Ειμαστε ελαφια
Καψανε το δασος μας και δεν εχουμε που να παμε
Ειμαστε δελφινια
Μολυναν τα νερα μας
κ τα νερα σκουρια,πισσα τα δακρυα μας
Ειμαστε μεταναστες
Σκοτωσαν τη χωρα μας,,,,και συμβολιζουμε τα ερειπια της
μετακινουμαστε..ερειπια απο σαρκα...οπου κ αν παμε,
μας γκρεμιζουν
Ειμαστε οικτος
κανεις δε μας αντεχει
ειμαστε ευγνωμοσυνη
μας αγνοουν
ειμαστε οι Αδικημενοι
κ οσο η αδικια θα διαιωνιζεται
συντομα θα παψουμε κ εμεις οι ιδιοι
αδικια να την λεμε
Ειμαστε οι σωσιες μας
κατι μας διχασε απο τους εαυτους μας
εμεις δεν ειμαστε πραγματικοι
ομως,ο πονος μας ειναι
Ειμαστε φλεγομενα δακρυα
καθε δακρυ που χυνεται,ειναι κ δικο μας δακρυ
Ειμαστε τα τυφλα ματια του Πεσσοα
τιποτα δε καταλαβαμε απο οσα ειδαμε
και προτιμησαμε το σκοταδι
δηλαδη το μεσα φως
Ειμαστε απειλη ξεθωριασμενη
ειμαστε οι συζυγοι του Κυανοπωγωνα
ειμαστε το πραγματικο δυστυχημα πισω απο το επιφαινομενο
ειμαστε αυτο που θελει να ευαισθητοποιησει,ομως παντα αποτυχαινει
Ειμαστε αυτοι που ξενυχτανε
γιατι φοβουνται τα ιδια τους τα ονειρα
ειμαστε το χωμα που εθαψε η ασφαλτος
ειμαστε η φλεβα του ηρωινομανη
ειμαστε αυτο που παγωνει
για να ζεσταινεσαι εσυ
ειμαστε το σκονισμενο βιβλιο πανω στο ραφι
ειμαστε τα χερια που ψηλαφιζουν τη καταστροφη
αυτο που αγγιζουν
αυτο που χανουν
ειμαστε η σκονη στον καθρεπτη
ο,τι αντικρυζεις,το ξεχνας
θυμασαι μονο ο,τι σου λειπει
Αυτο που ειχαμε,αυτο που χασαμε
φαινεται οτι γερασαμε κ ακομα να τα ξεχωρισουμε
Κ οσο ο θρηνος μενει σιωπηλος,κανεις δε θα μας ακουσει
κ οσο ο θρηνος δε γινεται οργη,θα παραμεινει σιωπηλος
Προφανως κ μας θλιβει αυτο που βλεπουμε,μα δεν ειναι λυση
ουτε η σκονη στον καθρεπτη
ουτε η τυφλωση
ουτε το μεσα φως
Αν καταφερεις να πεισεις καποιον οτι ειναι αδυναμος,
θα ζει απο τοτε με σκοπο ζωης το να σε δικαιωσει
Μα αν ξεσφιξεις τη θηλεια
το αλκοολ λιγοστευει
αν βρεις το κουραγιο να χαμογελασεις στην Αβυσσο
η Αβυσσος θα βρει εναν τροπο να σου χαμογελασει κ αυτη
αν το μπορω εγω
το μπορεις κ εσυ
κ αν το μπορουνε δυο
θα το μπορεσουν κ πολλοι
Μας πεισανε οτι ειμαστε αδυναμοι
Κ το χαμογελο θα ειναι μονο η αρχη
οταν θα παψουμε να χουμε ως σκοπο ζωης
το να τους δικαιωνουμε
Κοίτα να δεις συμπτώσεις! Αυτό το όμορφο κείμενο, απαντάει καλύτερα από ό,τι απάντησα, στο σχόλιό σου στο "τα σέβη μου"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσως υποσυνειδητα για αυτο το λογο να επελεξα να το αναρτησω σημερα[μολονοτι το χω γραψει απο το 2007],επηρεασμενος κιολας απο τη συζητηση που ειχα με σενα κ με καποιους αλλους στα μπλογκς!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαιρομαι που σου αρεσε!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Χαμογελάτε! Το χαμόγελό σας τους κάνει ν' ανησυχούν" έγραφε περίπου ένας σοφός τοίχος. Εσείς πότε χαμογελάσατε τελευταία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχες δίκιο, celin, ότι το γ΄ μέρος της τριλογίας θα μου άρεσε περισσότερο!
Με σταθερό νοηματικό πυρήνα, χωρίς διάχυση σε πολλαπλά θέματα ταυτόχρονα. Με ευαισθησία και ρυθμό. Με "νεύρο". Με στοχασμό και πάθος.
Να 'σαι καλά.
Hμουν σιγουρος[οχι οτι θα σου αρεσε παρα πολυ(δεν εχω κ τοση επαρση) αλλα για το οτι θα σου αρεσε περισσοτερο απο τα δυο πρωτα μερη!]
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστω,το σχολιο σου ειναι πολυ εμψυχωτικο!
Με το χαμογελό μας ανησυχούν..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τη φωνή μας τρέμουν..
Με τη δράση μας.. Πέφτουν!!!
Όντως να σαι καλά να μας θυμίζεις τη δυναμή μας!
Σε ευχαριστω φιλε!
ΑπάντησηΔιαγραφήοπως ειναι κ η κεντρικη φραση μιας αγαπημενης μου ταινιας
"οι πολιτες δε πρεπει να φοβουνται τις κυβερνησεις τους
οι κυβερνησεις πρεπει να φοβουνται τους πολιτες τους"
V for Vendetta...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκλονιστική ταινία... Μετά απ' αυτήν άρχισα να αναρωτιέμαι αν αρκεί ένας;
Αν μια προσωπικότητα είναι αρκετή ώστε να αλλάξει μια κοινωνία στο σύνολό της... Πριν το εβρισκά ρομαντικό...
Τώρα εξακολουθώ να το βρίσκω ρομαντικό...
Όχι όμως ανέφικτο...
αγαπημενη ταινια κ αυτη κ το fight club!
ΑπάντησηΔιαγραφήκ εγω πιστευω οτι δεν ειναι ανεφικτο
κ εγω πιστευω στους χαρισματικους ανθρωπους,καποιες φορες ειναι απαραιτητο να βρεθει ενας που θα ενσαρκωνει κ ταυτοχρονα θα συμβολοποιει τις ελπιδες ολων
οσο περισσοτεροι,τοσο το καλυτερο!
Ξέρεις τι σκέφτομαι celin (διαρκώς όποτε σε επισκέπτομαι ανρωτιέμαι από που εμπνεύστηκες το όνομά σου!);
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν αρχίσει ο καθένας μας να πιστεύει πως διαθέτει κάτι απ'όσα χρειάζεται αυτός ο ένας για να υπάρξει, τότε ίσως ο κόσμος μας να γεμίσει V, οι οποίοι δίχως τρομοκρατικές διαθέσεις αρχίσουν να "τρομοκρατούν" για τα καλά το σάπιο πολιτικό μας σύστημα...
1)στο ειπα κ στο δικο σου μπλογκ,σχολιαζοντας την εξαιρετικη σου αναρτηση,οτι συμφωνω απολυτως σε αυτο που λες,να μη περιμενουμε δηλαδη τους "σωτηρες"αλλα να προσπαθησουμε να γινουμε εμεις οι "σωτηρες",στη καθημερινοτητα μας,στον τροπο σχεσης μας,στη συμπεριφορα μας προς τους αλλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒεβαια κ ενας V καλοδεχουμενος!
2)το nickname ειναι απο τον Γαλλο συγγραφεα Λουι Φερντιναντ Σελιν
Σαν ανθρωπος,ειχε σκοτεινες πτυχες,με απαραδεκτα αντισημιτικα λιβελλογραφηματα
Σαν συγγραφεας ομως,εγραψε το μεγαλυτερο μυθιστορημα του εικοστου αιωνα,το ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ[οποτε μπορεις,διαβασε το,τα λεει ολα για την ανθρωπινη κατασταση κ δεν διακρινονται πουθενα οι απαραδεκτες προαναφερθεισες αποψεις του,αντιθετως,ισοπεδωνει την υποκρισια,τον εθνικισμο,τις αυταπατες κ ειναι απιστευτα διαχρονικο,ενω φαντασου οτι γραφτηκε το 1932!]