Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΓΡΑΦΩ.


Ενας ανθρωπος αυτοπυρποληθηκε μπροστα στη Τραπεζα Πειραιως, πνιγμενος απο τα χρεη του..




δεκαδες αλλοι εχουν αυτοκτονησει, εκατονταδες χιλιαδες αλλοι σβηνουν καθημερινα..
αποκαλυφθηκε οτι φουσκωσαν το ελλειμμα με πλασματικα στοιχεια για να εχουμε εμεις το υψηλοτερο ελλειμμα στην Ευρωπη..
http://omadeon.wordpress.com/2011/09/18/eurostat_statistics-gate-1/
και πριν λιγο, ενα γουρουνι βγηκε στην τηλεοραση να μας πει οτι μπορει οι νεοι να ειναι ανεργοι
αλλα τουλαχιστον δεν εχουν οικογενειακα βαρη κι ακινητη περιουσια
ετσι τη γλυτωνουν απο το τελος στα ακινητα.
Το συγκεκριμενο γουρουνι προφανως χαιροταν που οι νεοι δεν εχουν οικογενειακα βαρη
γιατι, οι νεοι, χεσμενοι απο τον φοβο και την ανασφαλεια, καταλαβαινουν οτι το παιδι που θα φερουν στον κοσμο θα ειναι δυστυχισμενο,
ετσι ολο το αναβαλλουν.
Ειναι ολοφανερο οχι μονο οτι συντελειται Γενοκτονια, αλλα και οτι τα γουρουνια που εξουσιαζουν, σχεδον το απολαμβανουν, καμια αλλη εξηγηση δεν υπαρχει.






Αν γραψω ολα αυτα που εχω στο μυαλο μου, ενα αλλο γουρουνι θα χτυπησει τη πορτα μου,
κι ενα αλλο, θα με κλεισει φυλακη.
Σιχαθηκα τα λογια, σιχαθηκα τη φλυαρια, σιχαθηκα την απραξια,
σιχαθηκα κι αυτους που κατακεραυνωνουν τους αλλους για την απραξια,
λες και ο λαος αποτελειται απο κομαντα και ραμπο, που ανα πασα στιγμη μπορουν να βγουν στον δρομο και να τα βαλουν με τα καθεστωτικα μαντροσκυλα, ρισκαροντας τη ζωη τους.
Λες κι ειναι κατι ευκολο να χτισεις τον κοσμο ξανα απο την αρχη.
Λες κι ειναι κατι ευκολο να τον γκρεμισεις πρωτα, οσο κι αν καταλαβαινεις πως μονο ετσι θα μπορεσεις να τον ξαναχτισεις.

Κι ενω η λιστα με τους ανθρωπους που σιχαθηκα επιμηκυνεται ολο και περισσοτερο,
(βλεποντας δυστυχως και το ονομα μου μεσα σε αυτη τη λιστα)
καταλαβαινω οτι αυτο θα ειναι το βασικοτερο σφαλμα μας αυτη τη στιγμη:
Να σιχαθουμε
ακομα περισσοτερο τους εαυτους μας.
Διαβαζω κειμενα που κατηγορουν οι παντες τα παντα εκτος απο τον εαυτο τους,
διαβαζω κειμενα που εμπεριεχουν και σκληρη αυτοκριτικη,
ειναι μεγαλος ο κινδυνος να περπαταμε στον δρομο και να αρχισουμε να βριζουμε ο ενας τον αλλον γιατι δεν επαναστατει,
γιατι καθεται στη πολυθρονα του,
γιατι ειναι ΔΥ,
γιατι ειναι ελευθερος επαγγελματιας,
γιατι ψηφισε στο παρελθον Πασοκ η ΝΔ,
γιατι απειχε απο τις εκλογες,
γιατι ειναι αριστερος,
γιατι διαδηλωνει,
γιατι δε διαδηλωνει,
γιατι εχει στραβα ποδια, γιατι εχει στραβη ψωλη,
γιατι χαμογελαει (αρα ειναι βολεμενος η αναισθητος)
γιατι ειναι σκυθρωπος (και μας μεταδιδει τη μιζερια του)
γιατι εχει μυτη, στομα, χερια, μαλλια η καραφλα.

Μοιαζουμε με τα θυματα του βιασμου τα οποια ντρεπονται για αυτο που παθανε,
κι απο τη μια μισουν τον βιαστη τους,
απο την αλλη μισουν τον εαυτο τους, κατηγορωντας τον αναιτια ,
βλεποντας χαραγμενο στο προσωπο του διπλανου τους τη φρικτη ερωτηση
"ΜΗΠΩΣ ΤΑ ΘΕΛΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΘΕ;"
Ειμαστε και τα θυματα του βιασμου, ειμαστε και ο γλοιωδης διπλανος τους που αναρωτιεται
μηπως ο/η βιασθεισα ηταν και λιγο ελευθερων ηθων.

Αυτη η συλλογικη ενοχη, καταθλιψη, παλινδρομηση, δε ξερω κι εγω πως λεγεται η γαμημενη,
ειναι απλα συνεπεια του ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΟΚ. Το ξεχασαμε το Δογμα του Σοκ, αλλα αυτο δε ξεχασε εμας. Η αληθεια ειναι πως κι αυτοι που το διαβασαμε κατα βαθος δε πιστεψαμε ποτε οτι μας αφορα. Μπορει να διαβασαμε για την Αργεντινη, τη Χιλη, τη Βολιβια, τη Νοτια Αφρικη,
αλλα καπου μεσα μας υπηρχε η ελπιδα οτι η Κλαιν υπερβαλλει.
Πουλαγαμε μουρη στον διπλανο μας οτι αποκρυπτογραφουμε τα τεκταινομενα, αλλα μεσα μας λεγαμε, δε μπορει, σιγα να μην συμβουν ολα αυτα σε εμας, ελατε να γκρινιαξουμε ολοι μαζι και να ξορκισουμε το κακο, θα μας ακουσει ο Παπανδρεου, θα ριξουμε κανα γιαουρτι, θα φοβηθουν τα γουρουνια και στο τελος θα ζησουμε ολοι καλα κι ευτυχισμενα

"ΜΗΠΩΣ ΤΑ ΘΕΛΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΘΕ;"
Μηπως τα θελαμε και τα παθαμε;
Μηπως, τελικα, αυτο αξιζουμε και τιποτα παραπανω;

ΟΧΙ
ΟΧΙ
ΟΧΙ.
Αν αφησουμε το δηλητηριο να χυθει στη καρδια μας, τελειωσαμε.




Ξεκινησα αυτο το μπλογκ με τη προοπτικη οτι θα ανεβαζω κινηματογραφικα θεματα, ποιηματα, μουσικη, φιλοσοφια, ψυχαναλυση, αντε και καμια πολιτικη αναρτηση ετσι για να τα χωνουμε.
Τωρα, καθε φορα που γραφω ο,τιδηποτε πλην πολιτικης, νιωθω τυψεις.
Εδω ο κοσμος χανεται, ποιος να ενδιαφερεται για τα αγαπημενα τραγουδια η ταινιες μου;
Απο την αλλη, η ζωη δυσκολευει και δε μου ειναι ευκολο να δαπανω τον ιδιο χρονο, ψαχνοντας αποσπασματα απο βιβλια κι ανακατευοντας τα με δικες μου σκεψεις, οπως δηλαδη κανω συνηθως..
ταυτοχρονα νιωθω οτι εχω αδειασει, δε ξερω αν εχω κατι αλλο να προσθεσω σε ο,τι εχω πει.
Φυσικα και δεν ισχυριζομαι οτι τα εμαθα ολα
-αρχιδια εμαθα-
αυτο που λεω ειναι οτι δε ξερω κατα ποσο μπορω να φανω χρησιμος απο δω και περα,
γραφοντας κατι που δεν ειχα συνειδητοποιησει μεχρι τωρα.

Δεν ειναι αποχαιρετισμος, απλα για ενα διαστημα ισως αραιωσω τις αναρτησεις, ισως το ριξω στην αντιγραφη αποσπασματων διχως τη προσωπικη πινελια, ισως το ριξω σε τραγουδακια και σε ταινιες,
δεν εχω ιδεα. Στανταρ οι αναρτησεις που θα αξιζουν μια ματια, θα ελαττωθουν πολυ.

Επειδη ομως υπαρχουν καποιοι φιλοι και φιλες
-ειτε σχολιαζουν ειτε απλως ριχνουν μια ματια-
που με διαβαζουν συχνα,
και δε με διαβαζουν επειδη τους ειμαι χρησιμος
-σιγα τα σπουδαια που εμαθαν απο εμενα-
αλλα με διαβαζουν γιατι καταλαβαν οτι στις μπουρδες μου εδω, βαζω ψυχη,
θελω να πω οτι θα ειμαι εδω.
Δε θα σταματησω να γραφω. Μπορει οι μπουρδες να γινουν ακομα πιο μπουρδες,
μπορει να περιοριστω στα ποιηματακια.
μπορει μπορει μπορει.

Αλλα θα μεινω εδω. Οσο μπορω.






UPDATE..................................

65 σχόλια:

  1. Συνεχισε να γραφεις ο,τι σε ευχαριστει..δεν χρειαζεται να ειναι αναλυσεις.
    Εγω διαβαζω και τα ποιηματα σου και τις λιστες σου (το 2ο το ξερεις θαρρω) αλλα στα ποιηματα δε σχολιαζω γιατι πολυ φοβαμαι οτι δεν το'χω
    : ]]]]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. !!!!!!!!
    Δεν υπαρχουν λογια.
    Τα λες ολα σε λιγες γραμμες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. celin ολα αυτά που γράφεις τα νιώθω κι εγώ ,ειδικά αυτές τις μέρες που γίνεται χαμός.Η ψυχή μου είναι μαύρη και η κατάθλιψη με καταβάλλει.Ομως πίστεψε με είσαι μια παρηγοριά για μένα.Αν σταματήσεις να γράφεις νομίζω οτι πολλοί από μας-ισως κι εσύ-,γκρεμιστούμαι στο βάραθρο.Το έχεις πει πολλές φορές.Οταν πέφτει ο ένας,τον στηρίζει ο άλλος.Χωρίς στήριγμα στις δύσκολες εποχές που ζούμε δεν θα μπορέσουμε να πορευτούμαι.Γράφε ότι νομίζεις και ότι σου βγαίνει.Αρκεί να γράφεις.Να υπάρχει αυτή η επικοινωνία.Γιατί μπορεί να μας τα πήραν όλα,τις ψυχές μας όμως δεν θα μπορέσουν ποτέ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συμερίζομαι τις απόψεις σου και νιώθω την ίδια και μεγαλύτερη μάλλον απογοήτευση και εγώ.
    Ολοι μαζί συλλογικά πρέπει να το παλέψουμε.
    Στα blogs μάλλον ανακυκλωνόμαστε μεταξύ μας και πιστεύω ότι κοντεύουμε να καταλήξουμε περιθωριακοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. εχεις σκεφτει πως και το να γραφεις αλλα πλην πολιτικης ειναι πολυ σπουδαιο;
    απο ποτε η πολιτικη ειναι σπουδαιο πραμα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. «Τωρα, καθε φορα που γραφω ο,τιδηποτε πλην πολιτικης, νιωθω τυψεις»

    Αυτό είναι το χειρότερο. Συμπάσχουμε και δεν είναι σχήμα λόγου. Ο καθένας μας σκέφτηκε και σχεδίασε τη σελίδα του σύμφωνα με τα «θέλω» του και βεβαίως σύμφωνα με τα «γούστα» του. Κάθε φορά που αναρτώ τεχνικό-οικοδομικό θέμα έχω στο μυαλό μου πως κάποιοι θα πουν «εδώ ο κόσμος καίγεται και το μ…ί χτενίζεται». Τι μας λέει ο τύπος για τούβλα και τσιμέντα… δεν βλέπει τι γίνεται γύρω;

    Και βλέπουμε και το βιώνουμε και αντιστεκόμαστε και το φωνάζουμε, με την όποια «φωνή» διαθέτει ο καθένας μας. Αυτοί που μαύρισαν τις ψυχές μας σίγουρα θέλουν να φιμώσουν και τις φωνές μας. Ας μην τους κάνουμε τη χάρη.

    Το πρώτο σχόλιο σε ανάρτησή μου έγινε από έναν από τους σχολιαστές αυτής, της δικής σου ανάρτησης, στο πνεύμα αυτής της φράσης σου που ξεχώρισα στην αρχή του σχολίου μου. Ήταν ένα «χαστούκι» για μένα…

    Φίλε δεν θα τα παρατήσεις. Κανείς δεν περισσεύει. Όλοι εδώ, «στηρίζοντας» ο ένας τον άλλον. Χαλάρωσε λίγο …όσο αυτό είναι εφικτό. Κάνε το «κέφι σου» στη δική σου σελίδα. Μη νιώθεις πως περνάς από εξετάσεις. Γράψε ό,τι γουστάρεις.

    Αυτό που κάνουμε εδώ είναι μια διέξοδος πρώτα απ’ όλα για τους εαυτούς μας. Αυτός ήταν ο λόγος που ξεκίνησα. Και στο «ταξίδι» συνάντησα κάποιες μικρές φωτίτσες που ξεχώριζαν στο σκοτάδι, κι αργότερα είδα πως οι φωτίτσες αυτές είναι πολλές. Και πήρα απ’ το φως τους. Αν αυτές οι μικρές φωτίτσες σβήσουν…

    Λοιπόν, σου εύχομαι καλή δύναμη και …κάτσε κάτω απ’ την μπάρα …μείνεεε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΣΕΛΙΝ!

    ΕΙΣΑΙ ΩΡΑΙΟΣ. ΚΑΝΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΙ ΕΣΥ ΟΠΩΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ. ΚΑΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΣΕΙ Η ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΗΣ.

    ΓΕΙΑ ΣΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καταρχας, ευχαριστω ολους οσους σχολιασαν και διαβασαν αυτην εδω την αναρτηση. Εχω νιωσει κι αλες φορες το κλιμα της παρεας πισω απο την οθονη
    -αν μου το ελεγε καποιος πριν 2 χρονια, θα τον περνουσα για σαλεμενο-,
    και αυτη η φορα ηταν απο τις δυνατοτερες.

    Μανυ, δε χρειαζεται να σχολιαζεις το παραμικρο στα ποιηματα, αλλωστε καθολου δε με πειραζει το οτι εχουν κατα κανονα τα λιγοτερα σχολια, ειλικρινα. Εγω να διαβαζονται θελω, και απο τα στατιστικα που βλεπω, πραγματι διαβαζονται.
    Παντως να ξερεις οτι δεν χρειαζεται να εχεις το παραμικρο για να πεις τη γνωμη σου, ποιημα ειναι, δηλαδη ερμηνεια, δηλαδη στον καθενα αντανακλαται διαφορετικα και δεν εχει τη παραμικρη σημασια τι σκεφτομουν εγω που το εγραψα:Το δικο σου σχολιο-γνωμη-ερμηνεια, ειναι εξισου σωστο, δηλαδη λαθος, δηλαδη δεν υπαρχει σωστη και λαθος ερμηνεια γιατι πολυ απλα μιλαμε για αφηρημενες λεξεις

    (Δε ξερω αν εβγαλες ακρη απο το παραπανω σχολιο,ομολογω οτι μπορω να γραψω ακομα πιο συγκεχυμενα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλως ηρθες φιλε Αναρχογατουλη!
    Σε ευχαριστω και για την αναδημοσιευση, τιμη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. sunshine, νομιζω το εχω ξαναγραψει, τα κινητρα μου δεν ειναι τοσο ανιδιοτελη κ αλτρουιστικα. Δε γραφω μονο για να ψυχαγωγηθουν οι φιλοι'φιλες εδω, η για να νιωσουν εκεινοι καλυτερα.
    Γραφω και γιατι γραφοντας νιωθω καλυτερα κι εγω και γεμιζω, δυναμωνω, παρηγοριεμαι.
    Αμφιδρομο ειναι.
    Αν τσακιστουμε στο βαραθρο,οκ, αλλα μεχρι τοτε, εδω θα ειμαστε.
    Ισως λιγο πιο αραια, ισως λιγοτερο δυνατα.

    Αλλα αν η διαθεση και η δυναμη μας καταντησε ακορντεον, αυτο εχει και τη καλη οψη.
    Γιατι οταν φτασει στο ζενιθ ξανα, δεν το αποκλειω, δε μπορω να το αποκλεισω

    οτι τελικα αυτα τα γουρουνομπασταρδοσπορα θα πεσουν τελικα στο βαραθρο, αντι για εμας, η εστω, μαζι μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. εχουν αυτοκτονησει εκατονταδες και οχι δεκαδες

    προχθες ενα παιδι εικοσι χρονων στην Κρητη γιατι ηταν ανεργος,τον βρηκε η μητερα του

    ευχομαι να φορτωσεις μπαταριες και να επανελθεις δριμυτερος

    ουκ εν το πολλω το ευ... :) δεν ελεγαν;...

    το λιγοτερο ειναι περισσοτερο

    less is more

    οι στιχοι Banking in America ειναι ενος μπλοκερ
    williambanzai7

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Φιλε Τασο, ειμαι βεβαιος οτι η απογοητευση σου θα ειναι μεγαλυτερη. Βλεπω το αβαταρ σου και το καταλαβαινω. Βλεπω δηλαδη εναν κομμουνιστη, ο οποιος υποθετω οτι εδω και χρονια αγωνιζεται για να προειδοποιησει τον κοσμο τι εστι καπιταλισμος.
    Και φανταζομαι τι θα εισεπραξες ολα αυτα τα χρονια απο τους εξυπνακηδες, την αρνηση να καταλαβουν.

    Δεν ηθελα να τη πολιτικοποιησω ουτε να τη κομματικοποιησω την αναρτηση, αλλα να ξερεις οτι εγω, και οχι μονο εγω, αλλα και πολλοι πρωην Μη-Κομμουνιστες, εχουμε εναποθεσει τις εναπομεινασες ελπιδες μας στο ΚΚΕ.
    Δειξε κουραγιο φιλε, σε (σας) χρειαζομαστε.

    Και επιτρεψε μου, με ολες τις αντιρρησεις που θα εχεις, να πω αν οχι το ιδιο, αλλα κατι παρομοιο και και για τον ΣΥΡΙΖΑ ακομα.
    Βαστατε γερα εσεις οι παλαιοι αγωνιστες.

    ΥΓ Οχι φιλε, δεν ειμαστε περιθωριακοι.
    Μεσα σε εναμιση χρονο εχουν μπει 50.000 ανθρωποι και βαλε εδω μεσα, το ιδιο θα συμβαινει και ακομα περισσοτερο για παλαιοτερα ιστολογια οπως το δικο σου. Μας διαβαζει λαος. Μπορει να μη σχολιαζουν, αλλα μας διαβαζουν.
    Δε ξερω ποσο κουραγιο θα μας μεινει αυριο, αλλα οσο περισσοτερο, τοσο καλυτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Greektroit, με σενα τα ειπαμε στο ιστολογιο σου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καταμπραν, οταν λεω πολιτικη, βαλε και τη πολιτικη επικαιροτητα, βαλε και το ξεσκισμα-ξεβρακωμα στα πρασινα σιχαματα, βαλε και πολλα αλλα.
    Η πολιτικη δεν ειναι αυτο που εχει μαυρισει τις ζωες μας; Πριν λιγα χρονια κι εγω θα σου ελεγα οτι, σιγα τα αβγα, τιποτα δεν αξιζει για μενα περισσοτερο απο τα ποιηματα και τα βιβλια μου
    (Πλην των ανθρωπων διπλα μου!Για ενδιαφεροντα μιλαω)

    Τωρα; Με τι κουραγιο ακομα και ποιημα να γραψω;
    Καταμπραν, μεχρι πριν 2 χρονια, εγραφα ποιηματα απιστευτα συχνα, μπορει και 3-4 την εβδομαδα.
    Τον τελευταιο χρονο ειδικα, δε πρεπει να εχω γραψει πανω απο 10-15.
    Νιωθω να μου εφυγε η εμπνευση.
    Δε ξερω, μηπως η Ποιηση και ολα τα αλλα πλην πολιτικης συζητησης, ειναι τωρα πολυτελεια;

    Απο την αλλη, τι; Θα ξεχασουμε τα παντα, θα αφησουμε τα μπασταρδια να μας καταστρεψουν αυτα που αγαπαμε;

    Τι να πω κι εγω, η συγχυση νομιζω ειναι ευδιακριτη στις απαντησεις που δινω σε αυτη την αναρτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλως ηρθες φιλε Οικοδομε.
    Ολα τα σχολια εδω σημαινουν πολλα για μενα, αλλα να ξερεις οτι το δικο σου με εκανε να συγκινηθω ακομα περισσοτερο.

    Να συνεχισεις να ανεβαζεις τεχνικα-οικοδομικα θεματα.
    Μαζι εδω, κατω απο τη μπαρα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Νωντα, εδω και εναμιση χρονο για αυτο ζω. Για να δω τη μερα που η καπιταλιστικη συμμορια ειτε θα αποδρασει, ειτε δε θα προλαβει..και θα χουμε γλεντια τρικουβερτα. Να σαι καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. williambanzai7,
    δε ξερω εδω τι να πω. Ο δολοφονος παντως αυτου του παιδιου λεγεται πασοκος. Δεν ειναι μονο το γουρουνι, η ο ΓΚΑΠ, η καποιος αλλος, ειναι και καθε στελεχος αυτου του μπουρδελοκομματος, ειναι ακομα και εκεινος που θα παει στις εκλογες αυριο να το ξαναψηφισει.

    Σε ευχαριστω για τα υπολοιπα. Εδω θα μαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. μαζι σου celin ! σε διαβαζω παντα και το ξερω οτι δεν προκειται να απεχεις πραγματικα. και εγω εχω σιχαθει με ολα αυτα ακομα και με εκεινους που υψωνουν το δαχτυλο και σε δειχνουν για οποιοδηποτε λογο. κουραγιο σε ολους μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Nα σαι καλα, Γιωργαρα! Ειναι απλα μεχρι να γινει η σιχασια, οργη και μισος που θα στραφει εκει που πρεπει να στραφει.
    Μεχρι τοτε, θα τραγουδαμε Κατσιμιχα
    http://www.youtube.com/watch?v=LvkyPuFCIio

    "Και για το πεισμα σας, γουρουνια θα αντεχω"

    Ας το κανουμε κι ενα update στην αναρτηση, να γουσταρουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Φιλαράκι πάντως για να ξέρεις, τα κειμενάκια σου βοηθάν πολύ, εσύ μπορεί να μη το καταλαβαίνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. alexd
    οντως δε το καταλαβαινω στον βαθμο που το λες.
    Μακαρι να χεις δικιο.Μακαρι ολη αυτη η προσπαθεια να εβγαλε καποιους καρπους.
    Οσο μπορω,φιλε, εδω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Σελίν, αυτό που νιώθεις, το νιώθω κι εγώ εδώ και καιρό. Όμως, στα μπλόγκια μας δίνουμε λίγη από την ψυχή μας και μιλάμε με άλλες ψυχές -όσο αυτό είναι δυνατόν.
    Αν θες να αραιώσεις, κάν'το, αλλά μην παραιτηθείς. Έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Ας μην κλειστούμε στους εαυτούς μας: αυτό ακριβώς περιμένουν τα καθοίκια που μας ταπεινώνουν.

    Υ.Γ. Τα γουρούνια είναι μια χαρά πλάσματα. Ποτέ δεν επιχείρησαν να κάνουν κακό σε άνθρωπο. Δεν συγκρίνονται με τους εγκληματίες κατά συρροήν που μας κυβερνούν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ που περνάει σκέφτομαι να τα παρατήσω με το δημόσιο γράψιμο. ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. Δεν ξέρω αν βοηθάει να το ξέρεις αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Παιδια κουραγιο.
    Μια ζωη στα ξενα αλλα η καρδια μου μαζι σας.
    Ουτε να το σκεφτεστε να τα παρατησετε.
    Τωρα που ολα φαινονται μαυρα, τωρα ειμαστε πιο κοντα στο ονειρο.
    Τωρα γεννιεται το καινουργιο.

    Αντωνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Celin είμαι κιεγω παγιδευμένος σε όλους αυτούς τους θυμούς και με έναν ακόμα παραπάνω.
    Εχεις στα χέρια σου μια πρόταση απλή, κατανοητή, πρακτική και άμεσα εφαρμόσιμη. Δεν τη ζύμωσες με τους αναγνώστες σου. Αναφέρομαι στη σελίδα 71/Γ απο το βιβλίο Η ΒΙΟΘΩΡΑΚΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ....,που δεν εχω παράπονο, ανάρτησες σε περίοπτη θέση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Καλημέρα celin,

    αν έφυγε εκείνη η έμπνευση στο καλό να πάει. Όμως, για να ξανάρθει πιο πηγαία, πιο δυνατή.

    Εφυγε η ποίηση γιατί φύγαν οι ποιητές. Μετώκησαν στις παρυφές των καθεστώτων, εξαργυρώνοντας την έμπνευσή τους και τη σιωπή τους με χρυσάφι. Το ίδιο οι καλλιτέχνες, οι διανοούμενοι, οι λοιποί που κάποτε κρεμώμαστε από τα χείλη τους.

    ΥΓ. Θάθελα να μου επιτρέψεις την αναδημοσίευση στο ταπεινό μου blog.

    ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Celin, το πρώτο σχόλιο που έκανα σαν σκέτη ανώνυμη στο μπλογκ σου, ήταν : «Ευτυχώς που υπάρχεις».
    Ακόμα το ίδιο πιστεύω.

    LOLA

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ερωτήματα αφελούς:
    Που ποντάρουν και συνεχίζουν;
    Τι ακριβώς σύμβουλοι είναι οι σύμβουλοί τους, αν όχι άριστοι γνώστες του δόγματος του σοκ;
    ('Αλλο αν σε μας περνάνε την ιδέα πως πρόκειται για σπουδαίους οικονομοτέτοιους που ιδρώνουν, δεν τρώνε , δεν πηδάνε τη γυναίκα τους, δεν ξύνονται και ξενυχτάνε, προκειμένου να σώσουν εμάς)
    Ως ποιού βαθμού και από ποιούς έχουν διαβεβαιώσεις πως σε περίπτωση κάποιας στραβής, θάχουν το ατιμώρητο;
    Πόσο αφιλοκερδώς γίνονται όλα αυτά;
    Και γιατί δεν επενέβη ακόμα ένας εισαγγελέας μετά τις καταγγελίες της κυρίας μέλους της ΕΛΣΤΑΤ, για την δόλια παραποίηση των στατιστικών και του ύψους του χρέους;
    Ως ποιού βαθμού ψυχοπαθολογικά, κομπλεξικά, αρχομανή και μειωμένης ευθύνης και νοημοσύνης είναι τόσα άτομα απολύτως διατεθειμένα να υπακούουν απλώς εντολές για το πόσο βαθειά θα μας τον χώσουν;
    Πόσο πια γοητευτικό είναι το να λές σήμερα το ακριβώς αντίθετο απ αυτό που έλεγες χτές, να σε βρίζουν εκατομμύρια ανθρώπων κι εσύ εκεί, να κρατάς την καρέκλα αντί να πας ν αυτοκτονήσεις;
    Τι σκατά περηφάνεια για τα μούτρα τους μεταδίδουν στα παιδιά τους γαμώτο μου;
    Τι στο διάολο, σε κανέναν δεν του κάθεται η γυναίκα του να ξελαμπικάρει και βρήκε να εκτονωθει πάνω μας;
    Ως πόσο θα συνεχιστεί αυτή η διαστροφή;

    mbiker

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Μην μασάτε. Celin αγόρι μου γράψε ότι σου καυλώσει και μην το πολυσκέφτεσαι. Να θυμάσαι, το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή.

    Βασίλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. γεια σου,Celin
    νομίζω
    1.ότι δεν είναι καιρός να σταματήσεις να γράφεις, και 2.ότι η πολιτική ΕΙΝΑΙ σπουδαίο πράμα και εσύ το ξέρεις καλύτερα από μένα .
    λ.κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Μην το βάζεις κάτω!
    Καπως έτσι ξεκίνησα και εγώ στο net (συμμετοχή σε φωτογραφικά site) και τώρα δεν μπορώ, οχι να γράψω, ή να στήσω το προσωπικό μου φωτομπλογκ (το παλεύω κατι μήνες) αλλα ούτε ενα κλικ να κάνω μέσα στη πόλη και να ανεβάσω φωτό στο flickr με τη "καταχνιά" που μας περιβάλλει.

    Είμαστε όλοι μαζί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Nα στε ολοι καλα.

    Λωτοφαγε, οπως τα λες, καμια σχεση με γουρουνια.Τα γουρουνια μπορει να κυλιουνται στη λασπη αλλα δεν ειναι σκατοψυχα.Οπως βλεπεις κι απο τα σχολια εδω, ολοι στο ιδιο καζανι βραζουμε τελικα.
    Ναι, δε πρεπει να κλειστουμε στους εαυτους μας.
    Ουτε εγω ειπα οτι θα το ληξω. Απλα, ειπα οτι θα το αραιωσω.
    Αλλα, ουτε αυτο δεν ειναι σιγουρο.

    Το μονο σιγουρο ειναι οτι, εστω κι ετσι εξ αποστασεως, εστω για τωρα, πρεπει να μαστε μαζι.
    Και θα ειμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Αντωνη, αληθεια να ναι, κι ας μη βοηθαει.
    Σε νιωθω. Υπαρχει μια Αγγλικη λεξη, το frustration, που σημαινει (νομιζω) ταυτοχρονα οργη και αισθημα ματαιοτητας.
    Μεταξυ του frustration και της απαθειας, κοντευουμε να ακροβατουμε.

    Αν εχω κατι να πω σε σενα ειναι οτι εσυ ειδικα, πρεπει να αντεξεις πολυ, μα πολυ περισσοτερο απο εμενα και τους περισσοτερους. Συγγνωμη για το βαρος που σε φορτωνω, αλλα σε εχουμε αναγκη. Για 100 διαφορετικους λογους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Celin, το πειρατικό βρίσκεται ολόψυχα μαζί σου. Είσαι από τους λίγους ανθρώπους, που, βλέποντάς το και μέσα από το blog σου, άλλαξες και μαζί άλλαξες και άλλους γύρω σου.

    Τιουτάραμε το άρθρο σου, ελπίζουμε να μην σε πειράζει.
    http://twitter.com/#!/Peiratesoneirou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Αντωνη 314
    να σαι καλα. Θα γεννηθει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Αδερφια πειρατες, εσεις ειστε ο λογος που σκασαν μυτη καμια δεκαρια σε ενα λεπτο απο το τουητερ;!
    Εννοειται οτι δε με πειραζει.

    Να στε καλα, ολοι αλλαξαμε, το βλεπω,
    καθε κλωτσια στη μουρη ειτε σε κανει τελειως αρχιδι ειτε σε κανει πολυ καλυτερο ανθρωπο. Ποσο γουσταρω που κι εσεις και ολοι οσοι εχω εποικοινωνησει εδω τον τελευταιο χρονο, ανηκετε στη δευτερη κατηγορια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Βασιλη Ζολωτα, εχεις δικιο, δεν το εκμεταλλευτηκα οσο μπορουσα. Συμπαθα με, πεσαν πολλα στο κεφαλι μου. Αλλα τη γνωμη μου για το βιβλιο σου στην ειπα και στο email, δεν υπηρχε περιπτωση να αναρτησω το βιβλιο σου εκει, αν δεν ειχα εκτιμησει και θαυμασει τοσο πολυ τις στερεες, συγκροτημενες, δομημενες, ρεαλιστικες και τεκμηριωμενες αποψεις-προτασεις σου για τη βιοθωρακιση καθε δημου και το πως μπορει να αντεξει ο καθε δημος αυτο που θα ρθει
    , μακρυα απο τα μπλα μπλα και τις αερολογιες.
    (Αλλωστε ειναι μολις το δευτερο βιβλιο που εχω "διαφημισει" εδω)

    Οταν βρω χρονο, θα το ξαναδιαβασω. Πρεπει να διαβαστει τουλαχιστον 2 με τρεις φορες για να μπορεσεις να το παρουσιασεις.

    Χαιρετω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. e-apenanti
    καλως ηρθες. Εριξα μια ματια στο μπλογκ σου και κατευθειαν το προσθεσα στη λιστα ιστολογιων μου.

    Εγω σε ευχαριστω φιλε, που σκεφτηκες να μου κανεις την τιμη της αναδημοσιευσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Δεν με πειράζει αν απλώνη
    έξω ο χειμώνας καταχνιά, σύννεφα, και κρυάδα.
    Μέσα μου κάμνει άνοιξι, χαρά αληθινή.
    Το γέλοιο είναι ακτίνα, μαλαματένια όλη,
    σαν την αγάπη άλλο δεν είναι περιβόλι,
    του τραγουδιού η ζέστη όλα τα χιόνια λυώνει.

    Τι ωφελεί οπού φυτρώνει
    λουλούδια έξω η άνοιξις και σπέρνει πρασινάδα!
    Έχω χειμώνα μέσα μου σαν η καρδιά πονεί.
    Ο στεναγμός τον ήλιο τον πιο λαμπρό σκεπάζει,
    σαν έχεις λύπη ο Μάης με τον Δεκέμβρη μοιάζει,
    πιο κρύα είναι τα δάκρυα από το κρύο χιόνι.

    Κ.Καβάφης, Καλός και κακός καιρός
    ...
    τον κακό τους τον καιρό αν εξαιτίας τους αμέλησες την ποίηση Celin!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Λολα, τι να απαντησω εδω;!Με κανεις να νιωθω πολυ σημαντικοτερος απο οτι στα αληθεια ειμαι. Αυριο που θα παω στη δουλεια, θα τρωω τη πικρα αλλα αυτη η φραση σου θα με κανει να μασαω σιδερα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. mbiker
    ενας οικονομικος εκτελεστης δε νιωθει τυψεις. Ουτε τον νοιαζει ο πονος εκατομμυριων. Ενας οικονομικος εκτελεστης οπως ειναι τα γουρουνια αυτα,
    δεν ειναι καν ανθρωπος. Ειναι λαθος να τον κρινουμε με ανθρωπινα μετρα,
    πεφτουμε σρο ιδιο λαθος με τους πρωτογονους που εβλεπαν τον ηλιο και τον "προσωποποιουσαν", τον εκαναν Θεο.

    Δεν ειναι ανθρωποι, απωλεσαν την ανθρωπινη αξια που ολοι ανθρωποι εχουν αυτοδικαιως με τη γεννηση τους.

    Δεν τα κανουν ολα αυτα επειδη ειναι διαστροφικοι η αγαμητοι. Απλα αυτη ειναι η δουλεια τους.
    Και την εκτελουνε ψυχρα κι αυτοματοποιημενα σα ρομποτ. Δεν ειναι ανθρωποι, ειναι ρομποτ.

    Στοιχηματιζω πως αν ψαξω στον κωλο κανενος απο αυτους, θα βρω καμια μανιβελα που κουρδιζει:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Να σαι καλα Βασιλη.
    Θα ξημερωσει.
    Θα μαυρισει κι αλλο ο ουρανος, πολυ περισσοτερο απο τωρα. Αλλα, θα ξημερωσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Γεια σου λ.κ!
    Να ξαναπω εδω οτι δεν δηλωσα οτι σταματω να γραφω.
    Καποιοι φιλοι αυτο καταλαβαν, αλλα εγω δεν ειπα κατι τετοιο. Ειπα οτι απογοητευτηκα βαθεια και θα αραιωσω, και οτι επισης μπορει να μεινω στα ποιηματακια και στα τραγουδακια.

    Κι οσον αφορα τη πολιτικη που λες...επειδη κατι νομιζω οτι εχω καταλαβει απο τα σχολια σου κυριως στου rd, θα ειμαι πολυ χαρουμενος οταν αποκτησω τη μιση σου πολιτικη οξυδερκεια
    (Ο,τι καταλαβα, τον τελευταιο χρονο το καταλαβα, στα 30κατι μου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Να σαι καλα spiral!
    Ειδοποιησε με οταν στησεις το φωτομπλογκ, να σε κανω συνδεσμο!
    Μονο μαζι. Το καταλαβαινουν πια ακομα και οι μισανθρωποι αυτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Καταμπραν, δεν το εκανα συνειδητα! Απλα, σα να στερεψα απο ιδεες, αλλωστε πια με το μπλογκ στο μυαλο στροβιλιζονταν περισσοτερο τα θεματα που αναρτησα αυτον τον καιρο, παρα τα ποιηματα
    (Που να τα προλαβω ολα αυτα που εχω στο μυαλο, με ενα στυλο στο χερι θα ημουν:)

    Ελπιζω οτι αυτο δεν ειναι κατι που ερχεται και μια μερα σε εγκαταλειπει ξαφνικα.
    Αλλα και παλι, μην ανησυχεις!Εχω ηδη γραψει τουλαχιστον καμια 1300αρια απο τα 14 μου, επομενως μπορω να αναρτω για πολλα χρονια ακομα απτα ετοιμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. celin
    Δεν εννοούσα ακριβώς τους οικονομικούς εκτελεστές.
    Για τους τύπους που δεν αφήνουν υπουργείο ή όποια δημόσια θέση τους προταθεί μιλούσα...
    mbiker

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Φιλε celin

    Εχουμε ολοι κουραστει ψυχολογικα, αυτη ειναι η αληθεια και σε καταλαβαινω απολυτα. Ολοι λιγο πολυ αισθανομαστε σαν να εχουμε ''στερεψει'', επειδη επαναλαμβανομαστε και επειδη νοιαζομαστε πραγματικα για τη κατασταση!
    Ισως ειναι καλυτερα να το παλαιψει κανεις με το δικο του τροπο και μεσω της ποιησης και μεσω των πολιτικων αναρτησεων. Σημασια ομως εχει να μη μας παρει απο κατω...σωστα;

    Πολλους χαιρετισμους απο Βορρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. "Υπαρχει μια Αγγλικη λεξη, το frustration, που σημαινει (νομιζω) ταυτοχρονα οργη και αισθημα ματαιοτητας."

    Αυτό ακριβώς σημαίνει, και αυτό ακριβώς νιώθει ένας άνθρωπος που σκέφτεται στο ελάχιστο για την κατάσταση γύρω του, ναι.

    Το μυστικό είναι πάντα η μετουσίωση, που λεγε ο Φρόιντ. To sublimation. Αυτός είναι ο μηχανισμός που κάνει το ακόμη και το χειρότερο έναυσμα εργασίας και δημιουργίας. Χωρίς μηχανισμό μετουσίωσης, είμαστε χαμένοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Celin?

    Τί έγινε ρε φίλε;

    Μάλλον έπηξες...από το πολύ γράψιμο!

    Εγώ πάντα απορούσα (και στο έχω και πει και παλιότερα) με τον καταιγιστικό ρυθμό των αναρτήσεων σου...

    Ξέρεις ίσως τελικά να πρέπει να κάνεις ενα μικρό διάλλειμα, να φέρεις μια γύρα παραέξω και να επιστρέψεις πιο ώριμος, κατασταλεγμένος και με φρέσκες ιδέες και όρεξη...

    Και γω το κάνω κατα καιρούς και να σου πω την αλήθεια σε καλό μου βγαίνει το να μην έχω κάθε μέρα στο μυαλό μου το PC και τα μπλογκς...

    Άλλωστε η πραγματικότητα διαμορφώνεται κυρίως εκτός της μπλογκόσφαιρας, όσο και αν αυτή μας δημιουργεί αυθυποβολές και αντικατοπτρισμούς μελαγχολίας ή αισιοδοξίας για την κοινωνική κατάσταση γύρω μας...

    Στα μπλογκς είμαστε σαν τα μπουκάλια στον ωκεανό. Περιέχουμε τα μυνήματα - προβληματισμούς-αγωνίες μας και τα αμολάμε...όποιος τα διαβάσει, τα διάβασε... Λοιπόν ούτε ο ωκεανός θα εξατμιστεί, ούτε η πραγματικότητα της στεριάς αλλάζει από τον αριθμό ή το περιεχόμενο των μυνημάτων που στέλνεις...

    Είμαι σίγουρος ότι θα τα ξαναπούμε...λίγο να σηκωθούμε όρθιοι απέναντι τους και θα αποκτήσουν άλλο νόημα και χάρη οι συζητήσεις μας...

    Υ.Γ. Να σου πω την αλήθεια, μου λείπουν οι εκτος των "πολιτικών" αναρτήσεις σου. Άλλωστε μου χρωστάς από παλιά ένα ΤΟP κάτι, με αμερικανοκιτς ταινίες. Το ξέχασες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Το διάλειμμα κάνει καλο, οταν δεν έχεις έμπνευση πρέπει να κάθεσαι στην γωνια και να περιμένεις. Οι εποχές και οι καταστάσεις θα σου την φέρουν σύντομα ξανά. Εχω κάνει και εγω παύσεις μικρότερες ή μεγαλύτερες, ιδιαίτερα τοτε που αντιμετώπιζα προβλήματα με το παλιό μου μπλόγκ και χανόταν άρθρα, αλλά τελικά, παρά την απογοήτευση, το πείσμα υπερίσχησε. Τελικα όχι μόνο δεν σταμάτησα αλλα κλιμακώθηκε ο αγώνας:) και φτιάξαμε το Γλόμπινγκ και τωρα ο ενας τραβαει τον άλλο στον βούρκο της μπλογκόσφαιρας.

    Αλληλεγγύη που λενε:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Καλημέρα!
    Είχα αρκετές μέρες να σε διαβάσω, γιατί έλειπα επαρχία και η πρόσβασή μου στο ίντερνετ ήταν σχεδόν μηδαμινή.

    Πραγματικά το κείμενο ήταν ίσως το καλύτερό σου ποίημα!
    Είπες σε λίγες γραμμές όλη την αλήθεια της ψυχής μας για όσα νιώθουμε από το ξέσπασμα της κρίσης.
    Είναι κριτική και αυτοκριτική.
    Και διαβάζοντάς το με άγγιξε.
    Νόμιζα πως μιλάς για μένα.
    Γι αυτό είναι ποίηση.
    Επειδή νόμισα πως μιλάς για μένα.
    Πόσες και πόσες φορές τα έχουμε χώσει στους "άλλους" γιατί δεν ξεσηκώνονται, λες κι εμείς είμαστε στο "παρατηρητήριο του όρους Αιγάλεω" όπου καθόταν ο Ξέρξης και απολάμβανε τη ναυμαχία της Σαλαμίνας!
    Λες κι εμείς δεν είμαστε μέρος αυτού του συνόλου.
    Έχουν γα**σει την ψυχολογία μας και μία είμαστε έτσι μία αλλιώς.
    Μια κατηγορούμε εμάς, μια τους άλλους, μια την εξουσία, μια τους δίπλα, τους απέναντι κ.ο.κ.
    Το παράδειγμα του βιασμού καταπληκτικό.

    Σ' ευχαριστώ που μου τα 'χωσες κι εμένα, έστω και αν δε στόχευες σε μένα προσωπικά φυσικά.
    Γιατί κάθε φορά πρέπει κάποιος να λέει κάτι για να συνεφέρει τους υπολοίπους που ξωκείλουν.

    Και ελπίζω να μη σταματήσεις να γράφεις, γιατί όταν γράφεις νομίζω αρκετές φορές πως απευθύνεσαι σε μένα, σαν τα τραγούδια που νομίζουμε πολλές φορές πως γράφτηκαν για μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. mbiker
    κι εγω για αυτους μιλαω. Οικονομικοι εκτελεστες δεν ειναι κι αυτοι; Οπως ο Ντεηβιντσον του ΔΝΤ ομολογησε τη βρωμικη δουλεια στα Τρινινταν Τομπανγκος. Τα ιδια ειναι κι αυτοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Γεια σου Ελβα.
    Εχεις δικιο σε οσα λες, σε ευχαριστω για την εμψυχωση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Αντωνη, ισως για αυτο ειμαστε χαμενοι. Επειδη αυτη η μετουσιωση μου φαινεται οτι παυει σιγα σιγα να λειτουργει. Για να συνεχισω φρουδικα, βλεπω να εχουμε παθει την "καταρα" των ναρκισσιστων, παυει η μετουσιωση, η λιμπιντο αποσυρθηκε στο εγω, και για αυτο τριγυρναμε στους δρομους σαν ξεζουμισμενα, ανευρα φαντασματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Παυλο, σωστα μιλας.
    Εγραψα ενα τοπ τεν κωμωδιων παντως! Για τις κιτς, κατι θα γινει, λιγη αναμονη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Γεια σου Ποε! Το πεισμα το δικο σου και των υπολοιπων, οδηγησε στο ΓΛΟΜΠΙΝΓΚ, και να σαι σιγουρος οτι απεδωσε καρπους γιατι το ΓΛΟΜΠΙΝΓΚ ειναι ελπιδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Μαζεστιξ, μονο που χαρακτηρισες αυτη μου την αναρτηση ποιημα,μου εδωσες απιστευτο κουραγιο και δυναμη!

    Στα υπολοιπα, ειμαι βεβαιος οτι πρεπει να γινει μια επιθεση αγαπης. Ο ενας "εναντιον" του αλλου.
    Επιθεση αγαπης, απρουποθετης αγαπης. Ισως πανω κι απο την αλληλεγγυη, οπως λεει ευστοχα ο Ποε εδω.
    Ας μη αλληλομαστιγωνομαστε πια. Η τουλαχιστον, ας το κανουμε με μετρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. "Αντωνη, ισως για αυτο ειμαστε χαμενοι. Επειδη αυτη η μετουσιωση μου φαινεται οτι παυει σιγα σιγα να λειτουργει. Για να συνεχισω φρουδικα, βλεπω να εχουμε παθει την "καταρα" των ναρκισσιστων, παυει η μετουσιωση, η λιμπιντο αποσυρθηκε στο εγω, και για αυτο τριγυρναμε στους δρομους σαν ξεζουμισμενα, ανευρα φαντασματα."

    Και πάλι συμφωνώ. Ώρα λοιπόν για την λίμπιντο να πάψει να αποσύρεται στο εγώ. Αυτό ακριβώς πρέπει να αντιπαλεύουμε στο ψυχικό επίπεδο σε καθημερινή βάση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Θα ηθελα να σου απαντησω οτι για αυτο ακριβως που αναφερεις, παλευω. Για να μην αποσυρθει.
    Καμια φορα ομως φοβαμαι, οτι ο τροπος που εχω επιλεξει εδω να παλεψω, ειναι ο τροπος για να αποσυρθει μια ωρα αρχυτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Πιστεύω ότι εδώ ταιριάζει το παρακάτω ποίημα του Σινόπουλου:

    Ο καιόμενος

    Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας από το πλήθος.
    Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν
    στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο, όταν του μιλήσαμε.
    Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.

    Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι.

    Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;
    Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά;

    Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.
    Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις, μου είπαν.

    Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.
    Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.

    Γινόταν ήλιος.

    Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
    άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.

    Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Δεν το γνωριζα το ποιημα, μου αρεσει πολυ.
    Και η πλακα εδω ειναι οτι εχω γραψει ενα που του μοιαζει πολυ αν το θυμαμαι καλα!
    Αλλα φανταζομαι οτι θα ειναι κοινη θεματικη, συχνο μοτιβο, ενας ποιητης που καιγεται
    (Καποτε ισως το αναρτησω, εκει θα δεις τις ομοιοτητες)

    ΑπάντησηΔιαγραφή