Aλλο ενα διηγηματακι που εγραψα πριν καποια χρονια...
Τελικα,αν γεννηθεις μαλακας,πεθαινεις κ μαλακας.Ειτε πηδας κ δερνεις,ειτε δε πηδας ουτε κ δερνεις,ειτε εχεις φραγκα,ειτε οχι,ειτε εισαι μορφωμενος ειτε οχι,ενα ειναι το δεδομενο,
αν γεννηθεις μαλακας,πεθαινεις κ μαλακας.
Αναποδραστον.
Οι τελευταιοι μηνες ηταν σχετικα καλοι.Μεθυσια σωστα,καλο σεξ,φραγκα στη τσεπη.Καταστασεις που μπορουν να στηριξουν την αυτοπεποιθηση του οποιουδηποτε.
Εγω ομως εξακολουθω.Να μη πιστευω σε μενα.Να μη πιστευω πουθενα.
Χθες με ρωτησε καποιος αν πιστευω στον Θεο.Θεωρησα αυτονοητο το να γελασω κ να μην απαντησω.Γιατι?Δε ξερω γιατι.Ειμαι 24 χρονων κ νομιζω οτι τα εχω δει ολα.
Προχθες γιορταζα,ηπια,τραγουδησα,χορεψα αδεξια,επεσα κ κοιμηθηκα ξερος.
Χθες ειδα εναν καλο μου φιλο,κοιταγα τη φατσα του κ εψαχνα να βρω θεματα να συζητησουμε οταν καταλαβα οτι δεν ειχα κ πολλα να πω.
Με ποιον???Με εναν καλο μου φιλο.
Γιορταζα,με πηραν καμια 60αρια ατομα να μου ευχηθουν,χαρηκα αλλα ουσιαστικα γραμμενους τους εχω,κ πως θα μπορουσα αλλωστε να μην εχει γραμμενους τους γνωστους του καποιος που εχει γραμμενο τον ιδιο του τον εαυτο?
Μπερδευτηκα.Νιωθω 60 χρονων,νιωθω οτι δεν υπαρχει κατι να πιστεψω.
Χθες το βραδυ,υστερα απο τη συναντηση με τον φιλο μου,κοιταγα ενα dvd,ειδα αλλη μια μαλακισμενη ταινια,εψαξα στα καναλια να βρω καμια τσοντα,δε βρηκα,ειδα αλλη μια ακομα πιο μαλακισμενη ταινια.μετα ειδα τις πρωινες ειδησεις,μετα κοιμηθηκα.
Ρε γαμωτο,τετοια βραδια σα τη χθεσινη ζω εδω κ χρονια,ανεξαρτητως του αν εχω παρεα η οχι.Ειναι το ιδιο κενο,same emptiness,επαναληψη.
Νιωθω να επαναλαμβανομαι.Μερα της Μαρμοτας.
Νιωθω ολα να επαναλαμβανονται γυρω μου.Αποδεχομαι τις ευθυνες μου.Μπορουσα για κατι καλυτερο.Ισως ακομα μπορω,Ισως ετσι το λεω για να μη βυθιστω ολοκληρωτικα στην απογνωση.
Εχω ενα καρο φιδια να σερνονται στο μυαλο μου κ να αχρηστευουν εκφοβιζοντας καθε μου κινηση.
Αδρανεια.DVD.Παρακμη.Σεξ(Τσοντα)
Ηπια παρα πολυ στις γιορτες.Μαλωσα με τη κοπελα μου.
Μαλωνω συχνα με τη κοπελα μου.Κ αυτο με φθειρει πολυ περισσοτερο απο οτι δειχνω.
Μα ξερω οτι καποτε θα μου λειψει μεχρι κ αυτο.
Οταν καταλαβει οτι δεν ειμαι πια ανθρωπος.
Οταν καταλαβει τη πραγματικη μου ηλικια.
Οταν καταλαβει οτι καθε δευτερολεπτο,υποφερω,
κ αν δεν υπαρχει λογος,παντα καποιον ανακαλυπτω.
Οταν καταλαβει οτι αγαπαω ακομα κ μια μαλακισμενη ταινια περισσοτερο απο εκεινη.
Με ρωτησε κ αυτη αν πιστευω στον Θεο
Ερωτησεις σαν αυτες μοιαζουν με αλυσιδωτες αντιδρασεις.
Γελαω γιατι βαριεμαι να σκεφτω.
Βαριεμαι η μαλλον φοβαμαι.
Φοβαμαι γιατι οποιος βαριεται να σκεφτεται απο τοσο μικρη ηλικια,εχει πολλους λογους να φοβαται.
Φοραω το δερμα μου κ βγαινω εξω.
Πινω,περπαταω,παραπαταω,μιλαω με ξενη φωνη,τρωω τα βραδια λιγωμενος απο το ποτο,παιρνω κιλα.
Τελευταια αποφευγω να σηκωνω τα τηλεφωνα.
Βαριεμαι να τους ακουσω.
Φοβαμαι αυτο που εχουν να μου πουν.
Στη γιορτη ομως τα σηκωνα τα τηλεφωνα.Ηθελα να δω ποιοι με θυμουνται.
Εγω ο υποκριτης μαλακας,που δε θυμηθηκα ουσιαστικα ποτε κανεναν.
Ειπαμε,γεννιεσαι μαλακας?πεθαινεις μαλακας.
Η,για να το πω αλλιως,γεννιεσαι?Πεθαινεις.
Το ιδιο ειναι.
Εξαιρετο! Συνεχισε να γραφεις και πιστευω τετοια κειμενα αγγιζουν πολυ κοσμο, καλε μου φιλε celin.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπισης να σου πω οτι δε χρειαζεται να εχεις τον τιτλο ''μιμουμενος τον Bukowski'', ασχετα αν ο τροπος γραφης του συγκεκριμενου κειμενου σου μοιαζει με τον δικο του!
Εμενα παντως μου αρεσε πολυ, με αγγιξε η ειλικρινεια του γραφοντος και δεν με νοιαζει καθολου αν μοιαζει στη γραφη του Bukowski, ή οχι! ;)
Φιλια!
Να σαι καλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟντως,οταν γραφω ο,τι γραφω,δε προσπαθω να μιμηθω κανεναν κ βγαινει αυθεντικο κ ειλικρινες απο μεσα μου.Αλλα επειδη ο τροπος γραφης(κοφτες προτασεις,χαλαρη δομη)ειναι μπουκοφσκικος,εξ ου κ ο τιτλος.Χαιρομαι παρα πολυ που διεκρινες την ειλικρινεια.
Θα προσπαθήσω να περιγράψω δυο απο τις χειρότερες ψυχολογικές καταστάσεις που βρίσκομαι κατα περιόδους(1-2 φορές το μήνα), έτσι για να προσθέσω και εγω την δική μου εμπειρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μια είναι όταν νιώθω σαν να βρίσκομαι σε ενα δωμάτιο, χωρίς πόρτες κα παράθυρα, περιορισμένος, αδύναμος να ξεφύγω. Τότε αισθάνομαι άχρηστος, μικρός, χωρίς επιλογές, χωρίς μέλλον μιας και όλα μοιάζουν τα ίδια. Συνήθως αυτό με πιάνει βράδυ και μου έχει περάσει ως το πρωί.
Η άλλη είναι όταν νιώθω ότι χρειάζομαι κάτι απο μια σχέση, φιλική ή ερωτική, αλλά δεν γνωρίζω το κατάλληλο άτομο που θα μπορούσε να μου καλύψει αυτήν την ανάγκη. Σε εκείνη τη φάση μερικές φορές ανεβοκατεβάζω τη λίστα του κινητού και ψάχνω με ποιόν να μιλήσω, συνήθως το αντιμετωπίζω με το να βγω για καμιά μπύρα ή να πάω βόλτα με τη μηχανή για να ξεχαστώ, δηλαδή το αφήνω να περάσει.
Αυτά:)
Νομιζω οτι περιγραφεις κατι κοινο poexania,αυτο το συναισθημα οτι εχουμε εγκλωβιστει σε ενα δωματιο κ ειναι η ιδια η αναξιοτητα μας που δε μας αφηνει να βρουμε διεξοδο,
ΑπάντησηΔιαγραφήθεωρω οτι λιγο η πολυ,ολοι οι ανθρωποι το εχουν βιωσει λιγες η πολλες φορες.
Οπως βεβαια κ η αναζητηση καποιου να μας βοηθησει να βγαλουμε τη νυχτα,
(οταν η νυχτα φανταζει μεγαλη)
μεσα απο τα αποθηκευμενα τηλεφωνα του κινητου μας.
Μ' άρεσε. Μου φάνηκε αυθόρμητο και γνήσιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το απλό "γεννιέσαι; πεθαίνεις", ναι, έχεις δίκιο: Μπροστά σ' αυτό το δράμα, το "μαλάκας" περισσεύει δραματικά. ;)
Σε ευχαριστω riskie!!
ΑπάντησηΔιαγραφήoso για το γεννιεσαι,πεθαινεις,εχω σκοπο να γραψω κατι,διαπραγματευομενος ενα αβανταδορικο αλλα κ δυσκολο θεμα,οπως ο θανατος.
Οκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδαμε την μπουκοφσκικο-βιαν πλευρα των ανώριμων χρόνων σου. Για τώρα τι μαγειρεύεις;
Παυλο,για να ειμαι ειλικρινης,απο διηγηματα,μεχρι εκει φτανω.Το τελευταιο διηγημα που εγραψα ειναι το 2003, καμια εκατοστη σελιδες
ΑπάντησηΔιαγραφή(μαλλον λεγεται νουβελα αυτο κ οχι διηγημα)
Υποκειμενικα,ειμαι ευχαριστημενος διαβαζοντας τα,αντικειμενικα οσο μπορω,πρεπει να παραδεχτω οτι δεν ειναι κ τιποτα ιδιαιτερο τα διηγηματακια-νουβελες μου.
Πιθανως αν το ξαναπροσπαθουσα,ισως να εγραφα κατι καλυτερο,δε ξερω,μπορει στο μελλον,αν υπαρχει χρονος να το επιχειρησω.
Εκει που πιστευω ακραδαντα στην υπαρξη ταλεντου εκ μερους μου,ειναι στη ποιηση.
Καταλαβαινω οτι αυτο μπορει να ακουγεται λιγο υπερφιαλο,αλλα ενταξει,εδω εχουμε γινει μια μικρη διαδικτυακη παρεα,κ στις παρεες πρεπει να ειμαστε ειλικρινεις κ να λεμε αυτο που εχουμε στο μυαλο μας,
ακομα κ με τον κινδυνο να μας παρουν στο ψιλο!!
Ριξε λοιπον,αν γουσταρεις κ εχεις χρονο εδω μια ματια,
http://celinathens.blogspot.com/search/label/%CE%A0%CE%9F%CE%99%CE%97%CE%A3%CE%97
ειναι η διπλανη ετικεττα οπως κοιταζεις δεξια,που γραφει ΠΟΙΗΣΗ
Εκει ειναι μαζεμενα τα ποιηματα που εχω αναρτησει εδω,αν θες μπορεις να σχολιασεις κ εκει κατι που σου αρεσει η δε σου αρεσει,
θα το δω το σχολιο στα recent comments.
Eγω αν ξεχωριζω κατι απο εκει,ειναι η τριλογια του ΔΕ ΝΙΩΘΕΙ,τα ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ,το ΣΚΟΤΑΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ,ΣΤΗ ΣΟΦΙΤΑ.
Εχω γραψει γυρω στα 1300 ποιηματα!
Φοραω το δερμα μου κ βγαινω εξω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦανερωσε μου ψηλε τη μασκα που κρυβεις
ΑπάντησηΔιαγραφήκατω απο τη μασκα που φορας!