WHEN THE CROWDS ARE GONE

Θα τα πουμε σε λιγες μερες ξανα. Αναρτω το αγαπημενο μου τραγουδι ολων των εποχων
(μαζι με σπεσιαλ μεταφραση:)
για συντροφια.
Τα λεμε.

http://www.youtube.com/watch?v=mv82_BvKjw0&ob=av2e

I don¹t know where the years have gone
Memories can only last so long
Like faded photographs, forgotten songs
And the things I never knew
When the skin is thin, the heart shows through
Please believe me what I tell you is true
Where¹s the light, turn then on again
One more night to believe and then
Another note for my requiem
A memory to carry on
The story¹s over when the crowds are gone
All my friends have been crucified
They made life a long suicide true
Guess we never figured out the rules
But I¹m still alive and my fingers feel
I¹m gonna play on till the final reel¹s through
And read the credits from a different view
Where¹s the lights, turn them on again
One more night to believe and then
Another note for my requiem
A memory to carry on
The story¹s over when the crowds are gone
When the crowds are gone
And I¹m all alone
Playing a final song
Now that the lights are gone
Turn them on again
One more time for me my friend
Turn them on again
I never wanted to know
Never wanted to see
I wasted my time till time wasted me
Never wanted to go
Always wanted to stay
Cause the person I am are the parts that I play
So I play and I plan
And hope and I scheme
To the lure of a night
Filled with unfinished dreams
And I¹m holding on tight
To a world gone astray
As they charge me for years
I can no longer pay
And the lights
Turn them off my friend
And the ghosts
Well just let them in
Cause in the dark
It¹s easier to see

Δε ξερω που πηγαν τα χρονια που περασαν,
οι αναμνησεις μπορουν να κρατησουν για παρα πολυ καιρο
σα ξεθωριασμενες φωτογραφιες, σα ξεχασμενα τραγουδια

Και ολα αυτα που ποτε δεν εμαθα
οταν το δερμα γινεται λεπτο, φαινεται η καρδια
σε παρακαλω, πιστεψε με, οσα σου λεω ειναι αληθινα

Που ειναι τα φωτα; Αναψε τα ξανα
για να πιστεψω ακομα μια φορα
αλλη μια νοτα στο δικο μου το ρεκβιεμ
μια αναμνηση για να συνεχισω

γιατι η ιστορια τελειωνει,
οταν τα πληθη φευγουν

οταν τα πληθη φευγουν...


Ολοι μου οι φιλοι σταυρωθηκαν,
μια μακροχρονη αυτοκτονια εγινε η αληθεια της ζωης τους
υποθετω οτι τελικα δε μαθαμε ποτε τους κανονες του παιχνιδιου..

μα εγω ειμαι ακομα ζωντανος, νιωθω ακομα τα δαχτυλα μου
θα συνεχισω εδω μεχρι να πεσει η σβουρα που γυρνα
και διαβασω τα πιστευω μου απο αλλη σκοπια

Που ειναι τα φωτα; Αναψε τα ξανα
για να πιστεψω ακομα μια φορα και μετα..
αλλη μια νοτα στο δικο μου το ρεκβιεμ
μια αναμνηση για να συνεχισω

γιατι η ιστορια τελειωνει,
οταν τα πληθη φευγουν

οταν τα πληθη φευγουν...



Οταν τα πληθη φευγουν
και μενω αβασταχτα μονος
παιζοντας το τελευταιο μου τραγουδι
τωρα που τα φωτα σβηνουν
μα, αναψε τα ξανα,
φιλε μου, καντο για μενα, μια ακομη μονο φορα
αναψε τα ξανα...

Δεν ηθελα ποτε μου να μαθω, ποτε μου να δω
χαραμισα το χρονο μου
μεχρι που απ,το Χρονο, χαραμιστηκα εγω
ποτε δεν ηθελα να φυγω, παντα ηθελα να μεινω
αλλα τελικα, το προσωπο που ειμαι, δεν ειναι παρα οι ρολοι που εμαθα να παιζω
ετσι, εκανα σχεδια και εφτιαχνα τη πλοκη
με ελπιδες, με μηχανορραφιες, με σχεδια και δολοπλοκιες
στα θελγητρα μιας Νυχτας γεματης απο ανεκπληρωτα ονειρα
αλλα κραταω ακομα γερα
κι ας με παραπλανησε ο κοσμος για ακομη μια φορα
καθως τοσα χρονια με χρεωνουν
δε μπορω
δε μπορω πια να τους πληρωνω..

αναψε τα ξανα
αναψε τα ξανα
αναψε τα ξανα
αναψε τα ξανα

Δεν ηθελα ποτε μου να μαθω, ποτε μου να δω
χαραμισα το χρονο μου
μεχρι που απ,το Χρονο, χαραμιστηκα εγω
ποτε δεν ηθελα να φυγω, παντα ηθελα να μεινω
αλλα τελικα, το προσωπο που ειμαι, δεν ειναι παρα οι ρολοι που εμαθα να παιζω

οι ρολοι που εμαθα να παιζω...



Και τα φωτα;  Σβηστα φιλε μου τωρα.
Και τα φαντασματα; Δε πειραζει..αφησε τα να ερθουν εδω
γιατι στο σκοταδι
ειναι ευκολοτερο
να δεις.......