ΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ ΔΙΧΩΣ ΚΟΥΚΟΥΛΑ ΣΤΟΧΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡΣ

   Oπως μας θυμιζει η Rodia  εδω,
32χρονος συνεληφθη πριν λιγο καιρο επειδη ανεβασε υβριστικο μηνυμα εναντιον του Εφιαλτη ΓΑΠ.

Οποιον θελουν, τον βρισκουν και τον συλλαμβανουν, το πιο ευκολο πραγμα για το Καθεστως, ειναι να βρει εναν μπλογκερ η εναν σχολιαστη. Σε μια κανονικη δημοκρατια, λαικη η αστικη, αυτο θα ηταν το μοναδικο που θα ενοιαζε τους κυβερνωντες, το να μπορουν δηλαδη να συλλαβουν αυτον που παραβιαζει το νομο, οπως τον επαγγελματια εκβιαστη, τον επαγγελματια απειλουντα, τον προβοκατορα- συνειδητο διασπορεα ψευδων ειδησεων κλπ. Απο τη στιγμη που αυτο γινεται κανονικα, γιατι σπευδουν να φτιαξουν αυτο το νομο για το Διαδικτυο;
   Το σημειο-κλειδι ειναι φυσικα
η ταυτοποίηση των διαχειριστών blogs και των χρηστών υπηρεσιών διαδικτύου.
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=298681

Οπως μας ζητουσε κι ο αντιπαθεστατος Γιωργος Γεωργιου εδω
αυτο που θελουνε ειναι το ονοματακι των μπλογκερς πανω δεξια στην οθονη. Να ξερουνε με ποιους εχουνε να κανουνε ρε αδερφε, to know us better, μικρη χωρα ειμαστε, κριμα δεν ειναι να μη γνωριζομαστε;
Κι επειδη η κατασταση ειναι πολυ σοβαρη για αποτυχημενες πλακιτσες, τα πραγματα εχουν ως εξης:
Οσο κι αν εμεις οι ιδιοι οι χρηστες πολλες φορες το απαξιωνουμε, θεωρωντας οτι απο το Διαδικτυο δε μπορει να ξεπηδησει και να διαμορφωθει το επαναστατικο υποκειμενο,
η αληθεια ειναι πως παραμενει μια απο τις εναπομεινασες, ισχυρες εστιες αντιστασης.
Το τρεμουν το Διαδικτυο, να ειστε σιγουροι. Με ολα τα στραβα και τα κακα του, εδω αποτυπωνεται ο σφυγμος της χωρας. Εδω λεμε τη γνωμη μας ελευθερα κι αδιαμεσολαβητα απο χειραγωγουντα ΜΜΕ, εδω τσακωνομαστε και τα βρισκουμε η οχι, εδω συμφωνουμε και συνειδητοποιουμε οτι δεν ειμαστε μονοι,
απο εδω αποκαλυπτονται και βγαινουν στη φορα πολλα απο αυτα που τα ξεπουλημενα χουντοκαναλα αποκρυπτουν συστηματικα,

αλλα ξερετε ποια ειναι η μεγαλυτερη δυναμη του; Το οτι φερνει σε επαφη ανθρωπους διαφορετικων αντιληψεων. Το οτι μας δειχνει πως ο συνανθρωπος μας που τυχαινει να εμφορειται απο διαφορετικες πολιτικες αντιληψεις, δεν ειναι απαραιτητα κατι κακο κι απορριπτεο. Ποσο μαλλον ενας εχθρος για εμας, τι εχθρος, ειναι δυνατον να ειναι εχθρος αντικειμενικα καποιος με τον οποιον σε δενει κοινη μοιρα; Αυτο που ξεχναμε λοιπον πολλες φορες υπο την απουσια ψυχραιμιας εξω στον κοσμο,
το θυμομαστε εδω.
Ανθρωποι πχ που δεν εχουν καμια σχεση με το Κομμουνιστικο Ιδεωδες, μπαινουν σε κοκκινα μπλογκς, κραζουν, συμφωνουν, συνδιαλεγονται και πρωτιστως διαπιστωνουν οτι δεν υπαρχουν κατα βαθος τοσες μεγαλες διαφορες μεταξυ τους, το καλο της πατριδας θελουν και οι δυο.
Το ιδιο συμβαινει και πχ με τα πατριωτικα ανενταχτα μπλογκς, με του ΣΥΡΙΖΑ κλπ.
Σιγουρα οι καβγαδες ειναι πολλοι, σιγουρα και οι απογοητευσεις ειναι πολλες,
ομως εδω γινεται κατι που εξω δεν υπηρχε ποτε περιπτωση να γινει,
ωσμωση κι επαφη
δεν υπηρχε ποτε πχ περιπτωση να παει ο δεξιος σε συγκεντρωση του ΚΚΕ η καποιου αλλου αριστερου κομματος,
η να αγορασει Ριζοσπαστη η Αυγη,
ο αναρχικος το ιδιο κι αντιστροφως..
δεν υπηρχε ποτε περιπτωση να παει δηλαδη ενας αριστερος σε μια ομαδα ανθρωπων που πανω στα νευρα τους λενε "Που εισαι Παπαδοπουλε;" και να κανει διαλογο,
εδω ομως επικοινωνουμε, και μαθαινουμε ο ενας τον αλλον
κι αυτο ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΕΙ ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΑ ΤΟ ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ.

Φανταστειτε μονο μια διαδηλωση οπου ο καθενας θα κρατουσε τα ιδεολογικα του λαβαρα ομως θα υπηρχε απουσια καχυποψιας και συναδελφωση στο πληθος , με μια μονη επιθυμια: Να πεσει η πρασινη χουντα και τα υπολοιπα τα βρισκουμε στη πορεια.
Ποσοι ματατζηδες θα χρειαζονταν για να διαλυσουν αυτη τη διαδηλωση;
Θα αναγκαζονταν μαλλον να φερουν και εισαγομενα μαντροσκυλα, γιατι τα "ντοπια" δε θα φταναν.

Αυτη ειναι  η δυναμη του διαδικτυου. Δε λεω οτι ειμαστε κοντα στη συναδελφωση, λεω οτι αν μπορει να επιτευχθει καπου οσο δυνατον γρηγορα κι απλα,

η καλυτερα, αν μπορουν να τεθουν καπου οι βασεις για αυτο,
ειναι εδω.
Ετσι λοιπον, φτανουμε στη ταυτοποιηση.
Καποιος θα μπορουσε να σκεφτει οτι δεν ειναι και τοσο κακο να πουμε το ονομα μας. Αλλωστε, αν δισταζουμε να πουμε ακομα και το ονομα μας, τι σοι ανατροπη του Καθεστωτος θελουμε;
Μηπως ειναι δειλια η αποκρυψη του ονοματος; Θελει η οχι αρετη και τολμη η ελευθερια;
Τοσο τραγικο ειναι πια να πω οτι λεγομαι Μιχαλης, Δημητρης η Γιαννης;

Απαντω:
Σκεφτειτε λοιπον καποιον δικηγορο. Ο οποιος βλεπει τη σαπιλα στον χωρο των Ανωτατων Δικαστηριων, βλεπει να ανακηρυσσονται συνταγματικα τα μνημονια και οι δανειακες συμβασεις, βλεπει γενικα οτι αυτα τα οποια πασχισε να μαθει στη Νομικη ειναι ενα ματσο τριχες,
κι εχει ενα μπλογκ στο οποιο τον ελευθερο του χρονο, τα χωνει στην "Ανεξαρτητη" Δικαιοσυνη.
Αν αποκαλυφτει το ονομα του, θα μπορει με τον ιδιο ζηλο να καταγγελλει τα κακως κειμενα;
Τι αντιμετωπιση θα εχει απο τους Δικαστες απο τους οποιους ειναι αμεσα εξαρτωμενος,
αν οι Δικαστες γνωριζουν οτι ο συγκεκριμενος ειναι μπλογκερ που τους τα χωνει;

Σκεφτειτε εναν στρατιωτικο, που εχει ενα μπλογκ και τα χωνει στο Καθεστως. Σκεφτειτε τι μπορει να παθει αν μαθευτει το ονομα του, σκεφτειτε τις δυσμενεις μεταθεσεις και τον πολεμο που θα υποστει.
Το ιδιο ισχυει και για εναν αστυνομικο. Ευτυχως, δεν ειναι ολοι ματατζηδες, δε μπορει, αρκετοι θα υπαρχουν που θα εχουν σιχαθει τη γαλαζοπρασινη συμμορια.
Μπορει αυτος να κρατησει το αντικαθεστωτικο μπλογκ;

Σκεφτειτε οποιονδηποτε δημοσιο υπαλληλο. Την εβαψε ναι η οχι αν αποκαλυφτει οτι εχει ενα αντικαθεστωτικο μπλογκ;

Σκεφτειτε εναν δημοσιογραφο που δουλευει σε ενα μεσο, μεγαλο η μικρο. Για να μη μεινει χωρις δουλεια, ειναι αναγκασμενος να ακολουθει τη γραμμη του Μεσου στο οποιο δουλευει,
δηλαδη να μην τα βαζει με το Καθεστως. Φτιαχνει ενα μπλογκ κι απο κει, επιτιθεται ανωνυμα στα χουντοκαναλα, διχως να φοβαται μηπως χασει τη δουλεια του.
Σκεφτειτε μια νοσοκομα, μια δασκαλα, εναν οδοκαθαριστη, εναν ιδιωτικο υπαλληλο που δουλευει με αφεντικο-προισταμενο καποιον ακραιφνη πασοκο η νεοδημοκρατη,
σκεφτειτε εναν κατοικο ενος μικρου η μεγαλου χωριου, οπου οι περισσοτεροι εξακολουθουν να ειναι βαμμενοι γαλαζιοι η πρασινοι και οποιοσδηποτε παρεκκλινει της γραμμης, εχει αναλογη αντιμετωπιση, πχ μπορει να εχει ενα ψιλικατζιδικο στο οποιο δε θα παταει κανεις αν μαθευτει κατι,

σκεφτειτε με λιγα λογια τον οποιονδηποτε εξαρτημενο απο τα μακρια πλοκαμια της Καθεστωτικης Μαφιας που προδιδει, δολοφονει και ρημαζει τον τοπο
κι αναρωτηθειτε ποσο ευκολο ειναι για αυτον να βγαλει φορα παρτιδα το ονομα του.

Σκεφτειτε τον οποιονδηποτε ανωνυμο μπλογκερ που γινεται επωνυμος μπλογκερ με το ζορι,
σκεφτειτε τον την επομενη μιας μερας οπου καποιοι ματατζηδες τραυματισαν, αφησαν αναπηρο η σκοτωσαν καποιον διαδηλωτη,
ποσο ευκολο θα ειναι για αυτον να κατακεραυνωσει τη μπατσαδικη, κτηνωδη βια οταν ξερει οτι την επομενη μερα θα εχει στοχοποιηθει απο τους νομους των κουκουλοφορων διχως κουκουλα Υπουργων του ΠΑΣΟΚ;
Διοτι, τελικα, το προωθουμενο νομοσχεδιο
δεν ειναι τιποτα αλλο απο στοχοποιηση.
Διχως κουκουλα....η κουκουλα ηταν must στη Κατοχη.
Τωρα οι ρουφιανοι μας δειχνουν διχως να ντρεπονται ουτε να φοβουνται αντιποινα.
Αλλωστε, πολλοι ισως να ειναι και φυσικοι απογονοι τους

Καποιος θα πει οτι αυτο δεν ειναι ουτε ηρωικο ουτε επαναστατικο,
μαντεψες μεγαλη μαντεψια μεγαλε, μπραβο,
μα αυτο ακριβως ειναι το Διαδικτυο, 
ενας "μη ηρωικος" "μη επαναστατικος χωρος"
οπου μαζευονται Μη-Ηρωες και Μη-Επαναστατες, και τα λενε,
δεν αποτελειται η λαικη πλειοψηφια απο ηρωες κι επαναστατες, δε καπνιζουμε πουρα ουτε φοραμε τον μπερε του Τσε, απλοι ανθρωποι ειμαστε που πληκτρολογουμε τον πονο μας, τη διαμαρτυρια μας, την αγωνια μας και την οργη μας.
Ομως υπαρχει δυναμει εδω κατι σπουδαιο. Κι αυτο ειναι η συνειδητοποιηση της κοινης μας μοιρας.
Εδω δεν ειμαστε τοσο οι πραξεις μας οσο τα λογια μας,
εδω ειμαστε ισως κατι περισσοτερο απο Ιδεατο παρα Αληθινο,'
εδω ειμαστε περισσοτερο αυτο που θα θελαμε να ειμαστε παρα αυτο που ειμαστε,
ομως δε πειραζει, γιατι ειναι καλο να υπερβαινουμε τον φοβο, τη μιζερια και την αλληλοκαχυποψια,
εστω και στα λογια, δε πειραζει, καλα ειναι για αρχη
μια χαρα ειναι

ειμαστε φοβισμενοι, τσαλαπατημενοι, νικημενοι, εξουθενωμενοι, λυπημενοι, θλιμμενοι, παραπεταμενοι, στοιβαγμενοι, εγκλωβισμενοι, κουρασμενοι, ταλαιπωρημενοι, μπερδεμενοι, γερασμενοι,ημιθανεις κι απελπισμενοι,
αλλα δε τρεχει τιποτα,
γιατι οταν το θελησουμε,
οταν πραγματικα το θελησουμε,
θα τους γ@@@σουμε.

Μεχρι τοτε, μεχρι να φτασει το τελευταιο σκατο στη καλτσα και η καλτσα πλημμυρισει φωναζοντας οτι δε χωραει αλλο,
μεχρι τοτε θα ειμαστε εδω, να φωναζουμε ο ενας στον αλλον, οτι ειμαστε ολα τα παραπανω,
αλλα ακομα δεν ειμαστε νεκροι.

Κι αν δεν ειμαστε εδω, τοτε ας ειμαστε αλλου.
Ας ειμαστε οπου κι αν ειμαστε, φτανει να ειμαστε μαζι.