"O,τι αποκαλουμε αρχη,ειναι συχνα το τελος
Κ το να βαζεις ενα τελος,συχνα ειναι να κανεις μιαν αρχη.
Το τελος ειναι εκει απ'οπου ξεκιναμε.Και καθε φραση
Και προταση σωστη(οπου η καθε λεξη βρισκεται εκει που πρεπει,
Παιρνοντας τη θεση της για να υποστηριζει τις αλλες,
Ουτε η ατολμη λεξη,ουτε η επιδεικτικη,
Μια ανετη συναλλαγη του παλιου κ του καινουριου,
Η κοινη λεξη συγκεκριμενη,χωρις χυδαιοτητα,
Η τυπικη λεξη,ακριβης αλλα οχι σχολαστικη,
το τελειο ταιρι χορευοντας μαζι)
Καθε φραση κ καθε προταση ειναι ενα τελος κ μια αρχη,
Καθε ποιημα ενας επιταφιος.Κ οποιαδηποτε πραξη
Ειναι ενα βημα προς το φραγμα,προς τη φωτια,κατω στο
λαρυγγα της θαλασσας
Η προς μια πετρα δυσαναγνωστη..κ απο κει ειναι που ξεκιναμε
Πεθαινοντας μ'αυτους που πεθαινουν..
Δες,αναχωρουν κι εμεις πηγαινουμε μαζι τους.
Γεννιομαστε με τους νεκρους
Δες,επιστρεφουν κ μας φερνουνε μαζι τους.
Η στιγμη του ροδου κ η στιγμη του σμιλακα
Ειναι ισης διαρκειας.Ενας ανθρωπος χωρις ιστορια
Δεν εξαγοραζεται απ'τον χρονο,γιατι η ιστορια ειναι ενα σχεδιο
Απο αχρονες στιγμες.Ετσι,καθως το φως πεφτει
Απογευμα χειμωνα,σε μια απομονωμενη εκκλησια
Η Ιστορια ειναι το τωρα,κ η Αγγλια
Με την ελξη αυτης της Αγαπης κ τη φωνη αυτης της Κλησης
Δε θα παψουμε ποτε την εξερευνηση
Κι ολης μας της εξερευνησης το τελος
Θα 'ναι να φτασουμε εκει απ'οπου ξεκινησαμε
Και να αναγνωρισουμε πρωτη φορα το μερος
Μεσ της αγνωστης,ανακλημενης στη μνημη,πυλης
Οταν το εσχατο της γης που εμεινε να ανακαλυφθει
Ειναι εκεινο που ηταν η αρχη
Στην πηγη του μακρυτερου ποταμου
Η φωνη του κρυμμενου καταρρακτη
Κ τα παιδια στη μηλια
Που αγνωστα μας ειναι,επειδη δεν τα αναζητησαμα
Αλλα τ'ακουσαμε.Τα μισο-ακουσαμε μες στη σιωπη
Μεταξυ δυο κυματων της θαλασσας.
Γρηγορα λοιπον,εδω,τωρα,παντοτε-
Μια κατασταση απολυτης απλοτητας
(Κοστιζοντας οχι λιγοτερο απ'το καθε τι)
Κι ολα θα πανε καλα και
Καθε ειδους πραγμα θα παει καλα
Οταν οι γλωσσες της φλογας αναδιπλωθουν
Μες στης φωτια την εστεμμενη ενωση
Κι η φωτια και το ροδο γινουν ενα"
πεμπτο μερος απο το Little Gidding,απο το ποιημα Four Quarters,του Τομας Ελιοτ,
T.S.ELLIOT,εισαγωγη μεταφραση Παυλινα Παμπουδη,εκδοσεις PRINTA
O Tομας Ελιοτ ειναι για μενα ο μεγαλυτερος ποιητης ολων των εποχων.Κ τα "Τεσσερα Κουαρτετα" του,το συγκλονιστικοτερο ποιημα ολων των εποχων.
Ο φιλος chaospawn μου υπενθυμισε οτι δε τον ειχα συμπεριλαβει στις βιβλιοπροτασεις μου.
Μου φαινεται απιστευτο που ξεχασα τον αγαπημενο μου ποιητη.
Για να εξιλεωθω,σας παραθετω εδω το αποσπασμα με το οποιο τελειωνει το ποιημα του,υπενθυμιζοντας οτι αν διαβαστει αποκομμενο απο το υπολοιπο ποιημα,χανει πολυ σε αξια.
Σε οποιον αρεσει η ποιηση,ο Ελιοτ ειναι ο,τι καλυτερο μπορουν να διαβασουν.
Επηρεασε κ εναν πασιγνωστο δικο μας Ελληνα ποιητη,
κρινοντας απο τα ποιηματα του,θα πεθαινε για να γραψει σαν αυτον..
Προτεινω το βιβλιο με τη μεταφραση της Παμπουδη,οπου συμπεριλαμβανονται εκει κ τα υπολοιπα κορυφαια του ποιηματα,οπως η Ερημη Χωρα κ η Τεταρτη της Σποδου
Μιας και ο λόγος για ποίηση,έχω να προτείνω δύο ποιτικές συλλογές της Κατερίνας Ηλιοπούλου.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΑΥ" και "ΤΟ ΑΣΥΛΟ" Είναι μια αξιόλογη δουλεια για την οποία κάποια στιγμή,νομίζω πέρυσι,βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο ποίησης; λογοτεχνίας;ίσως γράφει και λογοτεχνία, δεν θυμάμαι καλά κάπου το΄χα διαβάσει.Και παραθέτω δύο στοίχους:
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ
Ακινησία σημαίνει να ανοίγεις
Να διατρέχεσαι από αγρίμια ανεξιχνίαστα
Να γίνεσαι εκείνος που κανένας δεν σε ξέρει
Ποτέ πριν και πάντα μετά.
Δώσε δώσε δώσε το βλέμμα σου
Για να μπορέσει να γίνει ο τοίχος τόπος
Προορισμός και καταγωγή του φορτίου της προσμονής
Των αινιγμάτων το πελώριο κάτοπτρο.
Είναι απο τις εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ.
Και πάντως χαίρομαι πολύ βλέποντας αυτά τα ενδιαφέροντα και τέτοιου υψηλού επιπέδου επιλογές.
Σε ευχαριστω για τη προταση που καταθετεις,οποιαδηποτε αλλη προταση καλοδεχουμενη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις καλησπερες μας celin!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικα και αγαπαμε τη ποιηση του TS Eliot και εχουμε αλλο ενα αριστουργημα να προτεινουμε το
''The Love Song of J Alfred Prufrock'' που το ειχα και σε προσφατη μου αναρτηση(στο τελος),αν θυμασαι..
Απο τους αγαπημενους μου συγγραφεις επισης...
Καλο βραδυ, ευχομαι
Γεια σου φιλη elva!!
ΑπάντησηΔιαγραφήEκπληκτικο ποιημα κ η δικια σου προταση,
να πω οτι κ ο Προυφροκ ειναι μεσα στο βιβλιο που προτεινα παραπανω,
στο οποιο συμπεριλαμβανονται τα καλυτερα ποιηματα του Ελιοτ,ακομα κ το ΓΕΡΟΝΤΙΟΝ.
Καλο βραδυ!!Χαιρομαι που μοιραζομαστε την ιδια αγαπη για αυτον τον σπουδαιο ποιητη!
Στον Καβάφη αναφέρεσαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήOχι φυσικα!Η ποιηση του Καβαφη ηταν μοναδικη κ ιδιαζουσα!Μαζι με τον Ελιοτ αλλωστε ειναι οι 2 αγαπημενοι μου ποιητες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοω τον Σεφερη.Εχοντας διαβασει τα απαντα του Σεφερη,συμπερανα οτι ηταν βαθια επηρεασμενος απο τον Ελιοτ.
Κ προς Θεου,δεν υποτιμω τον Σεφερη,θα ηταν αστοχο κ ανοητο εκ μερους μου,κ να θελα,δε μπορω να κανω κατι τετοιο.
Αλλα ετσι πιστευω.Οτι ο Ελιοτ ηταν το (κρυφο η φανερο,δε ξερω)ινδαλμα του.
To arrive where you are, to get from where you are not,
ΑπάντησηΔιαγραφήYou must go by a way wherein there is no ecstasy.
In order to arrive at what you do not know
You must go by a way which is the way of ignorance.
In order to possess what you do not possess
You must go by the way of dispossession.
In order to arrive at what you are not
You must go through the way in which you are not.
And what you do not know is the only thing you know
And what you own is what you do not own
And where you are is where you are not.
ο φίλος σου,
chaospawn
Oi στιχοι που παρεθεσες φιλε συγκαταλεγονται στους αγαπημενους μου,αλλα οποιους στιχους κ αν παρεθετες απο Ελλιοτ,παλι στους αγαπημενους μου θα ανηκαν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστω