Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

ΗΘΕΛΕ ΜΙΑ ΕΞΗΓΗΣΗ.


Hθελε μια εξηγηση
αλλα οι εξηγησεις ειναι κατι
που κανεις δε μπορει να δωσει
οταν καποιος αλλος του το ζηταει,
κοιτωντας τον στα ματια..
Αυτα συμβαινουν,
ετσι συμβαινουν
συμβαινουν διχως να μπορει κανεις να τα εξηγησει.
Η ζωη συμβαινει..
και η ζωη ποτε δεν εξηγειται.

 Εξω απο το τζαμι, ο κοσμος αλλαζε
με γεωμετρικους ρυθμους,
οι ταχυτητες ηταν ασυλληπτες,
η ροη των πραγματων, ασταματητη.
Λουλουδια μαραζωναν προτου ανθισουν,
ανθη ξεραινονταν προτου βγαλουν καρπους
εποχες δεν υπηρχαν.
Οι εποχες εχουν σταματησει να υπαρχουν.
Οι εποχες εχουν σταματησει να υπαρχουν
για εμας.
Την κοιταξα με εναν τροπο που ισως δε την ειχα ξανακοιταξει,
κι εκεινη ανταπεδωσε αμεσως το βλεμμα,
δε ξερω τι ηταν τρομακτικοτερο,
το βλεμμα της
η η αντανακλαση του δικου μου.
Υποκριτικες αποριες,
βαρυγδουπες εκφρασεις,
για να αποκρυψω απο τον εαυτο μου
οτι ηταν το Ιδιο Βλεμμα,
το ιδιο βλεμμα που μας κοιταζε και τους δυο εκεινη την ωρα,
ενα βλεμμα απο το οποιο δε μπορεσαμε να απαλλαγουμε,
μια βαρια σκια στα σωματα μας,
στα σωματα ολων εκεινων
που μπορεσαν καποτε
να
προσπαθησουν.

Ετσι κι εμεις προσπαθησαμε,
προσπαθησαμε στην αρχη λιγο,
υστερα περισσοτερο,
προσπαθωντας -εκτος των αλλων- να ξεφυγουμε απο την αδυσωπητη αληθεια,
οτι δηλαδη,
οσο περισσοτερο το προσπαθεις,
τοσο περισσοτερο το καταστρεφεις,
η αγαπη δεν ειναι ποτε προσπαθεια
η αγαπη ειναι κατι που σε αγγιζει για μια στιγμη
κι υστερα σε επισκιαζει μια ζωη,
βαρια σκια
ως το συνωνυμο
εκεινου που δεν ειναι πια εδω
εκεινου που διαρκως συγκρινεσαι,
εκεινου που, οσο περνανε τα χρονια
σε κανει να πιστευεις
οτι δεν εισαι πια αρκετος,
η κι ακομα χειροτερα,
οτι δεν ητανε ποτε
αληθινο.

Ηθελε μια εξηγηση
αλλα οι εξηγησεις δε δινονται ποτε οταν επιμονα,
στις ζηταν.
Σου ερχονται μετα απο χρονια,
οταν δε τις ζητα κανεις,
απροσμενα  
αργα
 και νωρις
σου ερχονται οταν εσυ,

νικημενος,

 παυεις να

προσπαθεις.

17 σχόλια:

  1. ..... άς είναι ήτα μιάς στιγμής φίλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μου αρέσει σαν ποίημα...

    εννοώ οτι δεν συμφωνώ με τη φιλοσοφική θέση, αλλά δεν έχει σημασία.

    Κατά τη γνώμη μου η αγάπη δεν μπορεί να είναι "επισκίαση". Απλώς δεν είναι αγάπη όταν το νιώθεις ως βάρος.

    Αναρωτιέμαι αν είναι από τα παλιά σου ή τα καινούργια.

    υ.γ. εκτός από πασόκο έχεις και χρυσαυγίτη αναγνώστη. Νομίζω πρέπει να αρχίσεις να ανησυχείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ομορφο το ποιημα
    να σου πω οτι ειναι μαυρο, το ξερεις
    αν ηταν χαρουμενο, ετσι οπως ειμαι τον τελευταιο καιρο, μπορει και να μην μου αρεσε

    (εχει μεγαλο ενδιαφερον η ψηφοφορια στο μπλογκ σου. το τι ψηφισα εγω δεν ειναι εκπληξη, αλλα ειμαι περιεργη να δω τα demographics
    : ]])

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Τι νόημα έχουν όλα αυτά, τι τρέχω να προλάβω".
    Σε παρακολουθώ και ας μην σχολιάζω συχνά.
    Καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. it's better to write break up songs in a language no one understands. http://youtu.be/HhOIEuOyeQ4

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. τα πιο δυνατά, όσα δεν τελεσφορούν...

    καλημέρα Celin,μου 'λειπες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γεια σου φιλε Μινορακια. Να σαι καλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. κκ
    παλιο ειναι το ποιημα, αλλα να ξερεις οτι και καινουριο να ηταν, δε θα σημαινε τιποτα! Τι εννοω, να σου πω, εχω γραψει καταμαυρα ποιηματα οντας χαρουμενος, και πολυ φωτεινα οντας να με κλαινε οι ρεγγες! Εχω γραψει τα καλυτερα μου ποιηματα χωρισμου οντας σε μια σχεση, και πολλα καλα ποιηματα αφιερωμενα σε αυτη που θα ερθει, ακομα κι αν δεν ηταν τοτε εδω.
    Δηλαδη, αυτο που θελω να πω ειναι οτι τα ποιηματα ειναι ποιηματα, δηλαδη λεξεις, δηλαδη αποσπασμενα απο αυτον που τα γραφει.
    Αλλωστε, οταν ειμαι πραγματικα χαλια, δυσκολευομαι να γραψω, δε μου βγαινει τιποτα!

    Οσον αφορα τη δικια σου φιλοσοφικη θεση, μια χαρα ειναι, δε με βρισκει αντιθετο.
    Δεν αντικατοπτριζουν τα ποιηματα μου φιλοσοφικες θεσεις, παρα μονο στιγμιαιες διαθεσεις, κι αυτο, οχι παντα, οπως εγραψα και παραπανω.
    Σε ενα αλλο ποιημα μου, μπορει να βρεις τη δικια σου φιλοσοφικη θεση, σε ενα αλλο, την ακριβως αντιθετη, εχω γραψει μεχρι και ποιηματα που δεν εχουν καμια σχεση με εμενα, ποιηματα στα οποια μιλαω απο τη σκοπια ενος, πολυ μα πολυ κακου ανθρωπου! Ποιηματα που δε προκειται να δημοσιευσω, ποιηματα που θα τρομαζαν τον κοσμο!

    Λατρευω τα ποιηματα, και ειδικα τα ποιηματα μου, ειναι σχεδον σα παιδια μου! Τα λατρευω γιατι ειναι ενα κομματι του εαυτου μου, αλλα μπορει και να μην ειναι, και τοτε ειναι απλα στιγμες.

    Κι αυτο που ειναι πανω απο ολα, ειναι λεξεις.
    Απλα, λεξεις. Και οι λεξεις ποτε δε θα μπορεσουν να μας αποδωσουν.

    (Δε ξερω αν εβγαλες ακρη με τα παραπανω, παντως χαιρομαι που μου εδωσες το εναυσμα για να φλυαρησω!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σε ευχαριστω Μανυ.
    Κι εγω εχω περιεργεια μεγαλη για αυτο που λες, για να δω τη συνθεση των αναγνωστων μου! Αλλα δυστυχως το δειγμα ειναι ανεπαρκεστατο. Ο ενας στους 15 ψηφιζει κι αν, απο οτι εχω παρατηρησει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "Τι νόημα έχουν όλα αυτά, τι τρέχω να προλάβω".

    Περασε η μιση ζωη, διχως να καταλαβω.
    Ναι, Αυτο ακριβως λεω Μαρια εδω. Καλο βραδυ και σε σενα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γεια σου R!
    Προσπαθω να θυμηθω που εχω ακουσει τη φραση που γραφεις, και δε μπορω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Οταν τελεσφορουν, χανουν τη δυναμη τους.

    Κι εμενα Καταμπραν, για αυτο και πρεπει να τα λεμε συχνοτερα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τασο, υποθετω οτι αλλου πηγαινε το σχολιο για τη ναζιστικη προπαγανδα, για αυτο και το διαγραφω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Σε ευχαριστω πολυ sunshine, χαιρομαι που σου αρεσε το ποιημα αυτο, το οποιο, οσο περισσοτερες φορες το διαβαζω, τοσο πιο καταμαυρο το βρισκω τελικα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή