Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

ΑΠΟΛΛΙΝΑΙΡ:ΑΓΑΠΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΚΙ ΕΛΠΙΔΑ

Απο το βιβλιο "ΠΟΙΗΜΑΤΑ" ,εκδοσεις:ΓΝΩΣΗ,ενα ποιημα του Γκυγιωμ Απολλιναιρ,σε μεταφραση του Νικου Σπανια.

ΑΓΑΠΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΚΙ ΕΛΠΙΔΑ

Σ'εσφιξα στο στηθος μου σαν περιστερι που μια παιδουλα
πνιγει αθελα της
Σ'εκανα δικη μου μ'ολη την ομορφια σου
Μιαν ομορφια πλουσιοτερη και απο ολα τα
Κοιτασματα χρυσου της Καλιφορνια τον καιρο
Του πυρετου του χρυσου
Ικανοποιησα τον σαρκικο ποθο μου απο το χαμογελο σου
  απο τα βλεμματα σου απο το τρεμουλιασμα σου
Εκανα δικη μου ειχα στη διαθεση μου την υπερηφανεια σου
Οταν σε κρατουσα σκυμμενη και βαστηξες
Τη δυναμη μου και τη βια μου
Πιστεψα πως ολα θα τα'παιρνα μα ηταν πλανη
Κι απομενω σα τον Ιξιωνα
Μετα την ερωτικη πραξη του στο φαντασμα του συννεφου
Που εμοιαζε μ'αυτη την Ηρα την αηττητη Ηρα
Και ποιος μπορει να πιασει ποιος μπορει ν'αρπαξει
Συννεφο ποιος μπορει να ακουμπησει το χερι του
Σ'εναν κατοπτρισμο και απαταται οποιος νομιζει
Πως μπορει να γεμισει τα χερια του με γαλάνο του ουρανου
Πιστεψα πως πηρα ολη την ομορφια σου
Κι ειχα μονο το σωμα σου
Αλιμονο το σωμα δεν εχει
Αιωνιοτητα το σωμα λειτουργει
Μονο για να προσφερει ηδονη
Μα δεν προσφερει αγαπη
Κι ειναι ματαιο τωρα
Να προσπαθω ν'αδραξω το πνευμα σου
Ξεγλιστρα ξεγλιστρα

Παντα
Σαν ενας κομπος που λυνεται
Και τα γλυκα σου μπρατσα
Στον μακρινο οριζοντα
Ειναι ερπετα με χρωμα της αυγης
Που κουλουριαζονται ερωτικα και αποχαιρετιστηρια
Ειμαι εμβροντητος ειμαι αλαλιασμενος
Αποκαμα μ'αυτον τον ερωτα που απαξιεις που τοσο
απεχθανεσαι
Σωμα δεν γινεται διχως ψυχη
Και πως μπορω να πιστεψω
Οτι θα γινω ενα με το σωμα σου τ'αλλοτινο
Μια κι η ψυχη σου γλιστρησε μακρια μου τοσο
Σαν ολα τα σωματα τα ζωντανα
Ω εσυ δικη μου σ'εκανα στο θανατο μονο

Ομως στο πεισμα ολων αυτων
Κοιταζω μηπως ερχεται απο περα
Ο γραμματοκομιστης και πως
Απαντεχω τη χαρα του καθημερινου γραμματος σου
Η καρδια μου σκιρτα σαν ελαφινα
Σαν βλεπω τον ταχυδρομο να 'ρχεται
Και ονειροπολω οτι θα ταξιδεψουμε
Μοναχοι οι δυο μας ισως τρεις
Και κανεις  στον κοσμο τουτο ποτε
Δε θα μαθει τιποτα για τ'ακριβο
Ταξιδι μας στο τιποτα αλλα
Για καπου αλλου και για παντα
Στη θαλασσα αυτη γαλανοτερη
Πιο γαλανοτερη απ'ολο το γαλανο
Της γης στη θαλασσα αυτη κανεις
Ποτε δε θα κραυγασει "Στερια"

Για τη συνετη ομορφια σου τα τραγουδια μου
Πιο καθαρα απο ολες τις λεξεις θα υψωθουν
Πιο ελευθερα και απο τα κυματα ακομη
Αραγε καρδια μου ειναι αργα
Για αυτο τ'αποκρυφο ταξιδι
Το πλοιο μας καρτερα
Και η φαντασια μας και η πραγματικοτητα
Ξανα θα μας ενωσει μιαν μερα αν οι ψυχες
Ενωνονται για μια τοσον εξαισια αποδημια

Ελα καρδια μου του αντρα
Σωνεται η λυχνια γεμισε την
Με το αιμα σου ελα ζωη μου
Θρεψε τη λυχνια αυτη της αγαπης
Κι εσυ κανονι ανοιξε δρομο
Και πια μακαρι να ξημερωσει
Η μερα της νικης η αμοιβη
Μερα της επιστροφης
Δινω στην ελπιδα μου τα ματια τουτα τα βοτσαλα
Δινω στην ελπιδα μου τα χερια μου φοινικες νικης
Δινω στην ελπιδα μου τα ποδια μου αρμα θριαμβου
Δινω στην ελπιδα μου το στομα το φιλι μου
Δινω στην ελπιδα μου τα ρουθουνια να βαλσαμωσουν
τ'ανθη του Μαγιου
Δινω στην ελπιδα μου την ευχη της καρδιας μου
Δινω στην ελπιδα μου το μελλον ολακερο
Τρεμουλιαστο σα μικρο-μικρο φως σε δασος.

12 σχόλια:

  1. Να σαι καλα.Aπο τα ποιηματα του Απολλιναιρ που διαβασα,αυτο κ ενα που δε θυμαμαι τωρα τον τιτλο του,θεωρω οτι ειναι κ τα καλυτερα του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Για τη συνετη ομορφια σου τα τραγουδια μου
    Πιο καθαρα απο ολες τις λεξεις θα υψωθουν
    Πιο ελευθερα και απο τα κυματα ακομη"

    Υπέροχο φίλε μου Celin για κυριακάτικο πρωινό ξύπνημα :))

    Να 'σαι καλά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεια σου Λενα!Χαιρομαι πολυ που σου αρεσε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γεια σου Celin(καλά ε,πρέπει να βρω πως να σε λέω στα Ελληνικά με τσιτώνει να γυρνάω στο Εγγλέζικο το πληκτρολόγιο) Απ΄την αρχή:Γεια σου Σελ ωραία λοιπόν.
    Γκιγιώμ Απολλιναίρ....Αυτός δεν είναι που έκανε πρώτος την χρήση του όρου "Υπερρεαλισμός"χμ,... Θυμάμαι ότι όταν ήταν και είμασταν στους χρόνους που προσπαθούσαμε να κάνουμε χρήση του ποιητικού λόγου,και πάει να πει την εποχή της δικής μας αμφισβήτησης και αναζήτησης,διαβάζαμε Απολλιναίρ και πως αλλιώς θα μπορούσε να είναι, συγκέντρωνε εκείνα τα χαρακτηριστικά που ανταποκρίνονταν στις δικές μας ανησυχίες.Λυρικός, ταυτόχρονα δραματικός, αλλά κυρίως με ειρωνεία και σαρκασμό πάει να πει αιρετικός. Ότι μας έπρεπε δηλαδή.Μετά, βρήκαμε τους δρόμους μας, άλλους τους υιοθετήσαμε, άλλους τους απορρίψαμε, άλλους τους αφήσαμε πίσω μας....Αλλά όλοι όσοι "πέρασαν από τα χέρια μας",μας έπιασαν από το χέρι και μας βοήθησαν να περάσουμε απέναντι.Με τις μειοψηφίες,γιατί πάντα οι μειοψηφίες έφερναν,όπου δη,τις επαναστάσεις.(δεν μιλώ για την κοινωνική επανάσταση βέβαια ) Άντε βρε, να είσαι καλά που με έκανες να ξεσκονίσω θύμησες παλιές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πανεμορφοι στιχοι ενος πολυ ιδιαιτερου και μποεμ ποιητη!

    Καλο βραδυ! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Ειμαι εμβροντητος ειμαι αλαλιασμενος
    Αποκαμα μ'αυτον τον ερωτα που απαξιεις που τοσο
    απεχθανεσαι
    Σωμα δεν γινεται διχως ψυχη
    Και πως μπορω να πιστεψω
    Οτι θα γινω ενα με το σωμα σου τ'αλλοτινο
    Μια κι η ψυχη σου γλιστρησε μακρια μου τοσο
    Σαν ολα τα σωματα τα ζωντανα
    Ω εσυ δικη μου σ'εκανα στο θανατο μονο."

    Πολύ αγαπημένος ποιητής ο Απολλιναίρ! "Καταραμένη" ποίηση με το κλασικό παιχνίδισμα, από το Σαιξπηρ και πιο πριν, του έρωτα και του θανάτου (θυμάμαι ένα πολύ όμορφο βιβλίο του Ζίσκιντ σχετικά που είχα δαβάσει πριν καμιά τετραετία).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γεια σου bedlam!Na με λες οπως θες,μια χαρα ειναι κ το Σελ!
    Η δικια σου η γενια,ανεξαρτητως του τι ηθελε κ του τι τελικα καταφερε,και οραμα ειχε και απο διανοουμενους ολκης θελησε να εμπνευστει.
    Η δικια μου η γενια δε θελησε να εμπνευστει απο κανεναν.
    Και η επομενη που ερχεται,νομιζω οτι θα ειναι ακομη χειροτερη.
    Αυτα γιατι ειναι σωστο ακομα κ οι νεοι ανθρωποι να κανουν την αυτοκριτικη τους.Ακομα κ αν η ευθυνη που μας αναλογει δεν ειναι μεγαλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλο βραδυ elva!Χαιρομαι που σου αρεσε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μοοdy,ωραιους στιχους διαλεξες!Αλλα,στο συγκεκριμενο ποιημα,και ποιοι δεν ειναι ωραιοι,θα μου πεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Celin, καλησπερα!
    καποτε μελετησα τα calligrammes του Apollinaire
    πολλες φορες τα χρησιμοποιω στην ταξη...
    ο ποιητης ηταν αυτο που λεμε στρατευμενος...
    ο πιο διασημος στιχος του, "Ah Dieu ! que la guerre est jolie"!
    το δικο μου αγαπημενο ειναι ενα μελοποιημενο ποιημα...
    στα παρακατω λινκακια θα ακουσεις το pont Mirabeau ,απο τον ιδιο το δημιουργο του,θα δεις τα calligrammes και θα ακουσεις το τραγουδι...
    http://www.youtube.com/watch?v=oShj49SVUN0
    http://www.youtube.com/watch?v=zzfo_sGFp_4&feature=related

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γεια σου Katabran!
    Στο πρωτο λινκ δηλαδη απαγγελλει ο ιδιος ο Απολλιναιρ;Συγκλονιστικο!
    Αν ηξερα Γαλλικα θα συγκλονιζομουν ακομα περισσοτερο,αλλα,λιγα Αγγλικα γνωριζομεν μονο.
    Ξερω για τον Απολλιναιρ οτι "ανακατευτηκε" με ολα τα καλλιτεχνικα ρευματα που ξεφυτρωναν σα μανιταρια στην εποχη του,σουρελαισμους,ντανταισμους κτλ
    κ οτι ολοι,απο Μπρετον μεχρι Αραγκον κ Τζαρα,βαρουσαν προσοχη μπροστα του!
    Αν κ ειχα πολλα χρονια(γυρω στα 5 με 6) να τον διαβασω κ μπορει να μην τα θυμαμαι καλα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή