Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

ΕΝΑ ΧΕΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΔΕΙΛΟ ΚΟΥΤΑΒΙ (ΤΟ PUNCTURE ΚΑΙ Η ΑΓΕΛΗ)



H ταινια PUNCTURE δεν εχει καμια σχεση με τη τυπικη καταγγελτικη χολυγουντιανη ταινια.
Δεν εχουμε τον ηρωα εδω που τα βαζει με το Συστημα, τις Εταιρειες, το Καθεστως
και τους ξεσκεπαζει, καταφερνοντας ο ιδιος να βγει αλωβητος απο ολο αυτο.
Δε θα μπορουσε να συμβαινει αλλιως, απο τη στιγμη που ειναι βασισμενη σε μια αληθινη ιστορια,
κι οπως ολοι γνωριζουμε, στον πραγματικο κοσμο, τα χολυγουντιανα χαπυ εντ ειναι σπανιοτατα.




Εδω εχουμε δυο νεαρους δικηγορους, εκ των οποιων ο ενας ρουφαει κοκκαινη, σουταρει πρεζα, καταστρεφει το συκωτι του λογω του αλκοολ,
στη προσωπικη του ζωη, ταξιδευει απο παρακμη σε παρακμη, κι ομως, παραμενει ιδεαλιστης, ιδεαλιστης ακαταβλητος, δοσμενος απολυτα στην εσωτερικη του, σχεδον Πλατωνικη, αισθηση της Δικαιοσυνης.
Αυτοι οι ανθρωποι αναλαμβανουν μια υποθεση που κανεις δεν ηθελε να αναλαβει.
Ενας τυπος, εφηυρε τη συριγγα ασφαλειας, η οποια αχρηστευεται υστερα απο τη πρωτη χρηση.
1998, 800.000 ατυχηματα καθε χρονο στην Αμερικη, με θυματα κατα κυριο λογο νοσηλευτριες που μολυνονται απο φορεις του ΑIDS, της Ηπατιτιδας C κλπ,
οι οποιοι νοσηλευονται στα Αμερικανικα Νοσοκομεια.
Τα οποια νοσοκομεια αρνουνται να προμηθευτουν την ευρεσιτεχνια του τυπου αυτου, αρνουνται δηλαδη να προλαβουν τα 800.000 αυτα ατυχηματα (και δυστυχηματα ενιοτε)
και ο λογος ; Η συριγγα ασφαλειας ειναι ακριβοτερη κατασκευη και τα λομπι των προμηθευτων νοσοκομειακου υλικου, δεν εχουν καμια διαθεση να τους την προμηθευσουν.

Οι δικηγοροι λοιπον αυτοι, επιδιδονται στον τιτανιο αγωνα, μηνυοντας, αν θυμαμαι καλα, τις ενωσεις προμηθευτων νοσοκομειακου υλικου, οι οποιοι, βαζουν μπροσταρηδες δικηγορους-φιρμες, για να κανουν τη ζωη δυσκολη στους δυο νεους δικηγορους.
Οι δυο αυτοι τυποι περνουνε τα πανδεινα,
με απιστευτο προσωπικο κοστος κανουν ο,τι μπορουν για να αφυπνισουν τον κοσμο,
προσπερνανε τις "φιλικες" προειδοποιησεις-απειλες των μεγαλοσυναδελφων τους οτι αν συνεχισουν, "θα το φανε το κεφαλι τους"
Ομως, στη πραγματικη ζωη, αυτα δε προσπερνουνται ετσι απλα.
Στην πραγματικη ζωη, τα εξοδα τρεχουν, οι υποχρεωσεις τρεχουν, τα νοικια τρεχουν, οι λογαριασμοι τρεχουν,
τρεχουν και σε παρασερνουν σε εναν αδυσωπητο αγωνα δρομου, οπου,
διχως να ξερεις καλα καλα αν θα καταφερεις να τερματισεις,
τα εμποδια μπροστα σου ορθωνονται σωρο,
κι οση διαθεση να εχεις να βοηθησεις τους διπλανους σου, συνειδητοποιεις με τον πιο πικρο τροπο, οτι ο χρονος δε φτανει, η ορεξη δε φτανει, η διαθεση δε φτανει, ο αλτρουισμος δε φτανει,
δε φτανει,
οσο και να το παλεψεις, οταν εισαι μονος σου,
δε φτανει.
Ακομα και με ομοιους σου, οταν ειστε λιγοι,
δε φτανει.
Και τα ερωτηματα αμειλικτα χοροπηδανε διπλα σου, οταν η ζωη σκαει απο το παραθυρο μια μερα απροειδοποιητα, κι εκει που νομιζεις οτι μπορεις να τη ζησεις διχως να συμβιβαζεσαι, διχως να εκφυλιζεσαι, ερχεται και με ενα παγωμενο -δηθεν παιχνιδιαρικο- βλεμμα,
σου υπενθυμιζει πως αυτο που ερχεται,
οσο κι αν φωναζεις ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, οσο κι αν φωναζεις ΟΜΟΨΥΧΙΑ,
αυτο που ερχεται λοιπον,
θα το περασεις μονος.

Σκεφτομαι οτι οι νεοι δικηγοροι της ταινιας,
(να επαναλαβω οτι ειναι υπαρκτα προσωπα)
ειναι ο,τι πλησιεστερο στην εννοια του ΗΡΩΑ που εχουν εμφανιστει τα τελευταια χρονια στον πλανητη. Διχως κομματα απο πισω, διχως πατρονες, διχως κανενα απολυτως συμμαχο,
εδωσαν τον αγωνα τους, εναν τιτανιο αγωνα στη Μεκκα του Ανθρωποφαγικου Καπιταλισμου,
την Αμερικη.
Δεν εννοω οτι μονο αυτοι ειναι αγωνιστες
ακομα και εδω, στη νεκρη μας χωρα, εχουμε τους αγωνιστες στη Χαλυβουργικη, που δινουν τον αγωνα τους, διχως να ακουγεται κιχ για αυτους στα χουντοκαναλα
http://redflyplanet.blogspot.com/2011/12/16.html
Εννοω οτι δε μπορω να φανταστω κατι που να προσεγγιζει περισσοτερο την εννοια του Θαρρους και της Αυταπαρνησης, πλην παραδειγματων σαν αυτων,
τετοιοι ανθρωποι μπορουν και πρεπει να ειναι προτυπο για εμας τους υπολοιπους.



"τετοιοι ανθρωποι μπορουν και πρεπει να ειναι προτυπο για εμας τους υπολοιπους";

Μπαινω στη θεση αυτων των δικηγορων. Πως ειναι δυνατον να κανεις αυτο που εκαναν;
Πως ειναι δυνατον να τα βαλεις με ολους και με ολα, σε εναν ανισο αγωνα, οπου ο Δαυιδ δε κραταει στα χερια του ουτε καν σφεντονα;
Και τι θα εκανα εγω στη θεση τους; Θα αντεχα να τα βαλω με το Συστημα; Μεχρι που θα εφταναν οι αντοχες μου; Αν δεν ειχα να πληρωσω ουτε το ρευμα, πως θα αντιστεκομουν στη δωροδοκια των μεγαλοδικηγορων αντιδικων; Θα μπορουσα να το παω μεχρι τελους, στη προσπαθεια μου να τα τσακισω τη μαφια των Νοσοκομειων;
(ΕΔΩ ΕΝΤΑΞΕΙ, ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, ΤΗ ΤΣΑΚΙΣΕ Ο ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΚΙ Ο ΛΟΒΕΡΔΟΣ)
Και να σωσω τις εκατονταδες χιλιαδες των νοσηλευτριων που μολυνονταν καθε χρονο λογω της εγκληματικης τσιγκουνιας των διοικησεων των νοσοκομειων;
Κι αν δε με ακουγε κανεις; Κι αν απειλουμουν;
Ενταξει, ισως καποιοι να εχουν τη δυναμη να βαλουν τα τριαντα αργυρια στον κωλο των Φαρισαιων.
Ομως η απειλη κατα της ζωης της δικιας σου, η ακομα χειροτερο, των δικων σου ανθρωπων;
Πως αντιμετωπιζεται κατι τετοιο;

Πως μπορουμε να ξερουμε οτι εμεις δε θα καναμε τα ιδια και χειροτερα,
αν ημασταν στη θεση των δικηγορων, των βουλευτων, των δικαστικων, των Υπουργων,
των δημοσιογραφων, των Ακαδημαικων
και γενικα ολων αυτων που σκυλοβριζουμε απο το πρωι ως το βραδυ εδω και δυο χρονια ως ξεπουλημενους και υπευθυνους για τη σαπιλα των θεσμων;
Αν ημουν ο ΓΑΠ και με απειλουσαν πχ οτι θα σκοτωσουν τα παιδια μου,
αν ημουν η Ολγα Τρεμη, η ο ανακριτης που εβγαλε απο τη φυλακη τον Μακη Ψ.,
αν ημουν ο Καραμανλης, ο Πρετεντερης η καποιος Ακαδημαικος, με τις νεκρικες μασκες αποστεωμενης θανατιλας που εχουν για προσωπο και βγαινουν στα ΜΜΕ προσπαθωντας να μας πεισουν για την αναγκαιοτητα των Μνημονιων,
αν ημουν ολοι αυτοι, και ηξερα οτι πρεπει να υπηρετησω το Συστημα για να επιβιωσω εγω και οι ανθρωποι που αγαπαω,
πως μπορω να ειμαι σιγουρος οτι στη Παρελαση των Δολοφονων του Λαου,
εγω με τα παχια τα λογια,
δε θα ημουν ο Σημαιοφορος;

Δε προσπαθω βεβαια να πεισω κανεναν να δουμε τους φορεις της θεσμικης σαπιλας με καλυτερο ματι, ποσο μαλλον να δικαιολογησω τους δολοφονους μιας ολοκληρης χωρας.
Αυτο που ουσιαστικα λεω σε αυτη μου την αναρτηση, ειναι οτι πρεπει να κοπουν μαχαιρι τα παχια τα λογια και οι τσαμπα μαγκιες. Να κοπουν τα συνθηματακια και οι ευκολιες που μηρυκαζουμε διχως να εχουμε συναισθηση του τι λεμε. Χρειαζεται βαθεια αυτοκριτικη, χρειαζεται παραδοχη των φοβων,
της δειλιας, των υπερβολων και των ψεμματων μας,
οι περισσοτεροι απο εμας δεν ειμαστε παρα δειλα, χεσμενα ανθρωπακια, που ανα πασα στιγμη θα πουλουσαν και τον κωλο τους αν καποιος παρουσιαζοταν και τους δωροδοκουσε, υποσχομενος να τους λυσει το οικονομικο τους προβλημα για μια ζωη.

Αν υποθεσουμε οτι ερχοταν καποιος τυπος και μου υποσχοταν μια κατοσταρα χιλιαδες ευρω για να σταματησω να γραφω αυτα που γραφω, η ακομα και να το "γυρισω" λιγο προς Καθεστως μερια,
πολυ θα ηθελα να γραψω οτι θα του ελεγα, take the money and shove it up your ass.
Πιθανον και να το εκανα, επειδη ειμαι και λιγο μουρλος, αλλα δε θα προετρεπα κανεναν να πονταρει σε αυτο..
Αν ακομα χειροτερα, καποιος απειλουσε τους δικους μου, εγω τι θα εκανα;
Σαλαμ αλεκουμ μαγκες, το ιστολογιο κλεινει, να ζησουμε να το θυμομαστε.

Δε προσπαθω να φερω τους παντες στα μετρα της δικης μου δειλιας, η της δικιας μου απουσιας γενναιοτητας, αλλωστε, υπαρχουν πολλοι ανθρωποι, ειμαι βεβαιος, που θα μπορουσαν να παιξουν το κεφαλι τους κορωνα γραμματα, για τον συνανθρωπο τους.
Αλλα αυτοι, ηταν, ειναι και θα ειναι, εξαιρεσεις.

Βλεπω τους ανθρωπους γυρω μου σα πληγωμενα κουταβια, που γλειφουν τις πληγες τους και προσπαθουν να γαβγισουν στον ανεμο η στους εχθρους τους, αλλα αυτο που βγαινει απο τα λαρυγγια τους ειναι τοσο αδυναμο, που το παιρνει ο ανεμος και χανεται.
Βλεπω τα κουταβια να ψαχνουν να βρουν τη μαμα τους, αλλα η μαμα τους δεν υπαρχει πια
(ΜΑΜΑ=ΟΙ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΠΟΥ ΜΑΘΑΜΕ ΟΤΙ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ, ΑΛΛΑ, GUESS WHAT;
ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΑΘΕΡΕΣ)
Και τα κουταβια αυτα ειναι ανυπερασπιστα στα ορνεα που τα περιτρυγυριζουν για να τραφουν απο τα κουφαρια τους, η ακομα κι απο τα ιδια εν ζωη,
υπαρχουν σημερα ορνεα
που δε σε περιμενουν να πεθανεις για να τραφουν,
βουτανε πανω σου προτου ξεψυχησεις.

Εινα αστειο, ματαιο η κι ανοητο να περιμενουμε τα κουταβια να γινουν λιονταρια.
Ειναι ακομα πιο ανοητο, αλλα και κατι χειροτερο, ειναι επικινδυνο, τα κουταβια να πιστεψουν οτι ειναι λιονταρια.
Ειμαστε αυτο που ειμαστε κι αυτο που ειμαστε ειναι ανυπερασπιστο,
οσο παλευει μονο του.
Ειμαστε ενα συνονθυλευμα δειλων παρτακηδων που ανα πασα στιγμη, θα πουλαγαν τον διπλανο τους αν χρειαστει, για να επιβιωσουν,
ομως, και παλι, οσο ομολογεις την αδυναμια σου, φτανει η αδυναμια σε ενα σημειο που παυει πια να ειναι αδυναμια.
Ειναι λυτρωση απο τον φοβο οτι εισαι φοβιτσιαρης, η παραδοχη οτι φοβασαι.
Δε γινεται δυναμη, ομως παυει πια να ειναι αδυναμια.
Ειναι αληθεια, και η αληθεια μονο πια μπορει να μας βγαλει απο την παραδοση.
Ονομασε τον φοβο σου, κι ο φοβος θα χαθει. Ονομασε τα πιο τρωτα σημεια του χαρακτηρα σου, και ξαφνικα θα ανακαλυψεις οτι εισαι λιγοτερο τρωτος απο αυτο που φοβοσουν να παραδεχτεις οτι νομιζες πως ησουν.

Ενα χεσμενο και δειλο κουταβι, δεν ειναι παρα ενα χεσμενο και δειλο κουταβι.
Πολλα χεσμενα και δειλα κουταβια που λεονταριζουν, δεν ειναι λιονταρια, εξακολουθουν να παραμενουν πολλα δειλα και χεσμενα κουταβια.

Πολλα χεσμενα και δειλα κουταβια ομως που αναγνωριζουν τη δειλια και τον πανικο τους,
μαθαινουν να ζουν με τη δειλια και τον πανικο τους,
μαθανουν να τον κουμανταρουν,
μαθαινουν να συγχωρουν ο ενας τον αλλον για τη δειλια του,
αλλα το κυριοτερο,
μαθαινουν να συγχωρουν
τον εαυτο τους..
που βλεπει σε αποσταση τους ηρωες του και τιμωρει διαρκως τον εαυτο του γιατι δε καταφερε ποτε να γινει σαν αυτους..

πολλα χεσμενα και δειλα κουταβια που τα συνειδητοποιουν ολα αυτα, γινονται αγελη.
Ενωνουν τη δειλια τους και η δειλια σιγα σιγα αρχιζει σα δειλια να μη μοιαζει.
Κι αν η λεξη αγελη τρομαζει τους εγωισταρους που δε θελουν να τσουβαλιαζουν τον πολυτιμο εαυτο τους εις οφελος του κοινου καλου,
ας τους θυμισουμε οτι αν ξερει η αγελη να κανει ενα πραγμα καλα, αυτο ειναι να θρεφεται οταν πειναει και να εκδικειται οσους την εβλαψαν, γιατι ποτε
μα ποτε, δε ξεχναει..





ΥΓ Δε θα αποκαλυψω το τελος της ταινιας PUNCTURE
Αξιζει να τη δειτε, διχως να τα μαθετε ολα απο εδω.

29 σχόλια:

  1. Την ταινία θα πάω να τη δω. Έτσι, όπως την περιέγραψες μου κίνησες το ενδιαφέρον, αν μη τι άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κατέβασα την ταινία και μόλις την είδα.
    Έχει μια σπουδαία φράση :
    "Μερικές φορές το πιο φωτεινό φως
    προέρχεται από τις πιο σκοτεινές περιοχές"
    Βέβαια δεν είναι τόσο σπουδαία όσο την θεωρείς εσύ.
    Οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία δεν εμφανίζονται παρά σαν φευγαλέες σκιές στα παρασκήνια, η αγωνιστική αφύπνιση του συνεργάτη του Weiss, καθώς και η τελική "νίκη" μεταφυσική και βέβαια στο κλασσικό (με την εμβόλιμη ανατροπή) για αμερικάνικη ταινία τέλος κερδίζουν πάλι οι καλοί.
    Βέβαια αποσπασματικά, αλλά μη τα θέλουμε και όλα δικά μας.

    Τα διερωτήματα σου αληθινά πλην όμως το επαναστατικό κίνημα κυρίως απευθύνεται σε εκείνους που δεν έχουν να χάσουν τίποτε.

    Άσχετο, αλλά η φωτογραφία με τους πανέμορφους λύκους που έβαλες μου ξαναέφερε την απο πολλά χρόνια απορία μου, γιατί δηλαδή αφήνουμε (οι κομμουνιστές) το τοτέμ του ΛΥΚΟΥ χάρισμα σε σκοταδιστικά φασιστοειδή, αντί να το προβάλλουμε εμείς.
    Οι συμβολισμοί της οξείας όρασης φυσικής και πνευματικής, η συλλογικότητα, αγωνιστικότητα, γενναιότητα, υπερηφάνια και ομορφιά είναι ιδιότητες που δεν εκπροσωπούν τα όντα του σκότους.
    Άλλωστε για μας τους έλληνες ιδιαίτερα θυμίζω πως ο λύκος ήταν το αγαπημένο πλάσμα του Απόλλωνα.

    Taliban

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πως μπορουμε να ξερουμε οτι εμεις δε θα καναμε τα ιδια και χειροτερα,
    αν ημασταν στη θεση των δικηγορων, των βουλευτων, των δικαστικων, των Υπουργων,
    των δημοσιογραφων, των Ακαδημαικων
    και γενικα ολων αυτων που σκυλοβριζουμε απο το πρωι ως το βραδυ εδω και δυο χρονια ως ξεπουλημενους και υπευθυνους για τη σαπιλα των θεσμων;
    Αν ημουν ο ΓΑΠ και με απειλουσαν πχ οτι θα σκοτωσουν τα παιδια μου,
    αν ημουν η Ολγα Τρεμη, η ο ανακριτης που εβγαλε απο τη φυλακη τον Μακη Ψ.,
    αν ημουν ο Καραμανλης, ο Πρετεντερης η καποιος Ακαδημαικος, με τις νεκρικες μασκες αποστεωμενης θανατιλας που εχουν για προσωπο και βγαινουν στα ΜΜΕ προσπαθωντας να μας πεισουν για την αναγκαιοτητα των Μνημονιων,
    αν ημουν ολοι αυτοι, και ηξερα οτι πρεπει να υπηρετησω το Συστημα για να επιβιωσω εγω και οι ανθρωποι που αγαπαω,
    πως μπορω να ειμαι σιγουρος οτι στη Παρελαση των Δολοφονων του Λαου,
    εγω με τα παχια τα λογια,
    δε θα ημουν ο Σημαιοφορος;

    Ποσες φορες τα εχω σκεφτει ολα αυτα!! Σελιν, πολυ καλο το θεμα που επιασες. Θα δω και την ταινια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. celin χαιρομαι ιδιαίτερα που είδες την ταινία,και ακόμη περισσότερο που ήταν αφορμή για την ανάρτησή σου.
    Με συγκλόνισε η ταινία,και προβληματίστηκα κι εγώ με τους προβληματισμούς σου.
    Πάντως είμαι σίγουρη πως οτι και να μας πρόσφεραν,έχουμε το απαιτούμενο ήθος να αντισταθούμε, κάποιοι από μας.Δεν λέω να γίνουμε 'ήρωες,-δεν ξέρω αν έχουμε το σθένος-,όμως βρώμικα λεφτά δεν θα πάρουμε.
    Εχω ένα φίλο ο οποίος δούλευε σε φαρμακευτική εταιρία με πολύ καλό μισθο.Του πρότειναν να γίνει προιστάμενος,με ασυγκριτα περισσότερα χρήματα,με την προυπόθεση όμως να καρφώνει συναδέλφους.Χωρίς δεύτερη σκέψη,τα βρόντηξε κι έφυγε.Είναι εδώ κι ένα χρόνο χωρίς δουλειά,με τη συνείδησή του όμως πεντακάθαρη.Οσο βλέπω αυτούς τους ανθρώπους celin,τόσο πιστεύω οτι υπάρχει ελπίδα.Μόνο που δυστυχώς για να αλλάξουν κάποια πράγματα,πρέπει κάποιοι να θυσιαστούν.Αυτοί που ξεχωρίζουν ,και θα είναι πάντα φωτεινα αστέρια που θα μας οδηγούν στο σωστό μονοπάτι.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γεια σου Celin.
    Θέλω να σχολιάσω κάποια σημεία του κειμένου σου, που θίγουν κάποια θέματα για τα οποία έχουμε μιλήσει και παλιότερα.
    Λες:
    "...Σκεφτομαι οτι οι νεοι δικηγοροι της ταινιας,
    (να επαναλαβω οτι ειναι υπαρκτα προσωπα)
    ειναι ο,τι πλησιεστερο στην εννοια του ΗΡΩΑ που εχουν εμφανιστει τα τελευταια χρονια στον πλανητη. Διχως κομματα απο πισω, διχως πατρονες, διχως κανενα απολυτως συμμαχο,..."
    Μα ακριβώς αυτό που προδιαγράφει την ήττα τους είναι η απουσία κάποιας συλλογικότητας στην οποία θα είναι ενταγμένοι. Δεν είναι οι Ρομπέν των δασών, οι μοναχικοί Ζορό , και η ...17Ν, οι μοναχικοί "ήρωες" που θα κερδίσουν την μάχη για λογαριασμό των άλλων. Είναι ακριβώς αυτό που γράφεις στο τέλος στον παραλληλισμό σου με την αγέλη. Είναι το οργανωμένο και μαζικό ταξικό κίνημα, που ακόμη και αν χάσει μάχες, έχει την δυνατότητα να κερδίσει τον πόλεμο.
    Και τέλος μία προσωπική μου άποψη. Ηρωας δεν είναι ο μοναχικός Ζορό, όσο θάρρος και αυταπάρνηση και αν διαθέτει.. Ο απόλυτος ηρωισμός συνίσταται στο να θέσεις την προσωπικότητα σου στην υπηρεσία κάποιας συλλογικότητας, και να προσπαθήσεις να τσακίσεις πριν ο,τιδήποτε άλλο την προσωπική έπαρση που μας διακατέχει όλους. Τα υπόλοιπα έπονται....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δειμε, δες την και πες μου μετα τη γνωμη σου.
    Λαβε υποψη και τη κριτικη του σχολιαστη Τaliban, αμεσως μετα σπο σενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλως ηρθες Ταλιμπαν.
    Ουτε εγω θεωρω την ταινια σπουδαια, αν σπουδαιες θεωρουνται πχ οι ταινιες του Ταρκοφσκυ,
    σπουδαιο ειναι το μηνυμα της, και περισσοτερο συγκλονιστηκα επειδη ειναι αληθινη ιστορια
    (Παντως, αν σκεφτεις τι ταινιες εχουν βγει τα τελευταια χρονια και κρινοντας την βασει αυτου, νομιζω οτι ειναι απο τις καλυτερες ταινιες που εχουν βγει την τελευταια 5ετια)

    Συμφωνω με αυτα που λες.
    Και για τον Λυκο,
    εννοειται οτι δε πρεπει να τον αφησουμε σε φασιστες η λοιπους περιεργους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μανυ, δες την.

    Οσον αφορα το θεμα...
    πιστευω οτι οσοι μας διαβασουν εδω, θα πρεπει να προβληματιστουν. Διχως ενδοσκοπηση κι αυτογνωσια, θα κοροιδευουμε τον κοσμο και τον εαυτο μας , διχως τις περισσοτερες φορες να το καταλαβαινουμε καν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Sunshine, ηταν πολυ καλη η προταση σου! Κατα ενα μεγαλο ποσοστο, σε σενα οφειλεται η αναρτηση, γιατι διχως την υπενθυμιση σου για την ταινια, πιθανον να αργουσα πολυ να τη δω!
    Παραδειγματα σα του φιλου σου μας κανουν να συνεχισουμε να ελπιζουμε. Η πραξη του αυτη ισουται με χιλιαδες απλες λεξεις που γραφουμε εμεις εδω
    (και λιγα λεω)
    μπραβο του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Trash, καλα τα λες, αυτος ακριβως ειναι ο παραλληλισμος μου με την αγελη, το μαζικο ταξικο κινημα.
    Απλα, επειδη εδω ειμαστε ειλικρινεις και τα λεμε ολα, ο μικροαστουλης μεσα μου διψαει για ηρωες.
    Και η αληθεια ειναι οτι τους εχουμε αναγκη.
    Σκεψου μονο τους κομμουνιστες πριν τη μεταπολιτευση και τους κομμουνιστες μετα.
    Ολα αυτα που υπεστησαν πριν, τους καθιστουν ηρωες στα ματια μου.

    Αλλα, τα τελευταια χρονια, δεν ειδα μια πολιτικη πραξη απο καποιον που να με κανει να τον θαυμασω, πως να το πω, δε με εχει καψουρεψει κανενα στελεχος με καποια πραξη του, να τον δω και να τον θαυμασω.
    Αψογη και σωστη σε οσα λεει η Αλεκα πχ,
    αλλα, αν σκεφτεις πχ τι τραβηξε ο δικηγορος της αναρτησης,
    υπαρχει μια διαφορα.
    Μου φαινεται οτι τα κομματικα στελεχη μιλαν εκ του ασφαλους. Κατι δε μου παει καλα στον τροπο που δινουν τον αγωνα τους
    (Μιλαω για τα μεγαλοστελεχη του κομματος, η του ΣΥΡΙΖΑ κλπ, οχι για τους απλους ανθρωπους που ειμαι βεβαιος οτι πισω απο εκατονταδες ανωνυμους αγωνιστες κρυβονται αλλες τοσες "ηρωικες" ιστοριες)

    Δε βλεπω αυτοθυσια, δε βλεπω παθος,
    καταρρεει το συμπαν κι αυτοι νομιζουν οτι βρισκονται ακομα στο 2009,
    οσες ευθυνες κι ανεχει ο απολιτικ μικροαστος που δε βλεπει τη τυφλα του, δε γινεται να μην εχει ευθυνες και πχ ο Μαιλης που δε μπορει να τον πεισει.

    Και προσεξε: Συμφωνω απολυτως με ολα οσα γραφεις για ζορο και ρομπεν των δασων
    και για την ασυγκριτα "ηρωικοτερη" πραξη του να βαζεις το εγω σου κατω απο το εμεις.
    Καλα τα λες.
    Αλλα, μεσα μου εχω και τις σκεψεις που μολις σου εκμυστηρευτηκα, αν βρισκεις αντιφαση σε αυτο, μπορει να ειναι, ειμαι πνιγμενος μεσα σε αυτες.

    Οπως και να εχει, η μαζα χρειαζεται καθοδηγητες.
    Δε μιλαω για τσοπανηδες, μιλαω για τυπους που θα μπορεσουν να την εμπνευσουν με το παραδειγμα τους, να τη "καψουρεψουν" με την αυτοθυσια και την αυταπαρνηση τους.
    Δε ξερω αν ακουγεται μεσσιανικο αυτο, ξερω ομως οτι η Οκτωβριανη Επανασταση δε θα ηταν το ιδιο αν δεν υπηρχε ο Λενιν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ CELIN

    αναφέρω τηλεγραφικά τους τίτλους και έτος προβολής πέντε όντως πολύ καλών ταινιών των τελευταίων ετών.

    Waltz with Bashir 2008
    Collapse 2009
    District 9 2009
    The Limits of Control 2009
    Carlos 2010

    Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να βρεί στοιχεία στο
    http://www.imdb.com/

    Αν έχεις την καλωσύνη θα με ενδιέφερε η γνώμη σου για τους τίτλους που παρέθεσα.

    Taliban

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Celin, μπήκα και είδα αυτή την ανάρτηση, και λέω είναι ταινιοκριτική, δεν έχω δει την ταινία, τι να διαβάσω. Τη διάβασα τελικά και είναι τόσο επίκαιρο αυτό το θέμα που βάζεις, τόσο περνά πιστεύω αυτά τα τελευταία δυο χρόνια τουλάχιστον, από το μυαλό όλων μας!

    Σήμερα υπήρχε μια κινητοποίηση για το χαράτσι (έκανα σχετική ανάρτηση). Ο κόσμος καθόταν στην ουρά για να πληρώσει, απέναντι κάποιοι διατεθειμένοι να το παλέψουν, και μάλιστα έχοντας και κάποια οργάνωση (ήταν του ΠΑΜΕ οι πιο πολλοί) ενημέρωναν πώς μπορεί να γίνει και αλλιώς. Οι πιο πολλοί δυσπιστούσαν, κάποιοι το σκέφτονταν, λίγοι αποφάσισαν να μην πληρώσουν, ένας διαμαρτυρήθηκε κιόλας που του πρότειναν να μην πληρώσει. Και μιλάμε για φτωχογειτονιά. Έτσι σήμερα είδα από κοντά τις διάφορες εκδοχές αυτού που περιγράφεις, από την άγνοια, τη βλακεία – ναι, παίζει και αυτό ακόμα – κυρίως το φόβο και την επιφύλαξη για ότι δεν εκπορεύεται από τα κατεστημένα μέσα ενημέρωσης, την εξουσία. Έχουμε δρόμο μπροστά μας, αλλά νομίζω συλλογικά πιο εύκολο. Κανένας μόνος του, που λέει και το ΠΑΜΕ, χαχα! Αλλιώς ναι, δύσκολο να παίξεις τη ζωή σου κορώνα γράμματα, εκτός αν δεν έχεις και πολλά να χάσεις. Κάποιος έλεγε – δε θυμάμαι πού το διάβασα – πως ήρωας δεν είναι αυτός που δεν φοβάται, που δεν έχει επίγνωση, αλλά αυτός που, παρά το φόβο του, προχωρά σε αυτό που θεωρεί καθήκον, κάπως έτσι.

    Υ.Γ. Το βράδυ θα δω την ταινία, πιστεύω να τη βρω στο συσωλήνα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ κ.κ.

    η αρχαία Σπάρτη ήταν η μοναδική ελληνική πόλις που είχε ναό στον θεό Φόβο.
    Τον φόβο δεν τον ξορκίζεις, δεν τον ξεπερνάς, τον σπουδάζεις, μαθαίνεις τα αίτια και τα αποτελέσματα του και χρησιμοποιείς τα κατάλληλα εργαλεία για να τον απαλύνεις.
    Τότε το εργαλείο λεγόταν φάλαγγα οπλιτών και στηριζόταν στην συνεργασία/συλλογικότητα.
    Σήμερα σε άλλες εποχές και καταστάσεις πάλι η συλλογικότητα είναι το κορυφαίο φάρμακο κατά του φόβου.

    Taliban

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Δίκιο έχεις Taliban, ακόμα και στα καθημερινά και προσωπικά, η συμπαράσταση και το μοίρασμα κάνουν τα δύσκολα πιο εύκολα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλησπέρα φίλε.Μπορείς να γράψεις το link του πρώτου θέματος που ανέβασες σ' αυτό το blog?
    Έχω περιέργεια να διαβάσω το πως ξεκίνησες όλη αυτή την προσπάθεια....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. την ταινια την ειδα ειναι μια τυπικη αμερικανικη ταινια πανω σε υπαρκα προβληματα που αντιμετοπιζονται με τα γνωστα αμερικανικα εργαλεια νομικοι αγωνες και τιποτε αλλο εδω και και χρονια οι αμερικανοι διμιουργοι αυτολοκρινονται μεσα στα ασφικτικα πλαισια της εξουσιας παντος για μην αδικουμε το αμερικανικο σηνεμα παραμενη λαικος και συγκινη ακομα το ιν ταιμ σαςτοσυνιστο πολι ανωτερο απο την παραπανω τιανια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Φίλε σου ζήτησα το link του πρώτου θέματος που ανέβασες...
    Άκυρο,το βρήκα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Taliban, απο τις ταινιες σου εχω δει μονο το district 9. Tη θεωρω εξαιρετικη ταινια, απο τα καλυτερα sci-fi που εχω δει, αν και τα υπερβαινει, διοτι ειναι ολοφανερα μια αλληγορια, με πολυ δυνατο μηνυμα.
    Τα υπολοιπα δεν τα εχω δει,εχω ακουσει τα καλυτερα για το basir και θελω πολυ να δω το collapse, δυστυχως, δεν το βρισκω πουθενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. κκ
    οι ταινιοκριτικες μου δεν ειναι ποτε μονο ταινιοκριτικες! Παιρνω μια ταινια και γραφω τα δικα μου! Αλλα, ναι, αν θες να δεις μια ταινια στην οποια αναφερομαι, να μη διαβασεις τη σχετιζομενη αναρτηση με αυτη την ταινια, πριν τη δεις, λογω του οτι συνηθως αποκαλυπτω πολλα για αυτην.
    Συμφωνω με τα περι ηρωα, περιμενω να μου πεις τη γνωμη σου για το puncture οταν το δεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Γεια σου φιλε 529, αυτο ακριβως που αναφερεις ειναι αυτο το μπλογκ, δηλαδη μια προσπαθεια.
    Δε ξερω για τι ακριβως, αλλα το προσπαθω:)
    Χαιρομαι παρα πολυ που καποιος ενδιαφερθηκε να διαβασει τη πρωτη μου αναρτηση.
    Δε σου γραφω το λινκ γιατι Βλεπω οτι την ανακαλυψες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Γεια σου 10 51, καλα τα λες.
    Θα το δω και το IN TIME, το εχω στα υποψη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Χα,χα,μ΄ αρέσει το 529,σκέφτομαι να το κρατήσω...

    Celin,εδώ είναι το Collapse σε torrent
    http://www.kat.ph/collapse-limited-dvdrip-xvid-submerge-t4164349.html

    Ταπεινή άποψη:Είναι μεν ενδιαφέρον,όχι όμως συγκλονιστικό.Ουσιαστικά,όλη η ταινία είναι ένας τύπος που μιλάει.Το πρόβλημα είναι ότι τα περισσότερα από όσα λέει,είναι πολύ πιθανό να τα ξέρεις ήδη...Ενδιαφέρον έχει και η προσωπική ιστορία του κυρίου αυτού (Michael Ruppert),με τον πόλεμο που του έγινε,κτλ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Torrent για το COLLAPSE

    http://btjunkie.org/torrent/Collapse-2009-DVDRip-Release-Lounge-H264/43581079f380b1ecd49b1f00030b76dd035601bb1b1d
    (σε MP4 format, μεγεθος 1.052.145 kb)

    Υπότιτλοι ελληνικοί για το παραπάνω

    http://www.greeksubtitles.info/get_greek_subtitles.php?id=93490

    Αν παρουσιασθεί καμμιά δυσκολία το e-mail μου είναι panarv (at) otenet (dot) gr

    Taliban

    Υ.Γ.
    προτείνω επίσης ένθερμα το Limits of Control του Jim Jarmusch.
    Από τον Michael Ruppert, δημιουργό του COLLAPSE έχω μάθει πολλά σημαντικά όλως απαραίτητα για το κίνημα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. 529, γραψε καλυτερα κανα ψευδωνυμο να συνεννοουμαστε, αλλα αν προτιμας το 529, εσυ ο,τι πεις! Σε ευχαριστω για το τορεντ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Taliban, σε ευχαριστω και σενα για το τορεντ.
    Τη ταινια του Τζαρμους θα τη δω οπωσδηποτε και θα σου πω τη γνωμη μου.
    Απο καλη ως εξαιρετικη θα ειναι, στο λεω απο τωρα, ο,τι εχω δει απο τζαρμους δε με εχει απογοητευσει
    (Αν και ξεχωριζω τα ghost dog και a night on earth, τα αλλα μου αρεσαν λιγοτερο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @ celin

    την ταινία Limits of Control δες την και σχετικά με την τελευταία σου ανάρτηση

    Taliban

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. "Πως μπορουμε να ξερουμε οτι εμεις δε θα καναμε τα ιδια και χειροτερα"

    Δεν ξερω για εσας, εγω ξερω οτι αυτοι που τα κάνουν ψάχνονται κιολας, εγω λοιπον δεν ψάχνομαι για ενα τετοιο τρόπο ζωης και μια τέτοια κοσμοθεωρια, αρα ξερω ότι τουλαχιστον δεν επεδιωξα ποτέ να βρεθω στην θέση τους.

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ποε, για σενα κι εγω σιγουρος ειμαι! Αλλα εδω δε λεμε για αυτους που ψαχνονται για εναν καπιταλιστικο τροπο ζωης, εδω λεμε για αυτους που θα αποκτησουν εξουσια στα χερια τους.
    Παλι για σενα σιγουρος ειμαι, ανετα σε εκανα ηγετη μου! Αλλα, η πολυ εξουσια, 99 στους εκατο, τους μεθαει, δυστυχως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή