Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

ΜΙΜΟΥΜΕΝΟΣ ΤΟΝ ΜΠΟΥΚΟΦΣΚΥ (ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ¨HUNG-OVER)

Το παρακατω ειναι ενα διηγηματακι απο μια σειρα παρομοιων διηγηματων που εχω γραψει παλια,υπο την επιδραση του Μεγα αλητηριου κ μεθυσου συγγραφεα Τσαρλς Μπουκοφσκυ!

Ανοιξα τα ματια.10 το πρωι.Εβλεπα το σπιτι να γυριζει σα καρουζελ.Φοβηθηκα οτι ολοκληρη τη μερα δε θα εβρισκα τη δυναμη να σηκωθω απο το κρεβατι.Το στομαχι μου επαιρνε την εκδικηση του για τη δοκιμασια που το υπεβαλλα χθες βραδυ.Υπεφερα,Ειχα πιει κοντα στο ενα μπουκαλι τεκιλα.
Προσπαθησα να σηκωθω.Τελικα τα καταφερα.Σχεδον τρικλιζοντας πηγα στη κουζινα.Διψουσα.Ηπια λαιμαργα νερο.Το στομαχι μου τοτε πονεσε ακομα περισσοτερο.Ανακατευτηκα.Σκεφτηκα οτι θα ξερναγα.Αλλα τι θα ξερναγα?ειχα να φαω απο προχτες.

Ειχα ζησει πανω απο πεντακοσια χανγκοβερ.Πεντακοσια φρικτα πρωινα.Πεντακοσιες ζαλισμενες μερες.Αν προσθεσεις κ τα προηγουμενα βραδια της κραιπαλης,εχουμε χιλιες ζαλισμενες μερες
Χιλιες ζαλισμενες μερες,το σπιτι ακομα γυριζει σα καρουζελ κ εγω σκεφομαι οτι θα ειναι καλυτερα να σκεφτομαι λιγοτερο.
Με κουραζε η πολυ σκεψη.Ειδικα οταν σκεφτομουν παπαριες.Επεσα να κοιμηθω ξανα.Τιποτα.Τα τελευταια χρονια,ξυπνουσα παντα νωρις το πρωι,υστερα απο μεθυσι.9-10 η ωρα το πολυ.Κ δε συνερχομουν παρα μονο το απογευμα,υστερα απο το μεσημεριανο υπνο.Μεχρι τοτε υπεφερα σχεδον απο παραισθησεις κ εμμονες,οφειλομενες στο αλκοολ της προηγουμενης μερας.
Το μεσημερι ομως αργουσε.Κ το στομαχι μου εξακολουθει να ποναει.
Καποτε εκτιμουσα τον εαυτο μου.Μετα τον μισησα.Τωρα αδιαφορω για το τι ειναι,τι θα μπορουσε να ειναι,τι μπορει ακομα να καταφερει.
Κ αυτο ειναι το χειροτερο.

Πηγα στο σουπερ-μαρκετ να παρω γαλα.Συνηθως δε πινω γαλα.Αλλα τωρα χρειαζοταν.Θυμηθηκα τις διαφορες απο την εποχη που ημουν μικρος κ εξαναγκαζομουν να πιω γαλα.
Αν υπηρχε κατι ζωντανο μεσα μου,θα εκλαιγα.Αλλα ειχα παψει να κλαιω.Οπως κ να γελαω.Κ η ωρα περνουσε.Σκεφτηκα να καπνισω.Το στομα μου ομως ηταν γεματο δηλητηριο απο χθες.Εκεινη τη στιγμη σιχαθηκα το τσιγαρο.Σχεδον οσο κ τις μερες που περνουσαν ετσι διχως λογο.

Το μεσημερι ηλθε.Λιγο πριν παραδοθω στη γλυκια λυτρωση του υπνου,χτυπησε το τηλεφωνο.Ηταν η Σοφια.Μου αρεσε η Σοφια.Κ ειχε πολυ καιρο να με παρει τηλεφωνο γκομενα.Χαρηκα.Μου ειπε να παμε για καφε.Ημουν χιλια κομματια αλλα δεν ηθελα να αρνηθω,ηθελα να τη δω.Συμφωνησα.Ισως το να με δει σε τετοια χαλια,δε θα ηταν ο,τι καλυτερο.Κ τι εγινε?Ετσι κ αλλιως το ειχα χασει το παιχνιδι με αυτην.
Δε με επαιρνε.Μαλλον.Τiming.Mε τις γυναικες εχω λαθος timing.Οταν πρεπει να τη πεσω,κωλωνω.
Κ τη πεφτω στη πιο καταλληλη στιγμη.
Δεν ηταν παντα ετσι.Δε ξερω τι εγινε.Γιατι επεσα τοσο πολυ,Επεσα με ολους τους τροπους που μπορει να πεσει ενας ανθρωπος.Καποτε εψαχνα τα αιτια αλλα συντομα χαθηκα μεσα σε αυτα.Ακομα προσπαθω να βγω.Φαινεται οτι δε προσπαθω αρκετα.

Περπατησα απο Αλεξανδρας μεχρι Συνταγμα.Ο ηλιος με ειχε γαμησει.Την ειδα,χαμογελουσε.Προσπαθησα να χαμογελασω κ εγω.Σχεδον τα καταφερα.Προσπαθησα να ειμαι οσο γινεται περισσοτερο ανθρωπινος.Δυσκολο.Σχεδον ματαιο.Ενιωθα σαν εκφυλισμενος κ νικημενος Λυκος της Στεππας.Αυτος ομως ειχε καποιες Αξιες,εγω δεν ειχα καμμια.
Μου αρεσε ο Ερμαν Εσσε.Μου αρεσε κ η Σοφια.
Της ειπα οτι νιωθω μοναξια,δεν ηταν σποντα ουτε Μη-Σποντα,ηταν απλα η αληθεια.
Α!Ολα κ ολα!Ειχα καποια προτερηματα που αρνουνταν πεισματικα να με εγκαταλειψουν!Δεν ειχα προβλημα να ξεγυμνωνω τη ψυχη μου.Ημουν φθαρμενος αλλα ειλικρινης.Λιγοι εβλεπαν βεβαια θετικα την ειλικρινεια μου.Τη μεταφραζαν ως μοιρολατρια,αποδοχη της ηττας,αρνηση προσπαθειας για κατι καλυτερο.
Γαμωτο ηταν ολα αυτα αλλα πανω απο ολα ηταν ειλικρινεια!
Γαμωτο η Σοφια ηταν πολυ ομορφη σημερα!
Εξω απο τη καφετερια,περνουσε ενας γερος που εβηχε κ εφτυνε.
Αυτο δε την εκανε λιγοτερο ομορφη.
Ο γερος συνεχιζε να φτυνει καρκινο,η Σοφια συνεχιζε να μου δινει κατι σα χαρα.ο ηλιος συνεχιζε να με μολυνει με το φως του.Κ εγω συνεχιζα να σκεφτομαι ενα σωρο πραγματα.Τα περισσοτερα αχρηστα.1000 ζαλισμενες μερες,8000 ποτα
"ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ,ΜΑΛΑΚΑ!" ουρλιαξα ενδομυχα.
"Τι σκεφτεσαι?" με ρωτησε η Σοφια που καταλαβε κατι απο τις εκφρασεις του προσωπου μου.
"Οτι ειμαι μαλακας" της απαντησα.Δε περιμενε να ακουσει κατι τετοιο.Γελασε.Νομιζε οτι της εκανα πλακα.

Εφυγε αργοτερα.Μπορει να βαρεθηκε,
μπορει απλα να μη σταματω ουτε δευτερολεπτο να μειωνω τον εαυτο μου.
Ηθελα να παω Αμπελοκηπους απο Συνταγμα.Πηρα τη Βασιλισσης Σοφιας με τα ποδια.Περπατουσα ασταματητα.Ο ηλιος με μολυνε,με εκαιγε κ τοτε διαπιστωσα οτι δεν ημουν αλκοολικος.Εχω πιει ενα καραβι ξυδια στη ζωη μου αλλα αλκοολικος ακομα δεν ειμαι.Ισως καποτε καταφερω να γινω.
Προς το παρον ειμαι απλα δυστυχισμενος,αλλοτριωμενος,αποξενωμενος απο το καθε τι.
Η Βασιλισσης Σοφιας φανταζε ατελειωτη.Μα δε με ενοιαζε,την ειχα καταβρει πια με το περπατημα.
Οταν τα παντα μοιαζουν αφιλοξενα,το μονο που μπορεις να κανεις,ειναι να περπατας.
Μου αρεσε αυτη η φραση.Την ειπα σε εναν φιλο μου στο τηλεφωνο.Γελασε.

21 σχόλια:

  1. "Οταν τα παντα μοιαζουν αφιλοξενα,το μονο που μπορεις να κανεις,ειναι να περπατας" .Μεγάλη κουβέντα αυτή Celin και ισχύει και στην πράξη. Το διήγημα σου είναι ενδιαφέρον αν και έχεις γράψει ένα άλλο πολύ καλύτερο (ξέρεις εσύ). Εγω πάντα σε παρότρυνα να γράψεις ένα μυθιστορήμα αλλα εσύ παντα λές οτι είσαι ποιητής και δεν μπορείς, νομίζω ομως οτι κάποια στιγμή θα τα καταφέρεις και θα είναι πολύ καλό (αρκεί να μην είναι love story....)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σου ευχομαι να τα χιλιασεις.
    Τα χανγκοβερ.
    Κι εγω μαζι σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ψηλε σε ευχαριστω,αλλα εξακολουθω να πιστευω οτι αν ειμαι καπου καλος,δεν ειμαι παντως στο διηγημα.Αλλα δε μασαω,θα συνεχισω να γραφω (κ ισως να τα αναρτω κιολας,θα δουμε!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. adeGia,
    η παραπανω ιστορια δεν ειναι αληθινη,
    αλλα τα χανγκοβερ ειναι!οποτε,αν σκεφτεις οτι το εχω γραψει πριν χρονια,παιζει η ευχη σου να εχει γινει ηδη πραγματικοτητα.
    Εμεις που εχουμε πιει κ 5-10-100 ποτηρια παραπανω,νομιζω οτι αλληλοκαταλαβαινομαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Aρεσεις και ...συνεχιζεις,celin! ;)

    Μου αρεσε o τροπος γραφης σου, οπως μου αρεσει και ο Charles Bukowski και ειχα κανει μηνες πριν μια αναρτηση οπου εκτος των αλλων ακουγεται και η οχι και τοσο κολακευτικη του γνωμη του για τον ''μεσο ανθρωπο''....

    Kαλο βραδυ/ξημερωμα! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. elva,καταπληκτικη η αναρτηση σου για τον Μπουκοφσκυ,μολις τη διαβασα!
    Χαιρομαι πολυ που σου αρεσε κ το διηγηματακι.Ειναι κατι τελειως διαφορετικο απο αυτα που συνηθως γραφω,οποτε δεν στοιχηματιζα κιολας οτι θα αρεσει.
    Καλο βραδυ κ σε σενα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. κοιτα κοιτα που ο Μπουκόφσκι συνεχιζει να επηρεαζει οπως στηνν δεκαετια του 80.. Ωραιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μπουκοφσκυ διαβαζα πιο μικρος,εκει στα 20 με 24!Σημειωσεις ενος πορνογερου,τοστ ζαμπον κτλ!οπως εχω δει κ τις ταινιες για τη ζωη του,τη παλιοτερη με τον Μικυ Ρουρκ,το barfly
    k τη νεοτερη με τον Ντιλον,το factotum..
    respect στον μεγαλο Τσινασκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τελικά, φίλε μου Celin, είσαι πολυτάλαντος :))
    Μ' αρέσουν οι άνθρωποι "ποτ-πουρί" (ε, μη το πάρεις στραβά, κοπλιμέντο είναι!)...
    I like you...a lot :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Λενα,να σαι καλα,ειχα καποιους ενδοιασμους για να αναρτησω αυτο το διηγηματακι κ χαιρομαι που αρεσε σε σας εδω,ισως λοιπον αναρτησω κ αλλα.
    Γιατι να παρω στραβα το οτι με λες πολυταλαντο??!!
    Τουναντιον,κ να ερθεις να πεις αν αναρτησω κατι που δε σου αρεσε,φιλε αυτο δε μου αρεσει,το ιδιο θα σε εκτιμω!Ειμαι λιγοτερο ψωνιο απο οσο δειχνω!
    Σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια,
    δυσκολα βεβαια διαψευδεται ο κανονας οτι οποιος ασχολειται με πολλα κ διαφορα,συνηθως δεν ειναι πολυ καλος πουθενα,
    αλλα θα το παλεψουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κοίτα που με δυό φράσεις περιέγραψες ζωή!
    "Μου άρεσε ο Έρμαν Έσσε. Μου άρεσε και η ------."
    !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τη ζωη σου φιλε εννοεις η γενικα τη ζωη?!
    Ο,τι κ να εννοεις,σε ευχαριστω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. emena auto to dihghma mou arese perissotero apo kathe ti allo pou exeis grapsei!!!giati arage den mporw na fantastw alla na sai panta kala kai na mas ftiaxneis!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Παναγιωτη σε ευχαριστω,να σαι καλα.Τετοια σχολια μου δινουν την ωθηση να συνεχισω να γραφω.
    Οσον αφορα τους λογους που σου αρεσε δε ξερω..αλλα αν μαντευω καλα,σε παραπεμπω στην απαντηση που εδωσα στον adeGia!
    (Εμεις που εχουμε πιει κ 5-10-100 ποτηρια παραπανω,νομιζω οτι αλληλοκαταλαβαινομαστε.)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Φάε ένα τόστ ζαμπόν να έρθεις στα ίσα σου.

    Ρεσπέκτ στον Τσαρλς, που απο τους "καταραμένους" συγγραφείς ήταν ο πιο δημιουργικός και αισιόδοξος(όσο του επέτρεπε το αλκοολ). Αξεπέραστα βιβλία του τα "ΤΟΣΤ ΖΑΜΠΟΝ", "ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ" και "HOLLYWOOD".

    Μου θύμισες την εφηβεία μου Celin. Μπουκόφσκι, Μπορις Βιαν και Μπάροουζ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Το εφαγα το "ΤΟΣΤ ΖΑΜΠΟΝ",θυμαμαι κ χρονολογια,το 1997!Να συμπληρωσω στα βιβλια σου κ τις "ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΠΟΡΝΟΓΕΡΟΥ" οπως κ τις "ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΤΡΕΛΑΣ"..
    Κ αλλα βιβλια βεβαια αυτου του αλητηριου..

    Κ Μπαροουζ εχουμε διαβασει!Αλλα ημουν μεγαλυτερος οταν σχοληθηκα μαζι του..πολυ παραξενος συγγραφεας,παντως το ΓΥΜΝΟ ΓΕΥΜΑ ειναι εκπληκτικο..αν κ δε θα το προτεινα,δε ξερω σημερα ποσοι θα αντεχαν να το διαβασουν,ξερεις,οι πιτσιρικαδες κ οι νεοι σημερα δε πολυδιαβαζουν..κ αυτα που διαβαζουν,ειναι κατι φλωρο-βιβλια της πλακας(σα γερος που γκρινιαζει ακουγομαι τωρα,το ξερω!Αλλα αυτο πιστευω)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Celin,

    η αλήθεια είναι ότι δεν τρέφω και ιδιαίτερη εκτίμηση στο ρεύμα των μπήτνικ. Ιδιαίτερα ο Μπάροουζ φτάνει στα όρια του παραληρήματος και των παραισθήσεων στα βιβλία του πολλά από τα οποία τα έγραφε μαστουρωμένος. Αυτό που ξεχωρίζω και προτείνω είναι το "JUNKY" που περιγράφει τις εμπειρίες του με τα ναρκωτικά.

    Όσο για τον Μπουκόφσκι, το συγκλονιστικό αυτοβιογραφικό "ΤΟΣΤ ΖΑΜΠΟΝ" (και τα άλλα που ανέφερα)σκιαγραφούν την βίαιη αποκαθήλωση του Αμερικάνικου Ονείρου, μέσα από την περιγραφή της παιδικής ηλικίας και των διαφόρων δουλειών που έκανε ο συγγραφέας. Γι'αυτό και είναι από τα πιο βαθιά κοινωνικά του μυθιστορήματα. Τα υπόλοιπα(που δεν είναι το ίδιο αξιόλογα), περιέχουν πιο πολύ καφρίλες, μπινελίκια και λούμπεν καταστάσεις από μια πολύχρονη βουτιά του Μπουκόφσκι στο αλκοολ, τις πουτάνες και το περιθώριο.

    Και μιας και είπαμε για αλκοόλ, για όποιον δεν το έχει υπόψην του ένα πολύ καλό βιβλίο είναι " Ο ΑΛΚΟΟΛΙΚΟΣ" του Τζακ Λόντον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Παυλο κ εγω δε μπορω να πω οτι τρελαινομαι για τους μπητνικ,αλλωστε 34 βιβλια εχω προτεινει ως τωρα κ σε αυτα δε συγκαταλεγεται ουτε ενα των Μπουκοφσκυ,Μπαροουζ,Κερουακ η Γκινσμπεργκ.
    Αν κ μου φαινεται οτι Αλαν Γκινσμπεργκ ανετα θα μπορουσα να προτεινω,θεωρω το ΟΥΡΛΙΑΧΤΟ του ως ενα απο τα συγκλονιστικοτερα ποιηματα που εχουν γραφτει ποτε,
    περισσοτερο απο λογοτεχνες,οι τυποι ηταν μορφες,αλανια,για αυτο κ παλαιοτερα καποια ελξη μου την ασκουσαν,
    σα λογοτεχνες,ενταξει,το on the road ας πουμε δεν εχει λογοτεχνικη αξια,αλλα αν το δεις σαν ενα road trip στην Αμερικη των 50-60 's,
    ειναι αρκετα ρεαλιστικο,αληθινο κ εντονο.κ αποπνεει την "μπητνικη" αισθηση ελευθεριας.

    Συμφωνω κ για το ΤΟΣΤ ΖΑΜΠΟΝ,ειναι οντως το πιο αξιολογο βιβλιο του Μπουκοφσκυ,
    αλλα οπως σου ειπα,
    δεν ηταν τοσο λογοτεχνης,συγγραφεας οσο ΜΟΡΦΗ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. αυτός ο Μπουκοβσκι δεν είναι αυτός που ανταλλάξανε οι Ανατολική με τους δυτικούς ...το 1978 ..και άρχισε η... κατρακυλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Nικο,ο Τσαρλς Μπουκοφσκυ ειναι συγγραφεας,δε γνωριζω ποιοι τον ανταλλαξαν κ γιατί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή