τα αναγκαια-απαραιτητα
(Oι τυχεροι, οι ατυχοι ουτε καν αυτα)
Κ ομως, τα λογια αυτα δε χανουν τη χρησιμοτητα τους.
Το μεγαλυτερο σφαλμα αυτη τη στιγμη θα ειναι η νοσταλγια της εποχης που μπορουσαμε να ξοδευουμε,
και μετα να αναλογιζομαστε τα υπαρξιακα αδιεξοδα κ το ψυχολογικο "αδειασμα" που φερνει το κυνηγι των υλικων αγαθων.
Δεν ειναι το προβλημα τα υλικα αγαθα, γαμησε τα τα υλικα αγαθα, τα υλικα αγαθα ειναι το καροτο στο μετωπο μας. Ο τροπος ζωης που χανουμε και τρομοκρατουμαστε.
Το Καθεστως νομιζει οτι θα πουλησουμε και τον κωλο μας για να μη χαθει ο καταναλωτικος τροπος ζωης.
Δυστυχως, ακομα κ μια φραση απο το Ισπανικο Μανιφεστο της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, λεει ακριβως αυτο, οτι παλευουμε για τα δικαιωματα μας ως καταναλωτες.
Δεν τα χρειαζομαστε αυτα τα σκατα..Αυτο που χανουμε, ειναι αυτο που επρεπε να χασουμε ετσι κ αλλιως.
Δε χρειαζομαστε ολα αυτα τα κινητα, δε χρειαζομαστε ολα αυτα τα κοσμηματα, τα ταξιδια, τα αυτοκινητα, τα χαι κλας κουστουμια. Μας απειλουν οτι αν δεν υποκυψουμε, θα τα χασουμε για παντα, η αληθεια ειναι οτι τα εχουμε ηδη χαμενα.
Μας τα πηραν και δεν εχουν σκοπο να μας τα ξαναγυρισουν.
Δεν εχει κανενα νοημα να φοβομαστε για αυτα που ηδη χασαμε για παντα.
Δεν ειναι το Μνημονιο που επικαιροποιειται καθε τρεις και λιγο, Μνημονιο ενα, Μνημονιο 2, Μνημονιο το μ@@@ι της μανας τους.
Αυτο που "επικαιροποιειται" καθε τρεις και λιγο ειναι το "ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ"
Τρομοκρατια και φοβος. Τι αλλο ειναι η απειλη του υπηρετη της Διεθνους Τοκογλυφιας χθες στον ΣΚΑΙ, οτι "ΑΝ ΔΕ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΔΟΣΗ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΤΕΒΑΖΕΙ ΡΟΛΑ ΣΤΙΣ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ";
Οι περισσοτεροι διαβασμε τι σημαινει αυτη η πεμπτη δοση.
ΕΔΩ
παιρνουμε μια γευση.
Η πωληση κερδοφορων δημοισων επιχειρησεων για ενα πινακιο φακης στους ξενους καρχαριες, δεν θα ειναι παρα ο θανατος της χωρας. Ποια θα ειναι δηλαδη τα μελλοντικα εσοδα του κρατους; Σε τι εξυπηρετει ενα μικρο κρατος πλην της οριστικης παραδοσης του μελλοντος μας σε καποιους ξενους βρυκολακες που θα μπηγουν τα δοντια στο λαιμο της πατριδας;
Ποσο τουρκοσπορος, δωσιλογος και υπηρετης των καπιταλοβρυκολακων ειναι καποιος που δινει ακομα και το νερο που πινουμε στο ξενο Κεφαλαιο, το οποιο δε θα εχει τον παραμικρο ενδοιασμο να το κοψει σε μια οικογενεια που δε θα μπορει να το πληρωσει;
Το ιδιο και το ρευμα.
Ποσο πολυ μισει καποιος τον ιδιο τον λαο που εξουσιαζει οταν,
οπως λεει ο Μαζεστιξ
, αυξανει τον φορολογικο συντελεστη απο
"13% σε 23% στα τρόφιμα, στα ψάρια, στα λαχανικά, στο εμφιαλωμένο νερό, στο γάλα και στον καφέ, αύξηση τελών κυκλοφορίας, αυξηση στο φυσικό άεριο , μείωση του εφάπαξ και των επικουρικών συντάξεων και πολλά άλλα εμετικά και μισάνθρωπα μέτρα."
Ποσα σκατα κ λυσσα κουβαλαει καποιος μεσα του οταν αυξανει τη τιμη του αναψυκτικου;
Του ψωμιου; Του νερου;
Του γαλακτος που δινουμε στα παιδια μας;
Κ οταν αυριο, κανεις δε αγοραζει τιποτα, πως θα κινηθει αυτη οικονομια κ θα υπαρξει η "αναπτυξιακη προοπτικη";
Και ποσο εκτος πλανητη ειναι καποιος που νομιζει οτι ο Σαμαρας θα ασκησει πιο κοινωνικα ευαισθητη οικονομικη πολιτικη οταν ο Σαμαρας πιεζει να γινουν πιο γρηγορα οι...ιδιωτικοποιησεις, δηλαδη ο θανατος της χωρας, καταγγελοντας ουσιαστικα τον Γαπ γιατι δε βαζει γρηγοροτερα τη ταφοπλακα;
Μακαρι η χωρα να πηγαινε σε σταση πληρωμων. Μακαρι να μας εδινε το εναυσμα να βγουμε εξω στους δρομους και να γκρεμισουμε το συμπαν. Μακαρι να ακουσουμε αυριο το ΠΤΩΧΕΥΟΥΜΕ.
Ετσι θα απομακρυνοταν απτο στηθος μας αυτη η πολιτικη ΜΟΡΑ που δε μας αφηνει να ανασανουμε. Ετσι ο λαος θα ηταν αυτος που θα αποφασιζε για το αυριο.
Απο τα ερειπια κ τα συντριμμια, θα χτιζαμε τη χωρα απο την αρχη.
Οχι, δε γινεται να μας σαγηνευει η ιδεα των συντριμμιων.
Μα ο πονος, η οδυνη κ η καταρρευση ειναι αναποφευκτα, ποση αυταπατη πρεπει να εχει καποιος για να το αρνειται ακομα και τωρα;
Στο σημειο που φτασαμε, ειμαστε αναγκασμενοι να διαλεξουμε μεταξυ 2 οδυνων.
Μεταξυ 2 καταρρευσεων.
Απλα, στη μια απο αυτες, οι Ελληνες πολιτες παιρνουν τη ζωη τους στα χερια τους.
Στελνουν στα τσακιδια τα πιονια της Τοκογλυφιας.
Και αποφασιζουν αυτοι για το αυριο.
Γιατι, η αληθεια ειναι οτι καμια σταση πληρωμων δε θα ανακοινωθει στις 15 Ιουλιου.
Η πεμπτη δοση θα ερθει κανονικα. Τα μετρα που ανακοινωθηκαν, θα παρθουν,
το ξεπουλημα της δημοσιας περιουσιας δεν θα αποφευχθει.
Αυτο λοιπον που φοβομαστε, ειναι αυτο που θα πρεπει να προσδοκαμε.
Κ αυτο που δε φοβομαστε τοσο, θα επρεπε να αποτελει τον μεγαλυτερο μας φοβο.
Γιατι, η Κινεζοποιηση προχωραει ακαθεκτη.
Το λεει ξεκαθαρα και ο επικεφαλης της Allianz, Μαικλ Ντικμαν
«Θα πρέπει να μεταφέρουμε δουλειές και παραγωγή από όλη την Ευρώπη στη χώρα. Τι είναι αυτό που μας εμποδίζει να μεταφέρουμε τα εργοστάσια παραγωγής μας στην Ελλάδα αντί της Ανατολικής Ευρώπης και της Ασία. Αυτό θα αποτελούσε τεράστια βοήθεια για τη χώρα, ώστε να σταθεί ξανά στα πόδια της», δήλωσε στην Bild.
Αυτοι που μιλανε εδω και μηνες για Κινεζοποιηση, δικαιωνονται περιτρανα,
θελει το ξενο Κεφαλαιο να παρει τα εργοστασια απο την Ασια κ να τα φερει πιο κοντα.
Σιγουρα θα υπαρχουν καποιοι που θα θεωρουν αυτη την ειδηση χαρμοσυνη,
ομως πρεπει να τους θυμησουμε πως ενας βιομηχανος δεν εχει σκοπο να χασει λεφτα για να βοηθησει τη χειμαζομενη Ελλαδα μας, οι μισθοι κ το ωραριο Κινας δε θα αλλαξουν,
αν καποιος ονειρευεται να γινει γκασταρμπαιτερ στην ιδια του τη χωρα, να του πουμε οτι το ονειρο του θα πραγματοποιηθει, απλα το ονειρο του περιλαμβανει και την υποδουλωση της χωρας του, του ιδιου και των παιδιων του.
Να του πουμε επισης οτι οι εργασιακες συνθηκες θα θυμιζουν μεσαιωνα και οτι η ελευθερια δεν ειναι κατι που απαξ το κατακτησουν οι προγονοι σου, το απολαμβανεις δια παντος.
"Πρεπει να δειξουμε σε αυτους τους αντρες και γυναικες την ελευθερια, σκλαβωνοντας τους, και να τους δειξουμε κουραγιο, εκφοβιζοντας τους"
Ετσι ωστε να μπερδεψουν τις εννοιες, προσθετω εγω στα λογια του Ταιλερ Ντερντεν.
Να ειναι σκλαβωμενος, νομιζοντας οτι ειναι ελευθερος.
Να ειναι χεσμενος απτον φοβο, νομιζοντας οτι καταφερε να τον ξεπερασει.
Στο FIGHT CLUB, ο νικημενος απο τα αδιεξοδα του γιαπης, ανακαλυπτει οτι ο ανθρωπος που τον πηρε απτο χερι και του αδειασε το μυαλο απο τις αυταπατες κ τα παραμυθια που τον ειχε στομωσει ο Δυτικος τροπος Ζωης,
ειναι απλα ενα alter ego του. Ενα δημιουργημα που κατορθωσε να φτιαξει για να απαλλαγει απο τον εαυτο του, ενα εγω πιο δυνατο, που τα κανει ολα καλυτερα, που παλευει, που δε παραδινεται, που προσπαθει να τιναξει το συμπαν στον αερα.
Κ το τελευταιο κυριολεκτικα: Το σχεδιο Mayhem, του Ταιλερ Ντερντεν, δεν ειναι ενα επαναστατικο σχεδιο, οπως πχ του Λενιν, του Καστρο, του Τσε η του Ροβεσπιερου.
Μια ομαδα ανθρωπων που ευκολα θα μπορουσαμε να τους χαρακτηρισουμε μηδενιστες,
αναλαμβανει την αποστολη να φερει το Χαος και την Καταστροφη.
"Διχως πονο κ θυσια, δε θα ειχαμε τιποτα...Μονο αφου χασουμε τα παντα, θα μπορεσουμε να τα ξαναβρουμε"
Αν με ρωταγες πριν λιγο καιρο για το FIGHT CLUB, θα σου ελεγα οτι ειναι ενα κινηματογραφικο αριστουργημα που ομως καταδεικνυει το αδιεξοδο της μη στοχευμενης εξεγερσης, της εξεγερσης που δε ξερει γιατι εξεγειρεται, με αποτελεσμα να μη καταληγει πουθενα.
Οπως ελεγε και ο Ζιζεκ, ενα passage a l'act,
"μια παρορμητικη κινητοποιηση σε δραση,η οποια δε μπορει να μεταφραστει σε λογο ουτε σε σκεψη κ κουβαλαει μαζι της ενα αφορητο βαρος διαψευσης."
Θα σου ελεγα οτι η βια για τη βια, ειναι απλως εκτονωση κ οχι επαναστατικο προταγμα. Θα σου ελεγα οτι οδηγει σε ακομα σκοτεινοτερες κοινωνιες απο αυτη που ζουμε τωρα. Θα σου μιλουσα για τους συσχετισμους στη κοινωνια που δεν ειναι ακομα ευνοικοι.
Θα σου ελεγα να περιμενεις.
Αν με ρωταγες πριν λιγο καιρο για τον Δεκεμβρη του 08, θα σου επαναλαμβανα
αυτα που εγραψα εδω
Δεν πιστευα δηλαδη οτι οι Δεκεμβρηδες μπορουν να αλλαξουν το παραμικρο, η μαλλον πιστευα πως αποτελουν ενα ακομη βημα προς την αστυνομοκρατουμενη-οργουελιανη κοινωνια, μεσω της κρατικης προβοκατσιας και των παρακρατικων που θα αμαυρωνουν το μηνυμα της λαικης αγανακτησης.
Και ενω τα επιχειρηματα που προεβαλλα τοτε εξακολουθουν να μου φαινονται ορθα,
ετσι οπως εχουν ερθει τα πραγματα, ορθη μου φαινεται τωρα κ η εντελως αντιθετη οπτικη.
Κ ας λυσει η Ιστορια το Οξυμωρο που προκυπτει.
Αν κατσουμε να περιμενουμε τις εκλογες για να τσιμπησει η Αριστερα 3-5% παραπανω,
τοτε, τελειωσαμε.
Και με αυτο δε καταφερομαι εναντιον της Αριστερας,
ο Τσιπρας ειπε να γινει εδω της Ισπανιας, ο Αλαβανος να γινει της Ταχριρ
και το ΚΚΕ φωναζει να παρει ο λαος τη κατασταση στα χερια του.
Ολα σωστα μου φαινονται. Για την ακριβεια, οποιαδηποτε αντισταση-αντιδραση στο χαος που φερνει το Καθεστως, μου φαινεται σωστη, το μονο λαθος αυτη τη στιγμη ειναι η απαθεια κ η σταση αναμονης. Οχι απλως λαθος, εγκλημα κ αυτοκτονια.
Η μονη απαντηση στη πλαδαροτητα, τον ευνουχισμο και την μοιρολατρια μας,
ειναι η απαντηση που εχει στο μυαλο του ο καθενας απο εμας.
Χρειαζομαστε Δεκεμβρηδες, χρειαζομαστε διαδηλωσεις, χρειαζομαστε ολες τις μορφες διαμαρτυριας που μπορει να βαλει ο νους, χρειαζομαστε μια σιωπηλη συγκεντρωση στο Συνταγμα, χρειαζομαστε να απαντησουμε στη βια του Καθεστωτος, απο τη σκληροτερη απαντηση που μπορει να δοθει μεχρι το να παρευρισκονται 20-30 τυποι σε καθε ομιλια κυβερνητικου και αντι να ριχνει γιαουρτια, να σκαει στα γελια ειρωνικα με τις μαλακιες που θα ακουει, η ακομα κ να χειροκροταει, φερνοντας τη συγχυση στους προσκυνημενους που θα ακουν τον Υπουργο.
Γιαουρτια, μπινελικια, φτυσιματα, ο,τιδηποτε.
Δυναμικη αντιπαραθεση στον δρομο με τα βρωμερα παπαγαλακια του Καθεστωτος η τους χρησιμους ηλιθιους του.
Στον δρομο, στο διαδικτυο, στο ραδιοφωνο, παντου.
Γιατι οχι και ξυλο στον επομενο μαλακα που θα σου πει οτι το Μνημονιο ειναι η μοναδικη ελπιδα για τον τοπο;
Τα παντα νομιμοποιουνται,
για τους λατρεις της "νομιμοτητας", μας το επιτρεπει αυτη τη στιγμη μεχρι κ η ακροτελευτια διαταξη του Συνταγματος.
Ο καθενας μπορει να εχει στο μυαλο του μια προταση για το αυριο, κ η δικια μου προταση ειναι η κομμουνιστικη,
ομως αυτη τη στιγμη δε προλαβαινουμε να πεισουμε αλληλους για την ορθοτητα της δικιας μας προτασης. Ειναι ολοφανερο οτι ειμαστε διχασμενοι και οι περισσοτεροι θα προτιμουσαν να πλακωθουν στις σφαλιαρες μεταξυ τους παρα να τις κρατησουν για το Καθεστως.
Γαμηστε τους διχασμους, δε προλαβαινουμε να αλληλοκυνηγηθουμε, αφηστε τα για μετα.
Γαμηστε τους διχασμους, γιατι οι διχασμοι κ οι μικροι εμφυλιοι θα ξεσκισουν το μελλον μας και το μελλον των παιδιων μας.
Παραφραζοντας τη γνωστη φραση, θα πω, οποιος αντιδραει, αντιδραει ορθα.
Και οσο το δυνατον περισσοτεροι μαζι, τοσο το καλυτερο.
"Δε θελω να πεθανω διχως μερικα σημαδια..
Μεγαλωσαμε πλαι σε μια τηλεοραση που μας εκανε να πιστευουμε οτι μια μερα θα ειμαστε εκατομμυριουχοι, κινηματογραφικοι Θεοι η ροκ σταρς..
αλλα δε θα γινουμε ποτε ολα αυτα..
σιγα σιγα το συνειδητοποιησαμε..
και ειμαστε πολυ, παρα πολυ θυμωμενοι..
Οι ανθρωποι που καταπιεζετε, ειναι οι ανθρωποι απο τους οποιους εξαρταστε
Μαγειρευουμε τα γευματα σας, πεταμε τα σκουπιδια σας, συνδεουμε τις κλησεις σας,
οδηγουμε τα ασθενοφορα σας, σας φυλαμε οταν κοιμοσαστε..
Do not fuck with us."
Νομίζω πως όλα τα παραπάνω μπορούν να συνοψιστούν στη φράση:
ΑπάντησηΔιαγραφή"καλύτερα ένα φρικτό τέλος,
παρά μια φρίκη χωρίς τέλος".
Διότι μετά το τέλος, ακολουθεί πάντα η αναγέννηση.
Αυτή είναι η νομοτέλεια της φύσης.
Το φθινόπωρο πέφτουν τα φύλλα και την άνοιξη ξαναβγαίνουν.
Άρα μια πτώχευση με τη λογική που την αναφέρεις θα ήταν μια επώδυνη διαδικασία, αλλά και σωτήρια ταυτόχρονα.
Και φυσικά..
"ομως αυτη τη στιγμη δε προλαβαινουμε να πεισουμε αλληλους για την ορθοτητα της δικιας μας προτασης. Ειναι ολοφανερο οτι ειμαστε διχασμενοι και οι περισσοτεροι θα προτιμουσαν να πλακωθουν στις σφαλιαρες μεταξυ τους παρα να τις κρατησουν για το Καθεστως"
Προσυπογράφω 100%
...Εισαι το σκατο του κοσμου που ασταματητα χορευει και τραγουδαει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣιγά μην πιστεύουμε ότι είμαστε το σκατό του κόσμου.
Απλά βλέπουμε έναν εφιάλτη και περιμένουμε κάποιον να μας ξυπνήσει για να βρεθούμε πάλι στον καπιταλιστικό μας παράδεισο.
LOLA
Μαζεστιξ συμφωνω κ εγω με οσα λες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛολα,ο "Παραδεισος χαθηκε" αλλα αυτο δε σημαινει οτι καταδικαστηκαμε σε βοθρο. Αυτο πρεπει να γινει κτημα μας.Να το λεμε κ μεταξυ μας για να το πιστεψουμε, πρεπει να το πιστεψουμε.
"Δε θελω να πεθανω διχως μερικα σημαδια..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγαλωσαμε πλαι σε μια τηλεοραση που μας εκανε να πιστευουμε οτι μια μερα θα ειμαστε εκατομμυριουχοι, κινηματογραφικοι Θεοι η ροκ σταρς..
αλλα δε θα γινουμε ποτε ολα αυτα..
σιγα σιγα το συνειδητοποιησαμε..
και ειμαστε πολυ, παρα πολυ θυμωμενοι.Ακριβώς έτσι όπως τα λες είναι τα πράγματα celin,μόνο που αυτόν τον θυμό πρέπει επιτέλους να τον εκφράσουμε.Και όσο μεγαλύτερος είναι τόσο το καλύτερο για όλους μας...
Βραζει το ηφαιστειο σιγουρα, το μονο που σκεφτομαι ειναι τη μερια που θα σκασει η λαβα, πρεπει να ειναι προς τη σωστη μερια.
ΑπάντησηΔιαγραφή